คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 4 มันใช่ NC 18+ แน่เหรอ
22.45 น. วันศุกร์ที่ 19 กันยายน
รองเท้าถูกถอดเป็นอย่างแรกตามด้วยถุงเท้า ธีรยุทธเห็นสายตาพุทธรักษาจับจ้องอย่างมาดหมายแล้วรู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังเต้นระบำเปลื้องผ้าให้เธอดู ความตื่นเต้นตัวเองคล้ายกับตอนเป็นวัยรุ่นเพิ่มขึ้นมากกว่าเก่า มือของเขาจึงค่อยๆ ปลดเข็มขัดออกช้าๆ แล้วรูดซิปทีละนิ้วพร้อมกับมองสายตาเธอที่แทบจะถลนออกจากเบ้า ก่อนจะตัดสินใจรูดทั้งชั้นนอกชั้นในลงไปกองที่พื้น แล้วยืนตรงให้ส่วนที่ต้านแรงโน้มถ่วงพุ่งตรงชี้หน้าเธอ แต่แทนที่จะตกใจวี้ดว้ายหรือหัวเราะคิกคัก เธอกลับทำท่าผิดหวัง
พระเจ้าช่วยเขาด้วยเถิด เขาทำให้เธอผิดหวัง และเขาไม่เคยทำให้ผู้หญิงคนไหนผิดหวังเพราะส่วนนั้นของเขามาก่อน
“เอ่อ... มันควรจะใหญ่กว่านี้ไหมคะ” หลังจากจ้องอยู่ชั่วครู่ เธอก็เอ่ยถามเขาด้วยความลังเล แต่เขาไม่ลังเลแม้แต่น้อยในการตวาดถามกลับ
“อะไรนะ! แค่นี้ยังใหญ่ไม่พออีกเหรอ” มันจะไม่ให้เขาเผลอเสียงดังได้ยังไงในเมื่อสิ่งที่เขามีมันไม่สมควรถูกเรียกว่าเล็ก
“หญ้าเคยเห็นเอ่อ... ในหนังกับที่เคยอ่านในหนังสือมันยาวกว่านี้” เขารู้ว่าไม่ควรที่จะถามเธอ แต่เขาหยุดคำถามไม่ให้ออกจากปากตัวเองไม่สำเร็จ
“มันควรจะยาวสักเท่าไหร่”
“มันน่าจะสักสิบนิ้วขึ้นไปได้มั้งคะ ในนิยายบางเว็บเขาก็เอ่อ... บอกว่ามันยาวเท่าไม้บรรทัด นั่นก็ตั้งสิบสองนิ้ว” เธอละคำว่าเท่าแขนเด็กเอาไว้เพราะไม่อยากให้เขาอายที่เล็กกว่ามาตรฐาน
ชายหนุ่มหลับตาแน่นสูดหายใจเข้าลึก เขาไม่รู้ว่าควรจะแผดเสียงดีหรือว่าหัวเราะดีแต่ที่แน่ๆ เขากลัวตัวเองจะร้องไห้ด้วยความเครียด เขาน่าจะรู้อยู่แล้วว่าเธออ้างอิงข้อมูลมาจากที่ไหน และเขาไม่ควรจะละอายในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่เพราะมันสั้นกว่าที่เธอคาดหวังไปแค่สองนิ้วเท่านั้นเอง
“ให้ตายเถอะ!” ธีรยุทธพูดได้แค่นี้จริงๆ เธอหวังตั้งสิบนิ้วฟุตเป็นอย่างต่ำ ถ้าเขามีขนาดนั้นเขาจะเอาไปเก็บไว้ตรงไหน พันรอบเอวแทนเข็มขัดหรือไง
“หญ้าขอโทษนะคะ คุณอุตส่าห์ให้ดู หญ้าไม่ควรจะพูดแบบนี้”
“ผมไม่ได้โกรธ” คำว่าโกรธแทบจะออกไม่พ้นฟันที่ขบแน่น เธอจึงยิ่งขยับเข้ามาใกล้เพื่อดูปฏิกิริยาของเขาให้ชัดๆ
“แต่ตัวคุณกำลังสั่น คุณโกรธใช่ไหมคะ”
ใช่เขากำลังโกรธจนตัวสั่น แต่บางส่วนกำลังสั่นหงึกๆ เพราะคำพูดของเธอ สีหน้าของเธอ และท่าทางไร้เดียงสาของเธอกำลังทำให้มันอยากเข้าไปอยู่ในตัวเธอ
“หญ้าขอโทษจริงๆ ค่ะ คุณโทมัสไม่ต้องคิดมากนะคะ หญ้าก็ต่างจากในหนังเหมือนกัน”
ว่าแล้วพุทธรักษาก็ถอดอาภรณ์สองชิ้นสุดท้ายออกจากตัวให้เขาได้ดูว่าของที่เธอมีต่างจากหนังโป๊ยังไงบ้าง
ธีรยุทธอยากจะร้องห้าม เขาสาบานได้ว่าจะห้าม อย่างน้อยส่วนหนึ่งในใจเขาก็คิดจะทำเช่นนั้น แต่ส่วนใหญ่ตะโกนบอกว่า เอาเลย!!! เอาเลย!!!
