ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : กลับมาครั้งที่ 2
"สลบไปแล้วหรือ..." ให้ายสิทำไมผม้อิำพูีนโบรา้วยนะ แ่ไม่แปลใเท่าไร ็อยู่มาว่าพันปี ไม่ิสิแปล...่าเรื่อนั้น่อนล่ะัน
มาูพวเา่อนีว่า เละพอูเลยนะ เอาเถอะนาะายแล้ว ยัะหัวเราะไ้อี ิถึอบแบบหน่วยรบเ่าเลยแหะ เห้ออ...
หยาหลิ เินไปวัีพรพวเา่อนะรอโอสถฟื้นฟูระับ่ำ ใส่ปาพวเา รวมถึพวทหารที่ยัไม่าย พร้อมัารอมบี้ระับ7อีัวให้พ้นทา
"ใล้มืแล้ว ้อพัที่นี่..." หยาหลิสบัมือ ที่พัสำหรับยี่สิบน็ปราึ้น พร้อมอไฟนาให่ หยาหลืสบัมืออีรั้ พวทหารทั้หม ริส ราย เอา และีน ็ไ้ไปนอนอยู่ในที่พัเรียบร้อย
"้อ้อเรียมอาหารสินะ" หยาหลิไม่เ้าใัวเอเหมือนันว่าทำไม้อ่วยพวเา้วย อาะเพราะวามล้าหา และไม่ทิ้พวพ้อแม้ว่ารู้ะ้อาย ็ยืนยัสู้ มันทำให้หยาหลิถูใไม่หน่อย
หยาหลิเรียมทำ้าว้มหม้อให่ ที่ปริมาเทียบเท่าับ100ที่ พร้อมน้ำสะอามามายไว้พวเา
หยาหลิเี่ยว้าว้มไปเรื่อย ลิ่นหอมๆอ้าว้มร้อน เรียเหล่าทหารที่นอนไ้อย่าไม่ยาหนั...
"ูายแล้วหรอว่ะ ที่นี่สวรร์สินะ แ่สวรร์มีลิ่นหอม้วย?" รายที่ื่น่อนใรเพื่อน พูอย่าเหม่อลอย
"หอม...หิว..." าม้วยเสียนิ่ๆอริส ที่ื่นามมา
"หอมัว่ะ ใรทำอะไร..." เอาที่ื่นมาอย่าเบลอๆ ็เอ่ยถามึ้น
"หอม~~" ีนที่ื่นมา็ร้อบอลิ่นที่รับอย่าเหม่อลอย
"พวเ้าฟื้นแล้ว ็รีบมาทานเสีย เี๋ยว้าว้ม็เย็นื" เสียอหยาหลิเรียสิอ ริส ราย เอา และีนไ้เป็นอย่าี
ริส ราย เอา และีน สะุ้เฮือ พร้อม้อท่าโมี นหยาหลิไ้แ่หัวเราะในลำอ ริส ราย เอา และีน เินออาที่พัอย่าระแว ่อนที่ะเห็นหิสาว? ในุีน ที่ำลัยืนหันหลัให้พวเาอยู่
ริส ราย เอา และีน พวเาำไ้ทันทีว่าบุลรหน้าือนที่่วยพวเาไว้ ่อนที่พวเาะหมสิไป ท่าทีระแวึหายไป พวเารีบเร่เินไปหาอาหารรหน้าทันที เพราะทนลิ่นอันยั่วยวนออาหารไม่ไหว
หยาหลิถอยให้แ่็ไม่ไ้หันหน้าไปหาพวเา เาไ้แ่นั่รอนิ่แ่็ไม่ไ้หันหน้าไปหาริส ราย เอา และีนเลยแม้แ่น้อย
ริส ราย เอา และีน ็สนใแ่อาหารรหน้า ลืมแม้ระทั่มารยาทที่พึมี ั้แ่ลิ้มรสาิอาหารรเพียรั้แร
"อร่อย! ×4" ริส ราย เอา และีน อุทานออมาอย่าลึ ่อนะเร่ทานทำเอาหยาหลิมออย่าละอา
ผ่านไปไม่นาน ริส ราย เอา และีน ็ทานเสร็ึหันไปหานที่นั่หันให้พวเา
"แฮ่ม! อโทษที่เสียมารยาทนะรับ" เอาพูอย่าอายๆที่ทำิริยาเหมือนเ็ออไป
"ัน็เหมือนัน ทานอาหารอเธอไปเยอะเลย" รายเอล่าวอโทษ และสำนึผิ เพราะอาหารนั้นสำัมา แ่เาลับทานมันมาอาะทำให้นรหน้าเือรร้อน็ไ้
"้ออโทษนะ อาหารอเธอมันอร่อย ัน็เลยทานเยอะไปหน่อย" ีนเอ็ล่าวอโทษ้วยสีหน้าสล
"อโทษ..." ริสล่าววยำสั้นๆ แ่สีหน้า้ม่ำหน่อยๆ ล้ายสุนัหน้าโหที่หาหูเหมือนโนเ้าอุ
หยาหลิไ้แ่บันับเสียทีู่สำนึผิอพวเา เายัไม่ว่าาอะไรเลย็อโทษอโพยเาเสียแล้ว แล้วแบบนี้เาะล้าุหรอ
หยาหลิหันหนน้าไปหาพวเาทันที ริส ราย เอา และีน่านนิ่้า เมื่อใบหน้าอหยาหลิ
ทั้ใบน้าที่ามเหนือสิ่ใ เส้นผมสีาวเินยาวราวไหมั้นี ใบหน้าที่เรียวสวยไ้รูป วาลมโสีแราวอัมีล่ำ่า มูที่แสถึวามื้อรั้น ริมฝีปาที่บาสีแส
ภาพรหน้าทำเอา ริส ราย เอา และีน ไ้แ่หน้าแร่ำ หันหน้าหนีไปนละทา ไม่เ่นนั้นพวเาอามอเลือำเาไ้ไม่ยา!
