ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 พีวิล บุรุษหัตถ์เพลิงสีน้ำเงิน กับจุดเริ่มต้นของการกบฎครั้งยิ่งใหญ่ บทดาบมือหนึ่ง
ณ.ชุมชนเล็กๆแห่งหนึ่งใกล้กับเขตเมืองเก่าของอิสราเอล
ที่แคมป์ของกองรบอีเนอไมนด์ที่อิสราเอล วันต่อมา
ที่แคมป์ของกองรบอีเนอไมนด์ที่อิสราเอล 2 ชั่วโมงต่อมา
"หวังว่าคราวนี้จะไม่มีเรื่องโชคร้ายเกิดขึ้นกันอีกน่ะ" ชาวบ้านกล่าวอย่างหวั่นเกรง
อีกคนบอก "นั้นสิ นับแต่พวกเราได้เห็นอมนุษย์สัตว์นั้นต่อสู้กันขึ้นมา ไม่รู้ว่าพวกเราจะพลอยโดนหางเลขกันเลยหรือเปล่า"
"มีข่าวลือด้วยน่ะ ว่าพวกแมนิเกเตอร์หาเรื่องปลุกผีที่ตายไปแล้วให้ขึ้นมาออกอาละวาดกันด้วย และเหล่าทหารทั้งหลายที่ถูกฆ่าตาย ล้วนแล้วก็ฟื้นกลับมาทำร้ายพวกทหารที่ตามมาสมทบด้วยน่ะ" ชาวบ้านหญิงบอก
ชาวบ้านชายคนแรกอุทานด้วยความตกใจ "แบบนั้นก็แย่นะสิ เพราะเราได้ข่าวว่านายทหารที่เคยมาพัฒนาหมู่บ้านของเรานั้นก็ถูกฆ่าตายและฟื้นชีพกลับมากัน...."
"รีบหนีเร็วเข้า....พวกเรา รีบหนีเร็ว" ชาวบ้านอีกคนวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาจนทุกๆคนในบ้านหันมากันหมด เพราะเขาตะโกนลั่นมาตลอดทาง ผู้ใหญ่บ้านรีบเดินเข้ามาด้วยความสงสัย
"ว่าแต่ มันเกิดเรื่องอะไรกันขึ้นละ"
"แมนิเกเตอร์ พวกแมนิเกเตอร์มันบุกมาทางหมู่บ้านเราแล้วละครับ" ชาวบ้านคนนั้นกล่าว จนทุกๆคนตกใจอย่างมาก ผู้ใหญ่บ้านได้ฟังเช่นนั้นจึงตั้งสติและสั่งไปว่า
"ทุกๆคน รีบอพยพหนีออกไปจากที่นี้กัน...."
"อ้ากกก" ชาวบ้านชายคนที่แจ้งข่าวถูกยิงเข้าด้านหลังหัวทะลุออกปากจนล้มลง พร้อมกับการมาของพวกอีเนอไมนด์อย่างรวดเร็ว "อ้ากกกกก อ้ากกก" ชาวบ้านชายที่พยายามวิ่งหนีถูกเมดลิคซ์เข้าใช้ดาบติดแขนฟันใส่ที่คอจนล้มลงไปสองคน ชาวบ้านหญิงรีบพาเด็กหนีไปหลบในบ้าน แต่ก็ "กรี้ดดดด อ้า" พวกเขาถูกกริมลิคซ์ที่บุกเข้ามาในบ้านสังหารทิ้งด้วยกงเล็บกันทั้งหมด "โครมมมมมมม โครมมมมม" ทอฟนิคซ์บุกเข้าทำลายบ้านที่ทำด้วยดินจนกระจุยไปกันหมด พร้อมกับกระทืบใส่ชาวบ้านที่หยิบจอบ เสียมและเครื่องมือทำไร่เข้าสู้ ซึ่งความพยายามดิ้นรนของพวกเขาสูญเปล่า เพราะไม่เพียงทำอะไรพวกทอฟนิคซ์ไม่ได้แล้ว ยังถูกพวกมันฆ่าตายด้วยการกระทืบไปในครั้งเดียว "รีบยิงพวกมันเร็ว" เหล่าชาวบ้านที่มีปืนลูกซองและปืนยาวต่างระดมยิงใส่พวกอีเนอไมนด์กันอย่างยกใหญ่ ซึ่งทั้งหมดนี้กลับไม่ระคายต่อพวกมันเลย
"มันต้องนี้เลย" ชาวบ้านรีบไปเอาแทรคเตอร์มาขับไล่บดขยี้พวกอีเนอไมนด์ กริมลิคซ์และเมดลิคซ์เห็นเช่นนั้นเลยรีบวิ่งหนีไปโดยเร็ว จนชาวบ้านคนนั้นลำพองใจขึ้นมา แต่.... "ฟ้าวววววว เปรี้ยงงงงงง" รถแทรคเตอร์ที่มีตะแกรงตักดินกลับถูกชกจนบุบเข้าข้างในไปอย่างจังๆ และ "ตรูมมมมมมมมมม" ระเบิดวินาศสันตะโรเป่าชาวบ้านที่ควบคุมอยู่ให้มอดไหม้ไป ซึ่งตัวการที่ทำลายแทรคเตอร์คันนั้น ก็คือ พีวิลนี้เอง
"อย่าปล่อยให้พวกกบฎเหลือรอดไปได้" พีวิลกล่าว ไม่ทันไรก็โดนชาวบ้านกระหน่ำยิงด้วยปืนยาวและลูกซอง ซึ่งพีวิลยืนนิ่งๆเพราะกระสุนธรรมดาทำอะไรร่างของพีวิลไม่ได้แน่นอน "แกร็ก ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" "อึก อ้าก อั้ก อ้ากกกก" พีวิลสวนกลับด้วยอาร์มชู้ตเตอร์ใส่พวกชาวบ้านจนล้มตายไปกันหมด ซึ่งชาวไร่ชาวนาที่อยู่ใกล้เคียงก็รีบรุดเข้ามา
"เฮ้ย หมู่บ้านของพวกเราโดนบุกแล้วหรือเนี้ย" ชาวนาคนหนึ่งกล่าว
"ไอ้พวกแมนิเกเตอร์ พวกเราอุตสาห์หนีพวกมันมาแทบตายกันเช่นนี้ อภัยให้ไม่ได้แล้ว พวกเรา รีบไปช่วยทุกๆคนโดยเร็วเลย" ชาวไร่กล่าว แล้วทั้งหมดก็บุกนำแทรคเตอร์และรถไถบุกประจัญบานเข้าใส่พวกอีเนอไมนด์ที่อยู่รอบนอก
"ไม่ให้พวกแกเข้าไปใกล้กันหรอก" ทอฟนิคซ์ Q72V54 ระดมยิงปืนใหญ่เข้าใส่พวกรถไถที่ไม่มีอาวุธติดตั้งเลยสักชิ้นจนสังหารชาวนาชาวไร่วินาศสันตะโรไปกันหมด
"กึกกก ควี้งงงง" เมดลิคซ์เข้าหนีบตัวชาวบ้านและใช้ใบมีดผลึกหลังแขนฟันตัดคอใส่ โดยที่เมดลิคซ์ T83V44 กระโดดข้ามหัวพวกชาวบ้านและ "ปังๆๆๆๆๆๆ" ใช้ปืนสั้นยิงกระสุนสะเก็ดอีเนลเซียมสังหารพวกชาวบ้านทิ้งไปกันหมด ในขณะที่กริมลิคซ์ K93AE6 บุกเข้าจัดการกับพวกชาวบ้านที่ต่อต้านด้วยอาวุธทำไร่ด้วยกงเล็บและสังหารทิ้งไปกันหมด ด้านพีวิลเองก็หลบหลีกใส่รถแทรคเตอร์ที่พวกชาวบ้านมีไว้เป็นเจ้าของและไล่ชนใส่ แล้วก็... "ว้ากกกกก" "เปรี้ยงงงง" กระโจนชกใส่ชาวบ้านที่ขับรถแทรคเตอร์จนกระเด็นลงจากรถลงไปแน่นิ่งกับพื้น ส่วนรถนั้นยังแล่นไปชนกับอีกคันเสียเอง พีวิลก็กระโดดตามไปจัดการซ้ำด้วยการชกใส่จนรถระเบิดไป "ปังๆๆๆๆๆ" พวกชาวบ้านส่วนหนึ่งที่อยู่ชั้นบนของบ้านระดมยิงใส่พีวิลแบบไม่ยั้ง แม้กระสุนปืนนั้นจะทำอะไรพีวิลไม่ได้ก็ตาม "พึบบบบ" พีวิลจึงกระโดดขึ้นสูงพร้อมกับ "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" หมุนตัวกราดอาร์มชู้ตเตอร์เข้าใส่พวกชาวบ้านจนแดดิ้นลงไปกันหมด ซึ่งมีนัดหนึ่งที่ยิงทะลุเข้าใส่ตะเกียงแก๊สที่ยังมีน้ำมันอยู่จน "ตรูมมมม พรึ่บบบบบ" ระเบิดไฟไหม้ขึ้นและแผดเผาบ้านทุกหลังที่อยู่ใกล้เคียง เนื่องจากบ้านบางหลังนั้นทำด้วยไม้เก่า และใช้ตะเกียงแก๊สรุ่นเก่าที่ใช้น้ำมันที่ติดไฟได้ง่ายกันอยู่ ส่วนพีวิลเองก็โดดลงสู่พื้นพร้อมกับออกเดินตามหาชาวบ้านมาจัดการกันอยู่ แม้จะมองสภาพการณ์แล้วว่า
"น่าแปลก ที่แห่งนี้ไม่เห็นมีกบฎที่เราเคยปะทะกันมาก่อนเลย มีแต่ชาวบ้านที่มีปืนโบราณกันเช่นนี้ หมายความว่าไงกันน่ะ"
"ฮือๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงร้องไห้นั้นได้ทำให้พีวิลที่เดินมากลางหมู่บ้านต้องชะงักลง และหันเดินมาเจอกับเด็กหญิงคนหนึ่งที่กอดตุ๊กตาแมวเอาไว้ ซึ่งเธอยืนพิงอยู่ใกล้กับต้นไม้อยู่ "แกร็กกก อี้ดดด" พีวิลเตรียมจะใช้อาร์มชู้ตเตอร์เพื่อที่จะยิงใส่เด็กผู้หญิงคนนั้น แต่พอพีวิลได้มองหน้าเด็กผู้หญิงคนนั้น ก็ต้องชะงักลงไปอย่างถนัดตา จนทำให้เมดลิคซ์ตนหนึ่งได้เห็นเข้า "รหัส C24E13 ถึง T83V44 หัวหน้าพีวิลไม่สังหารเด็กที่เหลือรอดอยู่นะคะ" เมดลิคซ์รายงานให้กับตัวหัวหน้ารับทราบ
"T83V44 รับทราบ รีบไปแจ้งอีกสองคนกันเดียวนี้เลย" ตัวหัวหน้าเลยสั่งการโดยเร็ว
"คุ คุณน้าคนนั้น ทำไม ทำไมคุณน้าถึงทำแบบนี้กันละคะ" เด็กผู้หญิงคนนั้นกล่าว
พีวิลถาม "ที่นี้เป็นหมู่บ้านที่เป็นสถานที่ซ่อนของพวกกบฎ พวกเรามานี้เพื่อที่จะกำจัดให้สิ้นซากไปซะ"
"ที่นี้ไม่มีใครที่คุณน้าตามตัวมาเลยนิคะ แล้วคุณน้าร่วมมือกับพวกคนเหล่านั้น มาเผาบ้านพวกหนูทำไมกันละคะ" เด็กผู้หญิงถามกลับ ซึ่งทำให้พีวิลชะงักไปอย่างจังๆ และพูดย้ำไปว่า
"ไม่มีพวกกบฎ หรือคนทรยศอยู่ที่นี้กันนะหรือ บางอย่าง ผิดพลาด ไม่ถูกต้อง..."
