คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
Intro
“วันนี้ทำไมงานมันหนักแบบนี้ว่ะคะเนี่ย” เจ้าของเรือนผมสีดำสนิทบ่นอุบอิบด้วยสีหน้าที่บ่งบอกว่าเบื่อโลกแบบสุดๆ เธอมองงานกองเท่าภูเขาด้วยสายตาเอือมระอา แต่แม้ปากบางจะบุ่นอุบอิบยังไงแต่มือเรียวงามก็หยิบงานพวกนั้นมาทำอย่างไม่ลังเล
ไอพวกบ้า! ทำไมไอพวกเด็กดาวพวกนั้นถึงทำร้ายฉันแบบนี้ T^T
“โธ่เว้ย! ถ้าไม่ใช่เพราะจำเป็น..สาบานได้ว่าฉันได้ไม่มาเหยียบไอ้หอพักบ้าๆนี่อีก!! หึ่ย! อยากให้ไอบ้าพวกนั้นกลายไปเป็นหมาป่าซะจริงๆ ร้องอยู่ได้ทุกวัน อะไรว่ะ วูฟๆ กูก็งง -*-” ร่างบางยังบ่นอุบอิบไม่หยุดโดยไม่ลืมมุ่งทำงานของตัวเองต่อไป
“บ่นอะไรอยู่เหรอ J”
“แบคฮยอน!” ชายหนุ่มผมสีดำสนิทหน้าตาน่ารักแต่แอบกวนประสาทมองหน้าร่างบางพลางเอียงคอด้วยความสงสัย ร่างบางหันขวับไปแทบจะทันที ดวงตาสีดำนิลเบิกกว้างด้วยความตกใจ เธอทำได้เพียงหวังว่าร่างสูงจะไม่ได้ยินที่เธอบ่นเมื่อกี้
“บังเอิญว่าพวกเราได้ยินน่ะ เสียใจด้วยนะ -_-;”
แต่แล้วความหวังของเธอก็พังทลายไปต่อหน้าต่อตา!!
“คือว่า...คือ..” ร่างบางตอบตะกุกตะกักด้วยความกลัวจัด เธอรู้ว่าผู้ชายทั้ง 12 คนนี้น่ากลัวขนาดไหนเวลาโกรธ แม้ว่าพวกเขาจะดูสติออบซอสุดๆสำหรับแฟนคลับ แต่ใครจะไปรู้ว่าพวกเขาไม่ได้แค่สติออบซออย่างเดียว..
แต่พวกเขาสติหลุดไปอยู่บนยานแม่แล้วต่างหากล่ะ!! ให้ตายเซ่!!
“ช่างมันเถอะ..วันนี้พวกเราเหนื่อย-*-” หนุ่มหน้าหวานพูดพลางทำหน้ามู่ทู่ วันนี้ทั้งวันเขาวนอยู่แต่กับงานจนไม่ได้พักผ่อน และแน่นอนว่ายังไม่ได้แกล้งยัยตัวเล็กเลย! แต่ตอนนี้เขาก็หมดอารมณ์ที่จะแกล้งยัยตัวเล็กแล้ว นั่นทำให้ร่างบางถอนหายใจด้วยความโล่งอก
แต่มันคงอยู่ได้ไม่นานนัก!!
ในเวลากลางคืน..
“โอย ซูโฮฮยองง่า..ผมหิวน้ำอ่ะ -O-” ร่างสูงพูดก่อนจะเดินลงไปหยิบน้ำข้างล่างมาให้พวกฮยองของเขาดื่มด้วยกัน เพราะเขาเชื่อว่าในเวลานี้พวกฮยองคงมีอาการไม่ต่างจากเขาเท่าไรนัก
“โว้วๆ วันนี้มักเน่ของกลับตัวกลับใจหยิบน้ำมาให้ฮยองด้วย >O<” ใช่แล้ว...ร่างสูงที่ไปหยิบน้ำคือเซฮุน มักเน่สุดเกรียนของวง exo นั่นเอง เซฮุนเดินปตบกะโหลก ‘ชานยอล’ ที่พึ่งจะล้อเขาไปเมื่อกี้
ให้ตายเถอะ!...แค่ผมไปหยิบน้ำให้กับผิดเหรอเนี่ย!!
“เซฮุนนา..อย่าไปตกหัวชานยอลแบบนั้นดิ” ซิ่วหมินพี่ใหญ่(ที่หน้าเด็กสุด)ของวงพูดขึ้นพร้อมกับทำหน้าเอือมระอามักเน่คนนี้เต็มทน ตบหัวได้แม้กระทั่งฮยองของตนเอง!! สำหรับเขานิสัยแบบนี้เขาควรจะจับมาทำโทษใช่มั้ยนะ..
