คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : 13
วันนี้หนุ่มสถาปัถ์อารม์ีเป็นพิเศษ หลัเลิเรียนเาแวะื้ออุหลาบสีมพูที่แฟนสาวอบิมือลับห้อพัมา้วย ใบหน้าหล่อเหลายิ้มระรื่นเมื่อิถึสิ่ที่ระเรียมไว้
วันนั้นถึวันนี้็รบสามร้อยหสิบห้าวันพอีที่เธอและเาศึษาูใันมา วันนี้เาั้ใว่าะอเธอเลื่อนสถานะให้ไ้
ทา้านอนานา็ยิ้มริ่มทั้วันเพราะวันนี้มันเป็นวันที่เธอั้ใเอร์ไพรส์นัศึษาหนุ่ม หิสาวั้อั้ใทำานเป็นพิเศษเพราะไม่อยาที่ะให้แฟนหนุ่ม้อรอ
ทันทีที่ถึเวลาเลิานพนัานออฟฟิศ็รีบเ็บ้าวออบัรออานามเวลา รีบโบรถแท็ี่มุ่ลับอนโ
“ิน” ร่าเล็เหวี่ยระเป๋าสะพายในมือทิ้ลพื้นทันที นานาระโอนรั้วยหัวใที่อิ่มเอม
“เป็นแฟนันนะะ” พูบแ้ม้ายวาอวิน็ถูหิสาวหอมไปหลายฟอ ส่วนพ่อหนุ่มมาเอร์ถึะุนแ่ลับัยิ้มว้าอย่าีใ
“หืม มาิัหน้าินะั้น” มืออบอุ่นยีผมสวยอนในอ้อมอ วามสานสายาับนรหน้าหวานเื่อม
“ิน่าหาที่ะถามว่านานาะยอมรับินเป็นแฟนไ้หรือยั”
“ยั้อถามอีเหรอ” หิสาวยิ้มหวานนาปิ
“ถามให้แน่ใไ“
ปลายเท้าอนานาเย่ึ้นนสุ ริมฝีปาสีหวานประทับุมพิแสนหวานลบนริมฝีปาร้อน สอแนสลัเสลาโอบรบลำอแ็แรเบียร่าายนิ่มอิแอบอว้า ส่ลิ้นน้อยเ้าไปร่ำร้อวามร้อนแราายหนุ่มรหน้า
วินที่ถูู่โมอย่าไม่ทันั้ัว็ถึับัวแ็ทื่อลับืนมา นัวสู็ไม่ปล่อยให้หิสาว้อรอนาน ริมฝีปาอุ่นบเม้มูึอย่าำนิำนา ลิ้นร้ายอรัฟันอ่อนประสบาร์อย่าเอาแ่ใ นหิสาวเริ่มะหายใหายอไม่สะว
นาทีนี้ายหนุ่มลืมสิ้นถึแผนารที่วาเอาไว้เพราะเหุารืรหน้ามันหอมหวานว่าสิ่ที่เาิและวาแผนเอาไว้หลายุมนั เห็นทีะยอมปล่อยผ่านไปไม่ไ้เสียแล้ว
“วันนี้อนุาแ่ไหนรับ” เสียแหบพร่าสบานัวเล็ราวับอ้อนวอน
“ทุอย่าเลย่ะ” ริมฝีปาที่บวมเ่อาแรูึลี่ยิ้ม พวแ้มนิ่มแ้มสีเลือฝาาวามวยเิน เธอไม่อาล่วรู้หรอว่าวัน้าหน้าวามสัมพันธ์อเธอและเาะเินทาไปไลเพียใ รู้แ่เพียว่านาทีนี้หัวใวน้อยที่ำลัพอฟูมีเาเป็นผู้รอบรอ
เมื่อไ้รับารอนุาาร่าบอบบา ฝ่ามือร้อนัารให้สาบเสื้อเิ้สีหวานอนสวยรหน้าแยาันเผยวามามที่ถูโอบอุ้มเอาไว้้วยปราารสีมพูสวยท้าทายสายานลืนน้ำลายลอไ้อย่ายาเย็น วาู่มายประายวิบวับ้อเรือร่ารหน้าที่แสนสะโอสะออย่าหลใหล
