คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ ๕ ได้รู้ความจริง
ผู้เล่นชายคนนั้นปรายตามองออกไปยังทะเลที่มีเรือรับส่งสินค้าของแต่ระกิลวิ่งสวนทางกันไปมาเพื่อจะรีบไปส่งสินค้าแล้วถอนหายใจพูดว่า
“นายจำฉันไม่ได้หรอวะไอเชนฉันเพื่อนของนายไง”
ฉางหลงนิ่งคิดหน้าตาเค่งเคียดส่ายหัวพูดว่า
“จะไม่ได้หรอกนายรู้จักชื่อจริงๆของฉันด้วยหรอ?”
ผู้เล่นชายคนนั้น ยังคงมองออกไปยังทะเลเหมือนเดิมกล่าวว่า
“อยู่มหาวิทยาลัยเดียวกันและก็เป็นคนส่งเกมส์นี้มาให้นายเล่นเมื่อเช้าในโลกจริงยังไงหละวะ”
ฉางหลงฉีกยิ้มมองออกไปทะเลเหมือนกันพูดว่า
“ฉันก็ว่าแล้วทำไมนายถึงรู้ว่าเรามีอายุเท่ากันที่แท้ก็เป็นไอเพลิงนี้เอง”
เพลิงยิ้มแล้วจึงพูดว่า
ก็อยากรองแก้งนายดูก็เท่านั้นแต่ไม่คิดเลยว่าจะเจอกันเร็วจังพึ่งให้เครื่องไปไม่นานก็เห็นนายอยู่ในเกมส์แล้วเนี่ย”
เมื่อเพลิงพูดจบก็หันมามองฉางหลงอีกครั้งพร้อมถามฉางหลงว่า
“นายชื่ออะไรในเกมส์นี้?”
“ฉันชื่อฉางหลงหวะ”ฉางหลงตอบเพลิง
“เออ...แล้วนายชื่ออะไรวะเพลิงในเกมส์เนี่ย?”
ฉางหลงเอยถาม เพลิงอมยิ้มก่อนจะกล่าวว่า
“ฉันเทพเจ็ดดาบสังหาญฉางเหว้ยวะยินดีที่รู้จักในเกมส์นะไอเพื่อนรัก”
ฉางหลงพอได้ยินชื่อเพลิงในเกมส์ เขาถึงกับเบิกตากลมโตพูดว่า
“หา!!!!…หมายความว่านายก็คือเทพเจ็ดดาบฉางเหว้ยที่ NPC เอาชื่อไปติดไว้ที่หน้าประตูเมืองทุกด้านนี่แถมยังเก่งที่สุดในเกมส์ด้วย”
“ถะ...ถะ...ถะถะถูกต้องแล้วค๊าบบบบบบบ”เพลิงตอบฉางหลงน้ำเสียงขบขัน
ฉางหลงยิ้มแหยๆพูดว่า
“นายไม่มีชื่ออื่นหรือ เทพเจ็ดดาบสังหาญฉางเหว้ยมันเรียกยาก เอาเป็นว่าฉันขอเรียกนายว่า คิมจัง ก็แล้วกันนะไอเพื่อนรัก”
ฉางหลงจัดการตั้งชื่อใหม่ให้กับ เทพเจ็ดดาบสังหาญฉางเหว้ย เสร็จศัพท์ คนถูกตั้งถึงกับอ้าปากค้าง ก่อนจะพูดว่า
“งั้นเรียกฉันว่า ฉางเหว้ย เฉยๆอย่างเดียวก็ได้”
“ไม่เอาๆ คิมจัง ชื่อนี้เพาะกว่ากันเยอะเลย”ฉางหลงบอกเทพเจ็ดดาบสังหาญฉางเหว้ยพร้อมกับทำหน้ายิ้มยิ้ม
“คิมจังก็คิมจังว้า”เทพเจ็ดดาบสังหาญฉางเหว้ยพูดพร้อมทำหน้าเซ็งๆ
“ตั้งมาได้คิมจังเห้อชื่อจอมยุทธฉันพังหมดเลย”เทพเจ็ดดาบสังหาญฉางเหว้ยหรือคิมจังบ่นกระปอดกระแปด
“นายมีโปรแกรมเดินทางไปไหนหรือเปล่า ฉางหลง?”เทพเจ็ดดาบสังหาญฉางเหว้ยเอ่ยถามฉางหลงหลังจากที่ฉางหลงตั้งชื่อให้เขาแปรกๆจนที่ชื่อเสียงที่เขาสร้างมานานพังยับเพียงแค่ฉางหลงตั้งชื่อให้เขาใหม่เนี่ย
“มีสิฉันกำลังจะไปเก็บระดับกับเพื่อนหรือสัตตรูดีหละเอาเป็นว่าสัตตรูของฉัน
กลุ่มแรกก็แล้วกันนะห้าห้าห้าห้า”ฉางหลงตอบพร้อมหัวเราะเสียงดัง
“สัตตรู!!!.”