"มัวทำอะไรกันอยู่ละ พีวิล" ทอฟนิคซ์ Q72V54 กล่าว โดยตอนนี้ไปเรียกพวกอีกสองตนมาเรียบร้อยแล้ว จนทำให้พีวิลหันมาโดยทันที
กริมลิคซ์ K93AE6 ถาม "คำสั่งของท่านแพทรีออทที่ให้ไว้ ว่าต้องทำลายที่นี้ให้สิ้นซาก เพราะที่นี้เป็นที่กบดานของพวกกบฎและที่หลบซ่อนของคนทรยศนั้นด้วย ดังนั้น ทุกๆคนที่อยู่ที่นี้จะต้องไม่เหลือรอดสักคน"
"แม้กระทั่งเด็กที่ไม่มีทางสู้งั้นหรือ" พีวิลกล่าว
เมดลิคซ์ T83V44 บอก "ถ้าเด็กหรือใครก็ตามรอดกลับไป แล้วไปบอกพวกกบฎแล้วละก็ พวกเราต่างหากที่จะต้องถูกเล่นงานเสียเอง และเปิดโอกาสให้พวกกบฎโต้ตอบ ซึ่งเรายอมให้มันเกิดขึ้นไม่ได้เด็ดขาด"
"แต่....จนปานนี้แล้วยังไม่เห็นตัวพวกกบฎสักคนเลยน่ะ" พีวิลแย้ง
ทอฟนิคซ์ Q72V54 ตอบ "ใครก็ตามที่มีอาวุธในมือก็คือพวกกบฎอยู่แล้วละ" และเดินมาตรงหน้าเด็กหญิงไว้ "ในเมื่อนายไม่กล้าลงมือ งั้นพวกเราจะจัดการกับเด็กคนนี้เองแหละ"
"และไม่ต้องถามหาวิธีอื่นใดหรอกน่ะ เพราะ เราไม่คิดจะเก็บเด็กคนนี้เอาไว้ให้เป็นเสี้ยนทิ้มแทงเรากันได้หรอก" กริมลิคซ์ K93AE6 บอก
เมดลิคซ์ T83V44 กล่าว "เพราะเป้าหมายของพวกเราคือการกวาดล้างที่นี้ให้สิ้นซากกันอยู่แล้ว ที่สำคัญ นายเองก็จัดการกับทุกๆคนไปตามหน้าที่ได้แล้ว"
"....." พีวิลชะงักไปพักใหญ่ ทอฟนิคซ์ Q72V54 เลยกุมมือพร้อมกับสะบัดหัวไปมา "ว่าแต่ จะให้ฉันบดขยี้เด็กคนนี้กันยังไง ไม่ให้รีบตายอย่างเร็วกันละ"
กริมลิคซ์ K93AE6 แย้ง "อย่าเลยดีกว่า ให้ฉันฉีกปากเด็กนี้ด้วยกงเล็บ พร้อมกับสับให้เป็นท่อนๆซะยังจะง่ายกว่า"
"ไม่ต้องเลย เด็กคนนี้ ฉันจะจัดการเอง" พีวิลได้ฟังก็เอ่ยปากขึ้น
เมดลิคซ์ T83V44 ยังไม่แน่ใจนัก "แล้วจะแน่ใจได้ไง ว่าจะจัดการเด็กคนนี้ด้วยตัวเอง เผลอๆ นายอาจจะปล่อยให้เด็กคนนั้นหนีไปก็ได้น่ะ"
"เด็กคนนี้อยู่ในสายตาของฉัน ฉันจะทำยังไงมันเป็นการตัดสินใจของฉันน่ะ" พีวิลกล่าว
กริมลิคซ์ K93AE6 ได้ฟังก็อนุญาต "ได้ แต่เราให้เวลาแค่ 15 วินาที จัดการเก็บเด็กคนนี้ลงซะ"
"....." พีวิลพยักหน้าก่อนจะเปิดอาร์มชู้ตเตอร์ออกมา เพื่อจ่อใส่เด็กหญิงคนนั้นไว้ ซึ่งเธอก็หลับตาปี๋ด้วยความหวาดกลัวต่อความตายที่พีวิลหยิบยื่นไว้ "เหลือ 10 วินาที 9....8....7....6....5....4....3....2...." เมดลิคซ์ T83V44 นับถอยหลังแบบเร็ว แล้วก็.... "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงปืนดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง เด็กหญิงกลัวแต่ก็รู้สึกว่าเธอไม่เป็นอะไรเลย เนื่องจากพีวิลไม่ได้ยิงใส่เธอ แต่กลับไปยิงใส่พวกอีกสองตนแทน
"ไอ้บ้า นี้แก....เล่นกันยังงี้เลย" กริมลิคซ์ K93AE6 กล่าวเพราะตนกับเมดลิคซ์ T83V44 ถูกกราดยิงใส่ทีเดียวพร้อมกันจนล้มลงแดดิ้นไปทั้งคู่
"พีวิล ไอ้เลว แกกล้ายิงพวกเราเลยหรือไงวะ" ทอฟนิคซ์ Q72V54 ที่ได้เห็นเพื่อนถูกยิงตายไปสองก็โวยด้วยความโกรธแค้น
พีวิลกลับตอบไปว่า "สิ่งที่พวกนายทำอยู่นี้ มันไม่ถูกต้อง ต่อให้นี้เป็นคำสั่งของท่านแพทรีออทก็ตาม พวกเราไม่ได้มาเพื่อฆ่าผู้บริสุทธิ์ไม่มีทางสู้เหล่านั้นกันเสียเลยน่ะ"
"แกคงไม่รู้อะไรหรอกน่ะ ว่าที่แกกับพวกเรามานี้ ก็เพราะคำสั่งท่านแพทรีออทนี้แหละ" ทอฟนิคซ์ Q72V54 กล่าว จนพีวิลชะงักกับสิ่งที่ได้ยิน เลยฟังทอฟนิคซ์ตนนั้นบอกไปว่า "ภารกิจนี้ไม่เพียงแค่ทำให้พวกกบฎหรือคนทรยศโผล่หางและปรากฎตัวออกมา แต่มันเป็นภารกิจที่เราต้องการพิสูจน์ให้แน่ชัดว่า แกยังจงรักภักดีกับพวกเรากันจริงๆหรือเปล่า ซึ่งแม้มันจะต้องแลกกับเพื่อนข้าอีกสองที่แกฆ่าไปก็ตาม"
พีวิลถึงกับโกรธจัดขึ้นมา "ด้วยการสังเวยผู้บริสุทธิ์เพื่อการนั้นเลยหรือ ในเมื่อพวกเขาไม่ได้คิดจะเป็นศัตรูกับพวกเรามาตั้งแต่ต้นกันเลยน่ะ"
"แล้วทีแกล่ะ พีวิล แกในตอนนั้นไม่ว่าใครหน้าไหนอยู่ต่อหน้านาย ล้วนแล้วต้องตายคาหมัดของนายทั้งนั้นน่ะ" ทอฟนิคซ์ Q72V54 พูดแทงใจดำพีวิลไว้ จนกระทั่งพีวิลเกิดเข่าทรุดลง
"นิ นี้มัน เกิดอะไรขึ้นกับฉันละเนี้ย ทำไม พลังถึง...."
