ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักร้ายๆใสๆของยัยจอมวางแผนกะนายเจ้าเล่ห์

    ลำดับตอนที่ #9 : เน่าเหลือหลาย~O~&ปีศาจเลือดO_O

    • อัปเดตล่าสุด 6 มี.ค. 49


    มาอัพแล้วววววววว

    ครั้งนี้พยยามอัพให้ยาวขึ้นน่ะ แหะ

    อยากได้เม้นด้วยอ่ะ

    อย่าลืมเม้นน่ะ

    ...........................................................................

    ข้าว Talk

    "อาจารย์ค่ะๆ อาจารย์"^^  ผมเห็นยัยเปาสะกิดอาจารย์อยู่

    แต่อาจารย์เลื่อยลอยไปสู่สวรรค์ซ่ะแล้ว

    "อาจารย์ครับ อาจารย์" ^^ผมเริ่มเรียกดูบ้าง แต่ไม่เป็นผล

    พวกเราจึงเริ่มทำความสะอาดกันอีกครั้ง

    ผมนึกสนุกขึ้นมาจึงถามยัยไหมคำถามนี้รับรองฉลาดแค่ไหนก็คิดไม่ถึงหรอก

    "ไหม เธอรู้มั้ยอะไรครอบครอง โลก"^_^ (อย่าไปสนใจคำว่าโลก)

    "อะไรอ่ะเอ่อพระเจ้าหรอ"^O^ ยัยไหมหันมาตอบอย่างงงๆ

    "ม่ายช่าย" ^O^ผมเริ่มยิ้มเยาะ

    "งั้นก็มนุษย์" ^^ยัยไหมพยายามอีกครั้ง

    "ม่ายยช่าย"^^ ผมเริ่มยิ้มบานแฉ่ง

    "งั้นก็สิ่งมีชีวิต" ^O^ยัยไหมพูดแล้วทำสีหน้ามั่นใจคำตอบนี้สุดๆ

    "ผิด!!"^O^ ผมตะโกนดังลั่นแล้วยิ้มอย่างรื่นเริง

    "งั้นอะไร"=O= ยัยเปาเท้าสะเอวมองหน้าผม

    "ยอมแล้วใช่ป่ะ"^O^ ผมถามอย่างผู้ชนะ

    "เออ ยอมแล้ว" =_Oยัยไหมตอบเสียฟอร์มนิดๆ

    "สะพานไง"^^ ผมตอบพยายามกลั้นหัวเราะกับสีหน้ายัยเปา

    ตอนนี้ยังนั้นเพิ่งเหมือนกับรู้ว่าบรรพบุรุษของเราคือปลายังงั้นแหละ


    ทั้ง อึง ทึ่ง และ งง (ไม่มีเสียว555)

    "ยังไงตอบอย่างนี้อยากหัวมุดส้วมใช่ป่ะ"O_+ ยัยนั้นพูดแล้วมองหน้าอย่างหาเรื่อง

    "ก็ครอบคลองไง สะพานมันก็ครอบคลองใช่ป่ะล่ะ"^O^ ผมพูดสีหน้าแช้มชื่น

    ยัยนั้นถึงกับอึงแถมยังเสียฟอร์มอีกด้วย55555+

    "เข็มขัดสั้นใช่มั้ยล่ะ"^^ ผมพูดแล้วหยิบใบไม้มาหมุนเล่น

    "อะไรของนายอีกเข็มขัดสั้น"O_o ฉันงงน่ะเนี่ยนายพูดของนายเนี่ย ยัยไหมพูดอีกรอบแล้วยังกินอึงอยู่เหมือนเดิม

    "ก็คาดไม่ถึง ไงล่ะยัยโง่55555555"^O^ ผมหัวเราะอย่างสะใจ

    ยัยไหมกวาดเริ่มกวาดพื้นอีกครั้งหลังจากได้รู้ความหมายของเข็มขัดสั้นยัยนั้นดูเหมือนเริ่มจะเป็นคนบ้าบ่นอะไรพึมพำอยู่คนเดียว

    ซึ่งผมจับได้คำสองคำ

    "ไอบ้าเอ๊ย เข็มขัดสั้น ทุเร-ศ" ยัยนั้นบ่นเหมือนคนเสียสติ

    แถมยังกวาดขยะไปทางนู้นทีทางนี้ทีเลอะเทอะไปหมด

    "ตายแล้ว!!!!เธอรู้ไหม? เธอทำขยะล้นโลกน่ะ"^^ ผมพูดแล้วพยายามทำหน้าไม่พอใจเล็กๆ

    "อะไรของนายอีกละนายข้าวเปลือก"=_-

    "ก็เพราะว่า หัวใจใช้แล้วของฉันที่เธฮไม่ต้องการมันอ่ะมันไม่สามารถรีไซเคิลได้น๊า"-_- ผมพูดอย่างงอนๆ(แกล้งน่ะคร๊าบ)

