ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ภาระกิจที่ 2 ตามหาคนรู้ใจ >_
\" ฮ้าว!!!!!! อุนโซ เช้าแล้วหรอเนี่ย ถึงได้มาปลุกฉันน่ะ \" ฉันงัวเงีย
\" ยังหรอก ตอนนี้พึ่งตี 3 เอง \" อุนโซพูด
\" แต่ทุกคนตื่นกันหมดแล้ว เลยต้องมาปลุกเธอเนี่ย \" ซูจินบอก
\" กามม -*- จารีบตื่นไปไหนกันเนี่ย \" ฉันบ่น
\" เอาเถอะ เธอไปอาบน้ำก่อนเถอะ แล้วเราค่อยมาคุยกัน \" อุนโซพูด
\" อืมๆ \" ฉันตอบ
แล้วฉันก็เดินไปอาบน้ำ 20 นาที ฉันก็ออกมา และเดินเข้าห้องไป
\" นี่ คนอื่นๆ คนอื่นๆ เขาถยอยเข้าห้องไปหมดแล้วหล่ะ \" ฉันพูด
\" สงสัยจะไปนอน \" อุนโซพูด
\" เอาหล่ะ อย่าไปยุ่งเลย เรามาพุดเรื่องของเรากันดีก่านะ เรายังรู้จักกันไม่มากเลย มาแรกประสบการณ์กันดีกว่า \" ซูจินบอก
แล้วเราทั้ง 3 คนก็แรกประสบการณ์กัน จนกระทั่ง...............
ปี๊ดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!! นักเรียนทุกคน ขอให้มารวมตัวกันที่ชายหาดในเวลานี้ ให้เวลา 15 นาที
\" ไปกานเหอะ \" ฉันพูด
ฉัน อุนโซ และ ซูจิน ก็เดินไปยัง ชายหาด
\" อากาศดีจังเลย \" อุนโซพูด
\" ช่าย น้ำทะเลก็สวย \" ซูจินบอก
\" สวยยมาก อะไรอย่างงี้ \" ฉันอุทร
\" อ้าว!!! นักเรียน เรามมาออกกำลังกายกันตอนเช้าดีกว่า เอ้าเริ่ม 1...2...3... \" อาจารย์พูด
หลังจากที่พวกเราออกกำลังกายกันเสร็จ อาจารย์ก็ให้พวกเราไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วให้มารวมกันที่ห้องอาหาร
\" T_T ฉันไม่อยากกินข้าวเลย \" ฉันบ่น
\" ไม่ได้นะ เธอต้องกิน ถ้าเธอไม่กิน เธอก็ต้องไปกินตอนเที่ยงนู้น \" ซูจินบอก
\" ช่ายๆ แล้วเธอจะไม่มีแรงทำกิจกรรมนะ \" อุนโซพูด
\" ก็ได้ๆ ฉันกินข้าวก็ได้ \" ฉันตอบ
\" หวัดดีจ๊ะ ฮายอง อุนโซ ซูจิน \" จุนยองทัก
\" หวัดดีจ๊ะ \" อุนโซ และซูจินพูดพร้อมกัน
\" T_T \" ( ความรู้สึกของฉัน )
\" - -? \" ( ความรู้สึกงของ จุนยองและมินจี )
\" - -: \" ( ความรู้สึยก ของ ซูจินและอุนโซ )
\" อ้าว จะไปกินข้าวกันได้รึยัง \" ฉันตัดบท
แล้วเรา ทั้ง 5 คนก็ไปกินข้าวกัน หลังจากที่พวกเรากินข้าวเสร็จ อาจารย์ก็เรียกพวกผู้ชายไป ส่วยผู้หญิงก็ไปรวมตัวกันที่หอประชุม
\" อ้าว!!! นักเรียนหญิงทุกคน ครูจะให้พวกเธอทำภาระกิจกัน ภาระกิจคือ ............ \" อาจารย์พูด
\" บอกสักทีสิหน่า \" มินจีพูด
\" คือ.....!!!! พวกเธอจะต้องตื่นเต้นแน่นอน \" อาจารย์แหย่
\" โห่!!! อาจารย์คะ บอกมาสักทีสินะ พวกหนูจะบ้าตายอยู่แล้ว \" ผุ้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น
\" ก็ได้ๆ ภาระกิจของพวกเธอคือ ตามหาคนรู้ใจ \" อาจารย์ประกาศ
\" โอ้ววว สุดยอด \" \" ยอดไปเล้ยยย \" \" แจ๋วมากกกกก \" พวกผุ้หญิงทุกคนต่างพากันดีใจ ยกเว้นฉัน =_= ที่ตอนนี้ง่วงนอนสุดๆ
