The Secret Dragon [JUNSEUNG]

ลำดับตอนที่ #13 : บทที่11 - Time to start my game

 มาแบ้วจ้า!!! XD
คนสวยของเรากลายเป็นคนละคนไปเลยอะ! โว้วววว

Time to start my game

“เฮ้ย...นั่นมันฮยอนซึงไม่ใช่เหรอว้ะ?”

“ไม่ได้เจอตั้งนานดูดีขึ้นแหะ”

“รู้งี้หน้าจะจีบไปตั้งนานแล้ว...แต่มันเลิกกับจุนฮยองแล้วไม่ใช่เหรอว้ะ?”

“โยซอบไง ที่แกเคยจีบอะไปแย่งจุนฮยองมาจากฮยอนซึงเว่ย”ชิ...พูดอะไรกันระคายหูจริงๆคิดว่าฉันอ่อนแอจนโดนแย่งเหรอ ไม่เข้าหูเข้าตาเอาสะเลย  ฉันเดินตรงไปยังชายหนุ่มสองคนแห่งคลาสSที่กำลังนั่งนินทาฉันอยู่ที่หน้าตึก ได้ผลทั้งสองคนปิดปากเงียบทันที “นายคิดว่าฉันเป็นใครกัน^^”

“คือพวกผมไม่ได้ตั้งใจครับ...”

“เหรอ? ....ฮิฮิฮิ”

“เธอ...อย่าหัวเราะแบบนั้นสิ่”

“ทำไมเหรอ?...^^”ฉันเอ่ยก่อนจะสิ่งยิ้มให้ทั้งสองคนก่อนจะเดินออกมา ไม่อยากเสียเวลากับพวกปลายแถวหรอก... เป้าหมายของฉัน อยู่ตรงนั้นต่างหาก...S8 

“ฮยอนซึงอาเธอเอาจริงเหรอเนี่ย?”ดูจุนเอ่ยขึ้นขณะที่เห็นฉันยืนอยู่หน้าห้อง S8 เขาตัดสินใจเปิดประตูห้องออกช้าๆ นัยน์ตาอบอุ่นของเขาสั่นวูบเหมือนคนจะร้องไห้ทันทีเมื่อเห็นภาพในห้อง อะไรกันน้ะ?

“ดูจุน!?”

“.....”

“ถอยไป!”ฉันผลักดุจุนออกจากประตูห้องทันทีก่อนจะเดินเข้าไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น  .... “…!!!!!”ภาพที่เห็นคือจุนฮยองกับโยซอบกำลังยืนจูบกันอยู่ท่ามกลางเสียงเชียร์ของคนทั้งห้อง

“นายทำได้จริงๆด้วยเหรอว้ะเนี่ย!!? โหอะไรว้ะ”ชายคนหนึ่งเอ่ยขึ้นก่อนจะส่งเงิน ให้จุนฮยองช้าๆ “นี่มันอะไรกัน...?”ฉันเอ่ยขึ้นเบาๆ “น่าจะพนันนะที่ห้องพวกฉันชอบเล่นบ่อย..”

“แล้วทำไมต้องจูบ?”

“พนันกันเรื่องจูบละมั้ง....จุนฮยองมันขึ้นชื่อเรื่องจูบเก่งพวกนั้นคงพนันมั้ง.....”ดูจุนเอ่ยก่อนจะมองภาพตรงหน้าด้วยแววตาชอกช้ำ  ฉันเห็นใจและอยากปลอบใจเค้านะ แต่ในใจของฉันตอนนี้มันครุกครุ่นไปหมดแล้วละ

“ฮยอนซึง!!”ดูจุนตะโกนลั่นเมื่อฉันก้าวเท้าฉับๆเข้าไปกลางวง ท่ามกลางสายตาของคนรอบห้อง

“ฮยอนซึง....”จุนฮยองเอ่ยขึ้นเบาๆด้วยใบหน้าตกใจเล็กน้อยที่เห็นฉันมายืนยิ้มอยู่ตรงหน้า “ว่าไง ยงจุนฮยองJ ปอดนายยังทำงานได้ดีเหมือนเดิมนี่....”ฉันเอ่ยก่อนจะเดินไปรอบๆตัวของ จุนฮยองและโยซอบ ก่อนจะดันร่างโยซอบออกไปจนกระเด็น “นี่เธอ...!”

