ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : เน่าเหลือหลาย~O~&ปีศาจเลือดO_O
มาอัพแล้วววววววว
ครั้งนี้พยยามอัพให้ยาวขึ้นน่ะ แหะ
อยากได้เม้นด้วยอ่ะ
อย่าลืมเม้นน่ะ
...........................................................................
ข้าว Talk
"อาจารย์ค่ะๆ อาจารย์"^^ ผมเห็นยัยเปาสะกิดอาจารย์อยู่
แต่อาจารย์เลื่อยลอยไปสู่สวรรค์ซ่ะแล้ว
"อาจารย์ครับ อาจารย์" ^^ผมเริ่มเรียกดูบ้าง แต่ไม่เป็นผล
พวกเราจึงเริ่มทำความสะอาดกันอีกครั้ง
ผมนึกสนุกขึ้นมาจึงถามยัยไหมคำถามนี้รับรองฉลาดแค่ไหนก็คิดไม่ถึงหรอก
"ไหม เธอรู้มั้ยอะไรครอบครอง โลก"^_^ (อย่าไปสนใจคำว่าโลก)
"อะไรอ่ะเอ่อพระเจ้าหรอ"^O^ ยัยไหมหันมาตอบอย่างงงๆ
"ม่ายช่าย" ^O^ผมเริ่มยิ้มเยาะ
"งั้นก็มนุษย์" ^^ยัยไหมพยายามอีกครั้ง
"ม่ายยช่าย"^^ ผมเริ่มยิ้มบานแฉ่ง
"งั้นก็สิ่งมีชีวิต" ^O^ยัยไหมพูดแล้วทำสีหน้ามั่นใจคำตอบนี้สุดๆ
"ผิด!!"^O^ ผมตะโกนดังลั่นแล้วยิ้มอย่างรื่นเริง
"งั้นอะไร"=O= ยัยเปาเท้าสะเอวมองหน้าผม
"ยอมแล้วใช่ป่ะ"^O^ ผมถามอย่างผู้ชนะ
"เออ ยอมแล้ว" =_Oยัยไหมตอบเสียฟอร์มนิดๆ
"สะพานไง"^^ ผมตอบพยายามกลั้นหัวเราะกับสีหน้ายัยเปา
ตอนนี้ยังนั้นเพิ่งเหมือนกับรู้ว่าบรรพบุรุษของเราคือปลายังงั้นแหละ
ทั้ง อึง ทึ่ง และ งง (ไม่มีเสียว555)
"ยังไงตอบอย่างนี้อยากหัวมุดส้วมใช่ป่ะ"O_+ ยัยนั้นพูดแล้วมองหน้าอย่างหาเรื่อง
"ก็ครอบคลองไง สะพานมันก็ครอบคลองใช่ป่ะล่ะ"^O^ ผมพูดสีหน้าแช้มชื่น
ยัยนั้นถึงกับอึงแถมยังเสียฟอร์มอีกด้วย55555+
"เข็มขัดสั้นใช่มั้ยล่ะ"^^ ผมพูดแล้วหยิบใบไม้มาหมุนเล่น
"อะไรของนายอีกเข็มขัดสั้น"O_o ฉันงงน่ะเนี่ยนายพูดของนายเนี่ย ยัยไหมพูดอีกรอบแล้วยังกินอึงอยู่เหมือนเดิม
"ก็คาดไม่ถึง ไงล่ะยัยโง่55555555"^O^ ผมหัวเราะอย่างสะใจ
ยัยไหมกวาดเริ่มกวาดพื้นอีกครั้งหลังจากได้รู้ความหมายของเข็มขัดสั้นยัยนั้นดูเหมือนเริ่มจะเป็นคนบ้าบ่นอะไรพึมพำอยู่คนเดียว
ซึ่งผมจับได้คำสองคำ
"ไอบ้าเอ๊ย เข็มขัดสั้น ทุเร-ศ" ยัยนั้นบ่นเหมือนคนเสียสติ
แถมยังกวาดขยะไปทางนู้นทีทางนี้ทีเลอะเทอะไปหมด
"ตายแล้ว!!!!เธอรู้ไหม? เธอทำขยะล้นโลกน่ะ"^^ ผมพูดแล้วพยายามทำหน้าไม่พอใจเล็กๆ
