ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ::___::[+++ 1 KissGame +++]::___::
::___::[+++ 1 KissGame +++]::___::
+++ 11.50 น. +++
พี่ๆปล่อยให้พวกน้องๆไปทานข้าวกันที่โรงอาหารแล้วจะเรียกรวมตัวที่เต็นท์เวลา 13.00 น. ฉันล่ะอยากจะกลับบ้านไปนอนหลับจริงๆ ขณะที่ฉันกำลังยืนเลือกอาหารอยู่ นายเบสก็วิ่งมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉัน
“เฟริส แกจะกินอะไร”เบสมองซ้ายมองขวาก่อนจะมองมาที่ฉัน
“ไม่รู้ดิ แกจะกินอะไรล่ะเบส”ฉันยืนดูอาหารอยู่
“กินก๋วยเตี๋ยวกันดีกว่า”ว่าแล้วเบสก็จับมือฉันแล้วเดินนำไป ระหว่างเดินไปที่ร้านก๋วยเตี๋ยว ผู้หญิงต่างมองและซุบซิบกันระนาว นายเบสเอ้ย แกจะเกิดมาหล่อทำไมเนี่ย
“เส้นเล็กลูกชิ้นเนื้อสด...เฟริสแกเอาอะไร”เบสหันมาถามฉัน
“เหมือนแกแหละ”ฉันตอบปัดๆ
“2ที่ครับ”เบสหันไปชู 2 นิ้วให้ป้าเจ้าของร้าน แกนี่ทำอะไรก็ดูดีไปหมดเลยนะ
“ฉันล่ะอยากจะจับหัวยัยรุ่นพี่นั่นกระแทกกับโทรโข่งจริงๆ ทำไมไม่ยุติธรรมเลย”ฉันบ่นกระปอดกระแปดหลัวจากที่เดินมานั่งที่โต๊ะได้แล้ว
“555 ก็คนมันหล่อ เออนี่ แล้วหยุดบ่นซะทีได้ไหมหะ นับวันแกยิ่งบ่น บ่นมากเท่าไหร่แกก็แก่ลงๆขึ้นทุกวัน”เบสส่ายหัวอย่างระอา
“ไอ้บ้า!!!”ฉันยกมือขึ้นมาทาบหน้า
“ก็มันเรื่องจริงนี่หว่า กินได้แล้วเดี๋ยวเย็นหมดหรอก”เบสหยิบตะเกียบแล้วครีบเส้นมาเป่า ขนาดเป่าเส้นก๋วยเตี๋ยวยังน่ารักเลย
“แกจะจ้องฉันทำไมหะ ทำไมหลงเสน่ห์ฉันงั้นดิ”เบสยักคิ้วแล้วยิ้มบางๆ
“อยากมีปากไว้กินข้าวหรือเปล่าหะ”ฉันชูกำปั้นขึ้นมา
“อยากครับๆ”เบสก้มหน้าก้มตากินต่อไป ฉันมองเพื่อนตัวเองขำๆก่อนจะลงมือกินก๋วยเตี๋ยว
“น้องๆทุกคนค่ะ พวกพี่ๆคิดกันแล้วว่า เราจะเล่นเกมส์กันนะคะ!!!”พี่ทราย(ยัยพี่ผมสีทอง) ตะโกนใส่โทรโข่ง
“นั่นแน่ อยากรู้ล่ะสิว่าเกมส์อะไร”พี่นุชเพื่อนยัยพี่ทรายพูดเสริม ใครอยากจะรู้ ไม่พ้นไอ้เกมส์พิศดารล้านแปดแน่ๆเลย
“เกมส์ที่เราจะเล่นก็คือ...KissGame!!!”ทุกคนต่างซุบซิบกันใหญ่โต ไอ้เรื่องเกมส์บ้านี่ ดันมีคำว่าKissที่แปลว่าจูบอีกต่างหาก-_-
“เริ่มกันเลยนะ!!!”ยัยพี่ทรายตะโกนขึ้น
“เอ่อ พี่คะ ไม่อธิบายก่อนหรอคะว่ามันเป็นเกมส์อะไร”ยัยคนที่หน้าตาเหมือนพลอย เจ่อมาก เสี่ยงตายยืนลุกขึ้นถาม พี่ทรายมองจิกนิดนึงก่อนจะยิ้มหวานบาดใจชายหนุ่มหลายคนที่เดินผ่าน สำหรับฉันนะ...แหวะ
