[Yaoi HRKxGRM] ขอโทษครับนายหัวชมพูคือของผม!

ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 ป๊อกกี้เป็นต้นกำเนิดของความรัก!

1
ป๊อกกี้เป็นต้นกำเนิดของความรัก!
 

เช้าวันเสาร์ 6:30 น. 

 ผู้ชายผมสีชมพูอ่อนกำลังนั่งสัปหงกบนโต๊ะกินข้าวตรงหน้าเขามีจานไข่ดาวอยู่ใบหนึ่ง
และขนมปังปิ้งที่ดูน่ากิน แต่ตอนนี้เขาไม่สนเรื่องอาหารตอนนี้เขารู้สึกง่วงมาก
ผู้ชายผมสีน้ำตาลที่กำลังนั่งกินข้าวอยู่ก็เงยหน้าขึ้นมามองคนที่นั่งอยู่อีกฟากของโต๊ะ
และทำการทุบโต๊ะเสียงดังให้เขาส่าง ''เฮ้ย! มึงจะง่วงอะไรนักหนาวะ? ไอ้เบส''
ผู้ชายผมสีชมพูอ่อนสะดุ้งเฮือกและเงยหน้าขึ้นพร้อมมองเพื่อนของเขาอย่างหวาดๆ
เพราะสายตาของเพื่อนของเขาดุดันมากกว่าปกติ แต่ก็กลืนน้ำลายอึกนึงก่อนจะตอบกลับไป
''โถ่ ก็เมื่อวานเล่นเกมกับมึงตั้งตี4! จะไม่ให้กูง่วงได้ไงวะ? ไอ้เชรี่ยเอก!!''
ผู้ชายผมสีน้ำตาลอมยิ้มในใจเบาๆที่เขาด่า ไม่ใช่ว่าเขาชอบแต่เขาเห็นว่ามันน่ารักดี
''เออๆ กูขอโทษแต่มึงก็น่าจะหัดอดทนบ้างไว้ก็ดีนะเว้ย?''
''ช่างกูเหอะ จะกินข้าวล่ะ...-3-''
''ฮ่าๆๆๆ อย่าทำตัวน่ารักดิ๊! แหม่...เดี๋ยวสาววายจิ้น''
''จิ้นเหี้ยอะไรล่ะ ยังไม่ได้อัดคลิป! ถุ้ย''

เบสทำปากยื่นก่อนจะตักไข่ดาวกิน ปล่อยให้เพื่อนของเขาขำกลิ้งไปมา

พอทั้งสองกินข้าวกันเสร็จแล้วก็ตั้งใจว่าจะนั่งเล่นเกมกันหยุดอัดคลิปสักพักก่อนเพราะเคยอัด
ติดต่อกันนานแล้ว ก็คิดว่าจะพักกันบ้าง 

วันนี้กูได้อยู่กับไอ้เบสสองคนสักที...กูจะได้ทำแต้มเยอะๆ! 

