คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : L.O.V.E GIRL { LAY X HYOYEON FT. LUHAN X JESSICA } : FINAL : 100%
난 하나면 돼 난 하나면 다 돼
ฉันต้องการแค่คนเดียว นั่นก็คือทั้งหมดที่ฉันต้องการ
너도 다 알지 뻔한걸
เธอก็รู้ใช่ไหม มันชัดเจนแล้ว
“ แล้วว่าไง ”
“ เรื่อง จีบผู้หญิงนะ ถ้านายไม่ได้ลงมือทำด้วยตัวมันเอง คอยใช้ให้คนอื่นช่วย ถ้าฉันเป็นผู้หญิงคนนั้น ฉันไม่มีวันรักนายหรอก ”
“ งั้นแสดงว่า ฉันต้องลงมือจีบเองใช่ไหม ”
“ เฮ้อ ~ ~ นายช่วยเข้าใจอะไรง่ายๆหน่อยได้ไหม - - ”
“ จะพยายาม ^^ แล้วนี่อยากรู้ไหมฉันชอบใคร ”
“ มันเป็นเรื่องของนาย ฉันจำเป็นต้องรู้………….ด้วยหรอ ”
“ รู้สิ เพื่อนกันนิ ”
“ ใช่ เพื่อนนี่ เน๊อะ ”
“ งั้นจะเล่าหละนะ ”
“ อืม ”
“ เธอเป็นผู้หญิง น่ารักตอนยิ้ม ปากแข็ง หัวดื้อ เอาแต่ใจ แถมยัง……. ” ยังไม่ทันที่ลูหานจะพูดจบก็ถูกเธอขัดขึ้นมาสะก่อน
“ เดี๋ยวๆ ”
“ อะไร ”
“ แน่ใจนะ ที่นายพุดมาเนี๊ยะ คือ....คนที่นายชอบนะ ”
“ ก็ใช่นะสิ ”
“ ฉันว่านายน่าจะเป็นคนที่เกียดมากกว่า มาซะเป็นชุดขนาดนี้ - - ”
“ ยังไม่จบ ถึงเธอจะเป็นแบบนั้นนะ แต่ผมก็ชอบ ยิ่งเธอทำแบบนั้น ผมยิ่งรักเธอมาก มากขึ้น ทุกวัน ”
“ พอ…..พอสักที รำคาญ แค่นี้ใช่ไหมจะได้ไป ” เจสสิก้าพูดพร้อมกับทำท่าจะเดินไป แต่มีหรอที่คนอย่างลู่หานจะปล่อยไปง่ายๆนะ
“ เฮ้ย อะไรหละ เมื่อกี้ยังคุยกันอยู่ดีดีเลย ฟังให้จบก่อนได้ไหม ” ลูหานพูดพร้อมกับคว้าเข้าที่ข้อมือของร่างบางทันที
“ เร็วๆหละ ”
“ OK สิกเธอว่าผู้หญิงคนนั้นเขาจะตกลงไหมถ้าขอ……….. ”
“ ? ”
“ เป็นแฟน ”
“ …………… ”
“ คิดว่าไง ”
“ ตกลงอยู่แล้ว นายไม่ต้องกลัวหรอก แค่นี้ใช่ไหม ฉันจะได้ไป ”
“ เดี๋ยว ”
“ อะไรอีกเล่า ”
“ เป็นแฟนกันนะ ”
“ OoO ”
“ ว่าไง ”
“ ปล่อย อย่ามายุ่งกับฉัน ” เจสสิก้าพูดพร้อมกับสะบัดข้อมือให้หลุดออกจากลู่หาน แต่พยามเท่าไหร่ก็ไม่ออกสักที
“ ทำไม เราเป็นแฟนกันไม่ได้หรอ ”
“ ไม่ได้ นายมีคนที่นายชอบอยู่แล้ว อย่ามายุ่งกับฉัน ”
“ ก็คนที่ฉันชอบก็คือเอนะแหละ ยัยบ๊อง ”
“ นายว่า………ไงนะ ”
“ ฉันชอบเธอไงหละ ชัดยัง ”
“ ไม่จริง ”
“ จริง ชอบเธอตั้งแต่วันแรก ”
“ แต่…………. ”
“ ไม่มีแต่ ว่าไงตกลงไหม ”
“……….. ”
“ ไหนว่า……ถ้าขอเป็นแฟนแล้วเขาจะตกลงไง ”
“ ……… ”
“ ผมไม่ดีตรงหรอทำไมหละ ทำ………….. ” ยังไม่ทันที่ลู่หานพูดจบ เจสสิก้าก็เอามือไปปิดปากสะก่อน
“ นี่ หยุดพูดสักทีได้ไหม รำคาญ ”
“ (-_-)(_ _)(-_-)(_ _) ”
“ นายเอาแต่ถามฉันไม่รอฟังคำตอบ ชาตินี้คงจะได้คำตอบหรอนะ ” ได้ยินเท่านี้แหละ ลู่หานรีบเอามือของเจสสิก้าออกแล้วถามสวนไปโดยเร็ว
“ แล้วสรุปว่าไงหละ ”
“ ใจร้อนจัง งั้น………….ไม่ตอบและ ”
“ ได้ไง ตอบเหอะนะ ”
“ ตกลง ”
“ จริง ”
“ เอ๋ หรือจะไม่ดีนะ ”
“ ไม่ทันแล้ว ตอบมาแล้ว ”
“ แต่ก็……….บอกเลิกทันนะ ”
“ ไม่มีทาง ไม่มีวันนั้นแน่นอน ”
“ ย่ะ ว่าแต่นายไปรู้จักลิซซี่กับนานะได้ไง ”
