คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #82 : บทที่ 82
แสนยานุภาพเปิประูห้อพัเ้าไป อนนั้นเพียออและอานนท์ื่นนอนแล้วแ่ยัสวมุนอน้วยันทัู้่ และทั้สอนำลันัุ่ยันอยู่ที่โฟายาวสีฟ้าอ่อนลาห้อ
เพียออับอานนท์หันมามอนมาใหม่ หิสาวนเียวในห้อาเบิโพล้วยวามใ ทำเอาเ้าอสวนสนุหนุ่มใแป้ว แสว่าเธอรู้สึับไอ้หมอนี่ริๆ ส่วนอานนท์็ยมือึ้นปิปานเอเพื่อไม่ให้มีเสียร้อหลุรอออมา
แสนยานุภาพรีบึเพียออเ้ามาอเพื่อแสวามเป็นเ้าอ เพราะิว่านมาใหม่ะ้อ้าวมาหาหิสาวแน่ แ่เปล่าเลย ผู้ายนนั้นเินผ่านเพียออไปเหมือนเธอเป็นอาาศธาุ แ่ลับไปรวบร่าหนาสูให่ไม่แพ้ันออานนท์ไว้แทน
“อาร์...ุมีนใหม่แล้วเหรอ บอผมมารๆ แล้วผมะยอมรับวามริ แล้วเป็นนไปเอ”
อานนท์ส่ายหน้ารัวเร็ว น้ำาร่วเป็นสาย “ไม่มี ผมะมีใรนอาุไ้ยัไัน ผมรัุนเียวนะริส รัมาลอ”
“แ่เาบอว่าเป็นแฟนุ เาบอว่าเมื่อืนยันอนอุอยู่ทั้ืน”
“ใรบอัน เมื่อืนผมนอนนเียวนะ”
“ไอ้หมอนั่นมันบอผมแบบนี้” พูบายหนุ่มร่าสูให่หน้าาเหมือนนายแบบที่ถูเรียว่าริส็ี้มาทาแสนยานุภาพ
‘ไอ้หมอนั่น’ ลืนน้ำลายลออย่ายาเย็น เริ่มเาสถานาร์รหน้าออแล้ว เายมือึ้นทั้สอ้าึ้นในท่ายอมแพ้ แล้วถามอย่าใเย็น พยายามวบุมสถานาร์รหน้าอย่าเ็มที่
“เี๋ยว่อนนะ แฟนอุืออาร์เหรอ”
“ใ่ เาือแฟนผม ถ้าุอยาะไ้เาไป เรา้อสู้ันอย่าลูผู้าย บอเลยนะอาร์ ถ้าุยัรัผมอยู่ ผมะไม่ยอมถอยให้ผู้ายหน้าหล่ออย่าไอ้หอนี่แน่”
แม้ประโยสุท้ายริสะหันไปพูับอานนท์แ่ทำเอาแสนยานุภาพสะุ้โหย ะพริบาปริบๆ ูเอาเถอะ แ่แวบเียว า ‘ไอ้หมอนั่น’ อนนี้ลายเป็น ‘ไอ้หอ’ เสียแล้ว
“ผมไม่สู้ับุหรอ ผมอยอมแพ้”
“เห็นไหมอาร์ ไม่มีใรรัุเท่าผมหรอ” พูบริส็ุเ่าลรหน้าอานนท์ แล้วล้วแหวนออมาาระเป๋า “อาร์...แ่านับผมนะ”
เมื่อเห็นแหวน อานนท์็ร้อไห้โฮ “แหวนนีุ่ื้อให้ผมเหรอ”
“ใ่ ผมื้อใหุ้ ำลัวาแผนะเอร์ไพร์สเพื่ออุแ่านอยู่ แู่่ๆ ุ็มาหลบหน้าผม ไม่ยอมมาเอัน ผมร้อนใมาเลย้นหาำแหน่อุามือถือ แล้วถึไ้มาที่นี่”