“ทำไมเหรอ?  ฉันชอบเห็นอะไรที่มันเพอร์เฟกต์ เข้าคู่กันนะ แล้วบังเอิญเธอสองคนมันไม่ใช่ J”ฉันเอ่ยกับโยซอบก่อนจะจับใบหน้าของจุนฮยองให้หันมามองฉัน  “มันต้องฉันกับนายสิ่ ถึงจะเหมาะสม.... J”

“เธอ....”

“จุนฮยองเกมส์ของพวกเรามันสนุกมาก...จนฉันอยากจะเล่นมันอีกรอบเลยละ..”

“You’re only my slave not player….”จุนฮยองเอ่ย...นายก็ยังเป็นคนที่เห็นแก่ตัวอยู่วันยังค่ำ เหอะ... ฉันคิดดีแล้วเหรอที่เผลอมีใจให้กับเขา “มาพนันกันมั้ย...”ฉันเอ่ยขึ้น

“ก็เอาสิ่....มาพนันกัน”

“ฉันจะทำให้นายบอกว่ารักฉันให้ได้...ภายใน2เดือน”

“ข้อแลกเปลี่ยนละ?”

“ถ้าฉันทำได้..นายต้องตกเป็นของของฉันตลออดชีวิต ถึงแม้ว่าฉันจะมีใครใหม่ก็ตาม J…..”

“แล้วถ้าเธอทำไม่ได้ละ?”

“ฉันก็ยอมตกเป็นทาสนายตลอดชีวิตโดยไม่มีข้อแม้ยังไงละ J”

“หน้าสนใจดีนี่......”จุนฮยองเอ่ยก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ “And you will fall for me my little dragon J”ฉันเอ่ยขึ้นแล้วหันหลังเดินออกจากห้องไป โดยที่ไม่ลืมที่จะขยิบตาให้ดูจุนข้างนึง ฉันสังเกตเห็นสีหน้าดูจุนที่เริ่มมีแผนร้ายของตนแล้วก่อนจะยิ้มกลับมาให้ฉัน

“เอาจริงเหรอเนี่ย!!!!”โซฮยอนเอ่ยตาโต แน่นอนคนอย่างฉันไม่มีพูดโป้ปดย่ะ!! ระดับนี้แล้ว อะไรที่อยากได้ฉันก็ต้องได้ และ ฉันไม่ใช่นางเอก!! “แน่นอน ฉันไม่ใช่นางเอก ทำไมฉันต้องเสียสละ.....ฮิฮิ”

“เธอเจ๋งมากอ้ะ!!!”โซฮยอนปรบมือชอบใจและเชียร์อัพฉันเต็มที่ แน่นอนฉันเริ่มฮึดและมีกำลังใจแล้วแหละ ไม่ว่ายังไงฉันจะต้องทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะได้ ยง จุนฮยอง มา!!! J

ณ ผับแห่งหนึ่ง

“ว่าไงดูจุน ฉันว่าแล้วต้องมาเจอนายJ”ฉันเอ่ยขึ้นก่อนจะนั่งลงข้างๆดูจุน โดยหยิบวอดก้าที่ผสมกับน้ำส้มขึ้นดื่ม “เมื่อก่อนเธอกินแต่น้ำส้มเดี๋ยวนี้กินวอดก้าแล้วเนอะ....แถมยังเล่นFlaming shotได้ด้วยเปลี่ยนไปเยอะเลยนะ...”ดูจุนเอ่ยขึ้นก่อนจะ ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม “ก็คน คนนั้นแหละสอนฉันทั้งนั้น....”

“สอนไม่ให้เธอดื่มเตกีล่าเพียวๆด้วยใชมั้ย?”