    ยัยนั้นถึงกับอึงก่อนจะพูดขึ้นมาอีกครั้ง

    แล้วยัยไหมก็เริ่มพูด

    "ถ้าเธฮเป็นโคลน ฉันจะเป็นค วา ย น่ะ"^^ ยัยไหม พูดแล้วเว้นระยะให้ผมถาม

    "ทำไมอ่ะ"O_O ผมถามอย่างงงๆ

    "ก็เพราะจะได้จมปลักรักเธอตลอดไปไงล่ะ"^O^ ยัยไหมตอบ

    ผมไม่ยอมแพ้หรอกต้องนึกก่อน นึกๆๆ

    แล้วผมก็นึกได้

    "เอามีดมาแทงเลยสิ แทงตรงหัวใจเลยน่ะ ฉันไม่เจ็บหรอก แต่เธฮจะเจ็บหน่อยน่ะ"-O- ผมพูดแล้วทำหน้าขรึมๆ

    "ทำไมอ่ะ"=_+ ยัยไหมถามอย่างงุนงง

    "ก็เพราะว่ามีเธออยู่ในใจฉันไงล่ะ"^O^ ผมตอบไปแล้วหัวเราะดังลั่น555555

    ยัยนั้นดูเหมือนจะไม่ยอมใครเหมือนกันเริ่มคิดอีกครั้ง

    "นี้ๆ ฉันจะเรอน่ะ"^^ ผมพูดแล้วทำสีหน้าเหมือนมีแก๊สในกระเพาะเยอะ

    "ยี้!! อีตาบ้าจะเรอแล้วจะมาบอกฉันทำไมกันเล่า ถ้าแกปวดขี้แล้วไมมีใครอยู่แถวนั้นไม่ขี้แตกเลยหรือไง"~+~ ยัยไหมพูดรัวเร็ว

    "เรอทัก ---รักเธอไงล่ะ" ^O^ผมตอบแล้วหัวเราะ

    ยัยนั้นเริ่มพูดต่ออีกครั้งหลังจากหน้าแดง

    "ข้าวๆ ผมฉันยาวหรือยังอ่ะ"OoO ยัยไหมถามแล้วหยิบผมขึ้นมาให้ดู

    "ยังไม่ยาวเลยอ่ะ ถามไมอ่ะ"=_= ผมถามอย่างงๆ

    "จริงหรอ ว๊า!! ยังยาวไม่พอจะมัดใจเธฮได้เลยหรอ"T^T ยัยนั้นพูดแล้วทำสีหน้าเศร้าๆ

    ผมรู้สึกเหมือนใครไปเอาน้ำเลยมาสาดหน้าเลยรู้สึกหน้าร้อนผ่าวไปหมดหรือว่าผมจะอายเป็น!!

    ผมไม่ยอมแพ้ผมจะทำให้ยัยนั้นอายจนหนีไปเลย

    "ช่วงนี้ฉันรู้สึกเบลอๆอ่ะ"+_+ ผมพูดแล้วเอามือจับที่หน้าผาก

    "เป็นอะไรอ่ะ"O_o ยัยนั้นรีบวิ่งหน้าตั้งมาหา

    "เบลอว่ารักแทบ  แบบว่ารักเทอไง"^O^ ผมพูดผมพึ่งรู้สึกตอนนี้เองว่าหัวใจผมเต้นจังหวะชาช่าๆได้ด้วยหัวใจผมเต้นได้!!

    ยัยนั้นถึงกับหน้าแดงจัดย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เยส!! สำเร็จไป89%แล้วยัยนั้จะได้อายแล้วหนีไป555+

    "ที่บ้านมีน้ำมันมั้ยอ่ะ"^^ ยัยนั้นเริ่มตั้งคำถามอีกครั้ง

    ผมมองอย่างไม่ไว้ใจมาไม้ไหนอีกฟ่ะ

    "มีดิ ทำไมจะเอาไปทำอะไร"=_= ผมลองตอบดูอีกครั้ง

    "จะได้เอามาทอดสะพานรักของเราไงล่ะ"^^

    อ๊าก!! เล่นซ่ะเกือบหงาย

    ไม่ยอม ไม่ยอม!!

    "โอ๊ย อยากเป็นเส้นเลือดใหญ่จัง"^O^ ผมพูด

    ไมอ่ะ=_= ยัยนั้นพูดแล้วเริ่มรวบรวมอุปกรณ์เอาไปเก็บ

    "ก็จะได้ใกล้หัวใจเธอไงล่ะ"^^

    "แหวะ!!" ยัยนั้นให้มาทำหน้าเบ้ใส่

    "นี่ๆ" ยัยไหมเรียกผมระหว่างที่ผมก็ยัยเปาเดินไปเก็บของที่ตู้ไม้กวาด

    "ไรหรอ" ^^

    "เห็นนายแล้วอยากซื้อการบินไทยจัง" ^O^ยัยนั้นพูดขึ้น

    สงสัยจะบ้าเนอะรวยมาจากไหนฟ่ะ

    "ทำไมอ่ะ" ผมถามอย่างอยากรู้

    "ก้อมัน "รักคุณเท่าฟ้าไง"^O^

    ยัยนั้นไม่หยุดถามต่อ

    "หน้าอย่างนายน่าจะเป็นเด็กช่างน่ะ" ยัยเปาพูดแล้วหันมามองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า