''เฮ้ยเดี๋ยวกูมา ไปเอาขนมแปบนึง'' เบสค่อยๆลุกออกจากหน้าจอคอมพิวเตอร์
และเดินมุ่งไปยังตู้เย็น เพื่อไปเอาขนมมา ''เออๆ'' เอกตอบไปเพียงสั้นๆและเล่นเกมต่อ
ด้วยความสนุกสนาน ระหว่างที่เขาเล่นเกมอยู่นั้นก็มีเสียงตะโกนออกมาจากห้องครัว
''ไอ้เอก! มีป๊อกกี้รสสตอเบอร์รี่ว่ะ! จะกินมั้ย??'' 
''เออๆๆ เอามาๆ อยากกินอยู่พอดี!''
เบสเดินออกมาจากห้องครัวพร้อมกับกล่องป๊อกกี้ที่อยู่ในมือ และนั่งประจำที่เหมือนเดิม
''เอา..มึงเอาไป'' เบสชูป๊อกกี้แท่งหนึ่งให้เอก ''Thx~'' เอกรับป๊อกกี้ไว้และทำการคาบไว้
แต่เขาคิดอะไรเพลินๆก็นึกอะไรดีๆออก พร้อมกับอมยิ้มนิดๆก่อนจะหันไปหาเพื่อนตัวดีของเขา
เบสหันมาด้วยงุนงง ''มองกูทำไม?'' เอกก็คงยังมองต่อไปพร้อมอมยิ้มให้เพื่อนของเขา
''มึงมาใกล้ๆกูหน่อย'' เขาพูดในขณะแท่งป๊อกกี้ยังอยู่ในปาก ''เออๆก็ได้ๆ''
เบสขยับเข้าไปใกล้ๆเอก พอเข้ามาใกล้ๆแล้วเอกก็จับข้อมือเบสไว้พร้อมเอาหน้ายื่นเข้าไปใกล้ๆ
''เอ้า! มึงกินแท่งเดียวกับกูมา~'' เอกยิ้มจนแก้มปริ ส่วนเพื่อนของเขาก็หน้าแดงเป็นมะเขือเทศ
''ละ-เล่นอะไรของมึงเนี่ย! -///-*'' เบสสะอึกเล็กน้อยพยายามทำตัวไม่หวั่นไหว
แต่ใบหน้าของเขาเห็นได้ชัดว่ากำลังเขินอายอยู่นั่นเอง พอเอกเห็นแล้วก็อมยิ้มในใจ
''กิน...'' เอกยังยัดเหยียดต่อไป เบสจึงค่อยๆเอาหน้าเขาไปใกล้ๆเขาแล้วเริ่มกินป๊อกกี้แท่งเดียวกัน เอกก็เริ่มกิน จน...สุดท้ายเบสหยุดชะงักลงเพราะลมหายใจของเอกและเขาเริ่มประชิดกัน จมูกของเขาและเอกชนกันเบสจึงตัวสั่นเล็กน้อยเพราะเขาเขินอายมากๆ
เหงื่อของเขาเริ่มผุดพรายขึ้นมา จนสุดท้ายเอกเป็นฝ่ายกินหมดและประกบปากของเบสอย่าง
แนบชิด ลมหายใจของเบสร้อนผ่าว ริมฝีปากของเอกนั้นร้อนมากจนเขาแทบจะหลอมละลายลง

เอกถอนจูบไป เบสจึงก้มหน้าเล็กน้อย เอกเผยยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์พร้อมลูบหัวเพื่อนของเขา
''เฮ้ยๆ เป็นอะไรของมึง? ของขวัญไง ของขวัญ^ ^'' 
''ของขวัญเหี้ยอะไรของมึง? -/- กูตกใจเลยไอ้ห่าน!''
''อยากได้อีกม่ะ?''
''ไม่เอาแล้ว! ไอ้เชี่ย!!! >////<''
เบสตะโกนใส่หน้าเอกจนเอกสะดุ้งเล็กน้อยและหัวเราะออกมา ''ฮ่าๆๆ กูบอกอย่าทำตัวน่ารัก!''
''น่ารักพ่อง! -/-'' เบสเอาแขนป้องหน้าและหันหน้าไปหาจอคอมต่อ เพื่อปกปิดอารมณ์เอาไว้
ส่วนเอกก็ได้แต่แอบมองเบสด้วยความหมั่นไส้อยากแกล้งต่อ

น่ารักชิบ! กูชักอยากจะแกล้งมันอีกซะแหละ แต่ผมไม่ได้หื่นนะเว้ย!?

''เฮ้ย! เบสกูขอถามตรงๆนะเว้ย...มึงแอบชอบใครมั่งป่ะวะ?'' เอกเปลี่ยนเรื่องทันใด
เมื่อเห็นเพื่อนของเขาอารมณ์กลับมาเหมือนเดิม ''มะ-ไม่นี่? มึงถามไม? '///')''
เบสสะอึกเล็กน้อยพร้อมตั้งหน้าตั้งตาเล่นเกมต่อ ''เปล่าๆ กูแค่ถามเฉยๆ''
เอกอมยิ้มในใจอีกครั้งนึง

ถ้าไอ้เบสมันตอบติดๆขัดๆแบบนี้? มันต้องมีแน่ๆ อยากให้กูรู้นะใคร! เพราะเบสของผม!

