we belong together

ลำดับตอนที่ #3 : คนที่มาสาย

....คนอะไรน่ารักเป็นบ้าเลย....
ผมสามารถเห็นนายคนที่มาสายจากตรงนี้ได้อย่างชัดเจน
"นักเรียนฟังค่ะ ฟังค่ะ!!"
"........"ทั้งห้องเงียบสงบ
"ครูไม่อยากจะตะคอกแบบนี้หรอกนะค่ะ เสียภาพจน์นางงามของครูหมด"นักเรียนทั้งห้องปล่อยหัวเราะออกมาเมื่อครูเล่นมุขนี้
"น่ะค่ะ นักเรียนคนที่มาสายเชิญออกมาหน้าห้องค่ะ"
"ออกมาแนะนำตัวให้เพื่อนๆได้รู้จักหน่อยค่ะ"และนักเรียนคนที่มาสายก็เดินออกไป

.....ผมมองเค้าอย่างไม่ละสายตา เพราะคนที่เพิ่งเดินออกไปช่างสดุดตาเสียเหลือเกิน ใบหน้าของเค้าช่างสดใสราวกับแสงแดดอ่อนๆของพระอาทิต ตัวสูงแต่ไม่สูงมาก หน้าอกผ่ายออกสมเป็นเด็กวัยรุ่นที่กำลังแตกแพล่น ดูสมเป็นผู้ชาย ผิวขาวออกเหลือง จมูกโด่ง คิ้วเข้ม....

"นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ"เสียงของหัวหน้าห้องทำให้ผมตื่นจากพวังค์เราเหม่อไปนานแค่ไหนเนี่ย
แล้วคนที่มาสายเมื่อกี้หล่ะ ชื่ออะไร โธ่เอ้ย ไม่น่าเหม่อเลยเรา บ้าจิง
"สวัสดีคับ/ค่ะ"นักเรียนทั้งห้องลุกขึ้นกล่าวสวัสดีคุนครูอีกท่าน

....เพิ่งเปลี่ยนชั่วโมงเองหรอ ทำไมวันนี้มันผ่านไปช้าจังเลย.....

"ชั่วโมงที่สองของวันนี้เรีบยนวิชาไรนะ"ผมพูดขึ้นมาลอยๆ
"คณิต"เสียงของผู้หญิง และผมก็หันไปตามทางของต้นเสียง
"คณิตศาสตร์จ๊ะ"เธอพูดย้ำอีกครั้ง
"อื่ม หรอ ขอบใจ"
"ไม่เป็นไร"
...
"วี...วีมีสมุดให้เรายืมเล่มนึงมะ"เธอคนเดิมคนที่บอกว่าเรียนวิชาคณิตถามผม
"อ๋อ มีสิ"
"ขอบใจจ๊ะ เราชื่ ออิ๋วนะยินดีที่ได้รู้จัก"
"เช่นกันเราวีนะ"
"อื่มๆเรารู้แล้วหล่ะ"
...และตั่งแต่วันนั้นวันจันทรของวันแรกในการเรียนม.ปลาย ผมก็ได้รู้จักเพื่อนผู้หญิงที่คิดว่าถูกชตากันมากมาย....
"""""""""""""""""""""""