คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ชม.พละวุ่นๆ
ชั่วโมงพละวันนี้ตอนบ่ายสามต้องทดสอบสมรรถภาพร่างกายกันอ่าทำไมห้องนี้แต่ละคนเก่งพละจังน่อ
ก็นะมันมีทั้ง สเปนดิด ฟลิบปี้ นี้เนอะแต่คนอื้นก็เก่งอยู่เหมือนกัน เพทูเนียเองก็วิ่งเร็วพอตัวเลย กิ๊กเกิ้ลเองก็ตัวอ่อนมากๆเลยด้วย
“แต่ละคนนี้แข็งแรงกันดีจังนะค่ะ”
“นั้นสินะถ้าเป็นฉันนี้ไม่ไหวแน่ๆเลยละ เพทูเนีย นี้เท่จังวิ่งเร็วมากๆเลย”
“ ที่ฉันวิ่งเร็วนะมันมีเหตุผลอยู่นะๆ”
“ เอ๊ะ ยังไงหรอ”
“ก็ต้องวิ่งไล่จับไอ้สองตัวนั้นเป็นประจำนะสิตั้งแต่ไหนแต่ไรละไม่รู้ว่าเพราะอะไร”
“ก็ฉันไม่ชอบพวกที่มีปัญหาหรือทำตัวไม่เรียบร้อยนี้นา”
“ เพราะงั้นเลยไม่ค่อยถูกกับฟลิบปี้ด้วยหรือจ้า”
“ใช่สิพอฉันบอกว่าให้เผลาลงมันรู้ไมว่าเขาตอบว่าอะไรนะ”
“.....แล้วเขาตอบว่ายังไงละ”
“ ฉันหยุด”มัน”ไม่ได้ตั้งตากละ พูดแล้วมันก็จี๊ดไรเหตุผลสิ้นดี”
“ใจเย็นๆก่อนนะนั้นก็นานมากเลยนะเขาอาจจะเปลี่ยนไปแล้วก็ได้นะเหมือนที่ฟรากี้เคยพูดเอาไว้ไง”
“ก็นะก็หวังว่าจะเปลี่ยนไปบ้างอะนะถึงจะไม่เห็นว่าจะเปลี่ยนไปเลยก็เถอะ”
ในระหว่างที่กิ๊กเกิ้ลกับเพทูเนียโต้ตอบกันอยู่โดยที่มีเพื่อนอีกสองคนอยู่ห่างๆเล็กน้อย
แลมมี่ก็ทำน่าเศร้าๆอยู่ใกล้กับฟรากี้
“......แต่ฉันว่าเขาคงจะมีเหตุผลเหมือนกันนั้นละ”
“เอ๊ะ เมื่อกี่หมายความว่ายังไงนะ”
“อ้อ เปล่าจ้าไม่มีอะไร”
ทำไมกันนะรู้สึกเหมือนกันว่าแลมมี่จะมีเรื่ออะไรที่เก็บไว้ในใจอยู่ถึงเขาพึงจะรู้จักกันแต่ก็อยากรู้ว่าจริงๆแล้วเธอเป็นคนยังไงกันแน่พอกับฟลิบปี้เลยละ
เอ๊ะ...บ้าจงเรานี้ฉันอยากรู้จักกับฟริบปี้ไปทำไมมันก็ไมเกี่ยวกับแท้ทำไมฉันถึงอยากรู้เรื่องขิงเขาให้มากกว่านี้ด้วยนะ > /////<
ฟรากี้หน้าแดงแจ๊พร้อมกับคิดอยู่คนเดียว
“โยว ไงกำลังคุยอะไรกันอยู่หรอ?” สเปนดิคทักโดยมีทูดตี้กันคัดเดิ้ลตามมาด้วย
“เปล่าก็ไม่มีอะไรกำลังพูดถึงเรื่องของ ฟลิบปี้อยู่อะนะ”
“ เอ๊ะทำไมหรอพวกเธอโดนโจมตีอย่าง งันนะหรือ!!”
“เปล่าไม่ใช่หรอคือว่ามันมีเหตุอยู่นิดหน่อยเลยพูดถึงเจ้านั้นละ”
“เอ๊ะแล้วเรืองมันเป็นยังไงมายังไงละ?”
