คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 3
ผ่านไป 1 เือนว่า หมอแพทที่ไม่ยอมให้น้อแพรออาโรพยาบาลและไ้่าย่ารัษาเอทั้หม็้อยอมปล่อยให้น้อแพรลับบ้านเพราะอนนี้น้อแพรหายีแล้ว็ไม่มีเหุผลอะไรที่ะรั้ไว้อี แ่หมอแพทไม่ไ้ปล่อยพวเธอสอนแม่ลูให้ลับไปเยๆ หมอแพทลับเินเ้าไปอุ้มน้อแพรและบอว่า
“ไปอยู่บ้านแม่แพทนะน้อแพร หนูเป็นลูแท้ๆ อแม่แพท ุแม่พลอย็เป็นเมียอแม่แพท เราสามน็้ออยู่้วยันริมั้ยะ”
น้อแพรอหมอแพท้วยวามีใและบอว่า
“รินะะ แพระไ้มีแม่ 2 นเลยใ่มั้ย”
“ใ่ะ แม่แพทะูแลน้อแพรอย่าีที่สุเลยนะลู ไปับแม่แพทนะ”
หมอแพทอุ้มน้อแพรออไป ็พอีับที่พลอยนรินเินลับเ้ามาาื้ออาหารเ้าให้น้อแพร ็เห็นหมอแพทอุ้มน้อแพรและลาระเป๋าอน้อแพรออมาเธอึถาม
“พี่แพทะพาลูอพลอยไปไหน”
“พาลับบ้าน น้อแพรเป็นลูสาวอัน็้ออยู่บ้านัน อย่าโหันอีเลย เธอทำให้ันเสียเวลาที่ะไู้แลลูมา 3 ปี ถ้าอยาอยู่ับลู็ามมา วันนี้ันให้น้อแพรลับบ้านไ้ แ่เป็นบ้านอันไม่ใ่บ้านอเธอ”
หมอแพทยัเย็นา่อพลอยนรินเหมือนเิมทั้ๆ ที่ยัรัเธอมา แ่หมอแพท็ไม่ไ้ยโทษให้ับารทรยศันเพื่อไปแ่านใหม่และยัมาโหว่าทำลายลูไปแล้ว เพราะผลารรวออมายืนยันว่าน้อแพรือลูอหมอแพท
“แ่น้อแพรไม่ใ่ลูอพี่แพท ลูอพี่แพท พลอยเอาออไปั้แ่อนอยู่ที่ฝรั่เศสแล้ว”
หมอแพทพอไ้ยินว่าเธอยัปิเสธ็ไม่ฟัอะไรยัลาระเป๋าเิน่อไปเ็บวามโมโหเอาไว้ ทำให้พลอยนริน้อยอมเิมามและิว่า่อยพาลูหนีไปที่หลั็ไ้ หมอแพทไ้วาน้อแพไว้ที่าร์ีทอย่าีที่หมอแพทื้อมาิรถเอาไว้เพื่อน้อแพร ทำให้พลอยนรินมอหน้าหมอแพท ่อนที่ะามึ้นไปนั่ภายในรถ แ่เธอ็ยัพูย้ำทำให้หมอแพทหมวามอทนโมโหเธอมาที่ยัเลือที่ะโหันไม่ยอมพูวามริสัที
“พี่แพท น้อแพรไม่ใ่ลูอพี่ริๆ นะะ ให้พลอยพาลูลับไร่เถอะ พลอยะูแลเอ น้อแพรเป็นลูอสามีใหม่อพลอย”
หมอแพท้ามไปยัเบาะอพลอยนริน้วยวามโมโห่อนที่ะลโทษเธอ้วยวามรุนแร หมอแพทับพลอยนรินถอเสื้อผ้าออนหม่อหน้าน้อแพร ทำให้พลอยนรินัืนและบอว่า
“พี่แพทไม่เอา อย่าทำแบบนี้่อหน้าลู”
“ทำแบบไหน แบบนี้นะหรือ”
หมอแพทสอใส่แท่สวาทอัวเอและระแทเ้าไปสุแรทำเอาพลอยนรินเ็บไม่น้อยทุรั้ที่ทำให้หมอแพทโรธ ทำเอาพลอยนรินทุบหมอแพทอย่าแรเพื่อัืนัน
