[B2ST/BEAST] คนที่อยู่ JunSeung yaoi

ข้อมูลเบื้องต้น

 
ความเจ็บปวดของการคงอยู่ อยากให้คนที่จากไปได้รู้ไว้

ไม่โทษให้ใครผิด เพราะไม่มีใครผิดทั้งนั้น

เพราะแค่รัก ทำให้ยังต้องเจ็บ

เนื้อเรื่อง

ฟังเพลง : คนที่อยู่ - เต้ วิทย์สรัช

 JunHyung x HyunSeung

 Author ::  คนที่อยู่

 Genre :: Drama

Talk ::   ตอนนี้สั้นๆง่ายๆ ตามประสา ไม่มีไรมากเลยจริงๆ (ย้ำว่าไม่มีอะไร)

xx/xx/xx             

จะครบสามปีแล้วนะ คิดถึงกันบ้างไหมหะ!!ตาห้อย ฮ่าๆๆ อย่าให้รู้ว่าไม่คิดถึงนะ ฉันจะงอนนายเลย

คอยดู นายคงยังจำฤทธิ์ของฉันได้อยู่นะ นายโดนไปเยอะเลยนี้ เชอะ! คนใจร้ายทิ้งให้ฉันให้อยู่คนเดียว ทีฉันให้

นายอยู่บ้านคนเดียวตอนกลางวัน นายยังบ่นซะหูชาเลย ฉันจะบ่นบ้างได้ไหมเนี่ย ตอนนี้นายจะสบายดีไหมนะ

ฉันเป็นหวัดอีกแล้ว อากาศช่วงนี้เปลี่ยนแปลงบ่อย ขนาดคนแข็งแรงอย่างฉันยังเป็นหวัดได้ นายคงนอนซบอยู่

บนเตียงแน่แน่เลย ห้ามว่าฉันไม่รักษาสุขภาพนะ ฉันออกกำลังกายอยู่แทบทุกวัน ไม่เอาแต่นอนอืดเหมือนนาย

หรอก แต่ว่ายาหนะไม่อยากกินอีกแล้ว นายมาป้อนหน่อยสิ ฉันรู้ว่านายคงมาไมได้ ฉันจะพยายามลองกินเองนะ

คราวที่แล้วผิดพลาดทางเทคนิคนิดหน่อยติดคอเกือบตาย ถ้านายเห็นต้องหัวเราะเยาะฉันแน่เลยเพราะฉะนั้นไม่

เห็นน่าจะดีกว่า ช่วงนี้งานฉันเยอะนายก็รู้ ยังจำได้ไหม เลยไม่ค่อยได้นอนเท่าไหร่ อืมมม ฉันกะว่าเคลียร์งาน

เสร็จแล้วจะไปหานายดีไหม น่าจะทันวันนั้นนะ ฉันจะอยู่ให้หายคิดถึงสัก สักสองคืนเลยเป็นไง เอาให้เบื่อกัน

ไปข้าง ฉันหนะไม่เบื่อหรอกนะ นายคงจะเบื่อก่อนหละมั่ง  ฉันว่า วันนี้พอแค่นี้ก่อนแล้วกันนะพ่อคนเก่ง ฉัน

ง่วงมากเลยตอนนี้ ตาจะปิดอยู่แล้ว หวังว่านายจะเฝ้ามองฉันอยู่จากที่ไหนซักแห่งนะที่รัก ฉันยังคิดถึงนายอยู่

เสมอ

รักมาก รักที่สุด และจะรักตลอดไป

ฮยอนซึง

เมื่อจรดปากกาเขียนตัวสุดท้ายเสร็จสารสีใสไร้กลิ่นก็เออล้นจากขอบตาคมคู่สวย ไหลลงมาเรื่อยๆอย่าง

ไม่มีทีท่าว่าจะสามารถหยุดได้ นี้เค้าร้องไห้หรอ เขาไม่ได้ร้องไห้มานานแค่ไหนแล้วนะ ทั้งที่คิดว่าจะไม่ร้องอีก

นายทำฉันร้องไห้อีกแล้วนะจุนฮยอง ตอนนี้ฉันร้องไห้ทำไมไม่มาปลอบฉันเหมือนทุกครั้งที่ฉันร้องไห้ ทำไม

ต้องทิ้งฉันไว้คนเดียว ทำไมไม่อยู่กับฉัน ไหนว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดไป ร่างบางเม้นปากแน่นเพื่อเก็บเสียงสะอื้น


ไม่ให้หลุดรอดออกมา แต่ก็ทำไม่ได้เมื่อความเศร้าทั้งหมดที่พยายามเก็บไว้ทะลักล้นออกมา ความเหงาที่พยายาม

ทำตัวให้ชิน เวลาคงไม่ช่วยอะไร  แขนทั้งสองกอดสมุดไดอารี่ไว้แน่น ไม่ยอมปล่อยห่างกาย ความเหงาที่ห่างหาย

