คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ** ยัยปากร้าย **
"มะ...ไม่ทันแล้ว ไม่นะ.. >O< ม่ายยยยยยยยยย!!!!!"
หญิงสาวที่รีบวิ่งมาร้องอย่างตกใจก่อนทรุดตัวนั่งลงอย่างหมดแรง "ฮือๆๆๆ TOT ฉัน...ฉันต้องตายแน่ๆ ~~ แง๊ๆๆๆ ทำไงดี"
"เอ่อ~~ เธอ ^-^;; ช่วยบอกชื่อ..ของเธอหน่อยนะ เธอมาสายน่ะ"
"แง๊ๆๆๆๆ ประวัติอันใสสะอาดของฉัน TTOTT ต้อง...ต้องมาด่างพรอยซะแล้ว"
"เอาไงดีอ่ะ โดนัท ^^;; " หญิงสาวเอ่ยถามเพื่อนที่อยู่ข้างๆ ด้วยสีหน้าลำบากใจ
"เอ่อ~~ อ่า..อันนี้ -_-;; ก็ไม่รู้เหมือนกันนะ โอปอ...เอาไงดีล่ะ >-< "
"ม่ายน้า!!!! >o< ประวัติอันใสสะอาดของช้านนนนนนนนนนนน!!!!"
"เอ่อ โดนัทว่า เขาน่าสงสารออก...ถ้าไงปล่อยเขาไปซักคน ก็ได้..ล่ะมั้ง" โดนัทพูดก่อนจะกระซิบเบาๆ "อีกอย่างโดนัทอายคนอื่นเขาน่ะ มองกันใหญ่แล้ว"
"แฮะๆ ก็อยู่หน้าโรงเรียนนี่" โอปอกระซิบตอบก่อนจะหันไปบอกกับหญิงสาวคนเดิมที่นั่งคร่ำครวญอยู่ "อย่าร้องไห้เลยนะ ^o^; รีบเขาไปเหอะ ฉันไม่จดชื่อเธอหรอก เฮ้อ เธอโชคดีมากนะที่ กีต้าร์ยังไม่มาน่ะ แต่คราวหน้า v_v อย่ามาสายอีกนะ "
"ได้ๆๆๆๆๆ T^T ฉันสัญญา" หญิงสาวพูดออกมาพร้อมรอยยิ้มก่อนจะรีบเดินเข้าไปในโรงเรียน
"โฮ่ๆๆๆ ~~เธอ~~จะ~~ไป~~ไหน~~" เสียงโหยหวน ดังขึ้นพร้อมกับการปรากฏตัวของหญิงสาวที่ใส่ปลอกแขนสีเหลืองที่ปักด้วยข้อความสีน้ำตาลว่า 'กรรมการนักเรียน ฝ่ายกฎระเบียบ' และกำลังยืนเอาเท้าข้างหนึ่งเหยียบเก้าอี้ไม้หินอ่อนไว้ ท่ามกลางใบไม้ที่ร่วงหล่นราวสายฝน
"!!!กีต้าร์!!!" โดนัทและโอปอร้องขึ้นพร้อมกัน
"โอปอ..โดนัท...ทำไมเธอไม่ทำตามหน้าที่ย่ะ" กีต้าร์ร้องถามเสียงเขียว
โอปอและโดนัทมองหน้ากันอย่างหวาดๆ ก่อนที่โอปอจะรวบรวมความกล้าแล้วตอบออกไป
"กีต้าร์ คือว่า...เค้าก็ไม่รู้เหมือนกัน ^^ แฮะๆ โดนัทพวกเราไปกันเถอะ...ไปนะจ๊ะ ^v^บ๊ายบาย"
"แฮะๆๆ ^^ จะ..ไป..ไหนจ๊ะ.. กลับมาเดี๋ยวนี้!!!"
"จ้าๆๆๆ"
"เธอก็อีกคนมาสายแล้วยังไม่ยอมรับอีก คิดว่าจะรอดพ้นจากกีต้าร์สาวสวยคนนี้ได้หรอ"
"เอ่อ...เห็นใจฉันเหอะนะ ฉันไม่เคยมาสายเลย "
"5 ครั้ง"
"ห๊ะ?" หญิงสาวทั้งสามร้องด้วยความสงสัย
"ฉันบอกว่า เธอน่ะมาสาย 5 ครั้งแล้ว ตั้งแต่..." กีต้าร์พูดอย่างอารมณ์เสียก่อนจะหยิบสมุดมรณะประจำตัวออกมา "นี่ไง..ครั้งแรกวันที่ xx เดือน xxx ปี xxxx แล้วครั้งที่สองก็วันที่ xx เดือน xxx ปี xxxx แล้วก็..."