\" อ้าว พอได้แล้วๆ คนทำภาระกิจคนแรก มินจี ออกมาเร็ว \" อาจารย์เรียก
\" ค่า \" แล้วมินจีก็เดินออกไป
หลังจากนั้นอาจารย์ก็เรียกทีละคนๆ จนมาถึงฉันจนได้
\" คนต่อไป บินฮายอง ออกมา \" อาจารย์เรียกฉัน ( ไมต้องพูดซะเต็มยศเลยเนี่ย - -\" )
\" ค่า \" แล้วฉันก็เดินออกไปหาอาจารย์
\" เดินไปตามแผนที่นี้นะ แล้วเธอก็จะเจอ \" อาจารย์พูด
\" เจออะไรหรอคะ?? \" ฉันงง
\" เอาเหอะน่า แล้วเธอก็จะรู้เอง ไปได้ \" อาจารย์บอก
แล้วฉันก็ต้องเดินไปตามแผนที่ ที่ อาจารย์ให้มา T_T ทำไมฉันจะต้องมาลำบากอย่างงี้ด้วยนะ
\" เฮ้อ!!! นี่มานก็จะเที่ยงแล้ว ทำไมมันถึงได้ไกลอย่างงี้เนี่ย \" ฉันบ่น
\" แล้วตอนนี้เราอยู่ตรงไหนของแผนที่นะ \"
ฉันมองไปที่แผนที่ เย้!!!!! ใกล้จะถึงจุดหมายแล้วนี่นะ เอาล่ะ เราต้องสู้ สู้เพื่อแม่!! เอ้ย - -\" ไม่ใช่ๆ สู้โว๊ยยยย
และแล้วก็มาถึงที่หมาย =_=
\" ฮู้!!!! มาถึงซะที แต่มะเห็นมาอะไรเลย แล้วอาจารย์ให้เราค้นหาอะไรล่ะเนี่ย
ฉันรองมองไปรอบๆ เดินกลับไปกลับมา ก็มะเห็นเจออะไรเลย จนกระทั่ง......
\" สวัสดี ฮายอง มาถึงจนได้นะ \" เสียงคุ้นๆ ดังขึ้นข้างหลังฉัน
\" อ๊า!!!! ซอจิน \" ฉันตกใจ
\" ก็ฉันหน่ะสิ เธอจะตกใจทำไมหล่ะ \" ซอจินงง
\" นายมาได้ยังไงกันเนี่ย \" ฉันพูด
\" เอาเหอะ เดี๋ยวอาจารย์เขาก็อธิบายให้เองแหล่ะ ไปกันเถอะ ฉันหิวข้าวจะตายแล้ว \" เขาพูด
\" ถ้าฉันรู้ว่า ฉันต้องมาตามหานายนะ ฉันคงไม่มาหรอก สู้ตามหาเสือไม่ดีกว่าหรอ \" ฉันประชด
\" ยัยนี่ -*- เด๋วเตะร่วงเลยหนิ \" เขาทำท่าจะเตะฉัน ( อ๊ายยย >_< โหดจิงๆ )
ฉันจึงต้องจำใจเดินตามเขาไป T_T พระเจ้า ทำไมท่านถึงได้ใจร้ายกับผู้หญิงตัวน้อยๆ อย่างงี้
\" โอ๊ยยยย \" ฉันร้อง
\" เป็นอะไร!! \" ซอจินตกใจ
\" ไม่รู้สิ อยู่ดีๆฉันก็เจ็บขามากๆ \" ฉันนั่งลง
\" หึๆ สงสัยเธอคงจะเดินมากไปหน่อยหล่ะ นึกไม่ถึงเลยว่า อย่างเธอจะเจ็บจะป่วยเหมือนคนอื่นด้วย \" เขาแหย่
\" -*- ฮึ่ม!! ฉันไม่ใช่หุ่นยนต์นะยะ ถึงได้ไม่มีความรู้สึกอะไรเลย \" ฉันพูด
\" เอาหล่ะๆ ยื่นมือมาสิ \" เขาบอก
\" ไม่ ฉันเดินเองได้ \" ฉันลุกขึ้นเดิน \" เห็นมั้ย ฉันไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย โอ๊ยยย \"
\" 5555+ เธอนี่บ้าจังเลยนะฮายอง เอาหล่ะ ยอมแพ้รึยังหล่ะ \" เขาแหย่
\" ไม่ \" ฉันเชิดใส่เขา
\" นี่ ฉันจะบอกเป็นครั้งสุดท้ายนะ ยอมแพ้รึยัง \" เขายื่นมือมา
ฉันมองหน้าเขา \" ก้ได้ๆ ยอมแพ้แล้ว \"
\" 555+ ดี \" เขาบอก แล้วเขาก็ฉุดให้ฉันลุกขึ้น
เขาจับมือฉันให้โอบคอเขา แล้วซอจินก็เอามือข้างหนึ่งของเขามาออมรัดที่เอวของฉัน
\" นี่ๆ ซอจิน ปล่อยฉันเด๋วนี่เลยนะ \" ฉันสั่ง
\" ฉันอุตส่าห์ช่วยเธอแล้วนะ เธอจาให้ฉันทำยังไงอีกหล่ะ \" เขาพูด
