คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : บทที่10 - ตัดขาด
ในเมื่อปั่นเสร็จไม่ต้องรอ ลงเลยละกันเนอะ มันยังไม่ท่วมอัพไว้เผื่อน้ำมา อัพไม่ทัน
ตอนนี้เริ่มเเล้วนะ เกมส์รักกกก ก๊ากกกกกกกกก ตอนหน้านี่รับรอง เเรงส์กว่านี้อีกกก >:)
เมื่อเจ้าตัวร้ายเงียบ มาเจอกับร้ายยเปิดเผยยย มันส์เเน่! อิอิ
+++++++++++++++++++
บทที่10
ตัดขาด
“จุนฮยอง....จุน....”ฉันที่ตั้งใจตื่นมาปลุกตาห้อยหลังจากที่เผลหลับคาโซฟาไปเมื่อคืนมันปวดคอมากอ่ะ - - เอาเหอะบ่นไปก็เท่านั้น ที่ตกใจคือจุนฮยองไม่ได้นอนจมเตียง เขาตื่นแล้ว? คุณพระ...!? “อยู่ไหนของเขากันน้ะ?”
“ฮัลโหลอืม...คิดถึงเหมือนกัน..”อ..อ้ะ..หมอนั่นออกจากห้องน้ำทั้งที่ใส่แค่กางเกงตัวเดียวอีกแล้ว เพิ่งอาบน้ำเสร็จอีกแล้วถึงจะเริ่มชินแต่ก็อดใจเต้นไม่ได้ “อืม ก็บอกว่าคิดถึงไง..แค่นี้น้ะ” ค...คิดถึง? ใครกันนะ?
“เธอเข้ามาทำอะไร...?”หลังจากที่หมอนั่นวางโทรศัพท์ก็เอ่ยขึ้นกับฉันด้วยใบหน้าเซ็ง ย้ำ..เซ็ง มาก เขาเป็นอะไรของเค้ากัน “ทำไมต้องทำหน้าเซ็งขนาดนั้นด้วย? - - แค่จะมาปลุก”
“ฉันโตแล้ว และใครขอให้เธอถือวิสาสะเข้ามาในห้องฉัน”
“นาย!!!เป็นบ้าอะไรของนายเนี่ย?”
“เป็นอะไรเหรอ? ฉันก็ปกติดีนี่ มีแต่เธอเข้ามาเกาะแกะฉันจนเกินไป”
“จุนฮยอง! นายมัน...”
“ฉันทำไมเหรอ?...อ้อ..เอาไอนี่คืนไปด้วย”จุนฮยองเอ่ยก่อนจะโยนมือถือสีฟ้าคุ้นตามาให้ฉัน หมอนั่นคืนมือถือฉัน? ฉันควรจะดีใจน้ะแต่ทำไมถึงโหวงในใจแบบนี้นะ “นาย?..”
“สัญญาทาสนั่นก็ยกเลิก เชิญกลับไปในที่ที่เธอมา....”
“.....”
“กลับคลาสของเธอซะ เพราะฉันกลับไปคบกับโยซอบแล้ว”
!!!........
“พอใจเธอหรือยัง ต้องการแบบนั้นไม่ใช่เหรอกับเธอก็แค่เกมส์สนุกๆนั่นแหละ แล้วมันก็สนุกดีนะ ทีนี้ก็เชิญ ต่างคนต่างไป...”
เจ็บ...มันเคว้งไปหมดเลย.....นึกอะไรไม่ออกจริงๆ...
“......ก็ดี ต่างคนต่างไป J”
“........”
“ขอบใจสำหรับที่ผ่านมา”....ฉันเอ่ยก่อนจะเดินออกมาน้อกห้องช้าๆ ก่อนจะเดินเข้ามาเก็บของให้ห้องตัวเอง “ขอบใจสำหรับที่ผ่านมาที่ฉันบังเอิญคิดว่ามันมีค่าจริง แต่ไม่....สำหรับนาย”ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่รู้สึกเจ็บปวดจนน้ำตาต้องไหลถึงขนาดนี้ ทุกอย่างคือเกมส์เหรอ? เกมส์?