"พลังของแกมันหมดลงอย่างรวดเร็ว ก็ไม่แปลกใจหรอก เพราะว่าก่อนที่แกจะออกปฏิบัติการณ์ ฉันจัดการดูดพลังงานของนายมาส่วนหนึ่ง เพื่อให้แน่ใจว่า นายจะไม่มีทางต่อต้านพวกเราได้เลย หลังจากที่นายเผยข้อผิดพลาดออกมาให้เห็นเหมือนเช่นตอนนี้แหละ ดังนั้น จงตายเสียเหอะ" ทอฟนิคซ์ Q72V54 กล่าว พร้อมกับเงื้อหมัดซ้ายหมายจะชกใส่พีวิลที่โต้ตอบอะไรไม่ได้เลย พร้อมกับหวดหมัดเข้าใส่ "หมับบบบบบบ" พีวิลใช้มือขวายื้อหมัดของทอฟนิคซ์ตนนั้นไว้ "ยังมีแรงอยู่อีกหรือ ทั้งๆที่พลังงานของนายมันใกล้จะหมดเต็มทีแล้ว ดิ้นรนไปก็เท่านั้นแหละ"
พีวิลกล่าว "นายคิดว่า นายเอาชนะฉันได้ เพราะคิดว่าแขนของฉันเป็นแบบกริมลิคซ์สิน่ะ แต่นายคิดผิดแล้วละ"
"ยังจะปากดีกันอีกน่ะ ถ้าเช่นนั้นก็...อืออ อะไรเนี้ย เกิดอะไรขึ้น ทำไมพลังของฉันถึง...." ทอฟนิคซ์ Q72V54 กล่าวและสังเกตุเห็นแขนของตนมีลายเส้นวงจรแสงสีน้ำเงินไหลเวียนผ่านมือของตนที่ถูกพีวิลกำไว้โดยไหลไปอยู่ในส่วนดวงไฟบนหน้าอก
"....นายคิดว่านายสามารถดูดกลืนพลังงานมาไว้ในตัวได้เหมือนกับพวกของนายสิน่ะ แต่จริงๆแล้ว แพทรีออทให้พลังแบบเดียวกับนายให้ฉันไว้เพื่อการนี้แหละ" เมื่อดวงไฟกลางหน้าอกเรืองแสงขึ้น ทอฟนิคซ์ผู้โชคร้ายก็เป็นฝ่ายเข่าทรุด และ.... "ป้ากกกก เปรี้ยงงงงง" ถูกพีวิลชกจนตัวทะลุไปในทันที แต่ยังไม่วายเหลือพลังไว้พูดก่อนตายว่า "....สาระ เลว เอ้ย แล้วแกจะต้อง เสีย จ่ายยย" แล้วก็ทรุดลงกับพื้นหลังจากที่พีวิลดึงแขนออกมาแล้ว
"ตึกๆๆๆๆๆ" พีวิลหันมาเห็นพวกเมดลิคซ์ กริมลิคซ์และทอฟนิคซ์จำนวนละ 8 ตัวดาหน้ากันล้อมพีวิลไว้ เนื่องจากว่า Q72V54 ได้ส่งสัญญาณฉุกเฉินให้พวกมันแห่มาเล่นงานพีวิลก่อนที่จะพลาดท่าเอาไว้ "พีวิล เตรียมตัวตายเสียเหอะ" เมดลิคซ์กล่าว
กริมลิคซ์บอก "คนทรยศ อย่าหวังเลยว่าจะได้กลับไปกันน่ะ พวกเรา บุก" แล้วทั้งหมดก็กระโจนเข้าใส่พีวิลแบบไม่ให้ทันตั้งตัว
"รีบหนีไป เร็วเข้าสิ" พีวิลพูดกับเด็กน้อย จนเธอต้องรีบวิ่งไปหลบซ่อนอยู่หลังถังไม้ที่อยู่ในซอยใกล้ๆ ซึ่งทำให้ตนถูกพวกแมนิเกเตอร์รุมกดทับกันโดยชั้นแรกเป็นทอฟนิคซ์ ต่อด้วยกริมลิคซ์และเมดลิคซ์ตามลำดับ เด็กหญิงต่างก็หวาดกลัวเพราะคิดว่าพีวิลไม่รอดแน่ๆ จนกระทั่ง.... "ซูมมมม พรึ่บบบบ" เปลวเพลิงสีน้ำเงินโพยพุ่งขึ้นมาจากใต้ท้องของทอฟนิคซ์
"เฮ้ยๆๆๆๆ ไอ้บ้านั้นมันยังไม่...." ทอฟนิคซ์กล่าวโดยพยายามต้านเอาไว้
"ฟ้าววววว เปรี้ยงงงงง หวับๆๆๆๆๆ" แต่ก็หยุดไม่อยู่ พีวิลทะยานขึ้นจากการถูกรุมสกัมกดทับด้วยการสะบัดหลังแหวนที่ติดเพลิงสีน้ำเงินอันเป็นเพลิงจากพลังงานอีเนลเซี่ยมเป่าพวกอีเนอไมนด์ปลิวกระเด็นไปอย่างจังๆ ทอฟนิคซ์ต่างล้มกระเด็นกระดอนไป ผิดกับกริมลิคซ์และเมดลิคซ์ที่ถูกเป่ากระเด็นไม่แรงกลับทรงตัวลงพื้น และตรงดิ่งมาเพื่อเล่นงานพีวิลด้วยมีดดาบ "หวับบบบ" พีวิลหลบออกมาพร้อมกับ "เปรี้ยงงงง" เสยหลังแหวนขวาอัดเข้าที่หน้าของเมดลิคซ์จนแว่นแก้วสีฟ้าแตกและตัวปลิวไปอัดกับบ้านไม้จนประตูพัง "เอนเนอจี้โบลท์" แล้วก็ซัดกระสุนพลังอัดใส่เมดลิคซ์อีกตัวที่วิ่งเข้ามาจนล้มตีลังกาเอาหัวฟาดพื้นไปเต็มๆ "ปังๆๆๆๆๆ" กริมลิคซ์สองตัวกระหน่ำยิงปืนที่แขนเข้าใส่ แต่พีวิลตีลังกากลับหลังพร้อมกับ "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ยิงสวนทำลายกริมลิคซ์จนแดดิ้นไปทั้งสองตัว แล้วก็ "ป้ากกกก" กลับหลังถีบใส่ทอฟนิคซ์จนเท้าทะลุแผงผลึกอีเนลเซียมบนหน้าอกแตกแล้วก็ชักเท้าออกมา "ป้ากกกก" ถีบเจาะยางต้นขาทอฟนิคซ์ตัวที่บุกมาข้างหน้าจนทำให้มันทรุด และ "โป้งงงงง" ฟาดหมัดซ้ายทุบส่วนหัวที่เป็นผลึกอีเนลเซี่ยมแตกคามือไป ตัวที่ถูกถีบกลับหลังพยายามจะยิงด้วยปืนใหญ่
แต่พีวิลบุกเข้ามาถึงตัวและ "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" กระหน่ำยิงอาร์มชู้ตเตอร์แบบเผาขนใส่จนทอฟนิคซ์ระเบิดไฟลุกแผดเผาร่างที่อยู่ใต้เปลือกเกราะ จนเผยเป็นโครงกระดูกมนุษย์ให้เห็น "ป้ากกกก โครมมมม" กริมลิคซ์พุ่งชิ่งถีบบ้านไปมาและถีบใส่ทัดดอกไม้ซ้ายของพีวิลจนลงไปกองกับพื้น ซึ่งก็กระเด็นกระดอนไปสามตลบด้วยกัน เมดลิคซ์สามตัวเลยบุกเข้ามาพร้อมกับทอฟนิคซ์อีก 4 ตัวที่มีตะบองแสงในมือหมายจะเข้าซ้ำเติม "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" พีวิลกุมมือทั้งสองไว้และกระหน่ำยิงอาร์มชู้ตเตอร์ทั้งสองข้างเข้าใส่พวกทอฟนิคซ์ทั้งสี่ตัวให้ชะงัก พร้อมกับเคลื่อนไหวพุ่งออกมาได้ทันก่อนที่เมดลิคซ์จะโจมตีด้วยดาบหลังแขนไว้ได้ทัน เพื่อ.... "เปรี้ยงงงง" ชกอัดใส่ทอฟนิคซ์ด้วยทั้งสองมือและ "ปังๆๆๆๆๆๆๆ" กระหน่ำยิงใส่ทอฟนิคซ์ในระยะเผาขน จนตะบองแสงเอนเนอจี้ร็อดหล่นพื้น และกระชากแขนออกมาพร้อมกับก้มตัวหลบการฟาดของทอฟนิคซ์ที่บุกมาทั้งสองข้าง "หมับ หมับ" แล้วรีบคว้าเอนเนอจี้ร็อดมาไว้ในมือ พร้อมกับกลิ้งผ่านพวกทอฟนิคซ์ลุกขึ้นมา "หึมมมม แวบบบบ แวบบบบบ" จากนั้นพีวิลก็กำด้ามจับจนทำให้ตะบองเรืองแสงขึ้นทั้งสองอัน ซึ่งทอฟนิคซ์ทั้งสามตัวเลยบุกเข้าโรมรันใส่พีวิลด้วยตะบองแสงอย่างหนักหน่วง
"หวึมๆๆๆๆๆๆๆ แชบ แชบ แชบ แชบ แชบ" เสียงตะบองแสงของพีวิลกวาดแกว่งปะทะใส่ตะบองของฝ่ายตรงข้าม โดยที่เมดลิคซ์สี่ตัวบุกเข้ามาช่วยโจมตีด้วยความเร็วสูงในจังหวะที่พีวิลเผลอ แต่... "หวับ หวึม แชบบบบ แชบบบ" พีวิลไม่เพียงหลบได้ ยังหวดตะบองแสงกรีดตัดขาเมดลิคซ์ขาดไปข้างก่อนจะหวดฟาดใส่หัวจนหัวหลุดไป เมดลิคซ์ที่เหลือเลยใช้ใบมีดที่ติดหัวทั้งสอง "หวับๆๆๆๆๆๆ" "แกร้ง แกร้ง แกร้ง" ซัดเข้าใส่พีวิลหมายจะขัดจังหวะ แต่พีวิลปัดไปได้ทุกดอก แล้วก็ "หวึมมมมม ป้ากกกก โว้วววว" "โครมมมม" หวดตะบองแสงคู่ในแนวขวางสับท้องทอฟนิคซ์ที่บุกเข้ามาจนตัวท่อนบนขาดกระเด็นไป ตามด้วย "ป้าก หวึมมม แชบ แชบ แชบ" ถีบใส่ตัวที่สองที่บุกเข้ามาก่อนจะหมุนตัวหวดตัดหัวและท้องให้ขาดออกจากกัน แล้วก็ "หวับบบบ ป้ากกกก" ฟาดตะบองแสงอัดคาหัวทอฟนิคซ์อีกตัวที่บุกตามหลังมา แต่เนื่องจากพีวิลหวดแรงไปหน่อย ทำให้ตะบองแสงติดกับส่วนหัวไว้จนดึงไม่ออก แถมเมดลิคซ์ก็กระโจนเข้าใส่ด้วยมีดดาบ "หวับบบ ควับๆๆๆๆ ป้ากกกก" พีวิลจำต้องซัดเอนเนอจี้ร็อดที่ยังอยู่อีกมือเข้าไปปักคาร่างเมดลิคซ์นั้นให้ร่วงลงมา "ป้ากกก" ชกซ้ำจนร่วงอีกที แล้วก็รีบหลบไปอยู่หลังร่างทอฟนิคซ์ เพราะกริมลิคซ์ที่เหลือกระหน่ำยิงกระสุนใส่ "ว้ากกกกก" พีวิลเลยชกส่งร่างอันใหญ่โตไปทับพวกกริมลิคซ์ทิ้ง แต่เมดลิคซ์ที่เหลือบุกเข้าใส่จากกลางอากาศ "ทอร์เนโดว์ สไปค์" พีวิลจึงใช้ไม้ตายหลังแหวนพายุเพลิง "ป้าก ป้าก ป้าก เปรี้ยงงง" หวดใส่หัวเมดลิคซ์ทุกตัวที่ลอยกลางอากาศให้แดดิ้นและระเบิดกลางอากาศไป ก่อนจะบุกลงมา "ฟ้าวววว พรึบบบบ ตรูมมมมม บรึมมมมม" ชกด้วยหมัดพลังเพลิงปิดท้ายสังหารพวกที่เหลือจนระเบิดไปในทันที พร้อมกับก้าวเดินออกมาจากกลุ่มเพลิงสีน้ำเงินที่ลุกโชนไว้
"ขะ ขอบคุณมาก นะคะ คุณน้า ที่มาช่วยหนูไว้" เด็กหญิงกล่าวอย่างหวาดกลัวแม้ว่าเธอจะปลอดภัยกันแล้ว พีวิลไม่ตอบอะไรนอกเสียจากพยักหน้า และก้าวเดินออกไป จากเขตชุมชนที่ลุกไหม้ด้วยเพลิงสีแดงและน้ำเงินกันแล้ว ซึ่งเหตุการณ์ทั้งหมดถูกพบเห็นโดย...