“พี่ต้องเลือกคนที่จะร่วมเล่นเกมส์กับเราก่อนสิจ๊ะ พี่ถึงจะอธิบาย ถ้าบอกเลยก็ไม่สนุกสิจ๊ะ”ประโยคหลังๆรู้สึกว่าพี่ทรายจะกัดฟันพูดซะด้วย
“เอาใครดีนะ...”พี่นุชซุบซิบกับพี่ทรายแล้วตีมือกันอย่างสนุกสนาน
“พี่คิดว่า เมื่อเช้านี้มีใครบางคนที่ไม่ค่อยให้ความร่วมมือกับพวกเราซะเท่าไหร่ พี่เลยคิดว่า เกมส์นี้..จะให้...น้องคนนั้นน่ะมาเล่นเกมส์!!!”เหมือนฟ้าผ่ากลางหัว ไม่จริงใช่ไหม ทำไมต้องเป็นฉันด้วยล่ะ ไม่ยุติธรรมเลยซะนิดเดียว ยัยพี่ทรายหัวเราะกับยัยพี่นุชอย่างเมามันส์
“มายืนด้านหน้าสิคะ”พี่ทรายกวักมือเรียก ฉันลุกขึ้นช้าๆและเดินไปแต่โดยดี เวรกรรมอะไรของฉันเนี่ย
“เราขอตัวแทนผู้ชายหนึ่งคนด้วยค่ะ”มีผู้ชายหลายคนนะที่ทำท่าจะลุกขึ้นถ้าไม่ติดว่ามีคนลุกขึ้นเสียก่อน
“ผมอาสาครับ”นาบเบส อะไรของนายอีกล่ะเนี่ย นายเบสเดินมายืนขนาบข้างฉัน พี่ทรายมองนายเบสอย่างขัดใจก่อนจะส่งโทรโข่งไปให้พี่นุชอธิบายรายละเอียดของเกมส์
“คือว่าเกมส์เราจะแข่งเพื่อวัดความหวั่นไหวก่อนนะคะ ให้ทั้งฝ่ายหญิงเอามือทั้งสองข้างโอบที่ต้นคอของฝ่ายชายนะคะ”พี่นุชดึงแขนฉันให้ไปเกาะไว้บนต้นคอขาวๆของนายเบส อ๊ากกกก!!!เล่นอะไรกันเนี่ยมาว้งมาวัดอะไรก๊านนนนน!!!
“ส่วนฝ่ายชายก็เอามือโอบเอวของฝ่ายหญิงนะคะ”พี่นุชดึงมือนายเบสมาโอบเอวฉันไว้แล้วผลักนายเบสให้เข้ามาใกล้ฉันมากขึ้น พวกพี่จะเล่นอะไรกันแน่เนี่ย!!!
“แล้วต่างคนต่างโน้มมาหากันเรื่อยๆ ถ้าใครผลักออกก่อนคนนั้นแพ้ และคนแพ้ต้องได้รับการลงโทษ!!!”หลังจากพี่นุชอธิบายเสร็จ กลองก็รัวเหมือนเป็นลูกรับ ทุกคนต่างส่งเสียงเชียร์ นายเบาสยิ้มที่มุมปากก่อนจะโน้มมากระซิบข้างหูฉัน
“ฉันชนะเธอแน่”นายเบสพูดเสียงนุ่ม
“ฝันไปก่อนเถอะยะ ฉันชนะนายแน่นอน เดี๋ยวก็รู้”ฉันตอบกลับไป ให้มันรู้ซะมั่ง พี่ชายฉันหล่อกว่านายฉันอยู่มาตั้งแต่เด็กแล้วแค่นี้เอง
“พร้อม...เริ่ม!!!”พี่นุชตบมือแล้วร้องเพลงเชียร์ นายเบสโน้มมาเรื่อยๆทำให้ฉันชะงักแล้วถอยหลังหนี ดูสายตาที่นายเบสมองซิ พระเจ้า มันน่าหลงใหลมากเลยนะ นายอย่ามาสะกดจิตฉันด้วยสายตาหวานๆของนายนะ ฉันเริ่มรุกบ้าง ฉันโน้มเข้าไปหาเขาช้าๆ เบสชะงักเมื่อริมฝีปากเราใกล้จะติดกัน นายเบสนายผลักฉันซิ มันจะติดแล้ว!!! ลมหายใจของเขาเป่ารดแก้มของฉัน จะติดแล้ว!!! แม่จ๋าช่วยเฟริสด้วยยยยย >-<
พลั่ก!!!