กีต้าร์ยังคงพูดต่อไปท่ามกลางสีหน้าที่แตกต่างของหญิงสาวทั้งสาม
(*OoO*) หน้าของหญิงสาวคนนั้น
(^.^;;;) หน้าของโดนัท
(^=^"") หน้าของโอปอ
"ทีนี้มีอะไรจะเถียงอีกไม๊?" กีต้าร์พูดพร้อมกับปิดสมุดมรณะอย่างสะใจ
"เอ่อ...โธ่~ ยกให้ฉันซักครั้งเหอะนะ T-T คะ..คราวหน้าฉันจะไม่มาสายอีกแล้ว"
"ไม่-มี-ทาง นักเรียนทุกคนต้องปฏิบัติตามกฎไม่มีการยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น" กีต้าร์ตอบอย่างไร้ความปรานี
"โธ่เอ๊ย!!! " หญิงสาวตะโกนอย่างเหลืออด "แค่มาสายแค่เนี๊ยะ ทำเป็นเรื่องใหญ่ เธอจะยึดอะไรกับกฎมากมายแค่แหกซักข้อสองข้อเอง"
"โอ๊ะ!! โอ๋~~ ^o^ เผยธาตุแท้แล้วเหรอ" กีต้าร์ย้อนอย่างนิ่มๆ ทำให้อีกฝ่ายถึงกับหน้าซีด
"ก็ใช่นะสิ ใครจะไปทนคนอย่างเธอได้ -^- อย่างนี้จะมีใครที่ไหนหลงผิดมาสนใจเธอ"
หญิงสาวโต้กลับมาอย่างที่คิดว่าน่าจะทำให้กีต้าร์เจ็บๆ แสบๆ ได้บ้าง
"ยัยปลาร้าเน่า!!" กีต้าร์เอ่ยขึ้นมาเสียงแข็งเพราะเส้นความอดทนของเธอขาดผึงทันทีที่ได้ยินประโยคนั้น "เธอคิดว่าเธอเป็นใคร ถึงได้มาว่า ว่าฉันจะขายไม่ออก คิดว่าตัวเองดีนักรึไง -O- แค่มาสายก็ยังต้องเล่นละครห่วยๆ ขนาดที่หมามองยังรู้เลย (เอ่อ~~ อย่าพูดอย่างงี้ได้ป่ะ ^^" เค้าสองคนเชื่อง่ะ : โอปอและโดนัท) แล้วถ้าเจอคดีอื่นไม่ 'ทุ่ม' มากกว่านี้รึไง =^= แต่ก็อย่างนี้แหละน้า...พวกสวย ใส ไร้สมอง แต่เอ๊ะ!! =oO อย่างเธอเนี่ยคงไม่เข้าขั้นคำว่า 'สวย' และ 'ใส' หรอกมั้ง V_V น่าจะเป็นสยอง เน่าในและไร้สมอง ^.^ มากกว่า"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!" หญิงสาวกรีดร้องอย่างเจ็บใจ "แก..แกกล้าว่าฉันเหรอ ยัยปากร้าย >-< ฉันจะฟ้องพี่ไบรท์ รับรองได้ว่าแกเละแน่"
"อ้อ เหรอค่ะ ^^ เชิญตามสบายเลยค่ะ จะไปฟ้องพี่ไบรท์ พี่เบ้ย อะไรก็ตามใจเธอนะ ^..^ ยัยปลาร้าเน่ า"
"กะ..แก"
"เอาเถอะ แต่ครั้งนี้ฉันจะปล่อยเธอเพราะว่า ฉันเป็นคนที่สวยและนิสัยดี ไม่อยากทำร้ายใครในวันพระ"
"แก..กรี๊ดดดดดดดดดด!!!!!"
"หุบปากที่น่ารำคาญของเธอแล้วไป ได้แล้วเสียเวลา...น้องคนนั้นน่ะหยุดก่อนเลย พี่ว่ากระโปรงน้องมันสั้นไปนะ พี่ขอตรวจหน่อย...."
