คนสวนกับต่างโลก ภาค พิภพพฤกษา

ตอนที่ 21 : คนสวน กับต่างโลก ภาค พิภพพฤกษา ตอนที่ 21 เปลวเพลิงแรกกำเนิด

คนสวน กับต่างโลก  ภาค พิภพพฤกษา ตอนที่ 21 เปลวเพลิงแรกกำเนิด

วาเลนและคารีสนำบรรดาไข่ที่ได้จากโรงเก็บไข่อสูรมาเก็บไว้ในห้องลับ ใต้ดินของเรือนที่เจ็ด

หลังจากเหตุการณ์ปลุกพลังของคารีสก็ได้ฤกษ์ปรับปรุงเรือนขึ้นมาใหม่ เพราะหลังเก่านั้นพังทลายแทบไม่เหลือชิ้นดี มันแทบจะมีแต่โครงเรือนเพียงเท่านั้น ที่ยังคงตั้งอยู่ได้

และเมื่อมันถูกสร้างขึ้นมาใหม่ วาเลนจึงกลายเป็นผู้ออกแบบมันด้วยตัวของเขาเอง เขาสั่งให้สร้างห้องลับใต้ดินขึ้นมา สี่ถึงห้าห้อง และการออกแบบแปลนสร้างสมัยใหม่ต่าง ๆ ที่โลกแห่งนี้ไม่มี สร้างความแปลกใจถ้วนหน้าให้กับเหล่าคนงาน ที่มาทำการก่อสร้าง คนเหล่านี้ล้วนอดตกตะลึงกับการก่อสร้างในลักษณะที่พวกเขาไม่เคยพบเจอแบบนี้ที่ไหนได้

ห้องลับนี้มีแนวความคิดมาจากโลกเก่าของเขาเอง เขาเคยฝันว่าสักวันจะสร้างบ้านในลักษณะนี้ ในเมื่อตอนนี้เขาสามารถที่จะทำมันได้ วาเลนจึงไม่รีรอที่จะทำมัน

ไข่ทั้งหมดเจ็ดใบที่วาเลนสำรวจและเก็บเอามานั้น หนึ่งใบในนั้นเขาเลือกมันมาเพื่อคารีส สัตว์อสูรในโรงกักของตระกูลนั้นมีมากมายก็จริง แต่มันกลับเป็นอสูรที่พัฒนามาแล้วโดยสัญชาติญาณดิบเถื่อนของตัวมันเอง จากการที่มันเติบโตภายในป่า

มันเติบโตเกินกว่าที่จะนำมาฝึกไว้เป็นคู่หู เพราะสัตว์อสูรเหล่านี้จะมีความซื่อสัตย์ที่จำกัด ไม่ภักดีเหมือนสัตว์อสูรที่เติบโตมาด้วยกัน แต่หากเพียงนำมันมาใช้งานทั่วไป นั่นนับว่าใช้ได้ ไม่เป็นปัญหาแต่อย่างใด

วาเลนมองดูไข่ของสัตว์อสูรทั้งหกใบ หนึ่งใบจากไข่เหล่านั้นคือ ทายาทของตัวตนระดับสัตว์อสูรในตำนานหรืออาจเป็นสัตว์อสูรบรรพกาล มันทิ้งมรดกที่มิอาจประมาณได้เอาไว้  จากสัมผัสพิเศษของวาเลน ไข่ใบนี้เดินทางมายังที่แห่งนี้พร้อมนักเดินทางต่างถิ่น 

นักเดินทางผู้นั้นพบเจอมันในโบราณสถานที่เก่าแก่แห่งหนี่ง ตามแผนที่ขุมทรัพย์โบราณที่เขาได้รับมา เขามุมานะในการค้นหาเป็นอย่างมาก ก่อนจะพบว่าภายในวิหารที่เขาพยายามค้นหาแทบตายนั้น ไม่มีสิ่งใด มันเป็นเพียงเทวาลัยล้างเก่าแก่  ที่ภายในเต็มไปด้วยรูปสลักและภาษาแปลก ๆ มากมาย และมีเพียงไข่หนึ่งใบตั้งไว้บนแท่นบูชาไฟที่มอดดับไปนานแล้ว

