คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : บทที่6 - เหงา
เหนื่อยมว๊ากกกกก TT3TT
+++++
บทที่6
เหงา
“โอยขาฉันนTT^TT”ฮยอนซึงที่เผลอหลับไปร้องขึ้นเบาๆก่อนจะพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นจากเตียงที่นี้มืดไป และไม่ต้องเดาก็รู้ว่าคงจะเป็นเกสต์เฮาส์ “เยส!ฉันรอดตายแล้ว!!!! >[]</”
“อืม...หนวกหู”เสียงงึมงำดังขึ้นข้างๆตัวร่างบาง
“ฮ..เฮ้ยใครอ้ะ?=[]=”
“จุนฮยอง...”
“อ...อ....ออ เฮ้ย!!!!นายจะนอนกับฉันไม่ได้น้ะ!”ร่างบางร้องลั่น แต่ไม่เป็นผลจุนฮยองที่ตอนนี้ปิดหูปิดตาหลับสนิทไม่สนใจอะไรแล้วทั้งสิ้น
แสงของดวงจันทร์ที่ส่องเข้ามาในห้อง สะท้อนเข้ากับใบหน้าจุนฮยองช้าๆ ร่างบางอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองใบหน้านั่นอย่างชื่นชม “หมอนี่...เป็นคนดูดีแบบนี้ตลอดเหรอไง?” ฮยอนซึงบ่นพึมพำเบาๆก่อนจะทิ้งตัวลงบนเตียงอีกครั้ง
“จะเห็นแก่ที่นายหอบฉันมาถึงนี่ก็แล้วกัน”ฮยอนซึงบ่นพึมพำก่อนจะหลับตาลงช้าๆ....
++Hyunseung++
“เฮ้ย!!!เหยดดด!!!!!!”เสียงร้องอันสุดแสนจะแสบรูหูคันไปถึงม้ามดังขึ้นในเกสต์เฮาส์ของฉัน และอดไม่ได้ที่จะต้องลืมตามาแหกปากด่าไอตัวกากส์ที่มายืนตะโกนโหวกเหวกหน้าห้องฉัน แต่พอลืมตาเท่านั้แหละ
“อ๊าก!!!!!!!!!!!!!!!!!!จุนฮยองไอคน วิตถาร!!”ฉันแหกปากลั่นเมื่อพบว่าจุนฮยองจากนอนใส่เสื้อครบถ้วนทุกชิ้นอยู่ดีๆเหลือแต่ท่อนบ่นเปลือยเปล่าแถมยังกอดผมจนแน่นอีก “อืม...อะไรว้ะ”จุนฮยองที่ตื่นจากเสียงแหกปากของฉัน บ่นงึมงำก่อนจะลุกขึ้นนั่งบนเตียงช้าๆ
“ทำไมนายถึงเหลือกางเกงตัวเดี๊ยวว!!!!!!!”
“ก็มันร้อน = =”
“แล้วนายกอดฉันทำไม”
“ฉันติดหมอนข้าง ตัวนาย นิ่มๆดีเลยยืมกอดหน่อย”บัตเจตโต้ว!!! O[]O
“กรี๊ดดตาบ้า!”
“พวกนายไม่ต้องมาจีบกันตอนนี้เลย ฉันที่เปิดประตูมาตกใจแทบแย่ นึกว่ามีการช่วงชิงประตูหลังกันซะแล้ว! นึกว่าจะมีข่าวเด็ดๆไปบอกเพื่อนๆ”ดงอุนที่เหมืนนจะหายจากโรคช็อคทาสแล้วเอ่ยขึ้นยิ้มๆ ไอนี่นิหล่อจริงๆเลย=,.=
“หุบปากไปเลย!”ฉันตะโกนด่าดงอุน
“อย่ามัวแต่เล่นกันเลยไปอาบน้ำ เตรียมตัวทำกิจกรรมกัน”ดูจุนที่เดินแทรกดงอุนเข้ามาเอ่ยขึ้น ก่อนจะมองมาที่ฉันและจุนฮยองด้วยสายตาตำหนิ “ออได้! :)”ฉันเอ่ยกับดูจุนก่อนจะเตรียมของไปอาบน้ำ
“แล้วทำไมฉันต้องเชื่อแก?”จุนฮยองเถียงดูจุนก่อนจะทิ้งตัวลงบนเตียงต่อ
“เลิกทำตัวเป็นเด็กหวงของเล่นได้แล้ว”
“แกนั่นแหละที่ชอบทำอะไรไม่เข้าท่า”
“จุนฮยอง...”