“นาย..!!! L”

“ฮ่าๆๆๆๆๆ”ดูจุนนายขุดเรื่องน่าอายของฉันขึ้นมาทำไมเนี่ย =__= สมัยนั่นฉันยังสวย ใส ไร้ สติอยู่ยะ อ๊าย นี่มันนน่าอายจริงๆ!! =/////= “เฮ้ย ฮยอนซึง!!”ดูจุนร้องลั่นก่อนจะสะกิดให้ฉันหันไปมอง คนบนโซฟาที่อยู่ไม่ไกลนัก “ยง จุนฮยอง?”หมอนี่ไม่ได้มากับโยซอบซะด้วยสิ่

“ชิ ว่าแล้วหมอนี่ต้องคบโยซอบเล่นๆแน่ๆ”ดูจุสบถออกมาเบาๆ ก่อนจะพยักเพยิดหน้าใช้ฉันไปจัดการ “ย๊า ไม่พอใจแล้วรีบสั่งฉันเลยน้ะ”ฉันบ่นแกมตลกก่อนจะเดินตรงเข้าไปหา จุนฮยอง

“อันยอง ที่รัก J”ฉันเอ่ยก่อนจะมองผู้หญิงทั้งสองที่นั่งขนาบข้างจุนฮยอง “อา...ไม่มีที่ว่างเลย ตรงนี้ว่างมั้ยน้ะ?”ฉันเอ่ยขึ้นก่อนจะชี้ไปที่ตักจุนฮยองและนั่งลงบนตักเขาทันทีโดยที่ไม่ฟังคำตอบ

“กรี๊ดดด จุนฮยองคะนังนี่เป็นใคร!!”หญิงสาวชุดแดงที่นั่งเอาหน้าอกไถแขนไอห้อยที่นั่งเอ๋อเอ่ยขึ้นก่อนจะกรีดร้องลั่น “อา หนวกหูจัง จุนฮยองคะคุณมีฉันแล้วทำไมคุณทำแบบนี้หละ? ฉันน้อยใจนะคะ”ฉันเอ่ยขึ้นก่อนจะซบลงที่บ่ากว้างของจุนฮยอง น่าแปลกนะที่ใจฉันกลับเต้นเสียเอง.....

หมับ!!

“....!!!”ตกใจหมดเลยที่อยู่ดีหมอนั่นก็โอบเอวฉันเอาไว้ให้เข้าหาตัวเขาแน่นขึ้นใบหน้าของเขาตอนนี้เจ้าเล่ห์มากจริงๆ...จนใจของฉันมันเต้นผิดจังหวะไปหมด”ก็คนนี้เขาชอบผมถึงขนาดนี้ ที่ตรงนี้ก็ต้องพิเศษสำหรับเขาหน่อยแหละครับสาวๆ”จุนฮยองเอ่ยขึ้นก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วยกแก้ววิสกี้ขึ้นดื่ม

“อา...ฉันยังไม่ได้บอกว่าชอบนายเลยน้ะ”

“ยังไงเนี่ยหล่อนถ้าไม่ได้ชอบก้ลงไปสิย่ะ!! L”หญิงสาวชุดน้ำเงินเอ่ยขึ้นอย่างจีบปากจีบคอ

“ฉันแค่อยากได้จุนฮยองเองฉันผิดเหรอ...?OOPS!!! J”ฉันเอ่ยขึ้นโดยตั้งใจจะยั่วโมโหหญิสาวทั้งสองก่อนจะปิดปากตัวเองด้วยใบหน้าที่ร้ายที่สุด เท่าที่อารมณ์จะพาไป “นั่งนี่!!!”

“อ้ะ จุนฮยองคะ...เค้าจะตบฉันแหละ”ฉันหันไปมองจุนฮยองก่อนจะทำหน้าตาอ้อนเหมือนลูกแมว ดวงตาของฉันไม่สามารถมองผ่านกรอบเลนส์แว่นสีดำสนิทของเขาได้แต่ฉันก้มั่นใจไม่น้อยว่าหมอนั่นต้องหวั่นไหวบ้างละ ทำไมนะเหรอ? เหตุผลง่ายๆ เพราะฉันคือจาง ฮยอนซึงไงละ ฮิฮิ

“ฉันกลับละ....”จุนฮยองเอ่ยขึ้นก่อนจะปล่อยฉันออกจากอ้อมกอดของเขา “ว้า กลับเเล้วเหรอคะ น่าเสียดายจังL กลับบ้านดีๆนะคะ แล้วคืนนี้ฉันจะโทรไปหา ชวนเล่นอะไรสนุกๆกันไง J”ฉันเอ่ยก่อนจะลุกขึ้นยืน

