รักร้ายๆใสๆของยัยจอมวางแผนกะนายเจ้าเล่ห์

ลำดับตอนที่ #3 : เปลี่ยนแผนO_O&ศาตราจารย์ลัศนีย์

"หรือว่าจะเปลี่ยนแผนใหม่"^O^ ข้าวพูดด้วยสีหน้าอยากได้ความเห็นเต็มแก่

"นายหมายความว่าไง" ฉันถามอย่างสงสัยเสียเต็มประดา =_=

"ฉันคิดว่าแบบนี้ไม่ช่วยอะไรให้ดีขึ้นมาหรอกน่ะ ห้องเราถูกจับตามานานแล้วถ้าขืนยังทำอยู่ล่ะก็มีหวังตายแน่ เขายังอธิบายต่อไป

"แล้วไง"+_+ ฉันถามต่อไปอย่างอยากรู้

"เหตุที่เราชอบแกล้งอาจารย์ก็เพราะเราไม่ชอบอาจารย์ที่คอยเอาแต่สั่งงานโดยไม่เคยสอนเอาแต่สั่งๆ ถูกมั้ย" ข้าวพูดต่อแล้วโบกมือไปมาประกอบ

ทุกคนพยักหน้าหงึกหงัก

"แล้วที่นี้ฉันอยากให้เราทำทางอ้อมมากกว่า" ^^ ข้าวพูดสีหน้ายิ้มแย้ม

โธ่ไอเราก็คิดว่าสำนึกผิดที่แท้แมร่งก็คิดแผนใหม่ โอ๊ยหลงคิดว่าเป็นคนดี ไอชั่วเอ๊ย =_=

"ที่ว่าแผนใหม่อ่ะอะไร" บอยเพื่อนของข้าวพูดด้วยน้ำเสียงกวนตี-นไอหมอนี้วันๆเอาแต่หลีหญิงพูดจากวนเบื้องล่างผมเผ้าก็โคตรแยงตามันเล่นทำทรงทิ่มตูดเทวดา ก็คือที่มันชี้ขึ้นไปนั้นแหละ เห็นแล้วโคตรน่ารำคาญ หน้าตามันก็ดูดีใช้ได้แต่นิสัยแมร่งโคตรผิดกับหน้าเลยชั่วได้ชั่วดีชั่วไม่มีที่ติ

"เราจะยกเลิกทุกสิ่งทุกอย่างเราจะเป็นเด็กดีโอเค" ข้าวยังพูดเจื้อยแจ้วต่อไป

"บางทีการเป็นเด็กดีอาจทำให้คะแนนจิตพิสัยเราเพิ่มมากขึ้นก็ได้น่ะ เพราะทุกปีทุกชาติได้แต่ศูนย์อ่ะ" แคทพูดอย่างเหนื่อยหน่ายกับชีวิต

ยังนี้เป็นเด็กเรียนดีคนนึงปากก็ถือว่าไม่แพ้ใครแต่ถ้าให้พูดถึงเรื่องพลังงานของเธอล่ะก็แม่คุณเอ๊ยยั้งกะควา-ยทึกหนั่งตัว

แมร่งแรงโคตรเยอะไม่รู้ว่าวันๆมันกินอะไรเป็นอาหาร ตัวของเธอใช่จะเล็กๆสูง185 แต่ยังเชิดชูวงค์ตระกูลหน่อยตรงหน้าตาแม่คุณสวยยังกะนางฟ้า ตอนนั้นมีเด็กโรงเรียนอื่นเป็นแฟนกับยัยนี้ แล้ววันนั้นมันขอจูบแคท แคทไม่ยอมแต่มันก็ยังตื้อ
แคทก็เลยต่อยเข้าให้ มันไปนอนกินน้ำเกลือในโรงพยาบาลเลยแหละ ไอแคทตอนต่อยแค่ให้ฟันหักกรามฉีกตาเขียวปากเจ่อแต่มันดวงซวยไปหน่อยดันไปสะดุดหินหน้าขมำฟาดพื้นปูน พี่แกก็เลยได้แผลเพิ่มเป็น กระดูกดั้งเคลื่อน

ทุกคนต่างเห็นด้วยและตั้งใจจะทำความดีกัน

"แล้วไหนบอกว่าจะแกล้งทางอ้อมไง" ฉันถามต่ออย่างสงสัย

"ที่บอกไปน่ะจะรอใช้กับครูที่ย่ำแย่จริงๆเท่านั้นซึ่งเรื่องนั้นค่อยว่ากันทีหลัง" ข้าวพูดแล้วทำสีหน้าเจ้าเล่ห์

ไอหมอนี้มีลับลมคมในจริงๆ

ต่อไปห้องหกก็จะเป็นห้องที่ครูบาอาจารย์รักใครแล้ว^O^

......................................................................................................................