“ ทำไมหึงหรอ ”
“ ไม่ได้หึงสักหน่อย แค่อยากรู้ -3- ”
“ ก็แค่….เจอพร้อมกับไอ้เลย์ตอนอยู่หน้าโรงเรียนแค่นั้นเอง แล้วมันจริงหรือเปล่าที่ว่าเป็นเพื่อนเลิฟกันนะ ”
“ แล้วนายคิดว่าไง ”
“ ก็คิดว่าไม่ใช่ ดูยังไงก็ไม่ใช่ เหมือนศัตรูมากกว่า ”
“ โห เก่งนะเนี๊ยะ แสนรู้ มาขอมือหน่อย ” เจสสิก้าพูดพร้อมกับแกล้งแบมือขอมือจากแฟนหนุ่มเธอ ซึ่งมันได้ผลแฟนหนุ่มเธอยื่นมือมาให้อย่างว่าง่าย
“ อะ เฮ้ยไม่ใช่หมานะ ”
“ ดูไปดูมาก็เหมือนนะ ”
“ …….. ”
“ เฮ้ย งอนหรอ ”
“ …….. ”
“ อย่างอนเลยนะ ”
“ ……. ”
“ นะนะ ดีกันนะ ”
“ ……… ”
“ จะให้ทำยังไงถึงจะหายงอน ”
“ เรียกชื่อเขาสิ ”
“ ลู่หาน ”
“ ยังไม่พอ ”
“ แล้วจะให้เรียกยังไง ”
“ เสี่ยวลู่ เอาหวานๆนะ ”
“ เสี่ยวลู่ ~ อ่า ~ หายงอนเขานะ ^^ ”
“ ……….. ”
“ นะ เสี่ยวลู่ ~ อ่า ~ ”
“ OK ครับ หายแล้ว ”
“ น่าอายเป็นบ้าเลย -//////- ”
“ เดี๋ยวต่อไปก็ไม่ต้องอายแล้ว ”
“ ทำไม ”
“ ก็จะให้เรียกแบบนี้ทุกวันเลย ^^ ”
“ ไม่เอา ”
“ เหอะน่า น่ารกออก เสี่ยวลู่ กับสิก ”
“ น่ารักคนเดียวนะสิ -3- ”
“ เอาเป็นว่า หิวยัง ”
“ หิว มากด้วย ”
“ งั้นเดี๋ยวเสี่ยวลู่พาสิกไปกินข้าวนะ ”
“ เลี้ยงด้วยหละ ”
“ แน่นอนครับคุณแฟน ^^ ” ลู่หานพูดพร้อมกับจับมือแฟนสาวแล้วพากันไปทานอาหารกลางวันกันทันที
ตกตอนเย็น
“ ฮือ ฮือ ”
“ เสียงอะไรวะไอ้ลู่ ” เลย์ที่เดินกลับหอพร้อมกับลู่หานที่ต้องไปเอาของที่หอหันมาถามกันอย่างงงทันที
“ ไม่รู้เหมือนกันวะไอ้เลย์ ”
“ ฮือ ฮือ ” ทั้งสองยังคงเดินไปเรื่อยๆ จนในที่สุดก็พบว่าเป็นเสียงของ...................
“ นานะ ลิซซี่ ” ทั้งสองคนพูดขึ้นมาพร้อมกันทันที
“ เลย์ ลู่หาน ”
“ นานะเป็นอะไรไปหรอ ลิซซี่ ” เลย์พูดถามลิซซี่ขึ้นมาทันทีที่เห็น เอิ่ม ………….. สภาพของพวกเธอ ที่ตามเนื้อตัวมีรอยแดงเต็มไปหมด
“ คือ……….. ” ลิซซี่ทำท่าเหมือนจะพูดอะไรบางอย่างออกมาแต่ก็ต้องถูกเพื่อนสนิทของเธอห้ามเอาไว้ซะก่อน
“ ลิซซี่อย่า ”
“ เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ลิซซี่ ” ลู่หานที่เห็นสองคนอ้ำอึ้งไม่ยอมตอบอะไรก็ยิ่งสงสัยเข้าไปใหญ่
“ คือ……ตอนนี้พวกเรากำลังจะกลับนะ อยู่ๆดีดี เจสสิก้ากับฮโยเขาก็เขามาทำร้ายพวกเรานะ ดูหน้านานะสิ เป็นแรงแดงทั้ง 2 ข้างเลย แค่นั้นยังไม่พอนะ ยังขู่พวกเราอีกต่างหากว่า……. ” ลิซซี่พูดพร้อมกับพลิกหน้านานะไปมาทันที
“ ว่าอะไร ”
“ ว่าให้พวกเราเลิกยุ่งกับเลย์และก็ลู่หานนะ ไม่งั้นเจอดีกว่านี้แน่ ”
“ เรื่องจริงหรอ ?? ”
“ เห็นไหมลิซซี่ นานะบอกแล้วว่าอย่างพูด เพราะถึงพูดไปก็ไม่มีใครเชื่อ ฮือ ”
“ ไม่เป็นไรนะ นานะ ฉันจะอยู่ข้างแกเอง ”
“ ฮือ ฮือ ”
“ ไปแก ฉันจะพาแกกลับบ้านเอง แล้วไว้เจอกันวันหลังนะเลย์ ลู่หาน ”
“ โชคดีนะ ” จากนั้นสองสาวก็ช่วยพยุงกันและเดินออกไปทันที
“ ไอ้ลู่แกว่าสองสาวนั่นทำจริงปะวะ ” ลู่หานได้ยินแค่นั้นแหละถึงกับต้อง…………..