“เธอ!!!!”ฉันสังเกตสีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเป็นสีแดงช้าๆ ไม่รู้ว่าเพราะฤทธิ์แอลกอฮอลล์หรือเพราะเขินกัน แน่ แต่ฉันทำได้แค่โบกมือบ๊ายบายหมอนั่น แล้วหันหลังเดินกลับไปที่โต๊ะของตัวเอง

“ฉันไม่ได้อวยเธอนะแต่ไม่เคยเห็นหมอนั่นเอ๋อขนาดนี้มาก่อนหวะ!”ดุจุนเอ่ยก่อนจะแท็กมือกับฉัน ฮิฮิ ฉันเชื่อว่านายไม่ได้อวยฉันหรอก :P

“ฉันเชื่อยะ! :P”

“นี่หล่อน!!”เสียงใสๆสองเสียงดังขึ้นพร้อมกัน ทำเอาฉันต้องหันหลังกลับไปมอง อ๋อ....แม่สาวสองคนที่ไปอ๋อยจุนฮยองมานี่เอง “โว้ ดูใกล้ๆก็บึ้มไม่เบานะเนี่ย”ดุจุนพึมพำเบาๆใกล้ๆหูฉันทำเอาฉันหลุดขำออกมาแปปนึง แหงละยัยสองคนนั้นไม่ได้ยินนะสิ่ “ขำอะไรยะหล่อน!!!”ยัยสาวชุดแดงตะคอก

“เธอนะแย่งเหยื่อรายใหญ่ไปจากเรา ว่าจะไปสนุกกันสักหน่อย เธอนะทำลายทุกอย่าง เธอนะมันน่านัก!!”ยัยชุดน้ำเงินเอ่ยขึ้น น่าอะไร? น่ารักเหรอจ๊ะ? “อยากจะตบฉันใช่มั้ยละ?”

“ก็แหงสิ่ยะ!!!”ยัยชุดแดงง้างมือขึ้นสูง และเป็นจังหวะที่ฉันเหยีดยิ้มกว้าง ก่อนจะกำเเก้วน้ำส้มในมือจนมั่นใจว่าเเน่น

หมับ!! ซ่า!!

ในขณะที่มือของยัยนั่นง้างสูงแล้วหวดกับลมเตรียมปะทะกับหน้าฉันมือหน้าของดูจุนก็รับไว้อย่างทันท่วงทีและฉันเองที่ถือแก้ววอดก้าอยู่ก้สาดใส่หน้าเธอเข้าเต็มๆเหมือนกัน “ฉันไม่ได้มาคนเดียวนี่นา”ฉันลอยหน้าลอยตาเอ่ยก่อนจะหันไปมองทางดูจุน “อย่าทำอะไรเจ้าหญิงของผมสิ่...”ดูจุนเอ่ยก่อนจะมองที่ยัยสองสาวด้วยนัยน์ตาที่พร้อมจะต่อยให้หงายได้ทันที

“ตายจริงพูดอะไรหน้าอายจัง....”ฉันจีบปากจีบคอ ก่อนที่จะมองยัยสองคนนั้นพากันเดินหนีออกไปจากร้าน

“เห็นมั้ย? ฉันว่าเเล้วนายต้องทำแบบนี้”

“เธอนี่มันร้ายจริงๆ น้ำแก้วนั้นเหนือความคาดหมายฉันจริงๆนะเนี่ย”

“ฉันไม่ใช่แบบตอนนั้นแล้วนะยะ ก็เหมือนซื้อของก็ต้องมีแถมกันบ้าง J”

“ครับ ครับ ฮ่าๆๆ  ว่าแต่เธอไม่กลับไปรักษาหนังหน้าเธอเหรอ?”

“ตายแล้ว!!นี่กี่โมงแล้ว!!!? O3O!”

“เที่ยงคืนแล้วครับ เจ้าหญิง”

“อย่ามาพูดเล่นนน วันนี้ฉันต้องดูละครแล้วก็พอกโยเกิรต์นะยะไปส่งฉันเลย!!!”ฉันเอ่ยขึ้นอย่างร้อนรนท่ามกลางเสียงหัวเราะอันแสนสะใจของดูจุน ฉันขอแช่งให้นายอดได้โยซอบ!!! TOT