ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักร้ายๆใสๆของยัยจอมวางแผนกะนายเจ้าเล่ห์

    ลำดับตอนที่ #6 : ฟังไม่ได้ศัพท์จับไป...จูบ-///-

    • อัปเดตล่าสุด 5 มี.ค. 49


    ต้องขอโทดน่ะค่ะเพราะว่าสัปดาห์ที่ผ่านๆมาที่ไม่มาอัพค่อนข้างยุ่ง ขอโทษจริงๆค่ะ
    อย่าลืมดูแลสุขภาพตัวเองและคนรอบข้างด้วยน่ะค่ะ อากาศเริ่มจะเย็นแล้วน่ะค่ะ

    อย่าลืมเม้นน่ะค่ะ

    ...................................................................................................................

    ข้าว tAlK

    "เพราะเธอคนเดียวเลยยัยเปา!!"~o~ ผมพูดอย่างหัวเสียวันนี้เจอแต่เรื่องซวยๆ ไม่ว่าจะขี้เข้าปากขี้แปะ หน้าโอ๊ยสารพัดจะโดนขี้ ถ้าฆ่าคนได้แมร่งจะเอาขี้ยัดก้นให้ตูดบานเลย -.,-  ตบท้ายด้วยเอาขี้ยัดปากอีกซักรอบ แมร่งให้มึนยังเป็นขี้เลย

    "นายเรียกฉันว่ายัยไงน่ะ=_+" ยัยเปาหันหน้ามาทางผมดวงตาโหดอำมหิตอย่างเหลือเชื่อ

    "ฉานเรียนเธอว่าเปา ซึ่งย่อมาจากซาลาเปา เพราะหน้าเธอกลมๆขาวๆปากก็แดงคิดซ่ะว่าตรงปากเป็นไข่แดง

    ก็ได้นั้นแหละเหตุผลที่เรียกเปา"^^

    ผมพูดสาธยายให้ยัยนี้ฟัง

    ยัยนั้นพยักหน้าหงึกหงัก แต่ผมไม่เห็นหน้าเธอหรอกน่ะเพราะว่าเธฮก้มหน้าแล้วบิดผ้าเช็ดหน้าในมือบิดแล้วบิดอีกจนมันเริ่มจะขาดผมหยุดมองอาการของยัยนั้นซักแปปยัยนั้นหยุดตาม

    คราวนี้ผมเห็นหน้ายัยเปาแหละ ยัยเปายิ้มให้ผมน้อยๆ ดวงตายังกะฆาตกรแปดศพ ^^

    "นายว่าฉันหน้าเหมือนซาลาเปางั้นหรอ"=_= ยัยนั้นถามผมเสียงเย็น

    แต่ท่าทางของยัยเปาไม่ได้ทำให้ผมกลัวซักนิดส์

    "ช่ายเป็นซาลาเปา ซาลาเปา ซาลาเปาๆ ผมเรียกฉายาเธอซ้ำแล้วซ้ำอีก"^o^

    "หึ..หึ" -_-

    เสียงหัวเราะตรงหน้าผมเอ่ยขึ้นอย่างเยือกเย็น

    "งั้นนายเตรียมของเอาไว้บนได้แล้ว" ^^

    "บนอะไรของเธอคนอย่างฉันเพอร์เฟ็คก์อย่างนี้ไม่ต้องพึ่งคำขอพรหรอก" ^o^ผมตอบไปแต่ก็ไม่ได้ลบหลู่

    "นายต้องบนเพราะว่า......."

    ปึ๊ก!!!!!!!!!!

    "อ๊าก!!!!!!!!!!!!!!!!!" O0Oผมร้องอย่างเจ็บปวดจนน้ำตาเล็ด

    แม่เจ้าโว๊ยเจ็บเหลือหลาย เจ็บจนไปเฝ้าพระอินทร์ได้เลย ผมทรุดลงกุมน้องชายผม TOTยัยเปามันเลยแต่ผ่าหมากผมซ่ะเหาะไปหาซานต้าได้แล้ว

    "นายต้องบนเอาไว้น่ะนายข้าวเปลือกเพราะนายอาจจะขยายพันธุ์ไม่ได้ไงล่ะ" ยัยเปายื่นหน้ามาพูดอย่างผู้มีชัย

    "การเตะครั้งนี้เป็นการแก้แค้นที่นายคิดทุเร-ศๆกับฉัน"^O^

    ผมบอกหรือยัยว่ารองเท้านักเรียนหญิงโรงเรียนนี้หัวแหลมยิ่งกว่าจรวดซ่ะอีก นั้นแหละของกลางที่จะทำให้ผมขยายเผ่าพันธุ์ไม่ได้

