[Short Fiction EXO] "Be" Story - นิยาย [Short Fiction EXO] "Be" Story : Dek-D.com - Writer
×

    [Short Fiction EXO] "Be" Story

    ผู้เข้าชมรวม

    158,302

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    102

    ผู้เข้าชมรวม


    158.3K

    ความคิดเห็น


    4.14K

    คนติดตาม


    1.93K
    จำนวนตอน :  188 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  30 พ.ค. 59 / 22:57 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ



     


    24 มกราคม 2558แจ้ง tracking มินิฟิคลู่แบคค่ะ
    https://docs.google.com/spreadsheets/d/1hMXJyhtOKmWRnTlFRmPhBL1aCR0RvDcydUUadcnwBik/edit#gid=0


















































     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "ปูเสื่อรอช็อตฟิคชานฮุน T_T"

    (แจ้งลบ)

    I like your shortfic!!!!!!!!!! สวัสดีค่ะไรเตอร์ฉุดฉวยยยยยยยย เกิดมายังไม่เคยวิจารณ์เอาล่ะขอบ้างง ขอโทษด้วยนะคที่ใช้อีกเเอควิจารณ์ เเง่งง เข้าเรื่องๆไม่ดราม่าโน๊ะ คือชอบช็อตฟิคของไรท์ทุกเรื่องงงง ย้ำว่าทุกเรื่องนะคะ คือไม่เคยคิดจะอ่านชานไคกับลู่เเลคพออ่านเเล้วติดเเงมม ที่เข้ามาอ่านได้เพราะถามทางพี่เกิ้ลมาอ่านชานฮุนกับคริสโฮโดยเฉพาะเท่านั้น ต่อพอได้อ ... อ่านเพิ่มเติม

    I like your shortfic!!!!!!!!!! สวัสดีค่ะไรเตอร์ฉุดฉวยยยยยยยย เกิดมายังไม่เคยวิจารณ์เอาล่ะขอบ้างง ขอโทษด้วยนะคที่ใช้อีกเเอควิจารณ์ เเง่งง เข้าเรื่องๆไม่ดราม่าโน๊ะ คือชอบช็อตฟิคของไรท์ทุกเรื่องงงง ย้ำว่าทุกเรื่องนะคะ คือไม่เคยคิดจะอ่านชานไคกับลู่เเลคพออ่านเเล้วติดเเงมม ที่เข้ามาอ่านได้เพราะถามทางพี่เกิ้ลมาอ่านชานฮุนกับคริสโฮโดยเฉพาะเท่านั้น ต่อพอได้อ่านเรื่องอื่นๆลองดูติดเป็นว่าเล่นนน อ่านเเล้วเขินชักดิ้นชักงอ จะน่ารักไปไหนน มันเป็นช็อตฟิคที่ลงตัวมากค่ะ ภาษาอ่านง่ายลงตัวสุดๆ ชอบคำที่ไรท์ใช้ด้วย อ่านกี่รอบก็ไม่เมื่อโดยเฉพาะชานฮุนค่ะ เเงงงงงง ตอนนี้ไรท์รวมลู่เเบคไปเเล้วเรายังรอไรท์รวมชานฮุนอยู่นะคะ ถ้ารวมขอบอกเลยว่าจะเป็นคนเเรกที่จะซื้อ >< จริงๆน้าาา ยังไงก็รักฟิคของไรท์มากๆค่ะ ตามอยู่ตลอดน้าา เราหวังภาวนาชานฮุนเเบบเรียลๆไม่ใช่คู่ฟิทเจอริ่งนะ T^T ขอนะคะ จัดเต็มให้เค้าหน่อยยย นะคะๆสู้ๆนะคะไรท์ ปูเสือรอชานฮุนนนนน #กระโดดจูบไรท์   อ่านน้อยลง

    onlychanhun | 28 ก.ย. 56

    • 12

    • 1

    "Be{pregnant} story"

    (แจ้งลบ)