"อะไรของนายอีกละนายข้าวเปลือก"=_-
"ก็เพราะว่า หัวใจใช้แล้วของฉันที่เธฮไม่ต้องการมันอ่ะมันไม่สามารถรีไซเคิลได้น๊า"-_- ผมพูดอย่างงอนๆ(แกล้งน่ะคร๊าบ)
ยัยนั้นถึงกับอึงก่อนจะพูดขึ้นมาอีกครั้ง
แล้วยัยไหมก็เริ่มพูด
"ถ้าเธฮเป็นโคลน ฉันจะเป็นค วา ย น่ะ"^^ ยัยไหม พูดแล้วเว้นระยะให้ผมถาม
"ทำไมอ่ะ"O_O ผมถามอย่างงงๆ
"ก็เพราะจะได้จมปลักรักเธอตลอดไปไงล่ะ"^O^ ยัยไหมตอบ
ผมไม่ยอมแพ้หรอกต้องนึกก่อน นึกๆๆ
แล้วผมก็นึกได้
"เอามีดมาแทงเลยสิ แทงตรงหัวใจเลยน่ะ ฉันไม่เจ็บหรอก แต่เธฮจะเจ็บหน่อยน่ะ"-O- ผมพูดแล้วทำหน้าขรึมๆ
"ทำไมอ่ะ"=_+ ยัยไหมถามอย่างงุนงง
"ก็เพราะว่ามีเธออยู่ในใจฉันไงล่ะ"^O^ ผมตอบไปแล้วหัวเราะดังลั่น555555
ยัยนั้นดูเหมือนจะไม่ยอมใครเหมือนกันเริ่มคิดอีกครั้ง
"นี้ๆ ฉันจะเรอน่ะ"^^ ผมพูดแล้วทำสีหน้าเหมือนมีแก๊สในกระเพาะเยอะ
"ยี้!! อีตาบ้าจะเรอแล้วจะมาบอกฉันทำไมกันเล่า ถ้าแกปวดขี้แล้วไมมีใครอยู่แถวนั้นไม่ขี้แตกเลยหรือไง"~+~ ยัยไหมพูดรัวเร็ว
"เรอทัก ---รักเธอไงล่ะ" ^O^ผมตอบแล้วหัวเราะ
ยัยนั้นเริ่มพูดต่ออีกครั้งหลังจากหน้าแดง
"ข้าวๆ ผมฉันยาวหรือยังอ่ะ"OoO ยัยไหมถามแล้วหยิบผมขึ้นมาให้ดู
"ยังไม่ยาวเลยอ่ะ ถามไมอ่ะ"=_= ผมถามอย่างงๆ
"จริงหรอ ว๊า!! ยังยาวไม่พอจะมัดใจเธฮได้เลยหรอ"T^T ยัยนั้นพูดแล้วทำสีหน้าเศร้าๆ
ผมรู้สึกเหมือนใครไปเอาน้ำเลยมาสาดหน้าเลยรู้สึกหน้าร้อนผ่าวไปหมดหรือว่าผมจะอายเป็น!!
ผมไม่ยอมแพ้ผมจะทำให้ยัยนั้นอายจนหนีไปเลย
"ช่วงนี้ฉันรู้สึกเบลอๆอ่ะ"+_+ ผมพูดแล้วเอามือจับที่หน้าผาก
"เป็นอะไรอ่ะ"O_o ยัยนั้นรีบวิ่งหน้าตั้งมาหา
"เบลอว่ารักแทบ แบบว่ารักเทอไง"^O^ ผมพูดผมพึ่งรู้สึกตอนนี้เองว่าหัวใจผมเต้นจังหวะชาช่าๆได้ด้วยหัวใจผมเต้นได้!!
ยัยนั้นถึงกับหน้าแดงจัดย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เยส!! สำเร็จไป89%แล้วยัยนั้จะได้อายแล้วหนีไป555+
"ที่บ้านมีน้ำมันมั้ยอ่ะ"^^ ยัยนั้นเริ่มตั้งคำถามอีกครั้ง
ผมมองอย่างไม่ไว้ใจมาไม้ไหนอีกฟ่ะ
"มีดิ ทำไมจะเอาไปทำอะไร"=_= ผมลองตอบดูอีกครั้ง
"จะได้เอามาทอดสะพานรักของเราไงล่ะ"^^
อ๊าก!! เล่นซ่ะเกือบหงาย
ไม่ยอม ไม่ยอม!!
