Triveser Manigator Saga Del-Ahnian War

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 เหล่านักรบคืนสู่สังเวียนอีกครั้ง เมื่อบ้านเกิดถูกศัตรูอันยิ่งใหญ่รุกราน ครึ่งหลัง

ช่วงที่ 2
          ในเวลาเดียวกัน ก่อนที่จะเกิดเหตุร้ายในตัวเมืองแมนิเกรโปลิสกันนั้น ที่เฟิร์สฮิลล์เองก็....

          "เป็นความจริงหรือวะ บริคซ์" คลอเวฟกล่าวผ่านโทรศัพท์ หลังจากที่เขากับพวกเวเซอร์ซ่อมกระจกกันแล้ว

          บริคซ์ตอบ "พี่ใหญ่แจ้งมา ว่าตอนนี้หน่วยลาดตระเวนสำรวจตรวจตราถูกศัตรูโจมตีไป 10 กว่าหน่วยกันแล้ว เลยแจ้งให้ฉันมาบอกกับพวกนายให้เตรียมตัวกันไว้ ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไปกันน่ะ"

          "เดียวฉันบอกให้แล้วกัน แล้วทางนายละ บริคซ์" คลอเวฟถาม

          บริคซ์ตอบ "ฉันได้แจ้งให้พวกเราทั้งหมดเตรียมพร้อมกันแล้ว ช่วงเวลาแห่งความสงบสุขมันสิ้นสุดลงแล้ววะ พวก" แล้วก็วางสาย พร้อมกับสวมชุดเกราะ PCA สีกรมท่า โดยที่ลูกน้องทั้งหมด ตั้งแต่มนุษย์ดัดแปลง มนุษย์เทียมและมิวแทนอยด์ก็ใส่เกราะพร้อมรบกันแล้ว

          "คลอเวฟ ที่บริคซ์ติดต่อมานิ คงไม่ได้หมายความว่า...." เนคมาดูซัมกล่าว

          คลอเวฟวางสายพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังว่า "ข่าวร้ายวะ อาคันตุกะฝั่งตะวันออกแม่งลงมือบุกเข้ามากันแล้ววะ"

          "เดลอาเนี่ยนบุกมาแล้วหรือวะ" เซเทธ น้องคนรองในแปดพี่น้องยอดนักสู้มิวแทนอยด์กล่าว

          คลอเวฟบอก "ผบ.บัลโต้ติดต่อกับบริคซ์มา ว่าเราเสียหน่วยรบให้กับพวกเดลอาเนี่ยนเข้า และพวกมันไม่ได้แค่โจมตีกองกำลังประจำการของเราอย่างเดียวแล้ว เผลอๆ นครหลวงกับที่นี้ ก็อาจจะเป็นเป้าได้แน่นอนน่ะ"

          "ทั้งๆที่กองกำลังสกรีแทนของกองยานซัลคาลาสนั้น เป็นทหารที่เก่งกาจมากเลยหรือ นั้นไม่ตลกกันเลยน่ะ" ฟันดิวเรค น้องคนที่ 6 ยอดฝีมือตัวตลกกล่าวอย่างไม่ตลก เช่นเดียวกับโมคุโตะ น้องสาวทอมบอยยอดนักคาราเต้ น้องคนที่ 5 บอก

          "พวกเราต่างรู้ว่าเราต้องเจอกับพวกเดลอาเนี่ยนอย่างแน่นอน แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะมาเร็วกว่าที่คิดไว้น่ะ"

          "แล้วตอนนี้ ท่านประธานาธิบดีจะเป็นยังไงบ้างหรือเปล่าละ" ทอฟคานิค น้องคนที่ 4 บุรุษผู้มีกายาผิวหินผาอันบึกบึ้นถาม

          เจเนลบอก "วางใจได้ ผบ.บัลโต้มีแอร์ไพล์มมิสและพวกครีซีแทนประจำการอยู่ แถมประธานาธิบดีเองก็มีอาวุธเอาไว้รับมือกันด้วย นั้นพอทำให้เราวางใจได้เปราะหนึ่งกันบ้างน่ะ"

          "แต่เราต้องปกป้องเมืองนี้จากพวกเดลอาเนี่ยนกันเสียก่อนน่ะ" กริมเบอรี่ น้องคนเล็กที่สุดในแปดพี่น้องกล่าว

          ทินเหมาลี พี่สาวคนที่สองในแปดพี่น้องพยักหน้าเห็นด้วย "แม้กระทั่งประชาชนในเมืองนี้ด้วย ที่ต้องให้พวกเขารอดไปให้ได้กันน่ะ"

          "ปี้บๆๆๆๆ" สัญญาณติดต่อดังขึ้น โทรทัศน์เผยภาพหมอหนุ่มผมยาวขึ้นมา "หมอเดเมี่ยน ตอนนี้หมออยู่ที่หลุมหลบภัยกันแล้วหรือยังละ" เนคมาดูซัมถามต่อหมอประจำกองเวเซอร์ ซึ่งก็ตอบไปว่า

          "ทั้งหมอ ทั้งพยาบาลแล้วก็เครื่องมือยูกยาจากสถานพยาบาล ได้ขนเข้ามากันหมดแล้ว แต่ฉันอยากจะอยู่ดูแลพวกนายจากด้านนอกหลุมหลบภัยกันไว้น่ะ"

          "หมออย่าออกมาจะดีกว่าน่า เพราะเราไม่แน่ใจว่าเดลอาเนี่ยนมาถล่มพวกเราด้วยยานรบกันหรือเปล่าน่ะ" แอบไบออสย้ำเตือน

          เดเมี่ยนกล่าว "แล้วว่าแต่ ผู้ว่าการของเรารู้เรื่องนี้กันบ้างหรือเปล่าละ"

          "ยังเลยน่ะ หมอ เพราะเราไม่ต้องการให้ผู้ว่าการตกใจจนสร้างความแตกตื่นให้กับชาวเมืองแห่งนี้กันน่ะ" พีวิลบอก

          เดเมี่ยนถอดถอนใจไปว่า "ฉันอดเป็นกังวลไม่ได้เลยน่ะ ว่าผู้ว่าการคนนี้ไม่รู้ถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้นกันเลย แต่อย่างน้อย ฉันหวังว่าระบบป้องกันภัยคุกคามที่เราเซตเอาไว้ตอนที่สร้างเมืองนี้มานั้น จะได้ผลกันบ้างน่ะ"

          "งั้นหมออยู่ที่นี้ก่อนแล้วกัน ส่วนพวกเราที่อยู่ข้างนอกจะคอยดูแลเอง" มาสวาร์ทาร์บอก

          เดเมี่ยนพยักหน้า "ขอให้พวกนายโชคดีแล้วกันน่ะ" แล้วก็ตัดการติดต่อไป

          "หวังว่าโปรเทคชั่นบาเรียที่อยู่รอบรั้วบ้านผู้ว่าการคงจะเซฟเขาจากลูกระเบิดของพวกต่างดาวกันได้บ้างน่ะ" เลอแชน บุรุษหัวพังค์ 1 ในแปดพี่น้องกล่าว สเปียริทบอก "และหวังว่าตอนนี้ ไกซ์และมิลด์ที่อยู่ในกองทหารนั้น ต้องปลอดภัยกันให้ได้เลยน่ะ"

          "พี่ใหญ่ พี่ใหญ่ครับ เขตเมืองหลวงมีการแจ้งประกาศเตือนภัยกันแล้วละครับ" เนคกัส น้องฝาแฝดของเนคมาดูซัมมากับเนคกี้ น้องสาวฝาแฝดที่รีบวิ่งเข้ามาเตือนอย่างเร่งด่วน โดยในตอนนี้ โทรทัศน์เปลี่ยนเป็นจอสีแดงพร้อมคำว่า Warning กันแล้ว

           "เรียนทุกๆท่านที่อยู่ในเมือง ตอนนี้ดาวของเราอยู่ในสภาวะภัยคุกคามระดับเอส โดยที่ศัตรูได้เข้าจู่โจมเมื่อ 20:42 นาทีขึ้นมา จึงขอเรียนให้ทุกๆท่าน เข้าที่หลบภัยอย่างมีระเบียบ ความแตกตื่นที่ก่อขึ้นย่อมนำมาถึงความสูญเสียไว้ จึงขอประกาศให้ทุกท่านรับทราบ โปรดฟังอีกครั้งหนึ่ง...."

          "ภัยคุกคามนะหรือ เป็นไปได้ไงกันนะ ในเมื่อนั้นไม่ได้อยู่ในข้อกฎหมายและบริบทงานของผู้ว่าการกันเลยนิน่า" โพโบโวโลกล่าวทันทีที่มีประกาศเข้ามา ส่วนพวกเวเซอร์นั้น.... เนคมาดูซัมจึงสั่งให้

          "เนคกี้ เนคกัส ไปช่วยพวกบริคซ์ คุ้มครองชาวเมืองไปที่หลุมหลบภัยกันไว้ ไม่จำเป็นอย่าพลีพล่ามต่อสู้กันโดยตรงเป็นอันขาด พวกเดลอาเนี่ยนมันร้ายกาจและแข็งแกร่งเกินไปกันน่ะ"

          "แต่พวกเราก็ทรงพลังมาก และพร้อมจะช่วยพี่ใหญ่สู้กันนะคะ" เนคกี้กล่าว

          เนคมาดูซัมเตือน "เดลดาเนี่ยนร้ายกาจกว่าพวกเฮซเทิร์ซในเรื่องจำนวนคนและอาวุธยุทโธปกรณ์ที่เหนือกว่า ถ้าพวกเธอสองคนตาย ฉันคงไม่มีหน้าไปหาพ่อหรือพวกเพื่อนพ้องที่ไม่รู้อยู่ที่ไหนกันได้หรอก ดังนั้น พวกเธอทำในสิ่งที่ควรทำกันก็พอแล้วน่ะ" เนคกัสเลยส่ายหน้าให้เนคกี้ยอมรับไว้ แม้เธอจะไม่ชอบเลยก็ตาม ทั้งคู่เลยต้องออกไปโดยเร็ว

          "งั้นพวกเราจะออกไปช่วยพาชาวเมืองไปหาที่หลบภัยกันก่อนน่ะ" บรอนเซอรูทกล่าว และรีบออกไปโดยที่หยิบอาวุธจากตู้ที่ลิเนียร์ตี้ขนมาแล้ว โดยที่แอมเบอร์นั้น

          "ภัยคุกคามระดับเอสมาถึงแล้วสิคะ" โผล่มากล่าวหลังจากที่ทราบเรื่องแล้ว

          "ใช่ ตอนนี้ ถึงเวลาที่พวกเราต้องรับมือกับภัยคุกคามกันแล้วละ" สเปียริทกล่าว โดยลิเนียร์ตี้จัดการถอดตลับที่แอมเบอร์อยู่ออกมาจากใต้โซฟาไว้ พีวิลเลยเดินมาที่เสาและ "ปึก" ทุบตรงโคนเสาเพื่อให้ "ครืดดดด หวับ แกร็ก" เพดานเลื่อนออกและเอาตู้เก็บอาวุธปืนออกมา

          "เออ แย่แล้ว ศัตรูมาแล้วละ" จิลกล่าว เพราะไม่ทันไร พวกทหารเดลอาเนี่ยนก็เทเลพอร์ตเข้ามาตรงกลางลานน้ำพุไว้ เช่นเดียวกับเขตเมืองส่วนในด้วย

          "แม่งกะไม่ให้เราได้หายใจหายคอกันเลยหรือวะ" คลอเวฟสบถ

          พีวิลกล่าว "ช่วยไม่ได้ เราต้องเล่นโยนของกันแล้วละ" แล้วก็ "หวับๆๆๆๆๆ หวับๆๆๆๆ" โยนเดริงเจอร์แมกนั่มสองกระบอกให้กับลิเนียร์ตี้ "ฟึ่บบบ หมับ หมับ" ซึ่งเธอจ้วงแขนคว้ารับปืนไว้ "ฟึ่บบบ หวับบบบ" เจเนลเดินมาหยิบครอสเซี่ยมไรเฟิ่ลโยนมาให้มาสวาร์ทาร์รับ "ป้าบบ" แอบไบออสตบโซฟาเพื่อให้เบาะเปิดเอาแมกกาซีนที่อยู่ข้างใต้ออกมา "ฟึ่บๆๆๆ" และโยนให้กับสเปียริทที่ยืนอยู่รับไว้ โดยที่พีวิลหยิบอินเกรต้าเพคชู้ตเตอร์สองกระบอกโยนให้สเปียริทรับไปก่อนแล้ว "ป้ากกก" คลอเวฟกระทืบพื้นด้านหน้าโซฟ่าส่วนกลางจน "ฟ้าววว ฟ้าววว ฟ้าววว" ขวานสามอันโผล่มา โดยที่ตนหยิบอันซ้ายและขวาซึ่งเป็นแองเกอร์แอ็กซ์ แล้วก็เตะส่งอันกลางที่ยาวให้กับจายด์รับ "ตึกๆๆๆๆ" พวกทหารเดลอาเนี่ยนหน่วยหนึ่งก้าวเดินขึ้นมาโดยเข้ามาใกล้กับเวเซอร์เฮาส์กัน "ปึก ครืดดด ครืดดด ครืดดด ครืดดดด" เนคมาดูซัมทุบตรงปุ่มตรงผนังเพื่อให้ชัตเตอร์เลื่อนปิดหน้าต่างกันไว้ แล้วก็ "ฟึ่บ หวับๆๆๆๆ" รับซีคเก้ไรเฟิ่ลสองกระบอกที่พีวิลโยนจนหมุนติ้วๆเข้ามา ส่วนเจเนลโยนอิมแพคชู้ตเตอร์ให้สไลด์กับพื้น เพื่อให้ลิเนียร์ตี้คว้ารับไว้ "ฟ้าวววว ครืดดด แว้ง แว้ง" จิลชูนิ้วเพื่อให้โซฟาฝั่งซ้ายเลื่อนเอาแบ็คแพ็คออก แล้วก็ปืนหน้าไม้ ซึ่งเธอก็ควบคุมให้มันลอยไปหาแอนเดรียกันโดยเร็ว "หวับๆๆๆๆ หมับๆๆๆๆ" พลัสเชอริทโยนแมกกาซีนกระสุนปืนกลให้เนคมาดูซัมและแอบไบออส ซึ่งหยิบเอาอาก้า-49C จากใต้โซฟาฝั่งขวาด้านหน้าสุดออกมากันแล้ว ในจังหวะที่พวกเดลอาเนี่ยนมาอยู่ตรงหน้าบ้านพอดี

          "หัวหน้ากองครับ บ้านหลังนี้ต้องสงสัยมากที่สุดเลยนะครับ เพราะว่า เราจับสัญญาณแปลกๆที่หลากหลายอยู่ในบ้านด้วยนะครับ" ทหารชั้นผู้น้อยของเดลอาเนี่ยนกล่าวกับหัวหน้ากองโดยใช้เครื่องสแกนตรวจสอบในเวเซอร์เฮาส์กันไว้

          "นั้นไม่แปลกเลยที่บ้านนี้มีปิดชัตเตอร์เอาไว้ แต่พวกมันไม่มีทางหนีไปได้แน่นอน ทหาร บุกเข้าไปเดียวนี้เลย" นายกองสั่งทหารเดลอาเนี่ยนจำนวน 15 คนกรูกันเข้ามา

          "ครืดดดด ครืดดดด ครืดดด ครืดดดด" ฉับพลันชัตเตอร์ด้านหน้าบ้านของพวกเวเซอร์เลื่อนออกโดยไม่มีกระจกให้เห็นและ "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆๆ แชดดดด แชดดดด ปังๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆๆๆๆ ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆๆๆ ทิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เหล่าทหารเดลอาเนี่ยน 15 ตนถูกกระหน่ำยิงจากด้านในกันอย่างรวดเร็ว พร้อมกับ "ตึก ตึก ตึก ตึก" เนคมาดูซัมเดินออกมาโดยถือซีคเก้ไรเฟิ่ลสองกระบอกที่มีไอออกจากปากลำกล้อง พีวิล เจเนลก้าวเดินออกประตูกระจก โดยที่จิลวิ่งออกมาด้วย ตามด้วยลิเนียร์ตี้ สเปียริท แอนเดรีย  แอบไบออส คลอเวฟ พลัสเชอริท แล้วก็จายด์ ที่เดินออกมาเป็นคนสุดท้าย โดยค่อยๆเดินออกจากประตูกระจก "นี้พวกแก เป็นใครกันแน่ละ" หัวหน้านายกองเดลอาเนี่ยนถาม

          เนคมาดูซัมบอก "เป็นใครไม่สำคัญ แต่สำคัญที่ว่าพวกเรามาไล่พวกนายกันนี้แหละ" แล้วก็ "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" กระหน่ำยิงซีคเก้ไรเฟิ่ลทั้งสองกระบอกเข้าใส่ พวกทหารเดลอาเนี่ยนจนล้มไป 4 ตน พวกที่อยู่แถวถัดมารีบเอาโลห์มาป้องกันไว้ "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตรุ้ง" แอบไบออสเลยยิงอาก้า-49C ติดเครื่องยิงลูกระเบิดเป่าพวกใช้โลห์จนล้มกลิ้ง ในขณะที่พวกถือโลห์อีก 5 คนวิ่งเข้ามาพร้อมกับ "แง้งงงง" สร้างคมหนามพลังงานอนุภาคสีแสดออกมา "แกร็ก ตรุ้งงงงงง ป้ากกกก โครมมมมม" แต่ก็โดนลิเนียร์ตี้ใช้อิมแพคชู้ตเตอร์โดรมอนยิงพลังคลื่นเป่าทหารเดลอาเนี่ยนที่ใช้โลห์เข้าปะทะจนปลิวล้มกองกับพื้นพร้อมกับโลห์ที่แตกเป็นสองซีกถึงสามคน "ฟิ้วๆ" พลัสเชอริทแบมือสองข้างลงพื้นและยิงมีดสั้นพุ่งปักคาพื้นตรงหน้าทหารเดลอาเนี่ยนถือโลห์อีกสองคนจน "เปรี้ยง เปรี้ยง" มีดนั้นเป่าระเบิดพลังไฟฟ้าช็อตร่างทหารเดลอาเนี่ยนจนแน่นิ่งไปอย่างจังๆ ระลอกสามจึงบุกเข้ามา

          "เอาทุเรียนเหล็กไหลนี้ไปกินซะสิ" คลอเวฟปล่อยลูกตุ้มหนามออกจากหัวไหล่ข้างซ้าย ซึ่งก็ปล่อยด้ามจับติดโซ่ออกมา "หวับๆๆๆๆๆๆๆ ฟ้าววววว" แล้วก็คว้าจับเหวี่ยงวนไปหลายรอบก่อนจะซัดเข้า "เปรี้ยงงงงง" ปะทะใส่แถวซ้ายสามคนจาก 10 คนล้มกลิ้งไป "จีแฮมเมอร์บอล" จายด์ยิงลูกตุ้มสีดำพุ่งเข้า "เปรี้ยงงง โครมมมม" อัดใส่ทหารเดลอาเนี่ยนถือโลห์อีก 7 จนปลิวกระเด็นกระดอน เป็นการเก็บสแปรอันรุนแรงนี้ไว้ "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆๆๆๆ" สเปียริทกราดยิงอินเกรต้าเข้าใส่ทหารเดลอาเนี่ยนที่ถือปืนยาวจนล้มไป 4 คนด้วยกัน "แชดดด แชดดด" แต่ทหารพลปืนเลเซอร์ยิงปืนแสงเข้าใส่สเปียริทจน "เปร้งงง เปร้งงงง" ลำแสงปะทะตัวสเปียริทเข้าแต่.... "ฟ้าวว ป้ากๆ" ลำแสงสะท้อนพื้นผิวจิวเวลเลี่ยมของเธอกลับมาจนทะลุร่างทหารจนได้รูทะลุกลางอกร่วงไปสองตนด้วยกัน "ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" แอนเดรียใช้หน้าไม้แรปิดครอสโบว์กันยิงลูกดอกเจาะเกราะขนาดเล็กเข้าเล่นงานพวกสวมเกราะหนาจนล้ม แต่พวกทหารเดลอาเนี่ยน 4 นายจากด้านหลังนั้น "แชดดด แชดดด แชดดด แชดดด" ยิงปืนแสงเข้าใส่ "โปรเทคชั่นสเฟียร์" แอนเดรียสร้างบาเรียทรงกลมครอบตัวเธอไว้ "เปร้งๆๆๆ" ป้องกันลำแสงที่ยิงใส่เธอไว้ได้ทัน

          "มีบาเรียนะหรือ ยิงซ้ำกันอีก..." ทหารเดลอาเนี่ยนกล่าว แต่ "แชดดดด แชดดดด แชดดดด แชดดดด" ทั้งสี่ถูกยิงเข้าใส่หน้าอกซ้ายอย่างรวดเร็ว "บะ บ้าน่า พวกมันไม่น่ามีใครอยู่ข้างบนหรือบินได้เลยนิ เออ...นั้นมัน..." ทหารเดลอาเนี่ยนที่ถูกยิงก็ล้มลงโดยได้เห็นไซโคบิทที่ลอยอยู่ แล้วก็ "ฟ้าววว แชดดดด อั้ก" อันแรกพุ่งไปยิงทหารเดลอาเนี่ยนเข้าด้านหลังโลห์จนล้มลง "ฟ้าววว ฟ้าววว แชดดด แชดดด แชดดด แชดดด" อันที่สองและสามบินซิกแซกพร้อมกับยิงใส่พวกทหารที่ถือปืนยาวซึ่งเตรียมจะยิงใส่ลิเนียร์ตี้และสเปียริทล้มไป 4 ตนด้วยกัน "ฟ้าวววว ฉึกกก แชดดดดด" อันที่พุ่งแทงใส่หน้าอกของทหารเดลอาเนี่ยน โดยที่พยายามยกโลห์มาขวางก็ไม่ทัน แล้วก็ยิงเลเซอร์ทะลุร่างไปยังทหารอีกตนที่วิ่งเข้ามาช่วยไปด้วยกัน

          "แชดดดดด ป้ากกกก" แอบไบออสถูกทหารเดลอาเนี่ยนยิงเข้าจนขาซ้ายขาดอย่างจังๆ แต่ก็แสยะยิ้มขึ้นเพราะ "กึกๆๆๆๆ พรวดด" ต้นขาซ้ายที่กุดงอกขาออกมาอย่างรวดเร็ว "สะ สัตว์ประหลาด มันงอกขาได้หรือเนี้ย" ทหารเดลอาเนี่ยนตนนั้นพยายามจะยิงซ้ำ แต่ "ฟ้าววว ปั้ก" แอบไบออสซัดโบนเซเบอร์เข้าปักคาร่างทหารไว้ แล้วก็ "เป๊าะ" ดีดนิ้วตามจน "พรึบบบบบบบ" ดาบแผดเผาทหารเดลอาเนี่ยนด้วยเพลิงกรดสีเขียวให้มอดไหม้ไปพร้อมกัน "ย้ากกกก" ทหารเดลอาเนี่ยนถือโลห์ติดหนามหมายจะจัดการกับแอบไบออส แต่.... "ฟ้าววววว โครมมมมมม เปรี้ยงงงงง" พีวิลพุ่งเข้ามาชกใส่โลห์จนทะลวงไปตะบันหน้าทหารเดลอาเนี่ยนจน "หวับๆๆๆๆ โครมมม" ตัวถูกต่อยปลิวบิดเกรียวไปหลายตลบจนล้มแน่นิ่งไป "ว้ากกก ย้ากกกก จ้ากกกก" ทหารเดลอาเนี่ยนสามตนวิ่งเข้ามาพร้อมกับดาบแสง พลัสเชอริท เจเนลและมาสวาร์ทาร์เลยวิ่งมา "หวับบบ ฉั้วะ ฉับ ฉั้วะ" พลัสเชอริทสบัดแขนออกด้านข้างตัดหัวทหารเดลอาเนี่ยนคนซ้ายจนหัวขาดกระเด็นขึ้นสูงและร่วงลงมา คนกลางถูกมาสวาร์ทาร์ใช้มาสวาร์ทาร์เบลดฟันเสกหน้าจนตัวขาดเป็นสองท่อน ส่วนคนขวาถูกเจเนลใช้เมทัลเบลด มือดาบฟันขาดสะพายแล่งจนล้มในสภาพถูกฟันขาดออกจากกันไป

          "หะๆๆๆ หัวหน้า พวกมันกล้าฟันทหารที่ชำนาญด้วยดาบแสงขาดแบบนี้ หรือว่าพวกนั้นจะ...." ทหารเดลอาเนี่ยนที่อยู่ใกล้กับหัวหน้ากองกล่าวอย่างหวาดกลัว

          หัวหน้ากองบอก "นักดาบเกราะผลึกเขียวกับดาบผลึกเขียวอันไร้เทียมทาน นักรบสามเขาผู้มีมือเปลี่ยนเป็นดาบ หุ่นต่อสู้สีทองที่มีใบมีดอันเฉียบขาด หรือว่า ทั้งหมดนี้.....คือพวกกองรบเวเซอร์ ที่เป็นพวกแมนิเกเตอร์ระดับเป้งและมีบทบาทในสงครามกับแรซัลก้ากันมากที่สุดกันนิหว่า"

          "กว่าพวกคุณจะรู้ว่าพวกเราเป็นใครนิ พวกคุณต้องเสียลูกน้องไปไม่น้อยเลยนะคะ" แอนเดรียกล่าว

          ลิเนียร์ตี้บอก "ถ้าคิดจะมายึดที่นี้หรือถล่มที่นี้ละก็ คิดผิดถนัดเลยละคะ เพราะพวกเราจะไม่ยอมให้พวกคุณได้ใจไปกว่านี้นะ"

          "เอาละ ในเมื่อรู้กันเช่นนี้แล้ว พวกคุณกลับไปซะเถอะ เพราะการมาของพวกคุณมีแต่เสียกับเสียกันนี้แหละ" พีวิลบอก

          เจเนลกล่าว "และถ้าคิดว่าที่นี้มีพวกเราเพียงเท่านี้ แกก็คิดผิดไปเยอะเลยละ เพราะเรามีเพื่อนที่อยู่ด้านล่างกันน่ะ"

          "ว่ายังไงน่ะ" นายกองกล่าว ไม่ทันไรก็...