“อั เ็บนะ ปล่อยพลอยนะพี่แพท”
หมอแพทไม่ฟัที่พลอยนรินพู็ระแทใส่ไม่ยั้ทำให้พลอยนริน้อลั้นเสียเอาไว้และน้ำาไหลเพราะหมอแพท รุนแรมาริๆ พลอยนรินเ็บปวน้อระบายออโยาริเล็บลไปบนหลัอหมอแพท และอร้อเาทั้น้ำา
“พี่แพท พลอยอร้อ เมาพลอยบ้าะไ้มั้ย พลอยเ็บ โรธอะไร โมโหอะไร ุยับพลอยีๆ ะไ้มั้ย นะะพี่แพทนีอพลอย”
เมื่อหมอแพทไ้ยินพลอยนรินอ้อนแบบนี้็ใอ่อนล และ่วยเล้าโลมเธอ เพราะลึๆ หมอแพทไม่ใ่ไม่เมาเธอ ถ้าไม่รัปล่อยเธอไปนานแล้ว ไม่ลับมาแะ้อเธอแบบนี้อี เมื่อหมอแพทเริ่มลับมาเล้าโลม และอ่อนโยนับเธอ ทำให้พลอยนรินเริ่มลั้นเสียไม่อยู่อีราออมาไม่า่ว นหมอแพท่อยๆ ระแทใหม่อีรั้้วยวามอ่อนโยนและเบาแรล ทำให้พลอยนรินรู้สึีและอบรับมาึ้น นหมอแพทนำพาเธอไปถึุหมาย่อนที่ะปล่อยเธอให้เป็นอิสระ็พู้วยน้ำเสียเย็นาเหมือนเย
“อย่าไ้บอว่าลูอันเป็นลูอผัวใหม่เธอ น้อแพรือลูัน และเธอ็ือเมียัน ห้ามพูถึผู้ายนอื่น่อหน้าันอี ไม่ั้นเธอะโนหนัว่านี้แน่”
หมอแพทลุึ้นาัวเธอ่อนที่ะว้าเธอให้ามมานั่ทาบทับแท่สวาทอเาอีรอบและสั่ให้เธอบรรเลเอ พลอยนริน็ลัวว่าถ้าัใหมอแพท ็ะโนเาทำรุนแรใส่ันอี เธอึยอมามใเาและเริ่มเลื่อนไหวเอทำให้หมอแพทพูาทำร้ายิใอเธออีรั้
“เ่ึ้นนี่ ผัวใหม่สอนมาีสินะ ถึไ้ร่อนไ้ีนานี้”
พลอยนรินัริมฝีปาัวเอไว้แน่น เธออยาะบอเาริๆ ว่า นที่ทำให้เธอเ่นานี้็ือัวเาเอไม่ใ่นอื่น แ่เพราะเธอิำสัาและน้อยใที่เาพูาแรๆ ใส่ันลอ ยิ่พลอยนรินทำไ้ีแ่ไหนหมอแพท็ยิ่เสียใและิว่าเพราะผู้ายนนั้นทำให้เธอเ่ึ้นนานี้เลยหรือ หมอแพทพอิแบบนั้น็ับสะโพอเธอและออแรระแทเอนเธอุเพราะมันแรนไปถึมลูอเธอ ็ทำให้รู้ว่าหมอแพทโมโหอีแล้วึไ้แ่ทนให้มันบๆ ไป นเธอล้มัวลไปนอนทับบนออหมอแพท้วยวามอ่อนล้าและ็บอว่า
“พลอยทำหน้าที่อพลอยแล้ว แ่พี่แพทเยสัรั้มั้ยที่ะทำหน้าที่อัวเอ”
“เย แ่นานมาแล้ว อนนี้หน้าที่อเธอ็แ่บำเร่อันในานะเมียแ่ และัน็ะทำหน้าที่ผัวให้เธอเอ”
พลอยนรินเสียใในำอบอเาที่สุ็ัพ้อไปว่า
“พี่แพท ุมันไม่เยเ้าใอะไรเลย ุมันใร้ายที่สุ”
“ทำไมันะไม่เ้าใผู้หิร่านอย่าเธอ ันเ้าใีมาลอ อนนั้นันทำให้เธอมีวามสุไม่พอสินะ ถึไ้ไปเอาับผู้ายนอื่นและทิ้ันไปแบบนั้น เธอมัน็มีีแ่เรื่อเอาเ่”
