รักร้ายๆใสๆของยัยจอมวางแผนกะนายเจ้าเล่ห์

ลำดับตอนที่ #5 : เรื่องเกิดจากขี้ T^T

อยากได้เม้นเยอะน่ะค่ะ อากาศเปลี่ยนบ่อยอย่าลืมดูแลสุขภาพกันด้วยน่ะ สุขสันต์วันลอยกระทงค๊า

............................................................................................

"เธอวิ่งยังไงของเธออ่ะห๊าให้ไปเหยียบขี้ได้เนี่ย"=_= ไอข้าวเปลือกพูดด้วยอารมณ์บูดสุดๆ

"อะไรของนายเล่าใครเขามีตาที่เท้ากันบ้างไอโง่เอ๊ย"=o= ฉันตะโกนใส่มันอย่างเหลืออดลำพังแค่กลิ่นขี้ก็เหม็นจะแย่อยู่แล้วยังต้องมาด่าไอเนี่ยอีกโอ๊ยชีวิตฉันอยากตายTOT

แล้วมันก็มาประคองฉัน

"ไอบ้าคนเหยียบขี้มาไม่ถึงกับต้องประคองหรอกโว๊ย"-O-  ฉันพูดกับมันแล้วสลัดมันออกจากตัว

ฉันเดินขากะแผลกไปเรื่อยๆจริงไม่ได้เจ็บขาหรอกเพียงแต่ไม่อยากให้ขี้มันติดไปในซอกรองเท้าเท่านั้นเอง

แต่มันก็ยังจะดื้อวิ่งเข้ามาแล้วประคองฉันต่อ

ฉันก็สบัดแต่คราวนี้สบัดไม่หลุด มันประคองแน่นมากแต่แบบนี้ที่บ้านเรียกรัด

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดพี่ข้าวเท๊เท่" ^O^

"กรี๊ดดดดดดดดดดูซิพี่ข้าวๆ น่ารักมากเลยอ่ะเป็นสุภาพบุรุษเชียว"^O^

เสียงนางชะนีทั้งหลายที่ตาต่ำไปมองไอนี้ว่าเป็นสุภาพบุรุษ รู้มั้ยมันฉันจนไขมันเส้นเลือดจะพุ่งอยู่แล้ว

"พี่ไหมเป็นอะไรหรอค่ะปกติพี่ไหมเกลียดพี่ข้าวไม่ใช่หรอค่ะ"^^ เด็กคนนึงน่าตาใสซื่อบริสุทธิ์ถามฉัน

ฉันถึงกับอึงเพียงคำถามเดียวไปชั่วขณะO_O

จะให้ฉันตอบว่าวิ่งแล้วไปเหยียบขี้มางั้นหรอ แล้วถ้าฉันบอกว่าเกลียดมันตอนนี้มันได้รัดฉันพุงปลิ้นแหงเลย

"เอ่อคือ..เอ่อ พี่เอ่อ"=_O ฉันยังหาคำโกหกไม่ได้เลยอำอึง

"คือไหมเขาวิ่งไปสะดุดก้อนหินแล้วตีลังกาสามตลบขาไปฟาดเสาไฟฟ้าล้มน่ะครับ"^^ ไอข้าวเปลือกตอบแล้วปั้นหน้ายิ้ม

"จริงหรอค่ะ!! น่าสงสารจัง พี่ข้าวดูแลพี่ไหมดีๆน่ะค่ะ"OoO น้องคนนั้นบอก

โอ๊ยอยากตายเด็กนี้ก็เชื่ออะไรเป็นตุเป็นตะใครมันจะสะดุดก้อนหินจนตีลังกาขาไปฟาดเสาไฟฟ้าล้มเพียงเพราะรอยยิ้ม

อีตานั้นทำให้ใครๆหลงเชื่อคำพูดปัญญานิ่มของหมอนี่เลยหรอ อ๊าก โลกแตก=O=

ทำไมไอรางน้ำนี้มันอยู่ไกลนักฟ่ะ OO

"โอ๊ย!!นายทำบ้าอ่ะไรของนายเนี่ยไอข้าวเปลือกไอชาติชั่วเอ๊ยไอเลวไอขี้เก๊ก ไอพ่อแม่ไม่สั่งสอน ไอขี้หลี ไอหน้าลาว

ไอหลงตัวเอง ไอควา-ยขั้วโลกเหนือ ไอกระบือ" O0O ฉันด่าเป็นชุดแต่ยังมีความเป็นลูกผู้ดีหน่อย ก็เล่นผลักฉันออกมาซ่ะงั้น

แล้วก้นน้อยๆของฉันก็ไปกระแทกพื้นอย่างแรงกลับไปจะนั่งเรียนได้หรือป่าวเนี่ยตูดเขียวแหงเลยอ่ะ แหมพอห่างไกลตา