    ออกตัวก่อนนะว่าอย่าดราม่า แต่คือพูดในฐานะคนที่อ่าน และอยากให้คนที่เขียนฟิคที่เราอ่านได้ความคิดเห็นจากคนอ่านคนหนึ่ง เราเป็นคนไม่ชอบอ่านพล๊อตแนวผู้ชายท้องได้ เพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้ในชีวิตจริง หมายถึงกรณีที่ท้องได้เองตามธรรมชาติ (แต่ก็อ่าน) ดังนั้นเปิดเรื่องมา ความสมเหตุสมผลของเรื่องติดลบไปแล้ว กร้ากกกกก แต่เอาเถอะ เรามีเป้าหมายของการอ่าน และนี่ ... อ่านเพิ่มเติม

    ออกตัวก่อนนะว่าอย่าดราม่า แต่คือพูดในฐานะคนที่อ่าน และอยากให้คนที่เขียนฟิคที่เราอ่านได้ความคิดเห็นจากคนอ่านคนหนึ่ง เราเป็นคนไม่ชอบอ่านพล๊อตแนวผู้ชายท้องได้ เพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้ในชีวิตจริง หมายถึงกรณีที่ท้องได้เองตามธรรมชาติ (แต่ก็อ่าน) ดังนั้นเปิดเรื่องมา ความสมเหตุสมผลของเรื่องติดลบไปแล้ว กร้ากกกกก แต่เอาเถอะ เรามีเป้าหมายของการอ่าน และนี่คือฟิค มันเป็นเรื่องของมโน คุณได้ไปต่อ (แกเป็นใครทำเหมือนมาให้คะแนน) เราคงไม่ว่ากันเป็นจุดๆ ไปนะคะ เพราะมันไม่เกิดประโยชน์อะไร แต่เราขอพูดหลักๆ เลย(สาระเริ่มมา) เราว่าการเดินเรื่องเร็วไป เร็วในที่นี่ไม่ได้หมายความถึงความกระชับของเนื้อหานะคะ แต่เป็นความเร็วในแบบที่อ่านแล้วรู้สึกถึงความรีบของคนเขียน เหมือนรีบให้มันผ่านตรงนี้ไป รีบเขียนเพื่อไปหาจุดที่อยากเขียนจริงๆ มันเลยทำให้เนื้อหาที่ควรกระชับ ไม่เยินเย่อ กลายเป็นขาดๆ แหว่งๆ จุดที่ควรสำคัญในเรื่องเพราะดูแล้วเป็นจุดเชื่อมหลายอย่าง โดนมองข้าม แต่จุดที่ควรเป็นแค่ฉากประกอบ กลับมีความยาวที่อ่านแล้ว ต้องเลื่อนข้าม เพราะมันไม่มีประเด็นอะไร เหมือนสั่งก๋วยเตี๋ยวคลุกคลิกแต่ได้น้ำซุปท่วมชาม พล๊อตคุณมาดีแล้ว แต่พลาดตรงการนำเสนอล้วนๆ ค่ะ มันไม่ใช่ว่าคนเขียนเขียนไม่ดีนะคะ คุณมีเอกลักษณ์การเขียน มีสไตล์การเขียนของตัวเองอยู่แล้วค่ะ เพียงแต่การเขียนของคุณเหมาะกับการเขียนเรื่องสั้นมากกว่า อาจจะเพราะความเคยชินทำให้เมื่อเปลี่ยนมาเขียนเรื่องยาวที่เนื้อหาจำต้องดำเนินตามโครงเรื่องหลัก ความมีที่มาที่ไป การสอดแทรกสารพัดเหตุการณ์ที่สำคัญมันหลุด มันพลาดไป ในฐานะคนอ่าน เรามองเห็นจุดนั้นของคนเขียนได้ชัดเจนเลยค่ะ ความปะติดปะต่อด้านอารมณ์ในแบบเรื่องยาวของคนเขียนยังแกว่งอยู่มาก ดังนั้นเลยทำให้จุดที่เราควรฟิน มันฟินได้ไม่พีค จุดที่ควรจะดึงอารมณ์ให้หนักหน่วงก็เลยเบาไป คนเขียนลองใจเย็นอีกสักนิด ในการดำเนินเรื่อง อย่าใจเร่ง เพราะ Be{pregnant} story มีการดำเนินเรื่องแบบเรื่องยาว คุณมีเวลาเยอะมากสำหรับการใส่รายละเอียดที่สำคัญ เหตุผล แรงจูงใจในเนื้อหาเพื่อดึงอารมณ์คนอ่าน อย่างตอนที่ลู่หานมาเจอหลางกับเหม่ยครั้งแรก คนอ่านรู้ว่านี่แหละจุดที่จะทำให้ความคิดของลู่หานเปลี่ยนไป แต่... ลองทบทวนอีกสักนิด แม้จะแน่ใจว่านี่คือลูก แต่การบรรยายที่ดูแล้วเหมือนขาดอารัมภบทของความรู้สึกผูกพันทางสายเลือดยังน้อยมาก เรารู้ว่าลู่หานถูกชะตากับเด็กค่ะ แต่เรามองไม่เห็นสิ่งที่ทำให้ลู่หานมั่นใจว่านี่คือลูก แม้จะบอกอยู่แล้วว่าเพราะถูกชะตา แต่แค่คำว่าถูกชะตา รู้สึกผูกพัน มันยังไม่ซึม (หรือเราเรื่องมากวะ) มันเลยดูอ่อนไปนิด กับการที่ลู่หานจะพุ่งเข้าใส่พยอนแบคฮยอน ส่วนแบคฮยอน เราเข้าใจความยากลำบากที่คนเขียนนำเสนอในเรื่องของการเลี้ยงดูลูก เข้าใจหัวอกคนที่ถูกเมินเฉยตัวเองกับลูก และเราเข้าใจความรู้สึกต่อต้านทั้งที่รักและหวงหา แต่ความรู้สึกเหล่านั้นเราเข้าใจแค่ไม่ซึมซับ เรายังไม่คล้อยตามสถานการณ์ต่างๆ ในเนื้อหาค่ะ ในความเป็นแบคฮยอนที่แกร่งมากกับการเลี้ยงดูลูกคนเดียว เราเลยมั่นใจมากว่าเขาจะต่อต้านลู่หานได้ดีมากซึ่งคนเขียนก็มีหลายอย่างมาแกล้งลู่หานเรื่อยๆ แต่ในการแกล้งนั้น เรากลับรู้สึกแค่ผิวเผิน มันยังไม่ถึงความรู้สึกของการต่อต้าน อยากให้ออกห่าง แต่ก็ยื้อเอาไว้เพราะรักอ่ะค่ะ มาถึงตรงนี้ (อ่านจบละ 555 ) ผลงานของคุณคนเขียนดีค่ะ พล๊อตปูมาดี โครงเรื่องปูมาดี ไม่ได้หลุดมาก คาแรกเตอร์ตัวละครไม่ค่อยหลุด คือในเรื่องเหล่านี้คนเขียนดีงามแล้วค่ะ สิ่งที่มันแหว่งไปตอนนี้คือการบรรยาย การเลือกจุดนำเสนอเนื้อหาในแต่ละตอน การทอดความรู้สึกคนอ่าน ความใจเย็นกับการเขียนที่ต้องมีให้มากขึ้น เราในฐานะคนอ่านที่อ่านเรื่องนี้จนจบ ขอเสนอความคิดที่ไม่รู้ว่าจะทำให้คนเขียนรู้สึกแย่ไหม (แกติเขาอย่างเดียวเลย) แต่เราเชื่อ(เอาเองคนเดียว) ว่ามันมีประโยชน์จริงๆ นะคะ เราอ่าน แม้จะติไปเรื่อยๆ แต่เราก็เห็นชัดเจนว่า คนเขียนยังสามารถพัฒนาต่อไปได้แน่นอน เพียงแต่อาจจะยังไม่รู้ตัวว่างานชิ้นนี้มีจุดด้อยตรงไหน เพราะคนเขียนแทบทุกคนจะเห็นข้อเสียของตัวเองในงานนั้นๆ น้อยมาก และเห็นได้ช้า เนื่องจากต้องใช้เวลาในการระดมความคิดมากมายในการเขียน แต่คนอ่านอย่างเรา รออ่านอย่างเดียวเลยค่ะ ว่างมาก แหะๆ เห็นจะจะ เลยอยากบอก... หวังอย่างยิ่งนะคะว่าสิ่งที่เราบอกคุณ จะเป็นประโยชน์ช่วยได้บ้าง และไม่ทำให้คุณเสียกำลังใจ ขอบคุณค่ะ...   อ่านน้อยลง

