ภรรยาใต้อาณัติ
วาศิตา
เธอก็แค่
‘ของสมนาคุณ’ ที่เขาไม่รัก
Waratya-@hotmail.com
/////////////////////
เธอเคยทำผิดต่อเขา จึงต้องอยู่เพื่อชดใช้
เพลา
‘ของสมนาคุณ’ ที่แถมมาด้วยการชดใช้ เขาจะรักได้อย่างไร
อธิป
“เพลาเอาเด็กคนนี้มาให้ค่ะ”
“ลูกเธอเธอต้องเลี้ยง”
อธิปดึงสายตาคมกริบมองไปยังฑิมพิกาที่ยื่นเด็กตัวเล็กๆ
วัยหนึ่งเดือนมาไว้ในวงแขนของตน ใบหน้าราบเรียบพอๆ กับน้ำเสียง แต่ลึกข้างในหัวใจต่างออกไป
มันช่างสั่นไหว แล้วก้มต่ำไปมองลูกชายตัวน้อยที่กำลังหลับปุ๋ย ไม่รับรู้สถานการณ์
“เขาไม่ใช่ลูกของเพลาค่ะ ลูกของเพลา พ่อของแกต้องรักเพลาด้วย” ฑิมพิการะบายยิ้มพร้อมหน้าที่ส่ายช้าๆ
ของขัดแย้งในคำพูดของเขา
อธิปรู้สึกว่าตนกำลังถูกหน่วยประจัญบานทะลวงเข้ามาในหัวใจ
แต่ยังไม่วายวางหน้าเหมือนคนไร้หัวใจเหมือนเดิม
“เพลาลานะคะ” สองมือประนมขึ้นไหว้ ตัวหมุนกลับหลัง
แม้ว่าเท้าจะรู้สึกหนักคล้ายโดนถ่วงด้วยหิน เมื่อหล่อนต้องจากลากับสายเลือด หมดหน้าที่
หมดเวลาของ ‘ของสมนาคุณ’ เสียที
หล่อนอยากเดินหนีไปจากความเจ็บปวด ความทรมานที่เกิดจากหัวใจ
“เธอจะเป็นแม่ที่ใจร้ายเชียวหรือ”
ด้านอธิปตั้งคำถามให้ฑิมพิกาหยุดเท้า
“เพลาใจร้ายเหมือนคุณไงคะ เด็กคนนี้ถ้าคุณอยากยกให้แก่เป็นลูก ภรรยาเก่าของคุณที่กลับมา
ทดแทนที่เพลาทำให้คุณต้องสูญเสียไปก็ตามใจคุณได้เลยนะคะ เพลาขอแค่อย่างเดียว
ขอแค่อย่าให้เราเจอกันอีก” สิ่งเดียวที่จะขอจากเขา
นั่นคือการไม่พบหน้าและเจอะเจอกันตลอดชีวิต ขอตัดขาดทุกสายสัมพันธ์
กดแอดที่ภาพรัวๆ เลย
สายดราม่ามาแน่
ขอบคุณภาพของ ฮยอนบิน, อี เอไลจาห์
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น