"ถึงมาไม่ทัน แต่...นั้นทำให้ฉันเชื่อว่า คนๆนี้ต้องช่วยได้แน่ๆ" บุรุษที่คลุมผ้าคลุมสีดำเข้มกล่าวก่อนที่จะเดินจากไป ซึ่งเขาได้ถือดาบไว้ด้วย
ที่แคมป์ของกองรบอีเนอไมนด์ที่อิสราเอล วันต่อมา
"นั้นเป็นความเสียหายที่ร้ายแรงอย่างมากเลยนะครับ ท่านแพทรีออท" พลาทูนั่มกล่าว โดยในตอนนี้พวกอีเนอไมนด์ที่อยู่ในฐาน ได้ลากเอาซากของพวกพ้องที่ถูกพีวิลจัดการมา ซึ่งรวมถึงเพื่อนทั้งสามของตนด้วย "พีวิลไม่เพียงขัดคำสั่งในการสังหารหมู่พวกมนุษย์เพียงอย่างเดียว แต่ยังหันมาเล่นงานพวกเราแทน แถมยังปล่อยให้มนุษย์รอดไปเพียง 2-3 คนกันด้วย ท่านคิดว่านั้นไม่ใช่ความผิดพลาดกันอีกหรือครับ"
แพทรีออทถามกลับไปว่า "แล้วพีวิลล่ะ"
"อยู่ในห้องกักกันอยู่นะครับ เพราะหลังจากที่พีวิลลงมือจบลงแล้ว ก็เดินเตร่อยู่กลางทะเลทรายแบบเลือนลอยและล้มหมดสติลง จนกองรบของผมที่ตามไปสมทบมาเจอเข้า ซึ่งพีวิลคงจะได้รับความเสียหายจากข้างหัวด้านซ้ายไว้ จนตอนนี้ทางเราจัดการซ่อมแซมให้แล้ว" พลาทูนั่มกล่าวอย่างคับแค้นใจ เพราะแผนการที่เขาให้เพื่อนไปจัดการกับพีวิลกลับให้ผลที่ตรงข้ามอย่างเห็นได้ชัด
แพทรีออทบอก "พลาทูนั่ม ข้ารู้น่ะ ว่าเจ้ารู้สึกเช่นไร แต่ไม่ว่ายังไง ข้าจำต้องได้ยินคำพูดจากพีวิลกันเสียก่อนน่ะ"
"คงยากครับ เพราะหลังจากที่เราซ่อมความเสียหายของพีวิลเสร็จ พีวิลก็ไม่อยู่ในสภาพที่พูดคุยกันได้เลยนะ...." พลาทูนั่มกล่าว
แต่พีวิลก็เดินเข้ามา "....ข้าต้องการคำอธิบายกันนะครับ ท่านแพทรีออท"
"พลาทูนั่ม ไหนบอกว่าพีวิลอยู่ในห้องกักกันยังไงละ" แพทรีออทกล่าว พลาทูนั่มได้ฟังก็พูดไม่ออก แพทรีออทเลยหันมาถามพีวิล "พีวิล ทำไมถึงต้องขัดคำสั่งที่ข้าให้ไว้ และเล่นงานพวกเดียวกันด้วยละ"
พีวิลถาม "....แล้วทำไมท่านถึงโกหกข้ากันละ"
"โกหกนะหรือ" แพทรีออทถาม
พีวิลกล่าว "หมู่บ้านที่เราบุกไปโจมตีนั้น แทบไม่มีวี่แววพวกกบฎหรือคนทรยศแฝงตัวอยู่เลยสักคน ชาวบ้านที่อยู่ในพื้นที่ก็ป้องกันตัวด้วยอาวุธธรรมดาที่เล่นงานพวกเราไม่ได้กันอยู่แล้ว แม้จะใช้พาหนะเพื่อการเกษตรในการสู้รบ แต่....พวกเขาไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับพวกกบฎกันเลยสักนิด แต่ทำไมถึง...."
"ถ้าเราไม่จุดไฟเผาป่า แล้วจะมีใครเข้ามาดับไฟไปได้กันละ" แพทรีออทกล่าว จนพีวิลชะงักไปพักใหญ่ ผู้เป็นนายจึงอธิบายไปว่า "แผนการของเรานั้นคือการทำให้พวกกบฎที่ยังไม่ได้อยู่ในพื้นที่ของพวกมนุษย์นั้นปรากฎตัวขึ้นมา ซึ่งถ้าคนของโคเคสอยู่ในแถวนั้นเข้ามาเห็นพวกเราโจมตีหมู่บ้านแล้ว จะต้องติดต่อให้โคเคสและพวกแห่นำกำลังเข้าไปช่วย ซึ่งนั้นหมายถึง คนทรยศจะต้องโผล่มาร่วมด้วยอย่างแน่นอน เพราะข้อมูลที่เราได้รับมานั้น หมู่บ้านที่ไปถล่มทิ้ง มันเป็นพื้นที่ที่พวกกบฎเคยผ่านมากันน่ะ"
พีวิลบอก "แต่ถึงอย่างงั้น เราน่าจะจับพวกชาวบ้านมากักขังหรือไม่ก็ทำให้พวกเขาเป็นพวกเดียวกับเราไม่ดีกว่าเลยหรือครับ"
"ความจริงแล้ว ชาวบ้านทุกคนที่เราไปตรวจสอบด้วยการสแกนระยะไกลมานั้น ล้วนไม่เหมาะอย่างยิ่งที่จะนำมาแปรสภาพเป็นพวกเดียวกับเราได้นะสิ เพราะยีนพันธุกรรมของพวกเขานั้นอ่อนแอเกินกว่าที่ผลึกอีเนลเซี่ยมจะปรับสภาพร่างกายได้ เผลอๆชาวบ้านเหล่านั้นจะต้องตายก่อนที่จะแปรรูปเป็นกองรบของพวกเรากันน่ะ" พลาทูนั่มบอก พีวิลช็อกกับสิ่งที่ได้ยินจนพูดไม่ออก
แพทรีออทบอก "ที่สำคัญไปกว่านั้น ความล้มเหลวในการปฏิบัติภารกิจ ได้ทำให้พวกกบฎไหวตัวขึ้นมาแล้ว เพราะมีการรายงานว่าเห็นตัวคนทรยศอยู่ในพื้นที่ ซึ่งแม้จะไม่รู้ว่าตัวตนของคนทรยศนั้นเป็นใคร เจ้าได้ทำให้แผนการของข้าเสียหายเป็นที่เรียบร้อยแล้ว"
"ข้าไม่มีอะไรจะพูดทั้งนั้นนะครับ" พีวิลตอบด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย
แพทรีออทกล่าว "....งั้นเจ้าก็กลับไปสงบสติอารมณ์กันซะ ถ้าไม่มีคำสั่งอนุญาตจากข้า เจ้าจะออกไปไหนจากแคมป์ ไม่สิ ออกนอกเขตกักตัวไม่ได้เป็นอันขาด" พีวิลพยักหน้าก่อนจะเดินออกจากห้อง เพื่อให้ทอฟนิคซ์ที่เฝ้าอยู่ด้านหน้า ลากตัวพีวิลกลับไป
"ท่านแพทรีออท ท่านน่าจะสั่งให้ข้ากำจัดพีวิลไปซะ ก่อนที่ความเสียหายแบบคราวนี้จะลุกลามจนแก้ไขไม่ได้เลยนะครับ" พลาทูนั่มบอก
แพทรีออทกล่าว "....เจ้าสามารถกำจัดพีวิลได้อยู่แล้วนะ พลาทูนั่ม ที่จริง ข้าก็ไม่พอใจกับการกระทำของพีวิล แม้ว่าพีวิลจะมีเหตุมีผลที่ต้องทำลงไป ซึ่งส่วนหนึ่งที่เป็นเช่นนี้ เพราะว่าหมู่บ้านที่เจ้าพาพวกไปบุกโจมตี มันเป็นหมู่บ้านที่พีวิลในช่วงที่เป็นมนุษย์ เข้ามาช่วยพัฒนากันด้วยน่ะ"
"ผมทราบดีครับ เพราะนั้นจะช่วยทำให้ผมแน่ใจว่าพีวิลต้องมีปฏิกิริยาต่อหมู่บ้านที่เขาเคยช่วยเหลือเอาไว้กันแน่ๆ ไม่คิดเลยว่า...." พลาทูนั่มกล่าว
แพทรีออทบอก "มาโทษตนเองมันไม่ได้ช่วยให้กำลังพลที่ถูกพีวิลทำลายทิ้งกลับมากันได้หรอก เพราะ อีเนอไมนด์อย่างพวกเราจะถูกทำลายได้ ก็ต้องมาจากแมนิเกเตอร์แบบเดียวกันหรือต่างแบบแต่มีพลังเหนือกว่าเท่านั้น ซึ่งพีวิลก็อยู่ในประเภทแรกกันนี้แหละ"
"แล้วเราไม่มีหนทางไหนที่จะหยุดพีวิลไปได้เลยหรือไงกันครับ อย่างน้อย ท่านก็น่าจะอนุมัติให้ผมจับตาพีวิลกันอีกนะครับ" พลาทูนั่มร้องขอ
แพทรีออทส่ายหน้า "ทีแรก ข้าจะสั่งให้เจ้าทำเช่นนั้นอยู่น่ะ แต่....ข้าทำไม่ได้ เพราะเรื่องของพีวิลในตอนนี้ ได้เข้าถึงหูขุนพลครองคอร์ดเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และขุนพลครองคอร์ดเอง ก็ไม่พอใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นกันเสียด้วย ถึงขั้นที่คิดว่า น้ำหน้าอย่างพวกเรา คงไม่มีปัญญาจะแก้ปัญหานี้ได้แน่ๆ"
"นั้นมันแย่กว่าที่คิดไว้เลยน่ะครับ" พลาทูนั่มกล่าวอย่างไม่สู้ดี เนื่องจากครองคอร์ดเป็นพวกประเภทที่ไม่พอใจกับความผิดพลาดไม่ว่าจะเล็กน้อยหรือใหญ่โตก็ตาม กรณีของพีวิลก็อยู่ในประเภทส่อไปทางใหญ่โตขึ้นมา
แพทรีออทบอก "เพื่อให้แน่ใจว่า พีวิลจะไม่ทำแบบนี้อีกเป็นหนที่สอง ขุนพลครองคอร์ดเลยตัดสินใจที่จะส่งขุนพลจากกองรบอื่นมาตรวจสอบพีวิลไปพร้อมกับสั่งการกองรบของพวกเราในตอนนี้กันด้วยน่ะ"
