กลายไปว่าเป็นเสียงของเกม

อย่างที่บอกในตอนแรก

"ทำของกินต้องอร่อย"

"ความรักคือ"

"ของกินที่อร่อยลงตัว"

"ท่ามกลางความหอมด้วย"

"อย่างมากก็แค่เปิดของกินได้และฆ่ามันเลย"

"แค่เปิดก็ไปแล้ว" ได้ของกินหนึ่งอัน

ได้สำคัญตัวจากความเครียดแค้น

"เพราะทุกคำที่กินเข้าไปมันมีแต่คำว่าตายเท่านั้น"

"เพื่อเกมนี้ผมถึงจะดำรงณ์ชีพได้"

"ไม่น่าไว้ใจเลย ทำยังไงบ้างละ"

"ก็แค่ตอบรับว่าเสียงแห่งเกมคือคำตอบ"

"เสียงนั้นก็คือตายละสินะ ตายไปอีกตัวเพื่อได้ของกิน" มอนล้มลงไปอีก

ได้ตอบคำที่ไว้ใจที่สุดแล้วกับมอนสเตอร์

"ขอโทษครับ"

"ขอโทษจริงๆ"

"เย้ นี่คือนมที่ทำจากพืชนะเนี่ย"

"ได้มาจากไหนละ"

"จากล่ามอนสเตอร์ตัวนี้น่ะสิ"

"แล้วมันเป็นพืช นมก็เลยตก"

"ได้โปรดเอานมคืนมาเพราะพืชอยากหล่อเลี้ยง"

"ยังก่อน เพราะผมจะกินเลย"

กินเข้าไปเยอะกับนม

"มอนสเตอร์ที่ตายก็เพียงต้องการนม"

"เพื่อให้ฆ่ามอนสเตอร์อย่างเรานี่ก็ยอมเพื่อนม"

"และก็ได้กินนมอีกแล้ว"

"ทำไมได้กินนมเร็วจัง"

"นมที่ได้มาก็มาจากลูกของพืช" และพืชนั้นสวยงามมาก

เปลี่ยนไปจากการกินนิดนึง

"เธอเชื่อไหมว่าในที่สุดก็ได้กินนม"

"นมที่ดีที่สุดละสินะ"

"มันคือนมอุ่น"

"เริ่มอุ่นจากของกินพืชหรอ"

"ใช่ มันอุ่นมากเลยละเพราะเอาพืชสวยๆ มาใส่ของกินที่เตาอุ่น" และก็ได้นมที่ดีเพราะพืช

ความในใจที่ได้นมที่อุ่นเพราะของกิน

"นมที่ชั้นดีจะต้องเกิดจากการกินความดีด้วย"

"นายไม่เข้าใจ"

"เพราะผมฆ่ามอนสเตอร์ไปเยอะ"

"ผิดแล้ว เป็นเพราะว่านมที่คุณภาพดีมอนสเตอร์ถึงยอมเป็นหมากให้พืช"

"และคุณก็กิน"

"แต่ผมกินที่กล่องอย่างเดียวนะ"

ได้รับความใส่ใจจากนมที่กินที่กล่องและของกิน

"ในกล่องมีของกินประมาณสิบกว่าชนิด"

"มีทั้งดีและไม่ดี"

"ผิด มีแต่ของกินดีๆ เนี่ยสิ" กล่องใส่ของกินนี่กินแค่กล่อง

"คุณจะกินแต่ในกล่องเหมือนกับฉัน" มีแค่ในกล่องที่กินได้

ได้ความรู้สึกที่สบายใจในความสำคัญ

"ได้คำตอบในการกินของกินในกล่อง"

"ในกล่องนั้นนี้มีแค่ของกินชนิดปกติ"

"และชนิดพิเศษละ"

"มีอยู่แค่ในของกินในกล่อง"

"ของกินที่มีความสุขนั้นคือ"

"เกิดจากของกินที่ไว้ดูดและเคี้ยว"

ความหมายที่มาที่ไปของของกิน

"สำคัญต่อการกินในกล่อง"

"เวลาเรากินก็ควรที่จะกินให้ได้ตลอด"

"กินให้ถูกควรกินแค่นม"

ต้องเคี้ยวด้วย ตายซะ" มอนสเตอร์ตอบผิดที่เลยตาย

ถูกเวลาที่ควรจะได้คำตอบในการกิน

ได้ความหมายแห่งการกินได้

"และยังได้คำตอบของการเคี้ยว"

