คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 ห้าชีวิตที่เหลือรอด : By Hacker Dew.
ตอนที่ 3 ห้าชีวิตที่เหลือรอด : By Hacker Dew.
“ มาช้าจังเลยนะ” พี่ชายคนโตถอดหมวกกันน๊อกออก หลังจากทุกคนเปิดประตูรถยนต์ ด้วยความแค้นใจ พี่ชายคนโตจึงเขวี้ยงหมวกกันน๊อกถูกหัวร๊อก แต่ร๊อคใช้ดาบรับ
“ มีฤทธิ์แค่นี้เองเหรอ”
“ ทุกคน...มาช่วยยกประตูก่อนสิ รู้สึกว่าร้านสหกรณ์ไม่ได้ล๊อกไว้ด้วย”
ทุกคนจึงช่วยกันยกประตูเหล็กออก เสียงเหล็กถูกยกดังกังวานส่งเสียงแสบหูเป็นอย่างมาก หลังจากที่ยกประตูเหล็ก ภาพที่ปรากฏเบื้องหน้าก็คือความว่างเปล่า ทุกคนจึงเปิดไฟฉาย แล้วส่องไปข้างใน ร๊อกรีบวิ่งไปเปิดไฟทันที
ไฟส่องสว่างทั่วร้านสหกรณ์ ภายในร้านมีขนมให้เลือกมากมาย แม่รีบหยิบถุงแล้วเอาขนมที่อยู่ภายในร้านสหกรณ์ใส่ถุงให้หมด
“ หยุด นั่นใครนั่น” เสียงของมนุษย์นิรนามดั่งขึ้นหลังร้านสหกรณ์
“ .....”
“ นั่น.... นั่นน้องคีมใช่ป่าว”
“ นายรู้จักชื่อพี่เราได้ไง”
“ น้อย ๆ เกินไปนา เสียงแบบนี้มีเสียงเดียวเท่านั้น ใช่ไหม น้องเค” พี่คนโตสุดเดินไป แล้วถีบประตูหนึ่งที่อยู่หลังสหกรณ์ทันที ประตูเปิดขึ้นพบว่า มีน้องเค และน้องคีม และแม่น้องคีมและเค ส่วนอีก 2 คนที่เหลือคือพี่อบ และแม่ของพี่อบ
“ อยู่กันพร้อมหน้าเชียว” ดิวกลืนน้ำลายแล้วพูดต่อไปอีกว่า “ ออกมาได้แล้ว เราจะหนีไปจากที่นี้”
“ขอบใจมากเลยน้อง” พี่อบยืนขึ้นมา
“ พี่รู้แล้วว่า ผีดิบพวกนี้เกิดมาได้อย่างไร วิธีเดียวที่สุดที่จะทำให้ผีดิบมันสยบตัวได้รวดเร็วมากที่สุด โดยไม่ต้องเปลืองพลังงานนั่นก็คือเจ้าสิ่งนี้” พี่อบพูดขึ้นแล้วเดินไปยังฝั่งหนึ่งของสหกรณ์
“ อะไรนะ...ผงซักฟอกหรือ” พี่คนโตพูดขึ้น เมื่อเห็นพี่อบถือกล่องผงซักฟอกอยู่ในมือ
“ ใช่แล้ว นี่คือสิ่งที่กำจัดมันได้” อบกลืนน้ำลายแล้วพูดต่อไปว่า “จากที่พี่ทราบมาว่า ไวรัสพวกนี้มันโตมาจากท่อน้ำประปาที่ส่งมาจากศูนย์กลางของการจ่ายน้ำ ดังนั้นพี่จึงคิดว่า ถ้าเอาเจ้าสิ่งนี้กรอกปากเจ้าผีดิบพวกนี้ ฤทธิ์ของมันจะทำให้เกิดสารเคมีที่ทำลายอ๊อกซิเจน ดังนั้น ไวรัสที่เข้าสู่ร่างกายคนนี้ ถ้ามันไม่มีอ๊อกซิเจน มันก็อาจจะหยุดการเจริญเติบโตและการทำงานของมันได้”
“ พี่เคยลองทำแล้วเหรอ” พี่ชายคนโตสุดพูดขึ้นมา
