คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : CHAPTER4 - SHOCK!
++++++++++++++++++++++
“จุนฮยอง....นายทำอะไรซอบน้อยของฉันห๊ะ”ดูจุนโยนไมค์ทิ้งแล้วหันขวับแทบจะเข้าไปบีบคอผู้ชายปากห้อยๆข้างๆตน
“ฉันว่าคงเป็นเพราะนายร้องเพลงเพี้ยนๆแถมก่อนหน้านั้นก็ยังร้องเพลงแล้วก็เต้นท่าอะไรแบบนั้น...”จุนฮยองตอบกลับหน้าตาย “เพราะเป็นฉันเองก็คงทนไม่ไหว - -+”
“เฮ้ย นี่แกหลอกด่ากันรึเปล่าเนี่ย!!! =[]=!!!”ดูจุนถกแขนเสื้อก่อนจะตรงเข้าไปกระชากคอเสื้อจุนฮยอง
“รับความจริงไม่ได้ไง? =___=”
“หนอยแก...”ดูจุนสบถออกมาเบาๆพร้อมทั้งกระชากคอเสื้อจุนฮยองไป แต่เหมือนจะเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นเมื่อดูจุน...เหยียบไมค์ตัวเองที่โยนทิ้งไป....ร่างกายของเขาเซจนผลักจุนฮยองกระเด็นไปยังกำแพงก่อนที่จะพาร่างที่ไร้การทรงตัวของตนเองตามไปด้วย แต่เพราะการทรงตัวไม่ได้ด้วยรึเปล่า..จึงทำให้ริมฝีปากของทั้งสองคนกระทบกัน...
จุ๊บ
“O O”
“O o”จุนฮยองที่ตกใจก็ผลักร่างของดูจุนออกไปก่อนจะใช้แขนเสื้อเช็ดปากตัวเองเป็นร้อยๆรอบ “ย่าห์!! นายเล่นตลกอะไรของนายห๊ะดุจุน? เฮ้ดูจุน!!”จุนฮยองหันไปมองดูจุนที่ยืนเอ๋ออยู่ตรงหน้าเขาก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาช้าๆแล้วพูดว่า..
“ข...ขออีกรอบเด่ะ”
“เฮ้ย!!!!!!”
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“โยซอบอา...เมื่อวานนายไปไหนมา จู่ๆก็วิ่งออกไปฉันตกใจหมดเลย นายร้องไห้ด้วยนี่นา”ดูจุนถามผมที่กำลังนั่งกินข้าวอยู่ในโรงอาหาร
“ก็ฉันปวดขี้อ้ะ - - “
“หะ??”
“เออ ปวดขี้ทำไม? ปวดมากก เลยร้องไห้”ผมก้ตอบส่งไปงั้นละถึงจะส่วนจริงอยู่บ้างที่ตอนนั้นผมปวดขี้อ้ะ แต่ไอความสับสนมันมีมากกว่าก็แค่นั้นละ T3T
“ปวดขี้?? ทำไมถึงมาปวดเอาตอนนั้นล้ะ? ...ช่างเหอะ นี่วันนี้ว่างมั้ย?”
“ว่าง ทำไมอ่ะ?”อย่ามาชวนไปคาราโอเกะอีกละ กลัวแล้วนะ - -+
“ตอนเย็นไปเดินเล่นกันJ”เดินเล่น??....ก..ก็คงไม่เสียหายละมั้ง -////-
“อ..อื้อ”
ตอนนี้ผมก้นั่งเรียนอยู่ในห้องแบบมึนอึนๆ ทำไมถึงอยากเร่งเวลาให้เลิกเรียนไวๆจัง...แถมวันนี้ ยงจุนฮยอง ไอห้อยของผม(?)ก็ไม่มาโรงเรียน จะเกิดอะไรขึ้นกับจุนฮยองหรือเปล่าน้ะ? แล้วผมจะมาเป็นห่วงเรื่องสองคนนั้นทำไมเนี่ย!!!
“ยาง โยซอบให้คำตอบฉันหน่อยได้มั้ยว่าเธอจะนั่งส่ายหัวไปมาทำไม?”เฮือก!!! ผมแค่คิดว่าจะสะบัดหัวไล่ความคิดนั้นออกไป แต่ทำไมดันเผลอไปสะบัดจริงๆละ?...
“ป..ปล่าวครับ แค่รู้สึกเหมือนมีอะไรเกาะหัวก็เลยสะบัดดู...”
“เหรอ?...”อาจารย์มองมาที่ผมก่อนจะหันหลังกลับไปยังกระดานต่อท่ามกลางเสียงหัวเราะเบาๆของคนในห้อง ไม่ตลกน้ะถ้าพวกนายทั้งหมดมาเป็นฉันน้ะ !!!!! T^T
“โยซอบบบบ เราจะไปกันหรือยัง?”ดูจุนเดินมาหาผมที่ห้องก่อนจะส่งยิ้มให้สาวๆคนอื่นเบาๆ เหอะ ขี้หลีชะมัด!!!
ผมเลยตัดสินใจสะพายกระเป๋าเดินออกจากห้องทันที โดยมีดุจุนวิ่งตามมาติดๆ “หึงเหรอ?? J” อรี๊!!
“ฉันกลัวเสียเวลาต่างหาก”ผมเดินกระทืบเท้าปึงปังออกไปจนถึงหน้าโรงเรียนแต่ว่านะ...”แล้วนายจะพาฉันไปไหนเนี่ย?? เดินตามตูดฉันเนี่ย?”ผมหันไปนอยด์ใส่ดูจุน...
“ฉันเจอที่เจ๋งๆอยู่...........”
