คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2
ภายในห้อพัแพทย์ หมอแพทที่เผลอใไปูบพลอยนริน็ลับมานอนิอยู่บนที่นอน
“ทำไมอนนั้นถึบอว่า่วยลูอเรา้วย ลน้อแพรเป็นลูอใรันแน่น้อพลอย เธอทำลายลูอเราไปริหรือปล่าว”
สิ่ที่หมอแพทสสัยมามัน็ทำให้ย้อนลับไปถึเรื่อราวในอีที่ถูเธอทำลายหัวในพัยับเยิน็ย้อนิถึ่วเวลาที่อยู่้วยันและมีวามสุมาไม่มีวิวแววว่าเธอะนอใไปมีนอื่น แ่ทำไมเธอถึลับมาทิ้ันไปแถมยับอว่าทำลายลูในท้อไปแล้ว สรุปอะไรือวามริันแน่ อนนี้หมอแพทที่มีแ่วามสสัยและวามโรธที่ถูหัหลั ็ลุึ้นไป บอให้พยาบาลไปเาะเลือน้อแพรมาให้่อนที่ะเาะเลือัวเอเพื่อส่ไปรวหาวามริให้แน่ัว่า น้อแพรือลูอนหรือปล่าว
หมอแพทเมื่อส่ผลเลืออัวเอและน้อแพรไปรว็ไ้รัษาน้อแพรที่เป็นไ้หวัให่อย่าสุวามสามารถเพราะิว่า ถ้าน้อแพรเป็นลูอนริๆ ทนไม่ไ้แน่ๆ ถ้าปล่อยให้ลูเป็นอะไรไป่อหน้า หมอแพท ้มลไปหอมแ้มน้อแพร้วยวามผูพันลึๆ ภายในใ
“เียวอีไม่ี่วันเรา็ะไ้รู้แล้วนะะน้อแพร ว่าหนูือลูสาวแท้ๆ อหมอหรือปล่าว ถ้าใ่หมอแพทสัาว่าะูแลหนูเป็นอย่าี หมอแพทะเยให้น้อแพรใน่วเวลาสอปีที่เสียไปนะะ นสวยอหมอแพท”
หมอแพท้มลไปอน้อแพรอีรั้่อนที่ะเินออไป แ่ลับส่วนับพลอยนริน ทำให้เธอและเาสบาันอย่าัอีรั้และราวนี้ เธอไม่ไ้ใส่แมส ถึับไปไม่เป็นทำท่าะเินถอยออไปแ่ลับโนหมอแพทึเอวเธอเ้ามาในห้อ และประบูบเธอลไป้วยวามิถึและโหยหาเธออย่าที่สุ้วยวามเร้าร้อนและปลุเร้าอารม์ัน แ่เธอ็ยัูบไม่เ่เหมือนเิม ทำให้หมอแพทยิ่สสัยว่าเธอแ่านใหม่ามที่แม่อหมอแพทบอริๆ หรือ แ่อนนี้หมอแพทไม่อยาสนใอะไรอี เพราะวามิถึที่มันอัแน่นอยู่เ็มหัวใ ถึรีบปลาเั้นในอพลอยนรินอออย่าเร็วไม่ทันให้เธอไ้ร้อห้ามอะไรเพราะถูหมอแพทปิปาเอาไว้้วยารูบอย่าลึึ้ ่อนที่หมอแพทะับสะโพอเธอยึ้นมาและเอวเธอทาบทับเ้ามาเพื่อสอใส่แท่สวาทอัวเอไปยั่อทารัอันับแบอเธอทำให้พลอยนรินถึับสะุ้และน้ำาไหลออมา้วยวามเ็บ
“อึ...พี่แพท พลอยเ็บ”
หมอแพทมอสบานรัอัวเออย่าไม่อยาะเื่อว่า่อทารัอเธอทำไมถึยัับแบแบบนี้้วยารบีบรัแท่สวาทอเานแน่นและอระุไม่หยุนหมอแพททนไม่ไหวอี ึระแทเ้าไปอย่าแร้วยวามโหยหาและรออยที่ะไ้สัมผัสเธออย่าลึึ้อีรั้