เขาพยายามบอกเล่าเรื่องราวเหล่านี้ในขณะที่จะขายมัน แต่เรื่องจริงเหล่านั้นกลายเป็นเรื่องที่ผู้คนลงความเห็นว่าเป็นการปั้นน้ำเป็นตัว และเชื่อถือได้ยาก

ชายหนุ่มผู้นี้ ไม่มีความสามารถที่จะฟักมันและการที่จะกระเตงมันไปมาแบบนี้เป็นภาระอย่างใหญ่หลวงสำหรับนักเดินทางเสี่ยงโชค เขาจึงตัดใจขายมันในราคาถูกให้ตระกูลโอเดลรอส

เรื่องราวทั้งหมดจบลงแค่นี้ น่าเสียดายที่พลังของสัมผัสพิเศษไม่สามารถเห็นภาพและอักษรเหล่านั้นได้ เด็กน้อยคาดไว้ว่ามันจะต้องเป็นอะไรที่เก่าแก่และโบราณพอ ๆ กันกับไข่ใบนี้ อักษรเก่าแก่เหล่านั้นมันอาจจะเป็นอักษรรูนจากยุคโบราณก็เป็นได้ และถ้าการคาดการณ์เหล่านี้ถูกต้องมันอาจหมายถึงยุคสมัยที่รุ่งเรืองของเหล่าเทพเจ้า!

แต่เมื่อคิด ๆ ไปเรื่องนี้ก็มีบางสิ่งเล็ก ๆ ที่คอยกวนใจวาเลนอยู่

ยุคสมัยของอดีตที่เคยรุ่งเรืองถึงขีดสุด  แต่ทำไมกลับต้องมาหยุดชะงักและหลงเหลือเพียงซากอารยธรรมที่เคยเจริญรุ่งเรืองเพียงเท่านั้น ต้องมีบางสิ่งเกิดขึ้น และมันอาจไม่ใช่เรื่องที่ดี   สถานที่แห่งนี้อาจเป็นสิ่งที่ตอบคำถามทุกข้อสงสัยของวาเลนได้ แต่เขาก็ยังไม่พร้อมที่จะออกไปค้นหามัน คารีสที่คอยจับสังเกตคุณชายน้อยของเขาตลอดเวลา เมื่อเห็นว่าวาเลนจมจ่ออยู่กับความคิด จึงทักท้วงเล็ก ๆ ขึ้น

"คุณชายข้าเข้าใจ ท่านอาจจะไม่ถูกใจบรรดาสัตว์อสูรเหล่านั้น  แต่ทว่ามันก็จำเป็นต้องเลือกหนึ่งในพวกมันเพื่อใช้เป็นสิ่งยืนยันการเข้าร่วมตามกฏกติกา"คารีสเร่งบอกวาเลนเขากลัวว่าองค์ชายผู้นี้จะทำอะไรแผลง ๆ อีก

"เรื่องนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ข้าเถอะ เจ้าไม่ต้องเป็นกังวล ข้ามีเรื่องหนึ่งที่ต้องให้เจ้าไปจัดการ"วาเลนพูดขึ้นอย่างจริงจัง เขามีแผนสำหรับเรื่องนี้เอาไว้อยู่แล้ว และคารีสก็พอรู้ หากคุณชายเจ็ดพูดเช่นนี้นั่นหมายถึงเขาได้ตัดสินใจที่จะทำบางอย่างเอาไว้แล้ว ตอนนี้คารีสจึงปล่อยวางและเลือกที่จะเชื่อใจเขา

"ข้าอยากให้เจ้าไปจัดการ เรื่อง ๆ หนึ่งให้มั่นใจว่าเราทั้งคู่จะยังพอมีคนหนุนหลัง และไม่ต้องมัวไปเสี่ยงชะตากรรมในป่านั่นเพียงลำพังสองคน" วาเลนพูดพลางยิ้มเจ้าเล่ห์ การเข้าไปโดยไม่มีพักพวกก็เหมือนหมูในอวยที่รอวันถูกเชือด วาเลนไม่ต้องการไปเป็นหินหยั่งเท้าให้ใคร