"ว่าแต่ ขุนพลครองคอร์ดจะส่งใครมาจับตาดูพีวิลกันละครับ" พลาทูนั่มถาม
แพทรีออทบอก "....ครองคอร์ดจะส่งดาบมือหนึ่งจากครอสตรีมลงมาสังเกตุพีวิลกันนะสิ"
"ดาบมือหนึ่ง ท่านคงไม่ได้หมายถึง เอชมาสวาร์ทาร์ อัศวินดาบวิญญาณ สุดยอดนักรบที่ชาญฉลาดที่สุดของครอสตรีม ที่ลือกันว่า ทุกยุทธการที่คนๆนี้เข้าร่วม ล้วนแล้วประสบความสำเร็จเพราะแผนการสู้รบของเขาด้วยนะครับ" พลาทูนั่มกล่าวเพราะรู้จักวีรกรรมของดาบมือหนึ่งที่จะมาแก้ปัญหานี้
แพทรีออทพยักหน้า "ถูกต้อง อีกอย่างที่เจ้าควรจะรู้ไว้น่ะ ว่าเอชมาสวาร์ทาร์ เป็นอดีตมนุษย์ที่มีความสามารถในเชิงดาบที่สูงพอๆกันกับความเป็นอัจฉริยะในการวางแผน ถ้าเป็นคนๆนี้ละก็ ข้าคิดว่าเขาสามารถจัดการกับพีวิลได้ในเวลาอันสั้น โดยที่เจ้าคาดไม่ถึงแน่นอน"
"แต่เท่าที่ผมทราบมา มาสวาร์ทาร์เป็นหนึ่งในขุนพลที่ควรจะได้รับการแต่งตั้งเป็นแม่ทัพคุมกองรบครอสตรีมกันแล้วนิครับ" พลาทูนั่มบอก
แพทรีออทบอก "ตำแหน่งนั้นได้เป็นของโครเต้สไครเดอร์ไปแล้วละ พลาทูนั่ม แม้ว่าความสามารถของโครเต้จะสูสีกับมาสวาร์ทาร์กันแล้วก็ตาม แต่มาสวาร์ทาร์กลับสละโอกาสนั้นไป เพื่อที่จะรับใช้ครอสตรีมกันซะมากกว่าจะมาเป็นคนออกคำสั่งกันน่ะ"
"ผมชักจะนึกไม่ออกแล้วสิ ว่ากองรบที่ว่ากันว่าเป็นกองรบที่รวมแต่หัวกระทิชั้นเยี่ยมนี้จะเป็นเช่นไร หากไม่ได้ปกครองโดยคนที่มีความอัจฉริยะสูงอย่างงั้นน่ะ" พลาทูนั่มพูดด้วยความกังวลต่ออนาคตของพวกครอสตรีม
แพทรีออทกล่าว "ส่วนหนึ่งเพราะว่าขุนพลคนก่อนนั้น ท่านแม่ทัพอาทรัลเตอร์ได้เกษียณอายุไปแล้ว แม้ข้าจะได้เจอกับท่านอาทรัลเตอร์มาถึง 5 ครั้งแล้วก็ตามน่ะ"
"ถ้าเช่นนั้น ผมจะคอยช่วยเหลือเอสมาสวาร์ทาร์ในเรื่องพีวิลแล้วกันนะครับ" พลาทูนั่มกล่าว
แพทรีออทบอก "ไม่ต้อง พลาทูนั่ม ครองคอร์ดส่งมาสวาร์ทาร์มาทำแทนเจ้าแล้ว เจ้าควรจะกลับไปที่กองบัญชาการหลักของข้ากันเดียวนี้เลย"
"ว่าแต่ เอชมาสวาร์ทาร์จะมาถึงที่นี้เมื่อไหร่กันละครับ" พลาทูนั่มถาม
แพทรีออทบอก "ประมาณ 2 วันให้หลังหรือเร็วกว่านั้น เพราะครองคอร์ดมาโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้าว่าจะเปลี่ยนกำหนดการมาให้เร็วหรือช้ากันเสียด้วยน่ะ"
ในขณะเดียวกันนั้นเอง ที่ทางเดินในปราการใหญ่ของโอเวอร์เดส นักรบในเกราะสีขาวที่มีผลึกสีเขียวติดตามตัวและถือดาบด้วยมือซ้ายเดินเข้ามาหาครองคอร์ดที่เดินออกมาพอดี
"เดินทางมาไกลมากสิน่ะ ท่านเซอร์มาสวาร์ทาร์" ครองคอร์ดกล่าวกับนักรบผู้นี้ ซึ่งสวมเกราะแบบอัศวินที่มีแผงเกราะด้านหน้า มีผลึกสีเขียวติดตามใต้หน้าอก ต้นขาและบนหัวซึ่งมีผลึกที่แหลมมนเหนือหมวก
"ขุนพลครองคอร์ด ท่านเรียกข้ามาจากปราการชั่วคราว คงจะมีเรื่องสำคัญมากเลยสิน่ะ"
"สำคัญมากพอที่ข้าจำต้องใช้ความสามารถของท่านนี้แหละ" ครองคอร์ดบอก และเดินไปพร้อมกับมาสวาร์ทาร์ "ท่านคงจะทราบเรื่องผลงานชิ้นเยี่ยมล่าสุดที่แพทรีออทสร้างขึ้น หันมาเล่นงานพวกเดียวกันในยุทธการโจมตีหมู่บ้านที่อิสราเอลแล้วสิน่ะ"
มาสวาร์ทาร์บอก "หมายถึง พีวิลหัตถ์เพลิงสีน้ำเงิน ที่เป็นสุดยอดทหารฝีมือดีของอีเนอไมนด์ที่กำชัยชนะเหนือพวกมนุษย์มาตลอด 2 ปีที่ผ่านมากันเลยสิน่ะ ซึ่งเขาก็มีส่วนในยุทธการปราบเฮลดรอยของท่านกันด้วยนิ"
"และข้าจำได้น่ะ ว่าท่านเองก็เข้าร่วมในกองรบของครอสตรีมกันด้วย เพราะข้าคิดว่า เหล่าดาบและหอกของท่านโอเวอร์เดสนั้น น่าจะช่วยปราบพวกเฮลดรอยให้สิ้นซากลงไปได้ แต่ไม่คิดเลยว่า พวกมันจะร้ายกาจอย่างมาก ข้าเลยจำต้องปลุกเหล่านักรบใต้มหาสมุทรขึ้นมาเสริมอีกที" ครองคอร์ดบอก และหันมาถาม "ในยุทธการนั้น ท่านมาถามข้าเกี่ยวกับพีวิลด้วยสิน่ะ"
มาสวาร์ทาร์บอก "ใช่ ข้าแค่ต้องการจะรู้ว่า แมนิเกเตอร์ที่ช่วยชีวิตท่านขุนพลในครั้งนั้น หน้าตาและมีชื่อเสียงเรียงนามเป็นเช่นไรกันนะสิ แม้จะตกใจไม่น้อย กับประวัติความเป็นมาก่อนจะมาเป็นแมนิเกเตอร์ ว่าเป็นยอดทหารที่มีฝีมือที่ต่อสู้กับพวกเรามาก่อนน่ะ"
"แต่สุดท้าย แพทรีออทก็จัดการรีไซเคิ่ลทหารคนนั้นให้กลายมาเป็นพีวิลกันนี้แหละ" ครองคอร์ดบอก "แต่ตอนนี้ ยอดนักรบฝีมือดีของแพทรีออทได้ทำร้ายพวกเดียวกันไปแล้ว ข้ากลัวว่าแพทรีออทจะนิ่งเฉยและไม่ทำอะไรกับยอดนักรบนี้ เพราะคิดว่าเขาจะแก้ไขปัญหานี้ได้ด้วยตัวเขาเอง"
มาสวาร์ทาร์ถาม "สรุปแล้ว ท่านไม่เชื่อใจแพทรีออทกันเลยหรือ"
"ไม่ใช่ข้าไม่เชื่อใจแพทรีออทหรอก เพราะเขาบอกกับข้าและท่านโอเวอร์เดสเอง ว่าหากพีวิลคิดคดทรยศแบบนี้ขึ้นมา เขาจะเป็นคนจัดการเอง แต่เนื่องจากว่าภารกิจที่พีวิลไปสร้างความเสียหายให้นั้น มันเป็นภารกิจที่ต้องจัดการกับคนทรยศที่ให้ความช่วยเหลือโคเคสและพวกกบฎกันน่ะ" ครองคอร์ดกล่าว มาสวาร์ทาร์ได้แต่นิ่งไปสักครู่หนึ่ง ครองคอร์ดเลยพูดต่อ "ดังนั้น การที่พีวิลทำลายโอกาสที่จะเจอตัวคนทรยศไปนั้น เป็นเรื่องที่ไม่ให้อภัยอย่างมาก เพราะนั้นได้ทำให้คนทรยศไหวตัวไปเตือนพวกกบฎกันแล้ว แต่ข้าคิดว่าคนทรยศนั้นคงไม่ไปไหนไกลมากนัก เนื่องจากว่าเขาต้องมาหาพีวิลกันอย่างแน่นอน"
มาสวาร์ทาร์ถาม "แต่เหล่ากบฎจะมาหาพีวิลไปเพื่ออะไรกัน ในเมื่อพวกนั้นต่างถูกพีวิลเล่นงานจนเสียพวกพ้องไปไม่น้อยกันนิ"
"หลักฐานตัวตนเดิมของพีวิล มันได้หายไปจากสถาบันลับที่ใช้สร้างพีวิลกันเมื่อ 3 เดือนก่อนนะสิ" ครองคอร์ดกล่าว และอธิบายไปว่า "การที่หลักฐานตัวตนเดิมได้หายไปนั้น ข้าคิดว่าต้องเป็นฝีมือของพวกกบฎที่เข้าแทรกซึมและขโมยมันไปจากห้องนิรภัยกันอย่างแน่นอน แม้จะไม่รู้ว่าพวกมันเข้ามาได้ยังไง ทั้งๆที่สถาบันแห่งนี้มีการรักษาความปลอดภัยระดับตองเออยู่แล้วแท้ๆกันน่ะ"
มาสวาร์ทาร์บอก "ท่านกำลังสงสัยว่า คนทรยศนั้นมีหลักฐานตัวตนเดิมของพีวิล และคิดจะนำมาใช้เพื่อทำให้พีวิลแปรพักตร์กันเลยสิน่ะ"
"ถูกต้อง ความเป็นไปได้ของข้านั้น คนทรยศจะต้องเป็นแมนิเกเตอร์ระดับสูงที่มีความสามารถเหนือชั้น ซึ่งอาจจะเป็นข้าหรือไม่ก็เป็นท่านอย่างไม่ต้องสงสัย" ครองคอร์ดกล่าว มาสวาร์ทาร์ได้แต่นิ่งเงียบไป ครองคอร์ดเลยกล่าวไปว่า "แต่เอาเถอะ เพราะตราบใดที่เรายังไม่รู้ตัวคนทรยศ เราก็ไม่มีทางตามตัวได้แน่ๆน่ะ"