"นี่ แกหันมาคุยกันก่อนสิ..แก..." ยัยปลาร้าเน่าของกีต้าร์ส่งเสียงแหลมๆ เรียกและตรงไปหาเรื่องกีต้าร์แต่โอปอก็มาขวางไว้
"กลับไป"
"ฮึ้ย~~ ยัยพวกหมาหมู่ คอยดูนะฉันจะไปฟ้องพี่ไบรท์ จำไว้เลย สักวันแกจะต้องมาขอโทษฉัน" หญิงสาวพูดเสียงกร้าวก่อนจะรีบเดินสะบัดออกไป
"อ๋อย น่าเบื่อจริงๆ มีแต่คนมาขู่" โอปอบ่น
"นี่กีต้าร์ โดนัทไม่อยากทำหน้าที่แบบนี้แล้วนะ" โดนัทเอ่ยบอกกับกีต้าร์ที่กำลังเดินเข้ามาใกล้
"ช่ายเลย น่าเบื่อมาก.........ก ฉันว่าพวกเราเลิกทำหน้าที่นี้เหอะ"
"ไม่ได้!!! ถ้าเราไม่รักษากฎโรงเรียนแล้วใครจะมารักษาเล่า...ยังไงกีต้าร์คนนี้ก็ต้องปกป้องกฎระเบียบของโรงเรียน พร้อมกับเพื่อนที่น่ารักและแสนดีทั้งสอง เข้าใจไหม"
"โอ๊ย แต่เราสองคนก็ไม่เห็นว่า จะปฏิบัติหน้าที่ได้ดีนี่ ดูสิ โดนหลอกประจำเลย" โอปอบ่นอย่างเบื่อหน่าย
"ก็แน่ล่ะ พวกเธอน่ะ เป็นพวกใจอ่อน ขี้สงสาร V^V อย่างนี้แหละน้า...ถึงได้โดนหลอกประจำ"
"เห็นม๊ะ เธอเองยังคิดเลย =^= เพราะงั้นเราสองคนจึงไม่เหมาะที่จะทำหน้าที่อย่างนั้น"
"โธ่ แค่นี้เองเดี๋ยวให้กีต้าร์คนนี้ ช่วยติวช่วยสอนให้ รับรองหายขาด" กีต้าร์พูดหว่านล้อมด้วยความมั่นใจ
"แหงะ ไม่เอาอ่ะ โอปอยังไม่อยากสิ้นชีพก่อนวัยอันควร"
"ใช่ ขืนให้ กีต้าร์มาเป็นติวเตอร์ให้มีหวัง..." โดนัทพูดแล้วหยุดไป อย่างสยองๆ
"แต่ยังไง พวกเธอสองคนก็ห้ามลาออกเด็ดขาด...ถือว่า >o< ทำเพื่อความรักของเพื่อนที่แสนน่ารักคนนี้หน่อยนะ ถ้าโอปอกับโดนัทไม่ช่วยกีต้าร์แล้วใครจะช่วยกีต้าร์ล่ะ อีกอย่างนะพี่วิทย์ My Love ของฉันล่ะใครจะมาคอยช่วยเขา"
"ก็ช่วยตัวเอง เค้าเบื่อแล้วนี่"
"ไม่ได้ เธอไม่เคยอ่านการ์ตูนรึไง นางเอกนะก็ต้องมีผู้ช่วยสิ แล้วเธอสองคนก็ต้องเป็นผู้ช่วยฉัน"
"อ่านย่ะ แต่ไม่อยากเป็นผู้ช่วย"
"นะๆๆๆ ถ้าพวกเธอไม่ช่วยฉัน ToT ฉันจะร้องไห้ให้คนทั้งโรงเรียนมองเลย ไม่อายก็ลองดู"
"โห...ใจร้าย บังคับกันนี่หน่า" โดนัทร้องออกมา
"จะช่วยไหม เอางี้แถมไอศกรีมให้อีกคนล่ะถ้วยเลยเอ้า!!!"
"อืม ช่วยก็ได้" โอปอตอบ "แต่อย่าลืมนะ >.< ไอศกรีมน่ะ"
"อ้าว โอปอตกลงทำไม" โดนัทบ่น
"เอาน่าเพื่อช่วยเพื่อน....และไอศกรีมด้วย"
"ได้อยู่แล้ว ที่นี้ฉันก็ได้อยู่กับพี่วิทย์ จะได้คอยช่วยพี่วิทย์ คอยทำคะแนนโดยมีเพื่อนที่น่ารักทั้งสองช่วย แล้วพอพี่วิทย์หันมาเห็นความรักอันท้วมท้นของฉัน เขาก็จะบอกว่า โธ่...น้องกีต้าร์สุดสวยไม่น่าลำบากเลย แม้ว่าน้องกีต้าร์จะไม่มาช่วยพี่ยังไงพี่ก็รัก แล้วเราสองคนก็รักกันอย่างหวานชื่น" กีต้าร์พูดและวาดภาพถึงอนาคตอันแสนสุขจนทำให้โอปอและโดนัทเซ็งจึงเดินเลี่ยงไป แต่กีต้าร์ก็คงยังคร่ำครวญอยู่ "จากนั้นเราก็จะมีลูกด้วยกันหลายๆ คน มีบ้านเล็กๆ ไม่สิ..ต้องบ้านหลังใหญ่หน่อย จะได้อยู่กันไม่อึดอัดแล้วเราก็จะสร้างสนามหญ้าเอาไว้วิ่งเล่น แล้วก็ต้องเลี้ยงแมวไว้ด้วย เอ…เลี้ยงหมาด้วยก็ดีนะ โอปอโดนัทเธอคิดว่าเลี้ยงอะไรดีล่ะ" กีต้าร์หันมาถามโดนัทและโอปอแต่ก็ต้องพบกับความว่างเปล่า "ตายแล้ว!!!! โอปอโดนัท เธอทิ้งฉันได้ไงเนี่ย…โอปอ โดนัท.."
ความคิดเห็น