"โอ๊ย อยากเป็นเส้นเลือดใหญ่จัง"^O^ ผมพูด
ไมอ่ะ=_= ยัยนั้นพูดแล้วเริ่มรวบรวมอุปกรณ์เอาไปเก็บ
"ก็จะได้ใกล้หัวใจเธอไงล่ะ"^^
"แหวะ!!" ยัยนั้นให้มาทำหน้าเบ้ใส่
"นี่ๆ" ยัยไหมเรียกผมระหว่างที่ผมก็ยัยเปาเดินไปเก็บของที่ตู้ไม้กวาด
"ไรหรอ" ^^
"เห็นนายแล้วอยากซื้อการบินไทยจัง" ^O^ยัยนั้นพูดขึ้น
สงสัยจะบ้าเนอะรวยมาจากไหนฟ่ะ
"ทำไมอ่ะ" ผมถามอย่างอยากรู้
"ก้อมัน "รักคุณเท่าฟ้าไง"^O^
ยัยนั้นไม่หยุดถามต่อ
"หน้าอย่างนายน่าจะเป็นเด็กช่างน่ะ" ยัยเปาพูดแล้วหันมามองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า
"พูดงี้ดูถูกฉันไปแล้วน่ะ ทำไมคิดงั้นง่า"O_+ ผมพูดอย่างน้อยใจ
"ก็เพราะนาย ช่างน่ารักอะไรเช่นนี้" ^^
อ๊าก!! หัวใจผมเต้นจังหวะดิสโก้แล้ว
ผมกับยัยนี้เลิกเล่นอะไรเน่าๆกันแล้วเรากำลังเดินกลับหอกัน
ส่วนอาจารย์รักสะอาดดูเหมือนวิญญาณจะหลุดไปแล้วล่ะเพราะแกไม่รู้เรื่องอะไรแล้วแต่ก็มีคนบอกมาเหมือนกันนั้นแหะว่าอาจารย์รักสะอาดแกบ้ายอสุดๆ เจอใครชมเข้าหน่อยเป็นงี้หมดแหละแต่ปล่อยไว้เดี๋ยวแกตามหาร่างแกกลับเองนั้นแหละ
"หิวจัง"^0^ ผมพูดขึ้นแล้วลูบท้องตัวเอง
แต่ยัยนั้นกลับตอบอย่างไม่ใยดี
"ก็ไปหาอะไรกินสิ"-_- ยัยไหมตอบอย่างไม่ใส่ใจ
"กะว่าจะสั่ง"...^O^ ผมหยุดพูดไป
ยัยไหมเริ่มหันมาสนใจ
"แล้วนายจะสั่งอะไรอ่ะ" ^O^
"กะว่าจะสั่งพิซซ่า หน้าความรัก สลัดผักความคิดถึง"^^
ใหญ่นั้นถึงกับเดินชนถังขยะ เพราะมัวแต่มองหน้าผมอยู่ เพราะคงคิดว่าผมคิดออกมาได้ไง
ยัยนั้นล้มลงไปกิงกับพื้นพร้อมกับถังขยะสีเหลืองเกลือกกลี้ยงไปมา
"ยี้!!! ยัยบ้าชอบทำอะไรที่มันต้องเกลือกกลิ้งกับของสกปรกจริงๆ"~O~
ยัยนั้นดูเหมือนจะอมทุกข์อยู๋ไม่น้อยเนื่องจากอาการและหน้าตาเหมือนคนใกล้จะประสาทเสียเต็มทน
"น๊า!! อย่าทำหน้าเหมือนขี้ไม่ออกเลย อย่างน้อยเธฮก็ยังโดนขยะแห้งที่แสนจะสะอาดล่ะกัน"^^ ผมพูดปลอบใจยัยเปา
ยัยนั้นดูเหมือนจะรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย
แล้วผมก็พยุงยัยเปาขึ้นมาแล้วช่วยกันเก็บขยะ
เราเดินกันไปเรื่อยๆจนเสียงนึงทำให้เราหยุดกึกและเป็นครั้งแรกที่เราพร้อมใจกันขยับเข้ามาใกล้กันผมกับยัยเปาหันไปมองทางต้นเสียง
มันเป็นขยะใบนึงตั้งอยู่ตรงหัวมุมก่อนจะถึงหอพักซักห้าหกเมตร