          "นี้คือหน่วยต่อสู้ประจัญบานที่ 45 ตอนนี้ เราถูกบุรุษผมยาวใช้วิชาต่อสู้อันรุนแรงและรวดเร็วเล่นงานพวกเราล้มกลิ้งไปแล้วละครับ" โดยตอนนี้พวกทหารเดลอาเนี่ยนที่บุกเข้ามายังชุมชนชาวจีนถูกบรอนเซอรูทพุ่งเข้า "ป้าบบบบ ป้ากกก เปรี้ยงงงง" ฟาดฝ่ามือใส่ทหารเดลอาเนี่ยนกันกลางหน้าอกจนล้มไปสอง แล้วก็หมุนตัวกลับหลังเตะใส่ทหารที่บุกมาใช้ดาบแสงจากข้างหลังจนล้ม พวกทหารเดลอาเนี่ยนเลยบุกใช้โลห์ติดหนามพุ่งเข้าใส่ "ฮา...." บรอนเซอรูทหมุนแขนวนเพื่อสะสมพลังในตัว "พลังคลื่นฝ่ามือมังกรทองพิฆาต" แล้วก็ฟาดฝ่ามือปล่อยพลังมังกรทองพุ่งเข้า "เปรี้ยงงงงง" ทะลวงใส่หน่วยรบเดลอาเนี่ยนจนเป่าโลห์ติดหนามพลังงานกระจุยไปทั้งหน่วย แล้วก็ "วาโช้วววววว" กระโดดเข้า "เปรี้ยงงงงง" เตะใส่หัวของหัวหน้าหน่วยที่ 45 จนลงไปแน่นิ่งกองกับพื้น

          "ย้า ย้า ย้า ย้า" ทินเหมาลีบุกเข้าใช้ง้าวฟาดฟันใส่ทหารเดลอาเนี่ยนที่ถือดาบจนล้ม เพื่อช่วยชายชราแก่กับหลานสาวเอาไว้ โดยที่ทหารนาวิกในหน่วยของบริคซ์ 3 คนรีบพาไปโดยเร็ว "ย้า ย้า ย้า" จากนั้นทินเหมาลีก็ใช้ง้าวหงษ์ฟ้าฟาดฟันใส่ทหารเดลอาเนี่ยนจนคมดาบผ่าดาบแสงและตัวทหารขาดสะบั้นลง "หวับบบ ฟ้าวววว ฉึก" จากนั้นเธอก็ซัดง้าวปักคาโลห์ของทหารที่ใช้ปะทะจนคมง้าวทะลุโลห์ พร้อมกับกระโจนด้วยวิชาตัวเบา "ฟ้าวววว ป้ากกก ฉึกกกก โครมมมม" พุ่งเยียดขาถีบปลายด้ามง้าวกดให้คมง้าวแทงทะลุร่างทหารจนแดดิ้นล้มลงไป "พวกเธอรีบตรงไปทางนี้ได้เลยจ๊ะ" ทินเหมาลีบอกกับพวกเด็กๆที่หลบซ่อนอยู่ในร้านรีบวิ่งออกมาโดยเร็ว

          "ฟึ่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ป้ากๆๆๆๆๆๆ" ทหารเดลอาเนี่ยนในหน่วยที่ 33 โดนจู่โจมอย่างรวดเร็วจนล้มลงไปกันหมด "หนอยยยย" ทหารเดลอาเนี่ยนหวดดาบแสงเข้าใส่เซเทธที่โผล่เข้ามา แต่ "เคร้งๆๆๆๆๆ" เซเทธงัดกระบี่จีนออกมาสองเล่มเข้าฟาดปัดดาบแสงเอาไว้พร้อมกับ "ฟึ่บๆๆๆๆๆๆๆ ฉั้วะๆๆๆๆๆ" ร่ายรำเพลงกระบี่ฟาดฟันใส่พวกเดลอาเนี่ยนในหน่วยที่ 33 อย่างรวดเร็วดุจสายลม และล้มลงกันทั้งหมด "ต่างดาวฝั่งตะวันออกอย่างพวกแกคงจะดูถูกเพลงกระบี่วาตะเมฆากันไปหน่อยแล้วละ" เซเทธกล่าว โดยอีกฝั่งหนึ่งนั้น "เปรี้ยงงง" เดลอาเนี่ยนหน่วยที่ 18 ถูกทอฟคานิคถีบกระเด็นปลิวตกบันไดไป โดยที่ตนใช้วงแขนขนาดใหญ่ล็อกคอทหารเดลอาเนี่ยนเอาไว้ทั้งสองคน แล้วก็ "ฟ้าวววว โครมมมม" จับเดลอาเนี่ยนที่อยู่ในวงแขนด้านซ้ายเขวี้ยงไปอัดใส่ลูกทีมที่ตั้งโลห์เพื่อให้แถวที่อยู่หลังยิงปืนใส่จนล้มกลิ้ง ต่อด้วย "ฟ้าวววว ป้ากกกก" ทุ่มคนที่สองไปอัดกับพวกทหารที่ใช้โลห์บุกปะทะจนล้มกองกับพื้นไปเต็มๆ แล้วก็ "เพลงหมัดขุนเขาสยบฟ้า" ซัดก้อนหินที่ก่อตัวเป็นหมัดขนาดใหญ่พุ่งเข้า "เปรี้ยงงงง" เป่าพวกเดลอาเนี่ยนจนกระเด็นกระดอนไป พร้อมกับช่วยพาแมนิเกเตอร์ชาวไทยให้หนีไปที่หลบภัยโดยเร็ว

          "ว้าว พี่นิกระทืบพวกต่างดาวได้กระเจิงอย่างแรงเลยหน่อ" แมนิเกเตอร์หนุ่มไทยกล่าวแบบสำเนียงคอทองแดงก่อนที่รีบแบกโอ่งมังกรนพเก้าที่มีลูก 4 คนหลบอยู่ไปด้วย

          "เปรี้ยงงงงงง" พวกทหารหน่วยที่ 28 อันเป็นหน่วยตั้งแนวกำแพงปราบจราจลที่แข็งแกร่งต้องมีวันที่กำแพงของพวกเขา ถูกโมคุโตะถีบจนกระเจิดกระเจิงไป "ย้า" ซึ่งเธอเสยหมัดชกเข้า "ป้ากกกก" ทะลุโลห์โดยไม่กลัวเกรงหนามพลังงานที่เปิดออกมาจนโลห์แตกและเดลอาเนี่ยนที่เป็นเจ้าของโลห์ก็ล้มในหมัดเดียว "อาช้า!!!" ตามด้วยการใช้ฝ่ามือฟาดผ่าโลห์ขาดเป็นสองท่อน ซึ่งผ่าทหารเดลอาเนี่ยนที่ถือโลห์มาล้มพร้อมแผลถูกฟันขาดตรงแสกหน้าด้วย แต่พวกทหารก็เอาโลห์ขนาดใหญ่แบบใช้สองคนถือบุกเข้ามา "ฟึ่บๆๆๆๆ" โมคุโตะเลยงัดทอนฟ่าที่ทำด้วยโครมเมทาเลี่ยมสองอันควงไปแล้วก็ "ฟ้าวววว ป้าก ป้ากๆๆๆๆ" กระทุ้งใส่โลห์แบบไม่ยั้งจนโลห์เกิดแตกร้าวและ "เปรี้ยงงงง" ดอกสุดท้ายคือลูกถีบอันทรงพลังซึ่งถีบโลห์ใหญ่ของพวกเดลอาเนี่ยนแตกกระจุยไปได้

          "ขะ ขะ ขยับ ไม่ ได้....อะ อา" ทหารเดลอาเนี่ยนหน่วยที่ 23 อันเป็นหน่วยรบปืนยาวพลังอานุภาคต้องตัวค้างเป็นอัมพาตเพราะฟันดิวเรคยืดแขนเข้าสกัดจุดพวกเดลอาเนี่ยนที่วิ่งเข้ามาแบบไม่ทันรู้ตัว แต่บางตนที่ยังไม่ถูกจี้สกัดจุดนั้นก็เตรียมปืนยาวมา "ฝ่ามือยางยืด" ฟันดิวเรคเลยยืดแขนซัดฝ่ามือเข้า "ป้าบบบบ" ซึ่งซัดตรงเป้าหว่างขาของทหารเดลอาเนี่ยนจนล้มลงมากองกุมเป้าด้วยความเจ็บปวด แล้วก็ "ฟึ่บ ปั้กๆๆๆๆ" สบัดแขนซัดไพ่ใบมีดปักทีมปืนยาวที่บุกเข้ามาจนล้มลงไปกองกับพื้น จากนั้นก็ "ฟ้าววว ฉึกๆๆๆๆๆ" ซัดมีดสั้นถึง 40 เล่มปักคาคอ หน้าและหัวของพวกเดลอาเนี่ยนโดยที่พวกนั้นใส่เกราะหนาอยู่ แล้วก็ "ครี้งงงง" งัดดาบจีนที่ยาวและโค้งมาอยู่ในง่ามนิ้วทั้งหก แล้วก็บุกเข้าฟาดฟันใส่พวกทหารหน่วยที่ 43 ซึ่งรีบมาสมทบกันโดยเร็ว "กร็อก กร็อบ กร็อก กร็อก" กริมเบอรี่จัดการหักคอ แขน ขาของพวกทหารเดลอาเนี่ยนจากหน่วยที่ 19 อย่างรวดเร็ว ด้วยการใช้แขนขากระดูกหลายข้อล็อกและดึงสบัดจนอวัยวะบิดตัวอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้กระดูกหักตามไปด้วย จากนั้นก็ "หวับ ฉั้วะๆๆๆๆๆๆ" งัดเคียวที่งอกจากหลังแขน ซึ่งเป็นเคียวกระดูกขาวเข้าเกี่ยวตัดแขนขาของพวกทหารจนขาดสะบั้นไปกันหมด "ย้ากกกก" เลอแชนพุ่งเข้าหมุนตัวจัดการกับพวกทหารในหน่วยที่ 19 ด้วยใบมีดที่งอกตามตัว กรีดตัดหัว คอ ลำตัว แขนและขาจนขาดเป็นท่อนๆไปกันหมด

          "รีบไปช่วยลูกน้องของคุณบริคซ์พาแมนิเกเตอร์ชาวญี่ปุ่นหนีเข้าหลุมหลบภัยกันดีกว่าคะ" กริมเบอรี่กล่าว เลอแชนพยักหน้าแล้วก็กระทืบหัวทหารเดลอาเนี่ยนจนล้มไว้

          "นั้นคงเป็นนักรบกองกำลังเวเซอร์ของฝ่ายสหพันธมิตร กองรบตัวหลักที่เป็นตัวแปรแห่งชัยชนะของฝ่ายแมนิเกเตอร์ของโคเคสละสิน่ะ" บูเรนนอฟกล่าวโดยดูภาพการต่อสู้ของพวกเวเซอร์ที่เฟิร์สฮิลล์กันไว้

          ฑูตเดลอาเนี่ยนกล่าว "ครับๆๆๆ ถ้าขืนเป็นอย่างงี้ เกรงว่ากำลังรบของพวกเรานั้นจะ...."

          "พวกเวเซอร์ยังไม่เคยปะมือกับพวกกองรบจากดาวอื่นกันเลยสิน่ะ" บูเรนนอฟบอก

          ฑูตเดลอาเนี่ยนที่ตื่นกลัวก็ดีใจขึ้นมา "ยังเลยครับ ท่านบูเรนนอฟ ว่าแต่ เราจะให้พวกไหนออกไปสู้กับพวกเวเซอร์กันละครับ"

          "ตอนนี้ ฉันได้ส่งพวกอัลแทเรี่ยน เทรโอเซี่ยม เมคครอฟิค ไซเอทนอยด์ กับแมทเฟลิมไปยังเมืองหลวงที่ประธานาธิบดีกับพวกอยู่กันแล้ว ต่อไป ฉันจะส่ง....พวกอินเซคเที่ยม พวกบรูซาแรมกับซอร์แรค แล้วก็กองรบวอร์แมชชีนและวอร์บอทของพวกอัลแทเรี่ยนและเทรโอเซี่ยมตาม เพราะต่อให้พวกนี้เก่งกาจแค่ไหน ก็ไม่มีทางโต้ตอบกองรบทีเดียวสองกลุ่มใหญ่ๆได้พร้อมกันหรอก" บูเรนนอฟบอก โดยจัดการวางเซตกลุ่มเผ่าสามเผ่าไปยังเขตเฟิร์สฮิลล์ พร้อมกับดึงกองรบจากฝั่งทะเลตรงมา

          ฑูตเดลอาเนี่ยนกล่าว "ต่อให้พวกเวเซอร์เก่งแค่ไหน สุดท้ายก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับพละกำลังอันแข็งแกร่งของซอร์แรคและอาวุธอันแข็งแกร่งของบรูซาแรมกันด้วยน่ะ"

          "ตอนนี้พวกท่านควรจะกลับไปเสียเหอะ เพราะ การที่ท่านพาพวกมานี้ก็เหมือนฆ่าตัวตายกันอยู่แล้วน่ะ" พีวิลบอก

          มาสวาร์ทาร์กล่าว "ท่านก็ควรจะรู้ไว้ด้วยน่ะ ว่าดาวของพวกเราไม่ใช่ที่ๆพวกท่านจะมาเหยียบย้ำได้ตามใจชอบกันน่ะ"

          "งั้นหรือ แต่ถ้านึกหรือว่าพวกเรามากันแค่พวกเราพวกเดียวละก็ พวกแกก็คิดผิดเช่นกันนี้แหละ เพราะเรา มีพันธมิตรที่แข็งแกร่ง และทรงพลังยิ่งกว่ากันน่ะ" หัวหน้ากองบอก เพราะตอนนี้เขาได้รับแจ้งผ่านเครื่องสื่อสารที่หูไว้แล้ว

          เจเนลบอก "พันธมิตรนะหรือ...นี้อย่าบอกน่ะว่าพวกแกมีกองหนุนมาด้วยน่ะ"

          "เดียวพวกแกก็รู้เองแหละ ว่าการมาท้าทายพวกเรา ถือเป็นความคิดที่โง่เขลาอย่างยิ่งนี้แหละ" หัวหน้ากองกล่าว พร้อมกับ "แว้งงงงงง" เรืองแสงและอันตราธานหายไปในทันที

          สเปียริทกล่าว "พวกมันเทเลพอร์ตหนีกลับไปแล้วสิ"

          "แต่ ฉันรู้สึกได้ถึงอันตรายที่กำลังจะมากันในไม่ช้าแล้วละ" จิลบอก

          คลอเวฟกล่าว "ตะกี้นี้ไอ้พวกต่างดาวผิวม่วงมันบอกว่า มันมีพวกมาด้วยสิน่ะ นั้นก็ดีเลย เพราะคมขวานของฉันพร้อมสับไอ้พวกต่างดาวจากฝั่งตะวันออกกันแล้วละ"

          "ปี้บๆๆๆๆๆๆๆๆ" สัญญาณดังขึ้นมา โดยที่เนคมาดูซัมกดปุ่มตรงขมับ พีวิลสบัดแขนข้างขวาเพื่อเอาแพดที่พับอยู่ในแขนส่วนในออกมา ส่วนมาสวาร์ทาร์กดปุ่มตรงต้นแขนไว้ "พี่ใหญ่ ทุกๆคน ปลอดภัยกันดีนะครับ" เนคกัสกล่าว โดยตอนนี้ตนกับเนคกี้ รวมถึงลูกเรือของบริคซ์ส่วนที่เป็นเจ้าหน้าที่สื่อสารอยู่ในฐานลับกันแล้ว

          เนคมาดูซัมตอบ "เราปลอดภัยกันดีแล้วละ เนคกัส ตอนนี้ ชาวเมืองอพยพเข้าที่กำบังแล้วหรือยังละ"

          "เข้าไปเกือบจะหมดแล้วละครับ พี่ แต่....เรามีงานเข้าแล้วละครับ" เนคกัสบอก

          เนคกี้กล่าว "คุณไอรีสแจ้งมา ว่าในระยะ 40 กิโลเมตรจากทางตอนใต้นั้น มียานขนาดเล็กบินเข้ามาทางเรา รูปทรงมนกลมเหมือนเป็นรังของอะไรสักอย่างกันนะคะ ครืดดดด คราด คราด"

          "เนคกี้ สัญญาณเหมือนจะถูกรบกวนกันน่ะ" พีวิลบอก

          เนคกี้ได้ฟังก็บอก "แบบนั้นก็แย่กันพอดีละสิคะ เราไม่สามารถติดต่อขอความช่วยเหลือกันได้เลยนะคะ"

          "แต่ ระบบป้องกันภัยคุกคามยังทำงานอยู่หรือเปล่าละ" มาสวาร์ทาร์ถาม

          เนคกัสบอก "ยังได้อยู่นะครับ" แต่ทว่ายานรูปรังทรงกรวยกลมบินเข้ามาได้ส่งบางอย่าง "งึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฟ้าวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ซึ่งยานนั้นปล่อยบางอย่างจากระยะไกลออกมา

          "เนคกัส ข้างหน้าเราเห็นเป็นหมอกดำออกมาจากกรวยนั้น สามารถตรวจสอบได้หรือเปล่าละ" มาสวาร์ทาร์ถาม

          "ยังพอได้นะครับ" เนคกัสบอก โดยให้ลูกเรือที่เป็นแอนดรอยหญิงผมบ็อบสีขาวจัดการซูมภาพมา เป็นมนุษย์ต่างดาวแมลงมีปีก มีแขนสี่แขน หุ้มเกราะสีน้ำตาลสลับม่วงบินตรงเข้ามา "ผมคิดว่า พวกมันส่งฝูงมนุษย์ต่างดาวแบบแมลงเข้ามากันแล้วละ แถมพวกมัน สวมเกราะรบกันด้วยนะครับ" เนคกัสรายงาน

          คลอเวฟบอก "แจ่ม เดลอาเนี่ยนคงคิดว่าเรามียาฆ่าแมลงที่เด็ดขาดมากๆ เลยหุ้มเกราะอย่างงั้นนะหรือ"

          "เนคกัส ขอปืนต่อสู้อากาศยานมาตรงด้านหน้าลานวงเวียนน้ำพุกันหน่อย แล้วก็ป้อมมิไซล์สำหรับกวาดเป้าหมายหมู่มากด้วยละ" เนคมาดูซัมกล่าว

          เนคกัสบอก "ลูกทีมช่างอาวุธของคุณบริคซ์เตรียมไว้แล้วละครับ พวกพี่รีบไปใช้กันเลยดีกว่า" แล้วทั้งหมดก็รีบลงบันไดไปอย่างรวดเร็ว "ครืดดดด อี้ดดดด" พื้นลานน้ำพุเปิดเอาแรปิดเดเตอร์พันนิชเชอร์แบบสองลำกล้องพวงออกมาถึง 6 กระบอก โดยที่ "ครืดดด อื้ดดด อื้ดดดด อื้ดดดดด อื้ดดดดดด" ป้อมมิไซล์โผล่ขึ้นมาตามชั้นชุมชนเอาไว้ โดยที่ลูกเรือฝ่ายยิงอาวุธของบริคซ์สแตนด์บาย พร้อมกับเนคกี้กันแล้ว "แกร็กๆๆๆๆๆ" เนคมาดูซัม พีวิล แอบไบออส เจเนล ลิเนียร์ตี้ และสเปียริทประจำป้อมปืน ซึ่งมีโลห์ใหญ่ป้องกันไว้แล้ว

          "พวกเราจะสแตนด์บายเพื่อรับมือกับการบุกจากด้านหลังและด้านข้างไว้น่ะ" มาสวาร์ทาร์กล่าว โดยตอนนี้ ตน จายด์ จิล พลัสเชอริท คลอเวฟและแอนเดรียยืนอยู่ด้านหลังแนวกำแพงโลห์ไว้แล้ว

          พีวิลบอก "บรอนเซอรูท ทางพวกนายเตรียมระวังไว้หน่อยน่ะ เดลอาเนี่ยนส่งฝูงแมลงตัวเท่าพวกเราเข้ามาเป็นจำนวนมากกันน่ะ"

          "หวังว่าพวกเราคงมีอาวุธที่เด็ดขาดยิ่งกว่า DDT ที่เป็นกระป๋องฉีดแมลงกันบ้างน่ะ" ฟันดิวเรคติดต่อกลับมา

          บรอนเซอรูทบอก "ตลกมากเลยนะ ฟันดิวเรค ทางเราจะระวังตัวเลยแล้วกัน แม้กระทั่งพวกนายด้วย" แล้วก็ตัดการติดต่อไป

          "พวกมันเข้ามาในระยะ 20 กิโลเมตร และบินเข้ามาเร็วมากเลยนะคะ" เจ้าหน้าที่สื่อสารแอนดรอยหญิงผมขาวกล่าว

          เนคมาดูซัมกล่าว "ชิงลงมือเดียวนี้เลย" แล้วก็ "แกร็ก" กดปุ่มไกปืนทั้งสองด้าน ซึ่งก็.... "กรือออ ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ลำกล้องพวงแปดลำกล้องทั้งสองกระบอกหมุนและกราดยิงกระสุนเข้าใส่ "ป้าก ป้าก ป้าก ป้าก ป้าก ป้าก" ซึ่งพวกอินเซคเที่ยมที่บินมานั้นต่างถูกกระสุนยิงจนล้มและร่วงลงทะเลไป "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" พีวิล เจเนล ลิเนียร์ตี้ แอบไบออสและสเปียริทต่างหมุนปืนเข้ากราดสอยพวกมนุษย์แมลงต่างดาวร่วงไปอย่างรวดเร็ว เช่นเดียวกับ "แกร็กๆๆๆ ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆ" ป้อมมิไซล์ปล่อยมิไซล์ออกมาถึง 10 ลูก ซึ่งมิไซล์เหล่านั้นก็ "เป๊าะ ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตรูมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" แตกปล้องปล่อยมิไซล์ลูกเล็กเข้าไปถล่มพวกอินเซคเที่ยนจนร่วงไปหลายสิบตัวด้วยกัน "แชดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" พวกอินเซคเที่ยนใช้ปืนสั้นยิงกระสุนแสงเข้ามา "ตรูมมม ป้ากก เปรี้ยงง" ซึ่งก็โดนบ้านโดนร้านพังเสียหายไป "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" แอบไบออสเลยกราดยิงใส่พวกที่กำลังยิงอยู่ให้ร่วงไป "บ็อกซ์บัสเตอร์ ชู้ต" เนคมาดูซัมเปิดส่วนหัวไหล่กลมสองข้างออกและยิงมิไซล์ที่อยู่ข้างในออกมา "ฟ้าววว ฟ้าววว ฟ้าววว ฟ้าววว ตูมๆๆๆ ฟ้าว ตูมๆๆๆ" เป่าพวกอินเซคเที่ยนร่วงไปถึง 8 ตัวด้วยกัน "แฟลชแอร์โรว คาลามิตี้อาร์มฟอล" สเปียริทยิงธนูแสงจากพลองของเธอขึ้นไปบนฟ้า ซึ่งก็ "วี้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" สร้างวงเวทย์จำนวนมากขึ้นบนฟ้าส่องแสงยิงห่าหอกจำนวนมากพุ่งเข้า "ฉึก ฉึกๆๆๆๆๆ ป้ากกก ฉึกๆๆๆๆๆๆ" ทิ้มแทงใส่พวกอินเซคเที่ยนร่วงลงทะเลแดดิ้นไป บางตัวถูกหอกแทงจนหัวหลุดบ้าง แขนหลุดบ้าง ตัดขาดเป็นสองท่อนบ้าง ซึ่งไม้ตายเสกฝนหอกแห่งแสงได้ลดจำนวนฝูงแมลงต่างดาวลงไป แต่.... "งืงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆ" กองหนุนของพวกอินเซคเที่ยนโผล่มา "อะไรเนี้ย!!!! ยังมีพวกมันโผล่มาอีกหรือเนี้ย" สเปียริทถึงกับวีนแตกขึ้นมา