พลอยนรินัหมอแพท้วยวามโมโหที่เา่าใส่แรนานั้น แ่หมอแพท็ใ่ว่าะยอม เา็ัเธอลับนพลอยนรินร้อไห้ทำให้น้อแพรทีู่อยู่พอเห็นแม่พลอยร้อไห้็พูว่า
“แม่แพท อย่าทำแม่พลอยสิะ แม่พลอยเ็บนร้อไห้แล้ว ปล่อยแม่พลอยอน้อแพรนะะ”
น้อแพรที่ถูล็ออยู่ที่าร์ีท ็ร้อไห้ามแม่อัวเอ ทำให้หมอแพทเอื้อมมือไปปลล็อาร์ีทและอุ้มน้อแพรมานั่ลรลาระหว่านเอและพลอยนริน และอสอนแม่ลูเอาไว้
“แม่แพทไม่เยิะทำให้แม่พลอยอน้อแพรให้เ็บสัรั้เลยนะะ แ่นที่เ็บือแม่แพท่าหา อนนี้น้อแพรอาะยัไม่เ้าใปัหาอพวแม่ รอให้หนูโึ้นว่านี้็ะเ้าในะลู ไม่ร้อไห้นะะเ็ีอแม่แพท ำที่แม่แพทเยบอไ้มั้ย วันที่น้อแพรเรียแม่แพทว่า แม่วันแร”
“ำไ้ะ แม่แพทบอว่า แม่พลอยเป็นเมียอแม่แพท และแม่แพท็รัแม่พลอยับน้อแพรมา”
“แล้วเื่อมั้ยะ ว่ารัมา”
“เื่อะ ็แม่แพทอแม่พลอยทุืน”
“ั้นไม่ร้อแล้วนะ ถ้าเื่อแม่แพท็ลับไปนั่ที่เิมนะลู แม่แพทะรัับแม่พลอย่อ”
หมอแพทพอพูบ็อุ้มน้อแพรไปวาบนาร์ีทเหมือนเิม่อนที่ะูบพลอยนรินอีรอบและอเธอเอาไว้แนบออัวเอเพื่อให้เธอไ้พัผ่อน
เมื่อมาถึบ้านอหมอแพท พลอยนริน็ถึับถอนหายใและิว่าเธอะหนีไปยัไละ บ้านทั้ให่และมีนอยเฝ้าอยู่หน้าประูอี หมอแพทมออาารอเมียัวเอ็บอว่า
“อย่าไ้ิพาลูอันหนีไปไหน ถ้าเธอทำันะไม่มีวันให้เธอเอลูอีเลย เพราะถึเธอะสู้ยัไเธอ็แพ้ น้อแพรเป็นลูอใรเธอรู้ีอยู่แ่ใพลอยนริน”
เมื่อหมอแพทพูบ็เินไปอุ้มน้อพลอยเ้าบ้านไป เพื่อไปพบุาับุยาย แ่พลอยนรินไม่ไ้เินามเ้ามาทันทีเพราะเธอไม่รู้ะเผิหน้าับแม่สามียัไ หมอแพทนั่ลและวาน้อแพรลบนัอัวเอ่อนที่ะบอแม่ว่า
“ุแม่ะ เมื่อ 2 ปี่อน ุแม่เยบอว่า เ็นนี้ือลูอผู้ายนอื่นที่น้อพลอยมีับนนั้น แุ่แม่ มอหน้าน้อแพรให้ีสิะ เหมือนลูมาแ่ไหน และลู็ไ้พิสูน์วามริแล้วผลออมา็ือน้อแพรเป็นลูแท้ๆ อลูับน้อพลอยริๆ ลูไม่เ้าใทำไมอนนั้นุแม่ถึบอลูว่าน้อแพรเป็นลูอนอื่น”
“เพราะแม่ไม่รู้ยัไละว่าเ็นนั้นท้อ แม่รู้เพียแ่ว่าเ็นนั้นไม่เหมาะสมับลู มาเาะลูเพื่อหวัรวยทาลั และพอเ็นนั้นไป แม่็เห็นลูเสียในแทบไม่เป็นผู้เป็นน และเิบเรียนหมอไม่บอี แม่เลยให้นไปสืบว่าเ็นนั้นีริหรือปล่าว สุท้ายมัน็ท้อไม่มีพ่อและมีเ็นนี้ึ้นมา แม่ถึไ้เอารูปพวนั้นให้ลูู เพื่อให้ลูัใ”
