ลำดับตอนที่ #85
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #85 : ตอนที่ 30 ปฏิบัติการณ์ฟลีทเจอนีย์ขั้นที่ 1 หน่วยนาวิกหน้าใหม่บนยานลำใหม่ กับปัญหาวุ่นๆที่มีปัญหาใหญ่พวงท้าย พาร์ทสอง
"แฟ้ววววววววว แว้งงงงง ซูมมมมมมมมม" เพริบาทรอสของไทรเวเซอร์กางบาเรียป้องกันพายุหิมะที่พัดผ่านมา โดยเจเนลประคองยานพาทุกๆคน ฝ่าพายุหิมะลงมายังจุดจอดยานที่นายพลคาร์ทตันเลือกไว้ "ดีที่ยานลำนี้ ติดตั้งระบบกล้องมองฝ่าทัศนวิสัยย้ำแย่อย่างฝนตกและพายุหิมะไว้ ไม่งั้น นายพาเราไปลงผิดที่แน่ๆเลยละ" พีวิลบอก
เจเนลกล่าว "แน่นอน เพราะว่าฉันให้ยัยเปี้ยกเทเลพอร์ตระบบกล้องจากคอนเทนเนอร์ที่นายและสเปียริทระบุจุดไว้ ซึ่งรวมถึง สแกนเนอร์ใต้ท้องยานด้วยน่ะ" แล้วก็ "ปี้บๆๆๆๆๆ" กดปุ่มเพื่อใช้สแกนเนอร์ที่ติดตั้งไว้ใต้ท้องยาน จน "แว้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" แผนที่โดยรอบฐานทัพปรากฎจุดความร้อนเต็มไปหมด
"ไม่มีป้อมมิไซล์ แต่มีพวกดักซุ้มอยู่เพียบเสียด้วยน่ะ" พีวิลบอก
"นายพลคาร์ทตันคงจะแกล้งพวกเราแน่ๆ เลยเลือกบอกอย่างอื่นที่ตรงข้ามกันเลยวะ" คลอเวฟบ่น เมื่อเห็นแผนที่จากในแพด
เนคมาดูซัมกล่าว "แต่อย่างน้อย เราก็รู้ว่า เราต้องทำเช่นไรน่ะ" แล้วก็บอก "มาสวาร์ทาร์ นายพาพีวิล ลิเนียร์ตี้ พลัสเชอริท จิล และแอนเดรียเดินอ้อมป่าฝั่งตะวันออกไปยังด้านข้างฐานทัพ ลอบเข้าไปขโมยข้อมูลภายในฐาน ส่วนพวกที่ดักซุ้มในป่านั้น ฉัน คลอเวฟ เจเนล จายด์ แอบไบออส และสเปียริท จะจัดการพวกนี้ และเปิดทางให้พวกนายหนีออกมาพร้อมกับข้อมูลที่ขโมยมาน่ะ"
"โดยที่นายกับพวกจะเปิดนำก่อนสิน่ะ ย่อมได้อยู่แล้วละ" มาสวาร์ทาร์บอก
เนคมาดูซัมบอก "เจเนล เปิดระบบโคลกคาโมฟัลจ์ที่เรานำมาจากสัมภาระปกคลุมยานของเราไว้ ถ้าพวกพีวิลได้ข้อมูลมาแล้ว นายรีบกลับมานำยานมารับพวกเราพร้อมข้อมูลกันด้วยน่ะ"
"และนายอย่าหนีเอาตัวรอดไปคนเดียวด้วยละ" จายด์กล่าว
เจเนลกล่าว "รู้แล้วละน่า" แล้วก็บอก "ฉันจะลงจอดแล้ว จับไว้ให้มั่นละ" โดยตอนนี้ ตนนำเพริบาทรอสลงจอดบนเนินเขาเตี้ยๆ ห่างจากฐานทัพเป้าหมายราว 40 กิโลเมตรด้วยกัน
"โอ้ว ไอ้พวกนี้มันตั้งค่ายเอาไว้ในป่าแบบนี้ คงจะทนหนาวเพื่อสอยพวกเราให้ร่วงเลยสิน่ะ" คลอเวฟบอก โดยตนติดตั้งเกราะทำความร้อนไว้แล้ว ได้เห็นแคมป์ของพวกดักซุ้ม ซึ่งเป็นพวกทหารสวมยูนิฟอร์มสีขาว ตั้งเต้นท์สีขาว โดยมีเครื่องทำความร้อนอยู่ในเต็นท์ และมีพกติดตัวกันไว้ด้วย
แอบไบออสบอก "ต่อให้ไม่มีป้อมมิไซล์ต่อต้านอากาศยาน แต่ก็ยังมีบาซูก้าและร็อคเก็ตลันเชอร์อยู่ด้วย ซึ่งต่อให้ยิงนกได้ แต่คงยิงจากป่าในแนวตรงไม่ได้แน่ๆน่ะ" แล้วก็บอก "ว่าแต่ ทีมของร้อยเอกไปถึงไหนละ"
"ยัยเปี้ยกบอก ว่าตอนนี้ มาสวาร์ทาร์กับพีวิล พาไปถึงครึ่งทางแล้วละ แม้จะมีพวกลาดตระเวนเดินเท้าอยู่ แต่ก็ไม่น่าเป็นปัญหาได้หรอกน่ะ" สเปียริทบอก โดยตอนนี้ พวกทหารลาดตระเวนโดนน็อกหมดทั้ง 3 กลุ่มแล้ว
เนคมาดูซัมพยักหน้า "ถึงเวลาที่พวกนั้นจะรู้ ว่ากำลังเล่นกับใครแล้วละ" แล้วก็บอก "จายด์ เปิดนำด้วยการทำวงแตกเดียวนี้เลย"
"โอเค" จายด์กล่าว แล้วก็ "อี้ดด แกร็ก" หุบมือซ้ายเข้าเพื่อใช้โหมดอาวุธพิเศษ โดยชูแขนขึ้นในมุม 40 องศา และ "ตรุ้ง" ยิงแครกเกอร์บอมส์พุ่งขึ้น แล้วก็ "หวือออออ กร้องงงง" ร่วงตกลงมาบนกะทะทอดเบคอน ไส้กรอก ไข่ดาวที่ทหารกำลังทำอยู่เหนือเตาแก็สไร้ควันจน "บรึม ตูมๆๆๆๆๆ" เป่าพวกทหารปลิวกระเด็นด้วยระลอกแรก ตามด้วยสะเก็ดระเบิดที่กระจายไปเป่าใส่เต็นท์ที่อยู่รอบๆจนระเบิดเป็นระลอกสอง
"เกิดอะไรขึ้นกันน่ะ" หัวหน้ากองดักซุ้มกล่าวขึ้นเมื่อได้ยินเสียงระเบิด
"พวกเราถูกโจมตีด้วยระเบิดกันนะครับ" ทหารในชุดขาวรายงาน โดยตอนนี้พวกทหารส่วนหนึ่งรีบตรงไปหยิบอาวุธปืนมา ซึ่งภายในเต็นท์นั้นมีพวกต่างดาวแบบหัวหมู หัวไก่ หัวลิง หัวสิงโต แต่ใบหน้ามีตาคาเมร่าติดตัวละข้าง มีแขนขาเป็นแบบจักรกลโผล่ออกมาด้วย
"ศัตรูบุกได้ไงกัน ในเมื่อพวกมันไม่น่าจะรู้เลยนิ ว่าพวกเราดักซุ้มไว้น่ะ" มนุษย์ต่างดาวหัวสิงโตที่มีใบหน้าติดแผ่นเหล็กและตาหุ่นยนต์สีแดงกล่าวกับพวกทหารที่วิ่งผ่านมา
"จะยังไงก็ช่าง ตอนนี้ พวกนายรีบรับมือพวกมันกันก่อนเถอะ" ทหารหญิงกล่าวโดยเธอรีบวิ่งไปพร้อมกับปืนกลในมือ ซึ่งพวกทหารรีบวิ่งวนไปทั่วแคมป์ดักซุ้มกัน "เฮ้ยยยย ชาร์จคิก" เจเนลพุ่งออกมาจากพุ่มไม้แล้วก็ "เปรี้ยงงงง" ถีบใส่พวกทหารสวมชุดเกราะสีหิมะขาวที่รวมกลุ่มกันจนปลิวกระเด็นไป "ฟ้าววววว" ฝั่งขวาของค่ายนั้น แอบไบออสกระโจนออกมาจากค่ายพร้อมกับโบนเซเบอร์ทั้งสองเล่มในมือ "เคร้งงงง เคร้งงงง เคร้งงงง หวับบ หมับบ ป้ากกก ฟึ่บบ เปรี้ยงงง เคร้งงง เคร้งงงง" ฟาดฟันใส่ทหารสวมเกราะล้มไป 3 ตน ตนที่สี่หวดดาบยาวเข้าใส่ แอบไบออสหลบออกแล้วก็พุ่งมาจับตัวเพื่อตีเข่าใส่ท้อง แล้วก็อ้อมหลังมาหวดแข้งเตะซ้ำเข้าที่หลังไปเต็มๆ แล้วก็ใช้ดาบฟันใส่ท้องทหารสองนายให้ล้มไป "ตรึงๆๆๆๆๆๆๆๆ" จายด์วิ่งเข้ามา "ป้ากกก โครมมม เปรี้ยงงง ป้ากกก" ชกต่อยเตะถีบใส่หน่วยทหารที่วิ่งออกมาจนล้มกลิ้งไปกันทั้งหมด จนพวกทหารถือร็อคเก็ตลันเชอร์และบาซูก้ารีบวิ่งเข้ามาเพื่อถล่มจายด์ให้ยับ
"ฟิ้ว วี้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตรูมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ไม่ทันไรก็มีธนูแสงพุ่งขึ้นบนฟ้าและปล่อยห่าหอกแห่งแสง ทิ้มใส่ร็อคเก็ตลันเชอร์และบาซูก้าที่มีจรวดใส่ไว้พร้อมยิง จนปืนแตกระเบิดเป่าใส่ทหารกันหมด จนทำให้ต่างดาวหัวไก่และหมูรีบตรงดิ่งมาพร้อมกับแขนใบมีด แขนคีมหนีบ และดาบเลเซอร์ในมือ "ย้า" สเปียริทวิ่งเข้ามาพร้อมกับคริสทรัลร็อด "ป้ากกก ป้ากก ป้ากก หวับบบ เปรี้ยงงงง ป้ากกก" หวดฟาดใส่ต่างดาวหัวไก่สามตัวที่ดาหน้าเข้ามาก่อนที่มันจะฟาดดาบเลเซอร์ใส่ จากนั้นก็หวดฟาดปัดดาบเลเซอร์ของทหารหัวหมูจนปลิว แล้วก็ฟาดเข้าใส่พุงของหมูต่างดาวไปเต็มแรงจนมันจุกและทรุดลง "แชดๆๆๆๆๆๆๆๆ" พวกทหารชุดขาวรีบใช้ปืนเลเซอร์มายิง "หวับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" สเปียริทควงพลองหมุนปัดเลเซอร์ออก แม้จะมีบางส่วนสะท้อนผิวจิวเวลเลี่ยมที่แขนและส่วนหน้าผากออกไปเลยก็ตาม