    แม่พี่หมา | 24 พ.ย. 57

    • 0

    • 0

    ดูทั้งหมด

    คำนิยมล่าสุด

    "Be{pregnant} story"

    (แจ้งลบ)

    ออกตัวก่อนนะว่าอย่าดราม่า แต่คือพูดในฐานะคนที่อ่าน และอยากให้คนที่เขียนฟิคที่เราอ่านได้ความคิดเห็นจากคนอ่านคนหนึ่ง เราเป็นคนไม่ชอบอ่านพล๊อตแนวผู้ชายท้องได้ เพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้ในชีวิตจริง หมายถึงกรณีที่ท้องได้เองตามธรรมชาติ (แต่ก็อ่าน) ดังนั้นเปิดเรื่องมา ความสมเหตุสมผลของเรื่องติดลบไปแล้ว กร้ากกกกก แต่เอาเถอะ เรามีเป้าหมายของการอ่าน และนี่ ... อ่านเพิ่มเติม

    ออกตัวก่อนนะว่าอย่าดราม่า แต่คือพูดในฐานะคนที่อ่าน และอยากให้คนที่เขียนฟิคที่เราอ่านได้ความคิดเห็นจากคนอ่านคนหนึ่ง เราเป็นคนไม่ชอบอ่านพล๊อตแนวผู้ชายท้องได้ เพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้ในชีวิตจริง หมายถึงกรณีที่ท้องได้เองตามธรรมชาติ (แต่ก็อ่าน) ดังนั้นเปิดเรื่องมา ความสมเหตุสมผลของเรื่องติดลบไปแล้ว กร้ากกกกก แต่เอาเถอะ เรามีเป้าหมายของการอ่าน และนี่คือฟิค มันเป็นเรื่องของมโน คุณได้ไปต่อ (แกเป็นใครทำเหมือนมาให้คะแนน) เราคงไม่ว่ากันเป็นจุดๆ ไปนะคะ เพราะมันไม่เกิดประโยชน์อะไร แต่เราขอพูดหลักๆ เลย(สาระเริ่มมา) เราว่าการเดินเรื่องเร็วไป เร็วในที่นี่ไม่ได้หมายความถึงความกระชับของเนื้อหานะคะ แต่เป็นความเร็วในแบบที่อ่านแล้วรู้สึกถึงความรีบของคนเขียน เหมือนรีบให้มันผ่านตรงนี้ไป รีบเขียนเพื่อไปหาจุดที่อยากเขียนจริงๆ มันเลยทำให้เนื้อหาที่ควรกระชับ ไม่เยินเย่อ กลายเป็นขาดๆ แหว่งๆ จุดที่ควรสำคัญในเรื่องเพราะดูแล้วเป็นจุดเชื่อมหลายอย่าง โดนมองข้าม แต่จุดที่ควรเป็นแค่ฉากประกอบ กลับมีความยาวที่อ่านแล้ว ต้องเลื่อนข้าม เพราะมันไม่มีประเด็นอะไร เหมือนสั่งก๋วยเตี๋ยวคลุกคลิกแต่ได้น้ำซุปท่วมชาม พล๊อตคุณมาดีแล้ว แต่พลาดตรงการนำเสนอล้วนๆ ค่ะ มันไม่ใช่ว่าคนเขียนเขียนไม่ดีนะคะ คุณมีเอกลักษณ์การเขียน มีสไตล์การเขียนของตัวเองอยู่แล้วค่ะ เพียงแต่การเขียนของคุณเหมาะกับการเขียนเรื่องสั้นมากกว่า อาจจะเพราะความเคยชินทำให้เมื่อเปลี่ยนมาเขียนเรื่องยาวที่เนื้อหาจำต้องดำเนินตามโครงเรื่องหลัก ความมีที่มาที่ไป การสอดแทรกสารพัดเหตุการณ์ที่สำคัญมันหลุด มันพลาดไป ในฐานะคนอ่าน เรามองเห็นจุดนั้นของคนเขียนได้ชัดเจนเลยค่ะ ความปะติดปะต่อด้านอารมณ์ในแบบเรื่องยาวของคนเขียนยังแกว่งอยู่มาก ดังนั้นเลยทำให้จุดที่เราควรฟิน มันฟินได้ไม่พีค จุดที่ควรจะดึงอารมณ์ให้หนักหน่วงก็เลยเบาไป