“ทำไม?!”จุนฮยองลุกขึ้นมาประชันหน้ากับดุจุน นี่พวกนายทะเลาะอะไรกันมาตอนไหนเนี่ย TT[]TT อย่าทะเลาะได้มั้ย ฉันไม่อยากถูกดึงเข้าไปร่วมวงด้วย
“ฮยอนซึง”นั่นไง.... - -
“หา?”
“ไม่ต้องอาบน้ำ ไม่ต้องไปไหนอยู่กับฉันที่นี่แหละ”
“นี่คือกิจกรรมที่ทุกคนต้องทำ.. ไปอาบน้ำเถอะฮยอนซึง”ดูจุนเอ่ยกับฉันด้วยใบหน้าอ่อนโยนแต่น้ำเสียงก็เต็มไปด้วยอำนาจ “อ...งั้นฉันไปอาบน้ำก่อนนะ” ฉันเอ่ยแทรกทันทีก็จะรีบวิ่งตรงดิ่งไปยังห้องอาบน้ำรวม นี่มันซากอ้อยอะไรกันเนี่ย เหมือนยืนอยู่ในสมรภูมิรบเลย TT^TT
“โถ่เว่ย!!”ฉันได้ยินเสียงจุนฮยองสบถตามหลังออกมานี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย ช่างเหอะแปรงฟันก่อนดีกว่า...
“หวัดดี J”อื๋อ...คนนี้ใช่โยซอบอะไรนั่นหรือเปล่า เห็นอยู่กับดูจุนตลอดเลย เป็นแฟนกันหรือเปล่า หว่า? “อ่อ..อัดดี(อ่อ หวัดดี)”ผมพูดทั้งๆที่แปรงยังคาปากอยู่
“เธอเป็นแฟนจุนฮยองเหรอ?”
“อ้าเอ๋อ?!!อ่าวเอย อำไออ่ะ?(บ้าเหรอ!!ป่าวเลยทำไมอ่ะ) = =”
“อ๋อ เปล่าหรอก ขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ^^”
“อื้ม..”ดูไม่น่าคบเลยเว่ยเฮ้ย ถึงจะน่าตาน่ารักก็เถอะ ยังไงฉันก็สวยกว่าอยู่แล้ว :P
ฉัวะ ฉัวะ ฉัวะ
“เอ่อ จุนฮยองอา..”ฉันเดินเข้าไปทักจุนฮยองช้าๆ ก็ดูพี่แก่ขุดดินดิ่ นี่ถ้าไปขุดโดนไส้เดือนคงขาดเป็นสองท่อนอะ พี่แกขุดด้วยแรงควายที่โดนบังคับด้วยพลังอำนาจมืดที่ขับออกจากไต และม้าม ชัดๆ!! หมอนี่โกรธฉันแน่ๆเลย U.U
“....”
“จุนฮยองเหนื่อยมั้ยเอาน้ำหรือเปล่า?”
“ดงอุน...ไปเอาโค้กมาให้หน่อยดิ่”
“ง่า...จุนฮยองอา นายโกรธฉันเหรอ?”
พลั่วะ พลัว่ะ ฉัวๆ เฉาะ
“เอ่อะ...-____-;”
“......”หยิบต้นไม้มาวาง
“นี่จุนฮยอง ฉันขอโทษ”ได้ผลหมอนั่นหยุดกึกก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองฉัน “ J “ ยิ้มให้ด้วยความไม่เต็มใจก่อนจะก้มลงไปกลบหน้าดินอีกครั้ง น..น่ากลัวอ้ะ! งอนอย่างกับผู้หญิง
“ย๊า!นี่นายงอนอย่างกับผู้หญิงเลยนะ”
“ไม่ได้งอน...”เค้าพูดกับฉันแล้ว!! “ในที่สุดนายก็พูดกับฉัน อิอิ”
“ไม่ได้เต็มใจนักหรอก”
“นี่..นายโกรธฉันเธอ ฉันจะยอมทำทุกอย่างเลยยยยย”อ้อน น นอ้อน น น อ้อนน จนลืมคิดไป ว่าอย่าพูดว่าจะทำทุกอย่างเพราะมันอาจจบชีวิตแม่นางจางได้!!! T[]T
“ทุกอย่าง?....ก็ดี....จูบฉันสิ่ J”
“จ๊อช!O[]O”
“ฉันไม่ชอบคนที่ไม่รักษาสัจจะ”
“นายมัน...”