ผู้คนไม่ต้องเก๊กแล้วเนี่ยผลักไสฉันเลยน่ะ

"เธอกล้าด่าฉันหรอ"=o= มันเดินย่างสามขุมเข้ามาสายตาจ้องฉันอย่างกะจะกิน แล้วพอใกล้ถึงมันก็มองสำรวจทั่วเรือนร่างฉัน

"แกมองอะไรของแกอ่ะ ไอข้าว แกอย่าเข้ามาใกล้ฉันน่ะ" O_Oฉันตะดกนดังลั่นแต่ก็ไม่ได้ทำให้ใครได้ยินเพราะไมมีใครอยู่แถวนั้นเลย

ฉันไม่เคยเรียนศิลปะการต่อสู้มาซักนิดเรียนอยู่อย่างเดียวเรียนเปียโน แต่ที่เรียนเปียโนเขาไม่ได้สอนให้เอาเปียโนฟาดหัวใครนี้ แล้วฉันจะรอดมั้ยเนี่ย

มันเดินเข้ามาใกล้ฉันมากเรื่อยๆพอมาถึงตรงหน้าฉันมันนั่งลง

"อยากโดนปล้ำมากใช่มั้ย"^O^ มันถามหน้าเ หี้-ยม ตามันสอดส่องไปทั่ว

ฉันกลัวแทบจะชี้ราดอยู่แล้วTTOTT

มันรู้ว่าฉันไม่สามารถจะลุกไปไหนได้เพราะหลังฉันติดกำแพง มันเอามือกั้นเอาไว้ไม่ให้ฉันหนีแล้วมันก็โน้มหน้าลงมา

ฉันรู้อยู่อย่างเดียวคือถีบมันให้ไปให้ไกลที่สุด

ฉันถีบหน้ามันด้วยเท้าทั้งสองข้างของฉัน

"โอ๊ย ยี้ ยัยไหมเธอทำอะไรของเธอเนี่ย"~O~ มันพูดหน้าเบี้ยวมันมือจับที่หน้าของตัวเอง

ฉันลืมสนิทว่าที่เท้าของฉันมีขี้ติดอยู่ซึ่งตอนนี้มันไปอยู่ที่หน้าของมันแล้ว

"55555+^^O^^สมน้ำหน้าอยากคิดชั่วๆกับฉันเองนี้"

"จะบ้าหรอคนอย่างฉันไม่ตาต่ำขนาดคว้าเธอมาเป็นเมียหรอก"=O+ มันพูดแล้วทำท่าทีน่ารังเกียจ

"ไอข้าวเปลือกเอ๊ยรู้ไว้น่ะโว๊ยคนอย่างยัยไหมก็ไม่เอาผู้ชายที่มีขี้ติดหน้าหรอก555+++"-O=ฉันหัวเราะอย่างร่าเริง

"55555+.....แหวะ"~_~ ฉันถึงกับต้องหยุดหัวเราะเพราะขี้ก้อนงามๆลอยเข้าปากฉัน (ไม่น่าหัวอ้าปากกว้างเลยตู) ฉันรู้สึกอยากอ้วกเต็มทนกลิ่นเหม็นลอยเข้าจมูก

"555555555+สมน้ำหน้า^O^ อยากด่าฉันก่อนเป็นไงล่ะยัยไหม 55+ขี้มันเหมาะสมแล้วที่อยู่ในปากเธออ่ะ จำได้ป่ะตอนประถมครูจะสอนเรื่องสสารแล้วที่นี้ครูบอกว่าสสารทุกอย่างต้องการที่อยู่ซึ่งขี้ก็เป็นสสารแล้วตอนนี้มันก็เจอที่อยู่แล้ว!!55555555+"

"555555555+... ฮึบ"^O^ ~_~ ข้าวหยุดหัวเราะอย่างไร้สาเหตุ

ขี้ก้อนน้อยๆลอยเข้าปากข้าวเหมือนกัน

"ยัยไหมตัวร้าย"=_+ มันพูดหลังจากที่ถุยขี้ออกจากปากเรียบร้อยแล้ว

มันขว้างขี้อีกอันหนึ่งมาแต่ฉันหลบทัน

คราวนี้ฉันเลยถอดรองเท้าที่เปื้อนขี้ปาใส่มัน

แผละ!!! รองเท้ากับขี้ค่อยๆไหลออกจากหน้าไอข้าว

หน้าตาตอนนี้ของไอข้าวช่างทุ-เรศ เหม็นและสกปรกเสื้อนักเรียนของเราทั้งคู่ต่างเปรอะเปื้อนไปด้วยขี้เราทั้งคู่เหนื่อยกับสงครามปาขี้เต็มทนเลยลุกขึ้นไปล้างตัว

ไอข้าวเน่าแกอย่าเอาน้ำมาสาดฉันได้มั้ย-O- ฉันหันไปด่ามันทั้งๆที่คราบน้ำขี้ยังอยู่บนหน้าฉัน