          "ฝ่ายนั้นมีกำลังหนุนเยอะกว่าเลยหรือคะ" แอนเดรียกล่าว

          มาสวาร์ทาร์บอก "นั้นคงเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่พวกเดลอาเนี่ยนยึดระบบดาวได้พันดวง สมกับเป็นจักรพรรดิ์สหัสดารากันจริง แต่เราไม่ยอมให้พวกนั้นเข้าใกล้ไปได้หรอก"

          "เนคกี้ เนคกัส ไม่ต้องกั้กอะไรแล้ว ขอแถวที่ 1 ไปถึงแถวที่ 10 จัดหนักไปได้เลย" เนคมาดูซัมกล่าว

          เนคกัสบอก "รับทราบครับ พี่ใหญ่" แล้วก็ "อื้ดๆๆๆๆๆๆๆๆ" ป้อมมิไซล์นำวิถีโผล่ขึ้นมาอีก 20 และช่วยกันยิงมิไซล์แตกปล้องเข้าถล่มฝูงแมลงต่างดาวไปอีก "แชดๆๆๆๆ" แต่พวกทหารอินเซคเที่ยมระดมยิงป้อมมิไซล์จน "ตูมมม ตูมมม ตูมมม" ป้อมระเบิดพังไป 5 ป้อมด้วยกัน พวกเนคมาดูซัมเลยระดมยิงกราดใส่พวกอินเซคเที่ยมที่บินดาหน้าเข้ามา "สปาร์คช็อค ฟูลชาร์จ" เจเนลยืนแขนปืนข้างซ้ายที่สะสมพลังและยิงออกเป็นกระสุนพลังไฟฟ้าขนาดใหญ่พุ่งเข้า "เปรี้ยงๆๆๆๆๆ" แตกระเบิดไฟฟ้าช็อตพวกอินเซคเที่ยมจนมอดไหม้เป็นฝุ่นกันถึง 10 ตัว "สุพรีมบลัสต์" พีวิลสะสมพลังอีเนลเซี่ยมในตัวและซัดออกเป็นกระสุนพลังขนาดใหญ่จากมือทั้งสองพุ่งเข้า "ป้ากกกกกก" บดขยี้พวกอินเซคเที่ยนที่บินเข้ามาจนร่วงตกทะเลไปหลายสิบตัวด้วยกัน "ฟอสโบลท์ ไฟว์ช็อตบลัสต์" ลิเนียร์ตี้สะสมพลังขึ้นที่ฝ่ามือซ้ายและซัดออกเป็นกระสุนพลังแสงสีแดง ชมพู เหลือง ม่วง น้ำเงินเข้า "ป้ากๆๆๆๆ" อัดใส่พวกอินเซคเที่ยมห้าตัวและ "ตรูมมมม" เป่าระเบิดเป็นลูกบอลพลังแสงสีทั้งห้าเข้าสกัดพวกอินเซคเที่ยนเอาไว้ได้ "แฟลชแอร์โรว์ จาเบรินชู้ต" สเปียริทยิงธนูแสงให้กลายเป็นหลาวจำนวน 20 เล่มพุ่งปักใส่พวกอินเซคเที่ยนจนล้มไป

          "แบบนั้นไม่ดีแล้วละ พวกศัตรูมีเยอะจนเราใช้พลังโต้ตอบมันไม่ไหวกันน่ะ" แอบไบออสกล่าวโดยจัดการยิงใส่พวกอินเซคเที่ยนให้ร่วงกันอยู่

          เจเนลบอกอย่างเหนื่อยและหงุดหงิดไปว่า "นั้นไม่แปลกใจแล้วละ ที่พวกทหารเดลอาเนี่ยนมันรีบถอยก่อน เพราะพวกมันอยากให้พวกเราโดนฝูงแมลงรุมยำกันได้น่ะ"

          "ถ้าขืนเป็นแบบนี้ต่อไป นอกจากพวกเราจะอ่อนแรงแล้ว กระสุนแรปิดเดเตอร์คงหมดก่อนที่จะเป่าพวกแมลงให้ร่วงไปได้กันน่ะ" ลิเนียร์ตี้กล่าว

          สเปียริทบอก "ตอนนี้ เราอยากได้อะไรรู้มั้ย อยากได้กระสุนสไนเปอร์ของยัยโฟรซ่ามาส่องกบาลพวกแมลงกันสักหน่อยน่ะ"

          "ถ้ารุ่นพี่สเตฟอร์ดและไซโคลเนียอยู่ด้วยละก็ อย่างน้อยระเบิดกับห่ามิไซล์จากภาคอากาศคงช่วยผ่อนแรงเราไปได้น่ะ" พีวิลกล่าว

          เนคมาดูซัมบอก "และ ตอนนี้ ฉันอยากได้มือทั้งสี่ของฟิเกซ มาช่วยซัดกระสุนดินน้ำลมไฟส่งไอ้พวกแมลงนี้ลงไปด้วยกันบ้าง..."

          "ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" พวกอินเซคเที่ยมที่บินเข้ามาใกล้พวกเวเซอร์นั้น ได้ถูกห่าลูกธนูที่พุ่งเข้ามา "เปรี้ยง พรึ่บบบบ พรึ่บๆๆๆ" ดอกแรกลุกเป็นไฟพุ่งทะลุร่างเปลือกของพวกอินเซคเที่ยมและเกราะที่หุ้มตัวอยู่ โดยยิงทะลุถูกตัวที่อยู่ข้างหลังไป 3 ตัวด้วยกัน "ฟิ้วววววว เปรี้ยง ซ่า" ดอกที่สองพุ่งเข้ามาปักคาท้องอินเซคเที่ยมที่ถือปืนยาวสองกระบอกและเป่าระเบิดน้ำกระจายเข้าใส่พวกอินเซคเที่ยมที่บินอยู่ใกล้ๆจนร่วงกันหมด "ฟ้าววววว เปรี้ยงๆๆๆๆๆๆๆๆ" ดอกที่สามมีพลังพายุหมุนรอบจนทะลวงร่างอินเซคเที่ยมที่มีเข็มเหล็กไนสีเงินสี่อันและทะลุไปโดนอีก 10 ตัวที่อยู่ด้านหลังออกไป "ฟ้าวววววว ตรูมมมมม" ดอกที่สี่เป็นธนูหินผาที่พุ่งเข้ามาแล้วเป่าร่างอินเซคเที่ยมแตกกระจุย แม้จะหันกระดองหลังมาป้องกันไว้ แต่ธนูหินนั้นก็พุ่งเข้าเป่ากระดองแตกกระจุยไปด้วย "ธนูพลังดินน้ำลมไฟ หรือว่า..." มาสวาร์ทาร์กล่าว ไม่ทันไรก็มีพวกแมนิเกเตอร์ควอเดี่ยม มนุษย์หุ่นยนต์สี่แขนโผล่มาบนหลังคาบ้าน ร้านค้ากันอย่างยกใหญ่

          คลอเวฟบอก "ดูเหมือนว่าที่พวกนายว่ามานั้น จะสมพรปากแล้ววะ แม้ว่าจะมีบางตัวที่อยู่บนหลังคาบาร์เหล้าของฉันก็ตามวะ"

          "ท่านเนคเกอร์ ผม ออร์ช็อท ได้รับคำสั่งจากนายแม่รัคชูมี่และท่านคาราล่าให้มาช่วยเหลือท่านกับพรรคพวกปกป้องเมืองแห่งแรกกันนะครับ" ควอเดี่ยมหนุ่มสวมแว่นมากับคันธนูยาว โดยที่มีแขนรองอยู่ใต้วงแขนหลักกล่าว

           เนคมาดูซัมหันมากล่าว "ป้ารัคชูมี่ส่งพวกนายมาอยู่ที่นี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันน่ะ ทำไมฉันถึงไม่ทราบเรื่องกันละ"

          "พวกเราเดินทางมาที่นี้ได้ 2 เดือนผ่านกระสวยอวกาศที่ผู้ว่าการเซริซ่ามอบให้พวกเรามา เพื่อช่วยเหลือพวกคุณในการปกป้องเขตเมืองไว้นะครับ" ออร์ช็อทบอก พร้อมกับใช้แขนรองจับคันธนูปกติ โดยที่แขนหลักนั้นถือคันธนูยาว "ฟิ้วววว ฟิ้วววว" ยิงขึ้นไปเจาะหน้าผากและท้องของอินเซคเที่ยมที่มีเขาร่วงตกทะเลโดยเร็ว แล้วก็พูดต่อไปว่า "ที่สำคัญ เราต้องขอโทษด้วยที่ยืมเขตป่าฝั่งหนึ่งเป็นที่พักพิงและฝึกซ้อมกันไว้นะครับ"

          พลัสเชอริทกล่าว "นั้นไม่แปลกใจแล้วละ เพราะตอนเราอยู่ในป่านั้น เหมือนมีบางอย่างเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว เพียงแต่ไม่คิดว่านั้นเป็นพวกคุณเลยน่ะ"

          "โอ้ว ผู้ว่าการของเราคงไม่ชอบแน่ๆที่พวกนายโผล่มาอยู่ในเขตป่าโดยไม่ได้รับอนุญาตกันน่ะ" เจเนลบอก แล้วก็รีบกราดยิงพวกมนุษย์แมลงต่างดาวต่อ

          พีวิลกล่าว "แต่อย่างน้อยต้องขอบคุณพวกคุณรวมถึงนายแม่รัคชูมี่ด้วย ที่มาช่วยพวกเราไว้น่ะ"

          "เป็นเกียรติอย่างมากที่ได้ร่วมรบกับพวกคุณนะครับ พลธนูผู้พิทักษ์ สั่งสอนพวกต่างดาวฝั่งตะวันออกให้เห็นถึงพลังของควอเดี่ยมกันเดียวนี้เลย" ออร์ช็อทกล่าว แล้วพวกควอเดี่ยมก็ระดมยิงธนูเข้าใส่พวกอินเซคเที่ยมโดยเร็ว

           เนคกี้บอก "ป้ารัคชูมี่ช่วยผ่อนแรงให้เราได้มาก อย่างน้อยให้เวลาพวกเราเปลี่ยนป้อมมิไซล์ที่เสียหายได้ในระยะเวลาหนึ่งเลยนะคะ"

          "เออ มีสายตรงจากคุณบรอนเซอรูทติดต่อเข้ามา เกรงว่าเราเจอปัญหาแล้วครับ" เนคกัสบอก

          พีวิลเลยติดต่อไป โดยใช้มือซ้ายกราดยิงปืนกลใส่ "เกิดอะไรขึ้นหรือ บรอนเซอรูท เนคกัสถึงได้แจ้งเราว่ามีปัญหากันน่ะ"

          "พีวิล ตะกี้นี้ฉันเห็นแสงปรากฎตรงถนนเลียบหุบเขาลงไปยังเขตสะพาน รวมถึงในตัวชุมชนที่อยู่ทางทิศตะวันออกของพวกนาย ไอ้พวกแมลงที่บินมานั้น มันดึงความสนใจของพวกนายเอาไว้ เพื่อให้ศัตรูกลุ่มที่สองและสามบุกเข้ามาพร้อมกันน่ะ" บรอนเซอรูทกล่าว ไม่ทันไรก็มีบางอย่างพุ่งเข้ามา "หวับๆๆๆๆ ป้ากกกก" จนบรอนเซอรูทรีบโดดหลบออกมาได้อย่างหวุดหวิด และเห็นขวานสั้นสองคม ซึ่งมีคมด้านหนึ่งแหลมยาวยื่นขึ้นไป ในขณะที่อีกด้านนั้นมีคมกลมและประทับลายเขี้ยวฟันไว้ บ่งบอกได้ว่าขวานเล่มนี้มิได้แค่ใช้ฟันเฉาะลงอย่างเดียว แต่ยังใช้ทิ้มแทงกันด้วย จนเผยโฉมหน้าเจ้าของขวาน ซึ่งเป็นนักรบกิ่งก่าตัวโตๆในเกราะสีเขียวแก่จำนวนมากกว่า 10 ตัวด้วยกัน

          "ฝั่งเรามีพวกหมีสวมเกราะแดงก่าโผล่มาพร้อมกับปืนโตกันน่ะ" เซเทธกล่าว โดยตอนนี้เห็นเหล่าทหารหมีต่างดาวตัวใหญ่ในชุดเกราะสีแดงเข้ม ซึ่งพวกมันถือปืนทรงกระบอกกลมรี มีแขนข้างซ้ายกลมและมีเขี้ยวเล็บสีเหลืองสามนิ้ว มาด้วยจำนวนมากกว่า 10 ตัวเหมือนกัน แต่ก็... "ฟึ่บๆๆๆๆๆๆ" เหล่านักรบควอเดี่ยมโผล่ลงมาช่วยพวกบรอนเซอรูทเอาไว้

          "พีคมาส น้องรองของห้าพี่น้องพาลโดส ได้รับคำสั่งจากท่านคาราล่าลงมาช่วยพวกท่านแล้วละ" ควอเดี่ยมตัวหนาสวมเกราะสีทองกล่าวโดยงัดเอาตะบองออกมาทีเดียว 4 อัน ต่อหน้าบรอนเซอรูทไว้ เช่นเดียวกับควอเดี่ยมตัวสูงในชุดเกราะสีทองเช่นกัน

          "ยูทิลทร้า พี่ใหญ่ของห้าพี่น้องพาลโดส จะไม่ยอมให้พวกแกเข้ามาก่อความเดือดร้อนไปได้หรอก" แล้วก็นำหอกออกมา และบอกกับเซเทธไปว่า "พวกท่านรีบไปช่วยพวกท่านเนคเกอร์เดียวนี้ดีกว่า"

          "แย่หน่อยนะ ที่เรา ไม่ยอมทิ้งพวกนายไปได้หรอกน่ะ" เซเทธกล่าว โดยตอนนี้ กริมเบอรี่ เลอแชนและฟันดิวเรคลงมาช่วยกันแล้ว เช่นเดียวกับบรอนเซอรูท ซึ่งเรียกทินเหมาลี ทอฟคานิคและโมคุโตะลงมาด้วย

          "และต้องขอบใจพวกคุณด้วยที่มาช่วยเราไว้ อีกอย่าง พวกเนคมาดูซัมที่อยู่ข้างบนก็เอาตัวรอดกันอยู่แล้วน่ะ" แล้วบรอนเซอรูทงัดอาวุธประจำออกมาด้วย

          "เหอะ พวกแกมีทั้งเป็นพวกมนุษย์กับพวกหุ่นยนต์สิน่ะ ดีเลย งั้นเตรียมตัวตายได้เลย เหล่านักรบซอร์แรค ฆ่าพวกมันซะ" ขุนพลชาวซอร์แรคสั่งให้เหล่านักรบตะกวดยักษ์บุกเข้ามาพร้อมกับขวานและดาบในมือตรงมาเพื่อจัดการกับพวกแมนิเกเตอร์ "ฟ้าวววววว เปรี้ยงงงง" แต่ควอเดี่ยมนักรบกระโดดถีบเข้าตรงปากยื่นของนักรบซอร์แรคไปเต็มๆ บางตนก็บุกเข้ามา "เปรี้ยงงงงง" ฟาดตะบองและค้อนเข้าใส่ตรงท้องของพวกซอร์แรคจนเกราะแตกอย่างจังๆ "ว้ากกกก" ควอเดี่ยมเกราะลายเพลิงบุกเข้ามาด้วยขวานและดาบโค้ง "แกร้งงงงง" ใช้ทั้งขวานและดาบฟาดฟันใส่ซอร์แรคที่ถือดาบและขวานเช่นกันแบบไม่ให้อีกฝ่ายโต้ตอบไปได้ "น่ารำคาญเสียจริงๆ" นักรบซอร์แรคเลยถีบใส่นักรบควอเดี่ยมให้ล้ม แม้จะรีบไขว้ดาบและขวานป้องกันไว้ แต่อีกตัวกระโดดขึ้นมาเพื่อจ่ามขวานสองอันเข้าใส่ "เฮ้ย ว้ากกกก" พีคมาสกระโดดขึ้นตามนักรบซอร์แรคตัวนั้นและ "เปรี้ยงงงง ป้ากกกกก" ฟาดตะบองหนามอัดใส่ข้างหัวและข้างท้องพร้อมกันจนส่วนเกราะแตกร้าวและ "ฉูดดดดด" เลือดสีแดงไหลออกปากในทันทีที่ถูกฟาดเข้าข้างหัวพร้อมกัน แล้วก็บุกเข้าช่วยเหล่านักรบควอเดี่ยมสู้กับพวกซอร์แรค

          "พวกเราไปช่วยกันดีกว่า โท้ว" "โท้ววว โท้ววว โท้ววว" บรอนเซอรูทกระโดดเข้าฟาดพลองสามท่อนเข้าที่หัวซอร์แรคไปเต็มๆ แต่มันกลับไม่เป็นไรและจ้วงดาบและขวานส่วนแหลมเข้าใส่ จนบรอนเซอรูทตีลังกาหลบ "แกร้งๆๆๆๆๆ" ทินเหมาลีใช้ง้าวฟาดฟันใส่พวกซอร์แรคเข้าตรงระหว่างแขน ข้อพับขาและตรงคอไป แต่พวกมันก็ยังหวดอาวุธต่อไปได้ แม้จะโดนฟาดฟันเข้าจุดสำคัญเลยก็ตาม "กร้อง กร้อง กร้อง" ทอฟคานิคและโมคุโตะสู้กับพวกซอร์แรคด้วยตะบองหินสองอันและทอนฟ่า โดยเน้นโจมตีให้เกราะพังกระจุยไป แม้จะหยุดพวกซอร์แรคไปได้ก็ตาม "กรรรร" ซอร์แรคที่โดนกระทุ้งเข้าตรงหน้าอกนั้นพุ่งฟาดขวานเข้าใส่อย่างบ้าคลั้ง ซึ่งโมคุโตะรีบโดดหลบได้อย่างฉิวเฉียด ทางด้านเซเทธนั้น "ตรุ้ง ตรุ้ง ตรุ้ง ตรุ้ง" พวกบรูซาแรมยิงกระสุนพลาสม่าความร้อนเข้าใส่พวกควอเดี่ยมของยูทิสทร้า แต่พวกเขาก็... "ฉั้วะ ฉับ ฉั้วะ ฉับ" ใช้ง้าวที่อัดพลังน้ำและพลังลมฟันทำลายทิ้งไปกันหมด แล้วก็ "ฟ้าวว ฟ้าวว ฟ้าวว ฟ้าววว" ซัดหอกพุ่งเข้า "ปั้กๆๆๆๆ" ปักเข้าเกราะของพวกบรูซาแรมกันอย่างจังๆ

          "เหอะ อีแค่อาวุธสั่วๆปักเข้าเกราะเราได้ นึกหรือว่านั้นจะ..." ทหารบรูซาแรมเอามือหยิบหอกที่ปักเข้า แต่.... "หมับ พรึ่บบบบบบบ" ทันทีที่จับด้ามหอกไป ก็เกิดไฟครอกแขนหมีอวกาศนั้นและ "ตรูมมมมมม" หอกก็เป่าระเบิดอุ้งมือขนาดใหญ่และหน้าอกที่หอกปักอยู่จนทะลุไปอย่างจังๆ และไม่ได้มีแค่ตัวเดียวที่โดนแบบนี้ "พรึ่บบบบบ ตรูมๆๆๆๆๆๆ" เพราะอุลซอยด์บรูซาแรมที่โดนหอกปักจำนวน 7 ตัวถูกเป่าระเบิดแผดเผาไปอย่างจังๆ จนพวกบรูซาแรมที่อยู่แถวหลังรีบเตรียมยกปืนยาวออกมายิง "ย้า ย้า ย้า ย้า" เซเทธ เลอแชน กริมเบอรี่และฟันดิวเรคซัดกระสุนลมปราณเข้าใส่ "ป้าก ตรูมมม ฉึกกก กร้องๆๆๆๆ" กระสุนพลังความเร็วสูงปะทะเข้าหน้าบรูซาแรมด้านซ้าย ตัวที่สองถูกกระสุนระเบิดปราณดอกไม้ไฟจนชะงักงัน ตัวที่สามถูกเคียวสั้นกระดูกขาวปักคาตา แต่ตัวที่สี่กลับไม่สะทกสะท้านต่อใบมีดที่เลอแชนซัดมา และเตรียมเหนี่ยวไก แต่... "ฉึบๆๆๆๆๆ อั้กๆๆๆๆๆๆ" บรูซาแรมตัวนั้นกระอักเลือดอย่างต่อเนื่องและล้มในสภาพขาดเป็นท่อนๆ โดยที่พวกควอเดี่ยมของยูทิสทร้าบุกเข้าสู้ด้วยหอกและง้าวกันอย่างอุตลุต

          "เนคกี้ เนคกัส คุมปืนเองได้น่ะ เพราะพี่กับพวกจะแยกกันไปรับมือกับศัตรูสักหน่อยน่ะ" เนคมาดูซัมบอก

          เนคกี้กล่าว "เออ คือว่า ฝั่งซ้ายนั้นมีพวกกิ่งก่าบุกเข้ามา ส่วนฝั่งขวามีพวกหมีค่อยๆเดินมาแล้วคะ"

          "ถ้าอย่างงั้นก็ เนคมาดูซัม นายไปกับพีวิล เจเนล ลิเนียร์ตี้ สเปียริท และพลัสเชอริทหยุดพวกหมีต่างดาวไว้ ฉัน แอนเดรีย คลอเวฟ แอบไบออส จายด์และจิลจะไปหยุดพวกกิ่งก่าต่างดาวไม่ให้เข้ามาใกล้เขตเมืองกันได้น่ะ" มาสวาร์ทาร์กล่าว

          ออร์ช็อตบอก "ทางเราจะหยุดพวกแมลงให้เอง พวกคุณรีบไปกันดีกว่านะครับ"

          "เหอะ ปล่อยให้พวกที่อยู่ด้านล่างนั้นเล่นกับพวกนี้กันไปเถอะ เพราะพวกเราจะถล่มแถบนี้ให้ราบเป็นหน้ากองไปเลย แม้นั้นจะช่วยไอ้พวกแมงเม่าเข้ายึดเมืองนี้ได้ก็ตามกันน่ะ" หัวหน้ากองบรูซาแรมที่มีขนสีน้ำตาลแดงกับชุดเกราะสีเลือดที่มีรอยขีดประทับบนเกราะหัวไหล่ทั้งสองด้าน บ่งบอกถึงประสบการณ์อันโชกโชนของนักรบผู้นี้ไว้

          ทหารบรูซาแรมสีแดงกล่าว "โอ้ว พวกนั้นมีพวกหุ่นสี่แขนด้วยหรือ ไอ้พวกโง่มันใช้อาวุธโบราณแบบนี้สอยพวกอินเซคเที่ยมลงได้นั้น มันไม่ธรรมดาแล้วละ"

          "ใช่ แต่พวกมันจะร่วงไปพร้อมกับบ้านเรือนนี้แหละ เพราะเราจะบดขยี้พวกมันด้วยปืนของพวกเราเอง...." หัวหน้ากองบอก

