ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    FFK[Short fix feat.TOMO&JAMsiska] ความรักทำร้ายคุณหรือเปล่า?

    ลำดับตอนที่ #2 : หัวใจชายหนุ่ม 20 %

    • อัปเดตล่าสุด 11 ต.ค. 53




    เธออยู่ไหน...
    เธอจากฉันไปแล้วจริงๆใช่มั้ย...
    ไม่จริงหรอก ^ ^
    ในเมื่อฉันยังเห็นเธอยืนอยู่ตรงนั้นอยู่เลย..แก้ว!


    ชายหนุ่มร่างสูง ในหน้ารูปเรียวออกหวานไม่แพ้หญิงสาว ละไม้คล้ายคลึงกับผู้ล่วงลับจนน่าแปลกใจ
    ร่างกายผอมสูบ ค่อยๆเดินไปยังจุดหมายปลายทาง อย่างเลื่อนลอย ด้วยขาทั้งสองข้างที่แทบจะไม่มีแรงเหลือ
    เขาทำอะไรให้ใครหรือยังไง? ถึงต้องมาเจอเรื่องแบบนี้
    เขาไม่เคยทำอะไรผิด ออกจะเสียสละซะด้วยซ้ำ..

    แล้วผลที่ได้รับ..ทำไม!
    สวรรค์ต้องทำกับเขาแบบนี้ด้วย..จะให้สิ่งดีๆตอบแทนเขาซักข้อ สองข้อ

    ไม่ได้เลยหรือ?

    ชายหนุ่มเดินเข้าใกล้จุดหมายปลายทาง จุดหมายที่เป็นสีขาวโพลน
    ..สิ่งก่อสร้างที่มักจะสร้างไว้ติดๆกัน สัญลักษญ์แห่งการล่วงลับถูกปลูกสร้างขึ้นมาข้างๆ ..ไม้กางเขน!
    รูปของเจ้าของร่างผู้ล่วงลับถูกแปะไว้ ฉาบด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ดูแล้วช่างมีความสุขเสียนี้กะไร
    แล้วข้างใน..เธอจะมีความสุขแบบนั้นหรือเปล่า จริญญา...

    ใกล้ถึงแล้ว..อีกนิดเดียว
    ชายหนุ่มเอื้อมมือไปไคว้คว้าอากาศตรงหน้า

    .
    .
    .

    ผลุบ! ทรุดหวบลงเมื่อถึงที่หมาย
    ค่อยๆเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย
    มือเรียวลูบไล้ใบรูปที่ถูกประดับอยู่ตรงหน้า พลางยิ้มให้กับรูปนั้นอย่างอ่อนโยน
    หยาดน้ำใสๆใหลลงอาบแก้มโดยไม่รู้ตัว

    "วันนี้โทโมะมาหาแล้วนะแก้ว..เป็นยังไงบ้าง" เอ่ยถามออกไปทั้งที่รู้ว่าไม่มีทางได้คำตอบกลับมา
    แต่ในใจก็ยังคงหวัง.ว่าจะเป็นอย่างที่อยากให้เป็น  อยากให้เธออยู่ข้างๆฉันตอนนี้จัง ...แก้ว...

    "วันนี้วันแรกที่เธอย้ายมาอยู่ที่นี้...เป็นยังไงบ้างครับ" ชายหนุ่มยังคงยิ้มทั้งน้ำตา

    "โทโมะอยากอยู่กับแก้วจัง ^ ^ " อยู่กับเธอ? หมายถึงอยากหายไปเหมือนกันหรือ?

    ชายหนุ่มค่อยๆล้วงเอาตลับเครื่องประดับสีแดง ขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่มากออกมาจากกระเป๋ากางเกง
    แล้วค่อยๆชูขึ้นช้าๆ เนื่องจากแขนทั้งสองข้างของเขาก็อ่อนแรงเหลือเกิน มืออีกข้างเอื้อมขึ้นมาเปิดฝานั้นช้าๆ
    เผยให้เห็นแหวนเพชรเม็ดงามที่ถูกเก็บไว้เป็นอย่างดี เก็บไว้..มา3ปีเต็ม!
    ชายหนุ่มคลี่ยิ้มออกมาอย่างอบอุ่นอีกครา

    "นี้..โมะให้แก้วน้า ^^ " ชายหนุ่มว่า ก่อนจะเอนกายพิงกับหลุมศพสีขาวแบบเรียบหรูของหญิงสาวผู้ไม่มีวันกลับมา
    ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า ดูเหมือน จิตใจจะเลื่อนลอยออกไปไกลซะเหลือเกิน

    "โทโมะเคยฝันไว้อย่างนึงด้วยล่ะแก้ว" ชายหนุ่มว่าก่อนจะหันไปหาใบรูปนั้น ราวกับว่าหญิงสาวมานั่งอยู่ข้างๆตน เอนหัวพิงสบไหลกันเหมือนในนิยายเพ้อฝัน
    "อยากรู้ใช่มั้ยล้า ^ ^ " อยู่ใจโลกแห่งจินตนาการของตนเอง โลกที่มีแต่ความสุข โลก..ที่ตรงข้ามกับความเป็นจริงโดยสิ้นเชิง!

    "เดี๋ยวโมะจะเล่าให้ฟังนะ ^ ^ "





    -------------- 20 % ----------------

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×