ลำดับตอนที่ #26
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : ชีวิตของฉัน T-T
\" ยัยฮายอง! ตื่นๆ \" เสียงคนเรียกฉัน
\" อารายเนี่ย =o=! \" ฉันลืมตาขึ้น \" อ้าว! พี่มินซุง \"
\" นี่! พ่อกะแม่กลับมาแล้วนะ \" พี่มินซุงบอก
\" จิงหรอพี่! แล้วพ่อ-แม่อยุ่ไหนหล่ะ \" ฉันถามพี่มินซุง
\" อยู่ตรงโซฟา เขากำลังรอเธออยู่น่ะ \" พี่มินซุงตอบ
                    ฉันจึงรีบวิ่งไปหา คุณพ่อ-คุณแม่ทันที่ พี่มินซุงตามมาติดๆ
\" คุณพ่อคุณแม่ค๊า คิดถึงจังเลยค่ะ ^-^ \" ฉันพูด พลางวิ่งเข้าไปกอดคุณแม่
\" แม่กับพ่อก็คิดถึงหนูจ๊ะ ^_^ \" แม่พูด
\" ไงเรา มินซุง ดูแลน้องดีรึเปล่า \" คุณพ่อหันไปพูดกับพี่มินซุง
\" เอ่อ____ดีค๊าบ ^-^ ดีมากเลย ใช่มั้ยยัย ฮายอง \" พี่มินซุงโกหกหน้าตาเฉย ( -_-! เหอะๆ )
\" คะ.....ค่ะๆ ดูแลดีมากๆเลย \" ฉันส่ง ( ที่พูดอย่างนี้ กลัวโดนพี่มินซุงฆ่า =_=! )
\" ทำไมคุณพ่อกะคุณแม่ไม่โทรมาบอกหนูหล่ะคะ ว่าจะกลับมาวันนี้ \" ฉันถาม
\" ก็แม่ไม่อยากให้หนูรอหนิจ๊ะ แล้วกว่าจะมาถึงนี่ก็ปาไป ตี 3 แล้ว \" คุณแม่ตอบ
\" พ่อว่า ฮายองไปนอนก่อนดีกว่านะลูก ลูกยิ่งไม่สบายอยู่ \" คุณพ่อพูด
\" ไม่เอาค่ะ ก็นู๋คิดถึงพ่อกะแม่หนิคะ ให้นู๋อยู่นะๆๆ \" ฉันอ้อนคุณพ่อ
\" ไปนอนเถอะจ๊ะ พอดี แม่กะพ่อมีเรื่องจะคุยกะพี่เขาหน่อยน่ะ \" คุณแม่พูด
\" ก็.....ก็ได้ค่ะ ^-^! \" ฉันตกลง
                    แล้วฉันก็เดินเข้าห้องตัวเองไป เอ๊?? คุณพ่อ-คุณแม่คุยอะไรกับพี่มินซุงนะ -_-? แล้วทำไมเราถึงรู้ไม่ได้
                ฉันนั่งคิดอยู่นานจนพล้อยหลับไป =o=!