"อีหุ่นนี้เก่งขนาดนี้ รีบจับมันโดยเร็วเลย" ทหารชุดขาวบอก โดยมีบางนายรีบหยิบเครื่องยิงมา "ตรุ้งๆๆๆ กร้องๆๆๆ" ยิงกระสุนกงเล็บเข้าจับตัวสเปียริทจนหนีบแขนของเธอไว้ จากนั้นก็รีบดึงสายเคเบิ้ลหนาเข้ามา แต่ "อีหุ่นนั้น ตัวหนักหรือไงน่ะ พวกเราถึงดึงเข้ามาไม่ได้เลยน่ะ" ทหารชุดขาวบอก เพราะพวกเขาพยายามจะดึงสเปียริทเข้ามา แต่เธอกลับยืนพื้นไว้อย่างหนักแน่นมาก
"ถ้าคิดจะจับฉันด้วยของแบบนี้ละก็ เกรงว่าคงเป็นชาติหน้ากันกระมั่งละ ไฮย้า" สเปียริทกล่าวและใช้พละกำลังของเธอ "เปรี้ยงงงง" แหกกงเล็บที่ล็อกตัวจนกระจุยไปหมด แล้วก็ "หมับ" ใช้มือคว้าจับปลายกงเล็บที่แตกออกอยู่ 4 อันจากนั้นก็ "นี้แน่" กระชากออกเต็มแรงจน "เปรี้ยงๆๆๆ" ปืนแตกกระจุยไปในทันที พวกหัวไก่และหัวหมูรีบรุดเข้าไป "ย้า ลูกถีบมังกรบิน มังกรทะลวงทัพ" สเปียริทพุ่งเข้าถีบใส่พวกต่างดาวที่ดาหน้ามาจนปลิวไป "โครมมมมมม" อัดกระแทกใส่พวกทหารจนล้มกลิ้งไปกันหมด "ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆ" พวกทหารรีบนำโลห์ไทแทเนี่ยมออกจากในเต็นท์มาเพื่อใช้ป้องกัน โดยมีพวกต่างดาวหัวลิงและหัวสิงโตเดินตามหลังมา ซึ่งพวกทหารเตรียมใช้ร็อคเก็ตลันเชอร์และบาซูก้ายิงใส่จายด์
"เฮ้ย เอาทุเรียนเหล็กไปเลยสิวะ" คลอเวฟกระโจนขึ้นสูงแล้วก็ "แฟ้ววววว กร้องงงง ตรูมมมม" ซัดลูกตุ้มเหล็กพุ่งในแนวเฉียงบดขยี้ใส่ทหารถือโลห์จนโลห์กระจุยไป 3 รายโดยลูกตุ้มปลิวกระเด้งมาอยู่ในมือของคลอเวฟซึ่งรีบโพออกด้านข้าง เพราะเนคมาดูซัมเดินตามหลังมา "ฟึ่บๆ ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆ" กราดยิงซีคเก้ไรเฟิ่ลและบ็อกซ์บัสเตอร์เข้า "ปิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เปร้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตรูมๆๆๆๆๆๆๆ" แม้จะกันกระสุนได้เพียงบางส่วน เนื่องจากโลห์บุบจากกระสุนที่ยิงออกมาอย่างต่อเนื่องและรวดเร็ว แต่ก็กันมิไซล์ที่พุ่งตามหลังมาไม่ได้ จนแนวกำแพงกระเจิงไป "ว้ากกก ย้ากกกก" ต่างดาวหัวลิงกระโจนด้วยส่วนขาสปริงสองข้าง และเตรียมจู่โจมด้วยกงเล็บตรีศูลสั้นข้างซ้าย "แองเกอร์แอ็กซ์ ดับเบิ้ลโทมาฮอคบูมเมอแรง" คลอเวฟซัดขวานสมอสองอันเข้า "หวับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉั้วะๆๆๆๆๆๆๆ" ฟันใส่พวกต่างดาวหัวลิงให้ล้มพร้อมกับบาดแผลฉกรรจ์บนหน้าอกไปกันหมด "โฮกกกกกกก โฮกกกกกกกก โฮกกกกกกก" มนุษย์ต่างดาวหัวสิงโตคำรามด้วยคลื่นเสียงอัดใส่คลอเวฟจนต้องรีบถอยออกมา แล้วก็ "โฮกกกกกกกกกก" คำรามใส่เนคมาดูซัม "โบลท์รีเฟรคเตอร์" ซึ่งใช้โลห์พลังสะท้อนคลื่นเสียงที่พุ่งเข้ามา "โฮกกกกก เปรี้ยงงงง" ย้อนกลับไปอัดใส่ต่างดาวหัวสิงโตให้ชะงักไปชั่วขณะหนึ่ง "จีแฮมเมอร์บอล" จายด์ยิงลูกตุ้มติดเลเซอร์เข้า "แฟ้วววว ป้ากกกกก" อัดใส่พวกมนุษย์ต่างดาวสิงโตให้กระเจิง "เคร้ง เคร้งง เคร้งงง เคร้งงงง เคร้งงงง ป้ากก ป้ากก หวับๆๆๆๆ เปรี้ยงงง" พวกหัวไก่โดนเจเนลใช้เมทัลเบลดฟันใส่หน้าอกที่หุ้มเกราะจนเป็นรอยฟันยับ และโดนถีบจนล้ม โดยเฉพาะตัวสุดท้ายนั้นถูกเจเนลกระโดดตีลังกาและฟาดส้นลงหัวจนลงไปกองกับพื้น "เจี้ยกกก เจี้ยกก เจี้ยกกก เจี้ยกกก" พวกหัวลิงที่มีกงเล็บเหล็กยาวโดนแอบไบออสใช้โบนเซเบอร์และเบลดทาลอนฟาดฟันและเตะข่วนใส่จนล้มไป ทหารถือร็อคเก็ตลันเชอร์พร้อมโลห์รีบวิ่งมา "หึมๆๆๆๆๆๆๆๆ แฟ้ววววว ป้ากกก ตรูมมม บรึมมม" เจเนลเลยยิงจีบัสเตอร์ชาร์จช็อตเข้าใส่ทหาร ซึ่งรีบยกโลห์ป้องกัน แต่ก็กันไม่อยู่จนโลห์เป่าระเบิดและร็อคเก็ตลันเชอร์ระเบิดตามไปด้วย "ฟึ่บ ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปุ๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" แอบไบออสนำอาก้า 49 ซีมายิงส่ายลงพื้นให้กระสุนกระเด้งขึ้นไปเจาะหน้าแข้งและต้นขาพวกทหารที่รีบวิ่งมาจนล้มลง
"พวกดักซุ้มเตรียมพร้อมมาดีกว่าที่เราคิดเลยวะ" คลอเวฟบอก โดยบล็อกกงเล็บของต่างดาวหัวสิงโตที่ทิ้มใส่หลังแขน แล้วก็กระชากตัวมันมา "กร้องงง" ให้คลอเวฟโขกหัวใส่ไปเต็มแรง
"โอเค พวกเรา พยายามจัดการกับพวกนั้นไม่ให้ติดต่อกับฐานเป้าหมายกันโดยเร็วเลย" เนคมาดูซัมบอก พร้อมกับ "ฉึก ปังๆๆๆ เปรี้ยงงงง" ใช้ซีคเก้ไรเฟิ่ลติดดาบปลายปืนในมือซ้ายแทงใส่พวกลิงต่างดาว และยิงเผาขนไปสี่นัด ก่อนถีบให้หลุดออกจากดาบปลายปืน พวกทหารรีบรุดตรงไปยังเต็นท์สื่อสาร "ครี้งงง ฉึกๆๆๆๆๆ ตูมๆๆๆๆๆๆ" แต่มีหอกแห่งแสงแทงทะลุออกจากเต็นท์จนพังเครื่องสื่อสารในนั้นทิ้งกันหมด ซึ่งเป็นฝีมือของสเปียริทที่กระทุ้งพลองลงพื้นไป รวมถึง "ครี้งงงงง ฉึกๆๆๆๆๆ ตรูมมม" เต็นท์สำหรับหัวหน้าหน่วยด้วย
"รู้สึกเหมือนข้างนอกจะวุ่นวายเลยน่ะ" ทหารที่อยู่ในฐานกล่าวกับเพื่อนร่วมกองที่เป็นต่างดาวหัวม้า
"คงจะเจอโจรแก็งค์อื่นที่หลุดเข้ามาถิ่นเรากระมั่ง อย่างน้อย พวกนายกับพวกเราคงไล่พวกมันได้บ้างน่ะ"
"นั้นสิ เพราะยังไงเสีย ไม่มีใครหน้าไหนมาเจอกับเราแล้วรอดไปได้น่ะ" ทหารหนุ่มบอก
โดยหารู้ไม่ว่า รั้วด้านข้างฝั่งตะวันออก "ฟึ่บๆๆ ครี้งงงงง" ลิเนียร์ตี้ใช้สลัคเกอร์ถือแบบกงเล็บ กรีดตัดรั้วเหล็กให้ขาด โดยที่แอนเดรียใช้โฮโลแกรมแพดที่แขนซ้ายปิดการทำงานด้วยการปล่อยกระแสไฟฟ้าในรั้ว และลวงเซนเซอร์รักษาความปลอดภัยด้วย เพื่อให้จิลคลานเข้ามา ตามด้วยพีวิล พลัสเชอริท มาสวาร์ทาร์ ลิเนียร์ตี้ และตัวเธอเองลอดเข้ามาในฐาน โดยเดินย่องก้มลงและหลบตามกำแพงป้องกัน "ฟึ่บบบ หมับบบ หวับบบ ปึกกก" พีวิลคว้าตัวทหารที่หันหลังอยู่ตรงข้ามกำแพงเข้ามาใช้หมัดชกเข้าที่ท้องทหารจนจุกและสลบลง "ฟึ่บบบ ปึกกกก" มาสวาร์ทาร์โผล่มาใช้ฟักดาบกระทุ้งเข้ากลางหลังทหารให้ทรุดล้ม แล้วก็ "ป้ากกก" ฟาดฝ่ามือเข้าด้านข้างต้นคอซ้ายให้ทหารสลบลง "แว้งงงงง ป้ากกก กรี้งงงง" จิลเทเลพอร์ตมาอยู่ข้างหลังทหารและเตะผ่าหมากจนทหารหนุ่มทรุดในสภาพเจ็บกระดองใจในทันที "หวับบบ ป้ากก ฟึ่บบบ เปรี้ยงงง" ลิเนียร์ตี้เตะขัดขาทหารที่วิ่งมาจนล้มแล้วก็เขย่งเพื่อทิ้งตัวแทงศอกเข้ากลางหลัง "แฟ้ววว กรี้ง ตึกๆๆๆๆ เปรี้ยะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" พลัสเชอริทยิงไวเปอร์เชนจากบ่าซ้ายปักตรงต้นเสารั้วไฟฟ้า เข้าขัดขาพวกทหารที่เดินผ่านมาพร้อมกับช็อตไฟฟ้าให้ล้ม "ฟึ่บบบ วี้ดดดด กริ้ก" จากนั้นก็สาวโซ่ดึงมีดกลับเข้าตัวไป "ฟึ่บบบบ แว้งๆๆๆๆๆ ปี้บๆๆๆ ครืดดดด" แอนเดรียใช้โฮโลแกรมแพดหลังมือซ้ายทาบตรงสวิตซ์เปิดประตู เพื่อเปิดล็อกประตูออก เพื่อให้พีวิล จิล ลิเนียร์ตี้ มาสวาร์ทาร์ และพลัสเชอริทรีบเข้าไปในฐานโดยเร็ว
