นขลิขิต

        "ธาร สายธาร ไอ้สายธาร!!! จะนอนไปถึงไหนเนี่ยยัยเด็กคนนี้เนี่ย 

งานการก็ไม่ทำ ขี้เกียจสันหลังยาวจริงๆโว้ยยยยย ตื่นได้แล้ววววววว" 

     

       "โถ๋ๆๆๆ ปู่จ้าธารตื่นแล้ว จะเรียกอะไรขนาดนั้น

 เดี๋ยวตัวขี้เกียจบนตัวฉันก็วิ่งหายหมดพอดี "

 

  "วันนี้ไม่ไปเรียนเหรอฮ่ะ เรานี้มันยังไง ดูคนข้างบ้านเขาบ้างตื่นแต่ไก่ยังไม่ทันโห่

ไปทำงานทำการกันหมดบ้านหมดเมืองแล้ว แต่เอ็งยังนอนคุดคู้อยู่แต่บนเตียงมันใช้ได้ที่ไหน"

"ก็ธารเขียนงานดึก จะนอนก็ตีสามตีสี่แล้วปู่ ใครจะตื่นไหว มาม่ะมาให้หอมหนึ่งที 

เดี๋ยวธารไปอยู่หอแล้วจะเหงาไม่รู้ตัวด้วยน้าาาา คนแถวนี้ยิ่งขี้น้อยใจอยู่ด้วย "

 

เราชื่อสายธารเป็นนักเขียนนิยายโรแมนติก อิโรติก กุ๊กกิ๊กสดใส เอาใจวัยรุ่น

เราอาศัยอยู่กับปู่และย่าแถวภาคใต้ และตอนนี้อิธาร จะไปเรียนต่อมหาลัยแล้วจ้าาาาา

สดใสยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด เอาเป็นว่าชีวิตประจำวันของฉันก็เหมือนเด็กสาววัยรุ่นทั่วไปแค่อยากหารายได้นิดหน่อยเลยมาเขียนนิยายลงเว็บไซต์ซึ่งก็ไปได้สวยเลย คนก็ติดตามในระดับนึง โอ้ยยยยพูดมากเจ็บคอ

ตึ้ง~

ตึ้ง~

ตึ้ง~

อะไรแต่เช้าว่ะ หรือจะเป็นยอดจองหนังสือเปิดดูให้ชื่นใจดีกว่าอิธาร

         

>นิยายสนุกมากครับ ขอรู้จักนักเขียนหน่อยได้ไหม<

อ้าวไม่ใช้ คอมเมนท์อะไรแปลกๆแต่เช้าว่ะเนี่ย ถามว่าชินไหมคงต้องตอบว่า

ให้ตายก็ไม่ชิน!!! วันๆมีแต่พวกแปลกๆทั้งนั้น เช่น นักเขียนไปไหนคะหรือท้องไปซ่ะแล้ว

นักเขียนลงตอนด่วนๆกูจะอ่าน หงุดหงิดว่ะ หิวข้าว ยาวไปจนถึงลูกบวชและหมาตาย 

แต่บางคนก็ดีหน่อยจะพูดถึงเนื้อหาของเรื่อง เช่น สงสารนางเอก

ดีใจจังพระเอกฉลาดแล้ว บลาๆๆๆๆ 

แต่ไอ้คอมเมนท์ล่าสุดนี้มันเดือนนึงแล้วน่ะ ยังไม่หยุดอีก 

เป็นอะไรอยากรู้จักอิธารคนนี้ขนาดนั้นเลย คอมเมนท์ทุกเรื่องทุกช่องทางไม่มีวันหยุดราชการกันเลยทีเดียว บางวันก็สามเวลาหลังอาหารก็มี ธารล่ะเพลียอยากรู้จักกันขนาดนั้นเอาไปเลย ไอจี อยากได้นัก ถ้ามาคุยไร้สาระน่ะแม่จะด่าให้หูแตกประจารให้ลูกเพจกระชากไส้ออกมาเลย คอยดู!!!