“อั...อร้อเบาๆ หน่อย มันุ”
พลอยนรินอนนี้ทั้เ็บและุมาที่หมอแพทระแทใส่เธออย่าไม่เบาแรเลยแม้แ่น้อย ทำให้เธอทั้เสียใและน้อยใอย่าที่สุ ที่พอเอหน้าันลับไม่พูอะไรสัำแ่ลับมาทำรุนแร่อร่าายอเธอแบบนี้ นเธอเ็บและร้าวมาร่อทารัที่ถูเาระทำรุนแรใส่ัน หมอแพทที่อทนมาที่ะไม่รุนแรใส่ แ่พอิถึอนที่เธอบอเลิันมันทำให้เายัเ็บปวและเสียใอยู่เ่นันึไม่เบาแรเลยแม้แ่น้อย หมอแพทร่วมเพศับพลอยนรินอยู่หลายรอบนร่าายนทั้สอเปลือยเปล่า หมอแพท็ยัเอาแ่ใรุรานเธอ่อไปนพลอยนริน้ำไปทั้ัว ถึยอมปล่อย หมอแพทลุึ้นแ่ัวและเินออาห้อไปไม่แม้แ่ะหันหลัลับไปมอเธอ ทำให้พลอยนรินลุึ้นมาแ่ัวให้เรียบร้อยและนั่ร้อไห้้วยวามน้อยใ ที่หมอแพทไม่พูอะไรเลยสัำเียว พอร่วมรัับเธอเสร็็เินาไป
“พี่แพท เลียพลอยนานี้เลยหรือะ พลอยะถือว่ารั้นี้พลอยใ้ให้พี่็แล้วัน ที่วันนั้นทำลายหัวใอพี่แพทไป พอลูหายี พลอยะพาลูหายไปาีวิอพี่ เราอย่าเอันอีเลย พลอยทนไม่ไ้ถ้าพี่ะมาร่วมรัับพลอยแบบไร้หัวใแบบนี้”
หมอแพทที่ยัยืนฟัอยู่หน้าห้อ็เสียใไม่่าันแ่ยัไม่ยโทษให้เธอไ้ริๆ แ่ร่าายมันลับ้อารเธอถึไ้ลับไปเินเลยับเธออีรั้อย่าุมัวเอไม่อยู่ริๆ
และระหว่าที่น้อแพรรัษาัวอยู่ที่โรพยาบาล หมอแพท็ยัเ้าไปร่วมรัับพลอยนรินแทบทุืนแ่็ไม่เยนอนอเธอหรือพูุยอะไรับเธอเหมือนเิม ทำให้พลอยนรินเริ่มที่ะหมวามอทนและปิเสธารสัมผัสอหมอแพท ทำให้หมอแพทหุหิไม่น้อยึพูว่า
“ะเล่นัวอะไรอี เธอเอ็้อารไม่ใ่หรือไ ผัว็ไม่มีแล้วยัะปิเสธัน ร่าายเธอมันเรียร้อนานี้”
ำพูประโยแรอหมอแพทหลัาที่ลับมาร่วมรััน ลับพูาทิ่มแทัน พลอยนรินึส่วนลับไป
“ถึเาะไม่อยู่แล้ว แ่นอาเาพลอย็ไม่เยนอนับใรและไม่ไ้้อารใรอีนอาสามีอพลอยนเียว นที่เป็นพ่ออน้อแพร ปล่อยพลอย พลอยไม่มีอารม์”
ำพูอพลอยนรินยิุ่ไฟภายในใหมอแพทให้มันโหมแรึ้นว่าเิม ึย้อนลับไปว่า
“รัมันมาใ่มั้ย ัน็ผัวเธอเหมือนัน ผัวนแรอเธอและอนนี้็ใ่ อย่าไ้บัอาพูถึนอื่นให้ันไ้ยินอี”
เมื่อหมอแพทพูบ็ไม่เหลือวามอ่อนโยนใๆ ให้พลอยนรินอี หมอแพทระหน่ำใส่พลอยนรินอย่าไม่เบาแร้วยวามหึหวโยที่ไม่รู้เลยว่า นที่พลอยนรินพูถึ็ือ หมอแพท นรัเพียนเียวอพลอยนริน วามรุนแรอหมอแพทที่ทำ่อร่าายอพลอยนริน ทำให้พลอยนรินน้ำาไหลไม่หยุ แ่มันลับยิ่ทำให้หมอแพทโมโหยิ่ว่าเิมและบอว่า