ฉันเลยสาดกลับไปบ้าง

"ยัยไหมเธฮอย่าสาดมาสิโอ๊ยน้ำมันเข้าตาฉันน่ะถ้ามันเป็นน้ำขี้แล้วมันมีเชื้อโรคตจิดมามันก็เข้าตาฉันแล้วฉันก็จะเป็นโรคตาแดงสาวๆก็ไม่ชอบฉันน่ะสิ"-_= มันพูดน้ำเสียงฉุนนิดๆ

แล้วมันก็สาดน้ำกลับมาหาฉันคราวนี้มันเอาถังน้ำมาสาดฉันเต็มๆ

ฉันเลยไปหยิบมาบ้างแต่คราวนี้แตกต่างฉันเอาน้ำถูพื้นมาสาดมัน มันถึงกับร้องจ๊าก

"ยัยไหมเธอตายแน่"O_O มันวิ่งไล่ฉันอย่างรวดเร็ว

ฉันรีบวิ่งหนีมันก่อนจะถูกจับตัวได้

พื้นกะเบื้องที่ถูกขัดอย่างเงางามบัดนี้เจิ่งนองด้วยสายน้ำ

ฉันวิ่งหนีมันเป็นวงกลม มันไม่วิ่งไปดักหน้าฉันแต่มันกลับโง่วิ่งตามฉันไป

ฉันหันหลังมาหามันแล้ววิ่งถอยหลัง ฉันไม่ได้มองดูทางข้างหน้า เหลือบดูเป็นครั้งคราวเท่านั้น

เพราะความที่ฉันวิ่งพิเรนมันจึงทำให้ฉันล้ม

นายนั้นหยุดไม่อยู่ถึงกับล้มทับฉัน อะไรจะซวยขนาดนั้นมันดันเอาปากมันมาล้มทับปากฉันนั้นก็คือ เฟริสคิสของฉันน่ะยะTOT

ฉันตาโตเท่ากับช้าง

ฉันรีบผลักมันออกไปอย่างรวดเร็ว

"หน้าแดงทำไมอ่ะ"^^ มันถามฉันแล้วอมยิ้ม

ฉันไม่ตอบเอาแต่ก้มหน้านิ่ง(_//_)

"อย่าบอกน๊าว่านี้เป็นจูบแรกของเธอ"^O^ มันชี้หน้าฉันแล้วเริ่มหัวเราะ

"ต้องใช้แน่ๆเลย มิหน่าล่ะถึงได้หน้าแดง"^O^ มันเริ่มหัวเราะอีกครั้ง

ฉันแล้วหยิบถังน้ำที่ใช่สาดมันที่บัดนี้ไม่เหลือน้ำแล้วปาใส่มัน

ผลัก!!! เสียงถังน้ำฟาดหัวนายนั้นอย่างรุนแรง

"ยัยไหมเธอตายแน่"^^ มันพูดแล้วหยิบถังน้ำขึ้นมา

ฉันรู้ว่ามันจะปามาแน่ฉันเลยรีบก้มลง

ผลัก!!!!"โอ๊ย" T^Tถังน้ำโดนโหนกแก้มฉันเต็ม

"5555+ ฉันไม่ได้โง่น่ะ ฉันรู้ว่าเธอต้องหลบเลยโยนช้านิดนึงเพื่อดูว่าเธอจะหลบไปทางไหน"^^

ฉันถูแก้มฉันอย่างเบาๆ เจ็บชะมัดเลยอ่ะ

"เจ็บน่ะไอบ้าเอ๊ย"=O= ฉันตะโกนดังลั่น

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
ฉันถึงกับเอามืออุดหูฉันเหลือบไปมองไอข้าวมันกำลังอุดหูเหมือนกันเสียงกรี๊ดใครว่ะแม่งเสียงกี่เดซิเบลว่ะเนี๊ยฉันหันกลับไปดูต้นเสียง

เฮือก!!

"อาจารย์ รักสะอาด !!!" O_Oเราพูดพร้อมกัน อย่างที่เห็นชื่ออกจะอย่างงี้แล้วหน้าที่แกคืออะไร

"เธอทำให้โรงอาหารเลอะ พวกเธอจะต้องอยู่ทำความสะอาดให้เกลี้ยงทั้งส่วนที่เธอทำและไม่ได้ทำด้วย"=O= อาจารย์พูดด้วยสีหน้าเกรี้ยวกราด

"อาจารย์หมายถึงทั้งโรงอาหารหรอครับ"O0O นายข้าวถามอย่างตกใจ

"ใช่ "^^

"แต่ส่วนๆอื่นก็สะอาดแล้วนี่ค่ะ"+_= ฉันแย่งรวดเร็ว

"แต่ฉันอยากให้ทำ" ^O^เธอหันมาพูดอย่างรวดเร็ว

"พวกเธอทั้งคู่จะต้องทำความสะอาดทั้งโรงอาหาร"^O^ อาจารย์พูดสีหน้าเ หี้-ยมเกรียม
.....................................................................................................

อย่าลืมเม้นน่ะค่ะ ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยน่ะ