หยาหลิไ้แ่มออย่าไม่เ้าใ ในารระทำอพวเาสันิ
"พวเ้า ไม่้อิมาหรอ ถือว่าเป็นสิ่ที่อบแทนสำหรับวามล้าหาอพวเ้า" หยาหลิพูบ ริส ราย เอา และีน ไ้แ่รู้สึีที่ ที่ยัทีนแบบนี้อยู่ในโลที่เ็มไป้วยวามโลภแบบนี้
"ไปปลุ พวอพวเ้าเสีย เี๋ยว้าว้มะหายร้อนเสีย่อน" หยาหลิพุบเินออไป่ทันที
เหลือเพียแ่ ริส ราย เอา และีน ที่ยัาบึ้่อหยาหลิอย่าหมใ ไม่ใ่อะไร เพราะอาหารที่หยาหลิทำนั้นเอ ที่ทำให้ริส ราย เอา และีน หลุมไ้อย่าถอนัวไม่ึ้น
ถึพวเาะรู้สึว่าำพูำาออีฝ่ายะูโบราไปหน่อย็เถอะ พวเาิว่าทาบ้านอหยาหลิอาะสอนแบบนั้น หรือพูแล้วนี้็ไ้ พวเาึไม่ไ้สสัยหรือิใอะไร มีแ่เพีย...
"ูว่า ูเอสมบัิล่ำ่าแล้วว่ะ" ีนพู้วยสาาวิบวับ
"เห็น้วย x3" ริส ราย และเอา พูอย่าพร้อมัน พร้อมับ้อหยาหลิที่ำลัเี่ยว้าว้มอยู่ไม่ใล้พวเา
บรึ้ย
ทำไมนลุแปลๆนะ ะเ้าหน้าหนาวแล้วหรือ สสัย้อหาเสื้อหนาๆมาใส่เสียแล้วสิ...
มาูพวเา่อนีว่า เละพอูเลยนะ เอาเถอะนาะายแล้ว ยัะหัวเราะไ้อี ิถึอบแบบหน่วยรบเ่าเลยแหะ เห้ออ...
หยาหลิ เินไปวัีพรพวเา่อนะรอโอสถฟื้นฟูระับ่ำ ใส่ปาพวเา รวมถึพวทหารที่ยัไม่าย พร้อมัารอมบี้ระับ7อีัวให้พ้นทา
"ใล้มืแล้ว ้อพัที่นี่..." หยาหลิสบัมือ ที่พัสำหรับยี่สิบน็ปราึ้น พร้อมอไฟนาให่ หยาหลืสบัมืออีรั้ พวทหารทั้หม ริส ราย เอา และีน ็ไ้ไปนอนอยู่ในที่พัเรียบร้อย
"้อ้อเรียมอาหารสินะ" หยาหลิไม่เ้าใัวเอเหมือนันว่าทำไม้อ่วยพวเา้วย อาะเพราะวามล้าหา และไม่ทิ้พวพ้อแม้ว่ารู้ะ้อาย ็ยืนยัสู้ มันทำให้หยาหลิถูใไม่หน่อย
หยาหลิเรียมทำ้าว้มหม้อให่ ที่ปริมาเทียบเท่าับ100ที่ พร้อมน้ำสะอามามายไว้พวเา
หยาหลิเี่ยว้าว้มไปเรื่อย ลิ่นหอมๆอ้าว้มร้อน เรียเหล่าทหารที่นอนไ้อย่าไม่ยาหนั...