\" นี่! ฮายอง ตื่นได้แล้ว \" พี่มินซุงเรียก ( อีกแล้ว -_-! )
\" หืม? \" ฉันลืมตาขึ้น \" เห้ย! พี่ร้องไห้ทำไม OoO! \"
\" ปะ....ป่าว มะกี้พี่ลื่น เจ็บมากน้ำตาเลยไหล \" พี่มินซุงบอก
\" แล้วพ่อกะแม่หล่ะ \" ฉันถาม
\" อะ___เอ่อ___เอ้อ! พ่อกะแม่ไปทำงานหน่ะ \" พี่มินซุงพูดตะกุกตะกัก
\" แล้วเมื่อวาน?? พ่อ-แม่-พี่ คุยอะไรกันอ่ะ \" ฉันถามต่อ
\" ไม่มีอะไรหรอก____ ไปอาบน้ำซะ แล้วเด๋วออกไปข้างนอกกัน \" พี่มินซุงตอบ
                  ฉันทำตามที่พี่มินซุงบอก  แล้วเรา 2 คน พี่น้องก็ออกไปกินอาหารเข้านอกบ้าน จากนั้นพี่มินซุงก็พาฉันไปช๊อปปิ้งและซื้อของที่ถูกใจให้ฉันหลายต่อหลายชิ้น พอเราช๊อปปิ้งเสร็จ พี่มินซุงก็พาฉันมาที่สวนสาธารณะ ( มีทุกตอน -_-! )
\" นี่ยัยฮายอง! นั่งอยู่ตรงนี้ก่อนนะ เด๋วพี่มา \" พี่มินซุงพูด
\" ค่าๆ ^-^ \"
                    แล้วพี่มินซุงก็เดินไปตรงที่ที่ๆมีคนน้อยๆ ( ย้ำ น้อยๆๆๆ )
\" เอ๊? เรื่องมะคืน พ่อกะแม่คุยอะไรกับพี่นะ ลองไปถามดีกว่า \" ฉันพึมพำพลางเดินไปหาพี่มินซุง
                    ฉันเดินไปหาพี่มินซุง  พี่มินซุงกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ ( สงสัยจาคุยกะกิ๊ก -.- ) ทามมายพี่ทำหน้าเคลียดจัง
        ( ทะเลาะกะกิ๊กอ่ะดิ ^o^ )  ฉันยืนฟังพี่มินซุงคุย และแล้ว_____
\" แล้วฮายองจะคิดยังไงหล่ะครับแม่ \"
( ไม่อาจได้ยินการสนทนาของอีกฝ่ายได้ )
\" แต่ว่า น้องยังเด็กนะครับ \"
( ไม่อาจได้ยินการสนทนาของอีกฝ่ายได้ )
\" แล้วน้องจะรู้สึกยังไง ถ้าพ่อกับแม่หย่ากัน! \"
                      ประโยคนี้มันทำให้ฉันสะดุ้งเฮือกขึ้นมา O_O!! พ่อกับแม่จะหย่ากันหรอ แล้วทำไม?? เพราะอะไร??
\" แม่ก็รู้ว่า ฮายองเป็นเนื้องอกในสมอง  แล้วน้องจะต้องผ่าตัดอีกไม่กี่เดือนแล้วนะครับ ทำไมพ่อกับแม่ถึง \" พี่มินซุงพูด
                  ฉันถึงกับอึนไปเลย ทำไมไม่มีใครบอกฉันเลยว่าฉันเป็นเนื้องอกในสมอง
           
          น้ำตาเริ่มไหลอาบแก้มของฉันอย่างบ้าคลั่ง  ฉันทรุดตัวนั่งกอดเข่าพลางมองพี่มินซุง  แล้วการสนทนาของพี่มินซุงก็จบลง
\" O_O! ฮา____ ฮายอง!!!! \" พี่มินซุงตกใจ
-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑-๑
\" ทำไมไม่มีคนบอกเค้าหล่ะT-T ทำไมหล่ะคะพี่ \" ฉันพูด