“......”โอ้ย!!ยิ่งเขาจ้องกับนั้นมันยิ่งกดดันไอห้อย ไอบ้า ฉันเกลียดนาย เอาว้ะ กลั้นใจ..! ฉันคว้าต้นคอของหมอนั่นลงมาก่อนจะยื่นหน้าไปจูบอย่างเร็ว แต่ขณะที่กำลังจะถอนริมฝีปากออกมือของเขากับกดที่ต้นคอฉันแน่นกว่าเดิม ก่อนจะเป็นหมอนั่นที่ลุกล้ำริมฝีปากฉันอย่างร้อนแรง มันทำให้ฉันแทบจะล้มทั้งยืนเลยก็ว่าได้
“ทีนี้จะหายโกรธได้ยัง(=/////////= )”ฉันเอ่ยก่อนจะเบือนหน้าไปอีกทางเมื่อเห็นรอยยิ้มที่แสดงถึงความพอใจ และ สุขใจอย่างมากของตาบ้านั่น “อืม....หายแล้ว ฝากเธอขุดต่อด้วยนะ” เย้ย!!!! =[]=
“ย๊า!!ย๊า!!!”ผมร้องลั่นก่อนที่หมอนั่นจะหันหลังกลับเดินไปช้าๆ
“ฉันไม่หน้าง้อนายเลย....TT”
ณ กลางดึก
“นี่จุนฮยองฉันเปลี่ยนไปนอนอีกห้องนึงนะมันยังว่างอยู่อะ...”ฉันพูดไปก็เก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าไปปล่อยให้ตาห้อยนั่นยืนบื้อมองฉันแบบไม่เข้าใจภาษา
หมับ
“เธอจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้นอะ เธอต้องนอนกับฉันยัยคนใช้ - -“
“แน้ มีอะไรก็ค่อยเรียกใช้เส่!!!”ไอคนไร้เหตุผล!! = =
“ไม่ได้อยากจะใช้นี่!!!”เอ้ะ อะไรของหมอนี่ว้ะห้ะ!! “นายเหงารึไงห๊ะ อย่างี่เง่า!!?”ฉันตะคอกไปด้วยความรำคานไม่ได้ตั้งใจหรอกนะแต่หมอนั่นสะดุดกึกไปเลยหรือว่าจะจริง...?
“ตกลงนอนนี่ก็ได้”
“ไม่ต้องอะ ฉันมันงี่เง่าไปไหนก็ไปเถอะ”อุ๊ย งอนอะ พักนี้ขี้งอนจังแหะ.... :P
“ก็อยากนอนแล้ว แบร่ๆ ไม่รู้ ไม่ฟังงงง!! >O<”ผมปิดหูก่อนจะกระโดดลงที่นอนทันที
“นี่..”
“ฝันดี๊ ฝันดีน้ายังจุนฮยอง ง ง ง ง งงงงง”ฉันหลับตาปี๋ก่อนจะตะโกนบอก คนบื้อขี้เหงาที่ยืนเอ๋ออยู่ปลายเตียง
“......เหอะ..”ฉันได้ยินเสียงจุนฮยองหัวเราะ ก่อนจะทิ้งตัวลงบนเตียง ฉันรู้สึกถึงลมหายใจแผ่วเบาอยู่ข้างๆหูของฉัน.....”ฝันดีน้ะ...ฮยอนซึง”
“..........!!!!”หมอนั้นก็รู้ว่าฉันแกล้งหลับอยู่ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะทำไมต้องแกล้งมากระซิบกันแบบนี้
“ขนาดหลับแล้วเธอยังหน้าแดงเป็นลูกตำลึงเลยแหะ...”
“หุบปากหน่า!-////0////-“
ความคิดเห็น