“ ยัยฮโย T^T ” หลังจากที่ลากออกมาจากจุกเกิดเหตุ (?) แทนทีอาการของเพื่อนเธอนั้นจะดีขึ้น กลับกลายเป็นว่าอาการหนักขึ้นกว่าเดิมเท่าตัว
“ ยัยเจส มันอาจจะไม่ใช่ อย่างที่แกเข้าใจก็ได้นะยัยเจส ”
“ ไม่จริง แม่ฉัน แม่ฉัน มีลูกใหม่ T^T ”
“ หมอนั่นอาจจะพูดเองเออเองก็ได้ ”
“ แต่ถ้ามันใช่อะ T^T ”
“ นี่แก แม่แกรักพ่อแกจะตาย จะไปนอกใจได้ไงเล่า ” ฮโยพยายามพูดชักแม่น้ำทั้ง 5 มาพูดเพื่อเจรจาให้เพื่อนของตนเปลี่ยนความคิด ซึ่งหวังว่ามันคงจะได้ผลอะนะ
“ ก็จริงอะนะ T^T ”
“ เพราะฉะนั้น เอาไปเช็ดน้ำตาซะ หมดสวยแล้วเพื่อนฉัน ” ฮโยพูดพร้อมกับยื่นผ้าเช็ดหน้าของตนให้กับเพื่อนสาวเพื่อซับคราบน้ำตา
“ ขอบใจ ” เจสสิก้าพูดพร้อมกับเอื้อมมือมาหยิบจากมือของฮโย ซึ่งมือทั้งสองโดนกัน ถึงแม้จะเป็นเวลาสั้นๆ แต่ฮโยก็สามารถจับความผิดปกติของเพื่อนสาวเธอได้
“ ทำไมมือแกร้อนๆอะ ยัยเจส ”
“ ไม่เป็นไรหรอก ”
“ ถ้าจำไม่ผิดเพิ่งหายไข้ไม่ใช่หรอ ”
“ ใช่ แต่ฉันไม่เป็นอะไรหรอกนะไม่ต้องเป็นห่วง ไปฉันพร้อมและ ฉันจะถามแม่ให้รู้เรื่อง ”
“ OK ” เมื่อสองสาวตกลงกันได้อย่างนั้นก็พากันเดินกลับมาหาสองหนุ่มทันที
“ ไอ้ลู่ ”
“….. ”
“ ไอ้ลู่ ”
“ อะไรวะ ขัดอารมณ์จริง ”
“ มึงว่าสองสาวนั่นแปลกๆปะวะ ”
“ แปลกตรงไหนวะ ”
“ กูว่าหน้าคุ้นนะ เหมือนพวก SM GIRL เลย ”
“ แล้วไงวะ ก็ดีแล้วไง พอเปิดเทอมตอนรวมโรงเรียนจะได้จีบง่ายๆ นางฟ้า ^^ ”
“ ไอ้ลู่ มึงนี่หยุดเลย ”
“ มึงนี่ขัดความสุขกูตลอดเลย ”
“ เอาน่า ว่าแต่คืนนี้มึงไปนอนไหนวะ ”
“ ยังไม่รู้เลยวะ เดี๋ยวต้องถามแม่ก่อน ”
“ มึงนี่ไปเรียกเขาเต็มปากเต็มคำนะเว้ย ระวังลูกเขามาได้ยิ่งเข้า เดี๋ยวเกิดเรื่อง ” #ไม่ทันแล้วหละเลย์ - -
“ ก็เขาให้กูเรียกนี่หว่า ก็กูน่ารักนิ ^^ พอก่อนเลยมึงสาวๆมาและ กูขอคนนั้น มึงห้ามยุ่ง ” ลู่หานพูดพร้อมกับชี้ไปที่หญิงสาวหนึ่งในนั้นทันที
“ เออๆ ไม่ใช่เสปคกูอยู่แล้ว ”
“ ดีมาก ” จากนั้นไม่นานทั้งสองสาวที่คุยกันเสร็จก็เดินกลับมาหาพวกเขาที่ยืนรออยู่
“ สิก้า เป็นอะไรหรือป่าวฮโย ” เลย์พูดถามไปด้วยความเป็นห่วง เนื่องจากเห็นเพื่อนสนิทของเธอเหมือนกับเพิ่งผ่านการร้องไห้มาอย่าหนัก
“ ไม่มีอะไรหรอกเลย์ งั้นเอาเป็นว่าพวกเราจะเข้าโรงเรียนนะ ”
“ อ้าว แล้วไหนเมื่อกี้บอกว่าจะไปหาพ่อแม่ของเจสสิก้าไง ”