\" ฮายอง____คือ \" พี่มินซุงอ่ำอึ้ง
\" ที่เค้าปวดหัวบ่อยๆ หน้าซีดบ่อยๆ ก็เพราะเค้าเป็นโรคนี้ เค้ามีเนื้องอกในสมอง!! ทำไมไม่มีใครบอกเค้าเลย Y-Y \" ฉันกึ่งพูดกึ่งตะโกน
\" ฮายอง พี่ขอโทด T-T \" พี่มินซุงเดินเข้ามากอดฉัน
\" แล้วทำไม พ่อกับแม่ต้องหย่ากันด้วยคะ ทำไมๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!! \" ฉันตะโกน ( คำว่าทำไม นะ มะใช่ทั้งหมด -_-! )
\" พี่ว่า...เรากลับกันเถอะนะ \" พี่มินซุงพูดพลางพยุงฉันให้ลุกขึ้น
\" พี่มินซุง ถ้าเค้าผ่าตัด...เค้ามีโอกาศ 50:50 ใช้มั้ย \" ฉันถามพี่มินซุง
                              พี่มินซุงเงียบไม่พูดอะไร พลางก้มหน้า (_ _)
\" ใช่มั้ยพี่! ใช่มั้ย!! \" ฉันย้ำคำถาม
\" ชะ...ใช่ \" พี่มินซุงตอบในที่สุด \" แต่..ฮายองไม่ต้องกลัวนะ ยังไงๆ การผ่าตัดมันต้องสำเร็จอยู่แล้ว เชื่อพี่สิ \"
\" พี่คะ  แล้ววันที่ผ่าตัด มันวันไหนหรอคะ \" ฉันถามต่อ
\" 25 ธันวา วันเกิดของเธอ \" พี่มินซุงตอบ
                        ฉันมีเวลาที่เหลืออีกไม่กี่เดือนแล้วหน่ะสิ  ในช่วงเวลาที่เหลือ ฉันจะทำมันให้มีแต่ความสุข มีแต่รอยยิ้ม
              และเสียงหัวเราะของทุกคน.... ( จาเปงกำลังใจให้ ^-^V / นักเขียน ) ( ญาติดีกันตั้งแต่มะใหร่ -_-? / นางเอก )
\" พี่มินซุง  พรุ่งนี้เราไปเที่ยวทะเลกันนะคะ ^-^ \" ฉันพูดพลางยิ้มทั้งๆที่น้ำตายังคงไหลอยู่
\" ฮายอง___ \" พี่มินซุงพูดแล้วน้ำตาก็ไหลออกมา
\" พี่อย่าร้องไห้นะคะ ^-^ เค้ายังไม่ร้องเลยนี่ นะๆ พรุ่งนี้พาเค้าไปเที่ยวทะเลนะ \" ฉันพูดพลางเกาะแขนพี่ชาย
\" อื้ม ^-^ ชวนเพื่อนๆไปด้วยสิ \" พี่มินซุงพูดพลางเช็ดน้ำตา
\" ได้เลย!! เค้าจาชวนไปหมดทุกคนเลย \" ฉันพูด
\" เหอะๆ ชวนแค่พวกจุนยองก็พอ เด๋วพี่ก็หมดตัวกันพอดี -_-! \" พี่มินซุงพูดพลางขยี้ผมฉัน ( มีทุกตอนเลยมะเนี่ย -*- )
\" ฮุๆ ^-^ \"
                      แล้วเรา2คนพี่น้องก็เดินกลับบ้านกันอย่างมีความสุข ( -_-! เขียนอย่างกับเล่านิยาย/นางเอก )
            ( เรื่องของฉันย่ะ / นักเขียน ) ( กัดกันอีกแล้ว -_-! / ผู้กำกับ )  <<<<< ( ผู้กำกับโผ่มาจากหลุมไหน )
\" นี่ๆ พี่มินซุง ซื้อต๊อกโบกี้ให้กินหน่อยสิ ^o^ \" ฉันพูด
\" -.-! อาราย อยากกินก็ซื้อเองดิ \" พี่มินซุงพูด