แล้วเขาก็ต้องตาลุกเมื่อเธอยืนเปลือยกายหมดจดอยู่ตรงหน้า ตอนเธอนั่งอยู่เขาคิดว่าอกของเธอสมบูรณ์แบบอยู่แล้วแต่พอเธอยืนเต็มความสูงเขาก็พบว่าเอวคอดกิ่วช่วยเน้นให้มันดูใหญ่มากขึ้น สะโพกของเธอผายออกด้านข้าง มันทำมุมกับขาเรียวยาวไร้ข้อตำหนิ เขาไม่กล้ามองอะไรที่อยู่ระหว่างนั้นเพราะกลัวจะหยุดตัวเองไม่อยู่ แน่ล่ะ ว่าพุทธรักษาต้องไม่ทำให้มันง่ายสำหรับเขา
“คุณโทมัสว่ามันต่างไหมคะ” เมื่อเห็นอีกฝ่ายหลับตาปี๋ เธอก็คะยั้นคะยอต่อ “ช่วยดูทีสิคะ หญ้าว่ามันดูดีกว่าในหนังนะคะ”
เขาแพ้อีกแล้ว เขาห้ามสายตาตัวเองไม่ได้ แล้ววินาทีที่เขามองทุกสัดส่วนของเธอเต็มตา เขาก็ห้ามร่างกายตัวเองไม่ได้อีกต่อไป ธีรยุทธไม่รู้ว่าคนเราตายเพราะความปรารถนาได้ไหม แต่เขาต้องตายแน่ๆ ถ้าไม่ได้ตัวพุทธรักษา และก่อนที่สมองเขาจะไตร่ตรองให้รอบคอบว่าไม่ควรทำอย่างนี้เขาก็คว้าตัวเธอเอาไว้ในวงแขน อุ้มเข้าไปในห้องนอน เพราะจิตสำนึกส่วนเล็กๆ ที่เหลือในสมองบอกเขาว่า ถุงยางอนามัยอยู่ในนั้น
พุทธรักษาคิดว่าตัวเองควรจะตกใจ แต่ฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ไหลเวียนในร่างบอกว่ามันตื่นเต้นดีที่ได้แกล้งยั่วยวนเขา แม้แต่การโดนโยนลงบนเตียงจนร่างของเธอกระเด้งขึ้นมาก็ยังน่าสนุก เธอหัวเราะคิกคักไม่หยุดจนไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำว่าธีรยุทธกระชากลิ้นชักตู้ข้างเตียงออกแล้วทำอะไรบางอย่าง
เธอหยุดหัวเราะเพราะเขาโถมขึ้นมาบนตัวเธอ กว่าเธอจะหายจุกเพราะร่างหนักอึ้งของเขา ริมฝีปากของเธอก็ถูกครอบครองอีกรอบ คราวนี้ทุกอย่างดูเร่งร้อนไปหมดจนเธอหัวหมุน มือของเขาดูจะไปได้ทุกที่ จนเธอไม่รู้ว่าจะขยับมือไม้ของตัวเองยังไง ความรู้สึกวาบไหวตอนถูกเขากอบกุมหน้าอกของเธอกลับมาอีกครั้ง ทว่าคราวนี้เขาฟอนเฟ้นไปทั่ว ก่อนจะแทนมือด้วยปากขณะลากมือไปยังต้นขาทั้งสองข้างของเธอ ความสับสนปนเปกับความตื่นเต้นจนเธอไม่รู้ว่าเขาแทรกกายมาอยู่ระหว่างเรียวขาเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้แค่ว่าตอนนี้บางอย่างกำลังดุนดันอยู่ตรงส่วนที่อ่อนไหวของเธอ