"ห้องเซิร์ฟเวอร์ฐานข้อมูลในฐานนี้อยู่ชั้นสอง ห้องบัญชาการอยู่ชั้นสามซึ่งเป็นชั้นบนสุด นอกจากทหารรักษาการณ์นอกตัวฐานแล้ว ที่เหลือมีน้อยมากเลยนะคะ" แอนเดรียบอกโดยเปิดแผนที่โฮโลแกรมของฐานแห่งนี้
"โอเค ลิเนียร์ตี้ จิล แอนเดรีย เข้าไปในห้องเซิร์ฟเวอร์ ดึงข้อมูลทุกอย่างเข้าไปในทรัมป์ไดร์ฟของเรา ฉัน พีวิลและพลัสเชอริท จะจัดการกับห้องสั่งการเอง" มาสวาร์ทาร์บอก
พลัสเชอริทกล่าว "ตอนนี้ฉันปล่อยกระแสไฟฟ้าออกไปก่อกวนกล้องวงจรปิดในฐานไว้แล้ว เวลาการปฏิบัติการณ์ของเราเหลือเพียง 12 นาทีแล้วละ"
"เรามีเวลา 5 นาทีในการโหลดข้อมูลที่อยู่ในฐานออกมา แล้วก็ใช้อีก 7 นาทีรีบหนีออกจากดาวนี้น่ะ" พีวิลกล่าว แล้วตน มาสวาร์ทาร์และพลัสเชอริทบุกเข้าหน้าห้องสั่งการ โดยพลัสเชอริทนำกัลวาติคแดคเกอร์ออกมาจากแขนด้านในข้างซ้ายมาให้มาสวาร์ทาร์ พีวิลที่ยืนอยู่ตรงหน้าแป้นสวิตซ์เปิดประตูก็ "แว้งงงง" เอาฝ่ามือขวาทาบตรงแป้นและใช้พลังอีเนลเซี่ยมกับแป้นเพื่อเปิดประตูออก "ฟึ่บบบบ หวับๆๆๆ ปั้ก" มาสวาร์ทาร์โยนมีดสั้นให้หมุนปักพื้น ซึ่งพวกทหารหันมาได้ยินก็ "เปรี้ยงงงง เปรี้ยะๆๆๆๆๆๆ" โดนระเบิดไฟฟ้าช็อตร่างพวกทหารรวมถึงหัวหน้าฐานทัพให้ชะงักกันหมด "ฟ้าววว ป้ากกก ป้ากกก ฟ้าววว ปึกกกกก ป้ากก ป้ากก" เปิดช่องให้พีวิลและพลัสเชอริทพุ่งเล่นงานพวกทหารจนสลบไปหมด "ไฟฟ้าจากมีดน่าจะน็อกระบบคอมพิวเตอร์ในนี้ไปได้ ซึ่งรวมถึงระบบที่จำเป็นกันด้วยน่ะ" พีวิลบอก
มาสวาร์ทาร์กล่าว "รีบปิดพวกนี้แล้วเปิดคอมให้พวกแอนเดรียอัพโหลดข้อมูลเลยดีกว่า"
"แว้งงง ฟึ่บบบบ" แอนเดรียใช้โฮโลแกรมแพดปิดสวิตซ์ไฟในห้องคอมพิวเตอร์และเซิร์ฟเวอร์อย่างฉับพลัน
"เฮ้ย ใครปิดไฟวะ อุ๊ก" ทหารคนหนึ่งกล่าวและโดนเล่นงาน ตามด้วย "ตุ๊บ ตั้บ พลั้วก ป้ากก ป้ากก ป้ากก" พวกทหารที่เหลือโดนพวกลิเนียร์ตี้เล่นงานกันหมด จิลเลยรีบเปิดไฟให้สว่าง
"รีบจัดการเลย ลิเนียร์ตี้" แอนเดรียกล่าวโดยเธอกับจิลคุมตรงประตูไว้ ลิเนียร์ตี้รีบนำมือถือของเธอมาต่อสายเสียบเชื่อมต่อกับคอมพิวเตอร์ โดยเปิดแอพแฮคเข้าระบบคอมพิวเตอร์กัน แต่.... "ตุ้ง" หน้าจอมอนิเตอร์ปรากฎรูปโลห์ขนาดใหญ่ตรงหน้า พร้อมกับระบุสถานะ "Hacking Protection Level 10 Counter Hacking Complete" ขึ้นมา "มีอะไรเกิดขึ้นหรือ ลิเนียร์ตี้" แอนเดรียบอก เพราะเธอเห็นลิเนียร์ตี้ทำท่าตกใจ
"เรามีปัญหาแล้วละ" ลิเนียร์ตี้บอก โดยแอนเดรียและจิลรีบวิ่งมาดู ซึ่งไม่ใช่แค่หน้าจอที่ลิเนียร์ตี้ใช้ แต่ทุกจอของเครื่องคอมทุกเครื่องก็เป็นกันหมดอย่างรวดเร็ว แอนเดรียเลยต้องติดต่อไปหา
"แอนเดรียหรือ ตอนนี้พวกเราปิดระบบส่งสัญญาณเตือน ระบบสื่อสาร และระบบป้องกันภัยของป้อมมิไซล์ต่อต้านอากาศยานไว้แล้ว ทางพวกคุณ อัพโหลดข้อมูลเสร็จแล้วหรือยังละ" มาสวาร์ทาร์ถาม
"เกรงว่า ฝ่ายตรงข้ามรู้ว่าเรามานี้เพื่อแฮคขโมยข้อมูล เลยใช้โปรแกรมต่อต้านการแฮคระดับ 10 ไว้ ซึ่งพวกเรามีระดับการแฮคแค่ครึ่งเดียว คงไม่มีทางแฮคได้เลยนะคะ" แอนเดรียบอก "อีกอย่าง ฉันไม่สามารถใช้การกดดันระบบป้องกันที่หนาแน่นจนทำให้ข้อมูลสำคัญที่เราต้องการเสียหายไปได้เลยนะคะ"
มาสวาร์ทาร์ฟังแล้วถึงต้องใช้ความคิดเพียงสามวินาที จากนั้นก็ "ปี้บๆๆๆๆ" คีย์คำสั่งลงแป้นพิมพ์ "ถ้าเราแฮคข้อมูลกลับไปไม่ได้ เกรงว่า เราต้องขนตู้เซิร์ฟเวอร์ทุกตู้ขึ้นเครื่องกันแล้วละ ตอนนี้ ผมดิสคอนเนคเซิร์ฟเวอร์เก็บข้อมูลภายในฐานนี้กับห้องบัญชาการไว้ จากนั้น เราจะขนพวกนี้ขึ้นรถเกราะ แล้วออกจากฐานไปเลยน่ะ"
"เพราะว่าภายในพื้นที่ของฐานทัพนี้ มันมีโรงรถด้วยนะคะ" แอนเดรียบอก ลิเนียร์ตี้เลยรีบถอดสายเชื่อมมือถือและจัดการปิดคอมโดยเร็ว ส่วนแอนเดรียใช้ทรัมป์ไดร์ฟโฮโลแกรมใส่ตู้เซิร์ฟเวอร์ทั้งสี่ตู้ไว้ "ฉันพอจะกักข้อมูลไม่ให้ไหลส่งไปยังฐานต่อไป หรือทำการลบข้อมูลทั้งหมดก่อนจะไปถึงยาน จนเรามีเวลาพอที่จะถอดตู้ออกทั้งหมดเลยนะคะ" แอนเดรียกล่าว
มาสวาร์ทาร์บอก "งั้นผมจะรีบลงไปช่วยพวกคุณย้ายตู้เลยแล้วกัน พีวิล พลัสเชอริท รีบไปเอารถมาเลย ลิเนียร์ตี้ แจ้งพวกเนคมาดูซัมให้ทราบโดยเร็วเลย"
"โอเค" พีวิลและพลัสเชอริทเลย "ฟึ่บบบ เพล้งงง เพล้งงง" กระโดดทะลุหน้าต่างลงมาข้างนอก แล้ววิ่งตรงไปที่โรงรถ ซึ่งพวกทหารช่างที่อยู่ฐานนั้นรีบเข้าลงมือ แต่ "หวับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ป้ากๆๆๆๆๆๆๆ" ทหารช่าง 8 นายโดนน็อกด้วยการจู่โจมด้วยความเร็วสูง พลัสเชอริทมองหาพวงกุญแจรถเกราะ "ฟึ่บบบ ปึก" ซึ่งก็เจอห้อยอยู่กับหูเข็มขัด ตนจึงดึงออกมา "หวับๆๆๆ หมับ" และโยนส่งให้พีวิล ซึ่งรีบเดินเข้าไปยังรถเกราะคันแรก "ฟึ่บบบ แกร็ก แว้งๆๆๆๆๆๆๆๆ บรืนนนนนน" เพื่อเสียบแท่งกุญแจเข้าช่องและบิดหมุนจนสตาร์ทรถเกราะได้ จากนั้นก็ขับรถให้หันหลัง โดยเปิดประตูท้าย ซึ่งมาสวาร์ทาร์ แอนเดรียช่วยกันแบกตู้เซิร์ฟเวอร์ลงมา จิลใช้พลังจิตยกตู้เซิร์ฟเวอร์สองตู้ โดยที่ลิเนียร์ตี้คอยระวังหลัง
