เก็บของ.

ลำดับตอนที่ #17 : {AUDITION} ☞ The Secret's Angels ☞

The Secret’ angels

+ เกี่ยวกับผู้สมัคร

ชื่อ : เนล

อายุ : 15

สิ่งที่อยากแนะนำกับฟิคเรื่องนี้ : ไม่มีอะไรจะแนะนำจริงๆจ้ะ ตอนนี้ยังคิดไม่ออก -3-

อยากบอกอะไรกับทรายมั้ย? : ขอให้สู้ๆในการแต่งฟิคเรื่องนี้นะคะ ;- ) ขอให้รุ่งๆๆจ้า ~

+ ตัวละครหญิง

ชื่อ : ชเว อารา

อายุ : 24

ลักษณะนิสัย : เปรี้ยวจี๊ด ไม่แคร์สื่อ ชอบซ่าไปทั่ว แต่ก็ไม่ใช่คนพูดมากหรือปากไม่ดี เบื่อง่าย มั่นได้ตลอดทุกสถานการณ์ มีเผลอซุ่มซ่ามเดินสดุดส้นสูงตัวเองบ้างเป็นบางครั้ง แต่ก็ยังลุกขึ้นมาทำท่าสวยเชิ่ดได้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ชอบพูดจาทำท่าทางยั่วยวนกวนประสาทคนอื่น เพราะรู้สึกว่ามันสนุกดี ;-p เป็นพวกแก้สถานการณ์เฉพาะหน้าได้ดี ฉลาด คิดเร็วทำเร็ว ไหวพริบดี รอบคอบ ยากที่จะหวั่นไหวหรือคล้อยตามไปกับคำพูดของคนอื่น เชื่อมั่นในตนเอง เวลาจนตรอกมักไม่แสดงอาการตื้นตูมใดๆ ไม่ชอบให้ใครมารู้ทัน เวลาเขินชอบพูดจาออกทะเลกลบเกลื่อนความรู้สึก แต่อาการอย่างนี้มักไม่เกิดขึ้นบ่อยหรอกเฉลี่ยหนึ่งครั้งในรอบสี่ปี เพราะนานๆทีจะเจอคนที่ทำให้เขิน. เป็นพวกรักสนุก รักอิสระ อินเทรนด์ไม่เคยตก มาตรฐานสูง จะซื้อเสื้อผ้าแต่ชุด หรือจะอะไรก็ตาม ต้องเลือกแบบอย่างดี อันไหนแย่อันไหนดี คนไหนห่วยคนไหนพอใช้ก็คิดตรงๆชนิดที่เกือบจะขวานผ่าซาก แต่ไม่ได้พูดออกไปหรอกนะ ซึ่งกลับกันกับเรื่องหัวใจ เพราะไม่เคยกล้าจีบใครก่อน. เวลาทำอะไรเธอถือคติไม่ยอมแพ้ และไม่ทำอะไรครึ่งกลางๆอย่างเด็ดขาด

ความสามารถโดดเด่น : มีประสาทสัมผัสทั้ง5และไหวพริบที่ดีเยี่ยมในการรับรู้ถึงสิ่งที่กำลังเข้ามาใกล้ตัว ทำให้มักจะรู้ทันคนอื่นเสมอ, พูดได้ถึงสี่ภาษาคือญี่ปุ่น เกาหลี อังกฤษ และฝรั่งเศส

ทัศนคติหรือนิยามต่อการเป็น angel : angle ถ้าสวยแต่รูปจูบไม่หอมก็ตกกระป๋อง เป็นนางฟ้า มันก็ต้องฉลาดคิดฉลาดทำก้าวนำล้ำสมัย ไม่ย้ำอยู่กับที่และพร้อมเดินหน้าตลอดเวลา

จุดอ่อน : ไม่ชอบถูกจับผิด รู้ทัน หรือถูกจ้อง เพราะมันเหมือนเธอกำลังถูกต้อนเข้าตรอกยังไงยังงั้นไงล่ะ!