“คือว่า...........(ฟรากี้เล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเมื่อว่าน)”
“เอ๊ะ เป็นแบบนี้นี้เองหรือ”
“สเปนดิคพอจะรู้อะไรบ้างไมนายอยู่ ส.น.รไม่ใช่หรือ “
“ไม่รู้หรอกพวกเราก็แค่ดูพฤติกรรมไม่ให้เกินเลยมากไปนะๆแต่คนที่คอยดู ฟลิบปี้อยู่จริงจะเป็นอาจารย์ซักมากกว่านะ”
“เอ๊ะทำไมละแล้วอาจารย์คนไหนที่ดูแลอยู่ละ”
“ไม่รู้สิอาจารย์แก่ก็ไม่ได้บอกอะไรพวกเราเลย”
“ ชิ..ใช่ไม่ได้ความอะไรเลยไม่ได้เรืองเลย”
“ เออ ส.น.ร นะครับไม่ใช่ รับจ้างสารพัด”
“แล้ว รับจ้างสารพัด มันเกี่ยวอะไร!!! นายอ่าน C – kid มากไปหรือยังไง”
“แล้วมันเพราะใครไม่ทราบละครับยายโอตะคุตัวแม่.....”
“เงียบไปเลยยะไอ้ขี้เก๊กปัญญาอ่อน”
“เอาอีกแล้วผัวเมียคู่นี้ตีกันอีกและ”
“นั้นสิๆ”
“ใครเป็นคู่ผัวเมียไม่กันยะไม่มีทางหรอก!!”
“กิ๊กเกิ้ลเขินใหญ่เลยอ้า”
“ไม่ใช่ยะ!!”
“วิ้วๆ”
“ฮึม...........” กิ๊กเกิ้ลพูดอะไรไม่ออกได้แต่ยืนขมวดคิ้วหน้าแดงอยู่ตรงนั้น
เอ๊ะนี้หรือว่ากิ๊กเกิ้ลจะแอบชอบสเปนดิคโดยไม่รู้ตัวเหมือนที่แลมมี่เขาทำนายเอาไว้หรือเปล่านะงั้นแปลว่าคำทำนายก็อาจจะเป็นจริง ไม่หรอกๆคงไม่จริงหรอกละมั่งนะ
ระวัง!!
เอ๊ะ?
ปึง!!
ลูกบอลที่มีคนเอามาเล่นระหว่างรอโดนหน้าผากของ ฟรากี้เต็มๆจนเธอล้ม คงเจ็บน่าดู = w=”
“ฟรากี้ ไม่เป็นไรใช่ไม”
“ฉันไม่เป็น.....ละมั่งนะ....”
“ใครก็ได้รีบพาไปโรงบาล เอ๊ย!! ห้องพยาบาลเร็ว”
“ฉันพาไปเอง”
“เอ๊ะ.....นี้นาย”
ฟลิบปี้อุ้มฟรากี้ไปโดยไม่สนใครแล้วเดินไปห้องโดยทำให้คนที่เห็นต่างยืนอึ้งไปตามๆกัน
พอถึงห้องพยาบาลครูห้องพยาบาลก็เอาเจลประคบหน้าผากแล้วให้ฟรากี้นอนอยู่บนเตียงโดยที่ฟลบปี้นั่งคอยดูอยู่ข้างๆ
“ทำไมถึง............”
“ตอบแทนเรืองขนมปัง”
“ไม่ต้องหรอกเรืองนั้นฉันน่าจะเป็นฝายตอบแทนมากกว่าก็เธอช่วยฉันไว้นิ”
“นี้เธอไม่กลัวฉันหรอไงนะถ้าเป็นคนอื่นๆเขาคงไม่สนหรอกเอาตัวให้รอดก่อนจะดีกว่าอะไรทำนองเนีย?”
“ก็...กลัวอยู่หรอก.....แต่ก็ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกันถึงได้รู้สึกว่าปล่อยเอาไว้ไม่ได้นะ”
“หา....?”
“กะ.....ก็คือประมาณว่าเออ.....ประมาณว่าเอ้ะอะไรดีละคือยังไงก็อยากจะตอบแทนเธอซักอยางหนึงละมังนะ?”
“.....ฮึ”
“เอ๊ะทำไมหรอ”
“เธอนี้แปลกจริงๆนั้นละนะตามใจเธอก็ละกัน”
ฟลิบปี้ลูบหัวฟรากี้เบาๆแล้วยิ้มให้เธออย่าอ่อนโยนจนทำให้เธอฉุดคิดขึ้นมาได้ว่า
อ้านี้ฉันคงจะเป็นไปตามที่แลมมี่ว่าจริงๆสินะเนีย.........
ในที่สุดก็เสร็จสักที่........ตันตอนนี้อยู่นานแก้แล้วแก้อีกอยู่2-3รอบเลยว่าได้
ขอขอบคุณเม้นของทุกคนมากนะค่ะทำให้ตอนที่4คลอดออกมาจนได้จะพยายามต่อไปนะจ้า❤
ปล.มีแฟนคลับสองรายแล้วเยส!!!
+ +
ความคิดเห็น