          ไม่ทันไรก็ "ฟ้าวววว ตรูมมมม" ทหารบรูซาแรมถูกกระสุนพลังพลาสม่าขนาดใหญ่พุ่งเป่าจนร่วงไปห้าตัวด้วยกัน "ใครกันแน่ที่ถูกบดขยี้กันน่ะ ไอ้หมีควายอวกาศ พวกเราไม่ได้อยู่นิ่งให้เป็นเป้ายิงของแกกันได้หรอกน่ะ" เจเนลกล่าว

          "แหะ พวกแกคิดหรือว่าอาวุธกระจอกแบบนั้นจะหยุดพวกเราได้นั้น คิดผิดแล้ว รีบยิงพวกมันให้ร่วงไปเดียวนี้เลย" หัวหน้ากองเรียกทหารให้เอาปืนโตมาเพื่อเตรียมยิงใส่ "แฟงค์สไลเซอร์" พลัสเชอริทเปิดนำด้วยดาวกระจายที่อยู่ข้างหลังแขนซ้ายซัดเข้า "กรี้กกกกกกก เปรี้ยง" กรีดไถลเกราะทหารบรูซาแรมตัวที่ถือปืนโตพร้อมกับช็อตไฟฟ้าใส่จนล้มกลิ้งลง "เอนเนอจี้โบลท์" พีวิลซัดกระสุนพลังอีเนลเซี่ยมออกจากหมัดเข้าใส่ทหารบรูซาแรมที่ยกปืนยิง "ป้ากกก ตรูมมมม" ซึ่งกระสุนพลังพุ่งบดขยี้ปืนจนระเบิดแผดเผาแขนของบรูซาแรมด้วยเพลิงสีน้ำเงินไป "สตอร์มบอล" เจเนลยิงกระสุนลูกบอลพลังพายุสายลมพุ่งเข้า "ปั้กๆๆๆๆๆๆๆๆ เปรี้ยงงงง" กรีดตัดเกราะของบรูซาแรมตัวที่อยู่ทางซ้ายของหัวหน้ากองไป

          "พวกแกปล่อยพลังได้นะหรือ งั้นเอาเทอมอลแคนน่อนไปกินซะ" หัวหน้ากองเลยใช้ปืนโตยิงกระสุนพลาสม่าความร้อนออกไป "โบลท์รีเฟรคเตอร์" เนคมาดูซัมเลยใช้กำแพงสนามพลัง "เปร้งงงงงงง งึงๆๆๆๆๆ ตรุ้งงงงง" สะท้อนกระสุนพลาสม่าความร้อนกลับไป "เหวอออ" หัวหน้ากองร้องลั่นและ "ตรูมมมม" โดนกระสุนพลาสม่าความร้อนเป่าจนเหลือเพียงเอวและขาไว้ นอกนั้นโดนเป่าระเบิดไปหมดแล้ว

          "พลังสะท้อนนั้น นี้แก เป็นพวกเดียวกับไอ้พวกเกราะดำและขาวนั้นนะหรือ...." ทหารบรูซาแรมที่มีตำแหน่งเป็นรองหัวหน้ากล่าวทันทีที่เห็นหน้าเนคมาดูซัมกันไว้ "แต่ไม่สำคัญแล้ว รีบยิงพวกมันโดยเร็ว...." ยังไม่ทันที่รองหัวหน้าจะสั่งอะไรต่อ "เซเคนด์สไตร์ค" พีวิลพุ่งเข้ามาเตะก้านคอใส่รองหัวหน้าจนตัวหมุนเป็นลูกข่างไปหลายตลบ จนพวกทหารรีบบุกเข้ามาพร้อมกับกงเล็บที่แขนซ้าย ซึ่งเรืองแสงสีส้มขึ้นมา "ชาร์จคิก" เจเนลพุ่งเข้ามาถีบใส่หน้าทหารบรูซาแรมตัวนั้นจนหมวกของมันหลุดกระเด็นไป "ย้ากกกก" บรูซาแรมตัวหนึ่งวิ่งเข้ามาหมายจะใช้กงเล็บข่วนใส่เจเนล "ฟ้าววว" ลิเนียร์ตี้พุ่งเข้ามาและ "ตรุ้งงงงง เปรี้ยงงงง" ยิงอิมแพคชู้ตเตอร์เป่าใส่บรูซาแรมให้ปลิวไปอัดกับพวกพ้องที่เตรียมยิงปืนยาวถึง 3 ตัวให้ล้มกลิ้ง "ฟึ่บๆๆๆๆ" พลัสเชอริทพุ่งซิกแซกหลอกล่อพวกบรูซาแรมให้สับสน แต่พวกมันก็ "ตรุ้งๆๆๆๆ" ยิงกระสุนใบมีดกงเล็บออกจากปลอกแขนด้านซ้ายเข้าใส่ "ปั้กๆๆๆๆ" ซึ่งก็ยิงถูกพลัสเชอริทไปเต็มๆ แต่ก็... "ครืดดด ซ่า....." ร่างนั้นมีสภาพคลื่นแทรกและสลายหายไป "ฉืบๆๆๆๆๆๆ" พร้อมกับปรากฎเสียงฟาดฟันใส่ร่างทหารบรูซาแรม 5 ตนอย่างรวดเร็ว "อั้ก อึก อั้้ก อั้ก อ้าก" โดยปรากฎร่างพลัสเชอริทโผล่มาข้างหลังในสภาพที่ใช้สไตรเดอร์คาตาน่าทั้งสองข้างที่อัดพลังเอาไว้

          "ฮึยยยยย" เนคมาดูซัมกระโดดขึ้นสูง จนทำให้พวกบรูซาแรมเงยหน้าขึ้นเพื่อเตรียมยิง แต่ "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฟิ้วๆๆๆๆ" เนคมาดูซัมชิงลงมือกราดยิงซีคเก้ไรเฟิ่ลและบ็อกซ์บัสเตอร์ลงพื้น "ปิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆ ตรูมๆๆๆๆๆๆ" จนเป่าพวกบรูซาแรมให้ล้มกลิ้งไปอย่างจังๆ "ลูกถีบมังกรบินพิฆาต" สเปียริทพุ่งเข้าถีบใส่พวกบรูซาแรมจนฝ่าเท้าของเธอ "เปรี้ยงงงง กร็อบบบบ" ถีบบดขยี้เกราะแขนซ้ายที่หมีอวกาศใช้ป้องกันจนแขนหักไปในทันที "ย้า ย้า ย้า" สเปียริทหมุนตัวหวดคริสทรัลร็อดฟาดใส่หน้าทหารบรูซาแรมจนตีไวเซอร์อายข้างซ้ายแตกกันหมด "ฮึยๆๆๆ" บรูซาแรมสามตัวเลยใช้กงเล็บเข้าข่วนใส่ "หวับๆๆๆ" สเปียริทเลยควงพลองเข้าปัดรับเอาไว้ "ไฮย้า" แล้วก็กระโดดหมุนตัวกลับหลังและ "เปรี้ยงงง หวับๆๆๆๆๆๆ" หวดพลองที่ยื่นไปข้างหลังจนเป่าบรูซาแรมที่อยู่ด้านหน้าจนตัวกระเด็นบิดเกรียวควงสว่านล้มกองกับพื้นในสภาพที่น็อกสนิท จนอีกสองตัวบุกเข้ามา "มิลเลี่ยนสไปค์" สเปียริทเลยจ้วงกระทุ้งพลองเข้าใส่หมีอวกาศตัวที่สองจน "ปั้กๆๆๆๆๆๆๆๆ" เกราะสีแดงเข้มอันหนาและแข็งแกร่งต้องถูกประทับรอยหัวพลองของสเปียริทไปหลายรอย แล้วก็ "ปึก" สเปียริทกระทุ้งพลองเข้าตรงท้องและ "นี้แน่" ใช้สองแขนงัดบรูซาแรมทุ่มข้ามหัวเธอมา "โครมมมมม" ฟาดกระแทกพื้น ตัวที่สามบุกมาข้างหลังโดยเงื้อกงเล็บหมายข่วนใส่เธอ "จึกกก" ก็ไม่แคล้วถูกสเปียริทกระทุ้งเข้าที่ท้อง แล้วก็งัดมา "อาจ้า" ทุ่มข้ามหัวเหมือนเช่นเคย เพียงแต่ทุ่มจากข้างหลังไปข้างหน้าและซัดเข้า "เปรี้ยงงง" อัดใส่บรูซาแรมที่บุกมาเล่นงานพีวิลจนล้มลง เปิดช่องให้พีวิล "ป้าก ป้าก ป้าก เปรี้ยงงงง" ต่อยเข้าใส่ที่ท้องสามทีและกระโดดตะบันหมัดเข้าหน้าหมีอวกาศไปเต็มๆ "ย้า ทวิสเตอร์โบลว์" ลิเนียร์ตี้จับทหารบรูซาแรมทุ่มให้ตัวหมุนวนไปหลายรอบจนหลังกระแทกพื้น แล้วก็ "ป้ากกก" ชกซ้ำเข้าที่หน้าไปเต็มๆ แล้วก็ "ตรุ้งงงง" ยิงอิมแพคชู้ตเตอร์ใส่บรูซาแรมที่กระโดดเข้ามาจนตัวปลิวไปอัดใส่รองหัวหน้าที่พยายามลุกขึ้นมาให้ล้มอีกที

          "โอ้วววววว" พวกซอร์แรคบุกเข้ามาอย่างกริ้วกราดตรงมายังประตูฝั่งตะวันตกเพื่อเข้าไปยังเขตเมือง แต่.... มาสวาร์ทาร์ แอนเดรีย คลอเวฟ แอบไบออส จายด์และจิล ยืนขวางอยู่ "เหอะ พวกแกคิดว่าจะผ่านพวกเรา เหล่านักรบซอร์แรคเลยสิน่ะ หน้าโง่เสียจริงๆ" นักรบตะกวดมีเขากล่าว

          อีกตนบอก "ไอ้ตัวโตนั้นเรารุมกระทืบได้แน่นอน แม้กระทั่งยัยเด็กตัวกระเปี้ยกกันด้วยน่ะ"

          "งั้นจัดการกับตัวผู้หญิงผมยาวและเด็กนั้นก่อนเลย พวกนั้นทำอะไรไม่ได้อยู่แล้วละ" ขุนพลสั่งเหล่านักรบให้บุกเข้าจู่โจมใส่จิลและแอนเดรียโดยเร็ว ซึ่งนักรบกิ่งก่าซอร์แรคเตรียมดาบใบโค้งและขวานสองคมหมายจะเฉาะแอนเดรียและจิลโดยเร็ว "หวับบบบ" ตัวที่ฟาดดาบฟันใส่จิลนั้น "แว้งงงงง" เธอหายตัวไปก่อนที่ดาบจะเข้าถึงตัวเธอจนดาบปักคาพื้นถนนไปเต็มๆ "แว้งงงง" แล้วก็ปรากฎตัวขึ้นมา "จีเลเซอร์กัน ชาร์จช็อต" ยิงเลเซอร์ขนาดยาวจากแขนซ้ายที่หุบมือเข้าไปข้างในลงมา "ป้ากกกกกกก" โดนเข้าตรงหัวนักรบซอร์แรคไปเต็มๆ แล้วก็ "ฟ้าววว จึกกก" พุ่งลงมาใช้แขนติดเข็มเข้าตัวนักรบซอร์แรคอย่างจังๆและ "ป้ากกกก" เป่าตอกเข็มลงจนทำให้นักรบกิ่งก่านั้นต้องคุกเข่าล้มลง ในขณะที่ตัวที่สอง ซึ่งหวดขวานฟาดใส่แอนเดรียนั้น "จึกกกก" กลับถูกดันด้วยทวนยาวสีส้มเข้าอย่างจังๆ "แกร็ก" แอนเดรียจัดการกดปุ่มตรงด้ามเข้าจน "ฟึ่บบบบ ป้ากกก" ส่วนร่มพลังงานสีส้มกางและเป่านักรบซอร์แรคไปเต็มๆ แล้วก็ "สไตร์คเมชแบท" ซัดตะบองหัวกลมติดโซ่พุ่งเข้า "ป้ากกกก" อัดเข้าปากยื่นจนฟันหักด้านหน้าแตกไปทั้งแถวด้วยกัน แต่มันก็บุกเข้าใส่แอนเดรียอย่างรวดเร็ว "เปรี้ยงงงงง" แต่มันต้องชะงักและกระอักเพราะเจอกับฝ่ามือเมดเดนสแลมเข้าเต็มๆ

          "ยัยเด็กนั้นมันหายตัวได้น่ะ" นักรบซอร์แรคกล่าว โดยพยายามหาจิลอยู่ แต่.... "นี้แน่ๆๆๆๆๆๆๆ" จิลโผล่มากระหน่ำถีบใส่หน้านักรบตนนั้นอย่างต่อเนื่อง แล้วก็ถีบเข้าตรงจมูกจนเลือดออกกันเต็มๆ

          ขุนพลบอก "งั้นรีบฆ่าไอ้พวกที่เหลือก่อนเดียวนี้เลย..."

          "ร็อคเก็ตบัสเตอร์" จายด์ยื่นแขนซ้ายและ "ฟ้าววววววววว" ยิงจรวดพุ่งออกไปด้วยความเร็วสูงเข้าใส่พวกซอร์แรคที่กรูกันเข้ามาจน "ตรูมมมมมมมม" เป่าพวกกิ่งก่าอวกาศปลิวกระเด็นไปถึง 10 ตัวด้วยกัน จนขุนพลถึงกับตกใจไม่น้อย

           "มันมีอาวุธหนักด้วยหรือเนี้ย แต่ถ้าเราเข้าถึงตัวพวกมันได้ละก็...." ทว่า...

          "เฮ้ย โอเชี่ยนเกย์เซอร์" คลอเวฟสะสมพลังขึ้นที่หมัดและชกลงที่พื้นจน "ครืนๆๆๆๆๆ ตรูมมมมมม เปรี้ยงงงง" เกิดเสาน้ำพุขนาดใหญ่พุ่งขึ้นเป่าพวกซอร์แรคที่บุกตามหลังมาจนปลิวกระเด็นกันกลางอากาศ "ซาวนด์สครีมเมอร์ ชาร์จช็อต" จิลเปลี่ยนปากกระบอกแขนปืนให้เป็นลำโพงทรงกลมและ "ตรุ้งงงง แง้ง!!!!!!" ยิงกระสุนพลังพุ่งเข้าไปแตกระเบิดพลังเสียงเข้าใส่พวกซอร์แรคจนประสาทหูแตกกันไป 5-6 คน "ตุ้ง ตุ้ง ตุ้ง แง้งงงงง แง้งงงงง แง้งงงง" แล้วก็ยิงซ้ำอีกสามนัดจนเล่นงานพวกซอร์แรคให้ปวดประสาทหูกันทั้งหมด แต่พวกซอร์แรคยังบุกเข้ามา "ย้ากกกก" คลอเวฟกระโจนใช้แองเกอร์แอ็กซ์สองเล่ม "ฉั้วะ ฉับ ฉั้วะ" ฟันสับนักรบซอร์แรคจนแขนและคอขาดไปสามตัว "กร้องงงง เกร้งงงงง ป้ากกก เฉาะ โป้งงงงง" แม้จะถูกยอดนักรบตะกวดใช้ขวานสองเล่มฟาดปะทะขวานของคลอเวฟ แต่อดีตกราดิเอเตอร์มารีนของแอตแลนไทซ์ฝีมือและปากดีถีบท้องนักรบซอร์แรคเข้าเต็มแรงและฟันตัดแขนทั้งสองข้างขาด แล้วก็เอาหัวโขกซ้ำอีกที "เฮ้" เหล่านักรบดาบบุกเข้าใส่มาสวาร์ทาร์ซึ่งวิ่งเข้าใส่โดยที่ดาบยังอยู่ในฟัก "ฟึบๆๆๆๆๆ" แล้วก็วิ่งซิกแซกผ่านพวกตะกวดถือดาบไปโดยเร็ว

          "อีแค่วิ่งผ่านพวกเราไปได้นั้น ไม่เห็นน่ากลัวตรง...." นักรบตะกวดถือดาบกล่าว แต่ไม่ทันไรก็... "ฉืบบบบ" แขนขวาถูกสับขาด "ฉืบบบบ" เพื่อนพ้องที่อยู่ใกล้คอหลุดจากบ่า ซึ่งนักรบตะกวดตนแรกหันมาเห็นมาสวาร์ทาร์ถือดาบออกจากฟักไว้ ซึ่งก็... "ฉืบๆๆๆๆๆๆ โครมๆๆๆๆ" ที่เหลือรวมถึงตัวแรกก็ล้มเป็นท่อนๆ เพราะมาสวาร์ทาร์ไม่ได้วิ่งผ่าน แต่บุกฟาดฟันอย่างรวดเร็ว "หวับบบ ฉั้วะ" แล้วก็พุ่งเข้าฟันใส่ที่ท้องนักรบตะกวดจนล้ม "เกร้งงง กรี้กกก ฉั้วะ" จากนั้นก็เอาดาบต้านรับ แต่จับดาบสไลด์ครูดกับดาบโค้งขึ้น แล้วก็บิดตัวฟันขาดสะพายแล่งตาม "แว้งงงงง" จากนั้นก็ใช้สองนิ้วซ้ายรูดบนคมดาบจนคมดาบเรืองแสงแล้วก็ "เครเซนท์เอดจ์" ฟาดดาบซัดคลื่นคมดาบพุ่งเข้า "ฉั้วะ" ตัดแขนของนักรบตะกวดช่วยคลอเวฟเอาไว้ "ย้ากกก ย้ากกก ย้ากกกก" พวกนักรบตะกวดบุกเข้าหมายจะเล่นงานจายด์และแอบไบออสไว้ จนทั้งคู่ถูกรุมสกัมไว้ "ฉั้วะ" แต่พวกที่รุมเล่นงานจายด์กลับถูกสับขาดกันหมด เพราะจายด์หวดขวานใหญ่กิโยตินคัตเตอร์ฟันใส่จนเป่าที่เหลือหลุดออก "ฟ้าววว ฉึกกกกก" ด้านแอบไบออสก็มีคมดาบใหญ่พุ่งขึ้นมาแทงใส่นักรบตะกวดทะลุ แล้วก็ "หวับ เปรี้ยงงงง ฉั้วะๆๆๆๆ" หวดดาบเป่าพวกซอร์แรคที่กดทับจนกระเด็นและตัวขาดไปด้วย "ฉั้วะ ฉับ ป้ากกก หวับ หมับบบ โครมมมม" จายด์หวดขวานฟันใส่นักรบซอร์แรคจนตัวขาดไปกันหมด จากนั้นก็ถีบตัวที่สามให้ปลิวกระเด็น แล้วก็รีบเอี้ยวตัวหลบตัวที่สี่ที่หวดขวานมา และจับตัวเข้าเอาหัวโขกใส่จนปลิวกระเด็นไป

          "ฉั้วะๆๆๆๆๆ" แอบไบออสหวดดาบโบนซัมเบอร์ฟาดฟันใส่พวกซอร์แรคจนล้ม "เฮ้ยยย" นักรบซอร์แรคกระโจนเข้า "ฉั้วะ" ใช้ขวานฟันจนแขนขวาที่ถือดาบใหญ่ขาด "หวับบ ฉั้วะ" ตามด้วยเท้าถูกสับขาดจากด้านหลัง "จบเห่แล้ว ตายซะ" พวกตะกวดอวกาศบุกเข้ามาใช้ดาบหมายจะฟันใส่แอบไบออสให้ขาดจากด้านหน้าและหลัง แต่แอบไบออสยิ้มแล้วก็ "หวับ ปึก" ใช้มือซ้ายตบพื้นและยกตัวขึ้นมาด้วยมือเดียวแล้วก็ "หวับๆๆๆๆๆๆๆๆ" เหวี่ยงหมุนขาวนไปมา จนทำให้แขนซ้ายบิดตัวอย่างแรงเหมือนผ้าซึกที่ถูกบิดแน่นๆไว้ แล้วก็ "หวับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" หมุนกลับมาในจังหวะที่พวกซอร์แรคที่ล้อมแอบไบออสวิ่งเข้าใส่โดยทันที แต่... "กรี้กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ก็มีเสียงกรีดวัตถุสารดังขึ้นอย่างต่อเนื่องเช่นเดียวกับนักรบซอร์แรคตัวกระตุกถี่ๆไปในระหว่างนั้น แล้วก็ "ฟึ่บบบบบ พรวดดด" กระเด้งด้วยการใช้มือซ้ายดันขึ้นจากพื้น โดยงอกแขนขวาออกมาในสภาพที่มีเพลิงสีเขียวจุดขึ้นไว้ "อีวิลเฟรมคลอว์ เซอราวนด์เบิร์น" แล้วก็หวดมือขวาซัดคลื่นไฟสีเขียวเข้า "ตรูมมมม" แผดเผาพวกนักรบซอร์แรคจนมอดไหม้ไปกันหมด หลังจากที่ข่วนด้วยกงเล็บเท้าเบลดทาลอนไปก่อนแล้ว จากนั้นก็ "หวับบบ หมับ ฉั้วะ ฉั้วะ ฉึก" กระโจนคว้าโบนซัมเบอร์ที่อยู่บนพื้นฟาดฟันใส่นักรบซอร์แรคร่วงไปสองและแทงตัวที่สามไปเต็มๆ "เมดเดนสแลชเชอร์" แอนเดรียเข้าช่วยจิลด้วยการซัดคลื่นคมมีดสีส้มพุ่งเข้า "ฉับ" ตัดแขนของซอร์แรคให้ล้มเปิดช่องให้จิลที่ตกเป็นเป้า "ไซโคบิท ชู้ตตต" ใช้ไซโคบิท 6 อันจ่อยิงลำแสงเล่นงานนักรบซอร์แรคโดยเร็ว

          "ท่านขุนพลครับ ไอ้ยักษ์มันติดอาวุธหนักเอาไว้ไม่ว่า ไอ้ตัวใส่เกราะหนากับไอ้นักรบถือดาบมันก็เก่งเอาเรื่องเลยนะครับ" นักรบซอร์แรคกล่าว โดยตอนนี้คลอเวฟกับมาสวาร์ทาร์ช่วยจายด์ฟาดฟันใส่พวกซอร์แรคกันแล้ว

          นักรบซอร์แรคหญิงบอก "เด็กตัวกระเปี้ยกมันมีพลังจิตที่ร้ายแรงไม่ว่า ยัยผมยาวนั้นมือหนักจนพวกเราลุกขึ้นสู้ไม่ได้เลยคะ"

          "ฉันน่าจะรู้น่ะ ว่าไอ้ที่เราปะทะนั้นมันคือกองรบแนวหน้าของโคเคสกันได้ แต่....ต่อให้พวกมันเก่งแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์หรอก" ขุนพลซอร์แรคบอก

          ไม่ทันไรก็.... "พี่ใหญ่ แย่แล้วคะ เรดาห์ระบุสัญญาณฝูงยานรบจำนวนมาก บุกมาพร้อมกับเรือเร็วตรงมาทางเราแล้วละคะ" เนคกี้ติดต่อเข้ามา โดยตอนนี้ "ฟ้าวๆๆๆๆๆๆๆๆ" ยานบินความเร็วสูงที่มีหัวและปีกนกสีทอง อันเป็นฝูงยานรบของอัลแทเรี่ยนบุกมาพร้อมกับ "ซ่า ซ่า ซ่า ซ่า ซ่า" ฝูงเรือรบความเร็วสูงทรงปลาสีฟ้าเขียวของพวกเทรโอเซี่ยมที่แล่นผ่านพื้นน้ำมาอย่างเร็ว ส่วนพวกอินเซคเที่ยมนั้นได้บินกลับไปที่ยานกันแล้ว

          "ตะกี้นี้พวกนายบอกว่า พวกเราอยู่ตรงนี้ ไม่สามารถหยุดการบุกจากที่อยู่ใกล้ เพราะว่าพวกนาย สามารถเทเลพอร์ตกำลังรบเข้ามาเสริมได้ทุกเมื่อเลยสิน่ะ" มาสวาร์ทาร์กล่าว

          พีวิลบอก "และด้วยขุมกำลังของพวกนายที่แข็งแกร่งนั้น ถึงเราบางคนจะว่องไว แต่ก็คงผ่านการระดมยิงของพวกนายไม่ได้แน่ๆ ซึ่งนั้นเป็นสิ่งที่พวกนายคิดไว้ด้วย"

          "น่าเสียดายน่ะ ที่พวกแกลืมไปว่า เหตุผลที่พวกเรา กองรบเวเซอร์และกองรบในกลุ่มสหพันธมิตร เอาชนะศึกมหาสงครามแมนิเกเตอร์กันนั้น เพราะว่าพวกเราเตรียมพร้อมมาดีนี้เองน่ะ" เนคมาดูซัมกล่าว