ก็ถาโถมเข้ามา ทำให้เขาคงหยุดร้องไม่ได้ง่ายๆ ร้องไปเรื่อยๆ ร้องจนเหนื่อยแล้วหลับไป จบไปแล้วอีกวัน

อีกวันที่ต้องอยู่คนเดียว

อีกวันที่ไม่มีใครข้างกาย

และเขายังต้องอยู่ให้ได้ต่อไป

"จะไปแล้วหรอลูก เตรียมของครบแล้วใช่ไหม ไม่ใช่ต้องกลับรถเพราะลืมของหรอกนะ"เสียงมารดาเอ่ย

เรื่องความเรียบร้อยของลูกชายที่ขี้หลงขี้ลืมเป็นประจำ ถึงแม้ว่าจะนานๆทีก็เถอะ

"ผมเอาไปหมดแล้วครับ ผมเตรียมของจากบ้านโน้นมาเรียบร้อยแล้วครับแม่ แม่ไม่ต้องห่วงนะ"ร่างบาง

เดินไปตรวจของหลังรถอีกครั้งเพื่อความแน่ใจว่าจะไม่ต้องกลับมาเอาของอีก

"คราวนี้จะไปนานไหมลูก จะไปกี่วันจ๊ะ"

"สองสามวันครับแม่ ปีนี้วุ่นมาก หัวหน้าเขาเลยไม่ให้หยุดมาก ขนาดปีนี้ผมไม่ได้หยุดเลยนะเนี่ย

ใจร้ายชะมัดเลย"ร่างบางบ่นถึงเจ้านายที่เคารพรัก ที่ยอมให้เค้ามีวันหยุดเพียงสามวันเท่านั้น ใจร้ายชะมัดเลย เค้า

อุตส่าห์สะสมวันหยุดไว้ตั้งเยอะ เหลือมาแค่นี้

"จ๊ะ ทำเป็นบ่นนะเรา ขับรถดีดีนะจ๊ะ รีบไปรีบกลับหละ แม่รักลูกนะ รักลูกมาก แม่ขอโทษที่แม่...ที่

แม่"เธอเสียใจเสียใจจริงๆ ที่เธอทำแบบนั้นในตอนนั้น ไม่อย่างนั้นลูกชายของเธอคงไม่ต้องเจ็บปวดอย่างตอนนี้

"ผมก็รักแม่ครับ แม่ไม่ผิดหรอกครับ ผมรู้ว่าแม่หวังดี ถึงแม้ผมจะโกรธแม่นิดนึงก็เถอะนะ ฮ่าๆๆ แม่ไม่

ผิดนะครับ แม่ไม่ต้องเสียใจนะ ไม่ต้องขอโทษผมหรอก ผมไม่เป็นอะไรจริงๆ ผมไปก่อนนะครับเดี๋ยวไปถึงช้า

แล้วมันจะค่ำซะก่อน”ร่างบางกอดปลอบผู้เป็นแม่ เขาไม่โทษใครทั้งนั้นเรื่องนี้ไม่มีคนผิด ไม่มีใครผิด เพราะคน

ผิดได้เข้าไปชดใช้แล้ว ส่วนผู้จากไปนั้นควรได้รับการยกย่องและจดจำ ฮยอนซึงได้จดจำคนคนนั้นแล้ว จดจำด้วย

ความรักทั้งหมดที่มี และจะจำไปชั่วชีวิต ว่าคนคนนี้ คือเจ้าของหัวใจของเขา

ผู้เป็นแม่มองลูกชายของเธอขับรถออกจะบ้านไปจนลับตา แม้จะผ่านมานานแล้วแต่ลูกชายของเธอก็ยัง

ไม่ย้ายออกจากบ้านหลังนั้น แม้จะหมั่นมาหาเธอบ่อยๆก็ตาม ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าคำว่าไม่เป็นไรที่ลูกชายของเธอ

พยายามแสดงออกมา ลับหลังนั้นเต็มไปด้วยคราบน้ำตา ความเศร้าเสียใจและความเจ็บปวดมากแค่ไหน เธออยาก

อ้อนวอนพระเจ้าให้ประทานความสุขให้ลูกเธออีกครั้ง ไม่ว่าเธอจะต้องแลกมันด้วยอะไรก็ตาม เธอจะยอมทำเพื่อ

ชดใช้ในสิ่งที่เธอเคยได้ทำ เธอแค่อยากเห็นรอยยิ้มของลูกชายอีกครั้ง

“ฉันกำลังจะไปหานายแล้วนะ”


=========================================================

เป็นไงบ้าง ดราม่าเรื่องแรกที่เเต่งจบ มีใครรอเรื่องอื่นที่ไรท์เตอร์เเต่งอยู่มั้ยเนี่ย 555 หายไปเทอมนึงเลย
เรื่องนี้อยากย้ำว่าเป็นจุนซึงจริงๆๆ แต่ตอนนี้ห้อยยังไม่ออก รอตอนต่อไปนะจ๊ะ 
ใครอ่านงงยังไงก็ขออภัย เพราะเเต่งตอนฟังเพลง