โป๊ก
“ เจ็บนะเว้ยไอ้ลู่ เขกมาได้ ” เลย์พูดพร้อมกับลูกที่ศีรษะบริเวณที่เพื่อนสนิทของตนเขกไปเมื่อสักครู่นี้
“ เจ็บอะดิดี กูบอกมึงไว้เลยนะเว้ย สองสาวนั่นไม่ทำอะไรแบบนี้หรอก ”
“ มึงเอาความมั่นใจมาจากไหนวะ แค่มึงเป็นแฟนกับสิก้าแค่นี้นะหรอ ”
“ กูเชื่อเว้ยว่าสองสาวนั่นไม่ทำแน่นอน ”
“ เพราะ ? ”
“ เพราะถ้าสองสาวนั่นทำ มันต้อง…….. ”
“ …………”
“ หนักกว่านี้ - - ”
“ ก็จริงวะ ”
“ เห็นไหมหละกูบอกแล้ว พอเลยมึง รู้งี้กูไว้เอาของที่หอมึงวันหลังก็ดี จะได้กลับพร้อมสิกได้ไม่ต้องเดินให้เมื่อย ”
“ น่าๆมึง ไปเรี่อยๆเป็นเพื่อนกู ”
“ เออ ”
“ แผนที่ 1 พลาด ”
“ ไม่ต้องห่วงเรามี ”
“ แผนที่ 2 นิเน๊อะ ^^ ”
“ วันนี้เราไปกินกาแฟหน้าโรงเรียนกันไหม ร้านเพิ่งเปิดใหม่ คนเยอะมากเลยนะ ไปลองกันป่าว ว่าไง ” ฮโยพูดขึ้นมาด้วยอารมณ์อยากไปกินแต่ดูเหมือนว่า……………
“ ขอโทษนะยัยฮโยวันนี้ มีธุระต่อที่บ้านนะ ใช่ไหม…..เสี่ยวลู่ ”
“ คะ...ครับ ใช่ ”
“ แล้วฉันก็คงต้องยกเลิกซินะ ”
“ ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวผมไปเป็นเพื่อน ”
“ ดีจัง งั้นเอาตามนี้นะ ฉันไปและบาย ยัยฮโย เลย์ ”
“ อืม ” ทั้งเจสสิก้าและลู่หานก็กลับไปทันที
“ ว่าแต่เราจะไปกันยัง ”
“ ไปสิ แต่ว่า…….. ” ยังไม่ทันทีเลย์จะพูดจบก็มีเสียงบางอย่างขัดขึ้นมาสะก่อน
“ เลย์ จะไปไหนกันหรอ ” นานะพูดพร้อมกับเดินตรงเข้ามาหาเลย์แล้วเกี่ยวแขนทันที
“ คือ… ”
“ ไปร้านกาแฟหน้าโรงเรียนนะ ไปด้วยกันไหมนานะ ” ฮโยที่เห็นเลย์อ้ำอึ้งไม่ตอบอะไรไปเลยตัดสินใจตอบแทนสะเลย
“ นานะไปได้หรอเลย์ ”
“ คือ…. ”
“ ได้สิ ”
“ ขอบใจนะฮโย งั้นไปกันเถอะเลย์ ” นานะพูดพร้อมกับลากเลย์ไปทันที ส่วนฮโยนะหรอเดินตามสองคนนั้นไปแบบห่างๆ
“ เฮ้อ ~ ~ ”
กรุ๊งกริ๊ง
“ นั่งตรงไหนดีอะเลย์ ” ทันทีที่เข้ามาได้นานะก็หันหน้าถามเลย์ทันที ส่วนเลย์นะหรอ ก็………………..