“แล้วลูัใไ้มั้ยละะ ลูรัน้อพลอยมานานั้น รัลูในท้อน้อพลอยมานานั้น พอลูรู้ว่าเสียทั้ลูและเมียไปพร้อมัน ลูถึเสียหลัมา และยิุ่แม่เอารูปพวนั้นให้ลูู ใลูมันยิ่แทบะาใาย ถ้าไม่เพราะุพ่อป่วยเพราะลู ราวนั้นลูั้สิไม่ไ้แน่ๆ แ่รั้นี้ลูอยาะอร้อุแม่ ่วยยอมรับน้อแพรับแม่อน้อแพระไ้มั้ย”
“แ่ผู้หินนั้นมันเยแ่านใหม่ไปแล้วอนลับเมือไทยนะ”
“ลูไม่สนใ ลูทราบเพียแ่ว่า น้อแพรเป็นลูสาวอลู และน้อพลอย็ือแม่อลู ที่สำัลูไม่เยหย่าับน้อพลอยามทีุ่แม่สั่ น้อพลอยยัเป็นเมียที่ถู้อามหมายอลูเพียนเียว”
“สุท้ายมัน็เป็นแบบที่แม่ิสินะ ผู้หินนั้นิะมาเาะลูินโยเอาเ็นนี้มาอ้า ร้ายาว่าที่แม่ิ นี่ผัวมันายไปหรือโนทิ้สินะ ถึไ้มานลับมาหาลูแม่แบบนี้”
“หยุูถู เมียอลูสัที นที่ะ่าน้อพลอยไ้และนที่ะลโทษน้อพลอยไ้มีแ่ลูนเียว น้อพลอยไม่ไ้ลับมาหาลูเอหรอะ แ่เราเอันโยบัเอิเพราะน้อแพรไม่สบาย ลูถึไ้รู้ว่าลอมาน้อพลอย้อเลี้ยลูเพียนเียวมาโยลอั้แ่สามีนใหม่ายไป และที่สำัน้อพลอยไม่ำเป็น้อมาเาะลูเลย้วย้ำ เพราะเธอเป็นถึแม่เลี้ยพลอยนรินอไร่ทับะวัน เ้าอโรผลิไวน์ที่มีื่อเสีย บ้านอเรา็ยัื้อไวน์าไร่ทับะวัน แ่นีุ้แม่็น่าะรู้แล้วใ่มั้ยะ ว่าใรันแน่ที่ับใร”
“ไร่นั้น็เป็นอผัวมันนะสิ ที่ทิ้ไว้ให้่อนาย”
“หยุไ้แล้วุ ไร่ทับะวันเป็นอแม่เลี้ยพลอยนรินมาั้แ่แร และผม็เยเอับแม่เลี้ยพลอยนรินอนที่ผมเิบโนรถน็ไ้แม่เลี้ยพลอยนรินนี้แหละ ที่วิ่เ้ามาวานโนนะเอ ผู้หิทีุ่เลียนนั้น เธอไ้่วยีวิอผมเอาไว้”
ุพ่ออหมอแพทบอับภรรยาอัวเอ และพลอยนริน็ยืนฟัอยู่เธอ็ร้อไห้และเสียใไม่น้อยที่ถูทั้สามีัวเอและแม่สามีพูาูถูันนานี้ ถึอนทีุ่ยับแม่อเา เาะปป้อเธอ็ามแ่ทำเพื่อลูไม่ไ้ั้ใะปป้อเธอริๆ หรอ
พลอยนรินเินเ้าไปที่หมอแพท และอุ้มน้อแพรึ้นมา ่อนที่ะเินออไปไม่สนใใรเลย หมอแพทึรีบลุึ้นไปว้าเอวเธอมาอเอาไว้และบอว่า
“อย่าไ้ิะพราลูไปาันอี ถ้าเธอล้า้าวออไปาบ้านแม้แ่้าวเียว ันะพาลูหนีเธอไปให้ไล และเราะไม่ไ้เอันอีลอีวิ และันะไม่มีวันยโทษให้เธอที่ทำลายหัวใอันเป็นรั้ที่สอพลอยนริน ลับไปนั่ับันและเอาลูืนมา”
พลอยนรินหันหน้าลับไปมอสามีอัวเอทั้น้ำาและบอว่า
