ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ท่อนที่7
แต่ทว่า เพราะความเจ็บปวด ทำให้หมาป่าหนุ่มเผลอปล่อยมือ ทำให้ร่างของหมาป่าหนุ่มถูกสะบัดกระเด็นไปชนรั้วไม้อย่างแรงจนไม้แตก ร่างของหมาป่าหนุ่มทรุดฮวบลงไป ตัวร้ายทั้งสองมองมันสักครู่ จึงหันมาทางเจ้าหญิงอีกครั้ง
“จบสักทีนะ เจ้าหมาบ้า” หนุ่มวิหคพูด แล้วทั้งคู่ก็เดินไปหาเจ้าหญิงที่ตื่นกลัวอยู่อย่างสุดๆ ร่างสั่นสะท้านไปทั้งตัว ชายหนุ่มทั้งสองแสะยิ้มอย่างดุร้าย น่ากลัวราวกับปีศาจ
“เปรี้ยง!!!!!!” หมาป่าหนุ่มพุ่งตัวมากระแกท้องหนุ่มวิหคเต็มแรง ทำให้หนุ่มวิหคเซไปข้าหลังเกือบจะล้มลง ยังดีที่หนุ่มหูแมวรับร่างไว้ได้ทัน จึงไม่ล้ม ทั้งคู่มองไปที่หมาป่าหนุ่ม ซึ่งยืนหอบปิดตาซ้าที่บวมเพราะไปกระแทกรั้วเข้า มีเลือดไหลออกมาจากแผลที่ขาหน้าขวาเป็นจำนวนมาก ซึ่งหมาป่าหนุ่มยกขานั้นอยู่ ตามตัวมีรอยถลอกไปทั่ว แต่แววตาที่ดุร้ายสีเทานั้นยังคงจ้องไปยังสองหนุ่มมารร้าย ราวกับจะบอกว่า “อย่าริอาจทำร้ายคนของฉัน” ทำให้สองมารร้ายตื่นกลัว
“ก......แก~~~ ฝากไว้ก่อนเถอะ!!!!” หนุ่มวิหคชี้หน้าหมาป่าหนุ่ม จากนั้นก็ลากหนุ่มหูแมวที่ยืนงงไม่รู้อิโหน่อิเหน่เข้าป่าไปอย่างรวดเร็ว เบลและหมาป่าหนุ่มได้แต่ยืนงงเพราะไม่คิดว่า พวกนั้นจะเลิกรากันไปง่ายๆถึงเพียงนี้
“ในที่สุดพวกมันก็ไปแล้ว แต่เอ๊ะ! นายหมาป่า เธอมีแผลนี้น่า มาทำแผลก่อนเถอะ” เบลเพิ่งสังเกตเห็นเลือดที่ขาหน้าขวา จึงเรียกหมาป่าหนุ่มให้มาหาเธอ มันเดินมาอย่างกลัวๆกล้าๆไม่รู้เพราะอะไร เบลคว้ากล่องปฐมพยาบาลจากในตะกร้าออกมา(เอามาทำไมนะ เจ้าหญิง....) และหยิบยาแดงออกมาหยดใส่ก้อนสำลี นำไปป้ายที่แผลของหมาป่าหนุ่ม มันร้องลั่นด้วยความแสบ พยายามจะกระเถิบตัวหนี แต่เจ้าหญิงก็จับขาไว้ไม่ให้ไปไหน(คงรู้แล้วสินะ ว่าหมาป่าหนุ่มกลัวอะไร)
ที่แนวเขตชายป่า
ชายคนหนึ่งในชุดเสื้อยืดสีแดงมีรูปตัวZติดอยู่ที่หน้าอก สวมผ้าคลุมปิดหน้าสีดำหมองเพราะฝุ่นเล็กน้อย ใส่กางเกงยีนสีน้ำเงินอมดำ ยืนพิงต้นไม้มองเจ้าหญิงกับหมาป่าหนุ่มอยู่ ข้างหลังก็มีชายสองคนที่เป็นคนไปทำร้ายเจ้าหญิงนั่งคุกเข่าทำความเคารพอยู่ แววตาดุจดังเหยี่ยวสีฟ้าครามจ้องมองภาพเบื้องหน้าอย่างคลายกังวล มือข้างหนึ่งก็จับผ้าคลุมและสลัดออก ผมสีทองที่ถูกมัดเก็บไว้ก็คลี่สยายออก ใบหน้าสีมลดูคมคายแต่หล่อไม่เบา หูก็มีลักษณะเป็นเครื่องมือรับฟังอิเล็กทรอนิกส์ ชายผู้นี้มิใช่ใครที่ไหน เขาคือ....องค์ราชาซีโร แห่ง อาณาจักรฟาเรนเซียนั้นเอง