เทพเจ็ดดาบสังหาญฉางเหว้ย ร้องอุทานเสียงดัง ฉางหลงมองหน้าเพทเจ็ดดาบสังหาญฉางเหว้ย
เขา ยักไหล่เป็นเชิงว่าทำไมหรือ
“หา!!!....นายสติยังดีไหมจะไปเก็บระดับกับสัตตรูด้วยระดับแค่นี้อะนะ ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตแล้ววะ”
เทพเจ็ดดาบสังหาญฉางเหว้ยพูดขึ้น แต่เจ้าฉางหลงกลับเฉยๆไม่รู้ร้อนรู้หนาว เพราะเขารู้แล้วว่าเขาจะรับมือกลุ่มสาวๆอย่างไรจึงไม่มีความหวาดกลัวอะไร
“นายจะไปเก็บระดับเมื่อไร?”
เทพเจ็ดดาบฉางเหว้ยเอยถาม ฉางหลง
“อีกหนึ่งชั่วโมงที่จะถึงนี้แหละ”
ฉางหลงพูดขึ้น เทพเจ็ดดาบสังหาญฉางเหว้ยนิ่งคิดกล่าวว่า
“ฉันไปด้วยได้ไหม พอดีกำลังว่างไม่มีอะไรทำ?”
“หา!!!…จะดีหรือ นายจะเป็นตัวถ่วงฉันเปล่าๆน่าคิมจัง”
หลังจากฉางหลงพูดจบ เทพเจ็ดดาบสังหาญฉางเหว้ยถึงกับอ้างปากค้าง ชี้นิ้วเข้าหาตัวเองพูดว่า
“ฉันนี่นะตัวถ่วงของนาย!!!...ฉางหลง”
ฉางหลงพยักหน้าหงึกๆ เป็นเชิงตอบบอกว่าใช่แล้วไม่มีผิดเพี้ยน เทพเจ็ดดาบสังหาญฉางเหว้ย กลืนน้ำลายลงคอพูดว่า
“อึกกกกก.....เอาเถอะ ฉันรับรองว่าจะไม่ทำตัวเป็นตัวถ่วงของนาย 100 เปอร์เซ็นต์อย่างแน่นอนวะ”
“จริงนะ?”
ฉางหลงถามซ้ำ ทำให้เทพเจ็ดดาบสังหาญฉางเหว้ยถึงกับหางคิ้วกระตุกยิกๆไม่คิดว่าในเกมส์นี้จะมีคนบอกว่าเขาเป็นตัวถ่วงด้วย และอีกอย่างฉางหลงก็เป็นเพื่อนของเขาในโลกจริงด้วยควรที่จะพูดให้เกรียจกันบ้างไม่มากก็น้อย
เพื่อพิสูจน์ให้ฉางหลงเห็นว่าเขาร้ายกาจขนาดไหน ยังไงก็ต้องไปกับฉางหลงให้ได้
“จริงแท้แน่นอนวะฉันจะทำให้นายเห็นว่าฉันทำไมถึงเป็นอันดับหนึ่งในเกมส์นี้ฉางหลง”
เทพเจ็ดดาบสังหาญฉางเหว้ยตอบรับคำเป็นมั่นเป็นเหมาะ ฉางหลงฉีกยิ้มพูดว่า
“ok...อีกหนึ่งชั่วโมงเจอกันที่ประตูเมืองด้านใต้”
ฉางหลงพูดจบ ก็พอดีกับที่พนักงานยกอาหารเมนูเปิบพิศดาลมาเสริฟ
ฉางหลงหันเหความสนใจไปมองจานอาหารเริ่มเขมือบโดยไม่รอเจ้าภาพทันที
เทพเจ็ดดาบสังหาญฉางเหว้ย มองฉางฟงนั่งกินเมนูเปิบพิศดาลของเขา
คิดในใจว่า
‘เจ้าฉางหลง มันกินได้ทุกอย่างจริงๆแฮะ แบบนี้ค่อยสมกับที่มันเป็นเพื่อนเราหน่อยคาวนี้แหละสนุกแน่’
เกือบ ๒๐นาที หลังจากอาหารมื้อเปิบพิศดารผ่านไป และใกล้จะถึงเวลานัดหมายกับสองสาวแล้ว