“โอ๊ย!!!”ฉันร้องด้วยความเจ็บ โอ๊ยก้นฉัน นายเบสเป็นคนผลักฉันออก เกือบไปแล้วไหมล่ะ นายเบสผลักฉันออก...หมายความว่า...ฉันชนะ!!!...เย้!!!...ฉันชนะแล้ว ฉันลุกขึ้นแล้วปัดฝุ่นที่กระโปรงออก ก่อนจะยิ้มอย่างดีใจในความชนะครั้งนี้ 555 นายเบสหัวเสียนิดนึงก่อนจะมองค้อนฉัน อ้าว ฉันผิดหรอนั่นที่ไม่ผลักนาย ถ้าฉันผลักนาย ฉันก็แพ้น่ะสิ 555+
“ในที่สุดน้องไก่ย่างเราก็ชนะแล้วนะคะ”ฉันหันขวับไปมองพี่นุชอย่างเอาเรื่อง น้องไก่ย่างงั้นหรอ...ฉันชื่อเฟริสโว้ย!!!
“เอ่อ..น้องเฟริส”พี่นุชเหลือบมองป้านชื่อที่แหวนไว้ที่คอของฉัน
“แล้วสำหรับผู้ที่แพ้ ก็ต้องโดนทำโทษ...นั่นคือ...หอมแก้มผู้ชนะของเราคร่า~~”พี่นุชตบมือรัวพร้อมกับเสียงกลอง
“หา...อะไรนะ”ฉันเหวอนิดหน่อยกลับบทลงโทษที่ผู้แพ้ได้รับ นั่นมันเรียกว่าลงโทษหรือไงกันนะ
“เอาเลยๆๆๆๆๆ”เสียงเชียร์ดังสนั่น นายเบสยิ้มออกมาอย่างผู้มีชัย ส่วนฉันน่ะหรอ อยากจะจับยัยพี่นุชไปยัดใส่โรงแล้วโยนลงแม่น้ำ ฮึ่ย!!!
“ถ้าน้องเฟริสไม่ยอม พี่มีกติกาใหม่ให้”พี่นุชหันไปมองเพื่อนตัวเองอย่างงงๆ เหมือนกับว่า ‘เราไม่ได้พูดถึงเรื่องกติกาใหม่กันเลยนิ’
“แต่พี่จะยังไม่บอกว่ามันคืออะไร น้องต้องตัดสิ้นใจเองว่าจะเอาข้อเสนอไหน”พี่ทรายกอดอกนิ่ง ถ้าไม่เอาอันนี้ฉันก็ไม่ต้องโดนคนที่เราแอบชอบหอมแก้ม แต่ถ้าฉันไม่เอาข้อเสนอนี้ข้อเสนอของยัยพี่ทรายต้องพิสดารอีกแน่นอน แต่ว่า...มันอาจจะดีกว่าโดนคนที่เราแอบชอบหอมแก้มอ่ะนะ เพราะว่าคงจะมองหน้ากันไม่ติดแน่ๆเลย ใช่แล้ว ฉันยังไม่เคยบอกเลยใช่ไหมล่ะว่าฉันน่ะแอบชอบนายเบสเพื่อนสนิทของตัวเอง เฮ้อ ช่วยไม่ได้อ่ะนะก็มันชอบไปแล้ว เหมือนนายเบสจะไม่รู้ซะด้วย หมอนั่นน่ะฮอทจะตายคงไม่มาสนใจเพื่อนสนิทอย่างฉันหรอก
“ว่าไงจ๊ะ”พี่ทรายเร่ง เอาวะ ชีวิตติ้งเดินต่อไป...เพราะฉะนั้น
“ข้อเสนอของพี่คืออะไรค่ะ”ฉันถามพี่ทราย เพื่อนๆทุกคนต่างมองอย่างลุ้นระทึก