"บรืนนนนน เอี้ยดดด" พีวิลขับมาจอดอยู่ พร้อมกับวิ่งออกทางหลังรถมาช่วยแอนเดรียและมาสวาร์ทาร์นำตู้เซิร์ฟเวอร์ใส่เข้าไปในรถเกราะ จากนั้นจิลก็ "หวืดดด ตึกก หวืดดด กึก" ใช้พลังจิตส่งตู้เซิร์ฟเวอร์สองตู้เข้าไปในรถอย่างนุ่มนวล ส่วนพีวิลและลิเนียร์ตี้ "อันสุดท้ายมาแล้วละ" รีบวิ่งไปช่วยกันแบกตู้อันสุดท้ายเพื่อเสียบเข้ารถเกราะ ซึ่งมาสวาร์ทาร์และแอนเดรียขึ้นไปในรถ โดยดาบมือหนึ่งรับผิดชอบขับรถเกราะ พีวิลเลยรีบวิ่งขึ้นรถเกราะคันที่สองที่พลัสเชอริทนำมาจอด โดยรีบไปเอาคันที่สามมา
"แล้วคันที่สี่ล่ะ" จิลถาม
"เกรงว่ารถกำลังจะซ่อมอยู่นะสิ" พลัสเชอริทบอก โดยชี้มาที่รถเกราะคันที่สี่ ซึ่งถอดตีนตะขาบออกทั้งสองข้างอยู่บนแท่นเพื่อซ่อมใต้ท้องรถแล้ว ตนเลยให้จิลขึ้นรถ และรีบขึ้นขับ ส่วนลิเนียร์ตี้เดินขึ้นรถของพีวิลโดยเร็ว
มาสวาร์ทาร์บอก "ได้เท่านี้ก็เกินพอแล้วละ พีวิล นำก่อนเลย" พีวิลพยักหน้า แล้วก็ "บรืนนนนนนนน" ขับนำไปก่อน มาสวาร์ทาร์ขับตาม พลัสเชอริทตามอยู่รั้งท้ายไว้ "ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" พวกทหารที่ยังอยู่ในฐานโรงพักรีบตั้งแนวกำแพงพร้อมเตรียมปืนกลหนักและปืนเลเซอร์ โดยมีโลห์ป้องกันไว้อีกชั้นหนึ่ง "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" พีวิลยื่นแขนขวากราดยิงอาร์มชู้ตเตอร์เข้าใส่ "ปิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" แต่กระสุนสะเก็ดอีเนลเซี่ยมไม่ทะลุโลห์แต่อย่างใด "แว้งๆๆๆๆๆ ฟิ้วๆๆๆๆๆๆ หวับๆๆๆๆ แชดๆๆๆๆ ป้ากๆๆๆๆ แชดๆๆๆๆๆ ป้ากๆๆๆๆ" จิลเลยใช้ไซโคบิทเทเลพอร์ตออกนอกรถและพุ่งเข้ายิงเลเซอร์ใส่พวกทหารจากด้านบนและด้านหลัง จนทำให้พวกนั้นเกิดความสับสน "อ้านนน บรืนนนน" พวกทหารขี่มอเตอร์ไซด์พยายามใช้ดาบแสงเพื่อฟันใส่ "แกร็กๆ ป้างงงง ตรูมมมม" ลิเนียร์ตี้เลยใช้โดรมอลยิงเป่าทหารมอเตอร์ไซด์ให้ล้มกลิ้ง จนมอเตอร์ไซด์ระเบิดไป "ฟ้าวๆๆๆ ป้ากๆๆๆ" ไซโคบิทพุ่งกระแทกใส่หัวทหารขี่มอเตอร์ไซด์ให้ล้มกลิ้ง จน "บรืนนนนนนน โครมมมม" พีวิลขับฝ่าแนวกำแพงไปได้ พร้อมกับมาสวาร์ทาร์และพลัสเชอริทที่ขับตามมาด้วย
ในขณะที่มาสวาร์ทาร์อยู่ในฐานนั้น พวกเนคมาดูซัมก็ "แฟ้วๆๆๆๆๆๆๆๆ ตรูมๆๆๆๆๆ" แย่งร็อคเก็ตลันเชอร์จากพวกทหารมายิงถล่มแคมป์ให้กระเจิดกระเจิงไป "ตี้ดๆๆๆๆๆๆ" มือถือของสเปียริทดังขึ้น "ดูเหมือนว่าฝ่ายตรงข้ามจะขัดขวางไม่ให้พวกมาสวาร์ทาร์ได้ข้อมูลลงไดร์ฟพกพาแล้ว ลิเนียร์ตี้แจ้งมา ว่าพวกเขาถอดเซิร์ฟเวอร์ฐานข้อมูลแล้วเอาขึ้นรถเกราะ กำลังตรงมาทางนี้น่ะ" สเปียริทบอก
คลอเวฟกล่าว "ไอ้พวกนี้หาเรื่องยุ่งยากมาให้เราจนได้สิวะ" โดยใช้ร็อคเก็ตลันเชอร์ยิงเป่าพวกต่างดาวหัวสิงโตให้ปลิวไป
"นั้นบ่งบอกว่า ฝ่ายตรงข้ามก็เตรียมมาดีเช่นกันนะ" เนคมาดูซัมบอกแล้วสั่งให้ "เจเนล จายด์ แอบไบออส กลับไปที่เพริบาทรอส เตรียมพร้อมออกบิน แต่ให้รอพวกเรามาพร้อมกับของก่อนน่ะ" เจเนลพยักหน้า แล้วพาจายด์และแอบไบออสถอยไปโดยเร็ว คลอเวฟบอก "ไอ้พวกนี้ ยังไม่หมดค่ายเลยหรือไงกันวะ" แล้วใช้ร็อคเก็ตลันเชอร์ "แฟ้วๆๆๆๆ ตรูมๆๆๆๆ" ยิงพวกลิงต่างดาวจนปลิวไปตามแรงระเบิดกัน"แสดงว่าพวกนั้นเคยเจอกลุ่มศัตรูชุดใหญ่เลยเรียกกำลังรบจากฐานอื่นมารวมกันให้มากพอ สำหรับรับมือกับการบุกกันอย่างแน่นอนนะสิ" เนคมาดูซัมกล่าวโดยใช้บาซูก้าสองกระบอกยิงถล่มพวกทหาร "ตรูมมมม โว้วววว ว้ากกกก เหวอออ แอ้วววววว" ปลิวกระเด็นไป "ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" พวกทหารอีกสามหน่วยแห่มาอีก แต่ "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆ" พีวิลและลิเนียร์ตี้ระดมยิงใส่พวกทหารจากข้างหลังจนล้มกลิ้งไป แล้วก็ "บรืนนนนน ป้ากกกกก" ขับพุ่งชนเก็บสแปร์จนทหารกระเด็นล้มกลิ้งตาม
"พวกเรามาพร้อมกับของแล้วละ" ลิเนียร์ตี้บอก โดยที่มาสวาร์ทาร์และพลัสเชอริทขับตามหลังมา
"คันไหนเก็บของสำคัญไว้น่ะ" เนคมาดูซัมบอก
"คันของมาสวาร์ทาร์นะสิ รีบขึ้นมาโดยเร็วเลย" พีวิลบอก สเปียริทเลยรีบเข้าทางหลังรถ เนคมาดูซัมและคลอเวฟวิ่งไปขึ้นคันหลัง "บรืนนนนน บรืนนนนนน บรืนนนนน" แล้วที่เหลือก็ขับฝ่าออกจากค่ายไป แม้จะมีทหารไล่กวดมา "แฟ้วๆๆ แกร็กๆๆๆๆ แกร็กๆๆๆๆ แกร็กๆๆๆๆ" คลอเวฟซัดคลื่นน้ำเป็นแนวกำแพงพุ่งเข้า ซึ่งก็กลายเป็นกำแพงน้ำแข็งจากความเย็นจัดอย่างฉับพลัน ขัดขวางพวกทหารตรงทางเข้าค่ายให้นานพอจน "แฟ้วววววว ซูมมมมม" พวกไทรเวเซอร์ทั้ง 12 บินไปพร้อมกับเซิร์ฟเวอร์ฐานข้อมูล หนีออกจากดาวเกอเบีย-8 "แฟ้ววววว ครืดดดด เอี้ยดดดด" และบินเข้ามาในยานเอลอาควีทีเรียกันอย่างรวดเร็ว
"หน่วยไทรเวเซอร์ กลับมาพร้อมกับข้อมูลแล้วละคะ" เรเชียลบอก ตามที่เธอได้รับการแจ้งจากเจเนลมา
"ถ้าเช่นนั้น นำยานออกจากระบบดาวเข้าสู่เส้นทางไปยังดาวดวงถัดไปเดียวนี้เลย" คาร์ทตันกล่าว แล้วก็ "ครืนนนน แฟ้ววววว" ยานเอลอาควีทีเรียบินด้วยความเร็วเหนือแสงออกไปจากระบบดาวเกอเบียโดยเร็ว ซึ่งพวกทหารที่เหลือรอดนั้น
"ท่านผู้นำส่งกองกำลังหัวหอกมาจัดการกับพวกเราในฐานะคนทรยศแล้ว เอาไงดีละเนี้ย" ทหารหญิงกล่าวอย่างหวาดกลัวขึ้นมา ซึ่งเธอบาดเจ็บเหมือนกับพวกพ้องที่โอดโอยกันอยู่
"ดูเหมือนว่า พวกเธอทำเกินที่สั่งไปหน่อยนะ เพราะฉันต้องการข้อมูลที่อัพโหลดมา มิใช่ไปเอาฐานข้อมูลในฐานมาทั้งหมดเลยน่ะ" คาร์ทตันบอก
เนคมาดูซัมกล่าว "เรามีเครื่องมือหรือระบบแฮคที่ไม่สามารถเจาะผ่านการป้องกันที่แน่นหนาลงได้ อีกทั้งเราไม่อยากจะเสียเวลาใช้วิธีอื่นในการเจาะเข้าระบบจนข้อมูลเสียหาย เราเลยต้องแก้ไขเหตุการณ์เฉพาะหน้าไว้นะครับ"
"ที่สำคัญ แม้ว่าพวกเราสามารถเจาะเข้าระบบคอมพิวเตอร์ฝ่ายตรงข้ามไปได้ แต่ก็ได้แค่ขั้นต้นเท่านั้น เพราะระบบป้องกันหนาแน่นมาก ชนิดที่ต้องใช้เอไอปลดล็อกเท่านั้นนะครับ" มาสวาร์ทาร์บอก
พีวิลกล่าว "แม้ว่าการดึงตู้เซิร์ฟเวอร์เก็บข้อมูลจะทำให้ข้อมูลที่อยู่ในนั้นเสียไป อย่างน้อยก็ดีกว่ากลับมาโดยไม่ได้อะไรติดมือมาเลยนะครับ"
"ฉันก็ไม่ได้คาดหวังว่าให้พวกเธอทำสำเร็จกันจริงๆ เพียงแต่คาดไม่ถึงเลย ว่าพวกเธอจะกล้าทำเช่นนี้ได้น่ะ" คาร์ทตันบอก "แล้วก็ การโต้ตอบกองรบที่ดักซุ้มนิ ดูเอิกเกริกและเกินกำลังหกหน่วยกันเลยน่ะ"
