คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ความเปลี่ยนแปลง
ตุบ ตุบ ตุบ ฮัก!! “หึไม่แน่จริงนิหว่า 15 รุม 1 ทำได้แค่นี้เองเหรอ กะอีแค่ คิ้วข้างซ้ายแตก แขนเคล็ด ข้อเท้าแพลงเอง แค่นี้มันยิบๆคันๆเหมือนยุงกัดเอง 555” เสียงของชายร่างสูงโปร่งฟังดูคล้ายเสียงเด็กที่ชนะกับการเล่นเกม พูดแน็บแนมคนทั้ง 15 ที่นอนเกลือนอยู่ต่อหน้าเขา
“เอาละตามสัญญานะ” เสียงของชายคนเดิมยังแฝงไปด้วยความขี้เล่น ค่อยๆเดินเข้าไปหาคนที่ 1 ที่นอนอยู่หน้าสุด พร้อมทั้งในมือยังถือกรรไกรไปด้วย
ฉับ! ฉับ! ฉับ! ฉับ!
“5 5 5 5 สะใจโว้ยดูผมมันแต่ละคนสิ” เสียงเจ้าของร่างสูงโปร่งหัวเราะและพูดด้วยความสะใจ เขาได้กร่อนผมของเหยื่ยผู้เคราะห์ร้ายไปแล้ว 14 คน เหลืออีก 1
“อะไรวะไอ้นี่มันโกร๋นนี่หว่าแล้วจะทำไงดีละเนี้ย” เขาพึมพำพร้อมกับทำหน้าครุนคิด ใบหน้าที่ได้รูป รับกับดวงดาสีดำขลับคู่คมพร้อมทั้งผมที่ยุ่งๆสีดำของเขานั้นก็ทำให้เข้ากันไปอีกแบบ
“เฮ้ นานะ ยืมลิปสติกที่มันติดนานๆหน่อยดิ” ชายหนุ่มผมดำวัย 17ปี หันไปหาหญิงสาวดียืนดูอยู่ห่างๆพร้อมกับพูดเสียงที่เป็นกันเอง
“ไม่มี” หญิงสาวตอบกลับมาอย่างเรียบๆ สีหน้าและแววตาของเธอไม่แสดงความรู้สึกใดๆ
“เออลืมไปเธอไม่แต่งหน้านิหว่า ผู้หญิงภาษาไรวะไม่รักสวยรักงามซะบ้าง” ชายหนุ่มบ่นเขาทำหน้าเซ็งๆแล้วหันกลับไปหาคู่กรณีต่อ
“ฮี้ๆ งั้นเอางี้ ละกัน” เขาหัวเราะอย่างสะใจกับความคิดที่บรรเจิดของเขา
ฉับ！ฉับ! ฉับ! ฉับ!
“เอาละเสร็จละทีนี้จะได้พร้อมบวชเลยไง โกรนหัวแล้วก็ โกรนคิ้ว(ตัด) ให้ด้วยเลย” พูดเสร็จเขาก็ลุกขึ้นแล้วเดินมาทางหญิงสาวที่คุยด้วยเมื่อกี้
“ปะ กลับ บ้านกันได้ละ” ชายหนุ่มผมดำพูดแล้วก็คว้ากระเป๋าที่เขาฝากไว้กับหญิงสาวก่อนเข้าไปลุยกับ 15 ศพ ณ ปัจจุบันนี้
“เฮ้อ~ เมื่อไหร่นายจะเลิกมีเรื่องกับคนอื่นเขาซักทีนะ จูอิจิ”
หญิงสาวนาม นานะ ถอนหายใจหน้าของเธอแสดงให้เห็นถึงความเบื่อหนาสุดๆเพราะ เรื่องนี้เกิดแทบทุกวัน เพียงแต่วันนี้มีพนันกันด้วย
“แล้วมันเพราะใครละ ยัยด้านชา” จูอิจิพูดอย่างไม่สนใจว่าคำด่านั้นจะกระทบต่อจิตใจของหญิงสาวข้างๆเลย เพราะเธอไม่เลยใส่ใจกับคำด่าของเขาแม้สักคำเดียว
สวัสดีครับทุกคนผม โคมิยามะ จูอิจิ อายุ 17 ปี เรียนอยู่ที่โรงเรียน
คิโซคุ โน ชิคาคุ โรงเรียนเดียวกับยัยมินามิ นานะ เธอเป็นเพื่อนสนิทตั้งแต่สมัยเด็กๆเพราะบ้านเราอยู่ฝั่งตรงกันข้าม
“ถึงแล้ว ไปละนะ”หญิงสาวพูดแล้วเดินเข้าบ้านไป ไม่มีแม้กระทั่งโบกมือ หรือ คำพูดอย่างเพื่อนๆ อย่าง บายจ้า！ แต่มันเป็นอย่างนี้ทุกวันจนจูอิจิชินชาแล้ว จูอิจิกำลังจะก้าวเข้าบ้านตัวเองแต่ก็มีเสียง
เพล้ง！ เสียงแก้วแตก
“เฮ้ นานะเป็นอะไรรึเปล่า” เขาพูดด้วยความเป็นห่วงเพราะเธอคนนี้รอบคอบเสมอไม่มีทางซุมซ่ามทำแก้วแตกแน่ จูอิจิวิ่งเข้าไปในบ้านนานะเธอยังไม่ได้ล๊อคประตูหน้าบ้าน
“นานะเป็นอะไร....” ยังไม่ทันที่เขาจะพูดประโยคนั้นจบภาพที่เขาเห็นข้างหน้าทำให้เขาอ้าปากค้าง กลัว！ ความมืดปกคลุมมีสัญลักษณ์แปลกๆคล้ายๆรูปดาวอยู่รอบตัวของนานะ ที่สลบอยู่แล้วตัวเธอก็ค่อยๆจมลงไปในวงสัญลักษณ์นั้น เห็นแค่นั้นเขาก็รีบพุ่งตัวเข้าไปหมายที่จะดึงเธออกมา แต่กลับเลวร้ายกว่านั้น เขาขยับไม่ได้แล้วก็โดนดูดลงไปด้วย
“ไม่น้าาาาาาาา” เสียงของชายหนุ่มร้องออกมาดังลั่นด้วยความกลัวภาพที่เห็นกำลังมืดลง มืดลงเรื่อยๆ สติของเขาค่อยๆเลือนหายไป
…………………………………….
จากใจนักเขียน ☻：พึ่งจะเคยเขียนแนวนี้เป็นครั้งแรกนะเนี้ย เขียนไปเขียนมาพึ่งนึกขึ้นได้ไอ้ตอนที่โดนดูดแล้วกระโจนเข้าไปช่วย แถมมีสัญลักษณ์ อีกนี่เหมือน สึบาสะสงครามเทพข้ามมิติเลยอะ แต่สัญลักษณ์นี่ไม่เหมือนอะนะแถมโดนดูดเข้าไปทั้งคู่
จะเป็นไงต่อก็ฝากติดตามด้วยนะทุกคนนนนน เม้นให้ด้วยจะกรุณาอย่างสูงจะได้แก้ถูกว่าคนปรับตรงไหนบ้าง
ขอบคุณล่วงหน้านะจ๊ะ！
ความคิดเห็น