          นายกองบรูซาแรมบอก "ตะ เตรียมพร้อมมาดีนะหรือ กองรบของพวกนกและพวกเงือกมันเข้าใกล้มาแล้ว นึกหรือว่าพวกแกจะหยุดยั้งไปได้กันน่ะ"

          แต่ทว่า.... "ตรูมๆๆๆๆๆๆ ซ่าๆๆๆๆๆๆ" ในระหว่างที่พวกเทรโอเซี่ยมบุกเข้ามานั้นพื้นทะเลก็เกิดระเบิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง "เปรี้ยงงงง" เรือเร็วรูปปลาถูกแรงระเบิดจากใต้น้ำเป่าจนกระเด็นและระเบิดไปหลายลำด้วยกัน "ซ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตูมๆๆๆๆๆๆๆๆ" แล้วก็มีห่ามิไซล์พุ่งขึ้นจากทะเลทะยานขึ้นไปถล่มใส่ฝูงยานบินของพวกอัลแทเรี่ยนจนร่วงไปหลายลำด้วยกัน "ศัตรูมีวางกับดักไว้โดยที่เราไม่รู้เลยหรือเนี้ย" นักบินชาวเทรโอเซี่ยมที่ควบคุมยานเวฟสไตรเดอร์กล่าว

          นักบินชาวอัลแทเรี่ยนที่ควบคุมยานวิงค์เซปเตอร์กล่าว "แสดงว่า พวกแมนิเกเตอร์ มีเตรียมกองรบเอาไว้แต่แรกเลยสิน่ะ"

          "ซ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ไม่ทันไร ก็มีหุ่นโมบิลลอยด์โผล่ขึ้นจากน้ำ โดยที่ท่อนบนเป็นตัวหุ่น ซึ่งบางตัวติดปืนใหญ่สองกระบอก บางตัวติดป้อมยิงมิไซล์สองป้อมด้านหลัง มีท่อนล่างเป็นเรือขนาดกลาง ในขณะที่บางตัวติดท่อนล่างที่มีไอพ่นด้านหน้าสองอันและด้านหลังสองอันลอยอยู่เหนือพื้นน้ำไว้ "ตกใจละสิ ไอ้พวกต่างดาวฝั่งตะวันออก พวกแกคิดว่าพวกเราโง่มากเลยสิน่ะ ที่เราไม่มีทางโต้ตอบการบุกของพวกแกไปได้น่ะ" บริคซ์กล่าว โดยเขาควบคุมการ์เซนท์มาร์คทูแบบติดมารีนครุยเซอร์พร้อมปืนใหญ่สองกระบอกด้านหลัง "ฟึ่บบบ ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตุ้ง ตุ้ง ตุ้ง" กระหน่ำยิงแอสเซาท์บลัสต์ไรเฟิ่ลสองกระบอก ซึ่งยิงทั้งกระสุนและลูกระเบิดเข้าใส่ยานเวฟสไตรเดอร์ของพวกเทรโอเซี่ยมจนร่วงไป "แชดๆๆๆๆๆ" พวกเทรโอเซี่ยมเลยยิงปืนแสงจากส่วนหลัง "แว้งงงง เปร้งๆๆๆๆๆๆ" แต่ด้วยบาเรียพลังเพเรเนี่ยมที่กางเอาไว้ ทำให้กระสุนแสงยิงไม่เข้าบาเรียเลยสักนัด "ครุยเซอร์ตอปิโด ชู้ต" ลูกเรือที่เป็นนาวิกของบริคซ์ยิงตอปิโดเข้าใส่เวฟสไตรเดอร์จนระเบิด ในขณะที่พวกอัลแทเรี่ยนนั้น "ฟ้าวววว ฟ้าววว ฟิ้วๆๆๆๆ" โดนการ์เซนท์มาร์คทูติดเทอโบเจ็ทพุ่งทะยานขึ้นยิงโฮมิงค์มิไซล์เข้าสอยวิงค์ลิบอนร่วงไป 4-5 ลำด้วยกัน แล้วก็ "ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ใช้สปีดมิไซล์ไรเฟิ่ลกระหน่ำยิงมิไซล์เข้าสอยวิงค์ลิบอนให้ระเบิดไป 3 ลำ โดยที่ 4-5 หน่วยนั้น "แชดดดดด แชดดดดด แชดดดด" ยิงเรย์แซทไรเฟิ่ลไทป์แอลสอยวิงค์เซปเตอร์จนร่วงไปกันหมด "ฟิ้วๆๆๆๆๆๆ" แต่พวกอัลแทเรี่ยนยิงมิไซล์ออกจากด้านข้างและบนตัวเครื่องพุ่งเข้าใส่พวกการ์เซนท์มาร์คทู "แง้งงงงงงงงง" แต่มิไซล์กลับถูกเบี่ยงทิศและพุ่งกลับมา "ตูมๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" สอยพวกอัลแทเรี่ยนร่วงไปในทันที บางลำนั้นบินหลบมิไซล์ไปได้ บางตัวนั้นยิงปืนแสงเข้าทำลายมิไซล์ได้ทันก่อนจะถึงตัวไว้ "เฮ้ คลอเวฟ ไอ้พวกยานบินและพาหนะทะเลให้เราจัดการเองดีกว่าน่ะ" บริคซ์กล่าว

          คลอเวฟตอบ "และนายเองก็อย่าให้พวกมันสอยนายกับพวกร่วงด้วยละ" แล้วก็หวดทุเรียนเหล็ก "ป้ากกกก" พุ่งอัดเข้าหน้านักรบตะกวดซอร์แรคไปเต็มๆ

          "งั้นผมกับพวกจะลงไปช่วยพี่ใหญ่และพี่รองแล้วกันน่ะ" ออร์ช็อทบอก แล้วก็รีบนำทีมลงมาช่วยพวกบรอนเซอรูทโดยเร็ว

          เนคมาดูซัมบอก "เนคกี้ เนคกัส พยายามคุมปืนและมิไซล์สนับสนุนพวกบริคซ์ไปด้วย พี่กับพวกจะยันพวกต่างดาวเอาไว้เองน่ะ"

          "รับทราบแล้วครับ คะ" เนคกี้และเนคกัสกล่าว แล้วก็.... "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" กระหน่ำยิงปืนกลและมิไซล์เข้าสอยยานวิงค์ลิบอนจนร่วง โดยที่พวกเวฟสไตรเดอร์นั้นบุกเข้ามาอย่างรวดเร็ว "ตรุ้งงงงงง ตรุ้งงงง ตรุ้งงงง ตรุ้งงงง ตรุ้งงงงง" การ์เซนท์มาร์คทูติดมารีนครุยเซอร์ยิงปืนใหญ่บนหลังเข้า "ตรูมมมมมมม ตรูมมมมมมม ตรูมมมมมม ตรูมมมมมม" ไม่เพียงเป่าพื้นทะเลให้กลายเป็นน้ำพุขนาดใหญ่อย่างเดียว แต่เป่าเวฟสไตรเดอร์ที่พุ่งเข้ามาจนกระเด็นร่วงตกน้ำจากการถูกแรงระเบิดดังกล่าวไว้ด้วย "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เมื่อยิงปืนใหญ่ช็อคแคนน่อนจบ พวกนาวิกก็กราดยิงสไตร์คแมชชีนกันซึ่งยิงกระสุนพร้อมกับไมโครมิไซล์เข้าไปถล่มเวฟสไตรเดอร์ไปด้วย "แชดดดด" แต่เทรโอเซี่ยมยิงปืนแสงจากกลางหลังเข้า "ตรูมมมมม" จนการ์เซนท์ตัวหนึ่งถูกยิงจนแขนขวาระเบิดไป

          "เบอร์ 3 ถูกยิงแล้วละ ลูกพี่" ลูกเรือมิวแทนอยด์ชายหน้าเป็นกระสีม่วงรายงานอย่างตื่นตระหนก

          บริคซ์บอก "พยายามรักษารูปแถวไว้ อย่าพึ่งโผล่หน้าไป เพราะเราเป็นฝ่ายตั้งรับไว้น่ะ" แล้วก็ติดต่อไปยัง "หน่วยจู่โจมใต้น้ำ ลงมือเดียวนี้เลย"

          "รับทราบแล้วคะ ลูกพี่" นักบินหญิงร่างสูงที่เป็นหัวหน้าคุมการ์เซนท์ติดมารีนครุยเซอร์ที่ดำใต้น้ำกล่าวพร้อมกับ "ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ยิงมิไซล์จากใต้น้ำขึ้นมา "ตรูมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เป่าพวกเวฟสไตรเดอร์จากด้านใต้จนร่วงไปอย่างจังๆ

          "เออ ลูกพี่ พวกมันมีพวกที่อยู่ใต้น้ำด้วยน่ะ" นักบินแอนดรอยรายงาน เพราะเห็นดีฟแอทแทคเกอร์จำนวน 150 ลำกราดยิงตอปิโดเข้าใส่

          "โต้ตอบด้วยตาข่ายสกัดตอปิโดโดยด่วนเลย" บริคซ์กล่าว พวกจู่โจมใต้น้ำก็ "ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ยิงตอปิโดลูกยาว 3 ลูกออกจากส่วนหัวเรือเข้า "เป๊าะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" โดยตอปิโดได้แยกส่วนหัวและกางตาข่ายออกไป "ฟ้าวววว หวืบๆๆๆๆๆ" ตอปิโดของฝ่ายตรงข้ามที่ยิงเข้ามานั้นได้ผ่านตาข่ายไป แต่ไม่ทันที่จะพุ่งไปต่อ ตอปิโดของพวกเทรโอเซี่ยมก็แยกออกเป็นซีกๆและระเบิดไปอย่างจังๆ เช่นเดียวกับดีฟแอทแทคเกอร์ที่พุ่งเข้ามา "ฉืบบบบ ตรูมมม" โดนตาข่ายขนาดย่อมจากตอปิโดส่วนกลางกรีดผ่านจนยานและตัวนักบินขาดแยกเป็นแปดซีกด้วยกัน เพราะตาข่ายนั้นทำด้วยมีดอัลตร้าสติลที่คมกริบเอาไว้ ดิฟแอทแทคเกอร์บางลำก็โดนคลุมจนกรีดทะลุแค่ส่วนหัวเรือและร่วงลงกระแทกกับพื้นทะเลไปอย่างจังๆ "ตรุ้งงง ตรุ้งง ตรุ้งงงงง" ฝั่งพวกการ์เซนท์เทอโบเจ็ทก็ยิงจรวดยาวจากบัสเตอร์บาซูก้าพุ่งเข้า "ฟ้าววววววว เป๊าะ ฟิ้วๆๆๆๆๆ" และส่วนหัวก็แตกออกพร้อมกับยิงกระสุนออกมาหลายนัด "เปรี้ยงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เปรี้ยะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" โดยกระสุนได้แตกประจุไฟฟ้าขึ้นและสร้างตาข่ายพลังไฟฟ้าเชื่อมต่อเข้า ซึ่งก็ช็อตวิงค์เซปเตอร์ที่บินเข้ามาจน "ตรูมๆๆๆๆๆๆๆๆ" ระเบิดกลางอากาศไปกันหมด

          "บ้าน่า พวกแมนิเกเตอร์มีวอร์บอทของพวกมันดักซุ่มอยู่ แถมอยู่ใต้น้ำได้เหมือนกับวอร์บอทของพวกเทรโอเซี่ยมแบบนี้ มันไม่เข้าท่ากันแล้วนะครับ" ฑูตเดลอาเนี่ยนกล่าว และแนะนำให้ "ถ้ายังไง เราให้กองยานบินของอัลแทเรี่ยนและกองเรือของเทรโอเซี่ยมนั้นมาจัดการไปเลยดีกว่า"

          "ตอนนี้ ฉันยังไม่คิดจะใช้มาตราการระดับ 3 กันหรอกน่ะ เพราะฉันแค่ต้องการจะรู้ว่าพวกแมนิเกเตอร์บนดาวดวงนี้ ตอบสนองกันยังไงน่ะ" บูเรนนอฟกล่าว "อีกอย่าง กองรบที่บุกรุกเขตนครหลวงนั้น เริ่มถูกโต้ตอบจนถอยร่นออกมา แถมฐานทัพทางทหารเพียง 8 ใน 10 เข้าโต้ตอบกองรบวอร์บอทที่ข้าส่งไปกันด้วยแล้ว นั้นบ่งบอกได้ว่า ประธานาธิบดีรู้ว่าพวกเราจะเคลื่อนไหวกันแบบนี้น่ะ" แล้วก็ส่งภาพมอนิเตอร์ซึ่งเผยให้เห็น

          "อ้านนนน ปังๆๆๆๆๆๆๆ ตรูมๆๆๆๆๆ" ฟรอนารีน วอร์บอทของเดลอาเนี่ยนซึ่งเป็นหุ่นทรงมนุษย์เกราะสีเทาขาวถูกการ์เซนท์มาร์คทูของฝ่ายเรดเมลแกนซึ่งใช้ท่อนล่างแบบออฟโรด 4 ล้อกราดยิงสปีดวัลแคนจนร่วงไปก่อนที่มันจะยิงปืนแสงไป จนหุ่นรบเล็กกันวอร์คบุกเข้ามากราดยิงแกมม่าแมชชีนกันที่แขนทั้งสองข้างเข้าใส่ "อ้านนนนน โครมมม" การ์เซนท์มาร์คทูพุ่งเข้าบดขยี้กันวอร์คจนระเบิดไป พวกฟรอนารีนเลยระดมยิงปืนแสงแกมม่าไรเฟิ่ลเข้าสอยพวกการ์เซนท์อย่างยกใหญ่ แต่.... "ฟ้าววววว ฉั้วะ" โมบิลลอยด์เซนครีท โมบิลลอยด์ต่อสู้สำหรับหัวหน้ากองเข้าใช้โครมเมทาเลี่ยมซอร์ดฟันใส่ฟรอนารีนจนขาดสะบั้น แม้ฟรอนารีนชักดาบแสงพลังอานุภาคออกมาโต้ตอบ "แชดดดดด ตรูมมมมม" ก็ถูกการ์เซนท์ยิงด้วยลองค์พลาสม่าลันเชอร์จนทะลุพังไปในทันที "ฟ้าววววว แชดดด แชดดด แชดดดด" อาร์ซโทรนของกรีนยูรอนเปี้ยนบินเข้ามาสาดยิงพวกฟรอนารีนที่ติดบูสเตอร์บินได้จนร่วงไปกันหมด "ตรุ้งๆๆๆๆๆๆ ตรูมๆๆๆๆๆๆ" กองรถถังของพวกซอร์แรคและบรูซาแรมที่บุกเข้ามาถูกการ์เซนติดฐานตีนตะขาบยิงปืนใหญ่พลังงาน ลองค์ช็อคแคนน่อน และทริปเปิ้ลอีอ้อนแคนน่อนถล่มใส่จนกระเจิดกระเจิง "ฟ้าววว ฉั้วะ โครมมมม" การ์เซนท์ของเยลโลว์เยลโลว์เอเซี่ยนซึ่งติดตั้งพาร์ทออฟโรดพุ่งเข้าจู่โจมใส่ฟรอนารีนด้วยแขนติดดาบจนแทงทะลุท้องไป ตัวที่สองซึ่งใช้ท่อนล่างเป็นสามล้อวิบากพุ่งเข้า "ป้ากกก" เสยล้อหน้าไถลหน้าหุ่นฟรอนารีนเข้าจนทำให้ระบบมองเห็นชำรุด แล้วก็ "หวับบบบ จึกกก ป้ากกกก" เสยเพคบัสเตอร์ ไพล์บังเกอร์กำลังสูงที่แขนซ้ายเจาะเข้าตรงท้องและตอกซ้ำจนเป่าแบ็คแพ็คกระจุย แล้วก็ดึงออกเพื่อ "แชดดดด" ใช้เรย์แซทไรเฟิ่ลไทป์เอสยิงทำลายทิ้งไป "ซูมมมมมมมมมม พรึ่บบบบ" ยานรังแมลงของพวกอินเซคเที่ยมที่บินเข้ามาในฐานของกองรบซัลคาลาสที่ 4 โดนสกรีแทนมาร์ควันใช้เมลเบิร์นทอชเชอร์แผดเผาจนมอดไหม้ไปกันหมด บางลำก็โดนสกรีแทนมาร์ควันยิงฟรีซเวฟลันเชอร์จนยานถูกแช่แข็งและร่วงลงมาแตกกระจุยไป "ตึงๆๆๆๆๆ" วอร์บอททรงกิ่งก่าขนาดใหญ่ของซอร์แรคบุกเข้ามาด้วยขวานหมายจะสับเซนครีทให้พัง

           "ฟ้าวววว ฉึกกกกกก" แต่ดาบใหญ่สีดำพุ่งเข้ามาปักคาหน้าอกกลม พร้อมกับ "ฟ้าวววววว โครมมมม" โมบิลลอยด์หัวสีดำ หัวไหล่ทรงกระบอกกลมใหญ่ประทับตราอินฟินิตี้และเลขแปดเคลื่อนตัวด้วยการโฮเวอร์เข้ามาชกใส่ฟรอนารีนไปเต็มๆ และ... "หมับบบบ ซวบบบบบ ฉั้วะ" ดึงดาบสีดำออกพร้อมกับฟันผ่าขาดครึ่งไป "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" แล้วก็ใช้แขนติดปืนกลสองลำกล้องข้างซ้ายกราดยิงฟรอนารีนที่กำลังบุกเข้าโจมตีโกดังขนาดใหญ่ให้ร่วง จากนั้นก็ "ครืดดดด ตรึงงง หมับบบบ ฉั้วะ" ให้แขนกลด้านหลังหัวไหล่เลื่อนเอาดาบอีกเล่มที่อยู่ข้างซ้ายมา ฟันใส่ฟรอนารีนที่บุกเข้าใช้ดาบแสงผ่าแสกหน้าจนท่อนบนขาดเป็นสองซีกไป "อัลติเมทเอท ไกซ์ ฮาสตัน มาแล้วละ ไอ้พวกเดลอาเนี่ยน" นักบินเด็กหนุ่มตะโกนลั่น จนมีหุ่นทรงหมีสีแดงบุกเข้ามา "ตรุ้งๆๆๆๆ" ใช้ปืนโตยิงกระสุนสีแดงเข้มเข้าถล่มใส่ "ครืดดด แกร็ก อี้ดดดด" ไกซ์เปิดส่วนหัวไหล่ทั้งสองออก เผยให้เห็นกระบอกปืนทรงกลมข้างละสามกระบอกยืดออกมา "โชลเดอร์มาโครลันเชอร์ ชู้ต" ไกซ์เหนี่ยวไกหลังจากล็อกเป้าก็ "ตรุ้งๆๆๆๆๆ ฟ้าวๆๆๆๆๆ ตรูมๆๆๆๆๆ บรึม" ยิงกระสุนสีทองขนาดย่อมพุ่งเข้าเป่าหุ่นวอร์บอทของบรูซาแรมจนระเบิด แต่มีวอร์บอทหัวนกบินเข้ามาเตรียมยิงปืนยาวจากหลังแขนลงพื้นถึง 3 ตัว "แชดดดดดดดดด แชดดดดดด อี้ดดดดด แชบ แชบบ แชบบบ" ทว่าพวกมันกลับถูกสอยโดยลำแสงพลาสม่าพุ่งเข้าสอยวอร์บอทของพวกอัลแทเรี่ยนร่วงไปสองตัว ตัวที่สามพยายามหลบ แต่ก็โดนลำแสงสองเส้นยิงสอยขาขวาจนพัง ตามด้วย แขนซ้าย และส่วนลำตัวจนหุ่นระเบิดขึ้นมา "ฟ้าววววว วืออออ" จากนั้นก็มีหุ่นถือปืนยาวหนาสีดำติดปีกพร้อมกับส่วนโลห์ที่บินวนไปมา

          "แทงกิ้วน่ะ มิลด์ ที่มาช่วยไว้น่ะ" ไกซ์กล่าวกับมิลด์ อัลเดย์ นักบินโมบิลลอยด์แพนเซสเซนไนน์ ที่พึ่งมาถึงในทันที

          "ไกซ์ คิดว่าพวกเดลอาเนี่ยนบุกถล่มเฟิร์สฮิลล์กันหรือเปล่าละ" มิลด์ถาม แล้วก็ใช้คริมสันเรย์บนหน้าผากยิงสอยวิงค์เซปเตอร์ของอัลแทเรี่ยนจนร่วงไปกันหมด

          ไกซ์ตอบ "ถ้าขนาดพวกมันบุกโจมตีนครหลวงและเข้าถึงตัวท่านประธานาธิบดีได้ พวกมันก็มาอยู่ตรงหน้าพวกลูกพี่ได้เช่นกันน่ะ มิลด์ แม้ว่าคุณบริคซ์และพวกจะอยู่ด้วยนั้น เคยรบด้วยโมบิลลอยด์กันมาตอนอยู่บนโลกแล้วก็ตาม...." โดยกราดยิงวัลแคนอาร์มเข้าใส่ฟรอนารีนจนพังไป "หวังว่าพวกลูกพี่ พวกประธานาธิบดีที่มีผบ.บัลโต้และพวกอยู่ด้วยคงจะปลอดภัยกันบ้างน่ะ" แล้วก็หลบดาบของวอร์บอทของพวกซอร์แรคและใช้โซลิดเบลด "ฉั้วะ" ฟันสับแขนและท้องขาดสะบั้นลง

          "แล้วเราไม่คิดจะจัดการกับพวกมันให้เด็ดขาดไปเลยหรือ อย่างการใช้ลำแสงถล่มดวงดาวกัน...." ฑูตเดลอาเนี่ยนกล่าว

          บูเรนนอฟเลย "ป้ากกกก" เดินเข้ามาตบฑูตให้ล้มลง พร้อมกับตำหนิไปว่า "ลำแสงถล่มดวงดาวจะใช้ได้ก็ต่อเมื่อเรามาถึงเขตอวกาศของฝ่ายสมาพันธ์ฯเท่านั้น เพราะคำสั่งขององค์มหาจักรพรรดิ์ ให้พวกเราบุกยึดเพื่อใช้เป็นฐานที่มั่นสำหรับเข้าควบคุมเขตอวกาศของฝ่ายสมาพันธ์ฯกันไว้ ไม่สมควรจะทำลายทิ้งแต่อย่างใดด้วย" แล้วก็มองดูพวกเวเซอร์ต่อสู้กับกองรบจนพวกซอร์แรคและบรูซาแรมอ่อนแรงกันแล้ว "จุดสำคัญของเราคือ ต้องจัดการกับพวกนักรบเวเซอร์กันเสียก่อน เพราะพวกนี้ทรงพลังและแข็งแกร่งพอที่จะขัดขวางพวกเราไปได้น่ะ"

          "ให้พวกเราจัดการกับพวกเวเซอร์เลยมั้ยละครับ เพราะพวกเราสนใจในลักษณะทางกายภาพและขีดความสามารถของพวกเขาเอาไว้กันน่ะ" ขุนพลชาวไซเอมนอยด์ในชุดสีม่วงสลับขาวเดินเข้ามา โดยที่มีลูกแก้วประทับบนหน้าผากเป็นตาที่สามไว้

          ฑูตเดลอาเนี่ยนกล่าวอย่างดีใจไม่น้อย "โอ้ว ท่านที่ปรึกษาโดซอน ท่านอยู่ด้วยแบบนี้ ข้ารู้สึกวางใจได้บ้างนะครับ"

          "หนอยยย พวกมันมาไม่หยุดกันเลยวะ" คลอเวฟบอก โดยตอนนี้พวกเขาถอยออกมา เพราะพวกซอร์แรคบุกเข้ามาเรื่อยๆแล้ว

          เนคมาดูซัมบอก "พวกเราเริ่มจะรับมือกับพวกมันไม่ได้แล้ว เพราะไอ้พวกหมีนั้นมันถล่มป้อมมิไซล์พังไปเกือบหมดน่ะ"

          "แต่เราจะปล่อยให้พวกมันเข้ายึดที่นี้ไม่ได้เด็ดขาดเลยน่ะ เพราะนั้นหมายถึงประชาชนในเมืองนี้ต้องถูกมันควบคุมได้แน่นอนน่ะ" บรอนเซอรูทกล่าว

          บริคซ์กล่าว "และฉันคิดว่า พวกยานเล็กนั้น แค่ก้อนกรวดที่ซัดมาก่อนจะมีก้อนโตๆตามหลังมาน่ะ"