"ท่านจะให้ข้าทำสิ่งใด"คารีสถามอย่างสงสัย

"ก็ถ้าเป็นตามข่าวที่เจ้าเล่ามา เผื่อองค์ชายสามจะต้องการผู้หลอมโอสถประจำทีมและนักล่าสายความเร็วอย่างเจ้าไง"นัตย์ตาของคารีสเปล่งประกาย เพราะนี่คือองค์ชายที่เขาเทใจให้มากที่สุด วาเลนใช้จุดนี้เพื่อกันคารีสออกไปมีบางสิ่งที่เขายังไม่พร้อมที่จะเปิดเผยให้เด็กน้อยได้รับรู้ในตอนนี้

"วางใจได้ ข้าจะทำให้ดีที่สุด"คารีสรับปากก่อนจะเร่งจากไปอย่างรวดเร็ว

วาเลนชำเรืองมองน้อย ๆ เมื่อพบว่าไม่มีใครแล้วเด็กน้อยก็เริ่มทำตามสิ่งที่คิดเอาไว้ ทันที ไข่ของสัตว์อสูรเหล่านี้หากไม่มีโชคจริง ๆ มันจะไม่มีทางพัฒนาฟักออกมาเป็นตัวได้เลย มันจำต้องอาศัยปัจจัยหลายอย่าง เช่นเวลา สภาพอากาศที่เหมาะสม กระแสพลัง บวกกับโชคอีกเล็กน้อย จึงจะมีโอกาสฟักพวกมันออกมาได้

วาเลนเพ่งมองบรรดาไข่ทั้งหกใบอย่างจริงจังจากพลังสัมผัสพิเศษของเขามันเปิดเผยถึงข้อมูลต่าง ๆ ของไข่แต่ละใบ ไข่ใบใหญ่สุดจำต้องใช้เวลาและพลังอย่างมากมาย มันจึงยังไม่ใช่เวลาของมันในตอนนี้

วาเลนหยิบไข่หนึ่งใบจากทั้งหมด เขากระตุ้นพลังของธาตุไฟ หนึ่งในบรรดาธาตุที่เขาแปลงสภาพเลือดและปลุกมันขึ้นมาได้ จากการค้นหาข้อมูลของมันบวกกับคำบอกเล่าของท่านแม่และผู้อาวุโสเอียนนั้นพบว่ามันมิใช่แค่ธาตุไฟธรรมดาทั่วไป หากแต่มันคือธาตุไฟชนิดพิเศษ อย่างเปลวเพลิงแรกกำเนิด!

เปลวเพลิงชนิดนี้ถูกขนานนามให้เป็นที่หนึ่งในบรรดาเปลวไฟอัศจรรย์ เพลิงเผาผลาญของมันนั้นมุ่งตรงที่จิตวิญญาณเป็นส่วนใหญ่ มันคือสัญลักษณ์แห่งการกำเนิด และการตาย ! และนั่นจึงเป็นเหตุผลให้ท่านแม่ของเขาและอาจารย์สั่งห้ามให้ใครรับรู้เรื่องนี้ได้โดยเด็ดขาด

ตำนานเล่าว่าเทพเจ้าแห่งเปลวไฟ อำนวยพรโดยการมอบเปลวเพลิงชนิดนี้ให้แก่สัตว์อสูรคู่ใจของพระองค์ นั่นก็คือ หงษ์เพลิงอมตะ สัตว์อสูรเทวะ ในตำนาน ยามเมื่อมันร่วงโรยถึงกาลเวลาที่จะดับสูญมันจะแผดเผาตัวเองด้วยเปลวเพลิงชนิดนี้จนตกตาย ก่อนจะถือกำเนิดขึ้นใหม่อีกครั้งจากเถ้าถ่านของตน

เมื่อยุคสมัยผ่านไป เปลวเพลิงชนิดนี้ได้ถูกส่งต่อผ่านสายโลหิตของมันจากรุ่นสู่รุ่น วิหคสายพันธุ์ฟีนิกซ์คือหนึ่งในนั้น ที่ยังคงเป็นตำนานที่ยังมีชีวิตอยู่ 