“แปลว่าน้องเฟริสเลือกข้องเสนอของพี่...เพราะฉะนั้น คืนนี้เราต้องได้เจอกับพี่รหัสของน้องๆ พี่เลยคิดว่าน้องเบสไม่ต้องหอมแก้มน้องเฟริสแล้วให้น้องเฟริสเปลี่ยนไปหอมแก้มพี่รหัสของน้องเองต่อหน้าคนทั้งคณะในคืนนี้ก็แล้วกันนะ”ฉันอ้าปากค้าง อย่างน้อยพี่รหัสก็เป็นผู้หญิงคงไม่มีอะไรหรอกมั้ง ฉันพยักหน้ารับกรรมไป นายเบสมองฉันอย่างงงๆ
“เอาล่ะค่ะน้องๆ เราหมดเวลากันแล้วนะคะ คืนนี้เตรียมเก็บกระเป๋ามาพบกันที่นี่เวลาสองทุ่มตรงนะคะ อย่างสายนะเพราะคนที่มาสายจะโดนทำโทษ เราจะไปรับน้องกัน 7 วัน 7 คืนคะ”พี่นุชจัดการปล่อยน้องๆให้แยกย้ายกัยกลับบ้านเพื่อไปเตรียมตัวลงนรกในคืนนี้ ฉันล่ะอยากรู้จริงๆว่าพี่รหัสฉันคือใคร เธอต้องสวยมากๆแน่เลย
“นี่ยัยไก่ย่าง จะขึ้นรถไหมหรือจะเดินกลับบ้านหะ”นายเบสชะโงกหน้าออกมาจากหน้าต่างรถแล้วตะโกนฉัน แต่...ยัยไก่ย่าง...มันเรียกฉันเรอะ
“บ้านนายสิไก่ย่างไอ้บ้าเอ้ย!!!”ฉันเดินขึ้นรถของนายเบสแล้วปิดประตูเสียงดัง
ปัง!!!
“นี่เฟริส เดี๋ยวประตูก็หลุดติดมือมาหรอก”นายเบสถอยรถแล้ววิ่งออกจากรั้วมหาลัย
“หลุดมาเลยก็ดี รถนายนิไม่ใช่รถฉัน”ฉันทุบประตูรถเบาๆเป็นการเตือน
“เอาสิ ดูกันว่ามือเธอกับประตูอะไรจะหลุดก่อนกัน”นายเบสหัวเราะก๊ากออกมา หนอยไอ้บ้าเอ้ย นายเบสส่งฉันที่หน้าบ้านก่อนจะเลยไปบ้านข้างๆฉัน ใช่แล้วบ้านฉันกับนายเบสน่ะอยู่ติดกัน ฉันเดินเข้าบ้านไปอย่างอารมณ์ไม่ค่อยดี
“ว่าไงยัยเฟริส รับน้องสนุกไหม”พี่ฟริก พี่ชายสุดหล่อของฉันถามขึ้น
“ก็ไม่เท่าไหร่อ่ะพี่ฟริก เฟริสไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมงโดนจับออกมาเต้นหน้าเต็นท์แล้ว”ฉันเดินผ่านพี่ฟริกที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่ห้องครัวไปหยิบน้ำส้มในตู้เย็นมาเปิดแล้วดื่ม
“หรอ ก็สนุกดีออก”พี่ฟริกหัวเราะ
“สนุกตายแหละพี่ฟริก ลองพี่ฟริกออกไปเต้นบ้างไหม รับรองขำไม่ออก นายเบสก็ไม่ช่วยอะไรเลยซักอย่างน่าโมโหจริงๆ”ฉันบ่นกระปอดกระแปดแล้ววางน้ำส้มที่โต๊ะ