“ดูดิซิ่วหมินฮยอง! มันจะตบหัวผมอีกแล้วง่ะ T^T” ชานยอลวิ่งไปหลบอยู่หลังฮยองซาลาเปาของเขาด้วยร่างกายที่กำลังสั่นเทา ซึ่งเขา...สำออยทั้งเพ -__-^^^^
“พวกนายนี่ชอบทำตัวเป็นเด็กจังนะ” ร่างชายหนุ่มที่สูงที่สุดและมีรูปร่างหล่อปานเทพบุตรพูดขึ้นพร้อมมองตัวก่อเรื่องด้วยสายตาเอือมระอา
“เอ้อๆ คริสฮยองๆ ผมมีเรื่องจะถามมานานแล้วอ่ะ...ทำไมคริสฮยองที่ชอบกาแล็คซี่อ่ะ O_O” ดีโอพูดด้วยความสงสัยพลางทำตาโตที่โตอยู่แล้วให้โตมากขึ้นไปอีก แต่นั่นก็ทำให้เขาดูน่ารักมากเลยทีเดียว
“ดีโอ นาย/ฮยอง น่ารักเกินไปแล้ว” เลย์กับเทาพูดขึ้นพร้อมกันนั่นทำให้ทุกคนหันไปมองพวกเขาก่อนจะกลับไปสนใจคำตอบของคริสต่อ คริสผู้บ้ากาแลคซี่มองด้วยสายตาที่ค่อนข้างเรียบนิ่ง ก่อนจะตอบไปโดยไม่คิดแม้แต่นอน.. “ที่ฉันชอบกาแลคซี่เพราะฉันไม่ชอบเอกภพ”
“แล้วทำไมไม่ชอบเอกภพอ่ะ” เจ้าหมาน้อยในร่างคนยังถามไม่เลิก
“เพราะเอกภพ.. มันไม่ใช่สไตล์ J”
“กึก...ก๊ากกกกกก นั่นคำตอบประเภทไหนนั่น >___<”
“เฮ้ย! ในน้ำนี้มีอะไรก็ไม่รู้อ่ะ!” เทาตะโกนขึ้นมาด้วยความตกใจเมื่ออยู่ดีๆน้ำสีใสๆก็กลายมาเป็นสีแดงใสๆและสุดท้ายก็กลายเป็นสีแดงเลือดในที่สุด ทุกคนมองแก้วน้ำในมือด้วยความตกใจ..และต่างกระวนกระวายใจเป็นที่สุด ทว่าร่างบางที่กำลังแอบดูอยู่นั้นกลับยิ้มอย่างพอใจในผลงานของตนเอง จะว่าไปแล้ว...จะบอกว่ามันเป็นผลงานของเธอมันก็ไม่ถูกหรอกนะ!!
“อ๊ากกกกกกก...” ร่างสูงทั้ง 12 ร่างล้มลงไปนอนดิ้นบนพื้นด้วยความเจ็บปวด มือของแต่ละคนกำเสื้อบริเวณหัวใจของพวกเขาเอาไว้แน่น ความเจ็บปวดยังเล่นงานพวกเขาไม่เลิก..จนพวกเขาหมดสติไป
ร่างบางผมสีดำมองตัวเองในความมืด..แม้เธอจะไม่เอาน้ำสีแดงนั่นมาดื่ม แต่เธอก็รับรู้ได้โดยสัญชาตญาณว่าเธอกำลังจะดับสูญไปในไม่ช้า..
เธอลบความทรงจำของตัวเองออกให้หมดพลางมองร่างสูงทั้ง 12 ด้วยสายตาว่างเปล่า..
ไหนๆก็จะจากไปแล้วนิ..จะให้ร่างนี้อยู่โดยมีความทรงจำไปเพื่ออะไร เอ๊ะ..งั้นลบความทรงจำของพวกเขาด้วยดีกว่า..เดี๋ยวมันจะไม่สนุก J
เธอเลือนหายไปในความมืดมิดพร้อมกับร่างชายหนุ่มทั้ง 12 ร่าง ก่อนจะไปปรากฏตัวในที่ๆเธอเคยรู้จักเป็นอย่างดี แต่ตอนนี้...เธอนึกอะไรไม่ออกเลยแม้แต่อย่างเดียว..
“ฉัน...เป็นใคร...”
ความคิดเห็น