วิหคอมตะของราชวงศ์กรีนแลนด์ยังมิอาจนับว่าเป็นหนึ่งในสายพันธุ์หลักได้ มันเพียงมีเชื้อสายและสามารถพัฒนาสติปัญญาและวิญญาณปลดล็อกระดับของมันเป็นได้เพียงสัตว์อสูรวิเศษเพียงเท่านั้น ถึงมันจะคืนชีพได้ แต่ก็ต้องอยู่ภายใต้กฎหลักของมัน นั่นคือการหาร่างอวตาร มันยังคงห่างไกลจากการเป็น สายพันธุ์ฟีนิกซ์ มากนัก

วาเลนที่สามารถเข้าถึงข้อมูลเหล่านี้ได้เขาจึงพยายามฝึกใช้ธาตุไฟพิเศษนี้อย่างลับ ๆ มาโดยตลอด จากความคิดของเด็กน้อยตอนนี้ ในเมื่อมันสามารถแผดเผาแล้วให้กำเนิดสัตว์อสูรในตำนานเหล่านั้นได้ แล้วทำไมมันถึงจะให้กำเนิดไข่เหล่านี้มิได้กัน

วาเลนกระตุ้นเปลวเพลิงสีน้ำเงินในตำนานให้ลุกโชติช่วงเผาผลาญไข่ในมือของเขาอย่างต่อเนื่อง ผ่านไปนานเข้าจากเปลือกไข่ที่หม่นหมองไร้ประกายบัดนี้มันเริ่มเปล่งสีสันที่สดใสและเต็มไปด้วยกระไอแห่งชีวิต และจิตวิญญาณ

เด็กน้อยยังคงถ่ายเทพลังเวทธาตุไฟของเขาอย่างต่อเนื่อง ชนิดที่ไม่แรงและไม่เบาจนเกินไป การประคองอุณหภูมิในระดับที่เหมาะสมนี้ไว้ คือขั้นตอนที่ยากที่สุดในการฟักไข่สัตว์อสูร

มิใช่ว่าใครก็ทำได้ แต่นี่คือผลสำเร็จครั้งใหญ่จากการฝึกฝนพื้นฐานด้านการใช้เวทมนต์ประยุกต์กับศาสตร์การหลอมที่สมบูรณ์แบบที่สุดของวาเลน

เด็กน้อยต้องเปลืองสมาธิและความพยายามหลายต่อหลายครั้งกว่าจะทำเช่นนี้ได้ การหลอมตัวยานั้นอ่อนไหวต่ออุณหภูมิเป็นอย่างมาก หากจะพูดไป การคงสภาวะที่เหมาะสมเช่นเอานี้ไว้ได้  มันถึงจะกลายเป็นตัวแปรแห่งความสำเร็จอย่างแท้จริง  ผู้ที่ไม่ประสบกับความสำเร็จส่วนใหญ่มาจากใจที่ไม่นิ่งและไม่มุ่งมั่นมากพอ ผลที่ออกมาก็จะกลายเป็นความล้มเหลว

ราวครึ่งชั่วโมงผ่านไป วาเลนเริ่มรู้สึกอ่อนล้าอย่างมากมายกับการถ่ายเทพลังเวทที่ดูท่าจะไม่สิ้นสุดนี้ แต่อยู่ ๆโดยที่เด็กน้อยมิคาดคิดก็ปรากฎปีกบางขนาดใหญ่กะเทาะเปลือกไข่ออกมา

ประกายแสงรัศมีจากปีกของมันเปล่งประกายเจิดจรัสราวกับแสงดาวบนท้องฟ้า  ลวดลายแปลกตาชวนให้น่าพิศวง

มันพยายามตะกายออกมาจากไข่อย่างทุลักทุเล ปีกของมันขยับไหวเบา ๆ ส่งกลิ่นอายที่แปลกประหลาดกำจายไปทั่วอย่างรวดเร็ว  เหล่ามวลหมู่ภมรทั้งหลาย ที่สัมผัสถึงกลิ่นเหล่านี้ได้ ต่างเรียงรายวนเวียนไปรอบ ๆ เรือนที่เจ็ดอย่างยินดี