อิมเมจ : Kitagawa Keiko

 
 
 
 
 
  

+ ตัวละครชาย

ชื่อ : ฮัน แทซอง

อายุ : 26

ลักษณะนิสัย : สายลับหนุ่มข้ามชาติผู้ที่ไหวพริบดีไม่แพ้กัน  ฉลาด รอบคอบ จะทำอะไรต้องวางแผนก่อนเสมอ ไม่ใช่คนทำอะไรชุ่ยๆพล่อยๆ พูดน้อยพูดมากกว่าเดิมหน่อย แล้วแต่อารมณ์ แต่ส่วนใหญ่เน้นใช้สมอง ไม่ใช่คนเย็นชาแต่อย่างใด รักใครรักจริง มืออาชีพพอที่แยกแยะได้ระหว่างงานกับเรื่องส่วนตัว แต่ก็มีบ้างที่อารมณ์ขึ้นอยู่เหนือเหตุผลเมื่อมันสุดจะทนจริงๆ เป็นคนพูดแล้วทำจริง แล้วทำเลยไม่มีอ้อมค้อม. และไม่พูดขอโทษเด็ดขาด ถ้าตัวเองไม่ใช่คนผิด
ความสามารถโดดเด่น : ยิงปืน,ฟันดาบ เก่งระดับเทพ, มองคนออก จับผิดคนเก่งแม้ดูเพียงแค่ผิวเผินหรือจากลักษณะท่าทางการพูดจา พูดได้4ภาษา คือ เกาหลี เยอรมัน ญี่ปุ่น และอังกฤษ

อิมเมจ : Tamaki Hiroshi
 
 
 
 

+ คำถามชิงบท

1. ช่วงเวลาที่คุณเจอกัน
:
เราเจอกันที่บาร์ร้านประจำของฉัน ก็ตอนที่ฉันกำลังนั่งดริ๊งกิ้งอยู่เขาก็เข้ามานั่งข้างฉันก่อนจะสั่งบ้าง ฉันนั่งเหลือบไปจ้องมองเขาอยู่นานสองนาน ..แหม มันก็ไม่ใช่อะไรหรอกนะ เพียงแต่การแต่งของเขาน่ะสิ! ก็เจ้าเสื้อพลิ้วลายทางอย่างกับเสี่ย แถมยังกางเกงขาบานกับหมวกสีดำนั่นอีก มิหนำซ้ำยังมีเจ้ากระเป๋าหนังดำๆนั่นอีก..นี่เขาคิดว่าตัวเองกำลังปฏิบัติภารกิจนักสืบอยู่รึยังไงถึงได้แต่งตัวประหลาดๆมาที่แบบนี้ ถ้าไม่ใช่ก็คงเป็นผู้ชายที่รสนิยมห่วยแตกสิ้นดี! หน้าตาก็พอไปวัดไปวาได้ ฉันเห็นใจให้ซัก50.14เต็มร้อย แต่เจ้าชุดประหลาดนี่ เฮ้อ..มันหายนะชัดๆ เพราะฉะนั้น ติดลบ500!

“ผมมีอะไรน่าสนใจมากเลยหรือยังไง ถึงได้มองขนาดนั้น” แล้วฉันก็ต้องสะดุ้งทันทีที่พบว่าเขารู้ตัวตลอดเวลาว่าฉันกำลังมองเขาอยู่ แต่ผิดสาเหตุไปหน่อยล่ะมั้ง เพราะมันไม่ได้น่าสนใจ แต่มันน่าถอนหายใจมากกว่า
“ใครว่าฉันมองคุณ ฉันเปล่าซะหน่อย”
“ก็เห็นมองตั้งแต่หัวจรดเท้าขนาดนั้น คุณปฏิเสธได้หรือว่าไม่ได้มอง” นี่เขากะจะจี้ให้ฉันจนมุมยอมรับให้ได้เลยใช่ไหมว่าฉันแอบมองเขา
“...”
“คุณอยากจะคิดยังไงก็เชิญ แต่ฉันไม่ได้มองเพราะด้วยเหตุว่าสนใจในตัวคุณหรอกค่ะ  ขอตัวก่อนนะคะ J” ฉันพูดตัดบทสนทนานั้นพร้อมรอยยิ้มที่ส่งให้เขาประมาว่าฉัไม่ได้สะทกสะท้านกับคำพูดของเขาซักนิด ก่อนจะวางเงินค่าเครื่องดื่มไว้แล้วเดินออกจากร้านไป ก็นะ จะให้ฉันนั่งดื่มต่ออย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาวต่อไปก็คงจะกะไรอยู่ล่ะมั้ง เพราะจากเขาที่เป็นเป้าสายตาจะกลายเป็นฉันแทนมากกว่าที่กลายเป็นเป้าให้เขายำเละ!

2. ถ้าต้องเลือกระหว่างความรักและหน้าที่ คุณจะเลือกอะไร บอกเหตุผล

: ฉันเลือกหน้าที่ เพราะหน้าที่การงานนี้เป็นสิ่งที่ฉันรัก มีความสุขที่จะทำ และฉันจะต้องสานต่อมันต่อไปให้ไปสู่ความสำเร็จ มันจะต้องไม่มาจบลงเพียงเพราะความรัก

----------------------------------------------------------------------

FUN GIII✿