\" แหม๋ พี่ก็! เค้าไม่ได้เอาตังมา \" ฉันพูด \" นะๆๆๆ ซื้อให้หน่อย \"
\" ก็ได้ๆ แต่กลับบ้านต้องเอาเงินให้พี่นะ \" พี่มินซุงบอก
\" จ๊าๆ รู้แล้วจ๊า -O-! \"
                  ฉันมองดูพี่มินซุงที่ตอนนี้กำลังซื้อต๊อกโบกี้ให้ฉันกิน ( เขาไม่ได้ซื้อให้เธอกิน เตือนความจำหน่อย -O- / นักเขียน )
        ( แหม๋ มันก็เหมือนกันนั่นแหล่ะ พี่เขาเป็นคนซื้อหนิ -*- / นางเอก ) ( ผู้กำกับอย่ายุ่งนะ ไม่งั้นจับยัดไหจิงๆ / นักเขียน )
    ( เวน -_-! เกือบแล้วมะล่ะตู / ผู้กำกับ ) เอ้า เข้าเรื่องต่อ......ถึงไหนแล้ว -_-! ( มุขแป๊ก เหอะๆ ) อ่อจำได้และ
             
                ฉันมองดูพี่มินซุงที่ตอนนี้กำลังซื้อต๊อกโบกี้ให้ฉันกินอย่างชื่นมื่น แล้วฉันก็มองไปรอบๆ เห็นเด็กคนนึงกำลังกินโอศกรีม
        ( OoO! อยากกินบ้างจัง ) เห็นผู้หญิงคนนึงกำลังอุ้มเด็กพลางยิ้ม ( OoO! อยากกินเด็ก ) ( เห้ยๆ ใจร้าย / นักเขียน )
            เห็นสุนักตัวนึงกำลังเล่นกับเจ้าของอย่างสนุกสนาน........พอถึงวันนั้น  ฉันจะได้มีโอกาสเห็นภาพเหล่านี้อีกมั้ยนะ =O=!
\" ฮายองไปกันเถอะ \" พี่มินซุงพูด
\" ค่ะ \"
                  พวกเราเดินจะเกือบถึงบ้านแล้ว  ฉันเห็นรถของคุณพ่อจอดอยู่ ฉันจับแขนพี่มินซุงแน่นพลางเดินถอยหลังไปก้าวนึง
\" ไม่มีอะไรหรอกฮายอง  เข้าบ้านกันเถอะ \" พี่มินซุงพูด
              ฉันทำตามที่พี่มินซุงบอก  พอฉันเข้าบ้านไป ฉันเห็น พ่อ-แม่ นั่งอยู่ที่โซฟา
\" ฮายอง มานี่ซิลูก ^-^ \" แม่เรียกฉัน
                  ฉันลังเลอยู่แปปนึงก่อนจะเดินเข้าไปนั่งระหว่าง พ่อกับแม่
\" ว่าไงเรา  วันนี้สนุกมั้ย \" คุณพ่อถาม
\" สะ....สนุกค่ะ \" ฉันตอบตะกุกตะกัก
\" หรอ แล้วพี่เขาพาไปไนบ้างหล่ะลูก \" คุณแม่ถาม
\" ไปช๊อปปิ้งค่ะ พี่เขาซื้อของให้นู๋เยอะแยะเลย ^o^ แล้วก็ซื้อต๊อกโบกี้ให้นู๋ด้วย \" ฉันคุย ( โม๊อย่างแรงค่ะ ^o^ โฮะๆๆ )
\" นี่ๆ ยัยฮายอง  พี่ไม่ได้เลี้ยงนะ เอาเงินมาให้พี่ด้วย \" พี่มินซุงเตือนความจำฉัน
\" รู้แล้วหน่า อุตส่าชมว่าเปงคนดี \" ฉันพูด
\" ยัยนี่ -_-! \" พี่มินซุงพึมพำ
\" พ่อคะ-แม่คะ ^-^ พรุ่งนี้นู๋ขอไปทะเลกะพี่และก็เพื่อนๆได้มั้ยคะ \" ฉันพูด
\" ได้สิจ๊ะ ^-^ \" คุณแม่ตกลง
\" ^-^ จิงหรอคะ ฮุๆ รักคุณพ่อ คุณแม่ที่สุดเลย \" ฉันพูดพลางกอดคุณแม่ทีคุณพ่อที