ราวกับพวกมันถวินหากลิ่นไอนี้ที่ห่างหายไปนานแสนนาน เสียงหวีดร้องของพวกมัน นั้นก้องกังวาลไปกับสายลมผสมกันเป็นสำเนียงราวกับเสียงส่งข่าวอย่างยินดี

กรี๊กกก กิ๊ก กิ๊ก  เสียงร้องของอสูรน้อยถูกส่งมาให้วาเลน นัตย์ตากลมโตของมันมองหน้าวาเลนอย่างสงสัย มันขยับหนวดน้อย ๆ บนหัวไปมาอย่างใคร่รู้

วาเลนก้มมองดูมันใกล้ ๆ ก่อนจะใช้นิ้วสัมผัสไปที่ปีกของมันอย่างแผ่วเบา สายตาของมันมองตามการกระทำนั้นของวาเลนอย่างสงสัย พลางขยับปีกหนีอย่างว่องไว เด็กน้อยลอบดีใจ เมื่อเห็นเช่นนั้น การสงสัยเป็นหนึ่งในลักษณะของอสูรที่มีสติปัญญา และชาญฉลาด  นี่นับเป็นอสูรที่ดี!

สัตว์อสูรตัวนี้อาจไม่ได้เป็นสัตว์อสูรในระดับตำนาน แต่สายเลือดของมันก็เป็นถึงหนึ่งในเหล่าราชันทั้งหลาย

ลำตัวเล็ก ๆ ของมันมิคาดว่าจะสามารถบังคับปีกขนาดใหญ่ที่มีลักษณะคล้ายกับปีกผีเสื้อนี้ได้ มันคือส่วนผสมที่ลงตัวของแมลงต่าง ๆ อย่างแท้จริง

กริ๊กก มันยื่นขาที่ราวกับตั๊กแตนของมันมาหาวาเลนและสัมผัสเขาอย่างแผ่วเบาในขณะที่ หนวดของมันขยับไปมาน้อย ๆ ก่อนที่ตัวมันจะค่อย ๆ คืบคลานเข้าหาฝ่ามือของเด็กน้อยอย่างระแวดระวัง เมื่อมันมั่นใจว่าสิ่งนี้ปลอดภัยแล้ว มันจึงหันหน้าแล้วใช้ดวงตาขนาดใหญ่ของมันจ้องมองวาเลนอีกครั้งอย่างไร้เดียงสา

อสูรน้อยหุบปีกขนาดใหญ่ของมันแล้วซุกตัวอยู่บนนั้น อย่างวางใจ วาเลนเผยยิ้มอย่างดีใจกับการกระทำนี้ของมัน

นี่คือการยอมรับใช่ไหม? ความเหน็ดเหนื่อยของเด็กน้อยพลันสลายหายไปทันที ผลตอบแทนนี้ดียิ่งกว่าที่คิดไว้เป็นอย่างมาก

วาเลนเหลือบสายตาไปยัง ไข่สัตว์อสูรของคารีส แม้จะเหน็ดเหนื่อยแทบตาย แต่เขายังไม่ลืมว่าต้องทำสิ่งใดต่อ

เด็กน้อยใช้วิธีการที่ต่างออกไปในการฟักครั้งนี้ เขาเลือกที่จะใช้เปลวไฟธรรมดาในตอนต้น และใช้เปลวเพลิงแรกกำเนิดในตอนท้าย ซึ่งมันช่วยให้เขาไม่ต้องศูนย์เสียพลังเวทจนเกินไป เพราะตอนนี้เด็กน้อยแทบไม่มีแรงเหลือที่จะยืนอยู่ได้แล้ว

ไข่อสูรใบสีฟ้า เป็นประกายสวยงาม ยามเมื่อมันสะท้อนกับแสงจากเปลวไฟในห้องใต้ดิน  วาเลนนำมันไปไว้ในห้องเล็ก ๆ ของคารีส เมื่อเขากลับมามันคงเป็นเวลาที่อสูรน้อยฟักพอดี

