we belong together

ลำดับตอนที่ #13 : ทดแทน

...
...
."นี่โจ...หนังเรื่องนี้วีว่าเราสองคนเคยดูแล้วนะ"
"จะบ้าหรือไง..จำผืดหรือป่าว"
"ไม่นะ..วีว่าเคยดูแล้วจิงๆ"
"จิงง่ะ..ไหนลองบอกมาดิว่าตอนต่อไปเป็นไง"
"ตอนต่อไปนะหรอ..พระเอกกะนางเอกก็จะสารภาพรักกันไง"
"จิงง่ะ"
"จิงสิ"...ผมเถียงกะโจบนที่นอนที่ทีโจนอนอยู่ข้างๆภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน
...
..
"นั่นไง!!...เหมือนที่วีว่าจิงๆด้วย"ผมอุทานออกมาเมื่อในสิ่งที่ผมทายใว้ออกมาถูกต้อง..จนฝ่ายที่ไม่เชื่อหน้าเสียไปเลย
"555+บอกแล้วไม่เชื่อ"
"อื่มท..แล้วไงหล่ะ"
"ป่าวหรอก..วีแค่อยากให้โจเชื่อในสิ่งที่วีพูดบ้างก็เท่านั้น"
"หรอคับ..งั้นต่อไปนี้โจจะเชื่อในสิ่งที่วีพูดทุกอย่างเลยโจสัญญา"โจเริ่มหวานใส่ผมบนที่นอนในวันเดียวกันที่เค้ามาหาผม
..
"......"
"อ่าว อย่าเงียบสิวี"
"ป่าว..."
"ถามทีไรก็ตอบว่าป่าวแบบนี้ทุกทีเลยนะ"ว่าแล้วโจก็เอามือมายิกแก้มผม
...
"ง่วงยัง"โจถามผมทันทีที่หนังเรื่องแรกที่เราเช่ามาดูด้วยกันจบลง
"ไม่รู้สิ..วียังไม่อยากนอนเลย"
"งั้นเรามาทำไรกันดีล่ะ  ดูหนังอีกเรื่องมั้ย"โจออกความคิดเห็น
...แต่อารมนั้นผมดูหนังเรื่องเดียวมันก็เกินพอแล้ว....
"วีไม่อยากดูแล้วล่ะ"ผมทำเสียงอ้อนแบบเด็กๆ
"แล้ววีอยากทำไรล่ะคับ"
"ออกไปหาไรกินกันมั้ย"
..โจดูเหมือนจะตะลึงกับคำถามของผมเอามากๆ..
"ห๊า!!..ตอนนี้เนี่ยนะวี...ร้านปิดหมดแล้วมั้ง"
"ง้า..ก็วีอยากกินอ่ะ...นะนะนะนะ"ผมอ้อนโจต่อไปโดยหวังให้เค้าใจอ่อน
"โจง่วงแล้ว...ไม่เอาอ่ะ..ไม่ออกไปแล้ว"
"อะไรกันโจ..ก็วีหิวนิ.."
"......"
"ก็ได้..วีไม่กินก็ได้."
........ผมหันหน้าเข้าทางฝาผนังแล้วเงียบ รอดูท่าทีของโจ.
"........"
ยังคงเงียบต่อไป..ไม่มีไรเกิดขึ้น.....ทำไมโจใจแข็งอย่างนี้นะ..ผมคิดในใจ
"ก้ได้...งั้นวีออกไปคนเดียว...เอากุญแจรถมาดิ"
"......"
"บอกว่าให้เอามาไง..ไม่ได้ยินหรอโจ"
"อ่ะๆๆๆๆ....ไปก้ไป..คับรถเป็นซะที่ไหนล่ะวีอ่ะ..จะออกไปได้ไงคนเดียว..โจเป็นห่วงตายเลย"
..555++ในที่สุดโจก็ยอมผมจนได้....
"เย้ๆๆ..ไปกินราดหน้ากันนะ"
"อื่มๆๆตามใจสิ...วีใจร้าย.."
"น่า..เอาเถอะ...ทำไงได้ล่ะ.ก็คนมันหิวนิ"
"อ่ะ.... ค้าบบๆๆ...ไปก้ไป"

...
...ผมกับโจขับรถออกไปหาร้านราดหน้ากันจนทั่ว..ในที่สุด.เราก็เจอร้านท่ยังเปิดอยู่จนได้..ดูท่าว่าโจอยากจะกลับบ้านไปนอนเหลือเกินเลยผิดหวังนิดหน่อยที่เห็นร้าเปิดอยู่....
....
....หลังจากที่เราสองคนกินกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว..โจพาผมไปขี่รถเล่น..และเราก็แวะจอดรถกันที่สวนสาธารณะ.ในกลางดึก..