“ นั่งไหนดีหละฮโย ”
“ ตรงโน่นไหม วิวสวยดี ”
“ งั้นนั่งตรงโน๊นหละกันนะ ”
“ งั้นเลย์นั่งข้างฮโยนะ ส่วนนานะนั่งฝั่งโน้นนะ ”
“ ได้ ”
“ รับอะไรดีคะ อ้าวพี่ฮโย ”
“ อ้าวยุน ทำงานที่นี่หรอ ”
“ คะ ยุนมาทำงานนะ ดีใจจังเลยที่เจอพี่ ^^ แต่ไม่คิดว่าพี่จะมากับ……….. ” ยุนอาจากที่ยิ้มมาอย่างสดใส เมื่อเห็นคนที่นั่งตรงข้ามฮโยก็ถึงกับยี๋ปากทันที
“ กับใครหรอคะ น้องยุน ” เป็นฝ่ายนานะที่พูดขึ้นมา
“ ไม่มีอะไรหรอคะ แล้วก็ขอโทษด้วยนะเผอิญว่าหนูไม่มีพี่สาวแท้ๆ มีพี่สาวที่เคารพแค่สองคนคือพี่ฮโย กับพี่เจสสิก้า เท่านั้น ”
“ ยุนอา พอได้แล้ว ” ฮโยพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปกระตุกชายเสื้อของน้องเธอทันที
“ พอก็ได้คะ ว่าแต่รับอะไรดีคะ ”
“ เอามอคค่าเย็น แล้วฮโยหละ ” เลย์พูดพร้อมกับหันไปถามฮโยที่นั่งข้างๆ แต่แทนที่จะได้คำตอบของเธอกลับกลายเป็น………………
“ ของนานะก่อนสิ นานะเอาเป็นคาปูชิโน่ร้อน แล้วฮโยเอาอะไร ”
“ เอาเป็น…. มอคค่าร้อนหละกัน ”
“ รอสักครู่นะคะ พี่ฮโย ” หญิงสาวพูดพร้อมกับยิ้มให้ฮโยและเลย์อย่างเป็นมิตรก่นอจะเดินออกไป
“ บรรยายดีนะคะ สงสัยถ้านานะว่างคงต้องชวนเลย์มาบ่อยๆแล้วสิ ” หลังจากที่โต๊ะเงียบมานาน นานะก็เป็นฝ่ายพูดขึ้นมาก่อนพร้อมกับมองบรรยากาศรอบร้านไปมา
“ อ่า งั้นหรอ ”
“ ก็ใช่นะสิเลย์ ร้านก็ตกแต่งน่ารักดีนะ ใครเลือกร้านหรอเลย์ ”
“ ฮโยนะ ”
“ ตาดีนิ ”
“ จริงๆก็ไม่ได้เลือกหรอก เห็นร้านเปิดใหม่ก็เลยลองเข้ามาดู ”
“ อ๋อหรอ ”
“ กาแฟมาแล้วคะ นี่คะ ” เสียงของหญิงสาวที่มาพร้อมกับกาแฟ 3 แก้ว ทำให้ทั้งสามคนหันไปสนใจ
“ มาแล้ว งั้นขอตัวแปบนึงนะ นั่งคุยกันไปก่อนนะ ” เลย์พูดพร้อมกับลุกขึ้นขอตัวจะไปทำธุระ แต่ก็หยุดเนื่องจาก………
“ เดี๋ยวคะ ”
“ มีอะไรหรอ ”
“ คือหนูขอนั่งคุยกับพี่ฮโยนะคะ ”
“ อ๋อ ได้เลย ” เลย์พูดพร้อมกับเดินออกไป
“ ขอบคุณคะ ” ยุนอาพูดพร้อมกับนั่งลงข้างฮโย แต่ใครจะรู้ว่าหลังจากเลย์ไปเท่านั้นแหละ………….
“ เธอต้องการอะไรกันแน่ ” ยุนอาเป็นฝ่ายเริ่มพูดคนแรกหลังจากที่โต๊ะเงียบมานาน
“ ไม่เกี่ยวกับเธอ ยัยเหม่งยุนอาจอมยุ่ง ”
“ เธอเนี๊ยะนะ อยู่หน้าผู้ชายทำอย่างลับหลังทำอย่าง ”
“ แล้วเธอก็คอยดูหละกัน ยัยยุนจอมยุ่ง เธอด้วยนะฮโย ^^ ”
“ คอยดู คอยดูอะไร ” ฮโยพูดขึ้นมาด้วยความสงสัยทันที
“ แปบนึงสิ เรื่องมันเพิ่งจะเริ่ม อย่าเพิ่งใจร้อนสิจ๊ะ ”
“ หมายความว่าไง ”
“ ก็หมายความว่า ” นานะพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปจับที่มือของฮโยที่นั่งตรงข้างกันทันที
“ จะทำอะไร ”
“ โอ๊ย…..ทำไมเธอต้องรุนแรงกับฉันด้วยหละฮโย ” นานะจับมือฮโยแล้วทำท่าจะตบตัวของเธอเองทันที
“ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ ” ฮโยพูดพร้อมกับพยามยามดึงมือออกแต่ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นผล
“ หยุดเล่นได้แล้วนะยัยนานะ ปล่อยมือพี่ฮโยนะ ” ยุนอาพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปหยิบมือของนานะออก แต่ผิดคาดนานะกลับจับมือไว้แล้วทำท่าตบตัวเองอีกครั้งพร้อมกับพูดขึ้นว่า………….
“ ทำไมหละ ทำไมต้องรุมกันด้วย โอ๊ย ”
“ พอได้แล้วนะ นานะ ”
“ ยังไม่พอ ยังไม่ถึงไม้เด็ด ” นานะพูดพร้อมกับปล่อยมมือของยุนอาออกแต่ยังคงจับมือของฮโยเอาไว้พร้อมกับคลี่ยิ้มออกมาอย่างพาใจเมื่อเห็นอะไรบางอย่าง
“ จะทำอะไรนะ ”
“ ก็แค่………. ” นานะพูดพร้อมกับคว้ามือของฮโยแล้วหยิบแก้วกาแฟมอคค่าร้อนแล้ว…………………
“ ……………….. ”
เพร้ง
“ อ๊ายยยยยยยยยยยยยยย ร้อน ” นานะร้อนขึ้นมาดังลั่นหลังจากที่แก้วกาแฟเทลงใส่แขนของเธอ
“ ฮโย เธอทำอะไรนานะ ” เลย์ที่มาเห็นเหตุการณ์เข้าพูดพร้อมกับวิ่งเข้าหานานะทันที
“ พี่ฮโยเขาไม่ได้ทำอะไรยัยนานะนี่เลยนะคะ ” ยุนอาพูดความจริงให้กับเลย์ฟังแต่ดูเหมือนว่า…….