คนเขียนลองใจเย็นอีกสักนิด ในการดำเนินเรื่อง อย่าใจเร่ง เพราะ Be{pregnant} story มีการดำเนินเรื่องแบบเรื่องยาว คุณมีเวลาเยอะมากสำหรับการใส่รายละเอียดที่สำคัญ เหตุผล แรงจูงใจในเนื้อหาเพื่อดึงอารมณ์คนอ่าน อย่างตอนที่ลู่หานมาเจอหลางกับเหม่ยครั้งแรก คนอ่านรู้ว่านี่แหละจุดที่จะทำให้ความคิดของลู่หานเปลี่ยนไป แต่... ลองทบทวนอีกสักนิด แม้จะแน่ใจว่านี่คือลูก แต่การบรรยายที่ดูแล้วเหมือนขาดอารัมภบทของความรู้สึกผูกพันทางสายเลือดยังน้อยมาก เรารู้ว่าลู่หานถูกชะตากับเด็กค่ะ แต่เรามองไม่เห็นสิ่งที่ทำให้ลู่หานมั่นใจว่านี่คือลูก แม้จะบอกอยู่แล้วว่าเพราะถูกชะตา แต่แค่คำว่าถูกชะตา รู้สึกผูกพัน มันยังไม่ซึม (หรือเราเรื่องมากวะ) มันเลยดูอ่อนไปนิด กับการที่ลู่หานจะพุ่งเข้าใส่พยอนแบคฮยอน ส่วนแบคฮยอน เราเข้าใจความยากลำบากที่คนเขียนนำเสนอในเรื่องของการเลี้ยงดูลูก เข้าใจหัวอกคนที่ถูกเมินเฉยตัวเองกับลูก และเราเข้าใจความรู้สึกต่อต้านทั้งที่รักและหวงหา แต่ความรู้สึกเหล่านั้นเราเข้าใจแค่ไม่ซึมซับ เรายังไม่คล้อยตามสถานการณ์ต่างๆ ในเนื้อหาค่ะ ในความเป็นแบคฮยอนที่แกร่งมากกับการเลี้ยงดูลูกคนเดียว เราเลยมั่นใจมากว่าเขาจะต่อต้านลู่หานได้ดีมากซึ่งคนเขียนก็มีหลายอย่างมาแกล้งลู่หานเรื่อยๆ แต่ในการแกล้งนั้น เรากลับรู้สึกแค่ผิวเผิน มันยังไม่ถึงความรู้สึกของการต่อต้าน อยากให้ออกห่าง แต่ก็ยื้อเอาไว้เพราะรักอ่ะค่ะ มาถึงตรงนี้ (อ่านจบละ 555 ) ผลงานของคุณคนเขียนดีค่ะ พล๊อตปูมาดี โครงเรื่องปูมาดี ไม่ได้หลุดมาก คาแรกเตอร์ตัวละครไม่ค่อยหลุด คือในเรื่องเหล่านี้คนเขียนดีงามแล้วค่ะ สิ่งที่มันแหว่งไปตอนนี้คือการบรรยาย การเลือกจุดนำเสนอเนื้อหาในแต่ละตอน การทอดความรู้สึกคนอ่าน ความใจเย็นกับการเขียนที่ต้องมีให้มากขึ้น เราในฐานะคนอ่านที่อ่านเรื่องนี้จนจบ ขอเสนอความคิดที่ไม่รู้ว่าจะทำให้คนเขียนรู้สึกแย่ไหม (แกติเขาอย่างเดียวเลย) แต่เราเชื่อ(เอาเองคนเดียว) ว่ามันมีประโยชน์จริงๆ นะคะ เราอ่าน แม้จะติไปเรื่อยๆ แต่เราก็เห็นชัดเจนว่า คนเขียนยังสามารถพัฒนาต่อไปได้แน่นอน เพียงแต่อาจจะยังไม่รู้ตัวว่างานชิ้นนี้มีจุดด้อยตรงไหน เพราะคนเขียนแทบทุกคนจะเห็นข้อเสียของตัวเองในงานนั้นๆ น้อยมาก และเห็นได้ช้า เนื่องจากต้องใช้เวลาในการระดมความคิดมากมายในการเขียน แต่คนอ่านอย่างเรา รออ่านอย่างเดียวเลยค่ะ ว่างมาก แหะๆ เห็นจะจะ เลยอยากบอก... หวังอย่างยิ่งนะคะว่าสิ่งที่เราบอกคุณ จะเป็นประโยชน์ช่วยได้บ้าง และไม่ทำให้คุณเสียกำลังใจ ขอบคุณค่ะ...   อ่านน้อยลง