คลอเวฟบอก "ต่อให้มีฝ่ายตรงข้ามแห่มาเป็นร้อย เราก็บ่หยั่นอยู่แล้วละ ท่านนายพล เพราะว่าพวกเราสอยพวกนี้เรียบวุธเลยน่ะ"
"หรือ แล้วไอ้ที่นายบ่นว่า พวกนี้ยังไม่หมดค่ายนิ หมายความว่าไงกันยะ" สเปียริทพูดขัดขึ้นมา คลอเวฟได้แต่กัดฟันกรอดๆ
คาร์ทตันบอก "แม้ว่าพวกเธอทั้งหกจะโต้ตอบพวกศัตรูที่มีเยอะเกินตัวเป็นสิบเท่าลงได้กันก็ตาม เพราะพวกเธอเป็นแมนิเกเตอร์ไทป์ต่อสู้กันอยู่แล้ว แต่อีกหกรายที่บุกเข้าฐานไปนั้น ไม่กลัวว่าจะถูกจับได้เลยหรือ"
"ท่านนายพลครับ ในฐานะที่พวกเราเป็นแมนิเกเตอร์ไทป์ต่อสู้ และผมกับพวกส่วนหนึ่งก็เป็นอดีตมนุษย์ ซึ่งผ่านความตายมาแล้ว เราจึงกล้าเสี่ยงกับทุกอย่างที่บุกมาตรงหน้าและรอบทิศ ดีกว่าอยู่นิ่งแล้วปล่อยให้พวกพ้องตายไปโดยที่เราช่วยอะไรไม่ได้เลยนะครับ" พีวิลบอก
เนคมาดูซัมบอก "ท่านนายพลน่าจะรู้ ว่าโฟรเดริม-4 นั้นเป็นบทเรียนราคาแพงที่ทำให้เราสูญเสียพวกพ้องแมนิเกเตอร์ที่ร่วมรบไปไม่น้อย บทเรียนนั้นได้ช่วยให้ผมต้องรับผิดชอบต่อทุกๆคนให้มากขึ้น และเชื่อมั่นต่อทุกๆคนว่าต้องปฏิบัติการณ์ให้ภารกิจสำเร็จ โดยที่ไม่ให้ใครต้องตายหรืออยู่รั้งท้ายให้พวกเราที่เหลือต้องเสียใจไปจนวันตายนะครับ"
"ส่วนหนึ่งเพราะว่าเธอ ไม่สามารถเข้าช่วยฟิเกซอทที่ถูกฆ่าตายเพราะความหยิ่งทระนงว่าตนเก่งกาจและเอาตัวรอดได้เลยสิน่ะ จึงเป็นเหตุผลที่เธอต้องดูแลลูกทีมของเธอให้รอดกลับมาอย่างปลอดภัย แม้ว่าภารกิจอาจจะล้มเหลวเลยก็ตามน่ะ" คาร์ทตันบอก
เนคมาดูซัมกล่าว "เหตุที่โฟรเดริม-4 ล้มเหลวไปนั้น เพราะแมนิเกเตอร์ทุกเผ่าไม่สามัคคี บางกลุ่มเห็นแก่ตัวและไม่ต้องการความช่วยเหลือจากแมนิเกเตอร์อย่างผมและฟิเกซ บางกลุ่มเสียสละตนเพื่อปกป้องกลุ่มแรกจนตัวตายไปเอง ผมจึงสอนลูกทีมทุกๆคนให้ร่วมแรงร่วมใจกัน ฟันฝ่าอุปสรรค์ที่อยู่ตรงหน้าไปด้วยกัน เพื่อสักวัน ที่พวกเราจะได้เป็นกองกำลังแมนิเกเตอร์ที่มีแมนิเกเตอร์ไทป์ต่อสู้หลากหลายชนิด ร่วมรบในฐานะพวกพ้องไปด้วยกัน และเป็นตัวอย่างให้แมนิเกเตอร์ทุกกลุ่มสามัคคีไปด้วยกันนะครับ"
"ฉันยอมรับในความพยายามและจุดมุ่งหมายของเธอเลยน่ะ เนคเกอร์ แต่ กับหน่วยรบขนาดเล็กที่มีอายุงานเพียง 3-4 ปี แถมเป็นหน่วยรบที่มีภารกิจเข้ามาเพียง 10 ภารกิจซึ่งถือว่าน้อยไปนั้น ฉันเห็นว่า เธอกับพวก ยังเร็วไปที่จะสร้างกองกำลังตามที่ว่ามาได้น่ะ" คาร์ทตันบอก
เจเนลบอก "แต่ถ้าเราพยายามมากพอ บวกกับการยอมรับจากท่านนายพลและทุกๆคนบนยาน พวกเราก็น่าจะได้รับการยอมรับได้นะครับ"
"นั้นต้องดูกันอีกยาวเลยน่ะ เจเนล เพราะถึงแม้พวกเธอจะทำให้ฉันกับพวกเชื่อถือได้ แต่ยังมีนายทหารระดับนายพลจากกองยานซัลคาลาสที่เหลืออีก 30-40 นายที่ยังกังขาในขีดความสามารถของพวกเธออยู่ แม้ว่านายพลเพอซิอัสจะรับพวกเธอมา แต่ยังไม่ยอมรับในความสามารถของพวกเธอกันจริงๆหรอกน่ะ" คาร์ทตันบอก "ดังนั้น ภารกิจแรก ฉันถือว่าจบลงเพียงเท่านี้ พวกเธอกลับไปพักผ่อนได้แล้วละ"
เนคมาดูซัมพยักหน้าแล้วพาพวกเดินออกจากห้องทำงานไป จากนั้นก็ "ปี้บๆๆ" กดปุ่มเพื่อเรียก เฮฟฟอน แฮงโก้ และยิปเซทเข้ามา "พวกเธอคิดยังไงกับการปฏิบัติภารกิจของพวกไทรเวเซอร์น่ะ"
"บอกตามตรงน่ะ ว่าพวกนี้บ้ามากๆที่ฝ่าพวกกองรบที่ดักซุ่มในป่าทุนดร้า ด้วยกำลังรบเพียง 6 หน่วย ในขณะที่ 6 หน่วยบุกฝ่าเข้าฐานทัพที่มีระบบการตรวจจับการบุกรุกในระดับสูงได้ง่ายๆ เหมือนเดินเข้าหลังบ้านคนอื่นเลยน่ะ" เฮฟฟอนบอก
แฮงโก้กล่าว "ฝ่ายตรงข้ามเป็นกองทหารติดอาวุธหนักและมีการเตรียมพร้อมเป็นอย่างดีในแง่ยุทธการและการตั้งรับ อีกทั้งพวกนี้ก็มีมนุษย์ต่างดาวมาร่วมด้วยแล้ว การที่พวกไทรเวเซอร์กวาดพวกนี้ไปได้ คงเป็นลูกฟลุ๊คแน่ๆ"
"ลูกฟลุ๊คนั้น มันเกินไปหน่อยน่ะ พวก" ยิปเซทไม่เห็นด้วยในเรื่องนี้ "ในฐานะที่ผมเคยร่วมรบในโฟรเดริม-4 และมีประสบการณ์ในเรื่องแฝงตัวแทรกซึมเข้าถิ่นศัตรู ซึ่งต้องฝ่าระบบรักษาความปลอดภัย หลบเลี่ยงสายตาของพวกยามและฝ่ายตรงข้าม เพื่อเข้าจัดการกับเป้าหมายได้อย่างแนบเนียน และการต่อสู้กับศัตรูหมู่มากทั้งบุกไปตรงๆและลอบกัดจากด้านหลังแบบอ้อมๆนั้น ผมคิดว่าพวกนี้คงมีฝีมือแน่นอน"
เฮฟฟอนกล่าว "พวกที่ไปกับเนคเกอร์นั้น มีทั้งตัวโต ตัวหุ้มเกราะหนัก สโทรเพธติดแขนครีซีแทน แอนดรอยหญิงพละกำลังมาก แถมมีเวโนมิไนซ์อยู่ด้วย พวกศัตรูที่ดักซุ้มถึงถูกกวาดเรียบไปมาก ส่วนพวกที่แทรกซึมเข้าฐานนั้น มีผู้หญิงสองหน่วย มีดอว์ฟฟอร์มที่ดูกระจอกๆ แถมให้อดีตมนุษย์สองตัวที่ดูกระจอกมากและหุ่นกระป๋องตัวผอมๆไปด้วยนั้น การที่พวกมันหนีมากับตู้เซิร์ฟเวอร์ แปลว่าพวกนี้คงไม่เก่งคอมและอยากจะหนีออกจากฐานโดยเร็วซะมากกว่า"
"แล้วนายคงไม่คิดว่า อดีตมนุษย์สองตัวนั้นโง่ลงหลังจากตายมาแล้ว จะแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าด้วยการยกตู้เซิร์ฟเวอร์ที่มีข้อมูลความเคลื่อนไหวจำนวนมากอยู่ในนั้นมาได้หรือ ท่านนายพลให้เวลาปฏิบัติการณ์แค่ 20 นาทีหรือน้อยกว่านั้นก็เพื่อจะวัดว่า หน่วยรบไทรเวเซอร์ที่เป็นพวกแมนิเกเตอร์ไทป์ต่อสู้ทั้งหมดนี้ เก่งกาจเกินกว่าที่ระบุในแฟ้มกันหรือเปล่าน่ะ" ยิปเซทบอก "อีกอย่าง ฉันลองใช้การอ่านใจพวกเจเนไซด์กันไว้แล้ว โดยเฉพาะอ่านความคิดของแม่สาวตัวเล็กแต่มีอำนาจพลังจิตกล้าแกร่งอยู่ ว่าพวกนี้คิดหรือกำลังวางแผนอะไรไว้เลยน่ะ"
เฮฟฟอนบอก "แม่สาวตัวเล็กนะหรือ นายคงไม่ได้หมายความว่ายัยเด็กหญิงนั้นเป็นเอสป้าซัลคาเลี่ยนที่ทรงอำนาจมาก จนต้องย่อส่วนเพื่อกักพลังจิตให้อยู่ในระดับที่ควบคุมได้ละสิ"
"ใช่ ถ้าฉันมิใช่สโทรเพธ ฉันคงมองพวกเดียวกันแต่อยู่ในสภาพอื่นไม่ออกกันหรอกน่ะ" ยิปเซทบอก
แฮงโก้ถาม "แล้วนายรู้อะไรจากพวกนั้นบ้างละ"
"ดูท่าว่าพวกนั้นจะเตรียมตัวมาดี และคงรู้ว่าฉันเป็นสโทรเพธที่เคยรบมาก่อน พวกนั้นใช้สมาธิอันแน่วแน่สร้างกำแพงหนาสี่ห้าชั้นป้องกันการอ่านใจของฉันไว้ได้นะสิ" ยิปเซทบอก
เฮฟฟอนบอก "ท่านนายพล คิดว่าไอ้พวกนี้เป็นลูกน้องของผบ.บาโธโรมิว ที่ถูกส่งมาล้วงตับพวกเรากันหรือเปล่าละ"
