ดีฟ หนุ่มน้อยแห่งโลกปีศาจ

ลำดับตอนที่ #4 : ผลสอบ

  

        จิ๊บ จิ๊บๆๆๆ



        'เอ๊ เสียงไรมาอยู่ข้างหูเนี่ย' ดีฟลืมตาข้างนึงขึ้นมาดูด้วยความงัวเงีย ก็พบจดหมายสองซองอยู่ที่ปากของนกกระจิบตัวน้อย ดีฟจึงรีบลืมตาอีกข้างหนึ่งขึ้นมาพลางลุกขึ้นมานั่งมองนกน้อยที่มาส่งข่าวสาร ดีฟจึงยื่นมือไปหยิบจดหมายออกจากปากของมัน



        "ขอบคุณครับ คุณนก" แล้วเจ้านกน้อยก็บินร่อนออกไปจากเกวียน



        "เฮ้ เรฟๆ ตื่นๆ จดหมายจากโรงเรียนแน่ะ ของเรากับของนาย" ดีฟเขย่าตัวเพื่อนเบาๆ เรฟก็ตาสว่างรีบลุกขึ้นมาดู



        (ที่จดหมายของดีฟถูกส่งมาที่เกวียนของเรฟ เป็นเพราะว่า เมื่อวานที่ไปเที่ยวกันนั้น ได้แวะไปที่โรงเรียนเพื่อแจ้งการเปลี่ยนแปลงที่ที่จะให้ส่งจดหมายเรียบร้อยแล้ว)



         "เป็นไงผ่านไหม" เรฟพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น



         "ยังไม่ได้เปิดเลย เอาไปดูสิ" ดีฟยื่นซองจดหมายสีน้ำตาลส่งให้เรฟ ซึ่งเรฟก็รีบรับไปเปิดดูอย่างรวดเร็ว



          ดีฟที่แม้จะไม่แคร์ว่าจะผ่านหรือไม่ผ่าน ยังอดตื่นเต้นไม่ได้เหมือนกัน ด้วยความตื่นเต้นจึงไม่ได้สังเกตุว่าซองของดีฟแตกต่างจากของเรฟเล็กน้อย เมื่อเปิดซองออกมาดีฟก็ต้องอึ้ง เนื่องจากว่า



          เขาไม่ผ่าน!!!!                    (~โอ้ พระเจ้าพระเอกของเรา ไม่ผ่านได้งายยยยยยย~)



          'เป็นไปได้ไง ก็ในเมื่อเขาแกล้งตอบผิดไปก็จริง แต่ไม่น่าถึงกับไม่ผ่านนิ ให้ตายเหอะ เจ้าชายแห่งโลกปีศาจไม่ผ่านการทดสอบเข้าโรงเรียนด้วยซ้ำ รู้ถึงไหนอายถึงนั่นแน่นอน' ดีฟมองตัวหนังสือในกระดาษด้วยความงงงวย ปนสมเพชตัวเอง



          "เย้ เราผ่านแหละ อยู่ส่วนภูผานักสู้ นายล่ะเป็นไงมั่ง ได้อยู่ส่วนไหนเหรอ" เรฟหันไปถามดีฟด้วยสีหน้ายินดี



          "เราไม่ผ่านอ่ะ ดีใจกับนายด้วย" ดีฟตอบไปเรียบๆ แต่ก็เป็นการแสดงความยินดีอย่างจริงใจ อย่างน้อยเขาก็ได้เพื่อนแล้วนิ แม้จะเป็นเวลาสั้นๆ เขาก็ได้รู้จักเพื่อนใหม่ถึงสองคน



          "เฮ้ย!!!!! เป็นไปได้ไง" เรฟทำหน้าตกใจอย่างเห็นได้ชัด



           ขณะที่เรฟยังตกใจอยู่นั้นก็มีเสียงของรีอาดังลั่นมาแต่ไกล



          "เป็นงายมั่ง ได้รับจดหมายรึยัง อยู่ส่วนไหนกันเหรอ" รีอาชะโงกหน้าเข้ามาถามในเกวียน