    "ยัยเปาเธอมานี้เลยน่ะถ้าฉันเป็นหมันขึ้นมาแล้วเธอจะมีลูกได้ไงเล่า"

    "แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายด้วยยะ"-_= ยัยเปาหันมาพูดแล้วเท้าสะเอว

    "ก็เพราะว่าเธอต้องเป็นภรรยาของฉันน่ะสิ"^^ ผมพูดออกไปอย่างยากลำบาก

    ได้ผล!!ยัยนั้นหยุดกึก หน้าแดงเป็นลูกตำลึงอีกตั้งหาก-///- ก็คนมันเสน่ห์แรง ใครๆก็อยากอยู่ใกล้

    เวลานี้ผมหายเจ้าน้องชายแล้วแล้วยัยเปาก็ติดกับดักผม ใจจริงผมไม่เคยอยากพูดหรอกน่ะไอคำว่าภรรยาก็ยัยนี้

    แค่นึกก็สยองแล้ว ~~

    ผมอาศัยโอกาสที่เธอมัวแต่ยืนนิ่งอยู่นั้น

    เขาล็อคตัวเธอเอาไว้

    "นายมาล็อคตัวฉันเอาไว้ทำไมเนี่ย"OoO ยัยเปาพูดอย่างตกใจ

    ยัยนี้เก่งทุกเรื่องยกเว้นการต่อสู้ยัยนี้ต่อยใครไม่เป็นซักคนตบใครยังไม่เคยเห็นเลย

    "ฉันจะเอาเธอไปมัดไว้กับเสาธง"^..^ ผมตอบอย่างสะใจ

    "นายจะบ้า!!! หรอ ปล่อยน่ะ!! นี้มันเพิ่งจะบ่ายโมงเองน่ะ  แดดมันร้อนอ่ะ เปลี่ยนเวลาได้ป่ะ"T^T ยัยนั้นขอเวลาต่อรอง

    ผมไม่หลงกลเธอหรอกยิ่งยึดเวลาแม่นี้ยิ่งคิดหาทางออก

    ผมลากเธอไปด้วยแรงทั้งหมดที่มี ยัยนี้แรงทึกมาก-^- ทั้งกัดทั้งรั้ง

    แต่ผมก็ผ่านสมรภูมิหมาบ้ามาได้ยัยนั้นหมดแรงแล้ว

    ผมรีบเอาเชือกที่เสาธงม้วนรอบตัวยัยเปารอบแล้วรอบเล่า

    ยัยนั้นทั้งดิ้นทั้งร้องแต่ผมเอาผ้าเช็ดหน้ายัยเปารัดปากไปก่อนเลยแหกปากไม่ค่อยมีเสียงยัยนั้นเริ่มเงียบบ้างแล้วคงจะเพราะเหนื่อยล่ะมั้งผมไม่ได้รัดยัยเปาแน่นกลัวว่าเครื่องในจะทะลักออกมาซ่ะก่อนแต่ขอบอกก็ไม่ได้หลุดง่ายๆน่ะคร๊าบ

    "ไออ้าวไอเอวไออั่ว" (ไอข้าวไอเลวไอชั่ว) ผมฟังไม่ค่อยออกแต่น่าจะใช่ประโยคนี้น่ะ ข้าวจ้าไหมจะเอาใส้อั้ว

    ยัยนี้ท่าจะบ้าอยากินใส้อั้วตอนตากแดดสงสัยจะหิว =_=

    "จะเอาแบบไหนอ่ะนึ่งหรือย่าง" =_-ผมถามยัยเปาอย่างติดรำคาญหน่อยๆ

    "ไอเอาอั้งอองอย่างนั้นแหละไออั้วอ่อยอานอ่ะ"(ไม่เอาทั้งสองอย่างนั้นแหละไอชั่วปล่อยฉันน่ะ)

    อาจจะเป็นเพราะลมหรือว่าอะไรแต่ผมได้ยินว่า ไม่เอาใส้อั้วแล้วจะเอาข้าว อ่อยฉันหน่อย  ผมไม่แน่ใจว่าได้ยนผิดไปหรือเปล่า แต่ท่าพูดแบบนี้จริงๆผมเขินน่ะเนี่ย^///^

