ลำดับตอนที่ #21
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : พี่มินซุงกลับมา กับ การอาละวาดของฉัน
ฉันหลี่ตามองซอจินอยู่แปปนึง ด้วยที่ลมหายใจของซอจินมารดที่คอฉัน ฉันจึงหลับไปอย่างง่ายดาย
\" ฮายอง! ตื่นได้แล้ว \" ซอจินเรียกฉัน
\" อืม____กี่โมงแล้ว \" ฉันงัวเงีย
\" ไม่ต้องมาถามว่ากี่โมงแล้ว ไปอาบน้ำเร็วเข้า \" ซอจินฉุดฉันให้ลุกขึ้น
\" ค่าๆ!! >o< รู้แล้วค่า \" ฉันพูดแล้วรีบวิ่งไปอาบน้ำ
ฉันใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัว ประมาณ 20 นาที ก็เสร็จ
\" ^_^ ไป รร.กันเถอะ \" ซอจินพูด
\" อื้ม ^-^ \"
แล้วฉันกับซอจินก็เดินไปรอรถที่ป้ายรถเมล์ ระหว่างทาง_______
\" ไง ฮายอง \" เสียงหนึ่งพูดขึ้น
\" อ้าว ยองเฮ \" ฉันหันไปมองต้นเสียง
\" จะไป รร.แล้วหรอ ฉันไปส่งเอามั้ย \" ยองเฮชวน
\" ไม่เป็นไรหรอก เด๋วจะเสียเวลานายป่าวๆ \" ฉันปฏิเสธ
\" เสียเวลาที่ไหนกัน สำหรับเธอไม่เสียหรอกนะ \" ยองเฮบอก
\" แต่ว่า____ \" ฉันเหล่ไปที่ซอจิน
\" ให้ไปด้วยก็ได้ \" ยองเฮบอก แต่สายตาดูไม่เต็มใจเอาเสียเล้ย ( -_-! )
\" สวัสดี ซอจิน \" ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น
\" อ๊ะ! หวัดดี \" ซอจินและพวกฉันหันไปหาต้นเสียง
OoO!!! เห้ย!! นี่มันผู้หญิงที่กอดซอจินตอนนั้นหนิ แล้วมาอยู่นี่ได้ไงกันเนี่ย โอ้! แต่เธอดูสวยมากๆเลยพอได้มองใกล้ๆแล้ว เหมือนนางฟ้าเลยแฮะ >_< ( นางเอกท่าจาเปงโรคแพ้ผู้หญิงนะนี่ -_-! )
\" ไปกับฉันดีกว่าซอจิน จะได้ไม่ต้องไปเป็นก้างขวางคอคนอื่น \" ผู้หญิงคนนั้นพูดและเดินมาควงแขนซอจิน
\" เอ่อ____ \" ซอจินหันมามองฉัน
\" ไปเหอะๆ ไหนๆก็แฟนนายมารับแล้วหนิ จะได้หมดภาระฉัน แฟนนายนี่ก็น่ารักเป็นบ้าเลยนะ ระวังไว้หน่อยนะ เด๋วจะโดนจิกไป ^-^ \" ฉันแซว ซอจิน
\" นี่ บินฮยอง! เธอพูดอะไรออกมาเนี่ย \" ซอจินเริ่มโมโห
\" เอ้า! -_-! ฉันพูดอะไรผิดหรอ ก็แฟนนายน่ารักจิงๆหนิ \" ฉันพูด
และระหว่างฉันกับซอจินก็มีประกายไฟเกิดขึ้น ( รังศีอัมหิต -_-! )
\" ไปกันดีกว่า ซอจิน เด๋วไป รร.สายนะ \" ผู้หญิงคนนั้นพูด
\" อืม เธอนี่น่ารักหว่าคนบางคนอีกนะ \" ซอจินพูด
\" เชอะ! ไปกันเถอะจ๊ะยองเฮ \" ฉันเชิดใส่ซอจินและหันไปยิ้มให้ยองเฮ
\" ok จ๊ะ ^-^ \" ยองเฮพูดและเรา2คนก็เดินไปขึ้นรถ
\" ยัยบ้าเอ๊ย \" ซอจินพึมพำ
\" ไปกานเหอะ \" แล้วผู้หญิงคนนั้นก็ลากซอจินขึ้นรถ
นายบ้าเอ๊ย!! -*- นายมันไม่มีเหตุผลเล้ย นึกจะโมโหก็โมโห ทำตัวเป็นเด็กๆไปได้ ฮึ่ม! ฉันไม่ยอมนายฝ่ายเดียวหรอกนะ
ตลอดทางฉันก็เอาแต่ว่าซอจิน ( ในใจ ) -_-!