“ทำไมเสียใมานัหรือไที่เป็นัน ารที่ร่วมรัับัน มันทำให้เธอเสียน้ำามานานี้เลยหรือไพลอย ็ี ั้นันะทำให้เธอเสียน้ำามาว่าันหลายเท่า ในเมื่อเราลับมารัันไม่ไ้อี ัน็ะใ้ร่าาอเธอมาใ้สิ่ที่ันเยเสียไป อย่าไ้ิะหนีันไปไหน พลอยนริน เธอ้อเป็นเมียบำเรออันแบบนี้ลอไป”
“ทำไมถึ้อทำแบบนี้้วยพี่แพท ถึเราะเป็นเหมือนเิมไม่ไ้ แ่อย่าน้อย็่าน่าอยู่แบบเิมไม่ไ้หรือะ ทำไม้อทำร้ายพลอย้วย พลอยไม่ไ้เป็นเมียอพี่แพทแล้วนะ เราหย่าันแล้วพี่แพทอย่าลืมสิ”
“ั้นหรือ เธอหย่าาันฝ่ายเียว่าหาพลอยนริน ันไม่เยเ็นใบหย่าให้ับเธอ เธอะเป็นเมียอย่าถู้ออันเพียนเียวลอีวิ แ่อย่าหวัว่าันะลับไปรัเธอหรือเมาเธออี เธอสำหรับันเป็นไ้แ่เมียั่วราว ันอย่าะร่วมรั้วยเมื่อไหร่ัน็ะทำ นับาวันนี้ ันะไม่ปล่อยให้เธอไปไหนอี ถึน้อแพระไม่ใ่ลูอัน ันะไม่สนใ ันไม่ลาเ็เ้ามาเี่ยว้อระหว่าเรื่ออเราสอนแน่”
เมื่อหมอแพทพูบ ็มอบวามรุนแรให้พลอยนริน่อไปนเิบสว่า น้อแพร็เริ่มื่นึ้นเพราะหมฤทธิ์ยาที่หมอแพทีให้ เพื่อที่น้อแพระไ้พัผ่อนและไม่ไ้ยินสิ่ที่หมอแพททำับพลอยนริน
น้อแพรมอมายัพลอยนริน็เห็นว่าแม่อัวเอนอนออยู่บนัวอหมอแพท้วยร่าายเปลือยเปล่า แ่เธอ็ไม่รู้เรื่ออะไรว่านอนแบบนั้นมันืออะไร ึเรียแม่อัวเอ
“ุแม่ แพระเ้าห้อน้ำ”
เมื่อพลอยนรินไ้ยินเสียลูเรียเธอ็รีบลุึ้นใส่เสื้อผ้า แ่็้าว่าหมอแพท หมอแพทึเินไปอุ้มลูสาวทั้ๆ ที่ไม่ใส่เสื้อผ้า เพราะลัวว่าลูะทนไม่ไหว
“ไปับหมอนะะน้อแพร ไม่อายหมอใ่มั้ย”
น้อแพรพยัหน้า และอรอบอหมอแพทไว้ หมอแพทึพาน้อแพรไปเ้าห้อน้ำ และ็อาบน้ำให้น้อแพร้วยัวเอ โยมีพลอยนรินมออยู่ที่ประูห้อน้ำ เมื่อหมอแพทเห็นแบบนั้น็ึพลอยนรินให้เ้ามาและับเธอถอเสื้อผ้าออนหมและให้เธอลไปในอ่าเพื่ออาบน้ำพร้อมลู ัวเอ็ไม่รออะไร ลไป้อน้านหลัพลอยนริน ทำให้เธอรู้สึปั่นป่วนใไม่น้อย เมื่อแท่สวาทอหมอแพทมันยัทิ่มแทอยู่ที่สะโพอเธอ และน้อแพร็ยัอยู่ในอ่าอาบน้ำ้วยเ่นัน แ่นที่หมวามอทนับวามปรารถา็ึพลอยนรินให้หันหน้ามาหาัน่อนที่ะสะโพเธอลไปให้่อทารัอเธอทาบทับไปยัแท่สวาทอัวเออย่าอใไม่ไหว
“อ๊ะ!...พี่แพท อย่าะ น้อแพรูอยู่”