"วิธีที่เคี้ยวควรตอบให้ถูกวิธี"

"ทำอย่างไรบ้างละ"

"ให้กินเฉพาะของที่อยากกินเท่านั้น"

ได้แล้วสำเร็จในความอยากให้ตอบได้ที่สุด

"มันอร่อยไหม"

"อร่อยที่สุดเฉพาะในการกิน"

"แล้วตอบได้หรือไม่ว่าอร่อยตรงไหน"

"ได้คำตอบที่จากกินเข้าไปแล้วและอร่อยเป็นพอ"

"คำถามที่อยากถามคือทำไมเหลือแค่กล่อง"

"เป็นเพราะว่าพืชที่สวยนั้นมีความหมาย"

"อย่างนี้นี่เอง แล้วกล่องที่กินเข้าไปละ"

"เป็นเพราะว่าพืชสวยก็เลยเก็บไป" และไปเปิดกินต่อที่อื่น

ตามมาที่เกิดจากชื่อเสียงเงินและสิ่งของ

สิ่งของอย่างมากเลยก็คือกล่อง

"อย่างมากกล่องนั้นก็เป็นเพียงแค่กินข้าว"

"นายคิดแบบนั้นไม่ถูก" เพราะเป็นกล่อง

"อย่างวิธีที่บอกได้ก็คือกล่อง"

"ใช่ ผมสามารถบอกได้ว่า นายนั้นมองกล่องผิดซะแล้ว" ต้องมองแค่ของกิน

"ฉันมองแต่ของกินแล้วทำไมถึง

"เป็นเพราะว่ากล่องไม่สามารถที่จะตอบหรือพูด"

"แต่เราสามารถกินได้"

"นั่นก็เพราะที่ผมดพรงณ์ชีวิตอยู่ได้ก็เพียงเพราะกินข้าวกล่องเท่านั้น"

กล่องโดนทำให้จับและเปิดพร้อมกินทั้งสองคน

"กินไปแล้วไม่สามารถทำให้เกิดปรโยชน์ต่อไป" เพราะเป็นกล่องอดีต

ด้วยคำถามที่ตามมาจากการทำกล่อง

"ถ้ากินหมดแล้วคุณจะทิ้งกล่อง"

"ไม่ ผมก็ต้องเก็บไว้ใช้ต่อสิ"

"กินแล้วทิ้ง"

"ไว้กินต่อ" กล่องได้หายไป

"กล่องที่สวยควรคู่กับข้าว"

"กล่องมีความจำเป็น" ในข้าวใส่กล่อง

สิ่งลี้ลับที่จะตามมาถึงข้าวในกล่องใส่กล่องก็คือ

"ที่กินในกล่องหายไปหมดเลย"

"เป็นเพราะว่าข้าวในกล่องไม่มี"

"ผิดแล้ว เป็นเพราะว่ากล่องข้าวมีขนาดน้อย"

"และข้าวในกล่องก็หายากด้วย" เพราะพืชนั้นสวย

"มีอะไรบ้างที่หายาก"

"ก็มีข้าวใส่กล่องในการเก็บรักษา" อุณหภูมิข้าวทำให้กิน

"และดีอย่างยิ่งที่จะกินในกล่องให้อร่อย"

สำหรับภาระอื่นๆ มีแค่กินให้อร่อย

"ภาระแอบแฝง"

"มีแต่แค่กิน"

"กินยังไงถึงจะหมดเร็ว" เพราะมอนสเตอร์

"เพื่อให้ได้ในสิ่งต้องการเท่านั้น"

"จะได้รับแสงที่สวยงามในร่างกายหรือ"

"เพื่อดำรงณ์ชีวิตไปกับมอนสเตอร์"

แล้วก็ได้สัมผัสคำว่ารักกล่องข้าว

"ในสบายตัวสบายใจแล้วคือข้าวกล่อง"

"ไม่ใช่แต่เป็นปัญหาปัจจุบัน"

"ที่ไม่มีข้าวกล่องงี้นี่เอง"

"แสดงว่าแสงในตัวร่างกายหายไปกับกล่องข้าว"