\" ฮายองๆ \" ยองเฮเรียก
\" หืม?? \" ฉันหันไปมองยองเฮ
\" ถึงแล้ว เอาหล่ะตั้งใจเรียนนะเจ้าตัวแสบ \" ยองเฮพูดพลางขยี้ผมฉัน
\" ว๊าย!! อย่านะเด๋วผมฉานเสียทรงหมด ไปละจ๊ะ บายๆ \" ฉันพูดก่อนจะลงจากรถ แล้วเดินเข้า รร.
\" หวัดดีจ๊า จุนยอง ^-^ \" ฉันทักจุนยอง
\" ^-^ หวัดดีจ๊ะ \" จุนยองทักตอบ
\" อ๋อ____แฟนหน่ะ! เขามาส่งฉัน หล่อชะมะหล่ะ \" ฉันพูดเสียงดังเมื่อเห็นซอจินเดินผ่าน
\" ?? \" จุนยองงง เมื่อฉันทำตาดุ จุนยองเลยรู้ \" หรอ! เธอนี่ตาดีจัง เสน่ห์แรงด้วย \"
\" 5555+ ของมานแน่อยู่แล้ว \" ฉันหัวเราะ
และแล้วก็ถึงเวลาเรียนใน 3 คาบเช้านี้ ดูเหมือนว่าฉันจะเรียนไม่รู้เรื่อยเอาซะเลย -*-
เพราะอะไรหน่ะหรอ ก็เพราะอีกตาบ้าซอจินไง
\" อ้าวนักเรียน ไปพักได้ \" เสียงอาจารย์พูด
\" นี่ ฮายอง! เป็นอะไรรึเปล่าฉันเห็ฯเธอนั่งเหม่อตั้งแต่ ชม.แรกแล้วนะ \" อุนโซถาม
\" ป่าวๆ ฉันสบายดีจ๊า \" ฉันตอบ
\" สบายดีจิงหรอ ดูหน้าเธอซีดๆนะ \" ซูจินพูด
\" แค่ปวดหัวนิดหน่อยหน่ะ \" ฉันบอก
\" แต่หน้าเธอซีดมากๆเลยนะ ไปห้องพยาบาลกันเถอะ \" จุนยองบอก
แล้วฉันก็โดนเพื่อนๆลากไปห้องพยาบาล ( T_T เกลียดยาที่สุด )
\" เธอต้องพักผ่อนให้มากๆนะ ดื่มเกลือแร่เยอะๆ \" อาจารย์บอก
\" ค่ะ \" ฉันพยักหน้า
\" เอาหล่ะไม่มีอะไรแล้ว ไปได้จ๊ะ \" อาจารย์บอกพลางยิ้ม
ฉันลาอาจารย์แล้วเดินออกมาหายัยเพื่อนๆตัวแสบ -_-!
