ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Home#2
Home#2
"...คงหิวอยู่สินะ ทานข้าวเย็นด้วยกันมั้ยครับ?"
".........." ซายามะลงมือทานข้าวเย็นพลางจ้องมองชายตาบอด เขารู้สึกแปลกใจมากที่ชายตาบอดยังคงทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาวางตะเกียบและเดินไปหาชายตาบอด กระชากช้อนออกจากมือ
"อ๊ะ!!"
"ยังกินข้าวได้ทั้งๆที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้นะ" ซายามะมองชายตาบอดอย่างพินิจพิจารณา
"ยืนขึ้น!" ซายามะออกคำสั่งพร้อมทั้งกระชากชายตาบอดไปตามทางเดิน
"ห้องนอนอยู่ไหน?"
"อยู่ริมทางเดินครับ"
เมื่อถึงห้องนอนซายามะก็ผลักชายตาบอดล้มลงบนเตียง และค่อยๆถอดเสื้อผ้าของชายตาบอดออก
"คนตาบอดจะมีsexกันยังไง...ถึงไม่เห็นก็รู้สึกได้สินะ?"
"ไม่ทราบครับ" ชายตาบอดเนื้อตัวสั่นเทา
.....ดูเหมือนว่าจะไม่ได้โกหกนะ คงไม่เคยโดนผู้ชายทำอะไรมาก่อน.....
ถึงแม้ว่าซายามะจะคิดแบบนั้น แต่เขาก็ไม่ได้คิดจะหยุดในสิ่งที่เขาทำอยู่
คืนที่เหมือนฝันร้ายกำลังผ่านพ้นไป ชายตาบอดนั่งอยู่ข้างกายซายามะที่กำลังหลับสนิท เขาคลำไปทั่วใบหน้าแขกผู้มาเยือน และได้พบกับรอยแผลเป็น...
"..ไม่ครับ.....ไม่ใช่อย่างนั้นครับ..." เสียงใครบางคนลอยมาเข้าหูซายามะ
"ครับ ครับ ไม่เป็นไรครับ งั้นรบกวนด้วยนะครับ"
.....แย่แล้ว...ซายามะลุกพรวดออกมาจากเตียง วิ่งไปยังต้นเสียง
...เจ้านั้น.....
"อ้าว อรุณสวัสดิ์ครับ ต้มน้ำให้แล้วนะครับ"
"แจ้งตำรวจไปแล้วเหรอ!?"
"โทรบอกผู้ช่วยที่มาประจำไม่ต้องมาวันนี้น่ะครับ ถ้ามาเจอคุณคงจะแย่แน่"
"หมายความว่าไง!?"
"อยากให้มอบตัวน่ะครับ ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไปความผิดจะหนักขึ้นนะครับ"
"หือ! ความผิดที่ข่มขืนนายน่ะเหรอ!?"
"เปล่าครับ...ความผิดที่คุณหนีมาน่ะครับ"
"อะไรล่ะ...ไม่รู้ว่านายรู้เรื่องมากแค่ไหนเนี่ย แต่จะให้มอบตัวแล้วใช้ชีวิตอยู่คุกคงขอบายล่ะ"
"อย่างนั้นหรือครับ....."
"...คงหิวอยู่สินะ ทานข้าวเย็นด้วยกันมั้ยครับ?"
".........." ซายามะลงมือทานข้าวเย็นพลางจ้องมองชายตาบอด เขารู้สึกแปลกใจมากที่ชายตาบอดยังคงทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาวางตะเกียบและเดินไปหาชายตาบอด กระชากช้อนออกจากมือ
"อ๊ะ!!"
"ยังกินข้าวได้ทั้งๆที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้นะ" ซายามะมองชายตาบอดอย่างพินิจพิจารณา
"ยืนขึ้น!" ซายามะออกคำสั่งพร้อมทั้งกระชากชายตาบอดไปตามทางเดิน
"ห้องนอนอยู่ไหน?"
"อยู่ริมทางเดินครับ"
เมื่อถึงห้องนอนซายามะก็ผลักชายตาบอดล้มลงบนเตียง และค่อยๆถอดเสื้อผ้าของชายตาบอดออก
"คนตาบอดจะมีsexกันยังไง...ถึงไม่เห็นก็รู้สึกได้สินะ?"
"ไม่ทราบครับ" ชายตาบอดเนื้อตัวสั่นเทา
.....ดูเหมือนว่าจะไม่ได้โกหกนะ คงไม่เคยโดนผู้ชายทำอะไรมาก่อน.....
ถึงแม้ว่าซายามะจะคิดแบบนั้น แต่เขาก็ไม่ได้คิดจะหยุดในสิ่งที่เขาทำอยู่
คืนที่เหมือนฝันร้ายกำลังผ่านพ้นไป ชายตาบอดนั่งอยู่ข้างกายซายามะที่กำลังหลับสนิท เขาคลำไปทั่วใบหน้าแขกผู้มาเยือน และได้พบกับรอยแผลเป็น...
"..ไม่ครับ.....ไม่ใช่อย่างนั้นครับ..." เสียงใครบางคนลอยมาเข้าหูซายามะ
"ครับ ครับ ไม่เป็นไรครับ งั้นรบกวนด้วยนะครับ"
.....แย่แล้ว...ซายามะลุกพรวดออกมาจากเตียง วิ่งไปยังต้นเสียง
...เจ้านั้น.....
"อ้าว อรุณสวัสดิ์ครับ ต้มน้ำให้แล้วนะครับ"
"แจ้งตำรวจไปแล้วเหรอ!?"
"โทรบอกผู้ช่วยที่มาประจำไม่ต้องมาวันนี้น่ะครับ ถ้ามาเจอคุณคงจะแย่แน่"
"หมายความว่าไง!?"
"อยากให้มอบตัวน่ะครับ ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไปความผิดจะหนักขึ้นนะครับ"
"หือ! ความผิดที่ข่มขืนนายน่ะเหรอ!?"
"เปล่าครับ...ความผิดที่คุณหนีมาน่ะครับ"
"อะไรล่ะ...ไม่รู้ว่านายรู้เรื่องมากแค่ไหนเนี่ย แต่จะให้มอบตัวแล้วใช้ชีวิตอยู่คุกคงขอบายล่ะ"
"อย่างนั้นหรือครับ....."
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น