“ เลย์ ฮโยเขาไม่ได้ทำอะไรนานะเลยจริงๆนะ ” นานะพูดพร้อมทำหน้าตาน่าสงสารมาให้กับเลย์
“ แต่ผมเห็นเมื่อกี้นี้ ไปนานะ เดี๋ยวผมพาไปทำแผล ” เลย์พูดพร้อมกับพยุงนานะแล้วทำท่าจะเดินไปแต่ก็ต้องหยุดเนื่องจาก…………
“ ไม่ฟังพี่ฮโยก่อนหรอคะ ” ยุนอาพูดพร้อมกับขไปขวางทางไม่ให้ทั้งสองคนไป
“ ทำไมไม่พูดออกมาหละฮโย ”
“ พี่ฮโยคะ ”
“ เลย์คะ T^T นานะร้อน ”
“ ไปนานะ เดี๋ยวผมพาไปทำแผล ” เลย์พูดพร้อมกับพานานะออกไปแล้วมองหน้าฮโยอย่างผิดหวัง แล้วเดินออกไปจากร้านทันที
“ หน๋อย นี่แผนยัยนานะแน่เลย มันน่า ” ยุนอาพูดพร้อมกับทำท่าจะไปตามหาเรื่องนานะแต่ก็ต้องถูกฮโยห้ามเอาไว้ซะก่อน
“ ยุนอย่า ”
“ พี่ฮโย ดึงยุนไว้ทำไม ยุนจะไปแก้แค้นแทนพี่ ”
“ ไม่ต้องหรอก ปล่อยไว้แบบนี้แหละ……………………….ดีแล้ว ”
“ พี่ฮโย ”
วันต่อมา
@ ห้องกรรมการนักเรียน
“ อ้าว ไอ้เลย์ วันนี้ไม่ได้มากับยัยฮโยหรอวะ ” ลู่หานพูดขึ้นหลังจากเห็นเพื่อนของตนมาคนเดียว ซึ่งปกติจะมาพร้อมกับฮโยแต่วันนี้กลับไม่ใช่
“ เปล่านี่ ไปที่บ้านฮโยมาก็บอกว่าออกมานานแล้ว แล้วนี่ฮโยยังไม่มาอีกหรอ ”
“ ก็ใช่นะสิ แปลกนะเนี๊ยะ เมื่อวานเกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่าเลย์ ” เจสสิก้าพูดขึ้นถามทันทีหลังจากที่เห็นท่าทีแปลกๆ
“ ไม่มีหรอกสิก้า ”
“ แน่ใจนะเว้ยไอ้เลย์ ”
“ เออดิวะ ขอตัวหละกัน ” เลย์พูดพร้อมกับเดินออกมาจากห้องทันที
“ เธออยู่ไหนนะ……..ฮโย ”
“ สิก ” ลู่หานพูดพร้อมกับสะกิดแฟนสาวของตน
“ มีอะไรหรอ ”
“ คือ……..มีอะไรจะบอกนะ ”
“ ว่า……. ”
“ เรื่องเมื่อวันก่อนนู๊นนะ………… ”
“ เรื่องอะไร ? ” ได้ยินเท่านี้แหละเจสสิก้าจากที่ไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่รีบหันมาฟังอย่างเร็ว
“ ก็………….. ” ลู่หานก็เริ่มเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานก่อนให้แฟนสาวฟังทันที
“ แล้วนายคิดว่าไง เชื่อที่สองสาวนั่นบอกหรือเปล่า ”
“ ไม่เชื่อหรอก ”
“ ทำไมหละ ทำไมไม่เชื่อสองสาวนั่น ”
“ จะไปเชื่อคนอื่นที่ไม่ใช่แฟนได้ไงเล่า ”
“ ให้มันจริงเหอะ แล้วถ้าเกิดเราไม่ได้เป็นแฟนกันนายจะเชื่อพวกนั้นไหม ”
“ ก็….ไม่ ”
“ Why ? ”
“ ก็ ถ้าเธอสองคนเป็นคนทำจริง สองคนนั้นน่าจะโดนหนักกว่านี้ ”
“ นี่แน่ะ ว่าฉันหรอ ” เจสสิก้าพูดพร้อมกับตี(ฝาด)ไปที่เขนแฟนหนุ่มของเธอทันที
“ ป่าวนะ ”
“ นี่แน่ะ ” เจสสิก้ายังคงไม่พอยังคงตีต่อไปเรื่อยๆจน………….