วาเลนใช้เวลาไปกับเรื่องนี้จนหมดวัน เมื่อเขาออกมาจากห้องใต้ดินก็พบว่ามันเป็นเวลาเย็นเสียแล้ว เด็กน้อยอาบน้ำและผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้า ก่อนจะพาเจ้าอสูรตัวน้อยของเขาเข้าห้องนอน และหลับไปทันที

ในขณะที่เด็กน้อยหลับไปนั้น แว่วสำเนียงขับขานของหมู่มวลแมลงยังคงดังไกลไม่สิ้นสุด มันดังลึกเข้าไปในป่าใหญ่ ส่งสำเนียงขับขานราวกับส่งข่าวต่อ ๆ กันไปไม่สิ้นสุด

สำเนียงเหล่านั้นดังมาถึงจุดหมายหนึ่งใต้ต้นไม้ใหญ่ในป่า ลำต้นของมันใหญ่มหึมาราวสิบคนโอบ

กลุ่มแมลงน้อยบินวนรอบ ๆ ต้นไม้ใหญ่พร้อมกับส่งเสียงร้องในทำนองเดิม ๆ ซ้ำไปซ้ำมา

ปรากฎดวงแสงสว่างสีขาวนวลกระจายออกมาจากต้นไม้ใหญ่ มันค่อย ๆ กลับกลายเป็นบัลลังก์ดอกไม้ที่งดงามเกินบรรยาย สายลมกลางคืนพัดพากลิ่นหอมของบัลลังก์ดอกไม้กระจายไปทั่วทั้งผืนป่า เรียกให้เหล่ามวลภมรที่หลับไหลให้ตื่นจากนิทราในทันที

บนบัลลังก์ดอกไม้ในตอนนี้ปรากฎหญิงสาวที่ราวกับภาพฝัน ผิวกายที่กระทบกับแสงจันทร์เปล่งประกายชวนฝันราวกับผลึกเนื้อดี เปลือกตาที่เคยหลับไหล ค่อย ๆ ลืมขึ้นทีละน้อยเธอยื่นมือที่ขาวราวผลึกใสมาหาแมลงน้อยส่งข่าวตรงหน้า

กลุ่มแมลงส่งข่าวเหล่านี้ตรงรี่เข้าหาทันทีอย่างรวดเร็ว มันเกาะลงบนฝ่ามือของหญิงสาว ก่อนจะขับร้องส่งเสียงสำเนียงเดิม ๆ ให้เธอได้ฟัง เธอยิ้มอย่างตื่นเต้นดีใจไปกับพวกมัน  แมลงเหล่านั้นล้วนแสดงออกมาอย่างมีความสุขและเต็มไปด้วยความยินดี

"ข้ารู้แล้ว และยินดีกับพวกเจ้าด้วย..."เธอตอบพวกมันก่อนจะส่งยิ้มอย่างอ่อนหวานไปให้ หญิงสาวที่ราวภูตไพรมองไปบนฝากฟ้าไกลริบ ราวกับย้อนระลึกถึงความหลังครั้งที่เต็มไปด้วยความสุข

"สหายข้า...เมื่อทายาทของเจ้ากำเนิด สัญญาของเราก็ใกล้สำเร็จลงทุกที เมื่อส่งมอบปณิธานของเจ้า คงถึงเวลาที่เราจะได้พบกัน รอข้าก่อนนะ .มอโธร่า.."เธอนึกไปถึงสหายรักที่จากลากันไปนานแสนนาน สหายที่ตายแทนกันได้เพียงหนึ่งเดียวของเธอ ราชินีแห่งมวลภมร มอโธร่า

นี่คือภาพจิตนาการของ คู่หูตัวแรกของ วาเลนครับ เผื่ออธิบายไม่เห็นภาพ 

เชื่อว่าหลายคนคงรู้จักครับ ^^

ตอนหน้าไรท์ว่าจะลงแพ็คเก็ตอ่านล่วงหน้านะครับ นิยายจะยังคงอ่านฟรีได้เหมือนเดิม

ทางเด็กดีแจ้งว่า ถ้าเลย เจ็ดวันแล้วก็จะเปิดอ่านได้ตามปกติครับ

ขอบคุณทุกกำลังใจที่คอยเม้นต์และติดตามนะครับ ^^