1 เดือนต่อมา
“นี่ฮยอนซึงอาร่าเริงหน่อยสิ่”โซฮยอนเอ่ยก่อนจะยื่นถาดอาหารกลางวันมาให้ฉัน “ไม่อ่ะขอบใจ”ฉันเอ่ยก่อนจะนั่งกดมือถือเล่นเหมือนเดิม”นายรู้ไหมหน้านายซูบมากเลยนะ ไม่สวยเลยอ้ะ...TOT”
“จริงดิ่?”หยุดเล่นทันที คว้าข้าวเขาปาก “อย่างนั้นแหละ *w*!!”โซฮยอนเอ่ยก่อนจะตักข้าวเข้าปากเป็นเพื่อนฉัน
“เฮ้ย...นั่นมันจุนฮยองคลาส S นี่นา กรี๊ดดหล่อจัง!”
“ได้ข่าวว่ากลับไปคบกับแฟนเก่าแล้วนี้”
“ใครอ่ะ?”
“โยซอบไงยะ เขาบอกว่าฮยอนซึงเราอ่ะ ลงทุนยัดเงินอาจารย์เพื่อไปคลาสS ไปแย่งจุนฮยองมงาจากโยซอบเลยนะ”
“กรี๊ด ร้ายอ้ะ”มั่วข่าวมั่วๆ เขาเลิกกันก่อนฉันจะเข้าไปอีก...
“ฮยอนซึงฉันรู้ว่านายโมโหนะ ถ้ายังจะทำแบบนี้...ช้อนจะหักเอาน้ะ! TOT”โซฮยอนเอ่ยขึ้นก่อนจะมองมือของฉันทำกำช้อนแน่นจนงอ “....ออ ขอโทษอินไปหน่อย”
“เธอนี่มันโมโหร้ายขึ้นนะเนี่ย..”
“ยังไง?”
“เอาเป็นว่าจากที่โมโหร้ายอยู่แล้วมันร้ายขึ้นแล้วกัน”
“งั้นเหรอ?”ฉันเอ่ยก่อนจะทำท่าไม่สนใจอะไรจนกระทั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามฉันมีคนสองคน นั่งลงนั้นเอง จะใครละ ก็คู่รักสะท้านโรงเรียนไง หึหึ “ไง ไม่เจอกันนานเลยจะมาเยี่ยมนะ J”โยซอบเอ่ย
“อืม ไม่คิดไม่ถึงว่าคนบางคนจะมีหน้ามาเยี่ยมเหมือนกัน^O^”ฉันเสแสร้งเอ่ยอย่างร่าเริงก่อจะตักข้าวเขาปากแล้วหันไปหาโซฮยอน “โซฮยอนอาทำไมรู้สึกว่าอากาศแถวนี้ไม่ค่อยสดชื่นเลย จู่ๆก็เหมือนมีมลพิษละ อ๋า แย่จังL”
“กลับเหอะโยซอบเขาว่าเราเป็นมลพิษนะ”
“อ้าววววว จุนฮยองนายก็มาด้วยเหรอ? ตายแล้วฉันมองไม่เห็นนายเลยอ้ะ ฮิฮิ อุ้ย จะรีบไปไหนนายเป็นมลพิษเหรอ? ฉันบอกว่าเป็นนายเหรอ? ^0^”
“ฉันพูดจาดีดีกับเธอนะ ฮยอนซึงทำไมเธอต้องทำแบบนี้?!!!”โยซอบเอ่ยเสียงดัง เธอโมโหเหรอ? หึหึ ฉันชอบยั่วโมโหคนน้ะ เหมือนเธอจะยังไม่รู้ “หึหึ ไม่เหมือนเธอหรอก....พูดจาดี...แต่การกระทำมันต่ำช้า”ฉันเอ่ยก่อนจะลุกขึ้นเดินหนีทันที หึหึ รอบนี้ฉันชนะ! J
ณ ผับแห่งหนึ่ง
วันนี้เจอเรื่องแย่ๆมาก็ต้องมาระบายอารมณ์กันหน่อย หน้าเสียดายน้ะที่วันนี้โซฮยอนไม่ว่างเลยกร่อยไปหน่อยนิดนึงแหะ... L “ฮยอนซึง...”เสียงคุ้นหูของฉันดังขึ้นก่อนจะวางแก้ววิสกี้ของเขาลงบนโต๊ะและรีบปรี่เข้ามาหาฉัน “ยุน ดุจุน?”
“คิดถึงเธอชะมัดเลย นึกว่าจะไม่ได้เจอกันแล้ว จู่ๆก็ไปแบบกะทันหัน!”ดูจุนเอ่ยก่อนจะคว้าแก้วเหล้าขึ้นดื่ม
“คิดถึงฉันหรือคิดถึงโยซอบ หึหึ”ฉันเอ่ยขึ้น และใช่มันทำให้คนข้างๆ ถึงกับหยุดชะงักทันที มันแทงใจดำสิน้ะ “นายปล่อยโยซอบไปง่ายๆดีนะ”ฉันเอ่ยขึ้นก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม “ก็ไม่ต่างจากเธอนี่”
“ฮ่าๆๆปากคอนายเราะร้ายจริงๆ”
“อย่าลืมสิ่ฉันก็เด็กห้องSนะ”
“นั่นสิ่....”