\" พ่อกับแม่ก็รักเรา \" พ่อพูด \" อ่อ ลูกด้วยมินซุง \"
\" แหม่ พ่อ -_-! ผมไม่น้อยใจหรอกหน่า ได้ยินแล้วเลี่ยน \" พี่มินซุงพูด
\" -_-! ดูเจ้าลูกชาย ไม่ไหวเลยจริงๆ \" แม่บ่น
\" ขอบคุณนะคะ ^/\\^ ง๊านนู๋ไปเก็บของก่อนนะคะ \" ฉันพูดพลางวิ่งไปที่ห้องของตัวเอง
\" พ่อคับ แม่คับ \"
\" เรื่องนั้น__พ่อกับแม่จะเป็นคนบอกฮายองเอง \"
                          ทางด้านฉัน ( ตอนนี้ ธุรกิจรัดตัว )
\" ฮัลโหล จุนยองหรอจ๊ะ นี่พรุ่งนี้ไปเที่ยวกันมั้ย \" ฉันถาม
\" ไปกับใคร ที่ไหนหล่ะ \" จุนยองถามกลับ
\" ไปทะเลจ๊า มีฉันและก็พี่มินซุง คนอื่นยังมะได้ชวนเลยอ่ะ \" ฉันตอบ
\" อืม! ฉันขอถามแม่ก่อนนะ \" จุนยองพูด
\" จ๊า!! \"
\" แม่ค๊าๆ!! \" เสียงของจุนยอง
      @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
            ( ไม่สามารถได้ยินการสนทนาของแม่ลูกคู่นี้ได้ -_-! )
\" ฮัลโหล ฮายอง  ฉันไปได้หล่ แล้วจะไปกี่โมง \" จุนยองบอก
\" จิงหรอ ^-^ ฮุๆ ไปเจอกันที่ รร. ตอน 8 โมงจ๊า \" ฉันพูด
\" จ๊าๆ ง๊านฉันไปเตรียมของก่อนนะ หวัดดีจ๊า \"
                  แล้วจุนยองก็วางสายไป  จากนั้นแนก็โทรไปหาพวกเพื่อนๆที่เหลือ ( ที่เขียนอย่างนี้เพราะโลกขี้เกียจมานเข้าสิง แหะๆ )
        โชคดีที่ทุกคนไปได้กันหมด ( ^o^ ฮูเล่ๆๆๆ! )
\" เอ๊! จาโทรไปชวนซอจินดีมั้ยเนี่ย ____ เหอะๆ ไม่มีเบอร์นี่หว่าฉาน -_-! \"
\" นี่ยัยฮายอง มีใครไปบ้างหล่ะ \" พี่มินซุงยืนอยู่หน้าประตูห้อง
\" ก็พวกเค้าหมดเลยอ่ะ แล้วพี่ไม่ชวนเพื่อนไปบ้างรึไง \" ฉันถาม
\" หึๆ ^-^v มีเร๊อะจะไม่ชวน คนสำคัญซะด้วย ต้องชวนอยู่แล้ว \" พี่มินซุงพูดพลางยิ้ม ( ชู 2 นิ้วด้วย -_-! )
\" คนสำคัญ?? ใครหรอพี่ \" ฉันถามอย่างอยากรู้
\" ฮุๆ แฟนพี่ไงหล่ะ \" พี่มินซุงตอบหน้าบาน ( เปงกระด้ง เหอะๆ -.- )
\" OoO! ฮ๊ะ!! พี่นี่นะมีแฟน! \" ฉันทำท่าไม่อยากเชื่อ
\" ทำไม?? พี่มีมันน่าแปลกตรงไหนล่ะ \" พี่มินซุงพูด
\" ใครตาถั่ว มาชอบพี่ฉันเนี่ย -_-! \" ฉันพูด
\" แหม๋ๆ ถึงจะไม่หล่อ แต่ก็คารมย์ดีนะค๊าบ อะ.ฮึ่ม! \" พี่มินซุงเก๊ก ( แหว่ะ! -o-! )
\" แหว่ะ! พี่! มาทำเปงเก๊ก \" ฉันบ่น \" ผู้ชาย! เปงงี้กันทุกคน \"
\" เหอะๆ เราก็ดีแต่อย่างเนี๊ย เด๋วก็ได้ขึ้นคานหรอก \" พี่มินซุงพูด