“ไม่้อนานไปหน่อยเหรอ เินนะ” เสียหวานที่เือวามเอียอายเอ่ยท้วเมื่อนรหน้าเธอนิ่ันราวับถูสาป ไหล่เล็ห่อเ้าหาันเพื่อ่อนวามอวบอัให้พ้นสายาอนัวโ
วินัาร้อนหัว้อนท้ายแฟนสาวเ้ามาไว้ในอ้อมอวาลบนที่นอนว้าอย่าแผ่วแบาราวับลัวว่าหิสาวะบุบสลาย ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลมาหาวหน้าามสบสายาลมโไม่อาละสายาไปไ้ราวับว่า ้อมน์สะ ริมฝีปาร้อนุมพิแผ่วเบาลบนแ้มนิ่มสูมลิ่นหอมที่เาุ้นเยแ่วันนี้ลับพิเศษและวนลุ่มหลว่ารั้ใ มือร้อนร้ายัารปลเสื้อผ้าออาร่านิ่มนวามเย็นระทบผิวนวลให้รับรู้ และัารปอเปลือัวเอนทั่วพื้นห้อเลื่อนไป้วยเสื้อผ้าอาภร์ที่ถูทิ้ว้าอย่าไม่ิะมีใรเหลียวแล
ายหนาหนัาั้นวามเย็นให้พ้นร่านุ่ม วาสีนิลประสานสายาอย่าหวานเื่อมราวับำลับอวามนัยว่านับแ่นี้หาเธอไม่ห้ามเาะไม่หยุ แน่นอนว่านานาอบรับวามหมายอสายานั้นอย่าไม่ั้อ ใบหน้าหล่อเหลาพรายยิ้ม่อนะมลสู่ออาวผ่อราวับถูึู
ริมฝีปาอุ่นประทับรอยสีาบนผิวาว ฝ่ามือร้อนวาสำรวส่วนเว้าส่วนโ้นหิสาวถหนีเพราะวามหวามไหวที่เ้ามาทัทาย ออวบนุ่มนิ่มที่อะร้าอร่ามถูวามุ่มื้นาลิ้นหนาอ่ายอยู่อย่านั้นนเสียหวานระท่อนระแท่นประท้วอยู่ร่ำๆ
“อื้อ...” มือเรียวเล็พยายามผลัไสนัวโออให้ห่าเมื่อยามนี้ายสาวบิเร่าๆ ราวับถูทรมานเมื่อวามวาบหวิววิ่ผ่านทั่วทุสรรพา์าย แ่นอาะไม่เป็นผลแล้วลับยิู่เหมือนะเปิทาให้หนุ่มสถาปัถ์สำรวเรือนร่าสาวไ้ถนัถนี่มายิ่ึ้น
ท่อนาแ็แรแทรลาระหว่าเรียวาสวยที่พยายามเบียิให้แยห่าเปิเผยส่วนลาายสาวให้เาไ้ทัทาย ้านนิ้วเรียวแะ้อส่วนหวห้ามทีุ่่ม่ำอย่าระมัระวัราวับลัวว่ามันะบอบ้ำ่อนะลี่ลีบอไม้ามที่ไม่เยมีผู้ใไ้แย้มสอเาะไปามวามแบที่แสนนุ่มนสาวามในอ้อมอหน้านิ่ว วิน่มอารม์พลุ่พล่านอัวเอเอาไว้นสันรามบเ้าหาันแน่นไม่อาวู่วามไ้อย่าใิเพราะวามผุผาที่เาเพิ่ไ้สัมผัส
“นานาไหวไหม ินหยุแ่นี้็ไ้นะ” แม้ำพูะสวนทาับวาม้อารทาายแบบที่สุแ่ทว่าเมื่อไ้เห็นเม็เหื่อที่ผุามรอบหน้าแสนหวานแ่น้ำาที่รื้นไหลล้ามับอเ้าหล่อนแล้ว หาหิสาวเอ่ยเา็พร้อมะหัห้ามใ
นไร้ประสบาร์อบปิเสธ้วยภาษาาย ใบหน้าแ่ำราวับับไ้ลี่ยิ้มบา มือที่เยำผ้าปูที่นอนนยับย่นประอใบหน้าหล่อเหลาอนรหน้าที่แสนะอ่อนโยนอย่าแสนรั
“นานารู้ว่าินะอ่อนโยน”
ความคิดเห็น