“ สวัสดีคะพี่เจส เอ่อ….มารบกวนอะไรพี่หรือป่าวคะ ” เสียงของยุนอาพูดขึ้นทำให้ทั้งสองหยุดการกระทำแล้วมาสนใจร่างบางตรงหน้าทันที
“ ไม่จร้า ว่าแต่มาหาพี่อะไรหรือเปล่า ”
“ คือเรื่องพี่ฮโยนะค่ะ ”
“ มีเรื่องอะไรหรอ ยุนอา ” เจสสิก้าถามขึ้นมาด้วยความสงสัยด้วยความหวังลึกภายในใจว่า คงไม่ใช่แนวเดียวกับเรื่องที่แฟนตนเองเล่าให้ฟัง
“ คือเมื่อวานนี้………….. ” หลังจากนั้นยุนอาก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานให้ทั้งสองฟังทันที
“ ยัยนั่น เล่นแรงเลยนะเนี๊ยะ มิน่าหละ ป่านนี้ยังไม่มา มันน่า ” หลังเจสสิก้าได้ฟังทั้งสองเรื่องอารมณ์ก็เดือดขึ้นมาทันตาเห็น
“ ใจเย็นก่อนสิก อ่า ~ ~ ” แฟนหนุ่มของเธอพูดพร้อมกับปลอบให้อารมณ์เย็นลงกว่าเดิม
“ คือ…..ถ้าพี่จะหาพี่ฮโยให้มาหาหนูที่ร้านนะคะพี่เจส หนูมาบอกแค่นี้แหละคะ ขอตัวนะคะ ”
“ จร้า ขอบคุณมากเลยนะ ”
“ ไม่เป็นไรคะ ว่าแต่…..พี่กับแฟนพี่น่ารักดีนะคะ รักกันนานๆนะคะ > < ”
“ แน่นอนครับ ^^ ” ลู่หานพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปโอบไหล่แฟนสาวที่ยืนข้างๆกัน
“ อ๊ายยยยยยยย >< ขอตัวนะคะ >< ” ยุนอาพูดพร้อมกับวิ่งออกไปจากห้องด้วยอาการเขินทันที
“ นี่แนะ ฉันอายน้องเขานะ ” หญิงสาวพูดพร้อมฝาดไปที่ต้นแขนของแฟนหนุ่มด้วยอาการเขิน >////////////<
“ ไม่เห็นน่าอายเลย ”
“ หยุดเลยนะ ”
“ OK ว่าแต่เราจะเอายังไงกับเรื่องนี้ดี ”
“ หาตัวต้นเหตุ ”
“ แล้วไงต่อ ”
“ แล้วก็เค้นความจริง ”
“ แล้วถ้าไม่ตอบ ”
“ อย่างเพิ่งถามเยอะนักได้ไหม คิดไม่ทันนะ ”
“ งั้นเดี๋ยวช่วยคิด ”
“ ดีมาก ”
“ แต่ต้องมีรางวัล ”
“ ไม่มีทาง ”
“ งั้นไม่ช่วย ”
“ ตามใจนาย ไปและ ” เจสสิก้าพูดพร้อมกับเดินออกจากห้องกรรมการนักเรียนนั้นทันที
“ อ้าวเฮ้ยไม่ง้อก่อนหรอ สิก อ่า T^T รอด้วย ”
“ นี่นาย ! ” เจสสิก้าพูดพร้อมกับสะกิดแฟนหนุ่มที่เดินตามตนเองมาทันที
“ บอกว่าไง ”
“ บอกว่าไง อะไรของนายอีก ”
“ เรียกว่าอะไร ^^ ”
“ ย๊า เสี่ยวลู่ อ่า ~ ”
“ ดีมากครับ ^^ ”
“ น่าอายสะมัดเลย -3- ”
“ น่ารักจะตายไป ว่าแต่เมื่อกี้จะพูดว่าอะไร ”
“ เราจะไปหาสองสาวนั่นได้ที่ไหน ”
“ นั่นสิ ”
“ ฉันว่าไม่ต้องหาหรอก นั่นไง ลิซซี่เดินมาแล้วนั่น ” เจสสิก้าพูดพร้อมกับชี้ทางลิซซี่ที่เดินลอยหน้าลอยตามา แถมยังมาคนเดียวอีกต่างหาก ‘ เธอเสร็จฉันแน่ ^^ ’
“ แล้วทำไง ”
“ เอาเป็นว่า…..นายไปโทรหาเลย์ บอกไปรอที่ห้องกรรมการนักเรียน แล้วนายก็ไปรอที่นั่นด้วย ส่วนที่เหลือฉันจัดการเอง ”
“ ยังไง ”
“ ทำตามที่ฉันบอกเหอะน่า เสี่ยวลู่ อ่า ~ ~ ”
“ ครับๆ ไปแล้วครับ ^^ ” ลู่ฮานพูดพร้อมกับออกไปทำตามที่แฟนสาวบอก ส่วนตัวเธอเองก็รีบเดินเข้าไปขวางทางเป้าหมาย(?)ทันที
“ สวัสดีลิซซี่ ^^ เพื่อนเลิฟ ”
“ เอ่อ….สวัสดี…..เจส….สะ….สิ….กะ….ก้า ” ทันทีที่ลิซซี่เห็นหญิงสาวตรงหน้าก็พูดติดขัดขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด
“ ถึงขึ้นติดอ่างเลยหรอ ไปทำอะไรไม่ดีมาหรอป่าวจ๊ะ ^^ ” เจสสิก้าพูดพร้อมกับเดินวนรอบๆหญิงสาวผู้เป็นเป้าหมาย(?)ในครั้งนี้
“ เปล่านะ ใคร ที่ไหน ไม่มี ”
“ หรอจ๊ะ ” เจสสิก้าพูดพร้อมกับหยุดเดินแล้ว……….