มันเหมือนมีใครไปขย่มมันทั้งที่ก็ไม่มีใครเลยแม้แต่น้อย
มันเริ่มขยับอย่างรุนแรงราวกลับจะมีแขนกับขางอกมายังงั้นแหละ
ผมรู้สึกเหมือนมีใครเอามือมาบีบผมแนน่ไปหมด
ผมหันไปมองยัยเปา ยัยนั้นกลัวจนหน้าซีดปากที่เคยแดงบัดนี้กลายเป็นสีขาวเหมือนหมั่นโถวเลยแล้วอีกอย่างยัยนี้บีบมือผมแน่นอย่างกะจะให้เส้นเลือดพุ่งย่างนั้นแหละ
ผมหันไปมองถังขยะใบนั้นอีกครั้ง
มันสั่นอย่างน่ากลัว ผมเริ่มบีบมือยัยเปาบ้าง
กึก!!!!!ๆๆๆๆๆๆ
ผมกับยัยเปาแข่งกันบีบมือกันราวจะได้เงินรางวัลร้อยล้านอย่างงั้นแหละ
ปึง!!!ถังขยะล้มเสียงดังอย่างรุนแรง
ผมเห็นผีหน้าเปื้อนเลือดเต็มไปหมดเป็นหนาและย้อยๆเปื้อนไปด้วยเลือด มือก็เหมือนจะชโลมไปด้วยเลือดเหมือนกัน
ผมกับยัยเปามองหน้ากันอย่างไม่ได้นัดหมายแถมยังพูดเหมือนกันอีกด้วย
ผี!!!!!O_O
และใส่เกียร์หมาวิ่งอยางรวดเร็วไปทั้งคู่
............................................................................
อย่าลืมเม้นกันน่ะ
ครั้งนี้พยยามอัพให้ยาวขึ้นน่ะ แหะ
อยากได้เม้นด้วยอ่ะ
อย่าลืมเม้นน่ะ
...........................................................................
ข้าว Talk
"อาจารย์ค่ะๆ อาจารย์"^^ ผมเห็นยัยเปาสะกิดอาจารย์อยู่
แต่อาจารย์เลื่อยลอยไปสู่สวรรค์ซ่ะแล้ว
"อาจารย์ครับ อาจารย์" ^^ผมเริ่มเรียกดูบ้าง แต่ไม่เป็นผล
พวกเราจึงเริ่มทำความสะอาดกันอีกครั้ง
ผมนึกสนุกขึ้นมาจึงถามยัยไหมคำถามนี้รับรองฉลาดแค่ไหนก็คิดไม่ถึงหรอก
"ไหม เธอรู้มั้ยอะไรครอบครอง โลก"^_^ (อย่าไปสนใจคำว่าโลก)
"อะไรอ่ะเอ่อพระเจ้าหรอ"^O^ ยัยไหมหันมาตอบอย่างงงๆ
"ม่ายช่าย" ^O^ผมเริ่มยิ้มเยาะ
"งั้นก็มนุษย์" ^^ยัยไหมพยายามอีกครั้ง
"ม่ายยช่าย"^^ ผมเริ่มยิ้มบานแฉ่ง
"งั้นก็สิ่งมีชีวิต" ^O^ยัยไหมพูดแล้วทำสีหน้ามั่นใจคำตอบนี้สุดๆ
"ผิด!!"^O^ ผมตะโกนดังลั่นแล้วยิ้มอย่างรื่นเริง
"งั้นอะไร"=O= ยัยเปาเท้าสะเอวมองหน้าผม
"ยอมแล้วใช่ป่ะ"^O^ ผมถามอย่างผู้ชนะ
"เออ ยอมแล้ว" =_Oยัยไหมตอบเสียฟอร์มนิดๆ
"สะพานไง"^^ ผมตอบพยายามกลั้นหัวเราะกับสีหน้ายัยเปา
ตอนนี้ยังนั้นเพิ่งเหมือนกับรู้ว่าบรรพบุรุษของเราคือปลายังงั้นแหละ
ทั้ง อึง ทึ่ง และ งง (ไม่มีเสียว555)
"ยังไงตอบอย่างนี้อยากหัวมุดส้วมใช่ป่ะ"O_+ ยัยนั้นพูดแล้วมองหน้าอย่างหาเรื่อง