“ ก็นะ พ่อกับแม่ยัยเจสอยู่ในโรงเรียนนะ ”
“ อ๋อ ตำแหน่งอะไรหรอ ” ลู่หานที่เงียบมานานหันไปถามเจสสิก้าอย่างกวนๆ
“ ไม่ต้องรู้……จะตายไหม ” เจสสิก้าตอบกลับมาด้วยหน้าตานิ่ง + อารมณ์ที่ไม่ดี จนทำให้เพื่อนของเธออย่างฮโยทนไม่ได้ต้อง
เพี๊ยะ
“ เจ็บนะยัยฮโย ฉันเศร้าอยู่นะแก T^T ” เจสสิก้าพูดพร้อมกับลูบเข้าที่ต้นแขนข้างขวาของเธอที่เพิ่งโดนเพื่อนตีไม่มาดๆ
“ โทษที เอาเป็นว่าเข้าโรงเรียนดีกว่านะ ”
“ เดี๋ยวก่อนฮโย ”
“ อะไรหรอเลย์ ”
“ พวกเธอเจ็บขาไม่ใช่หรอ ” เลย์พูดพร้อมกับชี้มาที่ขอทั้งสองสาวที่เดินขากะเผลก
“ จริงด้วย งั้นให้พวกเราปั่นจักรยานให้นั่งหละกันนะ ” ลู่หานที่ยืนอยู่ข้างกันพูดขึ้นพร้อมกับแทรกตัวมาระหว่างเจสสิก้ากับฮโย แต่ถือว่าโชคดีของฮโยยังมีอยู่ก็คือ…….เธอตั้งหลักได้ทัน ไม่ล้มลงไปอีกรอบ
“ เอ่อ….. ”
“ เป็นอันว่าตกลงนะ เธอไปกับฉัน ยืมจักรยานก่อนหละกันนะ ฮโย ” ลู่หานพูดพร้อมกับคว้าข้อมือของร่างบางแล้วลากให้ไปกับตนทันที
“ ปล่อย ฉันบอกให้ปล่อยไงเล่า ฉันไม่อยากไปกับนาย ไอ้บ้าปล่อย ยัยฮโยช่วยด้วย ” เจสสิก้าพูดพร้อมกับพยายามแกะมือของลู่หานให้หลุด แต่เหมือนจะไม่เป็นผล แถมยังขอร้องให้เพื่อนช่วยยังไม่เป็นผลอีกต่างหาก - -
“ โชคดีนะยัยเจส ”
“ ทำไมตัวร้อนๆอะ ” ลู่หานที่ลากเจสสิก้ามาที่จักรยานของฮโยต้องชะงักเมื่อมีความรู้สึกแล่นเข้ามา
“ เรื่องของฉันปล่อย ”เจสสิก้าพูดพร้อมกับสะบัดข้อมือเพื่อให้หลุดจากมือของลู่หานแต่กลับกลายเป็นว่าลู่หานกระชับมือให้แน่นขึ้น
“ ไม่ปล่อย ขึ้นมาซ้อนท้ายเร็วจะได้ไป ” ลู่หานที่ตอนนี้ขึ้นไปนั่งบนจักรยานแล้วหันมาบอกให้เจสสิก้าขึ้นมาแต่โดยดี แต่ดูเหมือนว่า……………
“…….”
“ จะขึ้นไม่ขึ้น ”
“ ไม่ขึ้น ”
“ ไม่งั้นผมไม่รับประกันความปลอดภัยนะครับ ^^ ”
“ ชีวิตฉันจะไม่ปลอดภัยก็เพราะมาเจอนายนะแหละ T^T ” สุดท้ายเจสสิก้าก็ต้องจำใจซ้อนท้ายจักรยานโดยมีลู่หานเป็นคนขับแล้วเข้าไปในโรงเรียนทันที
“ งั้นเราก็ไปกันบ้างเหอะนะ เดี๋ยวตามไม่ทัน ขึ้นมาเลย ” เลย์พูดพร้อมกับช่วยพยุงฮโยมาที่รถจักรยานของตน โดยที่ตัวเองขึ้นไปนั่งที่คนขับโดยอัตโนมัติ
“ อืม ” ฮโยพูดพร้อมกับค่อยขึ้นมานั่งที่ท้ายจักรยาน
“ ทำไมนั่งอย่างงั้นเล่า เดี๋ยวก็ตกจากจักรยานหรอก ”
“ แล้วให้นั่งแบบไหนอะ ปกติก็นั่งคร่อมแบบนี้ไม่ใช่หรอ ” ฮโยพูดพร้อมกับทำท่างง ?