           "เราไม่ผ่านอ่ะ ส่วนเรฟอยู่ภูผานักรบอ่ะ แล้วเธอล่ะ" ดีฟตอบคำถามเรียบๆอีกครั้ง



           "ห๋า นายเนี่ยนะไม่ได้ เราว่าต้องมีไรแปลกๆแล้วล่ะ อย่างนายนี่ น่าจะไม่ผ่านมากกว่านายอีก" รีอาพูดพลางชี้ไปที่เรฟ ส่วนเรฟก็ทำหน้าแหย แต่ไม่กล้าคัดค้านอะไร



           "ขอดูจดหมายของนายหน่อยสิ" รีอายื่นมือไปขอดูจดหมายของดีฟ ดีฟก็ส่งให้แต่โดยดี



           "นั่นไง มีไอเวทย์อยู่เต็มเลยอ่ะ แปลกจริง สงสัยมีคนเล่นตลกกับจดหมายของนายซะแล้วล่ะ" รีอาสำรวจจดหมายของดีฟไปอีกพักใหญ่ ในที่สุดก็ยอมแพ้



           "เฮ้อ เราถอนเวทย์ที่ถูกใส่ลงไปในนี้ไม่ได้อ่ะ ความรู้ยังไม่ถึงขั้น แม่มดฝึกหัดอย่างเราต้องเรียนรู้อีกมากแฮะ"



           "นี่ ลองเอาจดหมายฉบับนี้ไปที่โรงเรียนไหมล่ะ เผื่อจะมีคนช่วยได้" เรฟเสนอความคิดเห็นขึ้นมา รีอาก็เห็นดีด้วย ทั้งสามจึงพากันไปที่โรงเรียน และเข้าไปติดต่อกับประชาสัมพันธ์



           "อ๋อ เดี๋ยวผมตรวจสอบรายชื่อจากฐานข้อมูลของทางโรงเรียนดีกว่าครับ รอสักครู่นะครับ" เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์เสนอทางแก้ไขอีกทางหนึ่งให้อย่างใจดี



            "คุณ ดีฟ ไลท์วีน๊อซ นักพเนจร ใช่ไหมครับ" เจ้าหน้าที่หันมาถามอีกรอบเพื่อยืนยันชื่อ



            "ครับ"



            "คุณดีฟ ไลท์วีน๊อซ สอบผ่านครับ และอยู่สถานเวทย์มนต์ครับ ยินดีด้วยนะครับ เดี๋ยวผมพิมพ์จดหมายให้อีกรอบก็ได้ครับ จะได้ไม่ต้องเสียเวลาหาคนมาถอนเวทย์ รออีกสักครู่นะครับ"



            "ขอบคุณมากๆเลยครับ" ดีฟกล่าวขอบคุณคุณเจ้าหน้าที่ แต่ในใจยังคงแปลกใจว่า 'ไอ้สถานนักเวทย์เนี่ยมันอะไร แล้วเขาผู้ซึ่งไม่มีเวทย์มนต์ กลับไปอยู่ส่วนของสถานเวทย์มนต์ หรืออาจจะไม่มีความหมายอะไรมากมายก็ได้มั้ง'



             "แปลกจริงๆ ใครเป็นคนแกล้งแปลงจดหมายของดีฟอ่ะ" รีอาถามด้วยความสงสัยอย่างยิ่ง



             แต่ดีฟกับเรฟ กลับไม่ค่อยแปลกใจ ทั้งสองคนหันมาสบตากันอย่างมีคำถามว่า 'จะบอกดีมั้ย' ในที่สุดเรฟก็เป็นคนพูดขึ้นมาว่า



             "เมื่อวานดีฟโดนลอบทำร้าย คนที่จะร้ายดีฟ อาจเป็นคนเดียวกับที่ร่ายเวทย์ใส่จดหมายนี่ก็ได้นะ"



             "ห๋า โดนลอบทำร้ายเหรอ แล้วเป็นไรรึเปล่า เกิดขึ้นตอนไหนอ่ะ ไมเราไม่เห็นรู้เรื่องเลย แล้วทำไมถึงมีคนลอบทำร้ายนายล่ะ" ขบวนคำถามมากมายแห่ออกมาจากรีอา