"ูายแล้วหรอว่ะ ที่นี่สวรร์สินะ แ่สวรร์มีลิ่นหอม้วย?" รายที่ื่น่อนใรเพื่อน พูอย่าเหม่อลอย
"หอม...หิว..." าม้วยเสียนิ่ๆอริส ที่ื่นามมา
"หอมัว่ะ ใรทำอะไร..." เอาที่ื่นมาอย่าเบลอๆ ็เอ่ยถามึ้น
"หอม~~" ีนที่ื่นมา็ร้อบอลิ่นที่รับอย่าเหม่อลอย
"พวเ้าฟื้นแล้ว ็รีบมาทานเสีย เี๋ยว้าว้ม็เย็นื" เสียอหยาหลิเรียสิอ ริส ราย เอา และีนไ้เป็นอย่าี
ริส ราย เอา และีน สะุ้เฮือ พร้อม้อท่าโมี นหยาหลิไ้แ่หัวเราะในลำอ ริส ราย เอา และีน เินออาที่พัอย่าระแว ่อนที่ะเห็นหิสาว? ในุีน ที่ำลัยืนหันหลัให้พวเาอยู่
ริส ราย เอา และีน พวเาำไ้ทันทีว่าบุลรหน้าือนที่่วยพวเาไว้ ่อนที่พวเาะหมสิไป ท่าทีระแวึหายไป พวเารีบเร่เินไปหาอาหารรหน้าทันที เพราะทนลิ่นอันยั่วยวนออาหารไม่ไหว
หยาหลิถอยให้แ่็ไม่ไ้หันหน้าไปหาพวเา เาไ้แ่นั่รอนิ่แ่็ไม่ไ้หันหน้าไปหาริส ราย เอา และีนเลยแม้แ่น้อย
ริส ราย เอา และีน ็สนใแ่อาหารรหน้า ลืมแม้ระทั่มารยาทที่พึมี ั้แ่ลิ้มรสาิอาหารรเพียรั้แร
"อร่อย! ×4" ริส ราย เอา และีน อุทานออมาอย่าลึ ่อนะเร่ทานทำเอาหยาหลิมออย่าละอา
ผ่านไปไม่นาน ริส ราย เอา และีน ็ทานเสร็ึหันไปหานที่นั่หันให้พวเา
"แฮ่ม! อโทษที่เสียมารยาทนะรับ" เอาพูอย่าอายๆที่ทำิริยาเหมือนเ็ออไป
"ัน็เหมือนัน ทานอาหารอเธอไปเยอะเลย" รายเอล่าวอโทษ และสำนึผิ เพราะอาหารนั้นสำัมา แ่เาลับทานมันมาอาะทำให้นรหน้าเือรร้อน็ไ้
"้ออโทษนะ อาหารอเธอมันอร่อย ัน็เลยทานเยอะไปหน่อย" ีนเอ็ล่าวอโทษ้วยสีหน้าสล
"อโทษ..." ริสล่าววยำสั้นๆ แ่สีหน้า้ม่ำหน่อยๆ ล้ายสุนัหน้าโหที่หาหูเหมือนโนเ้าอุ
หยาหลิไ้แ่บันับเสียทีู่สำนึผิอพวเา เายัไม่ว่าาอะไรเลย็อโทษอโพยเาเสียแล้ว แล้วแบบนี้เาะล้าุหรอ
หยาหลิหันหนน้าไปหาพวเาทันที ริส ราย เอา และีน่านนิ่้า เมื่อใบหน้าอหยาหลิ
ทั้ใบน้าที่ามเหนือสิ่ใ เส้นผมสีาวเินยาวราวไหมั้นี ใบหน้าที่เรียวสวยไ้รูป วาลมโสีแราวอัมีล่ำ่า มูที่แสถึวามื้อรั้น ริมฝีปาที่บาสีแส
ภาพรหน้าทำเอา ริส ราย เอา และีน ไ้แ่หน้าแร่ำ หันหน้าหนีไปนละทา ไม่เ่นนั้นพวเาอามอเลือำเาไ้ไม่ยา!
หยาหลิไ้แ่มออย่าไม่เ้าใ ในารระทำอพวเาสันิ
"พวเ้า ไม่้อิมาหรอ ถือว่าเป็นสิ่ที่อบแทนสำหรับวามล้าหาอพวเ้า" หยาหลิพูบ ริส ราย เอา และีน ไ้แ่รู้สึีที่ ที่ยัทีนแบบนี้อยู่ในโลที่เ็มไป้วยวามโลภแบบนี้
"ไปปลุ พวอพวเ้าเสีย เี๋ยว้าว้มะหายร้อนเสีย่อน" หยาหลิพุบเินออไป่ทันที
เหลือเพียแ่ ริส ราย เอา และีน ที่ยัาบึ้่อหยาหลิอย่าหมใ ไม่ใ่อะไร เพราะอาหารที่หยาหลิทำนั้นเอ ที่ทำให้ริส ราย เอา และีน หลุมไ้อย่าถอนัวไม่ึ้น
ถึพวเาะรู้สึว่าำพูำาออีฝ่ายะูโบราไปหน่อย็เถอะ พวเาิว่าทาบ้านอหยาหลิอาะสอนแบบนั้น หรือพูแล้วนี้็ไ้ พวเาึไม่ไ้สสัยหรือิใอะไร มีแ่เพีย...
"ูว่า ูเอสมบัิล่ำ่าแล้วว่ะ" ีนพู้วยสาาวิบวับ
"เห็น้วย x3" ริส ราย และเอา พูอย่าพร้อมัน พร้อมับ้อหยาหลิที่ำลัเี่ยว้าว้มอยู่ไม่ใล้พวเา
บรึ้ย
ทำไมนลุแปลๆนะ ะเ้าหน้าหนาวแล้วหรือ สสัย้อหาเสื้อหนาๆมาใส่เสียแล้วสิ...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น