ก็เพราะรักไง! [YAOI]

              ร่างสูงกัดฟันแน่น มือหนาไล้ลงไปยังแผ่นหลังบอบบางรุนแรงจนเป็นรอยแดงช้ำ ยิ่งคิดว่าร่างบางข้างใต้นี่ผ่านใครมาบ้าง อดไม่ได้ที่จะกระทำรุนแรงลงไปเพื่อกลบร่องรอยของผู้ชายคนอื่น เขายอมรับเลยว่าอดทนมากแค่ไหนที่ไม่บีบคอเด็กหนุ่มที่ครางเสียงหวานนี้ให้ตายๆ ไปซะ สมกับความแค้น

        แต่ก็ทำไม่ได้...เพียงแค่เห็นใบหน้าหวานรับกับดวงตาสีน้ำตาลรูปอัลมอลด์ส่งยิ้มหวานหยาดเยิ้มมาให้ หัวใจกระทิงหนุ่มพลันอ่อนยวบ มือที่คว้าขึ้นสูงหมายตบสั่งสอนให้สมความแค้นกลับกระชากร่างบางขึ้นมายังห้องนอนส่วนตัว ฉีกกระชากเสื้อผ้าพื้นบางนั้นรวดเร็วเพื่อให้เห็นเนื้อนวลขาวผ่องที่เคยคุ้น

        “อื้อ...มาร์ค ผมเจ็บ เบาๆ หน่อยสิครับ” เสียงหวานครางแผ่ว ยิ่งเพิ่มความฮึกเหิมให้กระทิงหนุ่มเลือดร้อน ชายหนุ่มพลิกร่างบางให้หันหน้ามาประจันหลังใช้ริมฝีปากลากไล้ทั่วแผ่นหลังขาวเนียนจนเปียกชุ่ม

        “...ฮาห์” กระทิงหนุ่มเลือดร้อนครางเสียงต่ำ สลับกับเสียงสบถในลำคอ มือสากจับใบหน้านวล ก่อนก้มลงไปยังริมฝีปากบางที่บัดนี้แดงเจ่อเพราะถูกจูบไปหลายรอบ

        “มาร์ค...อื้อ! ผมเจ็บ...” ร่างบางประท้วงอีกรอบ ผลักไส้ร่างสูงที่จาบจ้วงกันรุนแรง

        “ทำไม...หรือแฟนเก่ามันทำกับนายอ่อนโยน หึ แค่นี้ถึงกับบอกว่าเจ็บ” กระทิงหนุ่มแค่นเสียง ผละจากริมฝีปากหวานหอม เล็มเลียยอดดอกสีแดงเย้ายวน

        มาร์ค มาคัสกัดฟันแน่น ความร้อนผ่าวภายในกายปะทุขึ้นสูง อยากฉีกกระชากร่างบางให้เป็นจุลเพราะไฟราคะภายในกาย ชายหนุ่มหน้าหวานข้างใต้ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย เย้ายวนน่าเสน่หาเพียงใดก็เป็นอย่างนั้น อยากกอดร่างเล็กในแหลกเลวคามือ แต่ก็ไม่กล้าทำอะไรรุนแรงเกินไปด้วยคำว่าห่วงมันค้ำคอ

        อยากแก้แค้นให้สาสม ก็ทำได้เพียงระบายไฟราคะลงไปกับร่างเย้ายวนเบื้องล่างเท่านั้น...

        “ผมจบกับเขาไปนานแล้ว มาร์ค...อย่ามาพูดเหมือนผมเป็นคนเลว ตอนที่ผมไปกับเขาคุณก็คั่วอยู่กับยัยแหม่มหน้าปลาดุกนั่น พูดเหมือนกับคุณเก็บพรมจรรย์เอาไว้ให้ผม เหอะ คนอย่าง...อ๊า!” ร่างบางแผดเสียง เมื่อมือสากลูบไล้ตรงส่วนต้องห้าม กัดริมฝีปากแน่น ความเร้าร้อนของมาร์คแทบแผดเผาเขาเป็นชิ้นๆ

        “พูดเหมือนตัวเองเป็นกระหรี่ นอนกับคนนั้นคนนี้ไปทั่ว...ชาร์ม” กระทิงวัยหนุ่มหัวเราะในลำคอ มืออีกข้างคว้าขาเรียวพาดบ่า หมายมั่นจัดท่าให้ตนเองเสือกไสเข้าไปในกายร่างเล็กได้ง่าย

        “มาร์ค มาคัส! ถ้าขืนคุณยังพูดแบบนี้อีก...” ร่างบางเจ้าของดวงตาสีอัลมอลด์พูดด้วยสีหน้าแดงกล่ำ

        “อะไร? จะทำอะไร จะขอเงินหรอ...อุ้ก!!” กระทิงหนุ่มพูดไม่ทันจบ พลันรู้สึกถึงแรงถีบอย่างแรงตรงยอดอก ขาเรียวที่ยกขึ้นพาดบ่า หมายมุ่งพากันขึ้นสวรรค์กลับเปลี่ยนเป็นอาวุธถีบตนตกเตียง

        เฮ้ย! ถีบตกเตียงเลยหรอว่ะ

        “ผมจะซัดคุณให้หมอบไปเลยไงล่ะ ไม่ตงไม่ต้องมีมันแล้ว เซ็กส์เนี่ย!”

        อั่ก!!

        อ่กกก!!

        แหง่ก!!!

        ร่างสูงที่กำลังพาตนเองขึ้นสวรรค์ บัดนี้มีสภาพไม่ต่างจากศพจากนรก กระทิงหนุ่มนอนแผ่หลา ทั้งที่น้องน้อยยังเด้งสู้ปึงปัง แต่สภาพตนเองมันเหมือนคนตาย แขนหัก ขาหักไปซะแล้ว...

        โถ่...ก่อนพูดล่ะไม่ทันคิด...

        เสือกลืมไปได้

        “ผมไปล่ะ ถ้าผ่าหมาออกจากปากได้ค่อยโทรมาคุยกันอีกที ปึก!” กระแทกเสียงจบ ข้อเท้าเรียวสวยก็ฝากร้อยไว้บนหน้าอกแกร่ง ก่อนเดินลิ่วเข้าห้องน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ออกจากคอนโดสุดหรูโดยไม่เหลียวแลมองอดีตคนที่กำลังมีเซ็กส์สักนิด

        กระทิงหนุ่มเลือดร้อนนอนแบ๊บ ไม่มีเรียวแรงจะลุกขึ้น ด่าตัวเองหลายรอบ ไม่น่าเลย...กูลืมไปได้ไงว่ะ วันแรกที่กูเจอมัน คือตอนที่มันแข่งเทควันโดชิงแชมป์ประเทศ

        “เชี่ยเอ้ย! ปากพาซวย เป็นไง...แทนทีจะได้ตูด เสือกได้ตีนมาแทน! เวรชิบ!!”

. . . . .