The Prince Of Wolf

ลำดับตอนที่ #2 : ท่อน2

ทันทีที่คำคาถาซึ่งเหมือนคำอ้อนวอนจบลง ร่างของหมาป่าหนุ่มก็ค่อยๆเปลี่ยนแปลงไป จากที่ยืนสี่ขาก็มายืนสองขา กล้ามเนื้อขาและแขนเพิ่มขึ้นเพื่อทำให้ทรงตัวได้ ตอนนี้หมาป่าหนุ่มก็ไดกลายเป็นมนุษย์กึ่งหมาป่าไปแล้ว

แวร์วูฟ(มนุษย์หมาป่า)หนุ่มขนสีเงินถีบตัวขึ้นไปเกาะที่ขอบกำแพง จากนั้นก็เหวี่ยงตัวไปยืนอยู่ที่อีกฝั่งหนึ่งของกำแพง จุดที่เขาลงนั้นเป็นสวนมืดใต้ระเบียงห้องของเจ้าหญิงนาเบล แวร์วูฟหนุ่มยืนขึ้นตรง จากนั้นก็เริ่มเปลี่ยนร่างอีกครั้งโดยไม่ท่องคาถา

ขนสีเงินตามร่างกายของหมาป่าหนุ่มค่อยๆหดเข้าไปในร่างกาย ปากที่ยืดยาวค่อยๆหดเข้าไป กลายเป็นหน้าของมนุษย์สีขาวนวล แววตามีสีเทาส่องแสงในความมืด ขนที่หดหายไปตามตัว ก็ไปเพิ่มความยาวของเส้นผมสีเงินซึ่งยาวจนถึงกลางหลัง ขณะนี้หมาป่าหนุ่มก็กลายเป็นมนุษย์เต็มตัวแล้ว ในชุดเสื้อสีม่วงแขนยาวกับกางเกงสีขาวขุ่น หน้าตามองดูสวยทีเดียวถ้าเป็นผู้หญิง ประกอบด้วยผมที่ยาวด้วยแล้ว หากเจ้าตัวไม่บอกว่าเป็นผู้ชาย ผู้ชายคนอื่นคงตามจีบหมดแล้ว(ดังนั้นเขาจึงชอบอยู่ในร่างหมาป่ามากกว่าร่างมนุษย์ไงละ)

ทางด้านเจ้าหญิง เธอยืนรอชายคนรักอยู่นานแล้ว เธอถอดหายใจอย่างหมดหวัง ชายคนรักคงไม่มาพบเธอแล้ว ประจวบด้วยว่าเธอรู้สึกหนาวจึงเดินกลับเข้าไปในห้อง พอเธอปิดหน้าต่างระเบียงแล้ว เอก็หันหน้ามายังเตียงนอนของตัวเอง ก็พบว่าชายหนุ่มผมสีเงินเสื้อม่วงนั่งรออยู่แล้ว

"อีกแล้วนะ!!!นายหมาป่า!" เข้าห้องฉันโดยไม่ได้รับอนุญาติอีกแล้ว!"เจ้าหญิงโวยวาย มือกอดอกแน่น มองไปที่คนรักซึ่งรู้สึกว่าจะไม่สำนึกเอาซะเลย ชายหนุ่มลุกขึ้นและพูดว่า "เจอแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว ยังไม่ชินอีกหรือไง....เบล(ชื่อย่อของนาเบล)"

"มันก็คุ้นแล้วละ.....แต่เธอไม่ให้เกียรติผู้หญิงอย่างฉันเลยนะ นายวาว่า....." เบลเดินไปนั่งบนเตียงนอน เพราะเธอยืนที่ระเบียงจนเมื่อยขาไปหมดแล้ว โดยวาว่านั้นไปลากเก้าอี้มานั่งต่อหน้าเบล ซึ่งกำลังจะพูดต่อว่า "อย่าคิดนะว่าช่วยฉันจากการหลงป่าครั้งนั้นแล้ว เธอจะมีสิทธิทำเช่นนี้ได้....."