ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Harpia And Cial

    ลำดับตอนที่ #2 : (เหตุการณ์ร้ายในใจ)

    • อัปเดตล่าสุด 19 เม.ย. 50


    ตอนที่2 (เหตุการณ์ร้ายในใจ)

                    ฮาร์เปียเดินผิวปากสะพายผ้าคลุมไว้บนบ่า ระหว่างทางเขาก็ได้พบกับเลเวียธานเดินคู่กับแฟฟเนอร์ ด้วยอารามสงสัย เขาจึงเอ่ยถามว่า

                    เลเวียธาน......รู้สึกเธอหน้าผ่องๆขึ้นนะ  มีความสุขอะไรนักเหรอ???

                    ม่ายบอก ก๊ะๆๆๆ แล้วสาวเจ้าเจ้าก็จากไปปล่อยให้ชายหนุ่มร่างเขียวยืนงง ก่อนจะหันไปมองหนุ่มไฟแรงแฟฟเนอร์ที่หน้าตามีความสุขเช่นกัน

                    จะบอกได้ยังว่ามีความสุขกันเรื่องอะไร?

                    ความลับ....//- -// แฟฟเนอร์หน้าแดงเล็กน้อย ก่อนจะวิ่งตามสาวชุดสีฟ้าไป ร่างสีเขียวมองตามก่อนจะคิดในใจว่า

                    รึว่าที่เจ้าแฟนธ่อมพูดมันจะเป็นจริง-*-

                    แล้วร่างสีเขียวก็พาร่างของตนไปยังห้องทำงานของตัวเอง รับประทานอาหารที่สั่งมาที่ห้อง ก่อนจะเริ่มทำงานเอกสารที่อยู่บนโต๊ะจนหมด ก่อนที่เขานำมันไปยื่นให้กับพวกคณะรัฐบาล ซึ่งเอกสารนั้นก็คือข้อบัญญัติต่างๆที่พวกคณะรัฐบาลคิดขึ้น ซึ่งต้องได้รับอนุญาตจากฮาร์เปียก่อนจึงจะนำออกไปใช้ได้

                    แต่กว่าที่ฮาร์เปียจะทำมันเสร็จก็เที่ยงแล้ว เขาจึงย้ายตัวเองไปยังโรงอาหารรวม และร่วมรับประทานอาหารกับพวกสามเทพ ซึ่งเป็นไปตามที่เขาคาด เลเวียธานนั่งอยู่ใกล้กันจนผิดสังเกต แถมพูดจาถูกคอกันจนลืมพวกเขา ฮาร์เปียมองหน้าแฟนธ่อมอย่างรู้ใจ ก่อนจะถอนหายใจออกมา

                    ฮาร์เปียกินอาหารตรงหน้าจนหมด แล้วเขาก็กำลังจะเดินออกจากห้องไป ก็เห็นเชลในชุดทำงานกำลังจะขึ้นบันไดไปยังข้างบน เขาจึงแอบสะกดรอยตาม จนพบว่าเชลนั้นขึ้นไปยังห้องเก็บชิ้นส่วนของเซโร่ ฮาร์เปียลอบตามเข้าไปและซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้

                    เซโร่........ เชลเดินไปใกล้แคปซูลแก้ว มือของร่างบางเอื้อมไปแตะมัน

                    ในที่สุดมันก็เกิดขึ้น.......ฉันไม่น่าให้มันเกิด......ทั้งๆที่คุณเคยปกป้องฉันจากเรื่องแบบนี้ไว้ถึงหนึ่งคร่า.......

                    เรื่องแบบนี้ หรือว่าเชลจะเคย..... ฮาร์เปียที่หลบซ่อนอยู่นั้นกำลังงงกับคำพูดของเชล ความกังวลเกาะกุมบนใบหน้า

                    ทั้งๆที่ตอนนั้น.... เชลเริ่มคิดไปถึงตอนนั้น ตอนที่ศัตรูบุกเข้าฐานทัพ และเซโร่ออกไปทำภารกิจ