"เนคเกอร์เป็นแกตไทซ์ ซึ่งเป็นลูกชายของแม่ทัพเนคคูคัส ที่รอดตายจากสมรภูมิโฟรเดริม-4 ไม่มีทางเป็นพวกเดียวกับผบ.บาโธโรมิวแน่นอน แถมประวัติของสมาชิกที่เหลือ ล้วนแล้วเป็นมนุษย์ที่เป็นทหารและชาวอาณานิคมที่ถูกแรซัลก้าฆ่าตาย และถูกจับมาดัดแปลงให้เป็นกองรบรุกรานเขตอวกาศของฝ่ายมนุษย์ จนผู้นำแอคเมนโด้และกองรบแมนิเกเตอร์เทรอมที่รวบรวมมาจากโลก มาพบเจอกับเพอซิอัสและพวกท่านจอมพลแฮซกริฟ แล้วชักชวนเข้าหยุดยั้งการคุกคามของแรซัลก้าไปได้ แม้จะทำให้มารดรเทพสิ้นชีพลงตามบิดรเทพเลยก็ตาม อีกทั้งเนคเกอร์และพวกเองก็อยู่ใต้คำสั่งของเพอซิอัสกันอยู่แล้ว ไม่มีทางที่จะเป็นลูกน้องของผบ.บาโธโรมิวได้หรอก" คาร์ทตันกล่าว "เพียงแต่ แค่ภารกิจแรกยังตัดสินอะไรไม่ได้หรอกน่ะ แม้ผลของภารกิจที่พวกเขาลงไปทำนั้น มันเกินขีดความสามารถไปหน่อยน่ะ ไว้ให้อีกสองสามภารกิจค่อยคิดกันทีหลังน่ะ"
เฮฟฟอนบอก "ถ้าพวกนี้เก่งมากกว่าแมนิเกเตอร์แบบต่อสู้ตามที่เราคิดไว้นั้น พวกเขาคงมีประโยชน์ต่อพวกเราในการจัดการกับไอ้บ้าวิชเฮสเลอร์กับพวกคนทรยศกันบ้าง"
"แล้วไม่กลัวว่าพวกนี้มันจะแปรพักตร์กันบ้างหรือ หากพวกนั้นรู้ว่าพวกศัตรูที่พวกนั้นสู้อยู่ เป็นใครบ้างน่ะครับ" แฮงโก้ถาม
คาร์ทตันบอก "วางใจได้ ฉันไม่ยอมให้หน่วยไทรเวเซอร์เป็นเหมือนพวกเทรอมเหล่านั้นหรอกน่ะ"
"ตอนนี้ นายพลคาร์ทตันได้ให้เรเชียลและทีมเจ้าหน้าที่คอมพิวเตอร์ในยานเช็คตู้เซิร์ฟเวอร์ที่เราได้มากันแล้ว แม้จะใช้เวลาในการฝ่าระบบป้องกันสักหน่อย อย่างน้อย เราก็ทำตามเป้าหมายกันบ้างน่ะ" เนคมาดูซัมกล่าว
คลอเวฟบิดคอไปมาและหมุนแขนสองข้างวนสามรอบด้วย "ดีแล้วละที่มีภารกิจ เพราะถ้าขืนเราอยู่อีกวันสองวัน ข้อต่อตามแขนขาคงฟืดแน่ๆเลยวะ"
"อย่างน้อยก็เห็นนายตัดสินใจแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้อย่างรวดเร็ว โดยไม่ต้องคิดอะไรให้เป็นขั้นตอนกันจนได้เลยน่ะ" สเปียริทบอก
มาสวาร์ทาร์กระแอ่ม "ถึงฉันพยายามจะคิด แต่ด้วยสถานการณ์บังคับและเวลาที่นายพลคาร์ทตันให้มานั้นมีจำกัดมาก อีกทั้งฝ่ายตรงข้ามเองก็เตรียมการป้องกันการจู่โจมทางไซเบอร์มาดี ถ้าไม่ทำแบบนั้น พวกเราก็คงต้องล่าถอยโดยไม่มีอะไรติดมือมาเลยน่ะ"
"พลัสเชอริทก็อยู่ด้วย ทำไมนายไม่ช่วยลิเนียร์ตี้แฮคเข้าคอมเลยละ" เจเนลกล่าว
พลัสเชอริทบอก "ตอนนั้นฉันยังเปิดเครื่องกระจายกระแสไฟฟ้าอ่อนเพื่อรบกวนระบบกล้องวงจรปิด ถ้าฉันอยู่ด้วยปุ๊บ ก็จะรบกวนแอพแฮคที่อยู่ในมือถือลิเนียร์ตี้ และทำให้ห้องคอมที่มีฐานข้อมูลความเคลื่อนไหวพลอยเสียหายไปด้วยน่ะ"
"พลัสเชอริทพูดถูกแล้วละ ถ้าเขาอยู่ด้วย ก็เท่ากับว่าไม่มีการรบกวนกล้องวงจรปิดจากห้องบัญชาการอยู่ พวกลิเนียร์ตี้จะถูกจับได้ในทันที และนั้นหมายถึงเราจะเสียเวลาไปช่วยพวกเธอหรือมีคนไม่พอไปจัดการกับห้องบัญชาการเลยน่ะ" พีวิลบอก
จิลบอก "อีกอย่าง นายเองก็ต้องอยู่กับพวกเนคมาดูซัม เพื่อเตรียมเพริบาทรอสสำหรับบินออกจากดาวไปด้วย ถ้านายไปด้วย แล้วนายจะกลับมาที่เครื่องได้ทันเวลาเลยหรือ"
"บอกตามตรงน่ะ พวก พวกเราทั้ง 12 ตนนั้น แม้ว่าเราจะผ่านภารกิจนี้ไปได้ก็จริง" คลอเวฟบอก "แต่ตอนนี้ กูต้องการคนช่วยเพิ่มสักหน่อยแล้ววะ"
สเปียริทบอก "นายจะบ้าหรือ นายหุ่นกระป๋อง พวกลูกเรือเหล่านั้นคงช่วยอะไรพวกเราไม่ได้หรอก เพราะอาการเหม่อของพวกเขาอาจตกเป็นเหยื่อลูกกระสุนหรือเป็นเป้าได้ง่ายๆเลยนะยะ"
"แม้ว่า ฉันไม่เห็นด้วยกับความคิดของคลอเวฟมาตลอดเลยก็ตาม แต่จากที่เห็นในคราวนี้ เกรงว่าฉันต้องเห็นด้วยเสียแล้วละ" เนคมาดูซัมบอก มาสวาร์ทาร์พยักหน้า
พีวิลบอก "เพียงแต่ตอนนี้ เราต้องพึ่งตัวเองกันไปก่อน ถึงแม้เราไม่รู้เลย ว่านายพลคาร์ทตันจะให้ภารกิจแบบไหนมา มีแต่ต้องเผชิญหน้าเท่านั้นแหละ"
"ถ้าเช่นนั้น เวลาบนเรือ 7 โมงเช้า กินข้าวเสร็จ เข้าสู่โหมดลูกเรือกันได้เลยนะ พวก" เนคมาดูซัมกล่าว ทุกๆคนพยักหน้า
คลอเวฟบอก "ขอให้พรุ่งนี้ มีแต่เรื่องดีๆกันบ้างน่า หรือไม่ก็ ขออีกภารกิจหนึ่งก็ได้น่า"
วกกลับมาที่เฟิร์สฮิลล์ 6 วันผ่านไป ที่โรงเก็บยานไทรแองเกิ้ล
"ตอนนี้เราซ่อมแซมเกราะภายนอกตัวยานทั้งหมดจนเสร็จแล้ว ต่อไปก็คือการซ่อมแซมภายในยานและปรับปรุงระบบบางอย่าง ให้เข้ากับเครื่องยนต์ไฮเปอร์ไดร์ฟเอพซีลอน ที่ตอนนี้เราจะเริ่มติดตั้งกันแล้วละ" บริคซ์กล่าว
น็อกกี้ถาม "ป้า แล้วของพวกเรานั้นจะติดตั้งเลยมั้ยละครับ"
"ในระหว่างที่ทีมช่างของยานของเรานั้นไปช่วยงานซ่อมแซมเกราะของไทรแองเกิ้ล รวมถึงซ่อมแซมปืนใหญ่และป้อมอาวุธที่เสียหายไปแล้ว เราจะเริ่มการติดตั้งเครื่องยนต์เข้ากับยานของเรากันได้เลยน่ะ" โดซี่บอก
ไซโคลเนียกล่าว "หากแต่ เราต้องสลับลูกทีมของฝ่ายเราและของกองกำลังหลังฉากให้ไปช่วยงานกัน เว้นแต่กลุ่มที่ติดตั้งเครื่องยนต์ด้วยน่ะ"
"ว้า พวกเราอยากจะรู้เหลือเกินนะ ว่าหลักการทำงานของเครื่องยนต์ไฮเปอร์ไดร์ฟนั้นมันเป็นยังไงน่ะ" ไรแกทบอก
วิลด้าบอก "เรากลัวว่าพวกเธอจะทำพังซะมากกว่าน่ะ อ้อ เกือบลืมไปน่ะ ว่าวันนี้ ผบ.บัลโต้จะพาคนมาช่วยงานเราด้วย ดังนั้น ฉันจึงขอให้พวกเธอให้ความร่วมมือกับพวกเขาสักหน่อยน่ะ"
"เข้าใจแล้วละครับ/คะ" พวกเจ้าหน้าที่ระดับล่างอย่างพวกไทรเมร่า เนคกี้ เนคกัส ฟูลออเรส เมดิน่า ไกซ์ มิลด์ หน่วยรบวิหคและสติลลิมบ์กล่าว
โฟรซ่าหันมามองเห็นบัลโต้เดินมาพร้อมกับเหล่าทหารจำนวนมากด้วย "โอ้ว พูดถึงปุ๊บ ก็มาปั้บเลยน่า"
"หวังว่า พวกนายคงไม่มีใครเชื่อมแผ่นเกราะแบบหลวมๆจนมีหลุดมากกว่า 10 แผ่นกันหรอกน่ะ บริคซ์" บัลโต้บอก บริคซ์พยักหน้า เพราะเมื่อสองวันก่อน พวกชาร์เครฟและพวกน็อกกี้ทำงานชุ่ย เชื่อมแผ่นเกราะแบบเร็วแต่ไม่แน่น จนมีหลุดร่วงถึง 4 แถวด้วยกัน ส่งผลให้ต้องเสียเวลามาเชื่อมใหม่อีกรอบ
"เออ พี่ใหญ่ ว่าแต่ ทีมงานที่พี่พามานิ เป็นทหารจากกองไหนละครับ" บริคซ์ถาม
"ถ้าเช่นนั้น ฉันให้หัวหน้ากลุ่มแนะนำตัวก่อนเลยแล้วกันน่ะ" บัลโต้บอก