“ว้าวว ดูจุนอา... นายไปรู้จักที่พวกนี้จากไหนเนี่ย??”ผมเดินไปทั่วสวนดอกไม้ นี่มันยิ่งกว่าเมืองในความฝันอีกน้ะ แค่นั่งรถไฟฟ้าออกไม่ไกลเท่าไหร่ก็เจอกับวิวสวยๆแบบนี้แล้ว “ชอบมั้ยล้ะ?”
“ชอบสินายก็ถามแปลกๆ”ผมเอนตัวลงบนหญ้าสีเขียวที่ถูกปลกคลุมไปด้วยดอกไม้กลิ่นหอมนานาพันธุ์ ด้วยความรู้สึกผ่อนคลาย ก่อนที่ดุจุนจะทิ้งตัวนั่งลงข้างๆผมก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ
“มันเงียบสงบดีเน้อะ?”ดูจุนหันมาถามผม ผมหันไปพยักหน้าให้ดูจุนเบาๆ ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างลืมตัว เวลานี้ผมรู้สึกว่าดูจุนดูหล่อมาก....ใบหน้าของเขา รอยยิ้มของเขา น้ำเสียงของเขามันอบอุ่นเหลือเกิน.... ผมเห็นดูจุนค่อยๆโน้มตัวลงมาหาผมช้าๆ อาทำไมถึงรู้สึกไม่อยากหนีเลยล่ะ... ก่อนที่จะคิดอะไรไปมากกว่านี้ ริมฝีปากของดุจุนก็ประกบลงบนริมฝีปากของผมเบาๆ...สัมผัสนี่มันช่างอ่อนหวานกว่าทุกความรู้สึกที่ผ่านมา ถึงจะเคยคบกันแต่นี้ก็เป็นจูบแรกของผมกับเค้า...มันช่างดีจริงๆที่ได้มีวันนี้
ตอนนี้ผมกลับดุจุนกลับมาที่ใจกลางกรุงโซลแล้ววะฮะฮะฮ่า เราก้มาหาอะไรกินกันตามประสานักเรียน แล้วก้ต่อด้วยเกมส์ วันนี้เป็นวันที่สนุกที่สุดเลย ตอนที่คบกันดูจุนไม่เคยทำเรื่องแบบนี้กับผมมาก่อนเลยจริงๆ อา ผมควรจะดีใจมั้ยน้ะ? ^^* แต่ผมก็ดีใจไปแล้วนี่นา “จริงสิทำไมวันนี้ฉันไม่เห็นไอจุนฮยองมันเลยอะ?”ดูจุนหันมาถามผมที่กำลังนั่งกินไอติมอยู่ อะไรกันเป็นห่วงกันรึไง เชอะ!=3=
“อย่าว่าแต่นายเลยฉันก็ไม่เห็น!!!=_=*”ผมนั่งกินไอติมต่อก่อนจะสังหรณ์ใจแปลกๆ “นั่นสิเนอะ...ว่าแต่ทำไมหมอนั่นไม่ยอมมา?”ผมเปรยขึ้นเบาๆ “ก็ช่างหมอนั้นมันไปสิเราจะได้อยู่ด้วยกันสองคนไง:0”จ...จะยอมให้วันนึงก็แล้วกัน!!!
“อือ... -///////////////////////-.”
“นี่โยซอบ...จำไว้ด้วยนะว่าววันนี้เราจูบกัน”ดูจุนกระซิบข้างหูผมเบาๆ
“อ..อิคนลามก@@#%^@”ผมพูดไม่เป็นภาษาก่อนจะยัดกรวยไอติมเข้าปากดูจุนไป
“นี่ไปถ่ายรูปที่ตู้นั้นกันเถอะ!!!!!”ดุจุนบอกก่อนจะลากผมเข้าไปโดยที่ไม่ทันตั้งตัวนายจะอะเลิรท์ไปมั้ย?เฮ้ยๆๆ
“นายจะบ้าเรอะ!” แชะ!!!
“หยุดทำมือลุ่มล่ามน้ะ!!-////-“ แชะ!!!
“อ๋ากก” จุ๊บ!!
“(>////3/////O)/” แชะ!!! ผมสุดท้ายรูปที่บอกมาแต่ละรูปก้มีแต่ผมทำหน้าเหรอหราทั้งนั้นเลย ดูจุนบ้า โดยเฉพาะรูปสุดท้ายนายมันบ้าๆๆๆ!!! T///////////////T
“เอ๊ะ เค้ามุงอะไรกันน้ะมีสินค้าลดราคาเหรอ???”ผมหยุดสนใจรูปถ่ายก่อนจะหันไปมองคนที่กำลังมุงอยู่แถวริมถนน มันมีอุบัติเหตุ สินค้าลดราคา หรือใครต่อยกัน อะไรอย่างงั้นเหรอ อยากไปดูบ้างจังเลยอ้ะ =..=; ... “ช่างเถอะหน่า โยซอบอ่า....เราไปดูหนังกันเถอะน้ะ ^^”ดูจุนเอ่ยกันจะจับมือผมเบาๆ
“อ...อื้ม .//////.”นานแล้วสินะ.....ที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันแบบนี้....มัน..อบอุ่นจังเลย
วันต่อมา
“อะไรกันวันนี้ไอห้อยก็ยังไม่มางั้นเหรอ???”ผมนั่งลงบนโต๊ะก่อนจะบ่นเบาๆ ก่อนจะยินเสียงซุบซิบนินทาของสาวๆ “นี่..ฉันได้ข่าวมาว่าจุนฮยองโดนรถชนเมื่อคืนละ แถวๆร้านไอติมCCCอ่ะ?”
ห๊ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!?
-------------
เก็ทช็อคกันส๊ะ
ความคิดเห็น