    - เหตุการณ์ในตอนนั้น

                    ทางนี้ค่ะทุกคน รีบไป หญิงสาวร่างบางกับทหารอีก3นายกำลังช่วยกันลำเลียงคนเข้าที่หลบภัย ก่อนที่พวกเขาจะออกตามหาผู้ที่หลงเหลืออยู่ จนเมื่อพวกเขาไปถึงห้องเก็บพลังงาน พวกเขาก็ได้ถูกโจมตีโดยกองทหารของเนโออาร์คาเดีย ส่งผลให้ทหารทั้ง3นายเสียชีวิตลง

                    เดน เนล เยน อย่าพึ่งตายสิ พวกนายจะตายไม่ได้นะ!!!” เชลประคองร่างท่อนบนของเรพลิลอยทหารคนหนึ่งไว้ แต่ร่างนั้นก็ดับวงจรลงในไม่กี่ชั่วครู่ หญิงสาวกำลังสั่นด้วยความกลัว เพราะมีกองทหารแอนดรอย10ตนอ้อมล้อมอยู่

                    พวกนาย! ถอยออกมา!!!” เสียงๆหนึ่งดังมาจากด้านหลังเหล่าทหารตาเดียว ทำให้พวกมันก้าวถอยไปอยู่ข้างหลังคนสั่ง เชลเงยหน้าขึ้นมองผู้ที่กำลังเดินมาใกล้ ซึ่งคนที่อยู่ตรงหน้าเธอคือแม่ทัพคนหนึ่งของเนโออาร์คาเดีย หนุมาชินนั้นเอง

                    ออกไปเผ้าข้างนอกไว้ หนุมาชินกวาดมือไปทางกองทหาร ทหารแอนดรอยน้อมรับคำสั่ง ก่อนจะเดินออกจากห้องไป ลิงหนุ่มหางเพลิงค่อยๆเดินมาหาหญิงสาว และทรุดเข่าลง เชลถอยตัวไปด้วยความกลัว แต่กก็ถูกหนุมาชินจับข้อมือไว้

                    ปล่อยฉันนะ!!!” เชลคว้าปืนที่เหน็บไว้ออกมายิง หนุมาชินเบี่ยงตัวหลบได้ทัน ก่อนจะปัดปืนไปตกไกลจากตัวเชล มือข้างหนึ่งเชิดหน้าของเชลขึ้น

                    หึๆๆ จะทำอะไรฉันได้ น้องสาว เป็นแค่มนุษย์ก็อยู่ส่วนมนุษย์สิ มายุ่งการต่อสู้ของพวกเราทำไม

                    ก....แก....แก....ถอยไป...นะ.. เชลเอามืออีกข้างจะตบหนุมาชิน แต่ก็ถูกลิงเพลิงจับล๊อกไว้อีก

                    เฮอะ! แค่มนุษย์....

                    แก....แกมันเลว.....แกมันชั่ว...แกมัน อุ๊บ!!!” เชลตะโกนสบประมาทลิงหนุ่ม จนอีกฝ่ายทนไม่ไหว จึงได้ใช้ปากของตนปิดปากของเชลไว้ เชลดิ้นรนขัดขืนจนมีน้ำตาปริมๆที่ขอบตา แต่ด้วยกำลังของมนุษย์ที่มีด้อยกว่า เธอก็ถูกจับแผ่หล่าลงพื้น โดยมีหนุมาชินอยู่ข้างบนและรวบแขนหญิงสาวไว้เหนือหัว หญิงสาวพยายามขัดขืนอีกครั้งหากแต่ไร้ผล ลิ้นของคนตรงหน้าสอดแทรกเข้ามาสัมผัสลิ้นของตน ซึ่งตามปกติจะทำให้หญิงสาวรู้สึกหลงใหล แต่ในคร่านี้มันกลับทำให้เชลเจ็บปวดถึงที่สุด ก่อนที่หนุมาชินจะถอดปากออก ซึ่งมือก็ยังคงล๊อกแขนคนตรงหน้าไว้

                    มนุษย์นี้ดีกว่าเรพลิลอยจริงๆด้วยแฮะ คึๆๆ

                    ก....แก....ปล่อยฉัน.....

                    ไม่....