มาสวาร์ทาร์บอก "ความนัยของท่านก็คือ ให้ข้าตามล่าคนทรยศคนนั้นมาสิน่ะ"
"เป็นเช่นนั้น ถ้าเราจัดการกับคนทรยศลงได้ โคเคสกับพวกก็จะหมดพิษสงไปในทันที ซึ่งข้าหวังว่า ท่านคงจะไม่เปลี่ยนใจในทีหลัง เหมือนเช่น ยุทธการโจมตีกองเรือของพวกมนุษย์เมื่อ 4 เดือนก่อนน่ะ" ครองคอร์ดบอก
มาสวาร์ทาร์ได้ฟังก็ชะงักไปพักใหญ่ "ยุทธการนั้นไม่ควรจะมีผู้ลี้ภัยที่อ่อนแอรวมอยู่ด้วย ข้าแค่ไม่อยากจะสังหารคนที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ก็เท่านั้นเองน่ะ"
"แต่สุดท้าย ยุทธการนั้นจบลงด้วยการอัปปางของเรือทั้งหมด ซึ่งท่านก็ลงมือฆ่าผู้หญิงที่โดยสารมากับเรือพร้อมกับชายชราด้วยปืนใหญ่อานุภาคระยะไกลไปจนได้น่ะ" ครองคอร์ดกล่าว และพูดปลอบใจขึ้นมา "เอาเถอะ เรื่องนี้ข้าไม่ถือสาหาความก็ได้ เพราะมันก็เกิดขึ้นไปแล้ว ท่านก็กลับไปแก้ไขอะไรก็ไม่ได้เสียด้วย หวังว่าภารกิจนี้ ท่านคงจะไม่ทำให้ข้าหรือท่านโอเวอร์เดสผิดหวังกันหรอกน่ะ"
มาสวาร์ทาร์บอก "ท่านวางใจได้ เพราะข้าทำในสิ่งที่ข้าเห็นสมควรเท่านั้นเอง"
"เห็นสมควรนะหรือ ข้าชักไม่แน่ใจต่อท่านแล้วน่า ว่าท่านจะทำได้จริงๆ เพราะเหตุที่พีวิลเล่นงานพวกเดียวกันนั้น ก็เพราะคิดแบบเดียวกับท่านเลยน่า" ครองคอร์ดกล่าว
มาสวาร์ทาร์บอก "ข้าไม่อยากจะโต้เถียงอะไรกับท่านแล้วละ ท่านครองคอร์ด ว่าแต่ มีกำหนดการจะส่งข้าไปที่กองรบอีเนอไมนด์กันเมื่อไหร่"
"ถ้าข้าบอกว่า เป็นตอนนี้กันละ ท่านเซอร์มาสวาร์ทาร์ เพราะทางเราชักจะไม่แน่ใจแล้วว่า พีวิลอยู่ในสภาพที่พอควบคุมได้จริง ดังนั้น ถ้าเราลงมือเสียแต่ตอนนี้ อย่างน้อย น่าจะสยบพีวิลไม่ให้เหิมเกริมไปมากกว่านี้กันน่ะ" ครองคอร์ดบอก
มาสวาร์ทาร์กล่าว "หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ การมาของข้าจะทำให้พวกกบฎไม่กล้าลงมือ เพราะรู้เกียรติศักดิ์ของข้ามาพอสมควรสิน่ะ"
"โคเคสคงไม่คิดจะส่งลูกน้องไปให้ถูกสับเป็นชิ้นเป็นท่อนกันหรอกน่ะ เผลอๆคนทรยศอาจจะต้องตายด้วยคมดาบท่านอยู่แล้ว" ครองคอร์ดกล่าว และสั่งการไปว่า "คราวนี้ ท่านต้องทำให้สำเร็จกันด้วยน่ะ เพราะข้าตั้งความหวังให้ท่านไว้สูงมากๆกันน่ะ"
มาสวาร์ทาร์บอก "ท่านขุนพลเองก็กรุณาไปรอฟังผลกันได้เลยนะครับ" แล้วมาสวาร์ทาร์ก็เดินไป
"วึงงงงง" ฉับพลันก็ปรากฎหุ่นยนต์สีทองเหลืองเผยตัวออกมาจากมุมมืดหลังเสาด้านหลังครองคอร์ดไว้ "ท่านผู้สร้าง ข้ากลับมาแล้วละครับ" หุ่นตัวนั้นกล่าว ครองคอร์ดหันหน้ามาทางหุ่นที่เป็นลูกสมุนของตนว่า
"ได้เรื่องว่ายังไงบ้างละ ไอรอนพลัสเชอริท กับเรื่องที่ข้าให้เจ้าไปสืบกันน่ะ"
"ตามการคำนวณและการตรวจสอบของข้า ความเป็นไปได้ 98 เปอร์เซนต์ ที่คนทรยศผู้นี้จะปรากฎตัวขึ้นมานั้น เขาได้อำพรางตนเอง เหมือนจะรู้ว่ามีการสอดส่องจากระยะไกลเพื่อดูโฉมหน้าของตนไว้" ไอรอนพลัสเชอริทรายงาน โดยนำภาพจากมุมสูงที่ได้เห็นเงาของคนทรยศ ซึ่งอำพรางด้วยผ้าคลุมเอาไว้
ครองคอร์ดบอก "ฉลาดมาก ที่เตรียมการมาอย่างดีเพื่อไม่ให้ถูกจับได้สิน่ะ แต่คงจะดูไม่ออกละสิ ว่าคนทรยศคนนั้นเป็นใคร"
"คนทรยศคนนี้มาถึงที่เกิดเหตุหลังจากการปะทะภายในของอีเนอไมนด์นั้นจบลง จึงไม่น่าจะเป็นพีวิลไปได้แน่ๆ หากแต่ การสแกนอนุภาคพลังงานที่อยู่หลังผ้าคลุมนั้น กับการจับตำแหน่งภาพของสำคัญของแมนิเกเตอร์ทรยศในบางส่วน ทำให้รู้ตัวได้นะครับ" พลัสเชอริทกล่าวโดยส่งภาพมาให้ครองคอร์ดดู ซึ่งก็กระหยิ่มยิ้มขึ้นมา
"หึ เป็นอย่างงี้นี้เองสิน่ะ หึๆๆๆๆ ไอรอนพลัสเชอริท ข้ามีภารกิจให้เจ้าไปทำกันสักหน่อยนะ"
ที่แคมป์ของกองรบอีเนอไมนด์ที่อิสราเอล 2 ชั่วโมงต่อมา
"กองรบของพวกเราจะมีคนของครอสตรีมเข้ามาคุมแทนด้วยหรือวะ" กริมลิคซ์บอก
เมดลิคซ์ตอบ "เท่าที่ทราบมา พวกครอสตรีมถือว่าเป็นพวกนักรบระดับพระกาฬและระดับสูงกันทั้งนั้นเลยน่ะ"
"มันจะดีหรือ ที่ให้คนจากกองอื่นมาคุมแทนหัวหน้าพลาทูนั่มกันน่ะ" ทอฟนิคซ์ถาม
กริมลิคซ์อีกตัวบอก "ก็ยังดีกว่าไปเอาใครมาจากแอตแลนไทซ์มาคุมกันนะสิ คราวก่อนโดนพวกมันอัดปากกูด้วยหมัดและหวิดโดนกระทืบไปด้วยน่ะ"
"เห็นว่าคนของครอสตรีมนั้นเป็นยอดนักดาบอัจฉริยะกันเสียด้วยน่ะ" เมดลิคซ์คุยกับเพื่อนประเภทเดียวกันในกลุ่ม
อีกตนบอก "แถมเคยร่วมรบในสมรภูมิปราบพวกเฮลดรอยกันด้วย ถ้าเป็นคนๆนั้นรับรองว่าคงจะคุมพีวิลและทำให้พวกเราแข็งแกร่งขึ้นกันน่ะ"
"แล้วจะแน่ใจได้ไง ว่าเอสมาสวาร์ทาร์นั้นจะช่วยสั่งการพวกเรากันได้จริงๆน่ะ" กริมลิคซ์ถาม
ทอฟนิคซ์อีกตนบอก "....ยอดขุนดาบผู้นี้มีการันตี้เป็นถึงว่าที่แม่ทัพสูงสุดของกองครอสตรีมกันน่ะ ถ้าไม่ติดว่าเขาถอนตัวไปแล้วให้เพื่อนคนอื่นมารับแทนซะก่อน เราคงจะสู้แบบถวายหัวได้มากกว่าที่เป็นอยู่นี้แหละ"
"พีวิล นายเคยเจอเอสมาสวาร์ทาร์กันหรือเปล่าละ" พลาทูนั่มถาม
พีวิลบอก "ขออภัยด้วย พลาทูนั่ม ที่ในตอนนั้นฉันไม่ได้ให้ความสนใจกับสิ่งรอบด้านอย่างมากนัก แค่รู้ว่ามีทหารและนักรบจากครอสตรีมและแอตแลนไทซ์ร่วมในภารกิจก็เท่านั้นเองแหละ"
"แต่เขารู้จักนายผ่านยุทธการครั้งนั้นน่ะ พีวิล เอสมาสวาร์ทาร์เป็นนักรบอันดับหนึ่งของทางครอสตรีม ซึ่งเป็นที่ไว้วางใจต่อขุนพลครองคอร์ดแล้วก็ทุกกองรบด้วยกัน" พลาทูนั่มบอก "ในเมื่อเขามาถึงแล้ว ฉันหวังว่านายคงจะทำตัวดีๆกันสักหน่อยน่ะ" พีวิลพยักหน้า โดยในตอนนี้ยานขนส่งบินลงมา ซึ่งมีตราดาบสีเขียวประทับเอาไว้ โดยที่เครื่องยนต์ติดยานทั้งสองนั้นมีผลึกสีเขียวติดและขับเคลื่อนด้วยไอสีเขียวมรกต ที่ทำให้เครื่องยนต์ลงจอดอย่างปกติแต่มั่นคง "อี้ดดดด ตรึงงง" ประตูด้านข้างเปิดออก มาสวาร์ทาร์เดินลงมาตามปกติ โดยที่ไม่มีผู้ติดตามมา "ตึกกก" พลาทูนั่ม พีวิลและพวกอีเนอไมนด์ทำความเคารพต่อมาสวาร์ทาร์ด้วยวันทยาหัตถ์ มาสวาร์ทาร์วันทยาหัตถ์ตาม
มาสวาร์ทาร์กล่าว "รู้ใช่มั้ย ว่าข้าถูกส่งมานี้เพื่อภารกิจอะไร"
"ท่านมานี้เพื่อรับช่วงต่อจากข้าพเจ้าในฐานะหัวหน้ากองพิเศษในการตามล่าพวกกบฎและคนทรยศที่ให้ความร่วมมือ เช่นเดียวกับภารกิจพิเศษที่ขุนพลครองคอร์ดมอบให้มานะครับ" พลาทูนั่มกล่าว โดยหันมายังพีวิลที่ยืนอยู่ข้างหลัง