             "ใจเย็นๆน่า ค่อยๆถามก็ได้" เรฟหันไปมองหน้าดีฟอีกรอบ พลางทำหน้าแบบ 'คิดถูกไหมเนี่ยที่บอก T_T'



             "ก็ไม่เป็นไรอย่างที่เห็น เรฟช่วยเราไว้อ่ะ ตอนหัวค่ำระหว่างเดินกลับไปที่เกวียน ที่เธอไม่รู้ก็เพราะตอนนั้นพวกเราส่งเธอที่โรงแรมแล้ว และก็คำถามสุดท้าย คือ ไม่รู้อ่ะ" ดีฟตอบคำถามเป็นลำดับตามที่รีอาถาม ทำให้คำตอบนั้นยาวเหยียด



             "เอ๋ ทำไมไม่รู้ล่ะ ต้องมีเหตุผลสิน่า" รีอาทำหน้าสงสัย



             "นั่นสิ เราก็ว่างั้น นายไปมีเรื่องบางหมางกับใครรึเปล่า" เมื่อเรฟถาม ดีฟก็ส่ายหน้า



             "อ่ะ แสดงว่าที่คนร้ายปลอมแปลงจดหมายนายก็มีความเป็นไปได้ว่า ไม่ต้องการให้เข้าไปเรียนที่แมรีดัส เพราะที่โรงเรียนจะมีการคุ้มกันหนาแน่นมากกว่าข้างนอกล่ะมั้ง" รีอาแสดงความคิดเห็น เรฟก็พยักหน้าเป็นเชิงเห็นด้วยกับรีอา



              "ช่างมันเหอะ คนที่ลอบทำร้ายเรา เล่นไม่แรงเท่าไหร่ ไม่ต้องกังวลหรอก รีอา เรฟ" ดีฟบอก แต่กลับไม่ค่อยมีคนสนใจสักเท่าไหร่ เพราะทั้งสองคนมัวแต่ถกกันถึงสมมติฐานของแต่ละคน ที่ไม่มีทางรู้ว่าใครถูก ดีฟมองทั้งสองคนแล้วก็ยิ้มอย่างยากที่จะได้เห็น



              "รีอา แล้วตกลงเธออยู่ส่วนไหนเหรอ" ดีฟพูดขึ้นมาเพื่อให้เปลี่ยนประเด็นไปจากเรื่องของเขา



              "อ๋อ อยู่วิหารนักปราชญ์อ่ะ เอ่อ จริงสิ ดีฟ นายอยู่สถานนักเวทย์ แสดงว่านายต้องมีพลังเวทย์น่ะสิ" รีอาตอบ



              "เอ๋ ต้องมีพลังเวทย์ด้วยเหรอ ถึงจะได้อยู่สถานนักเวทย์อ่ะ แล้วสถานนักเวทย์มันคืออะไร" ดีฟเริ่มสงสัย พร้อมๆกับทำหน้าพึลึก



              "เราก็ไม่แน่ใจหรอก เห็นคนอื่นเขาบอกกันว่า จะแบ่งเป็นส่วนๆ ตามความสามารถอ่ะ ....หือ อย่าบอกนะว่านายไม่มีพลังเวทย์" รีอาทำหน้าตกใจสุดๆ เรฟก็ทำหน้าตกใจสุดๆเหมือนกัน แต่คนละความหมายกับรีอา



              "ห๋า อย่าบอกนะ รีอาที่เธอได้อยู่วิหารนักปราชญ์ เพราะว่าเธอฉลาดมาก!!!!!!!" เกิดความเงียบไปชั่วครู่หลังจากคำกล่าวของเรฟจบลง และแล้ว



              ตูม ปั้ก โป๊ก เอ๋งงงง หงืดดด



               เสียงที่ได้ยินมาจาก รีอาถีบเรฟตกจากเกวียน แล้วคว้าข้าวของใกล้ตัวปาใส่หัว จากนั้นก็เป็นเสียงของเรฟร้องตามลำดับ -__-"        



            "ทำไมต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นด้วยย่ะ" รีอาปัดมือปัดเสื้อ เหมือนเสร็จสิ้นภารกิจแล้ว