          "เพราะพวกเดลอาเนี่ยนมาที่นี้ก็เพื่อบุกยึดดาวนี้กันอยู่แล้วน่ะ" พีวิลกล่าวแล้วก็ "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" กราดยิงอาร์มชู้ตเตอร์เข้าใส่พวกบรูซาแรมจน "ป้ากๆๆๆๆ" เป่าเกราะหน้าอกจนกระจุยและยิงทะลุหน้าอกจนล้มลง "ปังๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆ" "ทิ้วๆๆๆๆๆๆ" ลิเนียร์ตี้และเจเนลยิงเดริงเจอร์แมกนั่มและจีบัสเตอร์เข้าใส่ "วืวๆๆๆๆๆๆ"

          ไม่ทันไรก็มีหุ่นโดรนทรงจานบินขนาดเล็กบินเข้ามา "ปี้บๆๆๆๆๆ" ส่วนคาเมร่าอายทำการตรวจจับเป้าหมายไว้ ซึ่งก็... "ฟ้าวววว" ยิงกระสุนเข้าใส่ลิเนียร์ตี้ "เปรี้ยงงงง" จนเธอถูกพลังแสงครอบคลุมไว้ "ลิเนียร์ตี้!!!!" เนคมาดูซัมตะโกน และหันมาเห็นหุ่นโดรนจานบินเข้า "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เลยกราดยิงซีคเก้ไรเฟิ่ลเป่าโดรนจานบินจนระเบิดไป

          "ฉันขยับตัวไม่ได้กันน่ะ" ลิเนียร์ตี้กล่าว แล้วโดรนจานบินโผล่เข้ามา สเปียริทเห็นเลย.... "อันตราย" รีบกระโจนเข้าไปเพราะคิดว่าจานบินจะฆ่าลิเนียร์ตี้ แต่.... "ฟ้าวว เปรี้ยงงงง" โดรนจานบินยิงกระสุนพลังเข้าใส่ จนสเปียริทโดนแบบเดียวกันกับลิเนียร์ตี้

          "เสร็จกัน"

          "ระวังด้วย ศัตรูเปลี่ยนมาใช้แผนจับตัวพวกเราแล้วละ" พลัสเชอริทกล่าว แล้วก็ซัดดาวกระจายเข้าทำลายจานบินทิ้ง แต่.... "แว้งๆๆๆๆๆๆ" โดรนจานบินโผล่มายิงลำแสงวงแหวนเข้าล็อกตัวพลัสเชอริทไว้ "ฟ้าวววว ตรูมมม" เจเนลเลยยิงโดรนจานบินทิ้งไป แต่โดรนจานบินอีกตัวโผล่มา

          "เจเนล!!!!" พีวิลเลยพุ่งกระแทกเจเนลให้กระเด็นไป จน "แว้งๆๆๆๆๆๆ" ตัวเองถูกโดรนจานบินยิงลำแสงวงแหวนล็อกตัวไว้ "ฮึยยยย" เนคมาดูซัมเลยหันปืนมา "แว้งๆๆๆ ฟ้าวๆๆๆ เปรี้ยงๆๆๆ" แต่โดรนจานบิน 4 ตัวโผล่มายิงกระสุนแสงตรึงร่างแกตไทซ์เฮฟวี่คอมแมนโด้จนสิ้นท่าลง

          ทางด้านพวกคลอเวฟนั้น "แว้งงงงง ฟ้าวววว เปรี้ยงงงง" แอบไบออสโดนโดรนจานบินโผล่มายิงกระสุนแสงไป "แย่ละสิ" แอบไบออสกล่าว "แว้งๆๆๆๆๆๆๆๆ ป้ากกก" ตามด้วยมาสวาร์ทาร์ที่ถูกโดรนจานบินยิงลำแสงวงแหวนตรึงร่างเอาไว้ "ฟ้าวๆๆๆๆ" จิลรีบเทเลพอร์ตหลบกระสุนแสงเอาไว้อย่างต่อเนื่อง แต่จานบินโผล่มาจากด้านบนสุด "โปรเทคชั่นสเฟียร์ ย้า" แอนเดรียเลยสร้างลูกบอลบาเรียเข้า "หวับบบบ ป้ากกกก ป้ากๆๆๆๆๆ" ครอบตัวจิลจากกระสุนแสงและลำแสงวงแหวนเข้าได้อย่างทันท่วงที แต่แอนเดรียเองก็ "ฟ้าว เปรี้ยง" โดรนจานบินยิงกระสุนตรึงร่างอย่างจังๆ

          "บ้าเอ้ย!!!" สุดท้ายคลอเวฟก็โดนทั้งวงแหวนและกระสุนพลังตรึงเอาไว้

          "ทำใจดีๆไว้น่ะ เราจะรีบมา...." จายด์กล่าว

          มาสวาร์ทาร์บอก "อย่า จายด์ ถึงนายตัวโต แต่คงไม่ไวพอที่จะหลบการโจมตีที่อยู่ภาคอากาศกันได้หรอกน่ะ นายรีบพาจิลไปสมทบกับเจเนลโดยเร็วเลย"

          "แต่ แต่ว่า...." จิลบอก

          แอบไบออสกล่าว "รีบไปสิ ถึงพวกต่างดาวจะจับตัวเราไปได้ แต่พวกนายก็น่าจะรู้ ว่าพวกเราเองก็อันตรายต่อพวกมันเหมือนที่สมาพันธ์อวกาศประสบมาก่อน อย่างน้อย พวกเราก็เอาตัวรอดได้ละน่า"

          "อีกอย่าง ถ้าพวกต่างดาวมันจับตัวนายสามคน หรือพวกบรอนเซอรูทไปได้ รับรองว่าประธานาธิบดีและพวกแมนิเกเตอร์ที่เหลือ เจอปัญหาแน่นอน พวกนายควรรีบไปช่วยพวกบริคซ์ไล่พวกต่างดาวให้ได้ก็พอแล้วละ" คลอเวฟบอก

          จายด์ได้ฟังก็รีบคว้าตัวจิลไว้ "งั้นพวกนายก็ต้องรอดมาให้ได้ด้วยละ"

          "แว้งงงงงง" ไม่ทันไรก็มีจานบินขนาดย่อมปรากฎตัวอยู่เหนือหัวพวกเวเซอร์ไว้ "แง้ง แวบบบบบ" ส่วนกลางใต้ท้องยานเปิดออกพร้อมกับสาดแสงลงมา "หว่า อ้า" ลิเนียร์ตี้ร้องลั่นเมื่อตัวเธอลอยขึ้นสูง เช่นเดียวกับ "เฮ้ยๆๆๆๆ" คลอเวฟโวยเมื่อตัวเขาก็ลอยพร้อมกับมาสวาร์ทาร์ แอนเดรีย และแอบไบออสด้วย ซึ่งคลอเวฟก็เห็น เนคมาดูซัม พลัสเชอริท สเปียริทและพีวิลลอยไปด้วย "แย่แล้ว ดูเหมือนว่าฝั่งโน่นจะโดนเหมือนเราแล้ววะ" คลอเวฟกล่าว

          แอนเดรียบอก "แต่ พวกเราจะเป็นยังไงกันบ้างหรือเปล่าคะ เพราะจานบินของต่างดาวดึงพวกเราให้เข้าไปกันแบบนี้น่ะ"

          "เรายังตอบตอนนี้ไม่ได้หรอกน่ะ แอนเดรีย เพราะพวกเราถูกทำให้ขยับตัวไม่ได้ เว้นแต่ส่วนหัวกันน่ะ" มาสวาร์ทาร์บอก

          แอบไบออสกล่าว "ภาวนาว่า พวกต่างดาวคงไม่ฆ่าเราในทันทีที่ถูกดึงเข้าไปในจานบินหรอกน่ะ"

          "อา กะแล้วว่านายบื้อต้องโดนเข้าจนได้น่ะ" สเปียริทเห็นคลอเวฟลอยเข้ามาใกล้เลยบ่น ทั้งๆที่ขยับตัวไม่ได้เลย

          พีวิลบอก "แต่อย่างน้อย เจเนลและพวกบรอนเซอรูทยังอยู่ เราคงวางใจได้บ้างน่ะ"

          "แม้ว่าเราจะถูกต่างดาวจับตัวไปกันเนี้ยน่ะ" ลิเนียร์ตี้กล่าว

          เนคมาดูซัมบอก "หวังว่าพลังในตัวของพวกเราคงจะช่วยพวกเราได้บ้างน่ะ" แล้วพวกเขาก็.... "ฟ้าววววววว" ถูกดึงเข้าไปในจานบินโดยทันที

          "เฮ้ย ตะกี้นี้ จานบินมันเอาพวกพี่ใหญ่ไปแล้วหรือ ไม่มีทางทำอะไรได้เลยหรือไงกันน่ะ" เนคกี้กล่าว

          บริคซ์บอก "เราทำอะไรไม่ได้หรอก เนคกี้ เนคกัส อีกอย่าง พวกเนคมาดูซัมและคลอเวฟเองก็มีพลังที่กล้าแกร่งกันด้วยแล้ว พวกเขาเอาตัวรอดได้กันละน่า"

          "แต่ แต่ว่า...." เนคกัสกล่าวอย่างลังเล จนเจเนลต้องตะคอกกลับไปว่า

          "มาโวยวายหรือร้องนั้นร้องนี้ มันไม่ช่วยให้ต่างดาวนั้นมันยอมปล่อยพวกพีวิลไปได้หรอกน่า ตอนนี้ที่พวกเธอทำได้ก็คือ ช่วยพวกเราปกป้องที่นี้และชาวเมืองกันก่อนดีกว่า" โดยในตอนนี้ จานบินได้เคลื่อนตัวออกไปทางทิศตะวันออกกันแล้ว

          "ตอนนี้เราได้ตัวพวกแมนิเกเตอร์ที่เป็นพวกเวเซอร์เข้ามาในยานแล้วละครับ" ทหารไซเอมนอยด์รายงานต่อโดซอนและบูเรนนอฟ ซึ่งฑูตของเดลอาเนี่ยนสั่ง

          "ดี งั้นเชือดพวกมันด้วยลำแสงพลาสม่ากันเดียวนี้...."

          "ไม่ต้องเลย ท่านฑูต ถึงท่านโกรธแค้นต่อโคเคสที่เล่นงานทหารของท่านลงต่อหน้าจนเอาตัวไม่รอดกันก็จริง แต่...เท่าที่เราทราบมา พวกเวเซอร์เป็นพวกทหารนักรบที่มีส่วนช่วยเหลือโคเคสกันอยู่ ซึ่งการสูญเสียพวกนี้ ย่อมสร้างบาดแผลให้กับโคเคสอย่างมากด้วยนะครับ" โดซอนวิเคราะห์และแนะนำไปว่า "ตามความเห็นของผม เราต้องจับตัวพวกเขาไปคุมขัง แล้วประกาศให้พวกแมนิเกเตอร์ที่อยู่ในระบบรับรู้ เพื่อบีบให้พวกนั้นยอมจำนนโดยเร็ว อย่างน้อย เราก็จะไม่เสียเลือดเสียเนื้อกันไปได้นะครับ"

          บูเรนนอฟบอก "ฉันเองก็อยากจะรู้ว่า ฝีมือของพวกนั้นเก่งกาจมากแค่ไหน ถึงสามารถเอาชนะพวกแมนิเกเตอร์จากแรซัลก้า จนช่วยพวกสมาพันธ์อวกาศให้รอดพ้นจากภัยคุกคามนั้นเสียด้วย จะให้พวกนั้นตายไปมันก็สบายเกินไปกันละ"

          "แล้วไม่กลัวว่าพวกนั้นหลุดรอดมาฆ่าลูกน้องของท่านได้เลยหรือ ในเมื่อพวกนั้นมันล้มทหารของพวกเรา เผ่าซอร์แรค บรูซาแรม อินเซคเที่ยม แล้วก็อัลแทเรี่ยมกับเทรโอเซี่ยมกันไปเยอะเลยน่ะ" ฑูตเดลอาเนี่ยนแย้ง

          โดซอนบอก "ข้าคิดว่า ท่านควรจะไปสงบสติอารมณ์ดีกว่าน่ะ เพราะระบบการจับกุมและดึงดูดเป้าหมายของเราที่เป็นรุ่นใหม่ล่าสุดนี้ ไม่มีทางที่พวกนั้นจะลอยนวลไปสร้างปัญหากันได้หรอกน่ะ"

          "โอ้ว นั้นนะหรือคือพวกแมนิเกเตอร์ที่เรียกตัวเองว่าพวกเวเซอร์กันน่ะ" ไซเอมนอยด์นักวิจัยกล่าว โดยตอนนี้พวกเวเซอร์ถูกจับอยู่ในกรงแก้ว ซึ่งทั้งหมดล้วนขยับไม่ได้กันทั้งนั้น

          "ลักษณะทางกายภาพ บางตนเป็นมนุษย์ แต่มีปฏิกิริยาพลังงานอยู่ในตัวอย่างมาก บางตนเป็นหุ่นยนต์ ซึ่งมีโครงสร้างเหมือนกับพวกมนุษย์อย่างมาก อืมมมมม พวกที่แรซัลก้าผลิตและสร้างจนถึงขั้นนั้นแล้วสิน่ะเนี้ย" นักวิจัยหญิงอีกคนกล่าว

          "โอ้ว เดลอาเนี่ยนมีพวกต่างดาวไทป์มาตราฐานอยู่เลยหรือ" พีวิลกล่าว

          สเปียริทบอก "หมายถึงพวกที่หัวกลมๆ ตารีๆ ผิวสีเทาๆ แล้วตัวเท่าพวกเราอย่างงั้นนะหรือ"

          "สามอย่างที่พีวิลว่ามาน่ะ คือเกณฑ์มาตราฐานกันน่ะ แต่....อีกอย่างที่ไม่ตรงก็คือ ขนาดตัวเล็กเท่าจิลกันน่ะ" มาสวาร์ทาร์บอก

          พลัสเชอริทกล่าว "จากการมองดูแล้ว พวกนี้คงพัฒนาวิทยาการของตนเองได้ก้าวไกลอย่างมาก ถึงขั้นที่สามารถพัฒนาทางร่างกายให้ต่างจากที่พวกนายคิดไว้แน่นอนน่ะ"

          "อืมมมมมม ว่าแต่ เราจะจัดการกับพวกนี้กันยังไงดีละครับ หัวหน้า" นักวิจัยถามกัปตันยาน ซึ่งบอกไปว่า

          "....คำสั่งของที่ปรึกษาแจ้งมา ให้พวกนี้เป็นตัวประกัน เพื่อเตรียมส่งไปที่ยานแม่ของท่านแม่ทัพใหญ่ และบีบบังคับให้ฝ่ายสหพันธมิตรแมนิเกเตอร์ยอมจำนนเสีย ดังนั้น เรื่องที่จะวิจัยตรวจสอบทางร่างกายนั้น รอให้เสร็จเรื่องแล้วค่อยจัดการกันก็ได้"

          "สถุลเอ้ย ถ้ากูขยับตัวได้ละก็น่า...." คลอเวฟสบถ แต่ตอนนี้เขาเริ่มขยับปากไม่ได้แล้ว

          "เราได้ยินน่ะ ว่าพวกคุณคิดจะหนีไป แต่คงยาก เพราะลำแสงสเตซิสของพวกเรานั้นทำให้พวกคุณไม่มีทางขยับตัวหรือทำอะไรได้แน่นอน ฉะนั้น กรุณาให้ความร่วมมือกันหน่อยน่ะ" กัปตันยานกล่าว แล้วทหารก็ลากพวกเนคมาดูซัมขึ้นโฮเวอร์คาร์ทออกไป "เตรียมนำยานออกบินขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศเดียวนี้เลย"

          "ครืดดดดด ตรึงงงง" พวกเนคมาดูซัมถูกนำตัวมาอยู่ในห้องขัง และอยู่ในสภาพขยับตัวไม่ได้อยู่ "แย่ละสิ ถ้าพวกเราถูกพาออกนอกดาวไป พวกเราคงไม่ได้กลับมาแน่ๆเลยละ" ลิเนียร์ตี้พูดด้วยกระแสจิตขึ้นมา ซึ่งทุกๆคนได้ยินกันด้วย เพราะพวกเวเซอร์ฝึกฝนการใช้โทรจิตในเวลาที่ไม่สามารถขยับปากพูดได้เลย

          แอนเดรียบอก "แล้วพวกเราทำอะไรไม่ได้เลยหรือคะ"

          "แว้งงง แว้งงง แว้งงงง" พีวิลเร่งพลังขึ้นจากภายในด้วยอำนาจจิต เช่นเดียวกับมาสวาร์ทาร์ เนคมาดูซัม "เปรี้ยงงงงงง" ซึ่งพลังอีเนลเซี่ยม ครอสเซี่ยมและควอตไซเซอร์ได้ประสานพลังกันจนสลายอนุภาคพลังงานที่สยบร่างของทั้งสามไว้ เช่นเดียวกับ "แว้งงงงงงง เปรี้ยงงง" พลัสเชอริท แอบไบออส และคลอเวฟเปล่งพลังเข้าสลายอนุภาคแสงที่ปกคลุมร่างออกไปเช่นกัน "แว้งงงงง" สเปียริทก็เปล่งพลังออกมา ซึ่งไม่เพียงเธอหลุดออกมา แต่ยังช่วยลิเนียร์ตี้และแอนเดรียออกมาด้วย "แฮกๆๆๆ ดีนะเนี้ย ที่พวกต่างดาวมิได้รู้ว่าพวกเราสามารถใช้พลังจากในร่างของเราปลดพันธนาการออกมาได้น่ะ" พีวิลบอก

          มาสวาร์ทาร์บอก "แต่นั้นคงไม่ดีแน่ๆ หากพวกนั้นรู้ว่าพวกเราหลุดออกมาได้กันน่ะ"

          "พวกต่างดาวเหล่านั้นคงไม่ฉลาดมากพอที่จะหาเรื่องหยุดเราไปได้ละน่า" คลอเวฟกล่าว

          พลัสเชอริทส่ายหน้า "จากการวิเคราะห์สภาพภายในยานลำนี้ และเทคโนโลยี่ที่อยู่ในยานแบบคร่าวๆ เป็นไปได้ 101.3 เปอร์เซนต์ ว่าพวกนี้ต้องบันทึกข้อมูลความเคลื่อนไหวของพวกเราและนำข้อมูลมาแก้ไขได้อย่างแน่นอน"

          "นั้นยิ่งไม่ดีเข้าไปใหญ่แล้วละ เราต้องรีบหยุดพวกต่างดาวนั้นก่อนที่พวกนั้นจะได้ของดีจากเราเพื่อเอาไปถล่มกองรบของโคเคสกันน่ะ" แอบไบออสกล่าว

          สเปียริทบอก "แปลว่า ในห้องนี้อาจมีกล้องวงจรปิดซ่อนอยู่ในมุมที่เรามองไม่เห็นเลยละสิ"

          "แล้วอาวุธของพวกเราที่นอกเหนือจากอาวุธประชิดตัวนั้น พอใช้งานได้หรือเปล่าละ" มาสวาร์ทาร์ถาม เพราะตอนนี้เขายังถือมาสวาร์ทาร์เบลดอยู่

          คลอเวฟบอก "ทุเรียนเหล็กของกูยังอยู่วะ แม้กระทั่งขวานสมอสองอันด้วย"

          "แกร็กๆๆๆๆ" พีวิลเปิดอาร์มชู้ตเตอร์ออกมาเช็คทีเดียวสองอัน แล้วก็หุบกลับไปในทันที เช่นเดียวกับเนคมาดูซัมที่เช็คซีคเก้ไรเฟิ่ล เช่นเดียวกับโดรมอนอิมแพคชู้ตเตอร์ของลิเนียร์ตี้ด้วย "แต่เราจะออกไปยังไงโดยไม่ให้พวกต่างดาวมันเห็นเลยน่ะ" เนคมาดูซัมถาม

          พลัสเชอริทบอก "ฉันคิดว่าพวกต่างดาวคงจับตาดูเราอยู่ตลอดเวลาแน่นอน แม้กระทั่งได้ยินในสิ่งที่พวกเราพูดคุยกันนี้แหละ"

          "ลิเนียร์ตี้ ว่าแต่ เธอกำลังทำอะไรอยู่หรือ" สเปียริทถาม เมื่อเห็นลิเนียร์ตี้ล้วงเอาตลับแปดเหลี่ยมออกมาจากกระเป๋าด้านหลัง สเปียริทถึงกับบ่น "โอ้ว เธอคิดว่า เอไอดูแลบ้านราคา 3 หมื่นจะช่วยอะไรเราได้เลยหรือยะ"

          ลิเนียร์ตี้บอก "ฉันแค่ตรวจเช็คดูว่า แอมเบอร์ยังทำงานดีอยู่หรือเปล่า หลังจากที่ฉันโดนกระสุนแสงตรึงจนขยับร่างมิได้กันน่ะ" แล้วก็กดปุ่มดูจน "วี้งงง" โฮโลแกรมแอมเบอร์โผล่ขึ้นมา

          "ดีจังเลย นึกว่าจะชำรุดเพราะอนุภาคแสงนั้นเสียอีกน่ะ" ลิเนียร์ตี้กล่าว

          แอมเบอร์บอก "อนุภาคแสงนั้นมีประจุไฟฟ้าระดับอ่อนที่เข้าหยุดยั้งการทำงานของร่างกาย เนื้อเยื่อ ข้อต่อ เส้นเอ็น ระบบประสาท ระบบขับเคลื่อนข้อต่อ รวมถึงหยุดการทำงานภายในตัวชั่วระยะเวลาหนึ่ง แต่ไม่ได้แฝงคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าเข้าไปด้วย ฉันจึงไม่เป็นอะไรมาก...." ไม่ทันไร โฮโลแกรมสีเขียวของเธอกลายเป็นสีเหลืองขึ้นมา และ"แว้งงง" เปล่งแสงกระจายไปทั่วห้องด้วยกัน "อันตราย ภายในห้องมีเซนเซอร์ตรวจจับและบันทึกข้อมูลเสียง การเคลื่อนไหว ภาพ อนุภาคพลังงาน ปฏิกิริยาอันตรายแบบ ABC (อะตอมมิค/ชีวภาพ/สารเคมี) และอื่นๆอีกมาก ตอนนี้ฉันได้ปล่อยคลื่นความถี่สูงเข้าทำลายตัวเซนเซอร์และสกัดกั้นการส่งข้อมูลไปแล้วละ"

          "แอมเบอร์ นี้เธอทำแบบนั้นได้เลยหรือ..." พีวิลถาม

          แอมเบอร์พยักหน้า "ฉันไม่รู้นะคะ ว่าฉันทำแบบนี้ได้ไง แต่รู้ว่าพวกคุณมีอันตรายและกำลังประสบปัญหาชนิดที่ไม่สามารถแก้ไขในบางจุดที่พวกคุณเข้าไม่ถึง ฉันจึงต้องลงมือเองนะคะ"

          "ถ้าอย่างงั้นก็..." แอนเดรียกล่าวแล้วก็ "แว้งงง" เปิดโฮโลแกรมแพดที่แขนซ้ายเพื่อทำการฉายแสงสแกนรอบห้อง จนพบตัวสแกนที่เสียหายกันทั้งหมดไว้ "โอ้ว ดูเหมือนว่าเธอจะช่วยเราได้เยอะมากแล้วละ" แอมเบอร์พยักหน้า

          คลอเวฟกล่าว "ตะกี้นี้ ยัยโฮโลแกรมปล่อยคลื่นหยุดเซนเซอร์และกล้องวงจรปิดลงได้แบบนี้ ถ้าเกิดว่า....นายคิดเหมือนอย่างที่ฉันคิดหรือเปล่าวะ" มาสวาร์ทาร์ พีวิล เนคมาดูซัม แอบไบออสพยักหน้า

          "แอมเบอร์ แฮคเข้าระบบประตูรวมถึงระบบรักษาความปลอดภัยภายในยานลำนี้ แม้กระทั่งระบบขับเคลื่อนได้หรือเปล่าละ" เนคมาดูซัมถาม

          แอมเบอร์ตอบ "อืมมมมมมม ไม่รู้นะคะ ว่าฉันจะทำได้อย่างที่คุณต้องการหรือเปล่า แต่จะลองดูกันนะคะ"

          "อื้ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ฉับพลัน สัญญาณภายในยานจานบินของไซเอมนอยด์ดังขึ้น "เกิดอะไรขึ้นกันน่ะ" กัปตันยานถาม