\" ไง อาจารย์ว่าไงบ้าง \" มินจีพูดขึ้น
\" เขาบอกให้ฉันพักผ่อนเยอะๆ ดื่มเกลือแร่เยอะๆ \" ฉันบอก
\" อื้ม คาบบ่ายพวกเราไม่มีเรียนนะ ฉันว่าเราไปบ้านฮายองกานดีกว่า \" จุนยองเสนอ
\" ก็ดีนะ ฮายองจาได้พักผ่อนด้วย \" อุนโซพูด
แล้วก็เหมือนมีอะไรมากระทบหัวฉันอย่างแรง ฉันจึงวูบลง O_O
\" ว๊าย! ฮายอง \" เสียงของเพื่อนฉัน
\" ต้องรีบส่งห้องพยาบาล \" ชายคนนึงพูด
แล้วตัวฉันก็ลอยขึ้นเมื่อผู้ชายคนนั้นพูดจบ ฉันได้กลิ่นของยา และเสียงของอาจารย์ จากนั้นฉันก็หมดสติไป
\" เป็นอะไรมากรึเปล่า \" เสียงผู้ชายดังขึ้น
\" ไม่เป็น ไม่เป็นไร \" ฉันลืมตาขึ้น
OoO!!!! นี่มันรุ่นพี่ ยูจองมุนนี่!!!! ว๊าว!! เท่จัง >o< น่ารักเป็นบ้าเลย
พี่เขาพาฉันมาส่งที่ห้องพยาบาลหรอนี่ ^-^ โชคดีจัง ( -_-! แพ้ทั้งผู้หญิง แพ้ทั้งผู้ชายเลยรึนี่ นางเอกเรา )
\" เอ่อ___พี่ขอโทดนะ ที่___ \" พี่จองมุนพูด
\" ไม่เป็นไรหรอกค่ะ มันเป็นอุบัติเหตุ \" ฉันบอก
\" ^_^ \" พี่จองมุนยิ้มให้ฉัน OoO! เท่สุดๆ
\" แล้วเพื่อนๆฉันหล่ะคะ \" ฉันพูดพลางมองไปรอบๆ
\" อ๋อ! ไปกินข้าวหน่ะ เด๋วก็มา \" พี่จองมุนตอบ
\" ง๊านฉันว่า พี่ไปกินข้าวดีกว่านะคะ เด๋วจะไม่ได้กินซะก่อน \" ฉันบอก
\" อืม___ว๊านพี่ไปก่อนนะ \" แล้จองมุนก็เดินออกไป
ฉันดูให้แน่ใจว่าไม่มีใครมากวนฉันแล้ว ฉันจึงหลับต่อ
\" โอ๊ย! อาจารย์ค๊าบ เบาๆหน่อยสิค๊าบ \" เสียงๆหนึ่งโวยขึ้น
\" เบาๆหน่อยสิ เด๋วเพื่อนๆก็ตื่นหรอก \" อาจารย์พูด
\" ก็อาจารย์ทำเจ็บหนิ \" เสียงนั้นพูดต่อ \" แล้วยัยนั่นเป็นอะไรหรอคับ \"
\" เป็นลม แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอด้วย \" อาจารย์พูด
\" ผมก็แค่สงสัย \" เสียงนั้นบอก
แล้วเหตุการณ์ก็สงบลง แต่แล้วฉันก็รู้สึกว่ามีคนมายืนข้างๆเตียงของฉัน
\" เธอหลับอยู่รึเปล่า ฮายอง \" เสียงเมื่อกี้พูดกับฉัน
ฉันไม่พูดอะไร -_-? แปลกจัง ไมตานี่รู้ชื่อฉันด้วย เสียงก็คุ้นๆนะ แต่นึกไม่ออกว่าใคร
\" ฉันยังโกรธเธอไม่หายเลยนะเรื่องเมื่อเช้า \" เสียงนั้นพูด
\" อ๊ะ!! นายเองหรอ \" ฉันลืมตาขึ้นทันที
\" ตอนนี้ ฉันก็ยังโกรธเธออยู่นะ \" ซอจินทำหน้าบึ้ง
\" นายอยากโกรธก็โกรธไปสิ \" ฉันพูดพลางลุกขึ้นนั่ง
\" ฉันบอกว่า ฉันยังโกรธเธออยู่ไง \" ซอจินทำหน้าบึ้งกว่าเดิม
\" จะให้ฉันง้อนายรึไงเล่า! ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดนะ \" ฉันพูด
เกิดความเงียบระหว่างฉันและซอจิน จนกระทั่ง______