หมับ
“ จะทำอะไรนะ ปล่อยนะ ” ลิซซี่พูดพร้อมกับพยายามสะบัดมือให้หลุดจาการจับจากเจสสิก้า ‘ ไม่มีทาง ฉันไม่มีวันปล่อยเธอแน่ ลิซซี่ตัวแสบ ’
“ อยากตายหรอจ๊ะ ^^ ” เจสสิก้าพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มอาฆาตมาให้หญิงสาวตรงหน้า และได้ผลเมื่อหญิงสาวตรงหน้าเห็นก็กลัวขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด
“ อะ…อะ…อย่าทำอะไรเลยนะ T^T ”
“ งั้นก็ไปกับฉัน อย่าขัดขืน ” เจสสิก้าพูดพร้อมกับกระชาก(?)หญิงสาวให้เดินตามตนเองไปที่ห้องกรรมการนักเรียนโดยเร็ว
@COFFEE SHOP
“ พี่ฮโยคะ ” ยุนอาพูดพร้อมกับสะกิดพี่สาวที่นั่งเหม่ออยู่ที่โต๊ะด้านในของร้านทันที
“ ………. ”
“ พี่ฮโย ”
“ ……….. ”
“ พี่ฮโยยยยยยยยยยยยยยย ”
“ หือ ยุนอา ตะโกนทำไมเนี๊ยะ พี่ตกใจหมด ”
“ ก็พี่เหม่อนิคะ - - ”
“ โทษทีหละกัน มีอะไรหรือเปล่า ”
“ คือว่า…….มันเริ่มเย็นแล้วนะคะ ”
“ จริงด้วย ” หญิงสาวก้มมองที่นาฬิกาข้อมือของตัวเองก่อนจะนึกอะไรบางอย่างได้
“ งั้นพี่ขอกลับก่อนหละกันนะยุน ”
“ คะ กลับดีดีนะคะ พี่ฮโย ”
“ จร้า ” หญิงสาวพูดพร้อมกับลุกจากที่นั่งแล้วเดินตรงออกไปจากร้านทันที
“ พี่ฮโย คงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง ” ยุนอาพูดพร้อมกับมองตามพี่สาวที่เธอเคารพไป เพราเธอไม่เคยเห็นพี่ของเธอเป็นแบบนี้มาก่อน นั่งนิ่ง เหม่อลอย เหมือนไม่อยากจะรับรู้อะไร ‘ หวังว่าพี่……จะดีขึ้นเร็วๆนี้นะคะ ’
กรุ๊ง กริ๊ง
“ รับอะไรดีคะ อ้าวพี่ !!! ” ยุนอาพูดขึ้นพร้อมกับหันไปมองผู้มาใหม่แต่ก็ต้องตกใจที่เห็น…………….
“ หวังว่าคงจะอยู่ที่นี่นะ ” เลย์พูดพร้อมกับเอื้อมมือไปเปิดประตูร้านแล้วเข้าไปทันที หลังจากที่รู้ความจริงบางอย่างเข้า
กรุ๊งกริ๊ง
“ รับอะไรดีคะ อ้าวพี่ !!! ” ยุนอาพูดขึ้นมาด้วยความตกใจ
“ ฮโยหละ ฮโยอยู่ไหน ” เลย์พูดพร้อมกับเดินเข้าไปดูทีละโต๊ะภายในร้าน แต่ก็ไม่เจอคนที่ต้องการตามหา
“ คือ…พี่ฮโย ออกไปได้สักพักแล้วคะ ”
“ หรอ ขอบใจนะ ” เลย์ทำท่าจะเดินกลับออกไปแต่ต้องชะงักกับ…………..
“ เดี๋ยวคะ ”
“ หือ ”
“ ขอให้หาพี่ฮโยให้เจอไวไวนะคะ ”
“ ขอบใจนะ ” เลย์พูดพร้อมกับรีบออกมาจากร้านกาแฟอย่างรีบร้อน
“ อยู่ไหนนะ………..ฮโย เธออยู่ที่ไหน ”
“ โทษทีนะ ยัยฮโยยังไม่กลับมาเลยนะ มีอะไรหรือเปล่า ” ผู้เป็นพี่คนกลางของบ้านตอบกลับชายหนุ่มที่มาถามหาน้องสาวของตนไปทันที
“ ไม่มีหรอกครับ ขอบคุณนะครับ ” ฝ่ายชายหนุ่มเมื่อได้ยินคำตอบดังนั้นก็รีบพูดขอบคุณแล้ววิ่งไปตามหาที่อื่นต่อไป ที่คิดว่าจะเจอตัวของเธอ
“ อยู่ไหนของเธอนะ เธออยู่ไหนกัน ”
“ นี่ แวะที่นี่ก่อนได้ไหม ” หญิงสาวพูดขึ้นเมื่อผ่านมาทางสวนสาธารณะซึ่งเป็นที่ประจำของเธอ
“ สวนสาธารณะเนี๊ยะหรอ มีอะไรหรือเปล่า ”
“ ขอนั่งเล่นที่นี่สักพักนึงนะ ”
“ แต่มันเย็นแล้วนะ ฮโย ”
“ น่านะ ^^ ”
“ OK ” ผลสุดท้ายทั้งสองก็แวะที่นี่แล้วนั่งเล่นอะไรกันไปพักใหญ่จนเหนื่อย จึงตัดสินใจมานั่งพักใต้ต้นไม้ใหญ่
“ นี่ รู้อะไรไหม ”
“ หือ ? ”
“ เวลาไม่สบายใจนะ ที่นี่นะทำให้ฉันอารมณ์ดีขึ้นมาเสมอเลยนะ ”
“ ก็คงเหมือนกันมั้ง ”
“ ตรงไหนหรอ ” หญิงสาวหันมาถามชายหนุ่มด้วยสีหน้างง?