    "พูดงี้ดูถูกฉันไปแล้วน่ะ ทำไมคิดงั้นง่า"O_+ ผมพูดอย่างน้อยใจ

    "ก็เพราะนาย ช่างน่ารักอะไรเช่นนี้" ^^

    อ๊าก!! หัวใจผมเต้นจังหวะดิสโก้แล้ว

    ผมกับยัยนี้เลิกเล่นอะไรเน่าๆกันแล้วเรากำลังเดินกลับหอกัน

    ส่วนอาจารย์รักสะอาดดูเหมือนวิญญาณจะหลุดไปแล้วล่ะเพราะแกไม่รู้เรื่องอะไรแล้วแต่ก็มีคนบอกมาเหมือนกันนั้นแหะว่าอาจารย์รักสะอาดแกบ้ายอสุดๆ เจอใครชมเข้าหน่อยเป็นงี้หมดแหละแต่ปล่อยไว้เดี๋ยวแกตามหาร่างแกกลับเองนั้นแหละ

    "หิวจัง"^0^ ผมพูดขึ้นแล้วลูบท้องตัวเอง

    แต่ยัยนั้นกลับตอบอย่างไม่ใยดี

    "ก็ไปหาอะไรกินสิ"-_- ยัยไหมตอบอย่างไม่ใส่ใจ

    "กะว่าจะสั่ง"...^O^ ผมหยุดพูดไป

    ยัยไหมเริ่มหันมาสนใจ

    "แล้วนายจะสั่งอะไรอ่ะ" ^O^

    "กะว่าจะสั่งพิซซ่า หน้าความรัก สลัดผักความคิดถึง"^^

    ใหญ่นั้นถึงกับเดินชนถังขยะ เพราะมัวแต่มองหน้าผมอยู่ เพราะคงคิดว่าผมคิดออกมาได้ไง

    ยัยนั้นล้มลงไปกิงกับพื้นพร้อมกับถังขยะสีเหลืองเกลือกกลี้ยงไปมา

    "ยี้!!! ยัยบ้าชอบทำอะไรที่มันต้องเกลือกกลิ้งกับของสกปรกจริงๆ"~O~

    ยัยนั้นดูเหมือนจะอมทุกข์อยู๋ไม่น้อยเนื่องจากอาการและหน้าตาเหมือนคนใกล้จะประสาทเสียเต็มทน

    "น๊า!! อย่าทำหน้าเหมือนขี้ไม่ออกเลย อย่างน้อยเธฮก็ยังโดนขยะแห้งที่แสนจะสะอาดล่ะกัน"^^ ผมพูดปลอบใจยัยเปา

    ยัยนั้นดูเหมือนจะรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย

    แล้วผมก็พยุงยัยเปาขึ้นมาแล้วช่วยกันเก็บขยะ

    เราเดินกันไปเรื่อยๆจนเสียงนึงทำให้เราหยุดกึกและเป็นครั้งแรกที่เราพร้อมใจกันขยับเข้ามาใกล้กันผมกับยัยเปาหันไปมองทางต้นเสียง

    มันเป็นขยะใบนึงตั้งอยู่ตรงหัวมุมก่อนจะถึงหอพักซักห้าหกเมตร

    มันเหมือนมีใครไปขย่มมันทั้งที่ก็ไม่มีใครเลยแม้แต่น้อย

    มันเริ่มขยับอย่างรุนแรงราวกลับจะมีแขนกับขางอกมายังงั้นแหละ

    ผมรู้สึกเหมือนมีใครเอามือมาบีบผมแนน่ไปหมด

    ผมหันไปมองยัยเปา ยัยนั้นกลัวจนหน้าซีดปากที่เคยแดงบัดนี้กลายเป็นสีขาวเหมือนหมั่นโถวเลยแล้วอีกอย่างยัยนี้บีบมือผมแน่นอย่างกะจะให้เส้นเลือดพุ่งย่างนั้นแหละ

    ผมหันไปมองถังขยะใบนั้นอีกครั้ง

    มันสั่นอย่างน่ากลัว  ผมเริ่มบีบมือยัยเปาบ้าง

    กึก!!!!!ๆๆๆๆๆๆ

    ผมกับยัยเปาแข่งกันบีบมือกันราวจะได้เงินรางวัลร้อยล้านอย่างงั้นแหละ

    ปึง!!!ถังขยะล้มเสียงดังอย่างรุนแรง

    ผมเห็นผีหน้าเปื้อนเลือดเต็มไปหมดเป็นหนาและย้อยๆเปื้อนไปด้วยเลือด มือก็เหมือนจะชโลมไปด้วยเลือดเหมือนกัน

    ผมกับยัยเปามองหน้ากันอย่างไม่ได้นัดหมายแถมยังพูดเหมือนกันอีกด้วย

    ผี!!!!!O_O

    และใส่เกียร์หมาวิ่งอยางรวดเร็วไปทั้งคู่

    ............................................................................

    อย่าลืมเม้นกันน่ะ



      





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×