\" อ้าว ฮายองหายแล้วหรอ อ่าว -_-! ซอจิน \" จุนยองพูด
\" มาก็ดีแล้ว มาดูแลยัยนี่ซะ จะสติแตกแล้ว \" ซอจินพูด
\" เพราะใครหล่ะ \" ฉันทำตาขวางใส่ซอจิน
\" เอาหล่ะๆ เลิกกัดกันได้แล้ว \" ซูจินว่า
\" 555+ ฉันไปก่อนนะ \" ซอจินพูดพลางขยี้ผมฉัน ( ทำไมชอบขยี้ผมฉันกันจัง ) และเดินออกจากห้องพยาบาลไป
\" ตาบ้าเอ๊ย! -*- กัดได้ทุกสถานการณ์ \" ฉันบ่น
\" พอเหอะๆ กินข้าวก่อนดีก่านะ \" อุนโซเปิดกล่องข้าวให้ฉัน
\" โห OoO! น่าหม่ำจัง กินแล้วนะคะ \" ฉันพูด
แล้วฉันก็สวาปามอาหารอย่างเมามันส์ ด้วยความที่หิว+กับความอร่อยมันเอาชนะใจฉันฉะหลิวเลย ^_^
\" อา-อ่อย-อาง \" ฉันพูดทั้งๆที่ข้าวยังเต็มปาก
\" อี๋ -_-! ฮายองเคี้ยวให้หมดก่อนสิ \" มินจีว่า
\" ก็มันอร่อยจิงๆนี่นา \" ฉันกลืนข้างลงคอแล้วพูด
\" เห็นเธอกินอย่างนี้ได้ฉันก็โล่งใจ \" เสียงๆหนึ่งดังขึ้น
\" เห๋?? \" พวกเราทั้งหมดหันไปหาต้นเสียง
ผ่างงงง!!!!!!!!! ไทซกนั่นเอง -_-? แล้วรู้ได้ไงเนี่ยว่าฉันอยู่ห้องพยาบาล
\" นายรู้ได้ยังไงกัน \" ฉันพูด
\" หึๆ ไม่มีอะไรที่ฉันไม่รู้ \" ไทซกพูด
เอ๊!! -_-? พูดเหมือนคนบางคนเลยนะ ( พวกหลงตัวเอง )
\" เพื่อนฉันต้องการพักผ่อน นายไปเหอะ \" จุนยองพูด
\" อ้าว! ก็หายดีแล้วไม่ใช่หรอ \" ไทซกลั้น
\" ยะ____ยังๆ ฉันยังไม่หายหรอก เนี่ยเริ่มปวดหัวอีกแล้ว \" ฉันแกล้ง
\" เห็นมะ บอกแล้ว \" จุนยองพูด
\" ก็ได้ งั้นเด๋วฉันจะมาเยี่ยมใหม่ \" ไทยซกพูดและเดินออกไป
\" ไม่ต้องมาหน่ะดีแล้ว \" ฉันพูดเมื่อเห็นไทซกเดินออกไปแล้ว
\" เธอนี่ทั้งน่าอิจฉา ทั้งน่าสงสารเลยนะฮายอง \" อุนโซพูด
\" สงสารหน่ะใช่ แต่น่าอิจฉาตรงไหนเนี่ย -_-! \" ฉันถาม
\" ก็มีแต่คนเป็นห่วงไง มีแต่คนชอบ \" ซูจินตอบแทนอุนโซ
\" แย่งซีนฉันทำไมเนี่ย ยัยซูจิน -_-! \" อุนโซแหว๋ใส่ซูจิน
\" แหะๆ ^-^ ขอโทดค๊าบๆ \" ซูจินพูด
\" ลองเปลี่ยนร่างกันมั้ย ถ้าพวกเธอเป็นฉัน พวกเธอก็จะพูดเหมือนฉัน \" ฉันบอก
\" แต่มันก็ดีกว่ามีคนเกลียดหนิ \" มินจีพูด
\" เหอะๆ ( --)(-- )( --) ถ้าเป็นอย่างงี้ยอมโดนเกลียดดีกว่า \" ฉันพูดพลางส่ายหน้า
\" นี่ๆ ไปบ้านฮายองกันเถอะ ไกล้หมดพักแล้วเด๋วไม่ทันออกกันพอดี \" อุนโซบอก
แล้วพวกเราก็ออกจากห้องพยาบาลและตรงดิ่งออกจาก รร.ไปบ้านฉันทันที
\" นี่ ฮายองบ้านเธอมีน้ำไรดื่มมั่งอ่ะ \" มินจีถาม
\" น้ำอัดลม-น้ำป่าว-น้ำผลไม้ เอาไหรหล่ะ \" ฉันตอบ
\" ขอน้ำส้มคั้นแก้ว \" มินจีบอก