โดยกลุ่มทหารชุดสีน้ำเงินให้หัวหน้าที่เป็นชายชาวซัลคาเลี่ยนผมสีเหลือง ที่มีตาหุ่นยนต์ข้างซ้ายไว้ "ผม เรือโทยูแรม พอลเทน หัวหน้าทีมลูกเรือหน่วย 7 ถึง 12 จากกองรบที่ 18 มารายงานตัวและมาร่วมงานตามคำสั่งของผู้บังคับการและจอมพลแฮซกริฟกัน ขอความรบกวนด้วยนะครับ"
"กองรบที่ 18 หรือ ฉันเคยประจำการอยู่กองรบนี้ตอนที่เป็นกองเรือลาดตระเวน ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของกองกำลังภาคพื้นเลยน่ะ" เบติสบอก
ยูแรมกล่าว "ที่พวกเราเข้ามาในกองกำลังนี้ เพราะชื่อเสียงของมังกรร้อนเย็นร็อดดิเกรสที่เป็นแรงบันดาลใจให้เรามาถึงจุดนี้ได้นะครับ แม้ว่าคุณกับนาวาอากาศโทเฟรมิเดรก้าจะอยู่กับกองกำลังหัวหอกของผบ.บาโธโรมิวก็ตามน่ะ"
"แล้วอีกกลุ่มนิ มาจากไหนกันหรือ" ไซโคลเนียกล่าว เมื่อเห็นอีกกลุ่มที่มาด้วย
ซึ่งหัวหน้าที่เป็นหญิงลิมฟ่าซัลคาเลี่ยนตาสีแดงข้างซ้าย สีเขียวมรกตข้างขวา ผมสั้นสีน้ำตาลเดินมา "เรืออากาศตรีลูซเลน่า สเตคคอร์ท จ่าฝูงบินคุมฝูงบินที่ 4-9 จากกองบินที่ 15 เป็นเกียรติอย่างสูงที่ได้ร่วมงานกับกองกำลังหัวหอกชื่อดัง ซึ่งมีเหยี่ยวสาวเฟรมิเดรก้าในตำนานร่วมด้วย จึงขอความอนุเคราะห์ด้วยนะคะ"
"ทั้งลุงและป้ามีชื่อเสียงระดับตำนานเลยหรือครับเนี้ย" ไกซ์บอก
แจ็สบอก "ถ้าให้เดา ที่เรียกป้าว่าตำนาน เพราะว่าป้าหัวหงอกเลยสิน่า" แน่นอน ว่าฟิเกซเลยตบหัวไกซ์ไปที ในขณะที่พวกแจ็สโดนแรมเบจและช็อปเปอร์ตบหัวตาม
"ว่าแต่ พวกเขาจะมาช่วยงานพวกเราซ่อมไทรแองเกิ้ลและอินสเปคทรัลกันหรือคะ" โดซี่บอก
บัลโต้กล่าว "ใช่ หากแต่....เดิมที พวกเขามีปัญหาแย่ๆเกิดขึ้น ซึ่งพวกเขาส่งเรื่องร้องเรียนไปที่กองบัญชาการออคตากอน จนเรื่องไปถึงหูจอมพลแฮซกริฟกัน หากแต่ ตัวปัญหาดันไม่อยู่ให้จอมพลแฮซกริฟเรียกตัวมาทุกครั้ง จนพวกเขาเองรู้สึกหงุดหงิดจนเกือบจะมีเรื่องบานปลายใหญ่โตกัน ผู้บังคับการกองที่ 15 และ 18 เลยส่งพวกเขาไปที่เวอเด้เบเร่ต์เพื่อสงบสติอารมณ์ แล้วก็ส่งพวกเขามาทำงานร่วมกับพวกนายไปสักระยะหนึ่ง จนพอเสร็จงานแล้ว พวกเขาจะกลับไปที่กองตามเดิมเลยน่ะ"
"แล้วพวกเขามีปัญหาอะไรกันละคะ" วิลด้าถาม
ลูซเลน่าบอก "ข้อมูลประวัติของพวกเราถูกขโมยไปใช้สวมสิทธิ์กันนะคะ แต่เดิมนั้น ทั้งพวกเราและทีมลูกเรือจากกองที่ 18 ควรจะไปประจำการที่ยานลำหนึ่งที่ได้รับภารกิจให้ออกตามหากองยานบุกเบิกกัน ซึ่งพวกเราได้แจ้งกับทางเบื้องบนกันไว้ แต่นอกจากเรื่องไปถึงช้าแล้ว ผู้บัญชาการยานลำดังกล่าวนั้นก็ไม่อยู่ที่ฐานกันซะทุกครั้ง เลยทำให้พวกเรารู้สึกไม่พอใจอย่างมาก เหมือนเบื้องบนจะแก้ปัญหาด้วยการไล่คู่กรณีออกไปกันนะคะ"
"พวกนายบอกว่า พวกนายได้รับภารกิจให้ไปประจำการยานอวกาศที่ออกไปก่อนเวลาอันควรใช่มั้ย แล้วยานลำที่ว่ามานิ ชื่ออะไร แล้วใครเป็นผู้บังคับบัญชาล่ะ" ไซโคลเนียบอก
บัลโต้กล่าว "ก็ยานลำเดียวกันที่พวกพีวิลโดยสารไปแล้วนะสิ"
"งั้นหรือครับ ผบ.บัลโต้" สเตฟอร์ดบอก แล้วก็มองหน้าโฟรซ่า ไซโคลเนีย ฟิเกซ เบติสและวิลด้ากัน ซึ่งได้ยินคำตอบของบัลโต้ก็รู้เรื่องได้ในทันที รวมถึงบริคซ์และโดซี่ด้วย
ฟิเกซถอนใจบอก "หวังว่าเนคมาดูซัมและพวกคงจะรู้ถึงความผิดปกติกับลูกเรือชุดที่ไปกับยานลำนั้นแล้วน่า"
"ถ้าเช่นนั้น พวกเธอช่วยให้ความร่วมมือกับพวกเราในการซ่อมยานไทรแองเกิ้ล เพื่อทำความคุ้นเคยกับยานลำที่พวกเธอจะไปประจำการกันไปก่อนน่ะ" เบติสบอก
ทั้งหมดกล่าว "รับทราบแล้วครับ/คะ"
"อีก 20 นาที จะผ่านเขตดาวเคราะห์น้อยกันแล้ว ขอให้เจ้าหน้าที่ทุกฝ่ายอยู่ประจำที่ ห้ามเคลื่อนไหวเป็นอันขาด" เรเชียลบอกผ่านสปีคเกอร์ในยาน
เจเนลบ่น "นี้เราไม่ผ่านระบบดาวนี้ด้วยระบบความเร็วเหนือแสงเลยหรือไงน่ะ"
"ไม่มีทางหรอก เจเนล ถ้าใช้ความเร็วเหนือแสงผ่านระบบดาวที่มีกลุ่มดาวเคราะห์น้อยหนาแน่น แล้วเศษหินก้อนเล็กก้อนน้อยทะลุกระจกทางเดินหรือสะพานเดินเรือเข้าทำร้ายผู้โดยสารในนั้น จนมีคนหลุดออกจากยานและบาดเจ็บถึงตายขึ้นมาละ" พีวิลบอก
เนคมาดูซัมกล่าว "แน่นอน ว่าการใช้สนามพลังป้องกันเองก็ทำได้อยู่บ้าง เพียงแต่ เขตดาวเคราะห์น้อยนี้มีชิ้นส่วนโลหะปะปนอยู่ด้วย เลยต้องเสียเวลาใช้แทรคเตอร์บีมดึงเข้ามาไว้ในโรงเก็บของยานนี้แหละ"
"ทั้งๆที่ลูกเรือมีอาการเหมือนไร้จิตใจกันไม่ว่า ฉันเป็นห่วงว่าพวกเขาอาจจะทำตัวเองบาดเจ็บในกระบวนการแปรรูปก็เป็นได้น่ะ ต่อให้มีเครื่องมือแปรรูปแร่โลหะเหล่านั้นไว้ก็ตามน่ะ" สเปียริทบอก
มาสวาร์ทาร์กล่าว "เรารออีกยี่สิบนาทีกันไปก่อนดีกว่าน่ะ"
"ดีเหมือนกัน อย่างน้อย เรามีตลับไพ่ไว้เล่นแก้เซ็งด้วยน่ะ" คลอเวฟกล่าว แล้วก็เปิดตลับไพ่ที่เตรียมไว้ออกมา
ลิเนียร์ตี้บอก "เพียงแต่ เราจะเล่นแบบสนุกๆ ไม่มีเรื่องเงินมาเกี่ยวข้องกันบ้างน่ะ"
"ตอนนี้ ยานผ่านเขตดาวเคราะห์น้อยแล้ว สภาพยานไม่เสียหายมาก เจ้าหน้าที่ทุกคนในยาน กลับเข้าประจำที่ได้แล้วละคะ" เรเชียลบอก หลังจากที่ยานใช้เวลา 20 นาทีในการแล่นผ่าน พร้อมกับรวบรวมแร่โลหะที่อยู่ในดงดาวเคราะห์น้อยของระบบดาวโทโบล่ากันไว้ จนพวกไทรเวเซอร์ถอนใจอย่างโล่งอก
"ดีแล้วละ ที่ผ่านไปโดยไม่มีปัญหาเลยน่ะ" จิลบอก
"เอาละ พวกเรา ได้เวลาไปทำงานกันได้แล้วละ" เนคมาดูซัมบอก แล้วทั้งหมดก็แยกย้ายกันไปทำงานตามเดิม เพียงแต่ พลัสเชอริทต้องเป็นผู้ช่วยให้กับมาสวาร์ทาร์เสียเอง เพื่อช่วยงานวางแผนการรบไว้ พีวิลและสเปียริทช่วยลูกเรือขนก้อนโลหะเล็กใหญ่ที่รวบรวมมา ไปใส่ไว้ในคอนเทนเนอร์เพื่อเตรียมแปรรูป เนคมาดูซัมและลิเนียร์ตี้เช็คคลังสรรพวุธ แอนเดรียอยู่ในแผนกครัว แอบไบออสเป็นผู้ช่วยหมอเฮเดรียน เจเนไซด์ทีมรับผิดชอบเรื่องเช็คเพริบาทรอสที่ใช้งานกันไว้ตามที่ยิปเซทสั่ง ส่วนคลอเวฟ... "กึกๆๆๆๆๆ ฟึ่บบบ" เหยียบแป้นหมุนไม้ถูพื้นในถังให้แห้ง แล้วก็เช็ดไปตามทางเดิน
"ดีแล้วละ ที่ฉันไปให้พ้นไอ้คางแหลมได้น่ะ" คลอเวฟบอก
"คุณเรียกหาผมเลยหรือ" เสียงนั้นกล่าว จนคลอเวฟได้ฟังถึงกับ "โครมมม" โยนไม้ถูพื้นลงถังด้วยอารมณ์หงุดหงิดทันที