“ ก็ตรงที่………. ”
“ …………. ”
“ เวลาอยู่กับเธอนะ ”
“ …………. ”
“ มีความสุขทุกครั้งเลย จนในบางครั้งยังเผลอ…………… ” เลย์พูดพร้อมกับหันไปมองหญิงสาวด้วยความสงสัยว่าทำไมถึงเงียบไป ปล่อยให้ตัวเองพูดอยู่นานสองนาน
“ ………….. ”
“ อ้าว หลับไปแล้วก็ไม่บอก - - ”
“ …………... ”
“ คงจะเหนื่อยสินะ ฝันดีนะครับ นางฟ้า………………………..ของผม ” เลย์พูดพร้อมกับใช้มือของตัวปัดปอยผมที่ตกลงมาปิดหน้าออกไปอย่างแผ่วเบา
“ ใช่ สวนสาธารณะ!!!! ” เลย์นึกได้อย่างนั้นก็รีบตรงไปที่สวนสาธารณะทันที
“ มาอยู่ที่นี่เองหรอ ” เมื่อหญิงสาวที่ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยก็เกิดอาการตกใจ แต่ในใจก็คิดว่าคงไม่ใช่ แต่เมื่อหันไปมองก็ต้องตกใจหนักกว่าเดิม
“ OoO เลย์ ”
“ ทำไมวันนี้ไม่เข้าไปช่วยหละ ” เลย์พูดพร้อมกับเดินตรงมาหาหญิงสาวที่อยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ทันที
“ คือ…… ”
“ รู้ไหม…..วันนี้มีอะไรเกิดขึ้นบ้าง ” เลย์พูดขึ้นด้วยเสียงดัง
“ ฉันจะไปรู้หรือไงเล่า แล้วไม่ต้องมาขึ้นเสียงด้วยไม่ชอบ ” ฮโยพูดพร้อมกับทำท่าจะเดินไปจากตรงนั้นแต่ก็ต้องชะงักเมื่อ……..ชายหนุ่มคว้าตัวเธอเข้าไปกอด กอดที่อบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก
หมับ
“ คิดถึง อย่าไปไหนอีกนะ ”
“ O/////O ”
“ คิดถึง….จริงๆนะ ”
“ ………….. ”
“ ทำไมวันนั้น ไม่บอกว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่หละ ” เลย์พูดพร้อมคลายอ้อมกอดปล่อยให้หญิงสาวเป็นอิสระ แล้วถามออกมาด้วยความสงสัย
“ ก็นายไม่ฟังฉันนิ และอีกอย่างเห็นท่าทางนายเป็นห่วง………….ยัยนานะนั่นแล้ว เลยไม่อยากพูดนะ ”
“ หึงหรอ ”
“ ไม่ใช่สักหน่อย ”
“ รู้ไหมทำไมตอนนี้ ถึงได้ห่วงนานะ ”
“ ก็เพราะ……นายชอบนานะ ใช่ไหมหละ ”
“ พูดยังกะคนน้อยใจแฟนงั้นแหละ ”
“ เปล่าสักหน่อย ” ฮโยพูดพร้อมกับหันหน้าไปมองทางอื่น เพราะกลัวว่าชายหนุ่มจะเห็นว่าเธออายอยู่นะสิ
“ เข้าเรื่องดีกว่า ที่ต้องห่วงนานะ เพราะ….ถ้าเกิดนานะเป็นอะไรไป เธอนะแหละที่จะต้องเดือดร้อน ”
“ ? ”
“ เป็นห่วงนะ รู้ไหม ”
“ นายว่าอะไรนะไม่ได้ยิน ”
“ เป็นห่วง ได้ยินยัง ”
“ ได้ยินแล้วพอแล้ว -///////- ”
“ ฮโย ”
“ ฮือ ”
“ เป็นแฟนกันไหม ”
“ OoO ”
“ ว่าไง ”
“ ………. ”
“ ……….. ”
“ อืม ”
“ หมายความว่า……….. ”
“ อย่างที่คิดนะแหละ .//////.”
“ จริง ”
“ อืม ก็ใช่นะสิ ”
“ แล้วไม่โกรธเรื่องนานะหรอ ”
“ ก็เลย์บอกเองไม่ใช่หรอว่า ทำไมเพราะเป็นห่วงฉันนะ แล้วทำไมฉันต้องโกรธคนที่……………เป็นห่วงฉันด้วยหละ ”
“ จริงหรอ ”
“ ย้ำหลายครั้งจัง ”
“ รู้อะไรไหม ตอนที่ฮโยหายไปนะ เหมือนกับ เจ้าหญิงเหงือกที่สลายกลายเป็นฟองไป หายไปในทะเลที่มืดมิด ”
“ ไม่หรอก ไม่มีทาง ”
“ ทำไม ”
“ก็เพราะ……….. ” ฮโยพูดพร้อมเอื้อมไปจับกุมมือทั้งสองข้างของชายหนุ่มเอาไว้หลวมทันที
“ …………. ”
“ ฮโยจะอยู่ข้างเลย์ตรงนี้ ไม่ไปไหน ไม่มีวัน ”
#เย้ จบแล้ว 4 ตอน ><
จบแบบนี้จะโดนอะไรไหมหละเนี๊ยะ - -
ขอบคุณสำหรับทุกคนที่ติดตาม ตามเม้นต์มาทุกตอนเลยนะคะ
ขอบคุณจริงๆค่ะ #โค้งงามๆ ^^
ขอบคุณค่ะ ^^
เม้นต์กันหน่อยนะ ^^
1 เม้นต์ = 1 ล้านกำลังใจ ^^
ความคิดเห็น