"ก็ครอบคลองไง สะพานมันก็ครอบคลองใช่ป่ะล่ะ"^O^ ผมพูดสีหน้าแช้มชื่น
ยัยนั้นถึงกับอึงแถมยังเสียฟอร์มอีกด้วย55555+
"เข็มขัดสั้นใช่มั้ยล่ะ"^^ ผมพูดแล้วหยิบใบไม้มาหมุนเล่น
"อะไรของนายอีกเข็มขัดสั้น"O_o ฉันงงน่ะเนี่ยนายพูดของนายเนี่ย ยัยไหมพูดอีกรอบแล้วยังกินอึงอยู่เหมือนเดิม
"ก็คาดไม่ถึง ไงล่ะยัยโง่55555555"^O^ ผมหัวเราะอย่างสะใจ
ยัยไหมกวาดเริ่มกวาดพื้นอีกครั้งหลังจากได้รู้ความหมายของเข็มขัดสั้นยัยนั้นดูเหมือนเริ่มจะเป็นคนบ้าบ่นอะไรพึมพำอยู่คนเดียว
ซึ่งผมจับได้คำสองคำ
"ไอบ้าเอ๊ย เข็มขัดสั้น ทุเร-ศ" ยัยนั้นบ่นเหมือนคนเสียสติ
แถมยังกวาดขยะไปทางนู้นทีทางนี้ทีเลอะเทอะไปหมด
"ตายแล้ว!!!!เธอรู้ไหม? เธอทำขยะล้นโลกน่ะ"^^ ผมพูดแล้วพยายามทำหน้าไม่พอใจเล็กๆ
"อะไรของนายอีกละนายข้าวเปลือก"=_-
"ก็เพราะว่า หัวใจใช้แล้วของฉันที่เธฮไม่ต้องการมันอ่ะมันไม่สามารถรีไซเคิลได้น๊า"-_- ผมพูดอย่างงอนๆ(แกล้งน่ะคร๊าบ)
ยัยนั้นถึงกับอึงก่อนจะพูดขึ้นมาอีกครั้ง
แล้วยัยไหมก็เริ่มพูด
"ถ้าเธฮเป็นโคลน ฉันจะเป็นค วา ย น่ะ"^^ ยัยไหม พูดแล้วเว้นระยะให้ผมถาม
"ทำไมอ่ะ"O_O ผมถามอย่างงงๆ
"ก็เพราะจะได้จมปลักรักเธอตลอดไปไงล่ะ"^O^ ยัยไหมตอบ
ผมไม่ยอมแพ้หรอกต้องนึกก่อน นึกๆๆ
แล้วผมก็นึกได้
"เอามีดมาแทงเลยสิ แทงตรงหัวใจเลยน่ะ ฉันไม่เจ็บหรอก แต่เธฮจะเจ็บหน่อยน่ะ"-O- ผมพูดแล้วทำหน้าขรึมๆ
"ทำไมอ่ะ"=_+ ยัยไหมถามอย่างงุนงง
"ก็เพราะว่ามีเธออยู่ในใจฉันไงล่ะ"^O^ ผมตอบไปแล้วหัวเราะดังลั่น555555
ยัยนั้นดูเหมือนจะไม่ยอมใครเหมือนกันเริ่มคิดอีกครั้ง
"นี้ๆ ฉันจะเรอน่ะ"^^ ผมพูดแล้วทำสีหน้าเหมือนมีแก๊สในกระเพาะเยอะ
"ยี้!! อีตาบ้าจะเรอแล้วจะมาบอกฉันทำไมกันเล่า ถ้าแกปวดขี้แล้วไมมีใครอยู่แถวนั้นไม่ขี้แตกเลยหรือไง"~+~ ยัยไหมพูดรัวเร็ว
"เรอทัก ---รักเธอไงล่ะ" ^O^ผมตอบแล้วหัวเราะ
ยัยนั้นเริ่มพูดต่ออีกครั้งหลังจากหน้าแดง
"ข้าวๆ ผมฉันยาวหรือยังอ่ะ"OoO ยัยไหมถามแล้วหยิบผมขึ้นมาให้ดู
"ยังไม่ยาวเลยอ่ะ ถามไมอ่ะ"=_= ผมถามอย่างงๆ
"จริงหรอ ว๊า!! ยังยาวไม่พอจะมัดใจเธฮได้เลยหรอ"T^T ยัยนั้นพูดแล้วทำสีหน้าเศร้าๆ
ผมรู้สึกเหมือนใครไปเอาน้ำเลยมาสาดหน้าเลยรู้สึกหน้าร้อนผ่าวไปหมดหรือว่าผมจะอายเป็น!!