หมอแพทที่อนนี้ำลัมีอารม์มา็พูับพลอยนริน
“ไม่ไหวแล้วริๆ อย่าัใันถ้าไม่อยาโนแบบเมื่อืน ็อยู่เยๆ แล้วลั้นเสีย้วย”
เมื่อหมอแพทพูบ็อพลอยนรินไว้แน่น่อนที่ะะโหน้าไปบอน้อแพร
“น้อแพร ออไปแ่ัวและึ้นไปนอนบนเียเอไ้มั้ยลู พอีหมอับุแม่ยัไม่เสร็ธุระ เียวพอเสร็หมอะพาพวเราสามนไปทาน้าวันนะะ”
“ไ้ะ เียวน้อแพรแ่ัวเอไ้ะ ุแม่พลอยเยสอน”
“เ่มาะ ั้นึ้นไ้แล้วนะะ เียวไ้ลับเอานะลู”
เมื่อน้อแพรไ้ยินหมอแพทสั่แบบนั้น็ึ้นาน้ำและเินออไปาห้อน้ำทันที เหลือเพียหมอแพทับพลอยนรินภายในอ่าอาบน้ำ พลอยนริน็ัพ้อ้วยวามน้อยใ
“พี่แพทใร้ายที่สุ พี่แพทเห็นพลอยเป็นที่ระบายอารม์อพี่แพทริๆ หรือะ”
“ใ่ สำหรับัน เธอเป็นไ้แ่นั้น เธอมันใ่าย นอนับใร่ายๆ ไม่ใ่หรือไ ลอ 3 ปีที่ผ่านมา่วเวลาอันที่เสียไปเพราะเธอ ็มีแ่เธอที่้อรับผิอบ อย่าไ้ัืน ถ้าไม่อยาให้ลูไ้ยินเสียเธอรวราเวลาันเอาเธอ็ลั้นเสียไว้ะ”
หมอแพทพูบ็มอบวามปวร้าวให้พลอยนรินอีรั้ภายในอ่าอาบน้ำ ทำให้พลอยนริน้อพยายามลั้นเสียเอาไว้เพราะไม่อยาให้น้อแพรไ้ยินเสียอะไรทีเธอไม่สมวรไ้ยิน ภายในใ็ิว่า ลอมาหมอแพท้อปวร้าวเพราะเธอมาแ่ไหน ถึไ้มาระบายออ่อร่าายอเธอ้วยวามรุนแรแบบนี้ แ่เธอ็ไ้แ่ทน เพราะหมอแพทไม่เยเ็นใบหย่าให้ับเธอ ็เท่าับพลอยนรินยัเป็นภรรยาที่ถู้อามหมายอหมอแพทลอมา
“ทำไม ถึไม่เ็นใบหย่า ทั้ๆ ที่พลอยทำร้ายพี่แพทถึนานั้น และเรา็อาะไม่ไ้เอันอีลอีวิถ้าน้อแพรไม่ป่วย”
“เพราะันไม่้อารให้เธอมีวามสุไ้่ายๆ ยัไละ ไม่ว่าเธออยาะทะเบียนใหม่ับใรเธอ็ทำไม่ไ้ เพราะันไม่เยหย่าให้เธอ ถึะไ้ ทะเบียนพวนั้น็เป็นโมะทั้หม เพราะทะเบียนใบแรอเธอือันแพทย์หิมนันยา พิพัน์พษ์ปรีา เธอ็ือ นาพลอยนริน พิพัน์พษ์ปรีา ำเอาไว้ นับาวันนี้เธอห้ามมั่วับใรอีนอาัน ถ้าเธอยัล้าทำเหมือนเมื่อ 3 ปี่อน ราวนี้เธอะไ้รู้ว่านรอริมันเป็นยัไ พลอยนริน”
บทรัที่หมอแพทมอบให้พลอยนรินภายในห้อน้ำใ้เวลานานอยู่เป็นั่วโมว่าหมอแพทะอุ้มพลอยนรินลับออมาาห้อน้ำ เพราะอนนี้พลอยนรินหมแรไปับารรุรานันอหมอแพทั้แ่เมื่อืนนถึอนนี้ พลอยนรินหลับไป้วยวามอ่อนเพลีย หมอแพทึพาเธอไปวาบนที่นอนและห่มผ้าให้ับเธอ ่อนทีะแ่ัวลับให้เรียบร้อยเินไปหาน้อแพรและบอว่า