“สุท้ายุ็้อารเพียแ่ลู ทำทุอย่า็เพื่อพราน้อแพรไปาพลอย พลอยรู้ว่าุโรธพลอยและเลียพลอยมาแ่ไหน วันนั้นพลอยถึไ้บอุว่าลูอุายไปแล้วเพราะพลอยลัวว่าะมีวันนี้ วันทีุพราลูไปาออพลอย”
“ใ่ันแ้นเธอมาที่ทรยศหัวใอัน แ่เธอ็ูแลลูอเรามาเป็นอย่าี ัน็ะยโทษให้ับเธอเรื่อที่โหว่าทำลายลูไปเพราะะนั้น ส่ลูืนมาให้ันถ้าเธอไม่อยาเสียน้อแพรไป ทำามที่ันบอ”
หมอแพทรับน้อแพรมาาพลอยนรินและูมือเธอลับเ้าไปนั่ พลอยนริน็ทำวามเารพุพ่อับุแม่อหมอแพท แ่เธอ็ไม่ล้าสบาแม่สามีอยู่ี ุพ่อ็พูึ้นมาว่า
“หนูพลอยำพ่อไ้มั้ย”
“ำไ้ะ ุลุสบายี็ีแล้วะ”
“ยัะเรียลุอี หนูเป็นลูสะใภ้อเรา็้อเรียว่าพ่อับแม่เหมือนพี่เาสิ”
“ไ้หรือะ หนูเป็นลูสะใภ้ริๆ หรือะ”
พลอยนรินทำหน้าเศร้าและน้ำาไหลออมา ทำให้แพรวาสะบัาหมอแพทและไปนั่บนัอแม่พลอย่อนที่ะอแม่พลอยเอาไว้
“โอ่วๆ ไม่ร้อนะะ น้อแพรไม่รู้หรอว่าแม่พลอยเป็นอะไรแ่ไม่ร้อไห้นะ น้อแพรไม่อบเลย”
“ะ แม่ะไม่ร้อนะน้อแพรเ็ีอแม่ แม่แ่เ็บ”
“เ็บรไหนะ น้อแพระเป่าให้ แม่พลอยหายเ็บ”
พลอยนรินอน้อแพรไว้แน่น่อนที่ะบอสามีัวเอว่า
“พี่แพท ปล่อยพลอยับลูลับไร่ไ้มั้ย พลอยสัาะูแลลูเป็นอย่าี พลอยะไม่แ่านใหม่ไปลอีวิ ให้พลอยไปเถอะนะ พลอยเ็บ อย่าทำร้ายพลอยไปมาว่านี้เลย 1 เือนที่ผ่านมาพลอย็ทำหน้าที่อัวเออย่าีมาลอ ามใพี่แพทมาลอ แ่อแ่เรื่อเียว ปล่อยเราสอนไปไ้มั้ย”
“ไม่มีวัน เธอเป็นเมียอันบ้านอเธอ็ือที่นี่ หน้าที่อเธอ่อันมันไม่มีวันหมหรอพลอยนริน เธอ้อเป็นเมียอันนเียวไปลอีวิ ถ้าเธอล้าพาลูหนีไป ันะามไปเผาไร่ทับะวันอเธอให้วอวาย รวมถึโรานอเธอ้วย ถ้าเธออยาะล่มละลาย็เอา พาลูไปไ้เลย ลอเวลา 2 ปีอันที่เสียไป แ่เือนเียวมันไม่พอหรอ”
พลอยนรินมอหน้าสามีัวเอ้วยวามผิหวั่อนที่ะืนน้อแพรให้หมอแพท และเินออไปเพราะไม่อยาทนนั่อยู่รนี้อี หมอแพทึะโนบอว่า
“ั้นสอห้อปีวามุมสุ ไปรอันในนั้น ห้าม้าวออาบ้านแม้แ่้าวเียวนะพลอยนริน ึ้นไปเียวนี้”
พลอยนรินหันลับมามอ็เห็นว่าสามีอเธอเอาริและเธอ็อยาพัมาว่าะทะเลาะ้วย ึเินึ้นไปามที่เาบอ
หมอแพทหันลับมาุยับพ่อและแม่อัวเอ่อ