"แปลกเนาะ..ยังมีคนมาวิ่งิยู่อีก"โจพูดกับผมในขณะที่เดินเล่นในสวนไปเรื่อยๆ..
"นั่นสิ"
"เป็นไง..ราดหน้าอร่อยมั้ย"โจถามแบบประชดผม
"อื่ม..อร่อยสิ"
..."โจ.."ผมเรียกชื่อนี้ขึ้นอย่างไม่รู้จุดประสงค์ว่าเรียกทำไม
..โจหันมามองหน้าผม..
"ป่าว.."
"อะไรกัน..เรียกแล้วก็ต้องมีอะไรสิ"
"ก้ไม่รู้สิ.."ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเรียกชื่อโจทำไม..อะไรทำให้ผมรู้แบบนี้..รู้สึกเติมเต็ม..นายใช่มั้ยโจ..ที่ทำให้เรารู้สึกแบบนี้..
......
..โจทำท่าเหมือนกับว่าจะพูดอะไรออกมาสักอย่าง...
...ผมหยุดเดินและอยู่กับที่..เพราะโจจับแขนและรั้งผมใว้
...ผมหันไปมองหน้าโจ...สบตากัน..โจค่อยๆดึงร่างผมเข้าไปกอดอย่างช้า...มันเป็นกอดของคนที่ผมรัก..มันจึงทำให้ผมไม่ขัดขืน..
"วี..รับรักโจนะ"
..ผมยังคงนิ่งอยู่ในอ้อมกอดของคนที่พูด..
"โจสัญญา..ว่าจะดูแลวี..จะไม่ทำให้วีต้องเสียใจ...จะทำให้วีรู้สึกดีกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้..ให้โอกาสโจนะวี.."
...ผมผล่ะออกจากอ้อมกอดของโจ....น้ำตาผมไหลในความจริงใจของคนตรงหน้าที่มีให้..ผม..ค่อยๆเคลือนตัวเข้าไปจูบเจ้าคนที่สูงกว่าตัวผมนิดนึง...นั่นคือคำตอบที่ผมให้กับโจ

"วีจะให้โจ..ดูแลวีคนเดียว..วีสัญญา"
....ผมโดนโจดึงผมเข้าไปปะกบปากอีกครั้งโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัว....
..อากาสเริ่มเย็นลงเรื่อยๆ..ผมถอยห่างออกมา..เราสองคนเขินใส่กันเล็กน้อย..

"เรา..เออ..วีว่าเรากลับกันเถอะ"
"อื่ม"


........
เช้าวันต่อมา...
"วี...ตื่นเถอะ..ไปเรียนได้แล้ว"เสียงโจปลุกผม
"อะไร...ยังมืดอยู่เลย"ผมตอบกลับอย่างังวเงีย
"ตื่นเร็วสิ..เด๋วไปเรียนไม่ทันนะ"โจพูดพลางดึงแขนผมให้ลุก
"รีบอาบน้ำเลยนะ"โจสั่งผมเสร็จแล้วเค้าก็เดินลงไปสตาทร์รถ

.....ผมซ้อนท้ายรถมอไซต์ของโจมา รร....
..ผมคงจะเห็นภาพๆนั้นอีกแล้ว..ภาพที่เค้าสองคนมีความสุขด้วยกัน.ผมไม่อยากเห็นสิ่งพวกนั้น..ถึงแม้ตอนนี้ผมมีโจแล้ว..แต่มันก็ยังทำให้ผมเจ็บปวดเล็กๆ....
"อ่าว..ไมไม่เข้าทางหน่า รร ล่ะ"ผมถามโจเพราะทุกทีโจจะเข้าทางหน้า รร .เสมอ
..โจหันมายิ้มให้ผมเหมือนกับโจรู้ในสิ่งที่ผมต้องการ
..ใช่..ถ้าผมเข้าทางหน้า รร.จะต้องเห็นพี่บัสแน่นอน


"วี..กระเป๋ามันหนักนะ..มานี่เด๋วโจถือให้"โจอาสาถือกะเป๋าให้ผม "อื่ม.."..เราสองคนเดินอ้อมตึกต่างๆภายใน รร..เพื่อที่จะมานั่งโต๊ะเดิมของเรา
"ทำไมวันนี้ วีไม่ค่อยยิ้มเลย.."โจถามผมเมื่อเรามาถึงที่ด๖และนั่งลง
"ป่าวนิ"...ผมก็ไม่รู้จะยิ้มให้กับเรื่องอะไร..
.....โจชวนผมคุยเรื่องต่างๆๆวึ่งมันก็ทำให้ผมยิ้มและมีความสุข..เหมือนกับว่าเรากำลังชดเชยในตอนที่เราแทบจะไม่มองหน้ากัน