“ผมขอนะ”
หญิงสาวมาคิดได้ภายหลังว่าเธอควรปฏิเสธหรืออย่างน้อยก็ควรจะพยายามปฏิเสธบ้าง แต่เมื่อเขาย้ำถามอีกรอบ เธอกลับตอบอย่างหนักแน่นว่า
“เอาเลยค่ะ”
ชายหนุ่มมาคิดได้ในภายหลังเช่นกันว่าเขาควรจะไปช้าๆ แต่ตอนนั้นฤทธิ์สุรามันบดบังความคิดของเขา ที่แน่ๆ เขาโทษมันอย่างเต็มที่ ในการทำให้เขาควบคุมตัวเองไม่อยู่จนถลำตัวลึกและเร็วไปกว่าที่ควรจะทำ เขาฝ่าผ่านเยื่อบางๆ พร้อมกับเสียงแผดร้องดังขึ้นข้างหู
“โอ๊ย!!! เจ็บ” ความเจ็บปวดของเธอ มันทำให้เขามีสติเล็กน้อย แต่ยังไงก็แพ้แอลกอฮอลล์ในเลือดที่มีจำนวนมากกว่า
“ไม่ๆ อย่าดิ้นสิ อย่าดิ้น”
เขาร้องห้ามไม่เป็นภาษาขณะพยายามบอกให้เธออยู่นิ่ง ยิ่งเธอดิ้นเขายิ่งจมลึกแล้วเขาก็เข้าไปสุดทางภายในนาทีต่อมา แล้วก็ทะลักทลายในวินาทีนั้นเลย
ต้องอาศัยพลังใจอย่างเต็มที่ธีรยุทธถึงจะยกตัวเองออกจากร่างของเธอได้สำเร็จ ร่างใหญ่พลิกกลับมานอนหงายหอบหายใจอยู่ข้างๆ เธออยู่เกือบนาทีก่อนจะมีความกล้าพอที่จะเสี่ยงหันไปมองหน้าพุทธรักษา
เธอกำลังมองเพดานด้วยสายตาสับสน เขาขอบคุณพระเจ้าในเรื่องนี้ เพราะอย่างน้อยเธอก็ไม่ร้องไห้ หรือกำลังกรีดร้องด้วยความโกรธ
นิ้วเรียวยาวกำจัดถุงยางอนามัยด้วยการถอดแล้วโยนส่งๆ ลงไปยังข้างเตียง มันดูทุเรศมากที่ทำอย่างนั้นแต่เขาไม่เหลือแรงพอที่จะรักษามาดเอามันไปกำจัดในห้องน้ำตามปกติ เพราะต้องใช้แรงที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิดดึงผ้าห่มที่อยู่ใต้ร่างตัวเองขึ้นมาห่มร่างของทั้งคู่ เธอไม่ได้พูดอะไรเลยตลอดการกระทำนั้น ผ่านไปหลายนาทีจนเขาคิดว่าเธอหลับไปแล้ว และเขาก็กำลังจะเคลิ้มหลับตามไปด้วยเมื่อได้ยินเธอพูดขึ้นมาเบาๆ แต่เต็มเปี่ยมด้วยความโกรธแค้นผิดหวัง
“ฉันไม่คิดเลยว่าคุณจะไม่มีฝีมือบนเตียง”
ความคิดเห็น