\" แล้วมีใครเอาไรอีก \" ฉันถาม
\" เอาน้ำส้มเหมือนกันอะแหล่ะ \" จุนยองบอก
ฉันจึงเดินไปรินน้ำส้มคั้นให้พวกคุณหญิง เอ้ย!! คุณเพื่อนๆของฉันกิน
\" น้ำส้มคั้นเย็นๆมาแล้วจ๊า \" ฉันพูด
\" ฉันว่า เธอไปนอนพักเหอะ เด๋วพวกเราจัดการเอง \" จุนยองพูด
\" โอ่ย! ไม่เอาอ่ะ ฉันไม่อยากนอนอุตุ อยู่ในห้อง น่าเบื่อ=_= \" ฉันพูด
\" แต่ว่าเธอก็ยังไม่หายดีเลยนะ แล้วอาจารย์แกก็สั่งด้วยว่าให้พักผ่อนเยอะๆ \" ซูจินบอก
\" ฉันไม่ได้เป็นไรซะหน่อย นี่เห็นมั้ย แข็งแรงอยู่ \" ฉันพูดพลางทำท่าออกกำลังกาย
\" ยัยบ๊อง!! \" อุนโซว่า
\" ^-^ \" ฉันยิ้ม
\" -.-! \" ( ความรู้สึกของพวกเพื่อนๆตัวแสบ )
\" -_-? \" ( ควารู้สึกของฉัน )
\" เอาล่ะ! ฉันว่าเธอไปพักผ่อนดีกว่านะ พวกเราก็จะกลับและ \" มินจีพูด
\" อ่าว -_-! จารีบกลับไปไหน \" ฉันพูดพลางดื่มน้ำส้ม
\" แหม๋ๆ เราก็มีภาระของเราบ้างสิ \" อุนโซพูด
\" พักผ่อนนะฮายอง แล้วเจอกันพรุ่งนี้จ๊า \" จุนยองพูด
แล้วยัยเพือ่นตัวแสบก็กลับกันไปหมดทิ้งให้ฉันต้องอยู่คนเดียว T_T
\" ฮู่! ไปนอนดีก่า \" ฉันพึมพำแล้วเดินเข้าห้องนอนไป
ฉันนอนอ่านหนังสืออยู่สักพัก ฉันก็หลับไปด้วยความล้าตา =_=
\" ฮายองๆ ตื่นได้แล้วนะ \" เสียงๆหนึ่งเรียกฉัน
\" หืม?? \" ฉันลืมตาขึ้น \" เห้ย พี่มินซุง!! OoO!! \"
\" อะไร! -_-? เห็นหน้าพี่อย่างกะเห็นผีแหน่ะ ตกใจอะไรนักหนา \" พี่มินซุงพูด
\" เอ่อ____พี่ไหนบอกว่าจะกลับอาทิตย์หน้าไง แล้วทำไม?? \" ฉันงง
\" ก็พี่ไม่อยากไปตั้งแต่แรกแล้วหล่ะ มานน่าเบื่อ แล้วพ่อ-แม่ก็เปงห่วงเธอเลยให้พี่กลับมาเนี่ย \" พี่มินซุงอธิบาย
>_
\" นี่ ฮายอง! ผู้ชายคนที่นั่งอู่ตรงโซฟาใครหน่ะ \" พี่มินซุงถาม
\" ใคร ใครหรอคะ \"
\" เห็นบอกว่าชื่อซอจินอะไรนั่นหน่ะ \" พี่มินซุงบอก
อ๊าก!!!!!! ตายแน่ๆเลยฉาน โอ๊ย!! ชีวิตอยากจะบ้าตาย
\" ว่าไง ฮายอง -_-! ทำอึนอยู่ได้ \" พี่มินซุงว่า
\" อ๋อ____เพื่อนหน่ะ เอ่อ____เด๋วหนูออกไปหาตานั่นก่อนนะ \" ฉันพูดและรีบแล้นไปหาซอจิน
ฉันออกมาจากห้องนอน พี่มินซุงตามมาติดๆ เหว๋อ -_-? ไม่เหงมีใครเลย
\" ไหนอ่ะ \" ฉันถามพี่มินซุง
\" สงกะสัยจะอยู่นอกบ้าน \" พี่มินซุงตอบ
แล้วฉันก็เดินออกไปดูที่สวนหลังบ้าน ( -_-! ตาซอจินอยู่นี่เอง ฉันจึงเดินเข้าไปหาซอจิน )
\" นี่! มินซอจิน \" ฉันตะโกน
*****************************************************
มีต่ออีกนะจ๊ะ .>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น