“ุแม่็เห็นแล้วใ่มั้ย ว่าใรันแน่ที่พยายามับ และใรันแน่ที่พยายามหนี นอย่าแม่เลี้ยพลอยนรินมีแ่นเรใ แ่็้อยอมลูมาลอั้แ่ลับมาเอัน เพราะลัวว่าลูะพราน้อแพรไปาเธอ ลู่าหาที่้อารเธอ ลูยัรัน้อพลอยอยู่มา รัมาลอไม่เยหมรัน้อพลอยเลย ยิ่ไ้รู้ว่าน้อพลอยไม่เย่าลูอเรา และเลี้ยน้อแพรมาามลำพั ลูยิ่อยาะไ้เธอลับมา เพียแ่ลูยัเ็บมาเหมือนัน ที่น้อพลอยทรยศวามรัอลูและไปแ่านใหม่ ลูถึทำร้ายเธอมาลอั้แ่ลับมาเอัน ถ้าเธอปิเสธสันิว่าไม่เยแ่านใหม่ ไม่เยมีใร ลู็พร้อมะอภัยให้เธอ แ่ลู็หาเหุผลไม่ไ้เลยว่าทำไมถึทิ้ลูไป นอาน้อพลอยมีนใหม่ ลูถึทั้รัและ็แ้นนถึอนนี้”
“แล้วลูแน่ใ ไ้ยัไว่าผู้หิแบบแม่เลี้ยพลอยนรินะเยแ่านับผู้ายริๆ ทั้ๆ ที่มีน้อแพรอยู่ในท้อ และทำไมลอเวลาที่อยู่บนไร่ไม่เยมีใรไ้่าวเลยว่า แม่เลี้ยพลอยนรินแ่านหรือแม้แ่มีสามี”
“ลู็ไม่ทราบ แ่มันไม่สำัแล้วละ อนนี้ที่สำัือ ุแม่ับุพ่อ่วยยอมรับลูับเมียอลูะไ้มั้ย ลูไม่อยาเสียน้อแพรับน้อพลอยไปอีแล้ว ถึเธอะเยแ่านหรือไม่เยลู็ไม่แร์อีแล้ว เพราะอนนี้เธอลับมาอยู่ในีวิอลู ลูอยาูแลพวเธออีรั้”
“พ่อไม่ั้อ และพ่อ็ิว่าแม่็ยอม เพราะลูสะใภ้นนี้เย่วยีวิพ่อทั้ๆ ที่ไม่ำเป็น้อ่วย็ไ้แ่็ยัเ้ามา และที่สำัเป็นถึแม่เลี้ยเ้าอไร่และโราน านะมั่นไม่่าัน ไม่ำเป็น้อมาเาะเรา แถมยัะิหนีไปอี ลูสะใภ้นนี้พ่อยอมรับ”
เมื่อหมอแพทุยับพ่อและแม่เสร็็อุ้มน้อแพรึ้นไปบนห้อที่เรียมไว้ให้น้อแพรึ่ิับห้ออัวเอ หมอแพทวาน้อแพรลบนที่นอนนาให่และมีรั่วันเอาไว้่อนที่ะบอลูว่า
“น้อแพรไม่ื้อไม่นนะลู ถ้าอยาลมา็เปิประูรปลายเียนะะ แล้วลมา้าๆ อทุอย่าในห้อนี้เป็นอหนูทั้หมเลย ถ้าหิวนมให้ลับึ้นไปบนที่นอนแล้วเรียแม่หรือแม่บ้านให้เอานมึ้นมาให้นะะ เห็นมั้ยเรื่อรวสอบเสียิิทัลรหัวเีย”
น้อแพรพยัหน้า เพราะที่ไร่พลอยนริน็ใ้วิธีนี้ในารูแลลูเวลาที่เธอไปทำานบนไร่พร้อมทั้ิล้อไว้เหมือนที่หมอแพททำ หมอแพทเินลับไปยัห้อ็เห็นพลอยนรินนอนหลับไปแล้ว นเอึถอเสื้อผ้าออนหมและามึ้นไปนอนพร้อมทั้ึเธอึ้นมานอนทับบนัวและหลับไป้วยันโยที่ืนนี้เาไม่รุรานเธอเหมือนทุืน
ามลิ์มา่ะ ลมาว่านี้มันะแบนเอา
สายใยร้อยใรั เล่มที่ 1
https://www.readawrite.com/a/7cf9cdf9ae746aa93a8a99a759e56759
สายใยร้อยใรั เล่มที่ 2
https://www.readawrite.com/a/97c10d8f599133e6578278114f7d9e63
ความคิดเห็น