    "ข้าวสวย หรือว่าฉัน" ผมถามเธออีกครั้งเพื่อให้แน่ใจ-O-

    "อ้าอ่าไออ้าวอานไอ่เอาอั้งอองอ่างอั้นแหอะอ่อยอานอิ"  (อย่าบ้าไอข้าวฉันไม่เอาทั้งสองอย่างนั้นแหละปล่อยฉันสิ)

    คราวนี้ผมหน้าแดงมากขึ้นอีกระดับ-////- เธอกล้าพูดว่าจะเอาไอข้าวเอายั้งงั้นอ่อยฉันอีก ผมไม่คิดเลยว่าคนอย่างยัยไหมจะกล้าบอกให้ผมอ่อยให้

    จะให้ฉันอ่อยยังไงล่ะผมถามแล้วหน้าแดง

    "ไออ้าอูไอ่เอาเอิง อ่อยอู" (ไอบ้ากรูไม่เอาเมิง ปล่อยกรู)

    คราวนี้ลมพัดแรงขึ้นอีกครั้ง

    ยัยเปาบอกให้ผมจูบเธอ แหมกล้าขอคนอย่างข้าว ไอข้าวก็กล้าให้

    ผมเดินเข้าไปใกล้เธอ ตายัยนั้นแสดงความดีใจใหญ่เลย ผมแก้ผ้าที่ปากยัยเปาออก ยัยั้นกำลังจะอ้าปากพูด คงจะขอให้ผมจูบนานๆใช่มั้ยล่ะ

    ยังงี้ไม่บอกก็รู้

    ผมจูบยัยเปาอย่างเนิ่นนานตอนแรกยัยนั้นตาโตใหญ่เลย คงคิดว่าคนอย่างผมจะไม่กล้าทำตามคำขอล่ะซี่ แต่ขอโทษผมทำได้คร๊าบ

    พอผมถอนจูบออก

    ยัยเปาถึงกับหน้าแดง ยัยนี้แสดงความอายอย่างที่คนอื่นเขาไม่ทำกัน

    "ไอชาติชั่ว ไอหูหนวก ไอเลว ไอหมีขั้วโลกเหนือ ไอปลาร้า ไออีแอบ ไอโอ๊ยเหนื่อยโว๊ย!!! ปล่อยฉันได้แล้ว "

    ยัยนี้อายแปลกมากอายแล้วด่าไฟแลบเลยเฮ้อน่าสงสารสามีในอนาคตจัง สงสัย จะโดนด่าทุกวัน สงสัยเวลาอาย

    มากคงจุดไฟเผาบ้านตัวเองแหงเลย

    ......................................................................

    ไหมTalK

    ไอควา-ยทึกมันลากฉันยังกะจะไปเฉือด พอถึงหน้าเสาธงมันรีบเอาเชือกที่เสาธงรัดฉันใหญ่เลย รอบแล้วรอบเล่า

    ใส้ฉันจะทะลักออกมาจากปากอยู่แล้ว

    ฉันโกรธมากก็เลยด่ามันใหญเลยแต่ความที่ผ้าเช็ดหน้ามันอุดปากอยู่เลยทำให้ฉันพูดอู้อี้  ฉันด่ามันแต่มันกลับฟังเป็น ฉันอยากกินใส้อั้ว

    ใส้อั้วแกซิไอบ้าเอ๊ยแมร่งกะย่างกันตรงนี้เลยหรือไงว่ะ  

    แล้วมันกลับถามอีกว่าจะเอานึ่งหรือย่าง โอ๊ยเมิงไปตายได้แล้วไอข้าวสารเอ๊ย ใครก็ได้จุดธูปเรียกไอนี้ไปทีดิฉันจะละลายกลายเป็นอากาศอยู่แล้ว

    พอฉันบอกไม่เอาทั้งสองอย่างแต่ให้ปล่อยฉันไป มันกลับหน้าแดง กรูไม่ได้ขอให้เมิงแต่จ้ำบะให้กรูดูน่ะโว๊ย

    คราวนี้ฉันเลยพูดว่า

    ไอบ้ากรูไม่เอาเมิง ปล่อยกรู  คราวนี้ได้ผลมันเดินมาดึงผ้าเช็ดหน้าออกฉันกำลังจะอ้าปากขอบคุณมันแต่ว่า

    มันก็จูบฉันอีกแล้ว

    ฉันแข็งเป็นหัวตอตรงนั้นพอมันถอนจูบออกฉันถึงกับด่ามันเป็นไฟ

    .............................................................

    อย่าลืมดูแลสุขภาพเจ้าค่า เม้นด้วยน้า
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×