“แหมก็เราไม่ได้เรียนมหาลัยเดียวกับพี่ ไม่อย่างนั้นเฟริสก็ไม่ต้องเต้นไก่ย่าง น่าเสียดายจริงๆ เราเป็นคนเลือกเองนี่นา”พี่ฟริกส่ายหัวนิดๆแล้วหยิบน้ำส้มฉันไปดื่ม
“โหพี่ฟริก แย่งเฉยเลยนะ เฟริสไปล่ะอีกสี่ชั่วโมงเฟริสต้องไปมหาลัยอีก”ฉันวิ่งขึ้นบันไดไปที่ห้องของฉัน ก่อนจะเข้าไปอาบน้ำแล้วใส่ชุดลำรองสบายๆ รีบใส่ชุดนิสิตไปก็ยับเร็วน่ะสิ ฉันหยิบกระเป๋าเสื้อผ้าออกมาจากตู้เสื้อผ้า แล้วหยิบเสื้อมา 7 ตัว กางเกง 7 ตัว และอื่นๆที่จำเป็นยัดใส่ลงกระเป๋า โหเหลือเวลาอีกตั้งสองชั่วโมง นอนเอาแรงดีกว่า
กริ๊งงงง!!!
“อืม...”ฉันลุกขึ้นมาปิดนาฬิกาปลุก นี่ทุ่มกว่าๆแล้ว นายเบสยังไม่โผล่หัวมาอีกสงสัยฉันต้องไปตามซะแล้ว ฉันหยุดชุดนิสิตมาใส่แล้วหิ้วกระเป๋าเดินมาที่หน้าบ้านของนายเบส
ออดดดด~~~
“มาหาใครค่ะ...อ้าวหนูเฟริสเข้ามาสิจ๊ะ”ป้าแจ่มแม่บานของนายเบสเดินมาเปิดประตูให้ฉันเข้าไปในบ้าน
“ป้าแจ่มคะ เบสไปไหนหรอคะ”ฉันถามป้าทันทีที่ป้าแจ่มพาฉันเข้ามาในห้องโถงใหญ่
“อ๋อคุณเบสอยู่ที่ห้องน่ะค่ะ ป้าไปตามไหมจ๊ะ”ป้าแจ่มยิ้มนิดๆ
“ไม่เป็นไรค่ะป้าแจ่ม ป้าพักเถอะค่ะเดี๋ยวหนูขึ้นไปเอง”ป้าแจ่มยิ้มนิดๆแล้วเดินไปหลังบ้าน ฉันเดินขึ้นบันไดไปที่ห้องของนายเบส
แอ๊ดดด~~~
“นายเบส”ฉันเปิดประตูเข้าไปแล้วมองไปรอบๆห้องแล้วก็เจอนายเบสน้อนอยู่ใต้ผ้าห่ม ฉันยิ้มนิดๆแล้วค่อยๆเดินไปที่ข้างๆเตียงก่อนจะดึงผ้าห่มออก
พึ่บ!!!
เบสนอนหลับตาพริ้ม นอนยังน่ารักเลยอ่ะ>-< ฉันเกี่ยผมที่ปรกลงมาออกเผยให้เห็นหน้าเนียนขาวใสอย่างชัดเจนยิ่งขึ้น โอ๊ย อยากจะเป็นลม
หมับ~
“อ๊ะ!!!”ฉันร้องขึ้นเมื่อนายเบสจับที่ข้อมือฉัน
“คิดจะลักหลับฉันหรือไงหะ”เบสยิ้มกริ่ม ฉันสะบัดมือออกแล้ววิ่งไปยืนที่หน้าประตู
“นายรีบไปแต่งตัวเลยเดี๋ยวไปไม่ทัน ฉันจะไปรอข้างล่าง”ฉันรีบปิดประตูแล้ววิ่งลงไปรอข้างล่าง โอ๊ย หน้าร้อนผ่าว>.<
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น