“ ไอ้ใช่นะใช่ ”
“ งั้นฉันก็ถูกแล้ว ^^ ”
“ ^^ ”
“ ยิ้มอะไรของนายอะ ”
“ เปล่าไม่มีอะไรหรอก ”
“ แล้วเราจะไปได้ยังหละ เดี๋ยวก็ตามไม่ทันหรอก ”
“ ถ้าไปนะไปได้แต่มันยังไม่ปลอดภัย ”
“ ยังไง ”
“ ชั่งเถอะ ”
“ แล้วจะไปได้ยังเล่า ”
“ ครับๆ ไปแล้วครับ ระวังตัวด้วยละ ” ‘ ทำไมฉันรู้สึกคุ้นหน้านายจัง ชื่อก็คุ้นๆ เหมือนเคยเจอที่ไหนแต่ก็นึกไม่ออกซะที เฮ้อ - - ’
“ นี่นาย ปั่นจักรยานเป็นปะเนี๊ยะ ส่ายไปส่ายมายังกะงู ” เจสสิก้าพูดพร้อมกับตีที่หลังของลู่หานแบบเบา(?) ‘ แต่มันก็ทำให้ผมเจ็บนะ T^T ’ โดยที่ไม่มีท่าทีที่จะจับตัวเลยแม้แต่น้อย
“ ถ้ากลัวตกจับเอวผมก็ได้นะ เอวผมยังว่าง ^^ ”
“ ฝันไปเหอะย่ะ ฉันไม่มีจับแม้แต่ชายเสื้อนายก็ไม่มีทาง ”
“ แล้วผมจะคอยดูครับ ^^ ”
“ เหอะ ”
“ สิก ”
“ สิก ?? ”
“ ชื่อเธอไง ”
“ ใครใช้ให้เรียก ”
“ ชั่งเถอะ เอาเป็นว่าขอแวะคุยกับแม่ฉันก่อนหละกัน ” ‘ แม่นายก็แม่ฉันนะแหละ T^T ’
“ คือ…. ”
“ เป็นอันว่าตกลง ”
“ T^T ”
“ แม่แทฮีครับ ^^ ” ลู่หานพูดพร้อมกับขับจักรยานตรงเข้าไปหาผู้เป็นแม่(?)ทันที
“ อ้าวลู่หาน มากับใครนะลูก ” พอได้ยินเท่านี้แหละ สิ่งเดียวที่เกิดขึ้นกับเจสสิก้าตอนนี้ก็คือ น้ำตาไหล ไหลออกมาเองโดยอัตโนมัติ ‘ แม่หรอ T^T ใครก็ได้ บอกฉันทีนี่ฉันกำลังฝันไป ’
“ อ้าวเฮ้ยอะไรเนี๊ยะ อายหรอ ไหนว่าจะไม่มีวันจะจับแม้แต่ชายเสื้อไง ยัยบ๊อง ” ลู่หานที่รู้สึกว่าเสื้อบริเวณข้างหลังตึง ด้วยความสงสัยจึงหันมาดู เมื่อหันมาเห็นก็พบว่าเจสสิก้าใช้เสื้อของตนปิดหน้าปิดตาไปหมด
“ เขาเป็นอะไรหรือป่าวนะลูก ”
“ ไม่รู้เหมือนกันครับ เมื่อกี้ยังเถียงกันมาตลอดทาง พอเจอแม่เข้าก็กลายเป็นแบบนี้นะครับ นี่ปล่อยได้แล้วมั้ง จะเขินอายอะไรนักหนา ” ลู่หานพูดพร้อมกับพยายามเอาเสื้อของตนออกให้เห็นชัดๆแต่กลับโดนว่ากลับสะงั้น - -
“ อย่ายุ่งกับฉัน ”
“ แม่ว่าเสียงคุ้นนะ ไหนหนูน้าขอดูหน้าหน่อยสิ ” ผู้เป็นแม่พูดพร้อมกับพยามเอามือของหญิงสาวที่จับชายเสื้อของชายหนุ่มออก แต่ก็ไม่สามารถทำได้จนในที่สุดต้องใช้ลู่หานมาช่วยดึงอีกคนถึงได้เห็นหน้าชัดๆว่าเป็นใคร
“ OoO ”
“ T^T ”
“ แม่ครับ ตกใจอะไรหรอครับ ?? ”
ความคิดเห็น