“จบสักทีนะ เจ้าหมาบ้า” หนุ่มวิหคพูด แล้วทั้งคู่ก็เดินไปหาเจ้าหญิงที่ตื่นกลัวอยู่อย่างสุดๆ ร่างสั่นสะท้านไปทั้งตัว ชายหนุ่มทั้งสองแสะยิ้มอย่างดุร้าย น่ากลัวราวกับปีศาจ
“เปรี้ยง!!!!!!” หมาป่าหนุ่มพุ่งตัวมากระแกท้องหนุ่มวิหคเต็มแรง ทำให้หนุ่มวิหคเซไปข้าหลังเกือบจะล้มลง ยังดีที่หนุ่มหูแมวรับร่างไว้ได้ทัน จึงไม่ล้ม ทั้งคู่มองไปที่หมาป่าหนุ่ม ซึ่งยืนหอบปิดตาซ้าที่บวมเพราะไปกระแทกรั้วเข้า มีเลือดไหลออกมาจากแผลที่ขาหน้าขวาเป็นจำนวนมาก ซึ่งหมาป่าหนุ่มยกขานั้นอยู่ ตามตัวมีรอยถลอกไปทั่ว แต่แววตาที่ดุร้ายสีเทานั้นยังคงจ้องไปยังสองหนุ่มมารร้าย ราวกับจะบอกว่า “อย่าริอาจทำร้ายคนของฉัน” ทำให้สองมารร้ายตื่นกลัว
“ก......แก~~~ ฝากไว้ก่อนเถอะ!!!!” หนุ่มวิหคชี้หน้าหมาป่าหนุ่ม จากนั้นก็ลากหนุ่มหูแมวที่ยืนงงไม่รู้อิโหน่อิเหน่เข้าป่าไปอย่างรวดเร็ว เบลและหมาป่าหนุ่มได้แต่ยืนงงเพราะไม่คิดว่า พวกนั้นจะเลิกรากันไปง่ายๆถึงเพียงนี้
“ในที่สุดพวกมันก็ไปแล้ว แต่เอ๊ะ! นายหมาป่า เธอมีแผลนี้น่า มาทำแผลก่อนเถอะ” เบลเพิ่งสังเกตเห็นเลือดที่ขาหน้าขวา จึงเรียกหมาป่าหนุ่มให้มาหาเธอ มันเดินมาอย่างกลัวๆกล้าๆไม่รู้เพราะอะไร เบลคว้ากล่องปฐมพยาบาลจากในตะกร้าออกมา(เอามาทำไมนะ เจ้าหญิง....) และหยิบยาแดงออกมาหยดใส่ก้อนสำลี นำไปป้ายที่แผลของหมาป่าหนุ่ม มันร้องลั่นด้วยความแสบ พยายามจะกระเถิบตัวหนี แต่เจ้าหญิงก็จับขาไว้ไม่ให้ไปไหน(คงรู้แล้วสินะ ว่าหมาป่าหนุ่มกลัวอะไร)
ที่แนวเขตชายป่า
ชายคนหนึ่งในชุดเสื้อยืดสีแดงมีรูปตัวZติดอยู่ที่หน้าอก สวมผ้าคลุมปิดหน้าสีดำหมองเพราะฝุ่นเล็กน้อย ใส่กางเกงยีนสีน้ำเงินอมดำ ยืนพิงต้นไม้มองเจ้าหญิงกับหมาป่าหนุ่มอยู่ ข้างหลังก็มีชายสองคนที่เป็นคนไปทำร้ายเจ้าหญิงนั่งคุกเข่าทำความเคารพอยู่ แววตาดุจดังเหยี่ยวสีฟ้าครามจ้องมองภาพเบื้องหน้าอย่างคลายกังวล มือข้างหนึ่งก็จับผ้าคลุมและสลัดออก ผมสีทองที่ถูกมัดเก็บไว้ก็คลี่สยายออก ใบหน้าสีมลดูคมคายแต่หล่อไม่เบา หูก็มีลักษณะเป็นเครื่องมือรับฟังอิเล็กทรอนิกส์ ชายผู้นี้มิใช่ใครที่ไหน เขาคือ....องค์ราชาซีโร แห่ง อาณาจักรฟาเรนเซียนั้นเอง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น