"วี"เสียงของชายคนนึ่งที่ผมคุ้นหูมากเรียกผม..เสียงนั้นมันคุ้นมากซะจนทำให้ผมใจหาย...พี่บัส...
"......"ผมหันไปหาพี่บัสแล้วหันกลับมาอย่างช้าๆ
"บัสอยากคุยอะไรกับวีหน่อยหน่ะ"
"ก็คุยมาสิคับ..พี่มีไรกับผมหรอ"
"เราไปคุยกันที่อื่นได้มั้ย"

"ทำไมละคับพี่...คุยต่อหน้าผมก้ได้"โจพูดแทรกอย่างไม่สบอารม
"ผมว่าเราใว้คุยกันวันหลังดีกว่านะคับ"ผมพุดทั้งๆที่ไม่หันไปสบตาของคู่สนทนา
"พี่ได้ยินแล้วนะคับ"โจพูดเสริมด้วยอารมที่พร้อมจะพุ่งหมัดเข้าใส่พี่เค้า
"ถ้าวีต้องการอย่างนั้น...บัสจะรอนะ"...พี่บัสพูดเสร็จแล้วก็เดินจากไป


...ชั่วโมงแรกของวัน..ครูยังไม่เข้ามาสอน..ผมเดินออกจากห้องเพื่อที่จะไปเข้าห้องน้ำพร้อมกับโจเหมือนช่วงก่อนๆ

"มาช้าจัง"ผมบ่นทันทีที่เห็นหน้าโจโผ่ออกมาจากบันได
"ครูโฮมรูมนะ...นี่แอบลงมาเลยนะเนี่ย"โจแก้ตัวกับผม
"อะไร..เด๋วนี้ครูห้องโจรู้จักเข้าโฮฒรูมกับเค้าด้วยหรอ."ผมแซวครูห้องโจและหัวเราะกันตลอดระหว่างทางที่เดินไปห้องน้ำ
"วี..โจปวดฉี่อ่ะ..รอแปปนะ"
"อื่ม"ผมนั่งรอโจที่ขอบอ่างล้างหน้าและเปิดน้ำเล่น

...
"วี..โจขอถามไรหน่อยได้มั้ย"โจถามผมขณะที่ผมกำลังเล่นน้ำอย่างสนุกสนาน
"ได้สิ"ผมปิดน้ำแล้วหันมาคุยกับโจอย่างจิงจัง
"ตอนนี้วีรู้สึกยังไง"
...ผมตกใจกับคำถามเล็กน้อย..
"ตอนนี้นะหรอ..วีมีความสุขที่มีโจอยู่ด้วย.มีโจคอบเป๋นเพื่อน..มีโจคอยดูแล..แค่นี้วีก๋รู้สึกดีมากๆแล้วหล่ะ"
...โจอมยิ้มกับคำตอบของผม...และในที่สุดเค้าก็ทนไม่ได้เลยต้องยิ้มออกมา..
..โจออกจะเบินเล็กน้อย..ผมสังเกตุเห็นเค้าล้างผมจนน้ำจะท่วมห้องน้ำได้แล้ว
"โจ..ล้างมือจนน้ำจะท่วมห้องน้ำแล้วนะ"ผมแซว
"ช่างสิ..ค่าน้ำโจไม่ได้เป็นคนจ่ายนิ"...ว่าแล้วโตก็เอาน้ำมาสลัดใส่หน้าผม..เราสองคนเปิดฉากสาดน้ำกันในห้องน้ำพักใหญ่..จนตัวผมเปียกไปหมด...ผมหยุดสลัดน้ำเพราะเห็นโจกำลังมองผมอย่างแปลกๆๆ
"อะไรโจ..มองไรอ่ะ"ผมถามด้วยความสงสัย
"วันนี้วีไม่ได้ใส่เสื้อข้างในมาใช่มั้ย"..โจยังมองอยู่ไม่ละสายตาไปไหน
...ผมก้มลงมองดูตัวเอง...เสื้อผมเปียกไปหมดทั้งตัว..เสื้อเชิ๊ตนักเรียนของผมตอนนี้มันกลับบางใส่ราวกับไม่ใด้สวมเสื้ออยู่..มองเห็นทะลุถึงสรีระของผม..ทุกส่วน...
"บ้าโจ..คิดไรอยู่น่ะ"ผมออกอาการเขินเล็กน้อย
"ก็มอง...."
"มองไร"
"มอง....."
........เสียงคนกำลังเดินมาเข้าห้องน้ำ...ไอมอน..เพือนในห้องของผมเอง...ดูมันตะลึงกับภาพที่มันเห็นเป็นอย่างมาก..เพราะตอนนี้โจกำลังเข้ามาใกล้กับผมเหลือเกิน ใกล้ซะจนผมใด้ยินเสียงหัวใจที่เต้นอยู่ของโจ
....ไอมอนมองเราสองคนแปลกๆ...

""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""