“นี่ คิมจัง เดี๋ยวฉันคงต้องขอตัวก่อนนะ ฉันนัดกลับพวกเธอไว้นี่ใกล้จะถึงเวลานัดแล้ว”
ฉางหลงเอยปากขึ้น เทพเจ็ดดาบสังหาญฉางเหว้ยพยักหน้า พร้อมกับผายมือเชิญตามมารยาท ฉางหลงจึงลุกขึ้นจากเก้าอี้พูดว่า
“ฉันยังมีเรื่องที่อยากให้นายช่วยบางอย่างที่ยังไม่ได้บอกนาย ไว้ถึงเวลาเดินทางจะบอกนายเพิ่มเติม ก็แล้วกันวะเพื่อนไปก่อนนะเดี๋ยวเจอกันที่หน้าประตูเมืองด้านทิศใต้”
หลังจากพูดจบฉางหลงก็เดินออกจากร้านไป เทพเจ็ดดาบสังหาญฉางเหว้ยส่ายหัวเขาพูดกับตัวเองเบาๆว่า
“เรื่องอะไรของนาย หวังว่ามันจะทำให้ฉันตะลึงหรือตื่นเต้นได้บ้างนะ”
บริเวณถนนทางเดินที่จะไปประตูเมืองทางทิศใต้
“ฉางหลงนายพร้อมหรือยังและนายไปไหนมาตั้งนานหรอ?”
ญี่เฟยถามขึ้น
“อืม….ฉันพร้อมแล้ว พอดีฉันไปเจอเพื่อนมาเขาเป็นเพื่อนของฉันเองที่โลกภายนอกฉันก็เลยนั่งคุยกับเขาซักพัก”
ฉางหลงพูดขึ้น ญี่เฟยนิ่งคิดกล่าวว่า
“อ้อ...เป็นอย่างนี้นี่เองแล้วจะออกเดินทางได้ยังอะฉางหลง?”
หลังจากที่ญี่เฟยถามฉางหลงจึงพูดว่า
“อืม...ไปได้เลย....ฉันจะพาเพื่อนฉันไปด้วยเขาจะไปรอที่หน้าประตูเมืองทางด้านทิศใต้เลย หวังว่าเธอสองคนไม่ว่าอะไรฉันนะ”
สองสาวหันหน้ามามองฉางหลงพร้อมกันแล้วญี่เฟยจึงถามกับฉางหลงว่า
“เขาชื่ออะไรหรอฉางหลง
‘หึๆ...เป็นยังไงหละสองสาวฉันมีเพื่อนมาด้วยพวกเธอจะทำยังไงกัน....นั่นฉางญี่เหรียวออกอาการณ์เยอะไปไหมแม่คุณ’ฉางหลงคิดในใจแล้วจึงบอกกับสองสาวว่า
“คิมจัง”
“หา!!<<<คิมจังเนี่ยอะนะฉางหลงชื่ออย่างกับเด็กอนุบาลเลยอะ”ฉางญี่เหรียวถาม
“ถูกต้องแล้วคิมจัง”ฉางหลงตอบ
“แล้วเขาจะไม่ไปถ่วงการเก็บระดับของนายหรอพาเขาไปด้วยจะเกะกะปล่าวๆ”ญี่เฟยบอก
ฉางหลงส่ายหน้าพูดว่า
“เพื่อนฉันคนนี้มีชื่อเสียงพอดู ฉันมั่นใจกว่าเขาไม่เป็นภาระของฉันแน่ๆ”
สองสาวหันไปมองหน้ากันก่อนที่ฉางญี่เหรียว จะพูดขึ้นว่า
“คิมจังนี่นะ มีชื่อเสียงทำไมฉันไม่เคยได้ยินชื่อเลยละ”
***รออ่านตอนต่อไปครับ**
อิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิ
*&*^^อ่านแล้วก็อย่าลืมคอมเม้นด้วยนะค๊าบบบบบบบรีดเดอร์ทั้งหลายห้าห้าห้าขอบคุณครับอิอิอิ**&^^*
ความคิดเห็น