"กล่องข้าวไม่มีชีวิตแต่เป็นข้าวใส่อยู่ต่างหาก" ข้าวในกล่องไม่เสีย

รับคำที่ได้มาด้วยสิ่งที่เรียกเสียง

"เสียงที่เรียกมานี้"

"ก็คือมอนสเตอร์คุณภาพดีที่ให้มองเห็น"

"และทำให้ผมได้รับไออุ่น"

"ไออุ่นจากอะไรบ้าง"

"ความรักที่ทำให้กลับมาที่นี่และมันเป็นความลับ"

"ของอะไร"

"ทำให้เป็นแค่กล่องข้าวธรรมไม่มีข้าวใส่" กล่องที่ไม่มีข้าวจุ

เป็นความสำนึกที่เปรี่ยมไปด้วยคำเรียกร้องแทนเพราะกล่องนั้นใส่ข้าว

"ได้คำตอบแล้ว"

"อะไรหรอ"

"มีเสียงที่ทำให้หาความบันเทิงได้ด้วย"

"และเสียงนั้นคือ"

"เสียงแสงแห่งคุณภาพชีวิตในข้าวกล่องจากแสง" แสงสวยงามของข้าว

ส่วนผสมของอารมณ์กินนั้นเพิ่มที่คุณค่าทางกล่องใส่อาหารที่ได้จากกินเพิ่ม

"กินเพิ่มแล้วจะได้อาหารเพิ่ม"

"ฉันงง"

"เป็นเพราะว่ามีสารอาหารและเห็นกล่องข้าว"

"ที่มีความสุขทางใจ"

"ใช้กล่องทำให้สุขใจได้นะด้วยการเดินตามเส้นทางกิน" การเดินทางตามแสง

สำหรับในการเก็บของกินที่เกินขอบเขตกล่อง

"ได้คำหนึ่ง"

"ได้อีกสองสามคำ"

"ได้เก็บในใจไว้เพื่อรับ" มอนสเตอร์หนี

มอนสเตอร์ตอบได้ว่ายิ่งหนียิ่งกล่องหมดกำลังว่าในการสำคัญต่อทุกสิ่ง

"หนึ่งคำนี้เป็นแรงข้าวที่กินเพื่อมอนสเตอร์"

แผนที่ทำให้ได้รับความใส่ใจจากแผ่นที่วาด

"ของกินวาดออกมาไม่ได้"

"และเปลี่ยนเป็นของกิน"

"ทำให้หมดประโยชน์เพื่อการเดินทางที่หาแผน"

"แผนเพื่อเริ่มใหม่สินะ"

"เพื่อแผนที่จับตาดูข้าวและความรักข้าวกล่อง" รับความใส่ใจเพื่อข้าวที่กิน

ที่ต้องการเช่นนั้น

"ความเจ็บปวดมอนสเตอร์ไม่มีมี"

"กล่องนั้นไง"

"กล่องที่ทำความเข้าใจ"

"กล่องไว้ใจที่มีกิน"

ทำเหมือนกับว่าไม่มีเสียง

"ไม่มีกล่องออกมา"

"เป็นเพราะว่าหมดความในใจที่อาหาร"

"อายุอาหารไม่มีอยู่จริง"

"แต่กล่องนั้นละ" กล่องนั้นใส่อาหาร

"มันคือกล่องแสงใส่อาหาร"

สำหรับไว้ใจในความฝันสิ่งๆ หนึ่งที่เยอะมากในเสียงเกม

"และเมื่อเวลานี้มาถึง"

"ผลรวมได้อะไร"

"จะได้ตอบรับความพอใจในมอนสเตอร์"

"จะต้องทำยังไงบ้าง"

"เพียงแค่ทำตามสิ่งที่ชอบกล่องที่ใส่ข้าว" เมื่อข้าวในกล่องหมด

ตอบตกลงใจที่มีความสบาย

"ได้ของมาแล้ว"

"นั้นคืออะไรหรือสิ่งนั้น"

"มันคือความใส่ใจที่มีต่ออาหาร"

"แล้วจะได้รับอะไร"

"ได้ความรักไปในทางถูก"

ทำได้รับความที่ว่าเป็นข้าวรสชาติถูกใจ

"แต่ไม่ถูกปากของผมนะ"

"รสชาติของเผ็ดหรอ"

"ไม่ใช่ แต่ว่าเป็นความใส่ใจสะอาดที่รสของมัน" ก็เป็นเพียงแค่ข้าว

"บางทีอาจจะเบื่อภาชนะ"

