Home

ลำดับตอนที่ #1 : Home#1

Home#1

    เป็นอีกวันหนึ่งที่ท้องฟ้ามืดครึ้ม  ฝนตกปรอยๆเย็นฉ่ำ  เข็มนาฬิกาชี้เลข 7 บอกถึงเวลาเย็น  ซึ่งเป็นช่วงเวลารายงานข่าวของทุกสถานี

..... “รายงานข่าวความคืบหน้าเหตุระเบิดที่ตู้จำหน่ายตั๋วสถานีรถไฟโตเกียวค่ะ  คาดว่ามีความเกี่ยวข้องกับลัทธิหนี่ง  ตอนนี้เจ้าหน้าที่ได้เร่งสืบสวนหาสาเหตุที่แท้จริงแล้ว!”......

ตู๊ด....ตู๊ด....ตู๊ด....กริ๊ก. “ฮัลโหล”

“ฉันเอง”

“ซายามะเหรอ?”

“ใช่”

“ยังโทรศัพท์มาหาอีก  ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะ!  มีตำรวจมาถามหาแน่ะ ตอนนี้เลยเดือดร้อนกันไปหมด  แค่รู้จักกันนิดหน่อยเท่านั้นแท้ๆ  มีธุระอะไรอีกล่ะ?  อย่าโทรมาเป็นครั้งที่สองอีกนะ!”

...แกร๊ก!!!

..........ไม่ใช่สิ่งที่เพิ่งเริ่มต้น.........

.....มีชีวิตอยู่คนเดียวมาโดยตลอด  จากนี้ไปก็จะมีชีวิตอยู่เพียงลำพังตลอดไป.....



    .....ไม่ได้มาเมืองนี้ตั้ง 10 ปีแล้ว  พอจะคุ้นเคยทางเพราะเคยอยู่ที่นี่...แต่ก็ไม่ได้มีความทรงจำที่พิเศษ.....

ชายหนุ่มคิดพลางล้วงกระเป๋ากางเกง  ก็พบเศษเหรียญนิดหน่อย  และตอนนี้เขาก็หิวมาก  การขโมยจึงเป็นทางเลือกเดียวของเขาในตอนนี้  เขาเลือกที่จะเดินในตรอกเล็กๆ  มากกว่าที่จะเดินบนถนนใหญ่ที่ตำรวจเพ่นพ่านเต็มไปหมด  และเลือกบ้านหลังหนึ่งที่คิดว่าจะขโมยเงินได้ง่ายๆ

    เมื่อเดินเข้าไปก็พบว่ามีเทียนไขน้อยใหญ่ถูกจุดเรียงรายไปตามทางเดิน  ประตูเปิดแง้มไว้ยั่วยวนชวนให้เข้าไป  ภายในบ้าสว่างไสวไปด้วยแสงสีนวลตาจากโคมไฟ  และเขาก็ได้ยินเสียงดังมาจากห้องครัว  ซายามะชักมีดที่เตรียมไว้ออกมา

“อย่าขยับ!  อย่าตะโกนออกมานะ  เงินอยู่ไหน?”

ชายคนนั้นหยิบเงินให้แต่โดยดี  ซายามะสังเกตเห็นโต๊ะอาหารที่ถ้วยชามถูกจัดไว้ 2 ชุด

“มีใครอยู่ที่บ้านนี้อีกมั้ย”

“ไม่ครับ  ผมอยู่คนเดียว”

“แล้วทำไมถึงมีช้อนส้อมอย่างละ 2 ชุดล่ะ  จะมีใครมาเหรอ”

“เปล่าครับ  ไม่มีให้มานอกจากคุณครับ...”

..........เป็นคนแปลกๆแฮะ...ช่างเถอะ  กินอะไรก่อนดีกว่า..........

“ไม่ต้องปิดตาก็ได้ครับ...ผมมองไม่เห็นอะไรหรอก”

“นาย...ตาบอดเหรอ!?”