          โอเปเรเตอร์บอก "สัญญาณเซนเซอร์รักษาความปลอดภัยหยุดทำงานจากเซคเตอร์ 3 ถึง 6 กันนะคะ" แล้วก็ "แย่แล้วละคะ นักโทษที่อยู่ในห้องหมายเลข 55 หนีออกมาได้แล้วละคะ"

          "บะ บ้าน่า พวกนั้นมันหลุดจากพันธนาการแฟลชแรพกับวงแหวนเรย์โฮลด์ได้ยังไงกัน" กัปตันยานได้ฟังก็ตกใจไม่น้อย แล้วก็รีบสั่งการให้ "แจ้งให้พวกทหารรีบหยุดพวกมันเดียวนี้เลย"

          โอเปเรเตอร์กล่าว "ไม่ได้คะ เราไม่สามารถแจ้งเตือนเหล่าทหารที่อยู่ในยานนี้ไปได้เลยคะ แม้กระทั่ง ติดต่อไปยังยานแม่ของท่านบูเรนนอฟด้วย"

          "งั้นก็ใช้ช่องสัญญาณอื่นที่ยังไม่ถูกรบกวนติดต่อไปเดียวนี้เลย เราจะยอมให้นักโทษหลุดออกไปจากนี้และกลับสู่ดวงดาวไปไม่ได้เป็นอันขาด" กัปตันยานบอก แต่ทว่า...... "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ทหารไซเอมนอยด์ที่วิ่งเข้ามาพร้อมกับปืนยาวพลาสม่าบลัสเตอร์ถูกพีวิลกราดยิงด้วยอาร์มชู้ตเตอร์ทั้งสองกระบอก ทหารบางส่วนโผล่มาจากด้านหลังพร้อมกับ "วึมมมม แชบบบบบ" ฟาดดาบเลเซอร์เข้าใส่ แต่มาสวาร์ทาร์รีบใช้มาสวาร์ทาร์เบลดปัดรับเอาไว้ แล้วก็ "ช่วยไม่ได้แล้วละ โชลเดอร์บีมกัน" มาสวาร์ทาร์กล่าวและยิงปืนแสงพลังครอสเซี่ยมที่บ่าทั้งสองข้างเข้าใส่ทหารไซเอทนอยด์จนล้มลง ทหารที่ตามหลังมานั้นก็รีบกางบาเรียพร้อมกับยิงปืนพลาสม่าบลัสเตอร์เข้าใส่ "โชลเดอร์ชิลด์" มาสวาร์ทาร์ใช้แผ่นเกราะหัวไหล่สองข้างต่อประกอบเป็นโลห์มาป้องกันลำแสงไว้ "ทรัมป์ไดร์ฟบอมส์" แอนเดรียซัดกระสุนรูปทรัมป์ไดร์ฟที่เปิดตัวเสียบออกมา "ปั้กๆๆๆ" เสียบเข้ากับบาเรียของทหารไซเอทนอยด์อย่างรวดเร็วและ "เปรี้ยะๆๆๆๆๆ" เป่าระเบิดจนสลายบาเรียหายไปกันหมด "ฟึ่บบบ ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" สเปียริทเลยงัดอินเกรต้าเพคชู้ตเตอร์มากราดยิงพวกไซเอทนอยด์จนล้มลงไปกองกับพื้น "วึ่ง วึ่งงง" แอมเบอร์สแกนปืนพลาสม่าบลัสเตอร์เอาไว้

          "อาวุธเหล่านี้สามารถใช้ได้ หากแต่ให้เวลาฉันปิดระบบทำลายตัวเองเมื่อบุคคลอื่นที่ไม่ใช่เจ้าของใช้ปืนกันเสียก่อนนะคะ"

          "ไอ้หัวกลมเทานั้นมันฉลาดเกินไปหน่อยแล้วละ" คลอเวฟกล่าว โดยที่เขาต้องเป็นฝ่ายบล็อกต้านการโจมตีด้วยปืนแสงไว้ ส่วนเนคมาดูซัมและลิเนียร์ตี้อยู่ข้างหลัง กราดยิงใส่พวกไซเอมเที่ยนอย่างหนักหน่วง

          "แต่ก็ไม่เท่ากับที่พวกเราเป็นตัวอันตรายต่อพวกมันอยู่แล้วน่ะ" แอบไบออสจุดไฟเป่าระเบิดเพลิงเป่าใส่พวกไซเอทนอยด์ผ่านศพที่โดนเนคมาดูซัม พีวิลและลิเนียร์ตี้ยิงทิ้งไปแล้ว

          "ใช่ เพราะว่าก่อนหน้าพวกเราเป็นตัวอันตรายต่อมวลมนุษยชาติบนโลกกันมาแล้ว จุดเสียที่พวกเรามีนั้นกลายเป็นจุดดีที่ช่วยเราพลิกสถานการณ์กันได้นี้แหละ" มาสวาร์ทาร์กล่าว

          พีวิลบอก "และเป็นอีกเหตุผลที่เราต้องลุกขึ้นมาต่อสู้ ไม่ใช่แค่ไถ่บาปในสิ่งที่พวกเราได้ก่อไว้ในฐานะฝ่ายศัตรูผู้รุกรานในอดีตอย่างเดียว แต่เราทำเพื่อทุกๆคนในจักรวาลกันด้วยน่ะ"

          "ปลดระบบทำลายตัวเองในอาวุธปืนได้แล้วละคะ" แอมเบอร์กล่าว พลัสเชอริทเลยหยิบปืนพลาสม่าบลัสเตอร์ขึ้นและโยนให้คลอเวฟใช้

          "เอาละ ไอ้พวกหัวกลมเทาเอ้ย มาโดนอาวุธตัวเองกันบ้างสิ" คลอเวฟเลย "แชดดด แชดดด" เหนี่ยวไกยิงใส่ทหารไซเอทนอยด์เข้า "แว้งงง ป้ากกก ป้ากกก" ลำแสงพลาสม่าพุ่งทะลุบาเรียที่พวกนั้นรีบกางไว้จนทะลวงลำตัวล้มแดดิ้นลงไปสองตัว พลัสเชอริทเลยยิงตามไปบ้าง "แชดดด" โดยเล็งปืนให้ต่ำเพื่อยิงลงพื้นจน "ป้ากกก" พุ่งทะลุขาทหารไซเอทนอยด์จนล้มลงไป

          "รีบไปต่อเลยดีกว่า" เนคมาดูซัมกล่าว แล้วทั้งหมดก็วิ่งไปตามทางเดิน โดยเข้าระดมยิงใส่พวกไซเอทนอยด์ที่โผล่มาจนร่วงไป "วืมมมม หวับบบ ป้ากก" ทหารไซเอทนอยด์ฟาดดาบใส่แอนเดรีย แต่เธอเอี้ยวตัวหลบและฟาดฝ่ามือเมดเดนสแลมเข้าใส่จนตัวมันปลิวกระเด็นไป "ฟ้าววว ปึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ป้ากกก" พลัสเชอริทโผล่มาตรงหน้าไซเอทนอยด์แล้วก็ระดมต่อยใส่แบบไม่ยั้งก่อนจะถีบซ้ำ จนตัวทหารปลิวกระเด็นไปไกล

          "ไอ้พวกนี้แม่งกระจอกอย่างแรงเลยวะ" คลอเวฟกล่าวโดยใช้ขวานสับแขนไซเอทนอยด์จนขาดสองข้างและลงไปสิ้นใจตายอย่างรวดเร็ว

          "ถ้าไม่เพราะพวกเราแข็งแกร่งกว่า อย่างเดียวที่เป็นไปได้ก็คือ พวกนี้มีร่างกายอ่อนแอกว่า ทหารพวกนี้จึงต้องมีบาเรียกันไว้น่ะ" มาสวาร์ทาร์บอกแล้วก็ใช้ครอสเซี่ยมไรเฟิ่ลยิงทะลุบาเรียจนแตกกระจุยและทะลุท้องจนพวกนั้นล้มลง

          สเปียริทกล่าว "นั้นก็ดีแล้วละ การหลบหนีของเราถึงได้ง่ายขึ้นกว่ากันน่ะ" แล้วทั้งหมดก็รีบวิ่งตรงไปยังสะพานเดินเรือ แต่.... "ครืดดดดดด ตรึงงงง" ประตูชัตเตอร์เลื่อนปิดเอาไว้ "ครืดดด แกร็ก" แอบไบออสเลยดึงโบนเซเบอร์ออกมาและขยายออกเป็นโบนซัมเบอร์ ซึ่งก็ลุกโชนด้วยเพลิงสีเขียวอย่างฉับพลัน แล้วก็ "หวับบบบบ ฉึกกกกก แชบบบบบบบบ" แทงทะลุประตูชัตเตอร์หนา 1,500 เซนติเมตรจนปลายคมดาบอยู่อีกฝั่งหนึ่ง แล้วก็ "ฉืบบบบ ฉืบบบบบ ฉืบบบบบ" ฟันเสยเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาดใหญ่เป็นช่องประตู แล้วก็ "ป้ากกก โครมมมม" คลอเวฟพุ่งชาร์จกระแทกจนประตูชัตเตอร์ที่ถูกหลอมละลายล้มกองกับพื้นลง แล้วก็รีบไปต่ออย่างรวดเร็ว

          "ตึงๆๆๆๆๆ" ไซเอทนอยด์ขี่หุ่นทรงกลมสองขาเซคโต้ลอยด์ออกมา "ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆ" กระหน่ำยิงพลาสม่าออโต้แคนน่อนเข้าใส่ "โบลท์รีเฟรคเตอร์" เนคมาดูซัมเลยสะท้อนกระสุนพลังดังกล่าวกลับไป "เปร้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆ ปร้างๆๆๆๆๆ ตูมๆๆๆๆๆๆ บรึมมมม" ซึ่งกระสุนพลาสม่าขนาดเล็กที่ยิงเร็วและต่อเนื่องได้กระทบบาเรียจนสลายและถล่มใส่ตัวหุ่นจนระเบิดไป "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แชดดด แชดดด แชดดดด แชดดดด" แล้วทั้งหมดก็ระดมยิงใส่เซคโต้ลอยด์ตัวอื่นๆ จนกระสุนลูกดอกเจาะเกราะของแอนเดรียยิงเข้าตรงขาซ้ายของเซคโต้ลอยด์ "เปรี้ยงงง ครืดๆๆๆๆ โครม โครม โครม โครม โครม" เพราะขาที่ยาวสูงนั้นมีโครงสร้างที่บางต่อกระสุนเจาะเกราะเลยทำให้เซคโต้ลอยด์ล้มใส่ตัวอื่นๆเป็นโดมิโน่ถึง 5 ตัวด้วยกัน "วอเตอร์เวฟ" "เอนเนอจี้โบลท์" "ฟอสโบลท์" "เครเซนท์เอดจ์" "แฟลชแอร์โรว" คลอเวฟ พีวิล ลิเนียร์ตี้ มาสวาร์ทาร์และสเปียริทถล่มด้วยกระสุนพลังจนเป่าระเบิดเซคโต้ลอยด์ให้ระเบิดไป

           "ศัตรูผ่านกองรบเซคโต้ลอยด์ได้แล้วละคะ" โอเปเรเตอร์กล่าว

          กัปตันยานบอก "เรียกพวกโกรเดี่ยมที่มากับพวกเราให้ออกมารับมือโดยด่วน แล้วรีบสั่งให้ทีมวิจัยไปที่ยานแม่ของเราด้วยพ็อดฉุกเฉินเดียวนี้เลย"

          "ฟ้าวๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" จานบินได้ปล่อยพ็อดฉุกเฉินออกไปโดยเร็ว "โอ๊ะโอ้ว สงสัยว่าเราคงจะหนีออกไปไม่ได้แล้วสิ" ลิเนียร์ตี้อุทานเมื่อมองออกไปด้านนอก

          เนคมาดูซัมบอก "อย่าห่วงไปเลยน่า ลิเนียร์ตี้ อย่างน้อยถ้าเราไปถึงสะพานเดินเรือได้ อย่างน้อยแอมเบอร์ก็ช่วยเราได้เช่นกันน่ะ"

          "อีกไม่ช้าเราก็ไปถึงสะพานเดินเรือแล้วละ" พีวิลกล่าว

          แต่ไม่ทันไรก็ "ตรึงงง ตรึงงงง ตรึงงงง ตรึงงง" มีมนุษย์ต่างดาวหูกางตัวใหญ่สีเขียว สีน้ำตาล สีฟ้า สีม่วง สีส้มและสีแดงโผล่มาขวางทางไว้ "โว้ว ไอ้พวกหัวกลมมันมีไพ่ตายตัวใหญ่มากเลยวะ" คลอเวฟบอก จากนั้น ต่างดาวตัวใหญ่สีแดงและสีฟ้ากระโดดเข้า "ป้ากกก กร้องงงง" กระโดดถีบใส่คลอเวฟและชกใส่เนคมาดูซัมจนทั้งคู่ถอยไปค่อนข้างไกล "ฟ้าวววววว โครมมมม" ต่างดาวตัวใหญ่สีม่วงและสีน้ำตาลกระโดดเหยียบใส่ลิเนียร์ตี้และแอนเดรีย จนทั้งคู่หลบแทบไม่ทัน ต่างดาวตัวสีส้มและเขียววิ่งเข้ามา "หวับบบ โครมมม โครมมมม" ชกใส่แอบไบออสและมาสวาร์ทาร์ลงพื้น ซึ่งทั้งคู่รีบโดดหลบออกมาได้ทัน "ไฮย้า ลูกถีบมังกรบิน" สเปียริทกระโดดเข้าถีบใส่ตัวสีม่วง แต่... "หมับบบบ" มันคว้าจับขาของสเปียริท "หวับ โครมๆๆๆ" ฟาดกับพื้นไปหลายทีด้วยกัน ก่อนจะจับฟาดกับพื้นลง เพื่อกระทืบเข้ากลางหลัง "ลิเนียร์ตี้สลัคเกอร์" ลิเนียร์ตี้ซัดกงจักรจากมีดสามเล่มบนหัวของเธอเข้า "กรี้กกกกกกกกก" ไถลเข้าหน้าต่างดาวขนาดใหญ่สีม่วงจนกรีดโดนดวงตาไปเต็มๆ จนทำให้มันรู้สึกเจ็บขึ้นมา และต้องปล่อยขาสเปียริทลงกับพื้นไป "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เนคมาดูซัมกราดยิงซีคเก้ไรเฟิ่ลเข้าใส่ตัวสีแดง ในขณะที่ตัวสีฟ้านั้น "ฟ้าวววว หมับบบบ" คว้าจับทุเรียนเหล็กของคลอเวฟที่ซัดเข้ามา "อิๆๆๆ" ตัวสีฟ้ายิ้มและ "หวับบบ เปรี้ยงงง" ใช้อีกมือจับโซ่และดึงลูกตุ้มทุเรียนเหล็กออกจนโซ่ขาดกระจุย ส่งผลให้คลอเวฟเซผงะไปข้างหลังอย่างจังๆ แล้วรีบหลบทุเรียนเหล็กที่ตัวสีฟ้าเขวี้ยงลงพื้นมา

          "พวกแกคงไม่คิดเลยน่ะ ว่าการมาหาเรื่องพวกเรา เผ่าโกรเดี่ยมนั้น จะทำให้พวกแกเจ็บตัวแค่ไหนกันน่ะ" ต่างดาวร่างโตสีเขียวกล่าวพร้อมกับพุ่งเข้ามาเสยหมัดใส่ "ป้ากกกก" ซึ่งชกใส่มาสวาร์ทาร์ที่ใช้โลห์มาป้องกันจนโลห์บุบพังไป และเตรียมจะถีบเข้าใส่ "เมดเดนสแลชเชอร์" แอนเดรียซัดพลังคลื่นคมมีดขนาดย่อมพุ่งเข้า "ป้ากๆๆๆๆๆๆๆ" กรีดอัดใส่โกรเดี่ยมตัวเขียวให้ถอยออกไป พร้อมกับรอยแผลจางๆบนหน้าอก

          "สงสัยว่าเราหมกเม็ดเก็บท่าไม้ตายเด็ดๆกันไม่ได้แล้วละ" เนคมาดูซัมกล่าว

          "หวังว่าไม้ตายของพวกเราคงบดขยี้ไอ้ยักษ์หลากสีนี้ลงได้บ้างน่ะ" คลอเวฟบอก โกรเดี่ยมตัวสีแดงเลยพุ่งเอาหัวไหล่กระแทกใส่ "แฟงค์สแลชเชอร์" พลัสเชอริทซัดดาวกระจายเข้าไปกรีดตรงคอข้างซ้ายและช็อตใส่ไปอย่างจังๆ ตัวสีฟ้าเห็นเลยรีบบุกเข้ามา "ย้าก" พีวิลเลยพุ่งเข้ามาด้วยกำปั้นเรืองแสง "ไม้ตายจู่โจมร้อยกระบวนท่า ฮันเดรดแรมเพจ" กระหน่ำชกใส่โกรเดี่ยมตัวสีฟ้าอย่างต่อเนื่อง

          "เหอะ กล้ามเนื้อและผิวหนังของพวกเราหนามากพอที่จะรับการต่อยด้วยมือโตๆของแกได้อยู่แล้วละน่า"

          "งั้นหรือ แต่ถึงหมัดของฉันอาจจะต่อยพวกแกให้ล้มได้ในหมัดเดียวไม่ได้ก็จริง ก็มิได้หมายความว่าพวกแกจะทนรับการกระทบกระทั่งหลายๆดอกที่มาอย่างเร็วกันหรอกน่ะ" พีวิลกล่าวแล้วก็ "ปึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" กระหน่ำต่อยใส่อย่างรวดเร็วไปพร้อมกับถีบและเตะใส่ไปด้วย ซึ่งก็... "อึกๆๆๆๆ อั้ก" โกรเดี่ยมตัวสีฟ้าถึงกับกระอักเลือดเพราะทนต่อการโจมตีตามที่พีวิลว่าไว้ไม่ได้เลย แล้วก็ "ทอร์เนโดวสไปค์" กระโดดหมุนตัวเหวี่ยงหลังแหวนติดเพลิงอีเนลเซี่ยมอันทรงพลังขึ้น "ป้ากๆๆๆๆๆ" ซึ่งก็จู่โจมอยู่ใกล้กับโกรเดี่ยมสีฟ้าจนทำให้มันถูกเล่นงานอย่างต่อเนื่อง โดยที่เพลิงอีเนลเซี่ยมติดร่างของมันไป แล้วก็ "แวบบบบ" พีวิลอัดพลังขึ้นที่หมัดขวาจนเรืองแสงขึ้น "ไม้ตายพิฆาต เอนเนลซอนพันช์" แล้วก็พุ่งเข้าใส่ "เปรี้ยงงงง" และชกเข้าที่หัวไปเต็มๆจนทำให้โกรเดี่ยมสีฟ้าตัวล้มกระแทกพื้นไป

          ตัวสีน้ำตาลเลยบุกเข้ามาด้วยกงเล็บ แต่.... "เอทสโตร์คแรมเพจ" แอบไบออสบุกเข้าจู่โจมด้วยโบนซัมเบอร์ "ฉั้วะๆๆๆ ฉับ ฉับ ฉับ" ฟาดฟันไปสี่ทีเต็มๆก่อนจะฟันตัดแขนและขาของตัวสีน้ำตาลให้ขาด แล้วก็ "ฟึ่บบบบบ ซูมมม ฉึกกก" อัดพลังเพลิงกรดขึ้นที่คมดาบแล้วแทงใส่ จากนั้นก็ "ป้ากกกก ฉึกกกก" กระโดดถีบปลายดาบให้แทงจนมิดหน้าอกอย่างจังๆ ตัวสีแดงลุกขึ้นก็รีบปล่อยพลังเข้าใส่แอบไบออส "ฟ้าว แว้งงง ป้าก ป้าก ป้าก" กระสุนพลังนั้นกระทบกับบาเรียโปรเทคชั่นสเฟียร์ของแอนเดรียที่เข้ามาหุ้มตัวแอบไบออสไว้ ตัวสีม่วงเลยบุกเข้ามาอย่างบ้าคลั้ง

          "นี้แน่" สเปียริทเลยฟาดคริสทรัลร็อดฟาดใส่หัวโกรเดี่ยมม่วงไปเต็มๆจนทำให้มันเจ็บอย่างมาก "มิลเลี่ยนสไปค์" สเปียริทกระทุ้งพลองเข้าใส่โกรเดี่ยมม่วงแบบไม่ยั้ง ตามด้วย "ดีสคัสเซอคูล่าแดนซ์" ท่าหมุนตัวหวดฟาดใส่ท่อนขา ท้องและหน้าอกอย่างรวดเร็ว พร้อมกับหมุนควงพลองกระโดดอัดเสยขึ้นและฟาดใส่ตรงบ่าจน "โครมมม" กดร่างของมันให้ทรุดและคุกเข่าลง จากนั้นก็ "จึกกก" แทงใส่ตรงกลางระหว่างท้องและหน้าอกพร้อมกับ "หวับ เปรี้ยงงง" จับทุ่มข้ามหัวฟาดกับพื้นไปเต็มๆ จนตัวโกรเดี่ยมม่วงปลิวกระเด้งขึ้นมาหลังจากที่ถูกฟาดไปแล้ว "แว้งงงง แวบบบ" สเปียริทอัดพลังของเธอเข้าที่พลองจนเรืองแสงขึ้นทั้งสองด้าน "จบกันละ ไชน์นิ่งสแมช" แล้วก็ "หวับบบบ เปรี้ยงงงง" ฟาดเข้าใส่ร่างโกรเดี่ยมม่วงไปเต็มๆ

          "วอนเสียแล้วนะ แก ตายซะเถอะ" โกรเดี่ยมตัวสีเขียววิ่งเข้ามาอย่างบ้าคลั้ง แต่ก็.... "ฟ้าวๆๆๆๆ" พลัสเชอริทแยกร่างออกเป็นหลายร่างด้วยไลท์นิ่งอิลลูชั่นเข้าตรงมายังโกรเดี่ยมสีเขียว ซึ่งมันก็ชกเข้าใส่ร่างแยกเหล่านั้นจนสลายหายไปกันหมด "ไลท์นิ่งริปเปอร์" เปิดช่องให้พลัสเชอริทพุ่งเข้าจู่โจมใส่ด้วยคมดาบสายฟ้าแลบ ซึ่งทำให้โกรเดี่ยมส้มถูกช็อตพร้อมกับรอยแผลตรงท้อง เปิดช่องให้มาสวาร์ทาร์ "แชบ แว้งงงงงง" รูดนิ้วชี้และกลางขึ้นที่ดาบมาสวาร์ทาร์เบลดจนเรืองแสงขึ้น เพื่อใช้ไม้ตาย "เพลงดาบพิฆาตในดาบเดียว เอดจ์สแลชเชอร์" ด้วยการฟาดดาบในแนวขวางเข้าซ้ำรอยฟันเดิมของพลัสเชอริทที่ทำไว้ ให้มีพลังการทำลายและสร้างความเจ็บปวดให้เพิ่มขึ้น ตัวสีแดงเลยบุกเข้ามา "ลิเนียร์ตี้สครูวไดรเวอร์" เลยถูกลิเนียร์ตี้ที่พุ่งชนด้วยการยื่นส่วนมีดบนหัวสามเล่มของเธอไปข้างหน้าและหมุนควงสว่านอย่างรวดเร็วจน "ฟ้าววว เปรี้ยงงงง" พุ่งทะลุตัวโกรเดี่ยมแดงเข้า แม้จะถากสีข้างซ้ายไปเลยก็ตาม "ตอนนี้แหละ คลอเวฟ" ลิเนียร์ตี้รีบหลบออกด้านข้างโดยเร็ว เปิดช่องให้คลอเวฟปิดฉากตัวสีแดงด้วย

          "ไม่ต้องบอก ฉันก็ลงมืออยู่แล้วละ" คลอเวฟจับขวานแองเกอร์แอ็กซ์จนคมขวานเรืองแสงสีฟ้าขึ้น "ขาดซะเถอะมึง ไทดัลแคลชเชอร์" แล้วก็ "ฟ้าวววว ฉั้วะ" ฟาดขวานเฉาะร่างโกรเดี่ยมสีแดงจากศรีษะลงมาตรงเท้าในทันที ส่วนสีส้มนั้นบุกเข้ามา แต่สุดท้ายก็ "แวบๆๆๆๆๆๆ" เนคมาดูซัมก้าวเดินมาในสภาพที่หมัดข้างขวาเรืองแสงสีทองกันแล้ว "กินนี้ไปซะ เพลงหมัดดาวหางประกายแสง เกรทสเตรทเตอร์!!!!" แล้วเนคมาดูซัมก็เสยหมัดตรงไปข้างหน้า "ซูมมมมมมมมมมมมมม" พร้อมกับลำแสงพุ่งจากกำปั้นเข้า "เปรี้ยงงงงงงงง" ทะลวงอัดร่างโกรเดี่ยมสีส้มให้ปลิวไป "ป้ากกกก" อัดกับประตูสะพานเดินเรืออย่างจังๆ จน.... "แวบบบบบบบบบ ตรูมมมมมม" ร่างของโกรเดี่ยมส้มระเบิดไปพร้อมกับเป่าประตูสะพานเดินเรือกระจุยไปในทันที สร้างความตกใจให้กับกัปตันยานอย่างมาก