“ผมนึว่าุื้อแหวนให้นอื่น และำลัะบอเลิับผม”
“ไม่มีทา ผมรัุนเียวอาร์ แ่านับผมนะ” ริสถาม้ำ้วยน้ำเสียหนัแน่นริั
“ล แ่...ผมะแ่านับุ” อานนท์อบ้วยรอยยิ้มทั้ที่น้ำานอหน้า
ริสสวมแหวนให้อานนท์านั้น็ลุึ้นยืนอแฟนหนุ่มที่เพิ่ลายเป็นู่หมั้นหมาๆ ไว้แน่น ่อนะที่หันมาหาแสนยานุภาพที่ยัยืนอึ้อยู่ แล้วเอ่ยเยาะเย้ย
“เาละแ่านับผมแล้ว ุ้อไปาีวิอาร์เี๋ยวนี้”
แสนยานุภาพยิ้มแห้่อนะอธิบาย “โอเ ผมะไปเอ แ่่อนไปผมออธิบายอะไรหน่อยนะ ือ...แฟนผมที่ผมพูถึไม่ใ่อาร์หรอ แฟนผมือผู้หินนี้่าหา เธอื่อเพียออ เป็นเพื่อนออาร์”
ริสหน้าเหลอหลา “อ้าว...ลุเป็นแฟนผิเหรอ”
“ใ่ ผมเป็นแฟนผิ”
“ไม่ใ่แฟนอาร์”
“ไม่ใ่แน่นอน” ายหนุ่มส่ายหน้ารัวเร็ว “เราสอนน่าะเ้าใผิัน”
เมื่อทุนเ้าใันแล้ว เพียออ็ไปแสวามยินีับเพื่อนสนิทและแฟนหนุ่ม ่อนที่แสนยานุภาพะวนริสิน้าวเ้า้วยัน เพราะเาื้อโ๊และปาท่อโ๋มามาพอสำหรับทุน ทั้สี่นึนั่ินโ๊พร้อมัน นสายๆ อานนท์และริสึอัวลับ
เมื่ออยู่ันสอนับเพียออแล้วนั่นละ เาึเอ่ยถาม
“ลว่าอาร์เป็นเพื่อนสาวอุหรือ”
“ใ่” เพียออพยัหน้ารับ
“แล้วทำไมุไม่บอผมามรล่ะ ปล่อยให้ผมเ้าใผินหึหน้ามือยู่ไ้ นี่ำไ้ว่าัวเอเล่นให่มาเมื่อวัน่อน”
หิสาวเินมาอเอวเาไว้ “ถึันะสนิทับอาร์มานาไหน ัน็ไม่มีสิทธิ์เปิเผยวามลับอเาให้ใรฟัโยที่เาไม่อนุา แม้นนนั้นะเป็นุ็าม เพราะันเารพในวามเป็นส่วนัวออาร์ ุไม่โรธันใ่ไหม”
“ไม่โรธหรอ ุทำถูแล้ว” ายหนุ่มบอ่อนะุ๊บเบาๆ ที่หน้าผานวลอแฟนสาว
“ลับมาสู่บรรยาาศสบสุอเราสอนแล้วสินะ”
“ใ่ ริๆ แล้ววันนี้ผมมีอะไรที่ะทำสอนับุเยอะแยะเลยละ”
เพียออหรี่าลอย่ามาหมาย “ันาหวัไ้ไหม”
“ไ้สิ” ายหนุ่มยิ้มเ้าเล่ห์ “ไหนๆ วันนี้เราสอน็อยู่ว่าๆ เรามา่วยันทำวามสะอาห้อรั้ให่เลยีไหม เอาให้เนี้ยบทุอทุมุม”
“ว่าแล้ว...” หิสาวหัวเราะ
*****************
โหลอีบุ๊ ที่ลิ้์้านล่านะะ
ความคิดเห็น