\" เช๊อะ! -O-! เค้าไม่สนหรอก ไม่มีก็ไม่เห็นจะตายซักหน่อย \" ฉันพูด
\" ให้มันจริงเถ๊อะ! พอถึงเวลาจะพูดอย่างนี้รึเปล่าก็ไม่รู้ \" พี่มินซุงพูด
\" มาทางไหนไปทางนั้นเลยพี่ -*- \" ฉันไล่พี่มินซุง
\" 555+ พูดแทงใจดำอะดิ 555+ \" พี่มินซุงหัวเราะแล้วเดินจากไป
\" ไม่รู้ว่า...จะได้มีโอกาสรักใครรึเปล่าหน่ะสิ \"
                  แล้วฉันก็เริ่มจัดสัมภาระที่จะเอาไปในวันพรุ่งนี้ จนถึง 3 ทุ่ม ( จัดไรนักหน่าเนี่ย ปาไปหลายชั่วโมง -_-! / นักเขียน )
        ( ก็เธอเป็นคนเขียนเองนี่ จะมาโทดฉันไม่ได้นะ -O-! / นางเอก ) 
\" เฮ้อ =O=! เสร็จซักที ( ผลของการจัดหลายชั่วโมง ) \"
\" ปายอาบน้ำนอนดีก่า \"
                ฉันใช้เวลาอาบน้ำกว่าๆชั่วโมงครึ่ง ( -o-! อานนี้นิสัยคนเขียนค่ะ โฮะๆๆ ^o^ )
\" เฮ้ย! ยัยฮายอง หลับในห้องน้ำรึไง \" พี่มินซุงตะโกน
\" เสร็จแล้วจ๊า! เสร็จแล้ว! \" ฉันเดินออกจากห้องน้ำ
\" เช้าไปทำอะไรเป็น ชั่วโมงๆ -_-! \" พี่มินซุงถามพลางบ่น ( พี่ฉานก็ถามอย่างนี้เหมือนกาน -O- / นักเขียน )
\" ก็เข้าไปอาบน้ำไง เอ้อ! พี่ก็ถามแปลกๆ \" ฉันกวนส้น....พี่มินซุง
\" -*- \" ( ความรู้สึกของพี่มินซุง )
\" ^o^ \" ( ความรู้สึกของฉัน )
\" เอาหล่ะๆ เข้านอนได้แล้ว พรุ่งนี้ต้องไปแต่เช้า \" พี่มินซุงพูด
\" พี่__พ่อกะแม่หล่ะ \"
\" ไปข้างนอกทั้งคู่ \" พี่มินซุงยักไหล่ \" เอาหล่ะๆ นอนได้แล้วๆ \"
              ฉันเดินไปนอนบนเตียง  แล้วพี่มินซุงก็ปิดไฟ เหลือแต่ความเงียบที่ปกคลุมไปทั่วห้องฉัน  ฉันจึงคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย
      เพื่อสยบความกลัว ( อารายเนี่ย -o-! นางเอกกลัวความมืด / นักเขียน )
        ( แหม๋! ทำมาเป็นพูด -_-! มานก็กลัวเหมือนกันนั่นแหล่ะ / นางเอก ) ( ฉานกลัวผีตั้งหากหล่ะ / นักเขียน )
                แล้วฉันก็หลับไปด้วยความเหนื่อยล้า ( เพราะนักเขียนตัวแสบ -_-! )
****************************************************************
มาแปะให้ก่อน ตอนนึงนะคะ  แล้ววันที่ 1 พฤศจิกกา จามาลงให้ใหม่จ๊า
ok  ช่วยกันเป็นแรงใจให้ นางเอกหน่อยนะคะ ( แหะๆ ช่วยๆกานโพสหน่อยนะจ๊ะ / นางเอก )
      สู้ๆสู้ตาย! ^o^v  โนบุ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น