มาสวาร์ทาร์พยักหน้า และหันมาถาม "สภาพบาดแผลที่ได้รับนั้น เป็นปกติหรือเปล่า"
"แม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บ แต่ตอนนี้ พีวิลพร้อมสู้กันแล้วละ" พลาทูนั่มบอก
มาสวาร์ทาร์กล่าว "ถ้าเช่นนั้น หาที่ว่างๆสักแห่งให้หน่อยนะ เพราะฉันต้องการทดสอบอะไรบางอย่างกับพีวิลกันด้วย"
"สงสัยว่าจะมาจัดการกับพีวิลกันแน่ๆเลยละ" เมดลิคซ์บอก
ทอฟนิคซ์อีกตัวกล่าว "น่านสิ แบบนั้นคงไม่ต้องถึงมือท่านพลาทูนั่มแล้ว ในเมื่อยอดนักดาบมือเยี่ยมจะลงดาบสังหารคนทรยศให้เรากันน่ะ"
"แต่นายก็น่าจะรู้ดีนิ ว่าคนที่อยากจะกำจัดพีวิลมากที่สุดนั้น ก็คือพลาทูนั่มน่ะ" กริมลิคซ์บอก
อีกตัวที่เป็นผู้หญิงกล่าว "นั้นสิ เพราะเพื่อนของพลาทูนั่มทั้งสามเป็นสามคนแรกที่ตายด้วยมือของพีวิล ดังนั้น พลาทูนั่มจึงมีเหตุมีผลที่จะจัดการกับพีวิลด้วยตัวเองน่ะ"
"แต่ยังไงก็ช่าง ตอนนี้มองดูการสู้ของยอดนักรบจากครอสตรีมกันดีกว่า" ทอฟนิคซ์ผู้หญิงที่มีใบหน้าที่มลกว่าแบบเพศชายกล่าว
เมดลิคซ์บอก "นั้นสิ เท่าที่ฟังมา เขาแค่จะทดสอบพีวิลบางอย่าง ไม่ถึงกับฆ่าให้ตายกันหรอก"
แล้วทั้งหมดก็ไปรวมกันที่ลานกว้าง ใกล้กับโรงผลิตยานเกราะ เหล่าแมนิเกเตอร์อีเนอไมนด์ห้อมล้อมกันเป็นวงกว้าง โดยที่พลาทูนั่มยืนอยู่ตรงขอบ ส่วนพีวิลและมาสวาร์ทาร์ยืนตรงกลางวง
"นายเคยต่อกรกับแมนิเกเตอร์จากครอสตรีมกันบ้างหรือเปล่าละ พีวิล" มาสวาร์ทาร์ถาม
พีวิลตอบ "ยังไม่เคย แม้จะรู้ว่านักรบของครอสตรีม เป็นยอดนักรบที่เก่งกาจซึ่งพวกเราอีเนอไมนด์เองยังเทียบไม่ติดกันเลยน่ะ"
"เหล่านักรบครอสตรีมนั้น ถือได้ว่าเป็นยอดนักรบที่แข็งแกร่งทั้งด้านฝีมือการสู้รบไปจนถึงพลังที่ทรงอำนาจมากที่สุดในหมู่กองรบทั้ง 4 ของท่านโอเวอร์เดส จนได้รับความไว้วางใจจากท่านโอเวอร์เดสในฐานะ ดาบและหอกของท่านโอเวอร์เดส กันนี้แหละ" พีวิลกล่าว
มาสวาร์ทาร์ตอบ "ถูกแค่ครึ่งเดียว เพราะนายลืมนิยามอีกคำหนึ่งว่า โลห์และกำแพงพิทักษ์องค์จักรพรรดิ์ กันไปด้วย ซึ่งนั้นคือจุดเด่นของพวกเรา เหล่าครอสตรีมกันละ"
"แม้ข้าจะรู้ว่ามันเป็นการยากที่จะเอาชนะท่าน แต่...." พีวิลกล่าว แล้วก็ตั้งท่าพร้อมสู้ จนมาสวาร์ทาร์ร้องห้ามไว้
"เดียวก่อน คิดจะใช้หมัดสู้อย่างงั้นนิ เหมือนเป็นการเอาเปรียบเกินไปเลยน่ะ ใครพอมีอาวุธให้พีวิลใช้กันบ้างละ"
"หวับๆๆๆๆๆๆ หมับๆ" พลาทูนั่มเลยโยนเอนเนอจี้ร็อดทั้งสองอันมาให้พีวิลกระโดดคว้ารับเอาไว้ "ควับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" โดยที่พีวิลหมุนควงกระบองพลังงานทั้งสองอันอย่างรวดเร็ว มาสวาร์ทาร์บอก "ใช้อาวุธของทอฟนิคซ์กันนิ เหมาะกับนายมากเลยนะ ทีนี้ก็คงเสมอตัวแล้วละ" มาสวาร์ทาร์กล่าว พร้อมกับหยิบดาบของตนออกมา "กึก ครี้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ชรี้งงงงงง" ชักดาบที่มีคมเป็นผลึกสีเขียวที่ซ่อนอยู่ในฝักดาบเหล็กกล้าสีดำออกมาให้เห็น
"แม่เจ้า นั้นคงจะเป็น ดาบผลึกครอสเซียมที่มีพลังเหนือกว่าอีเนลเซียมของเรากันน่ะ" ทอฟนิคซ์กล่าว
"พีวิล หวังว่านายคงจะได้เจอกับมาสวาร์ทาร์เบลด ดาบประจำกายของมาสวาร์ทาร์ที่ขึ้นชื่อว่า ไม่มีแมนิเกเตอร์ตนไหนรอดพ้นจากดาบเล่มนี้ไปได้กันหรอกน่ะ" พลาทูนั่มคิดในใจ โดยที่มาสวาร์ทาร์โยนฝักดาบที่อยู่ในมือซ้ายให้ลอยขึ้นไปข้างบน พร้อมกับ "หมับ แกร็ก" จับดาบทั้งสองมือตั้งท่าเพลงดาบไว้ โดยที่พีวิลตั้งท่าพร้อมใช้กระบองพลังงานกันแล้ว "หวับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ป้าก" ฝักดาบที่หมุนเคว้งกลางอากาศไปหลายตลบ ได้ร่วงลงมาปักคาพื้นดินไว้ เป็นสัญญาณเริ่มการต่อสู้ขึ้น "ว้ากกกกกก" พีวิลเปิดนำด้วยการวิ่งเข้าใส่มาสวาร์ทาร์พร้อมกับ "หวึมมม แชบ แชบ แชบ แชบ" หวดฟาดใส่ดาบของมาสวาร์ทาร์ไปห้าดอกอย่างต่อเนื่อง ซึ่งมาสวาร์ทาร์ใช้ดาบปัดรับการหวดฟาดไปทั้งหมด โดยจังหวะที่ห้า ซึ่งพีวิลกระโดดเพื่อฟาดกระบองทั้งสองอันลงพร้อมกัน "แชบบบบ แกร้งงงง" แต่มาสวาร์ทาร์ตั้งดาบในแนวขวางรับไว้ได้พร้อมกับหวดดาบปัดพีวิลให้กระเด็นถอยไป "ย้ากกกก" มาสวาร์ทาร์เลยวิ่งเข้าใส่พร้อมกับหวดดาบใส่พีวิลที่รีบใช้กระบองฟาดปัดรับดาบอย่างรวดเร็ว "หวับๆๆๆๆๆ แชบ แชบ แชบ แชบ แชบ" ซึ่งพีวิลรู้สึกได้ถึงความแรงของดาบที่มาสวาร์ทาร์หวดใส่ไป แม้มือที่พีวิลใช้กำด้ามนั้นจะมีขนาดโตกว่ามือของมาสวาร์ทาร์เท่าหนึ่งจนยึดด้ามจับไว้ ตัวกระบองที่เรืองแสงอยู่ก็มีอาการสั่นให้เห็น "หวับบ แชบบบ แชบ ป้าก แชบ แชบ แชบ" พีวิลเลยหวดกระบองเข้าใส่มาสวาร์ทาร์ไป แต่ยอดนักรบตวัดดาบปัดรับไปพลางสวนกลับไปด้วย
"ฝีมือสู้ด้วยอาวุธนั้นยังห่างชั้นมากเลยนะ พีวิล แปลว่าแพทรีออทไม่ได้สอนนายในเรื่องการใช้อาวุธละสิ" มาสวาร์ทาร์บอกพร้อมกับแทงใส่พีวิล แต่พีวิลไขว้กระบองให้เป็นตัวเอ็กซ์ต้านไว้
"แพทรีออทบอกแค่ว่า ลำพังหมัดเดียวก็ถือว่าใช้ได้แล้ว แม้จะใช้อาวุธอื่นได้ก็คงไม่มีความหมายกันน่ะ" พีวิลกล่าวพร้อมกับดันดาบ แล้วก็หวดกระบองเข้าใส่มาสวาร์ทาร์ จนอีกฝ่ายรีบก้มหลบพร้อมกับ "ป้ากกก โครมมมม" เตะกวาดพื้นตัดขาพีวิลให้สะดุดล้มลง
"แพทรีออทพูดเพื่อให้นายตั้งใจฝึกใช้อาวุธที่นอกเหนือจากมือเปล่ากันนะ พีวิล ซึ่งนายมั่นใจในพลังหมัดของนายจนไม่รู้วิธีใช้อาวุธอื่นกันเสียเลยน่ะ" มาสวาร์ทาร์กล่าว และชี้ดาบให้ยกขึ้นเพื่อให้พีวิลลุกขึ้นมา "แปลว่าตอนที่นายล้มพวกเดียวกันนั้น คงจะเป็นแค่ลูกฟลุ๊กกันละสิ"
"หึ..." พีวิลเลยลุกขึ้นมา แล้วก็.... "หวับๆๆๆๆ" หวดตะบองพลังงานเข้าใส่มาสวาร์ทาร์ที่ใช้ดาบปัดป้องเหมือนเช่นเคย "หวับบบบ หวับบบบบ" พีวิลหวดตะบองทีเดียวสองอันจากซ้ายไปขวา ซึ่งมาสวาร์ทาร์กระโดดหลบพร้อมกับใช้ดาบฟาดใส่ "แชบบบบบบบบบบบ" พีวิลใช้เอนเนอจี้ร็อดเพียงอันเดียวตั้งรับจนตัวคุกเข่ากับพื้นไว้ข้างหนึ่ง และใช้อีกอันที่อยู่ในมือซ้ายหมายแทงใส่ "หวืดดดด" แต่มาสวาร์ทาร์หลบเยื่องออกขวาไปจนตะบองพลังงานเฉียดสีข้างของเขาไปเพียงนิดเดียว จนเขาต้องถีบพีวิลให้ถอยไป แม้การถีบจะไม่โดนตรงกลางหน้าอกเลยก็ตาม "ควับบบบบ หวับบบบ แชบ แชบ แชบ แชบ แชบ แชบ" พีวิลเลยพุ่งเข้าหวดเอนเนอจี้ร็อดเข้าใส่มาสวาร์ทาร์ หากแต่ความเร็วในการหวดนั้นถือว่าเร็วมาก จนมาสวาร์ทาร์แทบจะตั้งรับไม่ทัน "บ้าเอ้ย พีวิลมันมือไวกว่าที่คิดไว้น่ะ" กริมลิคซ์บอก
