we belong together

ลำดับตอนที่ #7 : เคียงกาย

........พี่เค้าเอาจิงหรอเนี่ย...จะค้างบ้านเราจิงหรอ....

....ที่ห้องนอน....
ผมนอนดุทีวีอยู่บนเตียง รอพี่บัสอาบน้ำอยู่
..แอบดูดีกว่าเรา...
....หื่นเล็กน้อน...

....เอ๋..แต่ว่า ...จะดีหรอ...
ในที่สุด ผมก็ไม่ทำ

สักพักพี่เค้าก็ออกมาอยู่ในชุดนอนสีขาวดูตัดกับสีผิวของพี่เค้าที่เป็นสีแทนน้ำผึ้ง
ผมแกล้งทำเป็นหลับ แล้วพี่บัสก็ก็ยื่นหน้ามาใกล้ผม
"วี..หลับแล้วหรอ"
"........"ผมแกล้งหลับต่อไป
พี่เค้าขยับตัวเข้ามานอนข้างกายผม และเอื้อมมือมาหยิบรีโมทไป ผมได้สัมผัสถึงกลิ่นหอมของพี่เค้า
ผมแอบลืมตามองพี่เค้าเป็นระยะ ใบหน้าของพี่บัสช่างดูสงบ เสียงลบหายใจของพี่เค้าดังอยู่ข้างๆหูผมนี่เอง 
....แค่ใด้มีโอกาศหายใจร่วใกบพี่เค้าก็มีความสุขแล้ว.....
.....และผม...ลงรักพี่เค้าเข้าแล้ว....
ผมเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้


.....ผมตกใจตื่นรขึ้นมาเพราะเสียงนาฬิกาปลุก ผมหันไปทางที่พี่เค้านอนอยู่....

"อารุนซาหวัดค้าบบบ วี"พี่บัสพูดพลางบิดขี้เกียจแล้วหาวไปด้วย
...!!!!!!!!!.....
"เมื่อคืนมันร้อนหน่ะ พี่เลยถอดเสื้อนอน ไม่ว่าไรใช่มั้ย"
"คับ"ผมอายจนหน้าขึ้นสี
"ป่ะวี ไปอาบน้ำกัน"
....!!!....
"ตุ๊บ!!!"เสียงพี่บัสเอามือตบไหล่ผม

"ป่ะ อาบน้ำกัน"พี่เค้ายังไม่ยอม
ผมอึ้งจนพูดไม่ถูก หน้าเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ
"5555+....น่ารักดีจัง เวลาวีเขินเนี่ย เอาละ พี่ไม่แกล้งละ "
.....- -*.......
"งั้นเด๋วพี่อาบน้ำเสร็จแล้ว วีออกไปหาไรกินกับพี่นะหิวมากเลยอ่ะ"
"คับ"

.....ในขระที่พี่บัสอาบน้ำ...
"วีๆๆๆ"เสียงพี่บัสเรียกผม
"คับ มีไรพี่"ขานรับ
"มาหาพี่มนห้องน้ำหน่อยสิ"
....???.....
...ผมเดินไปหาพี่บัสในห้องน้ำ....

"วี...เอามันออกไปที"
ผมเข้าไปในห้องน้ำ เห็นพี่บัสยืนชิดกำแพงด้านข้างอยู่
ตรงหน้าพี่เค้ามีแมงมุมตัวโต กำลังเดินไปทางที่พี่เค้ายืนอยู่
"5555+..กลัวหรอ"ผมล้อพี่เค้า

......ขนาดกลัวแมงมุมพี่บัสยังน่ารักได้ขนาดนี้......

"เอามันออกไปทีนะ พี่กลัวอ่ะ"
"คับพี่"

...หลังจากที่พี่เค้าอาบน้ำเสร็จ.....

"ป่ะวี เราออกไปหาอะไรกินกัน"
ผมไม่ขัดขืนเพราะผมก็หิวเหมือนกัน

และผมกะพี่บัสก็ขับรถยุโรปราคาแพงของพี่เค้าออกมาหาไรกินกันแถว หน้า รร ...


"นี่วี พี่อยากกิน.."เสียงของผมดังขัดจังหว่ะพี่เค้า
"ขอโทษนะคับพี่""ฮัลโหล"
"เออไอวี กุเอง โจนะ "
"เอออมีไรว่ะ"
"กุจะเลี้ยงข้าวเมิงอ่ะ กุขอโทษที่เทื่อวานไม่ได้ไปส่งเมิงที่บ้านว่ะ มาหากุที่ร้านหน้า รร นะ"
"เอออ รอนั่นแหละ เด๋วกุไปหา"
"เอออ มาเร็วๆนะโว้ย ก่อนที่กุจะเปลี่ยนใจ"
"เอออ แค่นี้นะ"

...พอผมมาถึงที่ร้านที่ไอโจนัทใว้.ดูมันตะลึงเล็กน้อยกับสื่งที่มันเห็น....
..ผมเดินลงมา มันมองหน้าผมแปลกๆ....


"พี่บัส นี่เพื่อนวีเอง ชื่อโจคับ"ผมแนะนำเพื่อนให้พี่เค้ารู้จัก
"อื่ม"พี่เค้าตอบรับ และยิ้มให้โจ
...เสียงโทรศัพของพี่บัสดังขึ้น....
พี่เค้าหลบไปคุยโทรศัพข้างนอกร้าน...

"ร้ายกาจนะเมิง ไอวี"ไอโจหันมาคุยกะผมทันทีทีพี่บัสออกไปคุยโทรศัพ
"อะไรของเมิงว่ะ"ผมแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง
"อย่ามา !! ทำเป็นไม่รู้เรื่อง"
"ไรล่ะว่ะ"
"กุเพื่อนเมิงนะโว้ย ไอวี แค่นี้กุมองตาเมิงก็รู้แล้ว""เมื่อคืนพี่เค้าไปค้างกะเมิงใช่มะ"ไอโจต้อนผมจนมุม
....และผมก็เริ่มเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเมื่อคืนให้กับโจฟัง.... 
..การสนทนาถูกขัดจังหว่ะเพราะพี่บัสเดินเข้ามาหาผม...
"วี เด๋วพี่ต้องไปรับแม่ที่สนามบินนะ เด๋วตอนเย็นพี่มารับพาไปส่งกลับบ้านนะ"
"เอออ  น้องโจ พี่ฝากดูแลวีด้วยนะ"พี่บัสกำชับไอโจแล้วเดินไปที่รถ

"โอ้โห ไม่ธรรมดาเลยนะเมิง แค่คืนเดียวสนิทกันได้ขนาดนี้""กุถามจิงนะ เมิงมีไรกับพี่เค้าแล้วใช่มะ"
ไอโจถามอย่างคาดเค้นคำตอบ
"ไอห่า บ้าหรอ รู้จักกันแค่วันเด๋วมีไรกันแล้ว บ้าป่าวว่ะ เมิงนี่""ในหัวมีแต่เรื่องแบบนี้อ่ะดิ"ผมด่ากลับ
"เออน่า เอาเหอะ ถึงจะมีก้ไม่เห็นเปนไรนี่หว่า"
"เมิงยังไม่หยุดใช่มะ"ผมเตรียมยกมือขึ้นที่จะตบหัวไอโจ

"เออว่ะ ล้อเล่นแค่นี้ไม่ได้ จำใว้นะเมิง"
แล้วมานก็ยังคงแซวผมต่อไปไม่หยุด

"""       ..........................       """""