\" ก็ไม่เห็นจะต้องทำถึงขนาดนี้เลยนี่นะ \" ฉันบอก \" ฉันรู้สึกยังไงก็ไม่รู้ อึ๋ยยยย ขนลุกไปหมดแล้ว \"
\" 5555+ เธอนี่บ้าจิง \" เขาส่ายหัว แล้วเขาก็จ้องหน้าฉัน \" จะไปดีๆรึจะให้ฉันอุ้มเธอไป \"
อ๋ายยย >_< มองใกล้ๆแล้วนายนี่ ก็น่ารักเป็นบ้าเลย
\" ว่าไงหล่ะ จ้องหน้าฉันอยู่ได้ บอกมาสิ \" เขาพูด
\" เอ่อ..... ไปดีๆ \" ฉันตอบ
\" ok ง๊าน เธอก็ห้ามบ่นนะ \" เขาบอก แล้วเขาก็พยุงฉันเดิน
ฉันจึงต้องจำใจให้เขาพยุงฉันกลับค่าย T_T โหดร้ายจังเลย ชีวิตฉานนนน
\" อ้าว!!! ซอจิน ฮายอง พวกเธอมาถึงค่ายเป็นคู่ที่ 5 นะ ดีใจด้วย \" อาจารย์พูด \" แล้วนี่ ฮายองเป็นอะไรหล่ะ \"
\" อ๋อ ยัยนี่ ขาเจ็บหน่ะครับ ผมเลยต้องพยุงมาครับ \" ซอจินตอบ
\" ง๊าน ครูว่าเธอไปพักผ่อนดีกว่า เด๋วครูจะดู ฮายองเอง \" อาจารย์พูด
\" ครับ \" ซอจินพูด และก็ส่งฉันให้อาจารย์
\" นี่ ฮายอง เป็นยังไงบ้าง \" มินจีวิ่งมาหาฉัน
\" อ๋อ ไม่เป็นอะไรมากหรอก ก็แค่ขาเจ็บเท่านั่นเอง \" ฉันตอบ
\" พวกเราเป็นห่วงเธอแทบแย่แหน่ะ ก็เธอหน่ะ กินข้าวไปแค่นิดเดียวเอง \" จุนยองพูด
\" ช่าย ฉันนึกว่าเธอจะเป็นลมกลางทางไปแล้วซะอีก \" ซูจินพูดขึ้นบ้าง
\" โฮ๊ะๆๆๆๆ ฉันมานหญิงเหล็กนะ ฉันไม่เป็นอะไรง่ายๆหรอก \" ฉันบอก
\" เฮ้อ!! เห็นเธอยิ้มได้ฉันก็หมดห่วงแล้ว \" อุนโซพูด
\" ขอบคุณจ๊ะ \" ฉันบอก
แล้วอาจารย์ก็นวดให้ฉัน จนขาฉันหายเจ็บและเดินได้เป็นปกติอย่างเดิม
\" นี่ พวกเธอได้ตามหาใครกันบ้างอ่ะ \" ฉันถาม
\" ฉันได้ตามหา มินอัน \" จุนยองพูด
\" ฉันได้ตามหา ไทซก \" มินจีบอก
\" ฉันได้ตามหา จินอู \" ซูจินพูด
\" ฉันได้ตามหา อูฮยอง \" อุนโซตอบ
\" T_T ดีจัง แต่ฉันดันได้ตามหา อีตาขี้เก๊ก ซอจิน \" ฉันพูด
\" เหอะๆ ฉันรู้สึกว่าเธอกะซอจินจะได้ทำกิจกรรมร่วมกันเยอะนะเนี่ย - -\" สงสัยฟ้าจะลงโทษเธอหล่ะม๊าง \" จุนยองพูด
\" T_T กิจกรรมน่า ฉันขอให้ไม่เจออีตานี่เลย น่ากลัวฉะมัด \" ฉันพูด
\" พูดอะไรถึงฉันกันอยู่หรอ \" ซอจินพูดขึ้น
\" อ๋า!!!! มีอะไรซอจิน \" ฉันพูด
\" ก็ไม่มีอะไรหรอก แค่เอาน้ำมาให้หน่ะ \" เขายื่นน้ำมาให้ฉัน
O_O ฉันและ เพื่อนทั้ง 4 จ้องหน้าเขาอย่างไม่อยากเชื่อ
\" อะไร อาจารย์เขาให้ฉันเอามาให้ ฉันไม่เสียเวลาเอามาให้ยัยนี่หรอกนะ \" เขาตัดบท
\" นึกแล้ว \" ฉันพูด และดื่มน้ำ \" เสร็จธุระแล้วก็ไปสิ \"
\" จะไม่ขอบคุณกันบ้างรึไง \" เขาบอก
\" ขอบคุณค่ะ \" ฉันพูดแบบประชด
^_^ เขายิ้ม แล้วก็เดินกลับไปรวมกลุ่มกับเพื่อนๆ
\" ตาบ้านี่ จะยิ้มให้ทำไมเล่า \" ( คิดในใจ )
******************************************************
อ่า มาอัพให้แล้วนะคะ ทุกคน เด๋วจะมาอัพให้อีกวันพุธ นะคะ
ขอบคุณที่ติดตามผลงานค่ะ ^_^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น