    แม่พี่หมา | 24 พ.ย. 57

    • 0

    • 0

    "ปูเสื่อรอช็อตฟิคชานฮุน T_T"

    (แจ้งลบ)

    I like your shortfic!!!!!!!!!! สวัสดีค่ะไรเตอร์ฉุดฉวยยยยยยยย เกิดมายังไม่เคยวิจารณ์เอาล่ะขอบ้างง ขอโทษด้วยนะคที่ใช้อีกเเอควิจารณ์ เเง่งง เข้าเรื่องๆไม่ดราม่าโน๊ะ คือชอบช็อตฟิคของไรท์ทุกเรื่องงงง ย้ำว่าทุกเรื่องนะคะ คือไม่เคยคิดจะอ่านชานไคกับลู่เเลคพออ่านเเล้วติดเเงมม ที่เข้ามาอ่านได้เพราะถามทางพี่เกิ้ลมาอ่านชานฮุนกับคริสโฮโดยเฉพาะเท่านั้น ต่อพอได้อ ... อ่านเพิ่มเติม

    I like your shortfic!!!!!!!!!! สวัสดีค่ะไรเตอร์ฉุดฉวยยยยยยยย เกิดมายังไม่เคยวิจารณ์เอาล่ะขอบ้างง ขอโทษด้วยนะคที่ใช้อีกเเอควิจารณ์ เเง่งง เข้าเรื่องๆไม่ดราม่าโน๊ะ คือชอบช็อตฟิคของไรท์ทุกเรื่องงงง ย้ำว่าทุกเรื่องนะคะ คือไม่เคยคิดจะอ่านชานไคกับลู่เเลคพออ่านเเล้วติดเเงมม ที่เข้ามาอ่านได้เพราะถามทางพี่เกิ้ลมาอ่านชานฮุนกับคริสโฮโดยเฉพาะเท่านั้น ต่อพอได้อ่านเรื่องอื่นๆลองดูติดเป็นว่าเล่นนน อ่านเเล้วเขินชักดิ้นชักงอ จะน่ารักไปไหนน มันเป็นช็อตฟิคที่ลงตัวมากค่ะ ภาษาอ่านง่ายลงตัวสุดๆ ชอบคำที่ไรท์ใช้ด้วย อ่านกี่รอบก็ไม่เมื่อโดยเฉพาะชานฮุนค่ะ เเงงงงงง ตอนนี้ไรท์รวมลู่เเบคไปเเล้วเรายังรอไรท์รวมชานฮุนอยู่นะคะ ถ้ารวมขอบอกเลยว่าจะเป็นคนเเรกที่จะซื้อ >< จริงๆน้าาา ยังไงก็รักฟิคของไรท์มากๆค่ะ ตามอยู่ตลอดน้าา เราหวังภาวนาชานฮุนเเบบเรียลๆไม่ใช่คู่ฟิทเจอริ่งนะ T^T ขอนะคะ จัดเต็มให้เค้าหน่อยยย นะคะๆสู้ๆนะคะไรท์ ปูเสือรอชานฮุนนนนน #กระโดดจูบไรท์   อ่านน้อยลง

    onlychanhun | 28 ก.ย. 56

    • 12

    • 1

    ดูทั้งหมด

    ความคิดเห็น