"กูไม่รู้น่ะ ว่ามึงมานี้ได้ไง แต่กูรู้ ว่ามึงอยู่แถวนี้ ถ้ามึงไม่โผล่หัวออกมาละก็ เกรงว่ามึงจะโดนเฉาะเสียแล้วละ" แล้วก็ "ฟึ่บบบ หมับบ หวับบ ครี้งงง" ดึงแองเกอร์แอ็กซ์ออกจากไหล่ซ้ายด้วยมือขวา พร้อมกับสบัดคมขวานออก "ตอนนี้กูเข้าใกล้มึงแล้ว ถ้าไม่ออกมา อย่ามาโทษกูกันละ" คลอเวฟบอก
"ฟึ่บบบ" ไม่ทันไร เจ้าของเสียงก็โผล่มา คลอเวฟเลยฟาดขวานลง "เกร้งงงงง" แต่คมขวานของเขากระทบบางอย่าง ซึ่งคลอเวฟเห็นโลห์ที่เป็นส่วนหมวกอัศวินที่มีตะแกรงปิดตาครึ่งใบติดแขนซ้าย โดยเจ้าของโลห์นั้น เป็นแมนิเกเตอร์หุ่นยนต์ที่สวมหมวกอัศวินแบบเดียวกับโลห์ หากแต่มีขนาดเล็กและมีปีกติดข้างหัวและเขายาวตรงกลางตะแกรง สวมเกราะติดปุ่มสีแดงวงแหวนสีทองอยู่ตรงกลางพร้อมเกราะกระโปรงเหล็กสั้น หัวไหล่ติดปุ่มสีแดงมีเขาแหลมสีทองทั้งด้านหน้าและด้านหลัง แขนขาทรงกระบอกเหลี่ยมสีเงิน มือสีน้ำเงินเข้ม หลังแขนขวาติดดาบยาวพร้อมโลห์เล็กสองอัน และที่สำคัญก็คือ "นี้คงจะเป็นร่างจริงของมึงสิน่ะ ไอ้คางแหลมมาเบอุส" คลอเวฟกล่าว เพราะจำเค้าหน้าสามเหลี่ยมและคางแหลมได้ชัดเจน แม้จะอยู่ในสภาพที่มิใช่ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลและสวมเสื้อโค้ทขาวกันแล้ว
"มาเทอุส อีเกิ้ลไนท์ต่างหากละ คุณคลอเวฟ อีกอย่าง ผมไม่นึกเลยว่าคุณจะมีอาวุธติดตัวตลอดเวลาเลยน่ะ" มาเทอุสบอก
"กูพกไว้เผื่อเจอใครหรืออะไรที่ไม่เข้าท่า โดยเฉพาะอย่างมึงนี้แหละ" คลอเวฟกล่าว แล้วก็ลดอาวุธลง มาเทอุสเลยต้องวางแขนลงไปด้วย "แล้วมึงเข้ามาในยานนี้ได้ไง ในเมื่อยานลำนี้เป็นยานรบของฝ่ายทหารน่ะ"
มาเทอุสบอก "ก็ ผมปลอมตัวเป็นพนักงานขนของขึ้นยานลำนี้ ซึ่งพอผมเข้ามาในยานพร้อมกับกล่องของปุ๊บ ผมก็สลัดคราบ แล้วก็แฝงตัวปะปนอยู่ในกล่องเหล่านี้ โดยที่เพื่อนๆของคุณที่เข้ามาขนของทั้งสองนั้นไม่เห็นหรือไม่รู้เลยนะครับ"
"แปลว่ามึงหลบอยู่หลังคอนเทนเนอร์อันโตๆกันเลยหรือ สงสัยว่ากูต้องบอกพีวิลและยัยบื้อให้ทราบแล้ววะ" คลอเวฟบอก "และมึงคงไม่คิดที่จะขอร้องให้กูสอนให้มึงแกร่ง หรือไม่ก็อ้างเรื่องเพื่อนที่มองไม่เห็นของมึงมาหลอกกูละสิ"
มาเทอุสบอก "อันที่จริงแล้ว เพื่อนๆที่ผมว่ามานั้น พวกเขาก็มาด้วยละครับ"
"ไอ้เวรเอ้ย นี้มึงพาคนนอกเข้ามาด้วยหรือ เกรงว่ากูต้องเอามึงไปให้พวกพ้องกูสอบแล้วละมั่ง" คลอเวฟบอก
มาเทอุสบอก "แต่ ตอนนี้พวกเขาอยู่ในยานและพยายามรอพวกคุณกันอยู่ จนพวกเขาหมดความอดทนเลยออกไปจากที่ซ่อนแล้ว ผมเลยไม่รู้ทำยังไง เลยต้องรีบมาขอให้คุณบอกเพื่อนๆของคุณให้ทราบสักหน่อยน่ะ"
"ทราบหรือ มึงคงไม่ได้บอกว่า เพื่อนๆของมึงกำลังจะก่อเรื่องอะไรกันเลยละสิน่ะ" คลอเวฟกล่าว แล้วก็จับมาเทอุสอัดกับกำแพง
"ก็ พวกเขามีปัญหากันจริงๆ และขอร้องให้ผมไปบอกให้คุณมา แต่คุณโวยลั่นและปฏิเสธเช่นนี้ พวกเขาเลยต้องรีบตามไป โดยบีบให้ผมพาพวกเขาไปด้วยน่ะ"
"แล้วพวกเขารู้ได้ไง ว่าพวกเรามาอยู่ในยานลำนี้ ทั้งๆที่...." คลอเวฟกล่าวและชะงักขึ้นมา "....นี้นายคงไม่ได้แอบฟังทหารยามที่ลาดตระเวนตรวจตราในเมืองคุยกัน หรือแม้กระทั่งลูกเรือของบริคซ์กันเลยละสิ"
มาเทอุสบอก "เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มมีเครื่องมือติดตามอยู่ และพวกเขารู้ว่ากองทหารส่งพวกคุณไปอยู่ที่ยานลำนี้ พวกเขาเลยบีบให้ผมมาล่วงหน้าก่อนวันหนึ่งโดยให้ผมปลอมตัวเป็นพนักงานขนของขึ้นยาน และรีบพาขึ้นไปในเวลาเดียวกันที่พวกคุณมาถึงนะครับ"
"งั้นนายต้องพาฉันไปหาเพื่อนตัวแสบเหล่านี้ที่นายพามาด้วย ก่อนที่พวกพีวิลจะมาเจอเข้าน่ะ" คลอเวฟบอก
มาเทอุสบอก "คุณคงจะเจอพวกเขาอยู่หรอกน่ะ เพราะว่า พวกเขากระจายไปทั่วยานแล้ว ผมเลยต้องมาบอกคุณให้แจ้งเพื่อนๆของคุณกันนี้แหละ"
"หวออออ หวออออ หวออออ หวอออ หวอออ หวอออ หวอออ" สัญญาณเตือนภัยดังขึ้นพร้อมกับไซเรนตามทางเดินส่องสว่าง
"เจริญละ" คลอเวฟสบถ
คาร์ทตันกล่าวโดยมาที่สะพานเดินเรือ "เรเชียล เกิดอะไรขึ้นกันน่ะ"
"มีผู้บุกรุกอยู่ในโซนซ่อมบำรุง คลังเสบียงทั่วไป โรงเก็บยานบิน และส่วนควบคุมเครื่องยังชีพกันนะคะ" เรเชียลรายงานโดยจับภาพผู้บุกรุกอยู่ในพื้นที่ทั้งสี่ด้วยกัน
คาร์ทตันบอก "แล้วลูกเรือไม่สามารถหยุดยั้งผู้บุกรุกเลยหรือ"
"ทีมลูกเรือรักษาความปลอดภัยโดน 3 ใน 4 เล่นงานกันนะคะ" เรเชียลบอก
คาร์ทตันเลยตัดสินใจ "แจ้งพวกไทรเวเซอร์ที่อยู่ใกล้ให้เข้าไปจัดการเดียวนี้เลย"
"ถึงเจ้าหน้าที่หน่วยไทรเวเซอร์ ตอนนี้เราเจอสถานการณ์ผู้บุกรุกเข้ามาในตัวยาน ตรงโซนซ่อมบำรุง คลังเสบียง โรงเก็บยานบิน และส่วนเครื่องยังชีพ ขอให้เจ้าหน้าที่ทุกตนที่อยู่ใกล้ให้รีบไปควบคุมตัวผู้บุกรุกกันโดยเร็ว ย้ำ ผู้บุกรุกมีสี่ตนและอยู่ในสี่พื้นที่ด้วยกัน" เรเชียลบอก
แอบไบออสรีบลุกจากเตียงก่อนที่เฮเดรียนจะเตรียมลองยาไว้ "คงไม่ใช่พวกศัตรูจากเกอเบียกันหรอกน่ะ" แอบไบออสบอกแล้วรีบวิ่งออกไปโดยไม่ใส่สกินสูทเลย
"ว่าแต่ ตอนนี้ พวกนายอยู่ตรงไหนกันบ้างล่ะ" เนคมาดูซัมบอก
มาสวาร์ทาร์บอก "ฉันกับแอนเดรียกำลังตรงไปยังส่วนควบคุมยังชีพอยู่ พีวิลและสเปียริทพึ่งออกจากโซน 4 ในคลังเสบียงที่เกิดเรื่องเพื่อไปเอาอะไหล่จากโซน 3 ซึ่งฉันแจ้งทั้งคู่ให้รีบกลับไปแล้วละ"
"เจเนล ตอนนี้นายอยู่ส่วนซ่อมบำรุงโรงเก็บยานบินหรือเปล่าละ" พีวิลบอก
เจเนลกล่าว "ยิปเซทไล่พวกเราให้ไปตรวจเช็คเครื่องยนต์กันนะสิ เดียวพวกเราจะรีบไปช่วยนายเองแหละ"
"ร้อยเอก ทุกๆคน ตอนนี้ ฉันกับพลัสเชอริทมุ่งหน้าไปที่โซนซ่อมบำรุง เพราะมีเหตุอัคคีภัยเกิดขึ้นด้วยน่ะ" แอบไบออสติดต่อมา
เนคมาดูซัมบอก "งั้นฉันกับพวกจะรีบไปที่โรงเก็บยานเลยแล้วกัน" แล้วหันมาถาม "ว่าแต่ คลอเวฟอยู่ไหนกันละ"
"นายบื้อไม่ติดต่อกลับมาเลยนะสิ" สเปียริทกล่าว
เนคมาดูซัมกล่าว "เจเนล ให้จายด์และจิลไปช่วยพวกพีวิล นายรีบออกตามหาคลอเวฟกันเดียวนี้เลย"
"รับทราบแล้วละ พวก" เจเนลบอก โดยรีบวิ่งนำ จายด์และจิลวิ่งตามหลังและไปอีกทางหนึ่ง
ส่วนคลอเวฟเองก็ได้ยินผ่านเครื่องสื่อสาร "มึงทำให้เรื่องมันวุ่นหนักกว่าเดิมแล้ววะ" แล้วก็ลากตัวมาเทอุสออกไป
ต่อพาร์ท 3 กันได้เลย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น