ผมไม่ยอมแพ้ผมจะทำให้ยัยนั้นอายจนหนีไปเลย
"ช่วงนี้ฉันรู้สึกเบลอๆอ่ะ"+_+ ผมพูดแล้วเอามือจับที่หน้าผาก
"เป็นอะไรอ่ะ"O_o ยัยนั้นรีบวิ่งหน้าตั้งมาหา
"เบลอว่ารักแทบ แบบว่ารักเทอไง"^O^ ผมพูดผมพึ่งรู้สึกตอนนี้เองว่าหัวใจผมเต้นจังหวะชาช่าๆได้ด้วยหัวใจผมเต้นได้!!
ยัยนั้นถึงกับหน้าแดงจัดย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เยส!! สำเร็จไป89%แล้วยัยนั้จะได้อายแล้วหนีไป555+
"ที่บ้านมีน้ำมันมั้ยอ่ะ"^^ ยัยนั้นเริ่มตั้งคำถามอีกครั้ง
ผมมองอย่างไม่ไว้ใจมาไม้ไหนอีกฟ่ะ
"มีดิ ทำไมจะเอาไปทำอะไร"=_= ผมลองตอบดูอีกครั้ง
"จะได้เอามาทอดสะพานรักของเราไงล่ะ"^^
อ๊าก!! เล่นซ่ะเกือบหงาย
ไม่ยอม ไม่ยอม!!
"โอ๊ย อยากเป็นเส้นเลือดใหญ่จัง"^O^ ผมพูด
ไมอ่ะ=_= ยัยนั้นพูดแล้วเริ่มรวบรวมอุปกรณ์เอาไปเก็บ
"ก็จะได้ใกล้หัวใจเธอไงล่ะ"^^
"แหวะ!!" ยัยนั้นให้มาทำหน้าเบ้ใส่
"นี่ๆ" ยัยไหมเรียกผมระหว่างที่ผมก็ยัยเปาเดินไปเก็บของที่ตู้ไม้กวาด
"ไรหรอ" ^^
"เห็นนายแล้วอยากซื้อการบินไทยจัง" ^O^ยัยนั้นพูดขึ้น
สงสัยจะบ้าเนอะรวยมาจากไหนฟ่ะ
"ทำไมอ่ะ" ผมถามอย่างอยากรู้
"ก้อมัน "รักคุณเท่าฟ้าไง"^O^
ยัยนั้นไม่หยุดถามต่อ
"หน้าอย่างนายน่าจะเป็นเด็กช่างน่ะ" ยัยเปาพูดแล้วหันมามองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า
"พูดงี้ดูถูกฉันไปแล้วน่ะ ทำไมคิดงั้นง่า"O_+ ผมพูดอย่างน้อยใจ
"ก็เพราะนาย ช่างน่ารักอะไรเช่นนี้" ^^
อ๊าก!! หัวใจผมเต้นจังหวะดิสโก้แล้ว
ผมกับยัยนี้เลิกเล่นอะไรเน่าๆกันแล้วเรากำลังเดินกลับหอกัน
ส่วนอาจารย์รักสะอาดดูเหมือนวิญญาณจะหลุดไปแล้วล่ะเพราะแกไม่รู้เรื่องอะไรแล้วแต่ก็มีคนบอกมาเหมือนกันนั้นแหะว่าอาจารย์รักสะอาดแกบ้ายอสุดๆ เจอใครชมเข้าหน่อยเป็นงี้หมดแหละแต่ปล่อยไว้เดี๋ยวแกตามหาร่างแกกลับเองนั้นแหละ
"หิวจัง"^0^ ผมพูดขึ้นแล้วลูบท้องตัวเอง
แต่ยัยนั้นกลับตอบอย่างไม่ใยดี
"ก็ไปหาอะไรกินสิ"-_- ยัยไหมตอบอย่างไม่ใส่ใจ
"กะว่าจะสั่ง"...^O^ ผมหยุดพูดไป