                    พรึบ!!! เปลวไฟที่หางถูกฟาดใส่ร่างหญิงสาวจนเชลต้องปิดตาแน่นด้วยความตกใจ หากแต่ความร้อนที่สัมผัสตัวนั้นน้อยนิดจนหายไป อย่างไร้ความเจ็บปวด เชลลืมตาขึ้นมองด้วยความสงสัย สิ่งที่หนุมาชินเผาไปคือเสื้อผ้าของตนนั้นเอง ผิวเนื้อของหญิงสาวถูกเปิดเผยให้ลิงหนุ่มได้เห็นแล้ว เชลรีบเลื่อนมือไปปิดร่างตนไว้ พลางมองหน้าลิงหื่นกามด้วยความกลัว

                    ก....แก.....แกฆ่าฉันซะดีกว่า!!!”

                    หึ! ฆ่ารึ เสียดายแย่เลย มนุษย์ผู้หญิงสวยๆยิ่งหายากด้วยสิ...

                    กรอด......

                    โกรธรึ จะโกรธได้ตลอดไปรึเปล่าละ...

                    ลิงหนุ่มเข้าตะครุบตัวเชลอีกครั้ง ปากถูกบดขยี้เข้ากับเนินออกของหญิงสาวซึ่งเป็นจุดที่จะปลุกอารมณ์ได้ง่าย แต่ด้วยความที่เชลไม่ยินยอมกับเพราะความกลัว ทำให้เธอรู้สึกทรมานสุดๆมากกว่า แต่ลิงหนุ่มไม่สนใจกับอาการของหญิงสาว ก้มหน้าก้มตาจัดการกับร่างของหญิงสาวโดยไม่ทันระวังหลัง ซึ่งมีดวงตาสีแดงฉานยืนชกมืออยู่

                    “Are you prepare dead….. (นายเตรียมที่จะตายแล้วใช่ไหม.....)

                    เอ๊? ลิงหนุ่มเงยหน้าขึ้นมอง ก็พบกับปีศาจแดงยืนกอดอกมองด้วยความโกรธแค้นอยู่

                    “You are dead in to day……(แกจะตายในวันนี้)ปิศาจแดงคว้าเซเบอร์ออกมา ในขณะที่หนุมาชินกระโดดไปข้างๆ และถือพลองไฟไว้

                    Hell call back life you!!! (นรกกำลังเรียกชีวิตแกคืน!!!)

                    ฉัวะ!!!! เพียงดาบเดียว เพียงดาบเดียวเท่านั้นก็ทำให้ร่างของลิงเพลิงหื่นกามขาดเป็นสองท่อนทันที ร่างนั้นล้มลงกระตุกเล็กน้อย ก่อนจะแน่นิ่งไป เซโร่มองร่างนั้นด้วยความรังเกียจ เขายิงบัสเตอร์ชาร์จใส่ร่างนั้นจนสลายกลายเป็นฝุ่นในอากาศ ก่อนจะเดินมาหาหญิงสาว ซึ่งเจ้าหล่อนได้สลบไปเสียแล้ว

                    ...... เซโร่คว้าผ้าคลุมจากช่องเก็บของมาปิดร่างของเชลไว้ ก่อนจะอุ้มเธอพาไปส่งห้องของตัวเอง และนั่งดูแลเชลด้วยความเป็นห่วง มือก็ค่อยเช็ดตัวให้เชลไปด้วย

                    ไม่...อย่านะ...แก... เชลเพ้อออกมาทำให้เซโร่สะดุ้ง ถอยออกมาเล็กน้อย แล้วหญิงสาวก็ตื่นขึ้นมา เธอมองซ้ายขวาด้วยความงุนงง ก่อนจะเงยหน้าไปเห็นชายหนุ่ม ที่ยืนมองหล่อนด้วยความเป็นห่วง

                    “Cial…..Are you all right? (เชล คุณสบายดีหรือเปล่า?)

                    “Yes. I never mind (อืม ฉันสบายดี)

                    .........

                    “Zero…(เซโร่...)

                    ???

                    “Thank You (ขอบคุณ)

                    “Never mind…… (ไม่เป็นไร......)

                    แล้วเซโร่ก็ลุกขึ้นเพื่อจะให้เชลได้พักผ่อนมากๆ เชลมองร่างนั้นก่อนจะยิ้มออกมาเล็กน้อย และทรุดตัวลงไปหลับอีกครั้ง

    ***********************

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×