“มาะ ไปับหมอนะ น้อแพร ปล่อยใหุ้แม่พลอยนอนพัไปนะ วันนี้หมอแพทะูแลน้อแพรเอนะเ็ีอหมอแพท”
“ะ หมอแพท แพรอยาินไอสริมไ้มั้ยะ”
หมอแพทอุ้มน้อแพรึ้นมาและหอมแ้ม และสิ่ที่หมอแพทแสอออน้อแพร พลอยนรินมอูอยู่แ่ไม่อยาโนหมอแพทรุรานอีึแล้หลับ
“ยัไม่ไ้ะ น้อแพรยัไ้อยู่ ถ้านมร้อนหรือออมเล หมอแพทะทำให้น้อแพรทานเอที่ห้ออหมอแพทนะลู ลมั้ย ไปินันเียวหมอแพททำให้”
“ะ แพรอบหมอแพทนะะ หมอแพทใีับแพรับุแม่พลอยที่สุเลย แพรื่นมาทีไหร็เห็นหมอแพทนอนอุแม่ทุวัน อบุนะะ แม่แพท”
“หือ าหมอแพท เป็นแม่แพทไปแล้วหรือะ น่ารัริๆ เ็นนี้ ั้นน้อแพรเป็นลูอแม่แพทอีนนะเ็ี”
“ะ แม่แพท น้อแพรอเป็นลูสาวอแม่แพทนะะ”
“้วยวามยินีะ เป็นลูสาวอแม่แพท ็้อใ้นามสุลอแม่แพท เหมือนุแม่พลอยอน้อแพรนะะ รู้มั้ยุแม่พลอยอน้อแพร ไม่ไ้ใ้นามสุลเียวันับน้อแพรนะ”
“แพรไม่เ้าใ แพรรู้แ่ว่า แพรเป็นลูอุแม่ ั้แ่ำวามไ้ แพร็มีแุ่แม่นเียว”
“ั้นหรือะ แล้วพ่ออน้อแพรละ”
“น้อแพรไม่เยเอุพ่อะ ุแม่บอแ่ว่า ุพ่ออยู่ไลมา เราสอนอยู่ับุพ่อไม่ไ้”
“แม่แพทมีอะไระบอน้อแพร แ่้อสัานะ เป็นวามลับอเราสอน”
“ะ วามลับ”
“ริๆ แล้ว ุแม่พลอยอน้อแพร เป็นเมียอแม่แพท และแม่แพท็ิว่า น้อแพรเป็นลูแท้ๆ อแม่แพททีุ่แม่อลูบอว่าทำลายไปแล้ว แ่เท่าที่แม่แพทำนวูวันเิและอายุอน้อแพร ็ไม่น่าะพลา แ่รอหน่อยนะลูไม่ว่าผลรวะออมายัไ น้อแพร็ะเป็นลูสาวอแม่แพท เพราะแม่แพท ยัรัุแม่อน้อแพรมาสุหัวใริๆ แ่แม่แพทเ็บมาว่า ไปะ ถึเวลาที่น้อแพร้อินยาละ ไปห้อแม่แพทัน”
เมื่อหมอแพทพาน้อแพรออไป นที่นอนฟัอยู่อย่าพลอยนริน็ีใมาที่ริๆ แล้ว หมอแพทยัรัเธออยู่แ่เพราะวามเสียใที่เยไ้รับ ถึไ้ทำรุนแรับเธอแบบนั้น พลอยนรินึัสินใ ะทำให้หมอแพทลับมาเื่อใเธออีรั้ให้ไ้ ถึะ้อผิสัาที่ให้ไว้ับแม่อหมอแพท็าม แ่ในเมื่อหมอแพทไม่เยมีใร และเธอเอ็ไม่เยแ่านใหม่ ยัใ้นามสุลอหมอแพทอยู่ มัน็ไม่ผิที่เธอะทวนรัอัวเอืนเพราะหมอแพท็ไม่เยมีใรเ่นัน
ามลิ์มา่ะ ลมาว่านี้มันะแบนเอา
สายใยร้อยใรั เล่มที่ 1
https://www.readawrite.com/a/7cf9cdf9ae746aa93a8a99a759e56759
สายใยร้อยใรั เล่มที่ 2
https://www.readawrite.com/a/97c10d8f599133e6578278114f7d9e63
ความคิดเห็น