เบสทำหน้าตกใจเล็กน้อยที่เห็นเพื่อนของเขาจ้องเขาอย่างกับจะกินเลือดเนื้อ

เฮ้ย? มันรู้หรือเปล่าว่ะ ว่ากูชอบมัน? -/-

เบสนึกในใจ ''โอ้ยย จ้องกูอยู่นั่นแหละ กูบอกไม่มีก็คือไม่มี! -/-'' เขาตะคอกใส่หน้าเอกอีกครั้ง
''เอ้า กูก็ไม่ได้ว่าอะไร! กูแค่มองมึงเฉยๆว่ามึงสวยหรือเปล่า''
''พ่องมึงอ่ะ! กูผู้ชาย! สาส....''
''แกล้งมึงหนุกดีว่ะ! งั้นเกมนี้ถ้ากูชนะมึงซื้อป๊อกกี้มาให้กูถ้ามึงชนะมึงให้กูทำอะไรก็ได้''
''เออๆ ก็ดีเหมือนกัน จะได้แกล้งมึงคืน- -+''
เบสกล่าวผมทำตาชิ้งๆใส่เอกและแผ่รังสีอาฆาต x10 ''อ่าๆ จะทำไรก็เรื่องของมึงครับ''
จากนั้นเอกก็หันหน้าเข้าจอคอมต่อและทำการกดเริ่มเกม 

-10 นาทีต่อมา-

''เย่! กูจะชนะครับ!! มาไอ้เอกกกก~~~~'' เบสหันหน้ามาหาเอกด้วยความดีใจ
และแผ่รังสี x10 ใส่เพื่อนตัวดี ''คร้าบๆ มาสั่งมาจะให้กูทำอะไร?'' เอกกอดอกนั่งรอคำสั่ง
''มึงเลิกแกล้งกู! และแดกป๊อกกี้10แท่งในวินาทีเดียว! กินไม่ทันแดกอีก!''
เบสตะคอกใส่เอกและสั่งพร้อมชี้หน้าเขาด้วยความโกรธที่สะสมมานาน
''= =; เออๆ'' เอกหยิบป๊อกกี้มา10แท่งและมองเบสที่กำลังจะทำการจับเวลา
''เริ่ม!'' เบสออกคำสั่งกระทันหัน จนเอกสะดุ้งและรีบยัดป๊อกกี้เข้าปาก
เวลา 19:10 น..

เอกก็ยังกินป๊อกกี้อยู่ ''เอ้าๆ ถ้าวันนี้กินไม่หมดไม่ต้องนอนนะครัช~'' เบสทำเสียงล้อเลียน
และทำการยกระดับตัวเองให้สูงกว่าเขาขึ้นมาอีกระดับ ''แค่กๆ โอ้ย กูจะตายแล้วเนี่ย!''
เอกกินป๊อกกี้จนลิ้นชาและคว้าน้ำขึ้นมาดื่ม ''ช่างแม่ม!'' จนในที่สุดเอกก็กินหมดภายใน10วิ
จนได้... ''เฮ้อ....กูเหนื่อย'' เอกนอนแผ่ลงบนเตียงนอนด้วยความเหนื่อยหน่าย
''ค่อกแค่ก! โอ้ย กูจะเป็นหวัดอะไรตอนนี้วะ? ยังไม่ได้ไปตากฝนสักกะนิด''
''ก็มึงแดกไอติมเยอะไปไง วันนึงตั้ง4แท่ง - -. แต่ก็สมแล้วล่ะ''
''ช่างหัวกูเหอะ แค่กๆ''
''เอาๆ ไอใหญ่เลยทีนี้ ไหนๆก็ดูอาการมึงหน่อยดิ๊''
เอกลุกขึ้นจากเตียงและเอามือไปแตะหน้าผากเพื่อนของเขา ''โถ่ ไอ้เบสตัวร้อนจี๋เลยว่ะ''
''อืม...'' เบสเริ่มออกอาการทรุดลงไปเรื่อยๆ ''เฮ้ย กินยาๆ'' เอกลุกไปหาตู้ยา
''เอ้า! ยาแก้ไอกินซะ แล้วก็น้ำ'' เอกหยิบยากับน้ำให้ ''แต้งเว้ย...'' เบสกินยาและตามด้วยน้ำไป และคลานขึ้นเตียงไปนอน เอกเห็นเพื่อนของเขานอนตัวขดก็ปรับแอร์ให้เย็นน้อยลง
และห่มผ้าให้เพื่อนตัวเอง ''นอนซะมึง จะได้หายไหวๆ'' เอกกระซิบข้างๆหูและลุกไปปิดไฟ

ขอบคุณนะไอ้เอก...

 

-------------------------------------------------