          "บะ บ้าน่า พวกแก....โค่นพวกโกรเดี่ยมลงได้ไง ทั้งๆที่พวกนี้ในสภาพต่อสู้นั้น แข็งแกร่งจนโค่นพวกแกลงได้ในเวลาอันสั้นเลยน่ะ" กัปตันไซเอมนอยด์ได้เห็นพวกเวเซอร์เดินเข้ามาในสะพานเดินเรือก็ตกใจไม่น้อย แต่ก็เตรียมปืนแสงที่อยู่ข้างหลังมาเพื่อยิงใส่ "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เนคมาดูซัมเลยชิงลงมือด้วยการกราดยิงกัปตันยานให้ล้มลงกองกับพื้น เจ้าหน้าที่ในสะพานเดินเรือเห็นก็รีบวิ่งหนีออกไปกันโดยเร็ว

          คลอเวฟบอก "แย่หน่อยน่ะ ว่าถึงพวกแกเอาพวกถึกๆมา แต่พวกเราถึกและแน่กว่าพวกนั้นเสียอีกวะ"

          "และแผนที่พวกแกจะจับพวกเราเป็นตัวประกันนั้น ไม่สำเร็จกันแน่นอนแล้วละ" มาสวาร์ทาร์กล่าว

           ลิเนียร์ตี้เลยรีบเอาแอมเบอร์ไปที่คอนโซลควบคุมยานไว้โดยเร็ว "เริ่มต้นการแฮคเข้าระบบควบคุมหลัก กระบวนการนี้จะแล้วเสร็จใน 2 นาทีด้วยกัน" แอมเบอร์กล่าว

          "เอาละ นายเป็นแม่ทัพของพวกต่างดาวในยานลำนี้ใช่มั้ย บอกมา ว่าพวกแกรับคำสั่งจากใคร ที่เป็นผู้นำการรุกรานครั้งนี้กันน่ะ" พีวิลบอก และจับตัวกัปตันมาสอบถาม ซึ่งก็ตอบด้วยอาการสาหัสไปว่า

          "แค่กๆๆ พวกแกนึกหรือ ว่าการที่พวกแกโต้ตอบการรุกรานของพวกเราที่ท่านแม่ทัพใหญ่บูเรนนอฟนำพามาได้สำเร็จ จะทำให้พวกแกสามารถรับมือกับการมาของพวกเราทั้งหลายได้สิน่ะ พวกแกคิดผิด แค่กๆๆ แล้วละ" โดยมองไปยังลิเนียร์ตี้ ซึ่งตอนนี้แอนเดรียมาช่วยอีกแรง

          "แม่ทัพใหญ่บูเรนนอฟนะหรือ แสดงว่า แม่ทัพใหญ่ผู้นี้มาที่ระบบดาวนี้ด้วยสิน่ะ" มาสวาร์ทาร์กล่าว

          คลอเวฟบอก "บอกมา ว่ามันอยู่ในยานลำไหนกันน่ะ คราวหน้า ฉันจะได้สอยยานของมันให้ร่วง ฐานที่มันกล้ามาก่อเรื่องบนดาวของเรากันน่ะ"

          "ไม่มีคราวหน้าสำหรับพวกแกที่อยู่นี้กันได้หรอก แค่ก อั้ก" กัปตันยานกล่าวและกระอักเลือดไว้ "เพราะด้วยบัญชาของท่านมหาจักรพรรดิ์เดลมูดัล ระบบดาวแห่งนี้คือฐานแนวหน้าของพวกเราในการยึดเขตอวกาศของพวกสมาพันธ์อวกาศหน้าโง่และอ่อนแอ เพื่อการรวมจักรวาลให้เป็นหนึ่งเดียวด้วยกำลังอันเกรียงไกรของพวกเราทั้งหลายขึ้นมา อั้ก ใครหน้าไหนที่กล้ามาขัดขวางหรือหยุดยั้ง มันต้องถูกกำจัดให้พินาศไปสิ้น แม้กระทั่ง พวกดาวฤกษ์เองด้วย"

          สเปียริทบอก "นี้พวกนายโอหังเกินไปแล้วหรือไง ไม่รู้เลยหรือ ว่ากองกำลังแพลตตินั่มอามาด้าของอาณาจักรดาวฤกษ์แอตทาเวี่ยนทั้ง 18 ดวงนั้น ถ้าพวกนั้นเอาจริง พวกนายไม่มีทางแพ้ไปได้หรอก"

          "ได้สิ เพราะว่าพวกนี้ก็อ่อนแรงจากสงครามที่พวกแกและพวกแรซัลก้าก่อไว้กันนิ ดังนั้น เราจึงถือโอกาสนี้บุก แค่ก จู่โจมสมาพันธ์อวกาศนี้ แล้วก็โค่นกลุ่มชนที่อยู่คู่จักรวาลแห่งนี้มานานแสนนานลง แค่กๆๆ เพื่อเป็นเกียรติยศอันยิ่งใหญ่ที่ทุกชนเผ่าจะต้องจดจำไปชั่วกาลนาน ว่าพวกเราคือชนเผ่าที่แข็งแกร่งและทรงอำนาจมากที่สุดในจักรวาลแทนที่พวกดาวฤกษ์กันนี้แหละ" กัปตันกล่าว แล้วก็ "หวืบบบ ปี้บบบ" ทุบตรงโคนคอนโซลจนเกิดเสียงดังขึ้น "ปี้บๆๆๆๆๆ" ระบบคอนโซลและคอมพิวเตอร์ในสะพานเดินเรือจากสีฟ้ากลายเป็นสีแดงไปในทันที

          "แย่แล้วละ มันกำลังเซตให้ยานลำนี้พุ่งลงสู่เบื้องล่างและจุดระเบิดเป่าพวกเราให้แหลกไปพร้อมกันเลยน่ะ" แอมเบอร์รายงาน โดยที่เธอถูกตัดการเชื่อมต่อไว้

          "ครืนๆๆๆๆๆ" ไม่ทันไร จานบินของพวกไซเอทนอยด์ก็เริ่มร่วงลงสู่ชั้นบรรยากาศของดาวแคสเซเดี่ยน-3 กันแล้ว จนทำให้พวกเนคมาดูซัมเกือบล้มไปตามๆกัน "นี้แก...." คลอเวฟสบถขึ้นมา

          กัปตันยานกล่าว "แย่หน่อยนะ ที่ฉันส่งยานฉุกเฉินออกไปกันหมดแล้ว และด้วยระบบนี้ พวกแกไม่มีทางใช้การควบคุมด้วยมือไปได้แน่นอน ดังนั้น ถึงเวลาที่พวกแกต้องตายไปพร้อมกันนี้แหละ" แล้วก็ตะโกนไปว่า "มหาจักรวรรดิ์เดลอาเนี่ยน จงเจริญ อั้ก" ซึ่งเป็นประโยคสุดท้ายก่อนที่ตนจะสิ้นใจลง

          "บ้าชะมัด นี้เราไม่มีทางหนีไปไหนได้เลยหรือวะ" คลอเวฟกล่าวอย่างหงุดหงิดไปไม่น้อย

          พีวิลบอก "ถ้าเราหนีด้วยยานฉุกเฉินไม่ได้ แล้วทำไม เราไม่ทำทางหนีด้วยมือของเราเองละ"

          "จริงสิ ตะกี้นี้นายบอกว่า ยานลำนี้สร้างขึ้นด้วยเทคโนโลยี่อันล้ำยุคและก้าวหน้ากว่าอย่างงั้นใช่มั้ย แล้วนายคิดว่า ยานลำนี้มันสร้างขึ้นด้วยวัตถุสารที่ทนทานกันบ้างหรือเปล่าละ" เนคมาดูซัมบอก

          พลัสเชอริทกล่าว "ความเป็นไปได้ 84 เปอร์เซนต์ ที่จานบินลำนี้ร่วงลงสู่ชั้นบรรยากาศไปจนถึงกระแทกสู่พื้นผิวของดาวได้โดยที่ยานไม่แหลกเป็นชิ้นๆ ถ้าพวกต่างดาวเหล่านี้สร้างยานที่มีระบบป้องกันภัยที่ล้ำหน้า ก็ต้องคิดถึงความทนทานจากสภาพการณ์ที่เป็นอันตรายทุกอย่างได้เช่นกัน"

          "สรุปคือ เราคงต้องให้ยานลำนี้ฝ่าชั้นบรรยากาศ แล้วให้มันร่วงลงสู่พื้นกันเลยสิน่ะ" สเปียริทกล่าว

          แอบไบออสบอก "แต่....ถ้ายานมันถูกเซตให้ทำลายตัวเองด้วยการทิ้งดิ่งลงมาเช่นนี้ ระบบชัตเตอร์ที่ปิดหน้าต่างเอาไว้เพื่อกันความร้อนจากการเสียดสีเข้าชั้นบรรยากาศก็คงไม่ปิดลงแน่นอน ในนี้จึงอันตรายมากๆ เรารีบหาที่ปลอดภัยกันดีกว่า"

          "งั้นเราออกไปจากห้องนี้กันเถอะ ก่อนที่เราจะถูกย่างสดเสียก่อนน่ะ" เนคมาดูซัมกล่าว แล้วทั้งหมดก็เดินออกไปจากห้องสะพานเดินเรือ แต่ก็ต้องพบว่า....

          "ดะ เดียวสิ ก่อนหน้านี้ เราสู้กับต่างดาวร่างบิ้กๆ 6 ตัวกันมิใช่หรือ แล้วทำไม...." ลิเนียร์ตี้กล่าว เมื่อพบกับมนุษย์ต่างดาวหูกางขนาดเล็กซึ่งล้มลงโดยที่มีคราบเลือดกองใหญ่มาแทนที่ไว้

          "ตรวจสอบอนุภาคที่ติดตัวมนุษย์ต่างดาวขนาดเล็ก และเปรียบเทียบกับขนาดของต่างดาวขนาดใหญ่ทั้งหกตัว รวมถึงบาดแผลจากการต่อสู้ด้วยแล้ว 98 เปอร์เซนต์ มันตรงกันอย่างมากเลยละคะ" แอมเบอร์สแกนและวิเคราะห์ข้อมูลพร้อมสรุปความ

          คลอเวฟบอกด้วยความแปลกใจ "จริงดิ ไอ้ตัวกระเปี้ยกนั้น คือร่างจริงของไอ้ตัวโตๆหกสีที่ไล่กระทืบพวกเราเมื่อครู่กันนะหรือ"

          "ไม่ผิดหรอกคะ ดีเอ็นเอจากกองเลือดที่มีปริมาณมากไหลจากร่างขนาดเล็กนั้น รวมถึงสภาพทางกายภาพนั้น พบว่าต่างดาวเหล่านี้เดิมมีขนาดเล็กมาแต่ต้น แต่เมื่อมีอันตรายย่างกร่าย ต่างดาวเหล่านี้จึงขยายมวลร่างกายภายในให้มีขนาดใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว พร้อมกับมีพลังเพิ่มขึ้นถึง 205 เปอร์เซนต์จากของเดิม รวมถึงอำนาจการฟื้นฟูบาดแผลและอาการเจ็บป่วยร้ายแรงต่างๆที่ไปอย่างรวดเร็วยิ่งขึ้น แน่นอนว่ามวลกล้ามเนื้อและปริมาณของเหลวในร่างกายจึงถูกขยายขนาดและเพิ่มปริมาณขึ้นตามไปด้วยนะคะ" แอมเบอร์บอก

          สเปียริทกล่าว "งั้นไอ้ตัวกระเปี้ยกนี้ มันไม่ได้ตัวโตแบบลูกโป่งกันอย่างเดียวแล้วแตกกระจุยอย่างที่คิดไว้เลยสิน่ะ"

          "ถ้าให้เดานะคะ วิทยาการของฝั่งเดลอาเนี่ยนคงจะก้าวไกลมากพอที่จะช่วยยืดระยะเวลาให้ต่างดาวเหล่านี้ อยู่ในร่างใหญ่ได้นานและมีขีดความสามารถมากขึ้นกว่าเดิมอย่างไม่ต้องสงสัยแล้วคะ" แอนเดรียกล่าว

          แอบไบออสบอก "ตอนนี้เราต้องรีบหาห้องที่ปลอดภัยกันเสียก่อนน่ะ" แล้วทั้งหมดก็รีบวิ่งขึ้นบันไดไป เนื่องจากลิพท์ใช้งานไม่ได้แล้ว "ฟ้าวววววว ป้ากก ป้ากก ป้ากก" จานบินได้พุ่งเข้าชั้นบรรยากาศอย่างรวดเร็วจนแผ่นเกราะยานเริ่มกระเทาะออกไปบางส่วนแล้ว แอนเดรีย ลิเนียร์ตี้ สเปียริทขึ้นบันไดไปก่อน ตามด้วยพลัสเชอริท พีวิล มาสวาร์ทาร์และแอบไบออส โดยที่เนคมาดูซัมและคลอเวฟ "ซูมมมมม โครมมมมม" คลอเวฟพุ่งทะลุเพดานขึ้นมาชั้นบน โดยที่เนคมาดูซัมกระโดดไต่ขึ้นตามหลังมา ซึ่งพีวิลและมาสวาร์ทาร์รีบมาดึงตัวขึ้นไป

          "ทีนี้จะให้ทำยังไงกันละ" คลอเวฟถาม

          พีวิลบอก "เราต้องให้จานบินนี้ลงมาอยู่ในระดับ 3-4 พันฟุตจากภาคพื้นก่อน แต่ถ้าเตาพลังงานนั้นเกิดระเบิดขึ้นมา เราจำต้องออกตัวจากนี้ไปก่อนน่ะ"

          "แล้วเราจะแล่นลงสู่ภาคพื้นกันยังไงละคะ" แอนเดรียถาม พีวิลเลยชี้ไปที่เพดานแล้วก็ชี้ลงไป

          สเปียริทกล่าว "ฉันรู้แล้วละ ว่านายอยากให้เราทำอะไรกันน่ะ พีวิล แต่เราคงต้องทำกันเดียวนี้แล้ว ก่อนที่จานบินนี้จะระเบิดก่อนเรากลับเข้าดาวกันได้น่ะ"

          "ครืนนนนนนน ครืนนนนนน ครืนนนนนน" จานบินเริ่มฝ่าชั้นบรรยากาศเข้ามาอย่างรวดเร็ว ซึ่งความร้อนได้ทำให้สะพานเดินเรือระเบิดขึ้นมา เช่นเดียวกับห้องต่างๆในจานบินส่วนที่เสียดสีกับชั้นบรรยากาศมาด้วย "ฟิ้วๆๆๆๆ ปั้กๆๆๆๆๆๆๆ" มีเสียงลำแสงพุ่งทะลุจากด้านในเข้ามาข้างนอก "ฟ้าว ฟ้าว ฟ้าว ฟ้าว ตูม ตูม ตูม ตูม" ตามด้วยเสียงระเบิดดังสี่ทีด้วยกัน "ฉึกกก ฉึกกก ฉึกกกก ฉึกกกก" จากนั้นก็เป็นเสียงวัตถุทิ้มแทงออกมาข้างนอก ในเวลาเดียวกันที่.... "อันตราย เตาพลังงานของจานบินนี้จะระเบิดภายใน 30 วินาที" แอมเบอร์กล่าว

          เนคมาดูซัมบอก "สงสัยว่าเราคงต้องโดดออกมาก่อนแล้วละ" แล้วก็ "ฟ้าววววว กร้องงงง" กระโดดขึ้นสูงเพื่อใช้สองหมัดเคาะเพดานอย่างเต็มแรง ในเวลาเดียวกันกับ "ซูมมมมมมม ปร้องงงงง โครมมมมม" คลอเวฟกระโดดเอาหัวโขกกับเพดานซ้ำจนทำให้เพดานในจานบินหลุดออกมา ซึ่งพวกเวเซอร์ใช้พลังในการแยกเพดานให้เป็นรอย แต่ไม่ถึงกับให้มันหลุดออกไป แล้วให้สเปียริท แอบไบออส มาสวาร์ทาร์ พลัสเชอริทที่ใช้อาวุธมีคม (พลองของสเปียริทแปรสภาพเป็นหัวหอกได้) ทิ้มเพื่อเป็นตัวยึดกับเพดาน โดยที่พีวิลจับตรงด้ามพลอง มาสวาร์ทาร์คว้าตัวแอนเดรียไว้ ซึ่งเนคมาดูซัมและคลอเวฟกระโดดเพื่อเคาะให้เพดานที่ทำรอยแยกเอาไว้หลุดออกมา "เฮ้ยยยยย" คลอเวฟโยนแองเกอร์แอ็กซ์อีกอันให้เนคมาดูซัมรับแล้วก็ "ฟ้าวววว ฉึกกก" กระโดดฟาดเฉาะขวานเข้ากับเพดานที่เอียงหลุดออกด้านข้าง ยึดตัวเองเข้ากับตัวเพดานจนปลิวหลุดกระเด็นออกไปพร้อมกับพวกพีวิล โดยที่พยายามหันด้านกลมลงสู่พื้นกันโดยเร็ว ส่วนจานบินนั้น "บรึมมมม ตรูมมมม ตูมมมม ตูมมมม" เตาพลังงานระเบิดอย่างต่อเนื่อง จนทำให้จานบินแหลกเป็นจุลกันกลางอากาศ ส่วนพวกเวเซอร์นั้น.... "หวับบบ ปร้างๆๆๆๆ" รีบหันส่วนกลมให้เป็นโลห์ป้องกันเศษชิ้นส่วนที่เกิดจากการระเบิดพุ่งขึ้นไป โดยทั้งหมดก็ประคองตัวเองบนแท่นกลมแล่นลงสู่ภาคพื้นอย่างรวดเร็ว  จน "หวืออออ ซวบบบบ ซวบบบบบ ซวบบบบบบบบบบ" แท่นของพวกเขาแล่นกระทบกับพื้นทรายจนเป่าทรายกระจายไปอย่างจังๆ

          "นั้นเป็นการโต้คลื่นดิ่งพสุธาที่หวาดเสียวมากๆเลยคะ" แอนเดรียบอก

           พีวิลบอก "แน่ละ เพราะไกซ์เคยใช้วิธีนี้แล่นฝ่าชั้นบรรยากาศดาวเข้ามาได้ พวกเราเลยจำแล้วนำมาใช้กันนี้แหละ"

          "แม้ว่าจะใช้ชิ้นส่วนของจานบินมาเป็นบอร์ดขนาดใหญ่กันก็ตาม อย่างน้อย นั้นช่วยให้เรารอดมาได้กันละน่ะ" สเปียริทกล่าว

          คลอเวฟบอก "ใช่ แต่คราวหน้า เราคงต้องนำยานหรือเรือแล่นลงแทน บอกตรงๆน่ะ ว่ากูเริ่มร้อนเท้าแล้ววะ"

          "แต่ปัญหาคือ พวกเราอยู่ที่ไหนของดาวกันละ" แอบไบออสกล่าว

          แอนเดรียพยายามใช้โฮโลแพดเพื่อเช็ค แต่.... "สงสัยว่า พวกเดลอาเนี่ยนคงจะรบกวนสัญญาณสื่อสารและแผนที่ดาวเทียมกันไว้ จนทำให้เราไม่รู้ว่าเราอยู่ตรงไหนกันนะคะ"

          "แต่ฉันรู้ได้คะ จากสภาพพื้นทรายที่เราเหยียบลงมานั้น อุณหภูมิตอนนี้คือ 12-18 องศาเซลเซียส ในช่วงเวลาตี 3 ของวันต่อมา และคำนวณจากทิศทางการเคลื่อนตัวของจานบินที่ร่วงลงมานั้น ระบุได้ว่า เรามุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกจากเฟิร์สฮิลล์มายังเขตทะเลทรายกันนะคะ" แอมเบอร์บอก

          เนคมาดูซัมกล่าว "และเขตทะเลทรายที่อยู่ใกล้กับหุบเขากรีนแคนย่อนที่ติดกับเฟิร์สฮิลล์ก็มีแค่ที่เดียว นั้นคือ ทะเลทรายเวลแซนดร้านี้แหละ"

          "ทะเลทรายเวลแซนดร้านะหรือ ที่ว่าเป็นเขตทะเลทรายที่คุณวูลลิเซียและพวกริดีวิเนี่ยนตั้งรกรากสร้างสถาบันวิจัยริดีวิแนนท์ที่นั้นมิใช่หรือ" พีวิลกล่าว และถาม "แอมเบอร์ ไม่ต้องใช้ GPS แค่แผนที่สถานที่ก็พอ ว่าเราอยู่ห่างจากเขตสถาบันไปมากแค่ไหนน่ะ"

          แอมเบอร์บอก "เกรงว่าเราต้องเดินตรงไปทางทิศตะวันออกอีกหลายไมล์เลยละคะ"

          "แต่ ที่นี้มันหนาวแบบนี้ เราจะไปไหวกันหรือ" ลิเนียร์ตี้ถาม

          มาสวาร์ทาร์ส่ายหน้า "สงสัยว่า เราต้องเดินไปกันแล้วละ คิดซะว่า เรามาท่องทะเลทรายเลยแล้วกัน"

          "เฮ้อ..... วันเวลาครั้งแรกตอนที่ฉันตื่นมาก็คือ โผล่มากลางผืนทรายอันกว้างใหญ่ มาคราวนี้ ต้องเหยียบพื้นทรายกันอีกแล้วสิ" สเปียริทบอก

          คลอเวฟกล่าว "อย่างน้อย ความเย็นจัดตอนกลางคืนน่าจะช่วยให้หัวที่ร้อนของเธอเพราะฝ่าชั้นบรรยากาศเย็นลงไปได้บ้างน่ะ"

          "ถ้าเช่นนั้นก็....อย่าเสียเวลาอยู่ที่นี้นานเลยดีกว่า เดลอาเนี่ยนอาจจะส่งคนมาเช็คดูซากยานบินของพวกเขา หลังจากที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับยานของพวกเขากันน่ะ" พีวิลบอก

          เนคมาดูซัมกล่าว "นั้นสิ เวลาไม่ค่อยท่า เรารีบไปจากนี้โดยเร็วเถอะ"

          แล้วพวกเวเซอร์ที่ถูกลักพาตัวไปนั้น ก็ลงจากแท่นเหล็ก ก้าวเดินสู่พื้นทรายอันกว้างใหญ่ของแดนดินฝั่งตะวันออกไกล ที่ซึ่งตอนนี้ ดวงตะวันกำลังจะขึ้นสู่ฟากฟ้าภายใน 3 ชั่วโมงถัดจากนี้ แต่การเดินทางของพวกเขานั้น ได้นำพาพวกเขาไปยังจุดเริ่มของการโต้ตอบการรุกรานของฝ่ายเดลอาเนี่ยนครั้งใหญ่ขึ้นมา แม้ว่ากายของพวกเขาจะอ่อนล้าจากการสู้รบ จากการถูกจับกุม และจากการโดนเล่นงานมา พวกเขาก็ต้องก้าวเดินต่อไป เพราะบัดนี้ การต่อสู้ครั้งใหม่ของพวกเขาหลังมหาสงครามแมนิเกเตอร์จบลงไป 4 เดือน ได้เริ่มขึ้นมากันแล้ว

โปรดติดตามตอนต่อไป ในตอนที่ 2 นาวาแห่งความหวังจากอดีตอันยาวไกล ทะยานขึ้นทะลวงเมฆหมอกแห่งความสิ้นหวัง
ตอนหน้า พวกเวเซอร์ได้พบกับสิ่งที่พวกวูลลิเซียขุดค้นพบขึ้นมา แต่พวกเดลอาเนี่ยนก็ยังคุกคามเพื่อตามล่าพวกเขา จนบีบให้พวกเขาต้องตัดสินใจ นำสิ่งนั้นออกมาสู้กับพวกเดลอาเนี่ยนในทันที