ผิดหรือที่...?

ลำดับตอนที่ #3 : ผิดหรือที่...? ( ไม่หันหน้าเข้าวัด ) @0@

           ผิดหรือที่.(ไม่หันหน้าเข้าวัด.?!

           ประเด็นนี้วัยรุ่นทั้งหลาย ทั้งเด็กแนว เด็กแบ๊ว เด็กแว๊น และอีกมากมายคงจะเห็นพ้องต้องกันใช่มั้ยล่ะ ขนาดเด็กธรรมดาๆยังไม่ค่อยอยากจะเข้ากันเล๊ยย “วัด” เนี่ยได้ยินทีไรนะเป็นต้องเผ่นหนกันทุกทีสิน่า แหมพ่อแม่ก็ไม่เข้าใจบ่นว่า “ ไม่ยอมเข้าวัดเข้าวากันซะมั่ง “ หรือ “ วัดน่ะหัดเข้ากันซะมั่งนะ เป็นคนไทยหรือป่าวเนี่ย “ ให้ตายเถอะ อันหลังแม่ของข้าพเจ้าพูดอ่ะนะ ต้องกลับหลังหันเข้าวัดทันที ( กลัวตำรวจจับหาว่าไม่ใช่คนไทย ) ก็แหม....ไอ้เรื่องอย่างเงี๊ยะสำหรับสายตาพวกเราๆมัน
น่าเบื่อนี่นา ต้องมานั่งพับเพียบให้ขาเหน็บขาชากันตั้งหลายชั่วโมงเนี่ย แถมฟังพระท่านบ่นอะไรก็ไม่รู้ฟังไม่รู้เรื่อง มันก็น่าง่วงนอนมั้ยล่ะ แล้วก็นะในวัดก็ไม่ใช่ว่าจะร้อน ออกจะเย็นสบายซะขนาดน๊านน เป็นใครก็ต้องอยากจะหลับอยากจะนอนกันทั้งนั้นแล่ะ แต่ข้าพเจ้าอยากจะขอบอกพวกเราๆชาววัยรุ่นซักกะหน่อยนึงนะ 

การเข้าวัดนี่เป็นสิ่งที่ดีนะ ดีมากด้วย มันจะทำให้ใจของเราสงบและทำให้เราสบายใจยิ่งขึ้น ลองนึกดูสิคะว่าเวลาเราไม่ตกอยู่ในสภาวะอันตราย หรือสิ่งที่หวาดกลัว เรานึกถึงอะไร? พระใช่มั้ย “ พระพุทธเจ้า” เวลาเราเจอผีเราก็ตั้ง นะโม กันแล้วใช่มั้ย เห็นมั้ยล่ะ การเข้าวัดก็เหมือนกันเพียงแต่ว่าอันนี้เราไม่ได้หวาดกลัวหรือตกอยู่ในสภาวะอันตรายใดๆทั้งสิ้น ดีซะอีกที่วัดน่ะปลอดภัยจะตายไป 

ถ้าสมมุติว่ามีเรื่องกับเด็กต่างโรงเรียน ลองหนีเข้าวัดดูนะ รับรอง ปลอดภัยร้อยเปอร์เซ็น ( ถ้าไม่อยู่กับพระคงไม่ปลอดภัยหรอกนะ ต้องไปหาหลวงพี่หรือเจ้าอาวาส ไม่ก็เข้าไปในโบสนั่งอยู่หน้าพระพุทธรูปประนมมือและท่องนะโม 3 จบ ไปเลย ใช่ได้ชัวร์ ) แต่ยังไงวัยรุ่นก็ย่อมเป็นวัยรุ่นอยู่วันยันค่ำแล่ะหน่า ไอ้การเข้าวัดเนี่ยอย่าบอกเลย ถ้าอยากเข้าเดี๋ยวจะบอกให้พาไปเข้าเอง นะแม่จ๋า *-*