อ๊อดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!

เสียงอ๊อดดังลั่นเตือนว่านี้ถึงเวลาที่พวกเมิงจะเรียนได้แล้ว

"นี้ยัยคียวันนี้คาบแรกเรียนไรอ่ะ" ฉันถามยัยคีย์ในขณะจัดของใต้โต๊ะเรียนให้เป็นระเบียบ

"เรียนเลขอ่ะ" ยัยนั้นตอบแล้วจัดทรงผมตัวเอง

"อ๊ากเลขอีกแหละ อยากตายสอนอะไรไม่รู้น่าเบื่อ" ฉันตะโกนลั่นห้อง

"เธอว่าอะไรน่ะยัยรักษ์ณารี วิรัตนิยม"

"แหมเรียกซ่ะเต็มยศเชียว ไม่เรียกชื่อเล่นด้วยเล่นล่ะ อาจารย์ลัศนีย์" ฉันพูดกับตัวเองเบาๆ

"เธอว่าอะไรน่ะยัยไหม นางสาวรักษ์ณารี วิรัตนิยม แล้วฉันบอกกี่ครั้งแล้วให้เรียกศาตราจารย์ไม่ใช่แค่อาจารย์เฉย

ฉันรู้สึกต้อยต่ำฉันจบปริญญาเอกมาน่ะ รู้ไว้ด้วยน่ะปริญญาเอกสามใบน่ะยะOoO"

"ค่ะๆรู้แล้วค่ะศาตราจารย์"=_=' ฉันพยายามตะทำเสียงให้เป็นปกติที่สุดก่อนที่ฉันจะขำก๊ากออกมา รวมถึงเพื่อนๆทุกคน

ให้เรียกไปได้ศาตราจารย์อยากจะอ้วก+O+

"เอาล่ะเอาการบ้านขึ้นมา" =o=Sheพูดด้วยน้ำเสียงหวานแหว

"อาจารย์ค่ะ เอ๊ยศาตราจารย์ไม่ได้สั้งการบ้านนี้ค่ะ"OoO ยัยคีย์ตะโกนเสียงดังพร้อมเพื่อนคนอื่นที่ตะโกนเสียงหลงไปด้วย

"ใคร!!บอกว่าฉันไม่ได้สั่งฉันสั่งไปแล้วพวกเธอจำไม่ได้เอง"^^ เธอพูดด้วยน้ำเสียงเสแสร้งอ่อนหวานแกมอำมหิต

ทุกคนถึงกับกลืนน้ำลายดังเอือก

"แล้วที่นี้ไหนดูสิจ้ะเด็กๆที่แสนจะน่ารัก"^o^ เธอบีบเสียงน่ารักแล้วเน้นคำว่าแสนน่ารักได้น่ากลัว

เธอถือไม่เรียวกวัดแกว่งไปมาตามโต๊ะแต่ล่ะคนครูไล่ตั้วแต่คนแรกจนคนสุดท้ายไม่มีใครทำมาเลยซักคน^^

เธอไม่เคยตีเด็กนักเรียนเลยซักคนไม่เคยเลยแม้แต่หน่อยและครั้งนี้ก็เช่นกันเธอก็ไม่ตี^O^

แต่ทุกคนอยากโดนตีมากกว่าTOT

นี้คงถึงเวลาที่เธอจะแก้แค้นแล้วใช่มั้ยเนี่ยเราคงทำกับศาตราจารย์ไว้เยอะแน่เลย

......................................................................................................................

อย่าลืมเม้นกันน่ะค่ะ อยากได้เม้นมากๆและอยากได้กำลังใจค่ะ