ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Home#5
Home#5
    ซายามะรู้สึกแปลกใจกับคำตอบของซากุราอิ
“อีกครั้ง นี่หมายความว่าไง?”
“จำไม่ได้หรือครับ?  เราเคยพบกันที่เมืองนี้มาแล้วครั้งนึง  เป็นเรื่องที่นานมาแล้วละครับ”
...14 ปีก่อน........
มีเด็กชายคนหนึ่งชอบปีนขึ้นไปอยู่บนต้นไม้เพื่อมองดูเด็กอีกคนหนึ่งที่ชอบนั่งเดินอยู่ใต้ต้นไม้ต้นนั้น
...หมอนั่น  วันนี้ก็มาอีกแล้ว  อยู่คนเดียวทุกทีเลย....เราก็อยู่คนเดียวทุกทีเหมือนกันนี่.......
เด็กหนุ่มคิดอย่างเซ็งๆแล้วอ่านหนังสือต่อ
......เอ๊ะ!.........
“วาดรูปป่าด้านโน้นอยู่เหรอ?” ชายแปลกหน้าท่าทางน่าสงสัยเดินเข้ามาหาเด็กคนที่อยู่ใต้ต้นไม้
“ครับ” เด็กน้อยตอบเสียงใส
“ไปลองนับดูมั้ยว่าจำนวนต้นไม้ถูกต้องหรือเปล่า”
.....บ้า!  สมัยนี้ใครจะไปเชื่อคำพูดแบบนั้นกัน  ท่าทางน่ากลัวจะตาย.......
“อืม...ไปสิครับ”
.....อะไรนะ!?  หมอนั่นเป็นบ้าไปแล้วหรือไง  น่าเบื่อจริงๆเลย!.....
“รอเดี๋ยวสิ!” เด็กหนุ่มวิ่งตามไป “จะพาหมอนั่นไปไหนน่ะ!?”
“นายก็อย่าตามไปง่ายๆแบบนี้สิ!” เด็กหนุ่มหันไปว่าพลางเอื้อมมือไปคว้าตัวเด็กน้อยไว้
................!!!...............
ชายแปลกหน้าคว้าคัตเตอร์มาหมายจะแทงเด็กหนุ่ม
“ เหวอ! ” เด็กหนุ่มยกมือบังหน้า  ชายแปลกหน้าวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว
“เดี๋ยวสิเจ้าบ้านี่!!” เด็กหนุ่มกุมคางไว้  เด็กน้อยไม่รู้จะทำยังไง  จึงได้แต่ร้องไห้
“ไม่เป็นไรหรอก  อย่าร้องเลย  บ้าจริงๆ  ตามคนแบบนั้นมาได้ยังไงกัน...  นายไม่มีเพื่อนเหรอ?”
เด็กน้อยก้มหน้านิ่ง
“งั้นจะรออยู่ที่ต้นไม้นี้นะ  ฉันจะเป็นเพื่อนเล่นให้เอง”
“อื้อ...” เด็กน้อยยิ้มออกมา
“เกี่ยวก้อยสัญญากัน”
.....นึกออกแล้ว.......................
    ซายามะรู้สึกแปลกใจกับคำตอบของซากุราอิ
“อีกครั้ง นี่หมายความว่าไง?”
“จำไม่ได้หรือครับ?  เราเคยพบกันที่เมืองนี้มาแล้วครั้งนึง  เป็นเรื่องที่นานมาแล้วละครับ”
...14 ปีก่อน........
มีเด็กชายคนหนึ่งชอบปีนขึ้นไปอยู่บนต้นไม้เพื่อมองดูเด็กอีกคนหนึ่งที่ชอบนั่งเดินอยู่ใต้ต้นไม้ต้นนั้น
...หมอนั่น  วันนี้ก็มาอีกแล้ว  อยู่คนเดียวทุกทีเลย....เราก็อยู่คนเดียวทุกทีเหมือนกันนี่.......
เด็กหนุ่มคิดอย่างเซ็งๆแล้วอ่านหนังสือต่อ
......เอ๊ะ!.........
“วาดรูปป่าด้านโน้นอยู่เหรอ?” ชายแปลกหน้าท่าทางน่าสงสัยเดินเข้ามาหาเด็กคนที่อยู่ใต้ต้นไม้
“ครับ” เด็กน้อยตอบเสียงใส
“ไปลองนับดูมั้ยว่าจำนวนต้นไม้ถูกต้องหรือเปล่า”
.....บ้า!  สมัยนี้ใครจะไปเชื่อคำพูดแบบนั้นกัน  ท่าทางน่ากลัวจะตาย.......
“อืม...ไปสิครับ”
.....อะไรนะ!?  หมอนั่นเป็นบ้าไปแล้วหรือไง  น่าเบื่อจริงๆเลย!.....
“รอเดี๋ยวสิ!” เด็กหนุ่มวิ่งตามไป “จะพาหมอนั่นไปไหนน่ะ!?”
“นายก็อย่าตามไปง่ายๆแบบนี้สิ!” เด็กหนุ่มหันไปว่าพลางเอื้อมมือไปคว้าตัวเด็กน้อยไว้
................!!!...............
ชายแปลกหน้าคว้าคัตเตอร์มาหมายจะแทงเด็กหนุ่ม
“ เหวอ! ” เด็กหนุ่มยกมือบังหน้า  ชายแปลกหน้าวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว
“เดี๋ยวสิเจ้าบ้านี่!!” เด็กหนุ่มกุมคางไว้  เด็กน้อยไม่รู้จะทำยังไง  จึงได้แต่ร้องไห้
“ไม่เป็นไรหรอก  อย่าร้องเลย  บ้าจริงๆ  ตามคนแบบนั้นมาได้ยังไงกัน...  นายไม่มีเพื่อนเหรอ?”
เด็กน้อยก้มหน้านิ่ง
“งั้นจะรออยู่ที่ต้นไม้นี้นะ  ฉันจะเป็นเพื่อนเล่นให้เอง”
“อื้อ...” เด็กน้อยยิ้มออกมา
“เกี่ยวก้อยสัญญากัน”
.....นึกออกแล้ว.......................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น