พลาทูนั่มกล่าว "แย่ละสิ พีวิลจดจำวิธีการใช้เอนเนอจี้ร็อดจากการต่อสู้ครั้งกันเสียด้วย มาสวาร์ทาร์ไม่น่าพลาดกันเลยน่ะ"
"แคร้งงงงง แชบบบบบ" มาสวาร์ทาร์พยายามกดตะบองพลังงานทั้งสองของพีวิลไว้ จนทั้งคู่ก็ปัดแยกออกมา "ไม่เลวนิ พีวิล นั้นคงจะกระตุ้นให้นายสู้ได้ แม้จะไม่มีพื้นฐานการใช้อาวุธกันด้วยน่ะ" มาสวาร์ทาร์กล่าว
พีวิลตอบ "สมแล้ว ที่คุณเป็นยอดนักดาบอันดับหนึ่งที่เก่งกาจที่สุดในครอสตรีม เพลงดาบของคุณสมคำเล่าลือจริงๆ"
"รู้มั้ย ว่าคนที่ทำให้ฉันต้องเอาจริงเช่นนี้ มีไม่กี่คนกันหรอก ซึ่งนายรวมอยู่ในนั้นด้วยน่ะ" มาสวาร์ทาร์เห็นเช่นนั้น จึงตั้งดาบในแนวตั้ง แล้วก็... "ฉืบบบบบบบ แวบบบบบ" ใช้มือซ้ายรูดคมดาบผลึกสีเขียวให้เรืองแสงขึ้นมา
"เอาแล้วไง มาสวาร์ทาร์ฉาบพลังขึ้นที่ดาบแบบนี้ พีวิลคงเสร็จแน่แล้วละ" กริมลิคซ์กล่าวขึ้นอย่างลิงโลด
"ย้า..." มาสวาร์ทาร์หวดดาบเข้าใส่พีวิลที่ตั้งรับด้วยตะบองพลังงาน ซึ่งเมื่อตะบองปะทะกับคมดาบที่อาบพลังเข้าไปแล้ว "แปร้งงงงงง ครี้งงงง" พลังที่ต่างกันของมาสวาร์ทาร์ได้ทำให้พีวิลผงะ แต่ก็รีบกระโดดถอยหลังมาตั้งหลัก พร้อมกับ "หวืมมม หวืมมม หวืมมมม" "ป้างงง ป้างงง ป้างงงงง" หวดฟาดฟันใส่มาสวาร์ทาร์ที่กวาดแกว่งดาบที่ใช้สองมือจับ แต่มาสวาร์ทาร์กลับไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย จนพีวิลรีบถอยออกมาก่อนซึ่งมาสวาร์ทาร์จะสบัดดาบฟาดใส่ไปเสียอีก "ที่ถอยไปนั้น เพราะกลัวหรือไง" มาสวาร์ทาร์ถาม
พีวิลบอก "....มือข้างที่ถือตะบองข้างซ้ายนั้น เริ่มสั่นอย่างเห็นได้ชัด พลังของคุณแรงกล้ากันมากเลยน่ะ"
"แต่ถ้ามองกันตามตรงแล้ว พลังของนายก็ไล่เลี่ยกันมากกว่า หากแต่นายไม่รู้ตัวเสียเองน่ะ พีวิล" มาสวาร์ทาร์บอก แล้วก็หวดดาบจน "ฟ้าวววววววววววว" ซัดออกเป็นคลื่นคมดาบพุ่งออกมา จนพีวิลต้อง "หวืมมมม แวบบบบบ" "ป้ากกกก" อัดพลังขึ้นที่ตะบองให้เรืองแสงสว่างมากขึ้นและหวดทำลายคลื่นคมดาบจนสลายไป จากนั้นก็บุกเข้าใส่ "หึ" มาสวาร์ทาร์ซัดคมคลื่นพลังออกไปบ้าง คราวนี้คลื่นวิ่งไปตามพื้นเข้าใส่พีวิลที่วิ่งเข้ามา "หวับบบ เปรี้ยงงงง" พีวิลไม่หลบแต่หวดตะบองทำลายคลื่นพลังทิ้ง แล้วก็กระโดดด้วยขาคู่ พร้อมกับตะบองที่เรืองแสงเต็มที่ฟาดเข้าใส่มาสวาร์ทาร์ โดยที่ดาบของตนยังเรืองแสงอยู่ซึ่งก็ "หวับบบบบบบ" "ป้ากกกกก" "วึมมมม ตรูมมมมม" ตวัดดาบเข้าปะทะใส่พีวิลอย่างจังๆจนเกิดการระเบิดขึ้นมา "ฮึยยย ย้า" "โครมมมม แว้งงงง" พลาทูนั่มจึงชกลงพื้นเพื่อสร้างโดมพลังงานไว้ครอบการระเบิดที่เกิดขึ้นไว้ "หึมมมม ครืนนนนนน" อำนาจการระเบิดถูกกักไว้จนสงบลง
"ไม่เป็นไรใช่มั้ยคะ ท่านพลาทูนั่ม" เมดลิคซ์ถาม
"ไม่เป็นไรหรอก แต่หวังว่าทั้งคู่คงจะไม่เป็นปัญหากันหรอกน่ะ" พลาทูนั่มบอกพร้อมกับลุกขึ้นและดีดนิ้ว โดมสนามพลังที่สร้างขึ้นก็หายไป ซึ่งกลุ่มควันระเบิดที่เกิดนั้นก็ค่อยๆจางลง จนเผยให้เห็น พีวิลคุกเข่าลงกับพื้น โดยที่มือถือตะบองที่ตัวตะบองแตกหักไปจนหมด ในขณะที่มาสวาร์ทาร์จ่อดาบมาตรงหน้าพีวิลไว้ บ่งบอกได้ว่าใครเป็นผู้ชนะ "คงรู้ผลแล้วสิน่ะ พีวิล ว่าพลังที่นายมี แม้จะทรงพลังแค่ไหน นายต้องฝึกฝนให้มากกว่านี้กันด้วย เพราะนายขาดทักษะที่จำเป็นอีกมากเลยน่ะ" มาสวาร์ทาร์แบมือเพื่อดึงฝักดาบที่ปักพื้นให้กลับมาที่มือ พร้อมกับเสียบดาบเก็บเอาไว้ และแบมือมาตรงหน้าพีวิล "พอลุกไหวบ้างมั้ยละ" "ไหวอยู่แล้ว อืออ เอออ...อืออออ" พีวิลพยายามจะลุกขึ้น แต่จู่ๆ เขาก็รู้สึกเจ็บปวดขึ้นที่หัวอย่างฉับพลัน
"....เป็นอะไรไปกันละ พีวิล ทำใจดีๆไว้ ใครก็ได้ รีบพาพีวิลไปตรวจโดยเร็วเลย" มาสวาร์ทาร์พยายามพูดกับพีวิล แต่ดูเหมือนว่าแมนิเกเตอร์หนุ่มจะเจ็บปวดไม่น้อย ตนจำต้องรีบสั่งการโดยเร็ว
"ทำตามคำสั่งของมาสวาร์ทาร์กันเดียวนี้เลย เร็วเข้า" พลาทูนั่มสั่งเมดลิคซ์ตนหนึ่งให้ลงไปพร้อมกับเมดลิคซ์อีกสี่ตน นำตัวพีวิลขึ้นเปลหามกลับไปห้องพยาบาลโดยทันที
มาสวาร์ทาร์ได้เห็นก็รู้สึกเป็นกังวล "นี้เราทำแรงไปหรือเปล่าน่า หวังว่าคงไม่ร้ายแรงมากหรอก"
"ท่านครองคอร์ด....ได้เห็นการต่อสู้กันแล้วสินะครับ" พลัสเชอริทที่พลางตัวและยืนอยู่บนยอดธงของอีเนอไมนด์รายงาน
ครองคอร์ดที่นั่งเฝ้าดูจอมอนิเตอร์จากสายตาของสมุนกล่าว "คิดแล้วเชียว ว่าพีวิลเองก็มีพลังที่สูสีเทียบเท่ากับมาสวาร์ทาร์กันจริงๆ"
"เท่าที่ประเมินจากการสอดส่องดู พีวิลสามารถพัฒนาการต่อสู้ด้วยอาวุธด้วยการนำความรู้จากการต่อสู้ครั้งก่อนมาใช้ จนสามารถโต้ตอบมาสวาร์ทาร์กันได้นะครับ" พลัสเชอริทบอก
ครองคอร์ดกล่าว "ก็แค่ก็อปปี้ท่วงท่าที่ใช้ต่อสู้กับศัตรูหมู่มากก็เท่านั้นเอง พีวิลไม่เคยปะมือกับนักรบจากต่างกองมาก่อน บวกกับว่ามาสวาร์ทาร์เองก็ชำนาญดาบมาตั้งแต่ตอนเป็นมนุษย์ด้วยแล้ว ฉันยังมองว่าพีวิลยังอ่อนหัดอยู่เลยน่ะ"
"ตามการคำนวณของผม พีวิลสามารถแข็งแกร่งขึ้นไปได้อีก 40 เปอร์เซนต์ด้วยกัน แม้ว่าอาการบาดเจ็บที่หัวนั้นอาจจะทำให้เขาสู้ต่อไปไม่ได้แน่ๆ... แต่...." พลัสเชอริทกล่าว
ครองคอร์ดถาม "แต่อะไรกันหรือ"
"ความเป็นไปได้ 78 เปอร์เซนต์ ที่พีวิลจะฟื้นคืนจากอาการเจ็บปวดดังกล่าว ซึ่งไม่ใช่แค่จากการรักษาของพวกอีเนอไมนด์ แต่...ผมไม่สามารถวิเคราะห์หรือสแกนบางอย่างที่อยู่นอกเหนือการคำนวณและอยู่ในฐานข้อมูลกันเลยนะครับ" พลัสเชอริทบอก
ครองคอร์ดได้ฟังจึงเอ่ยถามหยั่งเชิงไปว่า "แล้วเจ้าคิดว่าเจ้าสามารถค้นหาสิ่งนั้นจากนอกแหล่งได้มั้ยละ"
"ข้าพเจ้าไม่อยู่ในสภาพที่จะปรากฎตัวให้พวกเขาเห็นหรอกครับ" พลัชเชอริทบอก
ครองคอร์ดกล่าว "จับตาดูต่อไปแล้วกัน พลัสเชอริท เผลอๆข้าอาจจะเห็นอะไรดีๆก็เป็นได้น่า"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น