“ ไม่หรอก พี่ไม่เคยลองทำ แต่พี่แค่สมมติฐานขึ้นมาเท่านั้น” พี่อบจึงชักอาวุธของตัวเองออกมา พี่ชายคนโตสุดจึงพบว่าเป็นปืนฉีดน้ำ “นี่ล่ะ คืออาวุธลับสุดยอดของพี่ ข้างในบรรจุน้ำผงซักฟองที่พิษสงร้ายแรงเอาไว้ แถมยังเอาไปผสมอะไรต่อมิอะไรมั่วไปหมดด้วยละ”
“ แม่เสร็จยัง พวกซอมบี้พังประตูเหล็กเข้ามาแล้วน่ะ”
“ เออ เสร็จแล้วน่าพ่อ” แม่รีบเอาขนมเต็มที่ “ น้อง อย่ามัวเอาแต่กินโอริโอ้ดิ ช่วยแม่ก่อน” แม่บ่นว่าน้องคนสุดท้องสุดที่นั่งกินโอริโอ้เพลินจนลืมภารกิจของตนเอง
“ พวกเรา ไปจากที่นี้กันเถอะ” พี่ชายคนโตพูดขึ้นกับ 5 คนที่เหลือรอด
“ แล้วพวกเราจะไปที่ไหนล่ะ” น้องคีมพูดขึ้นมา
“ ยังไม่รู้เลย รู้แต่ว่าเราต้องออกจากที่นี้เท่านั้น” พี่ชายคนโตหันหลัง “ เออ...ลืมไปแน่ะ... พี่อบ ได้ข่าวว่าเป็นแชมป์ซิ่งรถใช่ไหม เอานี้ไปเลย” พี่ชายคนโตสุดจึงโยนกุญแจรถมอเตอร์ไซค์ให้พี่อบ
“ เออ..”
“ เดี๋ยวจะซ้อนท้ายพี่ไป”
พ่อแม่ และน้อง ๆ จึงตะลุมบอนกับซอมบี้อีกครั้ง คราวนี้มันมากเหลือ แต่พี่อบ จึงวิ่งเข้าไปหารถมอเตอร์ไซค์ของตัวเอง
“ ลืมไปแล้วเหรอ ว่าพี่มีของรถของตัวเองเหมือนกัน” พูดเสร็จจึงโยนกุญแจรถมอเตอร์ไซค์คืนพี่ชายคนโต พี่ชายคนโตรับไว้ ก่อนจะเอาไม้เทนนิชเหน็บไว้ที่หลัง แล้วก็สตาร์ทรถทันที
“ เล่นอย่างนี้ก็มันกันสิ ..... ลุยเลย”
พี่อบจึงยกล้อไล่ชนซอมบี้อย่างไม่คิดชีวิต พวกซอมบี้บ้างก็หลบ บ้างก็อยากจับพี่เอาไว้ แต่จับไม่ทัน บ้างก็จะเข้ามาทำร้ายพี่อบ แต่ด้วยความชำนาญ พี่อบจึงขี่รถหนีพ้นจะดงซอมบี้ได้ พี่ชายคนโตสุดไม่รอช้า จึงรีบสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์วิ่งเข้าชนซอมบี้เหมือนกัน
เสียงรถยนต์สตาร์ทขึ้นอีกครั้ง คราวนี้พ่อเปิดกระจกมาพูดกับพี่อบและพี่ชายคนโต
“ ไป รีบไปหาผู้ใหญ่บ้าน เผื่อพวกเราจะมีผู้ช่วยเหลือต่อสู้กับพวกผีดิบพวกนี้”
“ครับ”
ในระหว่างที่พูดคุย ซอมบี้เดินเข้ามาแล้วเอาปากกำลังจากงาบหัวของพ่อ แต่พ่อก็ได้สติทันที จึงรีบปิดกระจกรถยนต์ ปรากฏว่ากระจกรถยนต์หนีบหัวซอมบี้ขาดเป็นสองท่อน
“ ว้าย “ เสียงของแม่ของคีมและเคร้องขึ้นมาทันที
“ แค่นี้มันน้อยไปนา น้าคับ ^.^” เสียงของร๊อกพูดขึ้นมา “ ยังมีไอ้ตัวหน้ากลัวกว่านี้อีกเยอะเลย”
“........” สีหน้าของทั้งคู่บ่งบอกถึงความเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด
จบตอนที่3.....
ความคิดเห็น