“ฉันเคยบอกจุนฮยองด้วยน้ะ....ตอนนั้นฉันเห็นเขาเป็นห่วงเธอมากจนฉันสงสัยว่าเขาจริงจังนายเธอหรือเปล่าเลยแกล้งเขาไปนิดหน่อยด้วยละ”แกล้งเหรอ?
“แกล้ง? ฮะฮะ”
“มันทำให้เขาเกลียดขี้หน้าฉันไปเลย และ โยซอบเองก็เปลี่ยนไปเมื่อเห็นท่าทีของจุนฮยองที่มีกับเธอเหมือนเขากระวนกระวายมากเลยละ...จนฉันคิดว่าฉันควรจะรั้งไว้ดีไหม?”นัยน์ตาของดูจุนสั่นวูบเหมือนคนจะร้องไห้ ฉันจึงทำได้แค่บีบที่ไหล่เขาเบาๆ “ไม่เป็นอะไรหรอกหน่า J”ดุจุนเอ่ยขึ้น
“สนใจสักช็อตมั้ย?...”ฉันเอ่ยขึ้นก่อนจะเทวอดว้าลองแก้วช็อตเล็กๆ แล้วจุดไฟ “Flaming shotJ”ฉันเอ่ยขึ้นก่อนจะส่งแก้วเหล้าที่ถูกไฟแผดเผา “สวยดีเนอะ....”ดูจุนเอ่ยก่อนจะจ้องมองปากแก้วที่ถูกล้อมด้วยไฟ
“อืม...ใช่ สนุกกว่าเล่นดอกไม้ไฟอีก ฮะๆ”ฉันเอ่ยก่อนจะจุดอีกแก้วเล่น
“เวลาที่อยู่กับโยซอบฉันคงรู้สึกเหมือนกำลังถูกเผาเหมือนแก้วนี่มั้ง...”ดูจุนเอ่ยก่อนจะชี้ไปที่แก้วที่ถูกเอาไปทำ Flaming shot มันถูกมอดไม้ด้วยไฟอันร้อนแรง และ สวยงามจนหน้าหลงใหล “นายมันเพ้อเจ้อ “
“นี่ละอารมณ์ของผู้ชาย”
“ตาบ้า ฮ่าๆๆๆ”ฉันเอ่ยก่อนจะยกแก้วช็อตขึ้นดื่ม “เธอจะว่าฉันเลวมั้ย...ถ้าอยากได้โยซอบคืนมา มันเลวนะแต่ก็จะเป็นวิธีเดียวที่ฉันจะได้อะไรอย่างที่ใจต้องการ....”ดูจุนเอ่ยขึ้นหลังจากกระดกแก้วช็อตขึ้นดื่ม ทำเอาฉันถึงกับชะงักในใจฉันมันรู้สึกเห็นด้วยอย่างแรง ดีใจอยากตะโกนบอกไปว่าแย่งมาเลยสิ...ใช่แย่งมาเลยสิ่...ฉันมันร้ายอยู่แล้ว เกิดมามีเรื่องนึงยังไม่เคยทำก็คือแย่งแฟนคนอื่นนี่แหละ...ฮิฮิฮิ ”.....นายจะแย่งคืนมาเหรอ?”
“คงแบบนั้นแหละ...”
“ก็ดีนี่....ฉันเองก็จะแย่งจุนฮยองมาด้วย ในเมื่อเค้าคิดว่ามันเป็นเกมส์งั้นฉันก็จะรีสตารท์เกมส์นี้ใหม่ J”
“ฮยอนซึง...”
“ฉันจัดการเองนายนะรอดูอยู่เฉยๆเถอะ....”
“เธอมันร้ายจริงๆ... J”ดูจุนเอ่ยก่อนจะบีบจมูกคนตรงหน้าเล่นอย่างหมั่นไส้ โดยหารู้ไม่ว่ามีคนกำลังจับตามองทั้งคู่อยู่ “ฉันร้ายมานานแล้ว...ฮิฮิ J”
ฮยอนซึงและดูจุนหัวเราะให้กันช้าๆก่อนจะเอ่ยขึ้นมาพร้อมกัน....
“It’s time to start our love game! J”
ความคิดเห็น