ยัยไหมเริ่มหันมาสนใจ
"แล้วนายจะสั่งอะไรอ่ะ" ^O^
"กะว่าจะสั่งพิซซ่า หน้าความรัก สลัดผักความคิดถึง"^^
ใหญ่นั้นถึงกับเดินชนถังขยะ เพราะมัวแต่มองหน้าผมอยู่ เพราะคงคิดว่าผมคิดออกมาได้ไง
ยัยนั้นล้มลงไปกิงกับพื้นพร้อมกับถังขยะสีเหลืองเกลือกกลี้ยงไปมา
"ยี้!!! ยัยบ้าชอบทำอะไรที่มันต้องเกลือกกลิ้งกับของสกปรกจริงๆ"~O~
ยัยนั้นดูเหมือนจะอมทุกข์อยู๋ไม่น้อยเนื่องจากอาการและหน้าตาเหมือนคนใกล้จะประสาทเสียเต็มทน
"น๊า!! อย่าทำหน้าเหมือนขี้ไม่ออกเลย อย่างน้อยเธฮก็ยังโดนขยะแห้งที่แสนจะสะอาดล่ะกัน"^^ ผมพูดปลอบใจยัยเปา
ยัยนั้นดูเหมือนจะรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย
แล้วผมก็พยุงยัยเปาขึ้นมาแล้วช่วยกันเก็บขยะ
เราเดินกันไปเรื่อยๆจนเสียงนึงทำให้เราหยุดกึกและเป็นครั้งแรกที่เราพร้อมใจกันขยับเข้ามาใกล้กันผมกับยัยเปาหันไปมองทางต้นเสียง
มันเป็นขยะใบนึงตั้งอยู่ตรงหัวมุมก่อนจะถึงหอพักซักห้าหกเมตร
มันเหมือนมีใครไปขย่มมันทั้งที่ก็ไม่มีใครเลยแม้แต่น้อย
มันเริ่มขยับอย่างรุนแรงราวกลับจะมีแขนกับขางอกมายังงั้นแหละ
ผมรู้สึกเหมือนมีใครเอามือมาบีบผมแนน่ไปหมด
ผมหันไปมองยัยเปา ยัยนั้นกลัวจนหน้าซีดปากที่เคยแดงบัดนี้กลายเป็นสีขาวเหมือนหมั่นโถวเลยแล้วอีกอย่างยัยนี้บีบมือผมแน่นอย่างกะจะให้เส้นเลือดพุ่งย่างนั้นแหละ
ผมหันไปมองถังขยะใบนั้นอีกครั้ง
มันสั่นอย่างน่ากลัว ผมเริ่มบีบมือยัยเปาบ้าง
กึก!!!!!ๆๆๆๆๆๆ
ผมกับยัยเปาแข่งกันบีบมือกันราวจะได้เงินรางวัลร้อยล้านอย่างงั้นแหละ
ปึง!!!ถังขยะล้มเสียงดังอย่างรุนแรง
ผมเห็นผีหน้าเปื้อนเลือดเต็มไปหมดเป็นหนาและย้อยๆเปื้อนไปด้วยเลือด มือก็เหมือนจะชโลมไปด้วยเลือดเหมือนกัน
ผมกับยัยเปามองหน้ากันอย่างไม่ได้นัดหมายแถมยังพูดเหมือนกันอีกด้วย
ผี!!!!!O_O
และใส่เกียร์หมาวิ่งอยางรวดเร็วไปทั้งคู่
............................................................................
อย่าลืมเม้นกันน่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น