"มันคือทุกสิ่งเพราะรสข้าวเป็นกล่อง"

"ยังไง"

"กล่องข้าวรสชาติติดปากติดใจ" เพื่อเสียงหัวเราะ

คำตอบที่สำคัญสม่ำเสมอนั้นจริงๆ ก็คือ

"ที่ทำ"

"ไปทั้งหมด"

"นั้นคือเรื่องราว"

"ในบางครั้งผลก็เจอรวมที่ทำ"

"ทำไปเพื่อเรื่องราวของของกิน"  ถ้าให้ทำยากขึ้น

"ก็ต้องเป็นคำหนึ่งสองคำสามคำ"

มีหน้าที่จะต้องดูคำต่อคำต่อหนึ่งคำ

"คืนนี้ผมจะเฝ้าองหนึ่งคืน"

เพื่อรอหนึ่งคำคืนพรุ่งนี้หรือ"

""เพื่อให้ได้มาซึ่งความสุข"

"ของอะไร" ในการทำ

"จะได้มาจากความสะอาดต่อคืน"

"กลิ่นตัวแรงเพราะอาหารใส่ข้าวกล่อง ฮ่าๆๆ"

"ที่เป็นกลิ่นก็เพราะหนึ่งคืน" สะอาดไปรวดเร็ว

คำตอบในเสียงนี้

"บางทีผมว่ามีสิ่งที่สวยงาม"

"ไม่ใช่แน่นอน เป็นเพราะถ้าสวยจะงามตาม"

"แต่ว่าสิ่งนั้นคือคำเรียก"

"อ๋อ คำเรียกสั้นๆ"

"ประมาณนั้นเป็นคำพูดไป"

ด้วยเสียงที่ในใจมีความรู้สึกต่อความรัก

"เพราะฉะนั้นคำถามละ"

"แล้วความสามารถต่อคำตอบละ"

"นั่นก็คือเสียงของข้าวที่กิน"

"เป็นยังไงบ้าง เสียงเคี้ยวข้าวแปลกไป"

"เพราะอร่อยขึ้นมานิดนึงตรงคำที่ใช้"

"อร่อยเยอะไหม"

"ใช้คำน้อยเลยอร่อยมากเพราะข้าวใส่กล่อง"

รวมความกล้าที่จะกินกล่องใส่ข้าว

"อย่าเพิ่งนะ"

"ทำไมกัน"

"เพราะว่ามีเสียงมาอีกแล้วนะสิจากมอนสเตอร์"

"แบบนี้ถ้าจะให้กินก็ต้องหนี"

"วิ่งเลยเดี๋ยวนี้"

"กินอยู่หมดทันพอดี มันเป็นแค่มอนสเตอร์"

"รับแรงที่มีอยู่ไม่ไหวเพราะหมดพอดี

"ซึ่งนั่นมันคือพอดีที่หายไป"

"กับความหิวใช่ไหม"

"ใช่เพราะยิ่งหิวก็หายไปอย่างเร็ว"

"วัสดุเป็นกล่องข้าวที่ทำให้พอดีอารมณ์ในใจ"

สิ่งสำคัญจำเป็นอย่างยิ่ง

ด้วยคำว่ารวบรวมความกล้า

อย่างแท้จริงนั้นคือ

ข้าวที่ควรรับ

ถ้ามากกว่านั้น จะเป็นข้าวปกติ

ควรเก็บไว้ด้วยใจ

"ที่ควรเป็นปกติในการกินข้าว" ข้าวสำหรับหนึ่งมื้อ

ความในใจก็ได้รับเรื่องราวที่คาดฝันไว้

ว่าเป็นเรื่องวาดฝัน

ในใจวาดฝันแปลกๆ

ยังไงบ้าง

ผมคิดว่าทุกสิ่งคือข้าว

ไม่ใช่ นั่นคือทางออก

ทางที่ดีควรหมายถึงความดีในเรื่องหลัก

ความดีเรื่องหลักจริงๆ นั่นคือเสียง

เสียงตอบรับถึงความดี

ไม่ใช่แต่นั่นแหละ

อะไรคือนั่น

มีหลายสิ่งที่เป็นเสียงตอบ

แล้วจะหายังไง

ควรหาจากการตอบรับความดีที่ใจ